VOAL

VOAL

FAKTOR PASIGURIE PËR POLONINË

May 25, 2015

Komentet

Si mund ta shfrytëzojë Kosova momentin gjeopolitik për t’u afruar me NATO-n?

Shefi i NATO-s, Mark Rutte, dhe kryeministri i Kosovës, Albin Kurti – tani në detyrë – në Prishtinë. Mars, 2025.

 

Valona Tela

Anëtarësimi në NATO është më shumë se një dëshirë politike për Kosovën – është nevojë urgjente. Ky është pozicioni që mbajnë jo vetëm autoritetet e vendit, por edhe disa aleatë të rëndësishëm, në kohën kur paralajmërimet për rrezikun në rritje nga Rusia nuk ndalen.

NATO-ja premton se angazhimi i saj për stabilitetin e rajonit do të mbetet i palëkundur, por a mjafton kjo për një vend që ndodhet në vijën e parë të sfidave strategjike?

Qeveria në detyrë e Kosovës konfirmon se anëtarësimi në aleancën ushtarake të Perëndimit mbetet synim i Republikës, por thekson se rruga drejt këtij objektivi “varet edhe nga rrethanat dhe zhvillimet gjeopolitike”.

Zyrtarët nuk i dhanë një përgjigje të drejtpërdrejtë Radios Evropa e Lirë nëse ka plane për një aplikim formal për anëtarësim, por vunë në pah angazhimin e vazhdueshëm të vendit në këtë drejtim.

“Gjatë viteve të fundit i kemi rritur ndjeshëm investimet e dedikuara për mbrojtje. Në vitin 2024, Republika e Kosovës, përkatësisht Kuvendi i Kosovës, e ka avancuar statusin e tij në Asamblenë Parlamentare të NATO-s nga anëtar vëzhgues në anëtar të asociuar. Ndërkaq, tri herë, më 2021, 2023 dhe 2025, kemi qenë vend pjesëmarrës dhe mikpritës i ushtrimeve ushtarake Defender Europe”, tha zëdhënësi Përparim Kryeziu për Radion Evropa e Lirë.

Nga gjashtë vendet e Ballkanit Perëndimor, Shqipëria, Mali i Zi dhe Maqedonia e Veriut janë tashmë anëtare të NATO-s. Bosnje dhe Hercegovina dhe Serbia janë pjesë e Partneritetit për Paqe, ndërsa Kosova mbetet jashtë edhe këtij kuadri bashkëpunimi, për arsye politike.

Në NATO-n 32-anëtarëshe janë katër vende – Greqia, Rumania, Sllovakia dhe Spanja – që nuk e njohin pavarësinë e Kosovës, ndërsa për shumicën e aleatëve, normalizimi i marrëdhënieve të saj me Serbinë mbetet kusht kyç për çdo hap përpara drejt anëtarësimit.

Serbia, nga perspektiva e Kosovës, përbën rrezikun kryesor të sigurisë, ndërsa Rusia shihet si aktori që e ushqen dhe e shfrytëzon këtë tension për të zgjeruar ndikimin e saj destabilizues në Ballkan.

Ndaj, zgjerimi i NATO-s me Kosovën do të kontribuonte në forcimin e stabilitetit rajonal, sipas presidentes Vjosa Osmani.

“Për ne, të jemi në NATO nënkupton të jemi të sigurt. Mendoj se Rusia ka interes afatgjatë për ta destabilizuar Ballkanin Perëndimor, e përmes tij gjithë kontinentin evropian. Dhe nuk do të heqë dorë nga ky synim”, tha Osmani në një intervistë për Politico-n.

Shefi i NATO-s, Mark Rutte, ngriti alarmin më 11 dhjetor, duke paralajmëruar se aleatët e Aleancës janë shënjestra e radhës e Rusisë.

“Rusia e ka rikthyer luftën në Evropë, dhe Evropa duhet të jetë e përgatitur”, sipas tij.

Qysh prej nisjes së pushtimit të plotë rus të Ukrainës, para gati katër vjetësh, Kosova ka kërkuar disa herë anëtarësim të përshpejtuar në NATO.

Radio Evropa e Lirë pyeti në këtë aleancë nëse ka plane për të thelluar angazhimin me Kosovën, përtej misionit paqeruajtës KFOR, apo nëse po shqyrtohen mekanizma që do t’i ofronin Kosovës garanci më të fuqishme sigurie.

Në përgjigjen e marrë nga një zëdhënës thuhet vetëm se “Ballkani Perëndimor, në përgjithësi, mbetet lart në agjendën e NATO-s. Është një rajon me rëndësi strategjike për Aleancën. Angazhimi ynë për stabilitetin e tij është i palëkundur dhe ne nuk do të lejojmë që të ketë vakum të sigurisë”.

Ndërsa pranoi se shtetet autoritare, si Rusia, përpiqen të ndërhyjnë dhe të minojnë demokracitë, zëdhënësi i NATO-s nënvizoi gjithashtu situatën e brishtë të sigurisë në Kosovë, duke e cilësuar dialogun me Serbinë si thelbësor për zgjidhjen e çështjeve të hapura.

NATO-ja u zgjerua për herë të fundit vitin e kaluar me Suedinë. Pushtimi rus i Ukrainës e nxiti atë dhe Finlandën një vit më herët t’u jepnin fund dekadave të neutralitetit ushtarak dhe të kërkonin siguri kolektive.

Këtë javë, presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, njoftoi se vendi është i gatshëm të heqë dorë nga aspiratat për anëtarësim në NATO, në këmbim të garancive të sigurisë. Pavarësisht kësaj, anëtarësimi i Ukrainës në aleancë – anëtaret e së cilës janë të detyruara ta mbrojnë njëra-tjetrën – ka qenë gjithmonë thuajse i pamundur, për shkak të kundërshtimit të Rusisë.

Ish-zyrtari i lartë i NATO-s, Jamie Shea, thotë se Kosova ndoshta mund të përfitojë nga kjo situatë, sepse NATO-ja nuk dëshiron të krijojë përshtypjen se Rusia ka të drejtë vetoje mbi vendimmarrjen e saj.

“NATO-ja është krenuar gjithmonë me autonominë e vendimeve të saj. Dhe, nëse për momentin i duhet të heqë dorë nga anëtarësimi i Ukrainës, ajo mund të dëshirojë ta kompensojë këtë duke u zgjeruar drejt dy vendeve kandidate në Ballkanin Perëndimor – Bosnje dhe Hercegovinës dhe Kosovës – për të treguar se dyert e Aleancës mbeten të hapura”, thotë Shea për programin Expose të Radios Evropa e Lirë.

Neni 10 i Traktatit të NATO-s përcakton kushtet e zgjerimit, duke theksuar se anëtarësimi u ofrohet të gjitha shteteve evropiane që ndajnë vlerat e Aleancës dhe kanë kapacitetin të kontribuojnë në sigurinë e Atlantikut të Veriut.

Ish-ministri i Mbrojtjes i Shqipërisë, Fatmir Mediu, i cili ka marrë pjesë në negociatat për anëtarësimin e vendit të tij në NATO, argumenton se Kosova ka përparuar në aspektin ushtarak, por vë në pah pengesat në funksionimin e brendshëm të shtetit. Për pjesën më të madhe të këtij viti, Kosova ka qenë me qeveri në detyrë dhe pa kuvend funksional.

Mediu nënvizon rëndësinë e unitetit politik, duke përmendur edhe përvojën e Shqipërisë, ku pushteti dhe opozita kanë pasur qëndrim të përbashkët gjatë procesit të anëtarësimit.

“Pa këtë, është e pamundur të avancohet në NATO. NATO-ja nuk është vetëm një dëshirë. Është një proces i angazhimeve politike, institucionale, juridike, i luftës kundër krimit, kundër korrupsionit… Kjo është paketa politike. E, pastaj, vjen reforma në forca të armatosura, ku Kosova nuk ka ecur me hapa të ngadaltë, por me hapa pozitivë”, thotë Mediu për Exposenë.

Sipas Mediut, integrimi i Kosovës në NATO nuk vjen vetëm duke u pozicionuar kundër Serbisë apo Rusisë – ai kërkon ofertë konkrete strategjike ndaj aleatëve, veçanërisht SHBA-së.

Marrëdhëniet me SHBA-në, thotë ai, nuk mund të merren si të mirëqena; duhet të jetë e qartë se çfarë ofron Kosova dhe faktori shqiptar në rajon në këmbim.

Ai sheh zgjidhje në integrim gradual de facto: bashkëpunim ushtarak rajonal dhe kapacitete të përbashkëta operative.

“Kjo do të ishte një platformë shumë pozitive për ta përshpejtuar procesin. Nëse Kosova do të përfshihej me vendet tjera të NATO-s në rajonin e Ballkanit, në krijimin e niveleve të përbashkëta operacionale, që kanë të bëjnë me forca të gatshme për të vepruar, me vëzhgimin e hapësirës ajrore, detare, tokësore etj., Kosova, de facto, do të ishte e kyçur në një marrëdhënie me NATO-n”, thotë Mediu.

Në të njëjtën linjë, Shea thotë se Kosova duhet ta thellojë bashkëpunimin me Shqipërinë dhe Kroacinë, me të cilat tashmë ka partneritet në fushën e mbrojtjes, për të demonstruar kontributin e saj në stabilitetin rajonal.

