Fol or fol n’gjuhë të nënës

Asnjë ditë mos ki droje

Dhe kur je në krahë të ëndrrës

Dhe kur dhimbja vjen në mote.

Gjuha shqipe mbretëreshë

Më e vjetra, më e lashta

Me këtë nisi një jetë

Folën zotërat nëpër shekuj.

Fol, or fol gjuhën e bukur!

Si në Prevezë Artë a në Buletin!

Si në Alpe borëmbushur

Si në Ohër a Luginë.

Si Peja dhe Ulqini

Manastiri,e Panamithija

Si Prishtina dhe Tetova

Si Tirana, Mitrovica.

Këtë gjuhë mos e moho!

Është gjuhë perëndie

Kurrë mos u turpëro

Nëpër shtigje gjithësie!

Mos ndaj gjuhën toskë e gegë!

As turqisht e arabisht

Se kjo gjuhë është e shenjtë

Madhështi mbi madhështitë.

Mos u lut me gjuhë djalli

Se ke gjuhën tonë shqipe

Është gjuhë margaritari

Që na ndrin përherë në shtigje.

Mbaje pranë natë e ditë

Abetaren shkronjë zjarrtë

Gjithë bota ka lakmi

Kur me të shkruan shqiptari.