Paralelisht, sipas tij, vendi duhet t’i avancojë reformat e brendshme dhe angazhimin diplomatik.

“Mendoj se, së pari, duhet të kemi një marrëdhënie më të mirë pune mes Qeverisë së Albin Kurtit dhe Shteteve të Bashkuara dhe fuqive kryesore evropiane. Të flasim hapur, këto marrëdhënie nuk kanë qenë të lehta gjatë viteve të fundit, dhe Kurti është përballuar me kritika të drejtpërdrejta nga SHBA-ja dhe disa aleatë evropianë. Gjendja e brendshme në Kosovë, me bllokadat në Parlament, dështimin për të zgjedhur kryetar, dhe fakti që tani kemi sërish zgjedhje më 28 dhjetor, ka ndikuar gjithashtu që jostabiliteti politik të mos shkojë në favor të Kosovës”, thotë Shea.

Ai shton se anëtarësimi i Kosovës në NATO do të sillte kryesisht përfitime politike, pasi KFOR-i e mbron vendin me vite tashmë. Anëtarësimi do t’i siguronte njohje të plotë, vend në tryezën e NATO-s, kredibilitet ndërkombëtar dhe rol më të fuqishëm në sigurinë rajonale dhe evropiane.

Megjithatë, Shea paralajmëron se çdo reduktim apo ripozicionim i forcave amerikane në Evropë do ta detyronte kontinentin të merrte më shumë përgjegjësi për mbrojtjen konvencionale, përfshirë edhe Kosovën.

Këtë vjeshtë, SHBA-ja ka njoftuar për një reduktim të forcave rotative amerikane në Rumani. Radio Evropa e Lirë ka pyetur Departamentin amerikan të Mbrojtjes më 31 tetor dhe më 16 dhjetor nëse këto ndryshime do të kenë ndonjë ndikim në pozicionimin ushtarak të SHBA-së në Ballkanin Perëndimor, por nuk ka marrë përgjigje.

Në fillim të këtij muaji, në Komitetin për Politikë të Jashtme të Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA-së u diskutua për situatën në Ballkanin Perëndimor, ku përfaqësuesi republikan, Keith Self, e përshkroi rajonin si një “shkrepëse” dhe theksoi se udhëheqja e SHBA-së duhet të ketë një ndikim të rëndësishëm në ruajtjen e stabilitetit atje.

“Vendet e NATO-s në Ballkan duhet të punojnë së bashku për të ndërtuar mbrojtje ushtarake dhe politike. Kosova është veçanërisht e ekspozuar pa anëtarësim në NATO – proces që mbetet i bllokuar për shkak të refuzimit të Spanjës, Greqisë, Rumanisë dhe Sllovakisë për ta njohur pavarësinë e saj”, tha Self.

Edhe pse konteksti gjeopolitik ka ndryshuar ndjeshëm, vendet mosnjohëse nuk kanë lëvizur, por ngjashëm as Kosova nuk ka bërë ndonjë hap të madh, përveçse nga një cikël i rregullt zgjedhor në fillim të vitit në një tjetër të parakohshëm tani në fund.

E, nga këndvështrimi i sigurisë, ky ritëm mund të shihet si një shembull i kuptimit të vonuar të urgjencës strategjike.

Publikimi i dosjeve dhe fotove për skandalin Epstein, reagon ish-presidenti Bill Clinton: Shtëpia e Bardhë po kërkon një ‘kokë turku’!

Ish-presidenti amerikan Bill Clinton, ka drejtuar akuza ndaj Shtëpisë së Bardhë përmes përfaqësuesit të tij, pas deklasifikimit dhe publikimit të fotografive ku ai shfaqet në kuadër të hetimit për skandalin Epstein, duke theksuar se “po përpiqen ta përdorin si kokë turku”.

 

“Shtëpia e Bardhë nuk i mbajti këto dosje të fshehura për muaj të tërë për t’i publikuar vonë një të premte me qëllim mbrojtjen e Bill Clinton,” deklaroi përfaqësuesi i tij në një postim në X.

Ai i atribuon këtë veprim Shtëpisë së Bardhë si një përpjekje “për t’u mbrojtur nga ajo që do të pasojë ose nga ajo që do të përpiqen të fshehin”.

Bill Clinton EPSTEIN (1)
Foto të Clinton nga dosja Epstein

“Mund të publikojnë sa fotografi të duan – mbi 20 vjeçare – por kjo nuk ka të bëjë me Bill Clinton. Nuk ka pasur kurrë dhe nuk do të ketë lidhje me të,” theksoi ai në deklaratë.

“Madje edhe Susie Wiles ka thënë se Donald Trump e ka gabim për Bill Clinton,” shtoi ai, duke iu referuar komenteve të shefes së stafit të Shtëpisë së Bardhë për revistën Vanity Fair, ku ajo pranoi se Clinton nuk kishte qenë kurrë në ishullin e Epstein në Karaibe.

Clinton prej kohësh ka pohuar se i kishte ndërprerë lidhjet me Epstein rreth vitit 2005, përpara se ky i fundit, i dënuar për abuzim seksual dhe shfrytëzim të të miturve, të deklarohej fajtor.

Bill Clinton EPSTEIN (2)
Foto të Clinton nga dosja Epstein

Në deklaratën e tij, zëdhënësi i Clinton, Angel Ureña, u shpreh: “Ka dy lloje njerëzish. Kategoria e parë nuk dinte asgjë dhe i ndërpreu marrëdhëniet me Epstein përpara se krimet e tij të dilnin në dritë. Kategoria e dytë vazhdoi lidhjet me të edhe më pas. Ne jemi pjesë e kategorisë së parë. Sado që kategoria e dytë të përpiqet të zvarrisë situatën, kjo nuk do të ndryshojë. Të gjithë, veçanërisht MAGA, presin përgjigje, jo koka turku,” raportoi gazeta The Guardian. Panorama

Dosja Epstein: Si u qasën në aristokracinë britanike dyshja Epstein- Maxwell

Në imazhe, Epstein dhe Maxwell shihen duke gjuajtur me princin e atëhershëm në Balmoral dhe duke qëndruar pranë tij në kutinë mbretërore në Ascot.

 

SHBA- Fotografitë e autorit të dënuar të abuzimit seksual me fëmijë, Jeffrey Epstein, dhe partneres së tij Ghislaine Maxwell, të publikuara së fundmi nga Departamenti i Drejtësisë i SHBA-së, zbulojnë se si Andrew Mountbatten-Windsor i siguroi dyshes qasje në shoqërinë e lartë britanike.

Në imazhe, Epstein dhe Maxwell shihen duke gjuajtur me princin e atëhershëm në Balmoral dhe duke qëndruar pranë tij në kutinë mbretërore në Ascot. Në një foto të veçantë, Maxwell është fotografuar jashtë 10 Downing Street , ku ndodhet zyra e kryeministrit. Një imazh veçanërisht prekës është ai në të cilin Mountbatten-Windsor shfaqet i shtrirë në këmbët e pesë personave, fytyrat e të cilëve janë të mbuluara, me kokën e tij afër prehrit të një gruaje, ndërsa Maxwell duket se po e shikon dhe po buzëqesh.

Sky News raportoi të shtunën se fotografia është bërë në Sandringham, rezidencën private të Mbretëreshës së ndjerë Elizabeth II në Norfolk, ku Mbreti aktual Charles III dhe anëtarët e familjes mbretërore tradicionalisht kalojnë Krishtlindjet. Në një foto tjetër, që besohet të jetë bërë në vitin 2002, Maxwell shihet duke pozuar në “Dhomat e Luftës” të Winston Churchill , dhomën nëntokësore ku kabineti britanik mblidhej gjatë Luftës së Dytë Botërore, me një grup që përfshinte ish-Presidentin e SHBA-së Bill Clinton dhe aktorin Kevin Spacey.

Fotot janë pjesë e grupit më të fundit dhe të shumëpritur të dokumenteve që lidhen me çështjen Epstein, të cilat u publikuan të premten në mbrëmje në faqen e internetit të Departamentit të Drejtësisë të SHBA-së. Një ligj i miratuar nga Kongresi në nëntor i kërkonte qeverisë të publikonte të gjitha dokumentet e paklasifikuara që ka për çështjen deri më 19 dhjetor. Por procesi përfundimisht do të zgjasë disa javë, tha Todd Blanch , zëvendëskomandanti në Departamentin e Drejtësisë .

Administrata Trump është kritikuar ashpër në 24 orët e fundit për “mungesë transparence”, me pjesë të mëdha të dokumentit që janë fshirë, duke përfshirë një listë prej 254 “masazhatorësh”, emrat e të cilëve po mbahen të fshehtë “për të mbrojtur viktimën” dhe 119 faqe dokumentesh gjyqësore nga një gjykatë e Nju Jorkut. Disa pjesë janë fshirë pa shpjegime, duke ngritur pyetje të mëtejshme. Imazhet, të cilat përfshijnë foto të ish-gruas së Mountbatten-Windsor, Sarah Ferguson,  tregojnë, sipas Guardian, se si ai ia hapi derën elitës britanike Epstein dhe Maxwell.

Edhe pse shumë nga fotot janë pa datë, besohet se financuesi dhe bashkëpunëtori i tij i ngushtë u ftuan nga Andrew në eventin e Ditës së Zonjave në Royal Ascot më 22 qershor 2000. Edhe pse në event morën pjesë edhe Mbretëresha Elizabeth dhe Nëna Mbretëreshë, ai kishte deklaruar më parë se Epstein dhe Maxwell ishin “të ftuarit e tij personalë”.

Jeffrey Epstein i mori jetën vetes në një burg federal në Manhattan, New York, ndërsa priste gjyqin për akuzat e trafikimit të qenieve njerëzore për qëllime shfrytëzimi seksual. Ai më parë kishte pranuar fajësinë në vitin 2008 për krime seksuale kundër të miturve. Ghislaine Maxwell u dënua në vitin 2021 për trafikim të të miturve për qëllime shfrytëzimi seksual dhe u dënua me 20 vjet burg./Dosja.al 

Jakobstads Tidning (1939) Mbreti Zog, shumë bujar me bakshishe. — Emri i tij nuk do të harrohet kaq shpejt nga pronarët dhe personeli i hoteleve në Varshavë

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 20 Dhjetor 2025

Gazeta finlandeze “Jakobstads Tidning” ka botuar, të shtunën e 15 korrikut 1939, në faqen n°4, një shkrim asokohe rreth largimit të Mbretit Zog dhe familjes mbretërore nga Polonia për në Letoni, duke përmendur ndër të tjera bujarinë e mbretit, të cilin Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Mbreti Zog shumë bujar me bakshishe.

Djali i ashensorit merrte 5 dollarë për çdo shërbim, sado të vogël.

Të enjten i është komunikuar gazetës Hbl. nga Riga :

Sonte në orën 23:32, me trenin ekspres të Varshavës, mbërriti në Riga ish-mbreti i Shqipërisë Ahmet Zogu, ish-mbretëresha Geraldinë, djali i tyre tre muajsh, ish-princi i kurorës Aleksandër, si dhe motrat e ish-mbretit me suitën e tyre.

Të ftuarit e shquar u nisën nga kryeqyteti polak sot në mëngjes në orën 9:24. Banorët e Varshavës shpresuan deri këtë mëngjes se Zogu, në çastin e fundit, do ta ndryshonte itinerarin dhe, në vend që të udhëtonte përmes Stokholmit, do të merrte anijen polake oqeanike Batory nga Gdynia. Prandaj pati një zhgënjim të madh kur ish-mbreti i Shqipërisë u largua tashmë në mëngjes nga polakët, zemrat e të cilëve i kishte fituar. Çifti ish-mbretëror, me ish-princin e kurorës dhe dadon e fëmijës, u largua nga hoteli vetëm dhjetë minuta para nisjes së trenit, me automobilin e presidentit të shtetit Mościcki. Të gjithë të tjerët, megjithatë, mbërritën një çerek ore para nisjes së trenit. Emri i ish-mbretit nuk do të harrohet shpejt nga pronarët dhe personeli i hoteleve në Varshavë, sepse deri më sot askush nuk ka dhënë bakshishe kaq bujare. Djali i ashensorit tregon se ish-mbreti i jepte atij një kartëmonedhë prej pesë dollarësh për çdo shërbim, sado të vogël. Në hotel, të gjitha faturat u paguan me dollarë. Edhe sallonet e modës e kujtojnë me admirim ish-mbretin, i cili mbërriti në Varshavë me 60 valixhe të rënda dhe u largua nga qyteti me 80. Deri në kufirin letonez, mysafirët e lartë u shoqëruan nga një zyrtar i lartë i Ministrisë së Jashtme polake. Motra më e madhe e mbretit, Ruhija, u mor nën kujdes gjatë gjithë udhëtimit nga një infermiere dhe një mjek, sepse ajo u sëmur në Varshavë. Pak para arratisjes nga Shqipëria, ajo iu nënshtrua një operacioni të rëndë për shkak të një sëmundjeje të mëlçisë. Kishte frikë se ajo do të detyrohej të qëndronte në Varshavë, por gjatë 24 orëve të fundit pati një përmirësim dhe mjekët më në fund lejuan që ajo të vazhdonte udhëtimin. Mbretëresha Geraldinë ka qëndruar pranë shtratit të sëmundjes së kunatës së saj të dashur. Pikërisht ish-princesha Ruhije ishte ajo që bashkoi Ahmet Zogun me ish-mbretëreshën Geraldinë.

Në orën 18:40 mbërritën në stacionin kufitar letonez Zemgale, ku u bë ndërrimi i trenit, sepse gjerësia e shinave është e ndryshme në Poloni dhe Letoni. Nga stacioni kufitar letonez udhëtimi vazhdoi me një vagon salloni letonez. Në kufirin letonez, mysafirët e huaj u përshëndetën nga përfaqësues të autoriteteve kufitare dhe nga një numër i madh gazetarësh. Këtu, ashtu si në Varshavë, ish-mbreti ishte i rezervuar dhe nuk dha asnjë intervistë, duke u përpjekur sa më shumë të shmangte vështrimet kureshtare. Megjithatë, një nga njerëzit më të afërt të ish-mbretit në shoqërinë e tij shpjegoi heshtjen e tij me faktin se Zogu po shkruante aktualisht kujtime dhe për këtë arsye nuk donte ta privonte librin e tij nga materiale të vlefshme. Kujtimet e tij ish-mbreti po ia dikton sekretarit të tij Kastrat, i cili ishte kryeredaktor i së vetmes gazetë të Tiranës. Deri tani ai ka përfunduar 280 faqe, por libri do të jetë shumë më i trashë. Titulli i librit do të jetë: “Unë akuzoj Italinë”.

Urrejtja e ish-mbretit ndaj Italisë, dhe ndaj gjithçkaje që lidhet me të, është aq e madhe sa ai madje refuzoi kategorikisht të qëndronte në hotelin më të mirë dhe më modern të Rigës, ”Hotel de Rome”, sepse ky emër do t’i kujtonte Italinë, dhe në vend të tij preferoi një hotel shumë më pak madhështor, ”Hotel Petersburg”. Në Varshavë, Zogu kishte dhënë urdhër që t’i rezervohej një suitë në hotelin më elegant të Rigës, por kur dëgjoi emrin de Romë, tha :

— Jo Roma, në asnjë rrethanë nuk dua të më kujtohet se kam humbur vendin tim.

Hoteli Petersburg aktualisht strehon shumë turistë të tjerë, prandaj e gjithë shoqëria nuk mund të akomodohet aty. Për ish-princin e kurorës janë rezervuar jo më pak se tre dhoma.

Udhëtimi do të vazhdojë nesër për në Stokholm me avulloren ”Aeolus”.

Helsingin Sanomat (1939) Mbreti Zog përballë shtypit letonez: “Vendi juaj, Letonia, është ndër shtetet më moderne të botës nga pikëpamja administrative…”

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 14 Dhjetor 2025

Gazeta finlandeze “Helsingin Sanomat” ka botuar, të dielën e 16 korrikut 1939, në faqen n°9 dhe 17, intervistën ekskluzive asokohe me Mbretin Zog gjatë ekzilit në Riga (Letoni), të cilën Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Autografë mbretërorë për vajzat finlandeze.

Zogu me suitën e tij ende në Letoni.

Mbreti nuk i ka dhënë ende fund karrierës së tij politike.

(Nga korrespondenti i Helsingin Sanomat.)

Riga, 15 korrik.

Ish-mbreti i Shqipërisë, Zogu, i cili ndodhet aktualisht këtu, priti këtë mëngjes përfaqësues të shtypit letonez dhe të huaj dhe deklaroi sa vijon :

Pas Luftës së Madhe Botërore kam ndjekur me interes të veçantë përpjekjet e popujve për përparim dhe bashkëpunim dhe kam vërejtur se si kombet punojnë për të vazhduar veprimtarinë e tyre në paqe.

Njëkohësisht kam pasur mundësinë të ndjek edhe luftërat çlirimtare të popullit letonez. Jam jashtëzakonisht i kënaqur me gjithçka që kam parë dhe përjetuar në Letoni. Më mahnit veçanërisht puna e presidentit tuaj për shëndoshjen e jetës shtetërore dhe zhvillimin e ekonomisë së vendit.

Kudo kam parë përparim të madh, sidomos në fushën sociale. Edhe pse kam qenë vetëm disa orë në Letoni, kam parë tashmë se vendi juaj është ndër shtetet më moderne të botës nga pikëpamja administrative. Populli juaj ka përqendruar forcat prodhuese në bashkëpunim, në të cilin marrin pjesë në mënyrë të barabartë edhe bashkësitë e ndryshme fetare. Vetë kam përjetuar se sa e vështirë është të qeverisësh një vend ku jetojnë popuj dhe besime të ndryshme fetare.

Pas deklaratës së tij, mbreti njoftoi se një nga sekretarët e tij do t’u përgjigjej gjithashtu pyetjeve të gazetarëve. Kështu, një gazetar pyeti se cilat janë planet më të afërta për të ardhmen e Lartmadhërisë së Tij. Sekretari u përgjigj :

Lartmadhëria e Tij do t’i kushtojë të gjitha aftësitë dhe forcat e veta ringjalljes së Shqipërisë.

Më pas u pyet nëse është e vërtetë që mbreti po shkruan kujtimet e tij. Përgjigjja ishte :

Mbreti nuk i ka dhënë aspak fund karrierës së tij politike dhe, për rrjedhojë, nuk mendon ende për shkrimin e kujtimeve.

Sekretari njoftoi më tej se mbreti, mbretëresha dhe e gjithë suita do të udhëtojnë të hënën për në Stokholm, ku do të qëndrojnë disa ditë. Prej andej shqiptarët do të vazhdojnë udhëtimin për në Paris, por mbreti nuk ka ndërmend të banojë në vetë qytetin, por do të vendoset diku në fshat. U pyet gjithashtu se çfarë planesh ka bërë familja mbretërore për të ardhmen e princit Aleksandër. Përgjigjja ishte :

Princi Aleksandër është ende aq i ri, sa që për të ardhmen e tij nuk është menduar në mënyrë më të hollësishme.

Sipas shpjegimit të sekretarit, pasionet kryesore të mbretit janë sporti i kalërimit, si edhe tenisi dhe futbolli. Ai është gjithashtu një admirues i madh i muzikës.

Në orën 12 shqiptarët u nisën me tre automjete për në Sigulda, ku u shtrua një drekë për ta në shtëpinë e gazetarëve. Më pas suita bëri një shëtitje të shkurtër në rrethinat shumë të bukura të vendit, të ashtuquajturën “Zvicra livoniane”. Pas kësaj ata u kthyen në Riga. Mbrëmjen e kaluan në hotel.

Kur mbretërorët ishin dje në Kemeri, në hotelin shtetëror, te mbretëresha erdhën dy vajza të reja finlandeze që po udhëtonin dhe që ndodheshin për vizitë në hotel. Vajzat i kërkuan mbretëreshës një autograf. Edhe pse kjo nuk do të kishte qenë plotësisht në përputhje me rregullat e oborrit, mbretëresha pranoi gjithsesi kërkesën dhe u dha atyre autografin e saj. Pastaj edhe mbreti shkroi emrin e tij. Kjo u bë shpejt e ditur në hotel dhe për çerekun e orës pasuese një radhë e tërë njerëzish priste mundësinë për të marrë një autograf. Çifti mbretëror shkroi sa mundi, por megjithatë jo të gjithë ata që prisnin arritën ta realizonin dëshirën e tyre.

Nuk urojmë luftë në këto ndrrim të moteve , por urojmë  vetëm paqe dhe të gjithë të mirat- Vështrim nga Skënder MULLIQI

 

—- E gjithë kjo na tregon se sa e rëndësishme është siguria dhe stabiliteti i pozicionit ndërkombëtar të Republikës së Kosovës.Ata që ecin më shpejt ishte dashur të vijnë në pushtet.Ata duhet të përcaktojnë ritmin dhe të jenë frymëzim për të gjithë neve , pas një regresi të gjatë politik, nga strukturat e burokratizuara dhe të korruptuara politike…
Rebelimi i pothuaj të shumicës të kësaj  klasës politike ,  ishin ngjarjet  të vitit 2025. Është shkruar dhe folur mjaftueshëm. Bilanci i këtyre kthesave politike ishte katastrofike, me pasoja që do të lënë gjurmë për  krizat e prodhuara.Preferencat që dolën nga shkrimet nuk iu interesuan kuvendarëve rebel që ti marrin parasysh. Me rebelim u tregu  pafuqia  për të ndërtuar  institucionet e reja të shtetit.  Çdo gjë që  u bë ngjau  apo u  shndërrua në tradhti. Ishte një goditje që luhati serioziosht demokracinë dhe themelet e shtetit .Kjo është karriera e turpshme politike të atyre kuvendarëve të pa moral politik dhe institucional.Të shpresojmë së zgjedhjet e 28 dhjetorit për shumë kënd aty të shënojë fundin e karrierës së tyre të ndytë politike .Nje garniturë e madhe e politikanve nuk janë të zotet të bien dakord se bota është në procesin  e ndryshimeve të mëdha gjeostrategjike .Po krojohet një rend i ri botëror.Te shohim së sa prijesit  botëror   janë në gjendje të përcaktojnë politikat stretegjike të tyre .Se a do të ndalën   luftërat apo do të kemi përspektiva të errëta edhe në vitin 2026 pritet të shohim në zhvillimet   që do të  vojnë .Politika në Kosovë dihet së si është , konfliktueze dhe e drejtuar për pushtet, e pak për shtet.Po ndëgjojmë  premtime megallomane të pa realizuaeshme edhe gjatë kësaj fushate elektorale , fjalime të liderve partiak shumë pak të besueshme , më shumë  të karakterit propagandistik.Gjendja politike nuk është e mirë dhe nuk ka ketu qka fshihet më.E gjithë kjo tregon se sa e  e rëndësishme është siguria dhe stabiliteti i Republikës së Kosovës edhe në planin ndërkombëtar.Pa politikanë dhe pa politika vizionare nuk  arrihen objektivat e të ndërtuarit shtet dhe mirëqenje të duhur.Madje, ekzistojnë tendencat të disa për të kthyer gjendjen e viteve të 90-ta ,të shekullit të kaluar!Këto janë skandale të rënda politike që nuk guxojnë të na ndodhin në këtë fillim shekulli.Duhet të sanohen dhe lokalizohen më saktësi pasojat e krizës politike dhe institucionale pas zgjedhjeve të dhejtorit.Përndryshe  nga ka marr djalli.Duhet të kemi kujdes nga Serbia edhe në vitin vijues kur po shtohet presioni ndërkombëtar për të arritur një marrveshje paqeje të dala nga bisedimet e ndërsjella.Barrë e rëndë për Serbinë e Vuqiqit është bërë pavarësia  e Kosovës, të cilën po tenton më qdo kusht ta zhbën  me kërcnime për luftë, dhe më realizimin e Asociacionin famoz.Nuk kan pushuar apetetit serbomëdha për dalje në det të Serbisë,  për të realizuar ëndrrën e kufirit Viroviticë –Karlovac-Karlobag.Qëllimi i agresionit të Serbësisë së Madhe  është të dalin ne detin e Kroacisë,Malit të Zi dhe  në anën tjetër për të krijuar dalje  në portin e Durrësit ,si  burime të fuqishme gjeostrategjike ekonomike dhe financiare.Mbrojtësit e ish republikave dhe Kosova , nuk e lejuan Millosheviqin të realizon projektin fashist për Serbi të Madhe ne shekullin e kaluar.Por, nese janë përulur në bisht në shekullin e kaluar, duhet përulur edhe tash, duke i kthyer tokat e grabitura,  dhe Serbisë realishtë  ti mbetet Pashallëku i Beogradit, që në fakt  do të ishte epilogu i të gjitha disfatave historike serbe.Ne natyrishtë se nuk urojmë luftë në këto ndrrim motive , por urojmë  vetëm paqe dhe të gjithë të mirat.E gjithë kjo na tregon se sa e rëndësishme është siguria dhe stabiliteti i pozicionit ndërkombëtar të Republikës së Kosovës.Ata që ecin më shpejt ishte dashur të vijnë në pushtet.Ata duhet të përcaktojnë ritmin dhe të jenë frymëzim për të gjithë neve , pas një regresi të gjatë politik, nga strukturat e burokratizuara dhe të korruptuara politike.Presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, tha se “për herë të parë në më shumë se 10 vjet, zgjerimi është bërë një mundësi reale”. Ajo vlerësoi “progresin mbresëlënës” të Malit të Zi dhe Shqipërisë, të cilat janë bërë një burim frymëzimi për vendet e tjera të Ballkanit Perëndimor.Në këtë mes duhet ta këtë vendin edhe Kosova,  vendi më propërendimor në Evropë.Në deklaratën e tij, Presidenti i Këshillit Evropian përmendi të gjitha vendet e Ballkanit Perëndimor, përveç Serbisë, presidenti i së cilës, Aleksandar Vuçiç, refuzoi të vinte në samit. Costa përshëndeti hapat që Kosova ka ndërmarrë për të ndërtuar besimin midis komuniteteve, duke theksuar se zgjedhjet e ardhshme parlamentare do të jenë një moment kyç për konsolidimin e reformave dhe angazhimin konstruktiv në integrimin evropiaan.Fundvit i mbarë ishte njohja e Kosovës, nga dy shtete, dhe fillimi i heqjës të masve ekonomike të vura padrejtësisht karshi Kosovës.

Dy drejtorët e rinj të Belinda Ballukut, 3 tendera 3 milionë euro pa garë Astrit Alushit

Elsian Bici u emërua nga Belinda Balluku drejtor i Operatorit të Sistemit të Transmetimit OST, më 10 janar 2025 në vend të Skerdi Drenovës. Menjëherë Bici ka kapur klientelën e vjetër të paraardhësit dhe vazhdon shpërdorimin e fondeve përmes tenderave fiktivë. Por jo vetëm kaq, sepse Bici ka rritur edhe cmimin e shërbimeve, duke ia kaluar Drenovës!

Së fundmi, Bici ka firmosur një tender me objekt “Shërbim mirëmbajtje dhe suport për softin PSS/E, 24 muaj dhe blerja e moduleve shtesë”.

Fondi Limit i prokuruar është 25 000 000,00, i përllogaritur nga komisioni i ngritur nga Elsian Bici. Më saktë, fondi është fryrë në raport me tregun dhe precedentët.

E njëjta kompani që e ka përfituar këtë fond ka qenë me kontratë për tre vjet me OST në kohën e Skerdi Drenovës dhe ka paguar tre herë më pak për të njëtin shërbim, që këtë herë ofrohet për vetëm 2 vjet.

Në 1 shtator 2021, Skerdi Drenova i dha kompanisë “KLEDIA-06” tenderin “Shërbim mirëmbajtje për softin PSS/E dhe zëvendësimi i dy çelësave Dongle me çelësa të rinj”. Pronari i kësaj kompanie Astrit Alushi fitoi me ofertën gati sa fondi limit 7 850 000 lekë pa TVSH, ndërsa kontrata e kishte kohëzgjatjen 36 muaj.  Pra, për 1 vit më shumë kompania është paguar me 3 herë më pak. Si ka mundësi që Bici e ka përllogaritur këtë shërbim me shifrën 250 milionë lekë? Kjo është indicie për KLSH, por edhe për SPAK-un.

Tender fiktiv pa konkurrencë

Nga ana tjetër, në tenderin e Bicit të tërheq vëmendjen procedura plotësisht fiktive e përdorur për të shpallur fituese firmën “KLEDIA-06” shpk.

Sic mund ta shihni në dokumentin më sipër, kompania “KLEDIA-06” shpk ka bërë garë me veten, sepse kompania tjetër pjesëmarrëse nuk ka bërë ofertë. Kompania tjerër, “COLOMBO” shpk me bazë në Fier ka hyrë thjesht për t’i bërë nder Astrit Alushit dhe komisionit, që tenderi të mos klasifikohet me një pjesëmarrës. Operatori Ekonomik “COLOMBO” shpk nuk merret me softuer, por ka objekt të aktivitetit ndërtimin.

Kësisoj tenderi i mbajtur nga Bici më 23 tetor 2025 është me konkurrencë fiktive dhe ka qenë thjesht formalitet shpallja e fituesit më 25 nëntor 2025.

Ndërkaq oferta e operatorit ekonomik “KLEDIA-06” është sa 99.9% e fondit limit: 24,700,000 Lekë pa TVSH. Nuk ka dyshim se një ofertë e tillë mund të bëhet vetëm në marrëveshje me titullarin e autoritetit kontraktor, Elsian Bici.

A ka ndërhyrë Belinda Balluku në favor të Astrit Alushit?

Firma e Astrit Alushit në të njëjtën formë më 22 gusht 2025, ka marrë tenderin e KESH me objekt “Furnizim dhe instalim i sistemeve të monitorimit të kavitacioneve dhe presionit dinamik në dy agregatë në HEC Fierzë dhe dy agregatë në HEC Koman” me fond limit 1.5 miliardë lekë. Në tender kanë marrë pjesë 2 operatorë: “KLEDIA-06” shpk dhe “Junik” shpk. Kjo e fundit nuk ka lidhje fare me objektin e tenderit sepse merret me ndërtime. Pra, pjesëmarrja e saj është nul.

Kompania e Astrit Alushit ka qenë kliente në tenderat korruptiv të ish-drejtorit të OST, Skerdi Drenova, i cili i ka dhënë afro 13 tendera, pjesën dërrmuese të të cilave, pa garë. Ndërkaq edhe KESH e ka favorizuar Astrit Alushin me kontrata të majme.

A ka dorë zëvendëskryeministrja Belinda Balluku në këto tendera? Më 13 mars 2024, Belinda Balluku ka vendosur Erlind Sulon në krye Korporatës Elektro-Energjetike Shqiptare, duke zëvendësuar në këtë detyrë drejtorin e dorëhequr Ergys Verdho.

Erlind Sulo ka drejtuar FRESH në Sarandë dhe më vonë është emëruar edhe drejtor i Parkut të Butrintit. Gjithashtu për një periudhë të shkurtër kohore ai ka qenë drejtor ekzekutiv i Agjencisë Kombëtare të Burimeve Natyrore.

Më 13 gusht 2024, Sulo i ka dhënë Astrit Alushit tenderin pa garë me vlerë 1 miliard lekë për furnizimin me 10 pompa të HEC Koman.

Tenderi është shënuar nga Open Data Albania me “Flamur të kuq”, që është shenja e riskut të korrupsionit. Nuk e besojmë se Sulo e ka bërë këtë veprim pa pyetur Belinda Ballukun. Janë afro 3 milionë euro që i janë xhiruar brenda një viti kompanisë së Astrit Alushit me procedura të dyshimta./ Gijotina.com

“Më futën në birucë”/ Trondit ish-oficeri i Policisë: Si u mora peng brenda Komisariatit Nr.2

Kastriot Çako, ish-oficer i lartë i Policisë së Shtetit, ka dalë me zë dhe fizgurë për të bërë një denoncim të fortë për një ngjarje që i ka ndodhur rreth 10 ditë më parë, në ambientet e Komisariatit Nr.2 në Tiranë.

Sipas rrëfimit të tij përballë gazetarit Igli Çelmeta, më datë 10 Dhjetor, rreth orës 10:33, Çako ka marrë një telefonatë nga policia, ku i është kërkuar të paraqitej për një “sqarim” lidhur me një çështje pronësie.

Duke qenë se komisariati ndodhej pranë vendit ku po punonte, ai është paraqitur menjëherë, pa kundërshtim. Por ajo që duhej të ishte një procedurë rutinë, sipas tij, u shndërrua në një ndalim të pajustifikuar.

Pas një kontrolli personal dhe sekuestrimit të telefonit, Çako u fut në një dhomë izolimi, e mbyllur me shul dhe dryn.

“Në momentin që po plotësohesh blloku në shkallët e komisariatit numër dy nga kati i dytë zbret një civil dhe i thotë punonjësit të policisë pse e mban atje fute në dhomat e shoqërimit. Mbasi plotësoi dhe më bëri kontrollin personal duke më hequr celularin, më kontrolloi për cigare, për çakmak, për të gjithë gjërat e tjera, për rrip, më futi në dhomën e izolimit. Jam futur në dhomën e izolimit pa bërë asnjë lloj kundërshtie, asnjë gjë dhe kam ndenjur rreth 10-15 minuta. Më pas ka ardhur personi i cili më futi në dhomën e shoqërimit bashkë me SPZ-në e zonës që më mbulon mua. Unë e njoh thjesht si figurë, por nuk ia dija emrin. Kanë hapur derën e cila ishte mbyllur me shul dhe me dry”, ka rrëfyer ai.

Ai tregon se pasi u mbyll në dhomën e izolimit, gjendja e tij shëndetësore u përkeqësua ndjeshëm. Pas disa minutash, ai humbi ndjenjat, duke mos kujtuar më çfarë ndodhi deri sa u përmend fillimisht në dhomën e ndalimit dhe më pas në urgjencën e Spitalit “Nënë Tereza”.

“Në momentin që këta kanë ikur unë nuk e ndjeja veten mirë po më merreshin mend dhe në një moment të caktuar bërtas ndihmë i kërkoi policisë kam rënë pa ndjenja dhe unë nuk mbaj mend gjë se çfarë ka ndodhur me mua por dua të theksoj se para se të futem në dhoma të izolimit i kam kërkuar punonjësit të policisë a mundet të njoftoj familjen më ka dhënë telefoni dhe kam marrë bashkëshorten”, vijon rrëfimin Çako.

“Në komunikimin që kam bërë me bashkëshorten, mësova që bashkëshortja kishte ardhur se dëgjoja që i thoshte punonjësve të policisë, kujdes se burri është i sëmurë dhe i kam thënë bashkëshortes që të lajmëroj avokatin civil dhe penal pasi mua po më ndalojnë. Më është marrë telefoni dhe unë kur kam rënë pa ndjenja, nuk kam kuptuar se çka ndodhur me mua. Vetëm mbaj mend që jam përmendur plotësisht në urgjencën e spitalit nën Tereza. Dua të theksoj sepse nuk mund të flas se çfarë ka ndodhur me mua gjatë kohës që nuk kam qenë koshient dhe di që gruaja është futur me dhunë kur ka ardhur urgjenca, që më ka dhënë ndihmën e shpejtë”.

Kastriot Çako, ish-oficer i lartë i Policisë së Shtetit

Rezarta Çako, bashkëshortja e Kastriotit, me profesion mjeke, dëshmoi në emision se kishte paralajmëruar policinë për problemet serioze shëndetësore të Çakos, përfshirë hipertensionin e rëndë dhe takikardinë, por kishte hasur në indiferencë totale. Vetëm kur gjendja u bë kritike, u njoftua urgjenca, tregon ajo.

“Kjo që na ka ndodhur neve, na ka tronditur thellësisht nga ana psikologjike, nga ana mjekësore dhe vërtetë kështu do të ndjehej çdo qytetar, çdo taksapagues i rregullt i këtij vendi që përdhoset, depersonalizohet dhe dhunohet nga policia e shtetit që duhet të jetë në mbrojtje të qytetarit të rregullt edhe të çdo qytetari, jo të jetë të kthehet dhunuese”, tregon ajo.

Kastriot dhe Rezarta Çako

“Dua të flas vërtetë në tagrin e mjekes, sepse ashtu u paraqita në fakt, në komisariatin e policisë numër dy. Fill mbas bashkëshortit unë shkova. I pyeta përse është ndaluar bashkëshorti im. I vura në dijeni ngase vuan bashkëshorti im, i cili vuan nga një tension stresant, nga hipertensioni stresant, i shkon deri në 20 për shkak të një kalvari të gjatë të proceseve gjyqësore që kemi pasur me firmën e ndërtimit. Është një njeri që është marrë me sport, i shëndetshëm, por vetëm nga stresi i këtyre problemeve ka hipertension edhe një takikardi që i shkon rrahjet e zemrës deri në 160 në minutë. Pra një gjendje që shumë alarmante dhe këtë unë menjëherë i thashë vij në tagrin e mjekes, jo të bashkëshortes në këtë rast, po ju paralajmëroj që gjendja e bashkëshortit tim është vërtetë për t’u vlerësuar. Prandaj mos bëni asnjë lloj kontakti sepse për çdo problem që mund të ketë ndodhur që ne s’jemi në dijeni dua të di motivacionin që të lajmëroj avokatët tanë, avokatin e çështjet civile dhe avokatin ë për çështjen penale”.

Sipas saj, reagimi i policisë ishte një indiferencë totale. “Në radhë të parë, përveç se të jesh punonjës i këtij shteti, duhet të jesh njeri human. Të dëgjosh se jo të gjithë gënjejnë dhe jo të gjithë simulojnë. Pra, duhet të ishte marrë parasysh ankesa ime në lidhje me problemin e shëndetit. Dhe unë nuk ja vura në dukje një herë, por ja vura dy tre herë këtë problem, sepse po e shikoja që sidomos mbas telefonatës së bashkëshortit tim që më tha po futem në dhomën e shoqërimit, një qytetar që s’ka shkelur kurrë ligjin, një oficer policie karriere, i cili është një njohës i shkëlqyer i ligjit dhe të futet në dhomë shoqërimi. Kjo është një ngjarje e paprecedent, një tronditje e madhe psikologjike me një dëm në shëndet”, thotë ajo. /A2 CNN

“Pashai” i Korrupsionit – Benet Beci dhe pashpirtësia e një sistemi që nuk njeh ngopje

Nga Boldnews.al

Në teatrin e shëmtuar të politikës shqiptare, Benet Beci nuk është thjesht një personazh; ai është simboli i kalbëzimit të administratës që është shndërruar në një makinerisë thithëse të djersës së shqiptarëve. Ndërkohë që propaganda e paguar me paratë tona e portretizon si “rilindasin” e Shkodrës, e vërteta që fshihet pas dosjeve të SPAK-ut dhe llogarive bankare është një shuplakë e rëndë për çdo qytetar që mezi mbyll muajin.

1. Fondet Publike: Plaçkë Lufte për “Ata me dy Klasë Shkollë”

Guximi i Benet Becit për të vjedhur nuk njeh kufij. Nga drejtimi i FSHZH-së e deri te KESH-i, emri i tij është i lidhur me një rrjet merimangë tenderash të paracaktuar. Skandali i fundit i zbuluar nga SPAK, ku flitet për qindra mijëra euro që ndahen si haraç mes zyrtarëve, nuk është thjesht shkelje ligji – është vampirizim i financave publike.

Shprehja që rëndon në dosje, “për ne me dy klasë shkollë”, tregon filozofinë e vërtetë të Becit: një arrogancë injorantësh që e shohin shtetin jo si shërbim, por si një arkë pa zot ku mund të futin duart lirisht.

2. Nepotizmi si Kancer: Dinastia e “Të Paaftëve”

Për Benet Becin, institucionet shtetërore janë agjenci punësimi për pasardhësit e tij. Ndërkohë që djemtë dhe vajzat e Shkodrës dhe gjithë Shqipërisë, me diploma ekselente, marrin rrugët e botës, fëmijët e Becit “blindojnë” pozicione kyçe pa pasur asnjë meritë tjetër përveç mbiemrit. Ky nuk është thjesht nepotizëm; është vrasje e shpresës. Është mesazhi më i zi që një pushtetar mund t’u japë të rinjve: “Nuk ka rëndësi sa mëson, rëndësi ka kush të ka lindur.”

3. Lluksi që Vret: Kur Zyrtari Jeton si Sultan

Si mundet një njeri që e ka gdhirë dhe ngrysur jetën në zyrat e shtetit, të bëjë një jetë që do ta kishin zili edhe oligarkët më të pangopur?

Veshjet e markave mijëra euroshe,

Resortet luksoze që kushtojnë sa rroga vjetore e një mësuesi,

Investimet miliona euroshe në hije.

Kjo pasuri e pashpjegueshme është monumenti i korrupsionit. Është e paimagjinueshme që në një vend ku njerëzit numërojnë qindarkat për bukën e gojës, një zyrtar të jetojë në mes të një lluksi faraonik që buron direkt nga xhepat e shqiptarëve të vjedhur.

5. Skandali në SPAK: A po e Shpëton “Miku” i Prokurorisë?

Pyetja që sot po djeg çdo shpresë për drejtësi është: Pse Benet Beci është ende i lirë? Indicia që ai mbrohet nga një “prokuror mik” brenda SPAK-ut është njolla më e zezë mbi reformën në drejtësi. Nëse një prokuror zgjedh miqësinë para ligjit, ai është po aq fajtor sa vetë Beci. Është e papranueshme që për “peshqit e vegjël” prangat kërcasin menjëherë, ndërsa për “pashain” e tenderave pritet, zvarritet dhe heshtet. Çdo ditë që Beci nuk është pas hekurave, është një dëshmi se drejtësia në Shqipëri mbetet selektive dhe e kapur nga fije të padukshme pushteti.

Përfundimi: Vendi i tij është në Qeli

Benet Beci nuk meriton zyrën e kryetarit të bashkisë, as lirinë për të shijuar paratë e vjedhura. Ai meriton një qeli burgu.

Duhet burg për shkatërrimin e meritokracisë.

Duhet burg për vjedhjen sistematike të tenderave.

Duhet burg për pashpjegueshmërinë e luksit të tij.

Nëse ky njeri nuk ndëshkohet me ashpërsinë maksimale, atëherë mesazhi është i qartë: Shqipëria mbetet pronë e një kaste që mund të vjedhë, të punësojë familjen dhe të jetojë si në përralla, ndërsa qytetarët mbeten skllevër të taksave që ushqejnë barkun e tyre të pangopur.

“Nevzat Haznedari shkoi në shtëpinë e një prej të burgosurve dhe realizoi aty një akt imoral me gruan e tij dhe kur ai fatkeqi e mësoi…”- Dëshmia e rrallë e ish-të dënuarit të Burrelit

Nga URIM ELEZI

Urim Elezi, lindur më 18.10.1941 në Floq të Korçës, hyn te të dënuarit dy herë nga regjimi komunist me shumë vite vuajtjeje. Ai u burgos më 26.10.1963 dhe doli që andej më 10.2.1989. hyri në 22 vjeç dhe doli 48 vjeç, madje i verbuar. Në moshën 18-vjeçare kreu shkollën e Instruksionit në Gjirokastër, ku gradohet nënoficer.

Në dënimin e parë ishte ushtar në Repartin Nr.9357 Gjirokastër. Herën e parë u akuzua në bazë të nenit 64, në kombinim me nenet 10 e 14 të Kodit Penal. Ishte me shërbim ushtarak, së bashku me shokun e tij Hekuran Shyti, në Gjirokastër.

Sipas gjykatës, i kish propozuar Hekuranit të arratiseshin sepse bëhej jetë e mirë në vendet kapitaliste e sidomos në SHBA. Hekurani lirohet më parë nga ushtria dhe gjatë kësaj kohe gjen personat e tjerë, me të cilët do kryenin arratisjen. Hekurani i nis një telegram Urimit në Gjirokastër, me kërkesën që të të niset se nëna ishte sëmurë.

Kësisoj Urimi bashkohet me shokët e tij, Hekuran Shyti, Durim Shyti dhe Robert Morava. Të pa orientuar mirë, të spiunuar nga një banori i zonës, ata u kapën nga forcat e kufirit në postën kufitare të Nikolicës në rrethin e Korçës. Gjykata Ushtarake Tiranë me vendimin nr.21, datë 27.2.1964, e deklaroi fajtor dhe e dënoi me 18 vjet heqje lirie, konfiskim të pasurisë, heqjen e të drejtës zgjedhore për 4 vjet dhe të gradës së rreshterit.

U la në fuqi me vendimin nr.23, datë 31.3.1964 të Kolegjit Ushtarak të Gjykatës së Lartë. Për herë të dytë u arrestua më 19.2.1980. U akuzua në bazë të nenit 55/1 të Kodit Penal me artikulime shumë rënduese. Dega e Punëve të Brendshme Fier, me shkresën nr.112, datë 15.1.1980, i kërkoi Drejtorisë së Hetuesisë miratimin e arrestimeve për tre shtetas, midis të cilët edhe i përmenduri Urim Elezi. Ishte marrë në përpunim aktiv më 17.5.1979 se zhvillonte propagandë në radhët e të dënuarve.

Raportonin për të “I penduari” dhe “Tekniku”. Për të thuhej të ishte shprehur: “Sigurimi i ka lyer duart me gjakun e këtij populli. Kanë bërë krimet më të shëmtuara që mund të ketë në histori, Sigurimi është sjellë me popullin dhe me njerëzit, më keq se ç’janë sjellë fashistët dhe nazistët..! Nuk ka më të poshtër se komunistët. Unë quaj komunistë të gjithë ata që kanë yllin në ballë si një domate, pavarësisht nëse besojnë mjekrën e Marksit apo mustaqet e Stalinit…! Krimet më monstruoze në Shqipëri, janë bërë në kohën kur kanë ardhur në fuqi komunistët! Jeta te ne është burg”.

Gjykata e Rrethit Fier e drejtuar nga Sokrat Dautaj, me pjesëmarrjen e prokurorit Kiço Koçi, me vendimin nr.94, datë 18.4.1980, e deklaroi fajtor dhe e dënoi me 10 vjet heqje lirie, si dhe heqjen e të drejtës zgjedhore për 5 vjet. I bindur në kotësinë e vendimeve komuniste, Urim Elezi nuk e ankimoi vendimin. Pasi i kishte dërguar një letër Enver Hoxhës, ku e cilësonte “përbindësh të pangjyrë, të sëmurë me mani persekutimi”, më 6.12.1981, u rrah nga policët e Burgut të Burrelit, deri sa u verbua. U lirua më 10.2.1989, nga Reparti nr.305 Përparim, i rrethit të Sarandës.

 – “Unë nuk jam spiun. Nga e dini ju që unë jam spiun”?! – “Po ti po na provokon përditë o zagar i keq, që ne të të hyjmë në dru dhe pastaj ata padronët e tu, të na ngordhin në dru”. – “Jo, unë s’ju kam provokuar kurrë”! – “Ne të kemi parë që takohesh me Esatin. Ti sa herë kur takohesh me atë, vjen me vrap drejt nesh e na shikon vetëm ne të dyve në sy”.

– “Mbylle gojën se do të futemi e do të të bëjmë të vdekur”. Në këtë kohë pasi e ka dëgjuar bisedën pas derës, xhahil Nikolla-polic, hap derën dhe i thotë Ademit: – “Hajde jashtë ti Adem, bashkë me Ruzhdiun në birucë”! – “Nuk vij, përse të vij”! – “Nuk vjen the”?! – “Jo, përse të vij”?

Mbyll derën Nikolla. (Ora më mbeti në kujtesë, madje dhe ditën e dija deri para pak kohësh: ora 16.00, nëntor, viti 1968.) Në orën 1900 u bë apeli si gjithmonë, ndërsa në orën 20.00, vijnë dy policë, Asllan Uka dhe Ahmet Palamani.

– “Adem Allçi, Ruzhdi Kraja” – përjashta!

– “Përse të vijmë”?! – i thotë Ademi.

– “Atë e dimë ne, s’të japim llogari ty” – ia kthen Asllani. Me inat, duke parë reagimin e tyre dhe të rreth 35-40 vetave që ndodheshin në dhomë, policët mbyllin derën e dhomës nr. 8, Burrel. Që të gjithë ishin në ankth, sepse e dinin mirë se çdo të ndodhte. Pa kaluar gjysëm ore, korridori ofshëtinte nga bisedat që xhahilët bënin me njëri-tjetrin. Hapet dera përsëri dhe hyn komandati i burgut Nazar Demiraj.

– “Të gjithë përjashta”, – na thotë. Dolëm të gjithë ne edhe Ruzhdiu, vetëm Adem Allçi nuk doli. Sa dolëm përjashta, dëgjojmë britma të tmerrshme, ulërima të mëdha që dilni nga Ademi. Nuk e di ç’tortura i bënë dhe me çfarë i binin, po thirrjet e Ademit qenë therje, s’i kam dëgjuar nga asnjë bashkëvuajtës më parë. I binin me dru, hekura e lloj lloj formash të tjera, me pak fjalë gjithë format e torturës që të rinjtë i shikojnë në filmat e sotëm…!

Heqin Ademin i cili qe bërë lakër fare e vijnë marrin Ruzhdiun. E futin në birucë dhe i bëjnë të 99-tat. Nuk di nga t’ia nis për torturat: dru në gjithë trupin, përplasje pas muri, thyerje kockash, dhëmbësh e shumë të tjera, aq sa Ruzhdiu nuk dallohej fare…! Nuk kishin kaluar as pesë minuta, kur hapet dera ngjitur e dhomës nr. 9, ku kam qenë dhe vetë. Aty gjendej vëllai i Ademit, Elez Allçit.

– “Elez Allçi, përjashta” , – i thotë Nazar Demiraj.

– “S’kam ba gja! Ç’keni me mu”, – ia kthen Elezi.

– “Do dalësh apo jo”?! Sa del në korridor Elezi,i hidhen mbi trup një mori policësh dhe e tërheqin zvarrë.

Pas kësaj, komandanti i burgut, Nazar Demiraj, 63 vjet burrë, flitej që kishte dalë në pension dhe aty gjendej me dëshirën e tij, – thërret emrin tim, Urim Elezi! Sa dola në korridor, sesa oficerë të Degës m’u hodhën sipër, se di, madje as çfarë goditje më dhanë. Punë minutash, përmendem dhe shikoj veten në birucë. Dera e birucës qe e hapur. Aty shoh një spurdhjak, që i fliste një trup madhi, të dy këta ushtarë:

– “Po ti, pse nuk e godite fort Ademin, siç e godite këtë, apo atë e ke tropojan”?! – “Jo more, çfarë thua, shiko si jam unë i lyer në gjak nga Ademi”. – “Mirë, mirë pa ta rregulloj unë në mbledhjen e rinisë”. Mbas disa ditësh në birucë, plus të tjerëve qenë futur nëpër biruca: Kujtim Luzaj, Lek Beja, Enver Shaqiri etj., plot tridhjetë ditë. (Mua më morën, për arsye se e ndava Elezin, para disa muajsh, kur ai gjatë ajrosjes godet provokatorin e të vëllait dhe Ruzhdiut).

Të gjithë bëmë tridhjetë e dy ditë në qeli, ndërsa Ademin dhe Ruzhdiun edhe pse ishin më të rraskapiturit, i torturuan përsëri në mënyrën më të llahtarshme, më shumë se të gjithë ne. Puna arriti deri aty, saqë që të dy të lidhur këmbë e duar me zinxhirë, Ademi godet kryetarin e Degës, Flamur Sinoimerin, nga torturat dhe dhimbjet. Në këtë moment Kamber Ligeshari, palo infermier, i thotë: – “O shoku kryetar, t’i fut ampulë si Avdyl Krujës, se ndryshe nuk ngordh ky m… kurrë”.

– “Jo bre shoku Kamber, se na hapet punë. (Avdyl Kruja, i cili në kohën e Mbretit Zog ka qenë Prefekt në Shkodër… mësova se ishte i ati i Petrit Krujës, shoku i ngushtë i Ruzhdi Krajës dhe shoku im).

Tortura – WC

Në një rast, kur dalim në ajrosje shoh në karrige ulur, aty në dera e hekurt, para se të zbrisje shkallët, operativ- kriminel Esatin. – “Urim Elezi, ndalu çik ti! – Çfarë ke shkruar në këtë letër”? (Kishim të drejtë që të dërgonim një letër në muaj, letra të ishte një faqe dhe fjalët të ishin të qarta, jo të dyshimta dhe me dy kuptime, si p.sh: të bëje kërkesë për ushqime, por jo të vije në dyshim se aty vuaje urie). – “Vëlla, po munde më dërgo një bukë, prije riska-riska, thaji mirë dhe m’i dërgo, 4-5 kg.”!- kaq i kam thënë. – “Çdo të thuash me këtë ti?! Që vuan nga uria”?!

– “Po ç’hyn uria këtu? Unë e kam zënë gjë në letër se kam uri apo po vdes urie”?! Urdhëron dy policët që të më fusin në birucë. Prapë tridhjetë ditë birucë. Gjatë këtyre ditëve, kur na nxirrnin në banjë, na nxirrnin vetëm tre herë në 9 orë. E kur hynim në banjë, sa uleshim për të kryer nevojat, direkt na çonin. Kujtoj këtu Ramadan Kurtin, egjiptian, i cili qe shumë burracak e provokator. Në një situatë, atakohemi keq me të. Ai i bie telefonit, vijnë 5-6 policë, që më sulen. Kur përmendem shikoj që isha i lidhur këmbë e dorë në banjë, me kokën brenda në WC dhe me fytyrë të lyer me m…!

Torturë e tmerrshme ishin dhe dy qypat që kishim në dhomë ku  kryenim nevojat personale, një qyp për ujin e hollë e një për  ujin e trashë, që nuk ishin më tepër se 2 -3 litra, pra qenë kot dhe shpeshherë sipas radhës çdo i burgosur “dilte jashtë” e mblidhte me dorë, e hidhte në qyp dhe e çon në tre vrimkat e WC-së. Si mund të dilnin gjatë 50-60 minuta ajrosje, 150-160 veta?! Qypat u hoqën në vitin 1971 dhe i hoqi ish-komandat Hajri Leskaj nga Vlora, me shumë mundim.

Tortura e dollapit

Gjatë hetuesisë, kujtoj me shumë tmerr dollapin në kat të parë, pranë arkës ku linin plehrat të burgosurit. Më torturonin, për të nxjerrë që për t’u arratisur, u kisha thënë e dy vëllezërve të mi të tjerë, Bilbilit dhe Festimit. Hekurani, vëllai im, shoku im edhe pse ishte torturuar në mënyrë çnjerëzore, nuk kishte treguar që kishte folur me Bilbilin para arratisjes. Ata duke ditur relatat e mia me dy vëllezërit, kërkonin t’i fusnin dhe ata në valle. Më godasin për një kohë të gjatë, në çdo pjesë të trupit, ndërkohë që “i madhi” priste të pohoja me gojën time që u kisha thënë edhe vëllezërve të mi.

Të gjitha këto, bëheshin për të shtuar dozën e kënaqësisë së arrestimeve. Pasi panë që me tortura nuk nxorën gjë, më marrin dy veta e më lidhin këmbët dhe duart me zinxhirë. S’po kuptoja ç’po ndodhte. Dalim nga dera dhe më futin në dollapin, i cili kishte përmasa të tilla, sa unë rrija i palosur. Koka më zinte barkun dhe këmbët zinin derën.

Plot gjashtë orë më lenë aty…! Siç duket, këtë torturë e kishin menduar më parë! E mora vesh që aty kisha qëndruar gjashtë orë, kur dëgjoja që xhahilët Petro Tasellari dhe Ago Sina, folën me njëri-tjetrin: – “si mo, ‘ariu i Bozdovecit’ rezistoi gjashtë) orë pa i rënë të fikët…”?!

Tortura e radhës

Pas thyerjes së burgut në gusht të ’67-ës  nga Adem Allçi, Dhori Gërnjoti dhe Sazan Hadëri, unë bashkë me disa shokë, si Elez Allçi, Enver Shaqiri, Lek Beja dhe Kujtim Luzajn, na futin në birucë dhe na nxjerrin në 2 janar të ‘68-ës. Bëmë gjithsej birucë, plot 1 muaj e 7 ditë. Ishte dita kur kishte shërbimin Qemal Laze.

Hapi sportelin e më shikon mua në këmishë dhe në mbathje e më fyen nga familja. – “Gjynah të jesh ti pjesë e një familje veterane dhe komunisti”! – më thotë. – “Çfarë flet ti mo? Ke pirë? Babai im nuk qe komunist, por bektashi”, – ia kthej unë. – “Unë jam i biri i babait, jo i biri i vëllait” – i them. – – “Pse, si janë komunistët”? – “Përse më pyet ti për një gjë që e di”?! – ja ktheva unë me një zemëratë të brendshme.

Debatojmë keq me njëri-tjetrin dhe në këtë moment vjen polici tjetër, Shaban Selami nga Burreli. Deshën të më lidhnin me zinxhirë, këmbë e duar. E nëse të lidhin me zinxhirë këmbë e duar, ishte e sigurt që një javë do të rrije ashtu, ndaj unë nuk pranova të lidhesha. Njëri prej tyre, raporton me telefon në zyrën e firaunit. Prej andej sjellin në birucë një mori policësh si ata të Degës dhe të Burrelit. Më përlanë si “ujqërit dhinë”. Kur përmendem, shoh veten të lidhur këmbë e duar, në ganxhën që ndodhej në mur.

Qemal Laze e Shaban Selami, herë më vinin më ofendonin dhe herë më godisnin me shkelma në bark e në kokë. Shaban Selami qe polic tejet ordiner. Ai pasi më fyeu disa herë, më vë një dru në gojë dhe ma lidh me lidhësen e këpucëve të tij. Druri më theu protezën e dhëmbëve, që ashtu të thyera i mbaja bashkë me drurin në gojë.

Në repartin Nr.303 Spaç, në vitet 1969-1970

Në Spaç qëndrova në periudhën; 26 tetor 1969 – prill 1970. Doja të hidhesha në humnerë, duke marrë me vete një polic…! (kështu do të bënin edhe Kadri Thaçi nga Kukësi, Xhemal Spata nga Dibra dhe Çaush Çoku nga Lushnja).

Po ta dija se 17 vitet e para     të burgut, do i kaloja vetëm me shpresë dhe vuajtje, do t’ju thoja me ngashërim bashkëvuajtësve të mi dhe trashëgimtarëve të tyre, se euforia për liri e një 19 vjeçari, në fund të 16 viteve të burgut, do shndërrohej në dëshirën më të madhe, për të cilën gjaku ishte harxhuar, për “Demokraci”.

Është kaq e vështirë për mua të dashur lexues, që të mbaj mend në këtë moshë që jam dhe me shëndetin tim, çfarë më kanë bërë e çfarë ka hequr shpirti im dhe i bashkëvuajtësve të mi. Edhe nëse ju tregoj çdo torturë, më besoni që i kam aq të thella plagët saqë, më duket sikur ende më dhemb trupi dhe më thërret mendja.

Ju bashkëvuajtës të mi dhe të gjithë ju trashëgimtarë dhe lexues të nderuar, i dini fort mirë torturat e një sistemi diktatorial, sepse keni të dashurit tuaj me plot plagë shpirtërore dhe fizike. E këto plagët tona edhe juve ju kanë shkaktuar plagë. Aq sa kam mundur të tregoj ma bëni hallall. Kaq kujtoj e kaq mundem.

“Shtatëmbëdhjetë vitet e burgut komunist i përngjajnë ferrit që ju shikoni në ato filma fantashkencë që besoni se janë jo realë”, – ne i kemi hequr vërtetë. Më besoni!

– GODITJE ME SHKELMA E GRUSHTE

– PËRPLASJE TË KOKËS E GJITHË TRUPIT NË MURE

– THYERJE DHËMBËSH, GISHTASH, BRINJË E SHTYLLË KURRIZORE

– SHKULJE VESHËSH

– DUAR DHE KËMBË TË LIDHURA  ME ZINXHIRË

– QËNDRIME ME DITË NË BIRUCA TË MBUSHURA ME UJË

– PROVOKIME

– PRIVIM USHQIMESH DHE AJROSJEJE E SHUMË TORTURA TË TJERA TË LIDHUR ME PISLLËQE…!

Më e tmerrshmja torturë ishte kur “ata të Partisë, ndërkohë që burrat / baballarët apo vëllezërit vuanin dënimin në burg, shkonin nëpër shtëpitë e të burgosurve dhe bënin skena imorale me femrat e shtëpisë. Nevzat Haznedari ishte një prej atyre që kishte shkuar në shtëpinë e një prej të burgosurve, kishte realizuar aty një akt imoral me gruan e të burgosurit dhe këtë ja kishte treguar më pas të burgosurit, i cili që në takimin e parë që pati me gruan, u nda…!

Dita e lirisë, që më çoi në burg

Edhe pse isha dënuar 20 vite burg, sistemi diktatorial komunist qe aq gënjeshtar, saqë dhe në vendimet e veta, bënte tjetër gjë! Ashtu siç potencova dhe më parë, nga listat që nxirrnin për lirim, vjen dita e madhe kur shoh emrin tim, Urim Elezi dhe ditën e lirimit. Sa më afër vinin ato ditë, aq më shumë ndjeja erën e lirisë, por nga ana tjetër isha më tepër se i sigurt që nuk do ja hidhja aq paq. E them këtë, sepse ashtu siç kishin bërë me të tjerët para meje në prag të lirimit, ashtu bënë edhe me mua.

Ato ditët e fundit, që mendoheshin të ishin të fundit për mua në burg e që në fakt nuk ishin, “bijtë e Nënës Parti”, nuk kishte ditë që kalonte që emrin tim mos e futnin për të njollosur emrin e shokëve të mi të burgut, qoftë për t’u dalë dëshmitarë në gjyq, qoftë për t’u bërë ndonjë nga ato të tyret. E dija që do ta paguaja dhe fati im qe që të zgjidhja çmimin më të lartë, sepse nuk merrja dot frymë në liri, nëse shokët e mi do vuanin brenda në burg nga liria ime. Memorie.al

Aforizmi i ditës- 21 dhjetor 2025

The test of any man lies in action.

Pindar

Prova e çdo njeriu qëndron në veprim.

Pindari

Poli Hoxha:“Dosja Balluku – Familjarë të saj kanë patur rreth 14 supermarkete, pastaj i kanë shitur, transaksione të tjera: Rama në momentet e fundit për të negociuar fatin e tij

Gazetari Poli Hoxha, i ftuar në studion e emisionit “Kjo Javë” në News24, ka folur për çështjen e zv/kryeministres Belinda Balluku dhe dosjen e SPAK ndaj saj, duke e cilësuar këtë proces si një moment kyç që dëshmon pjekurinë dhe pavarësinë e institucionit të posaçëm të drejtësisë.

 

Sipas Hoxhës, SPAK ka arritur një nivel pjekurie nën drejtimin e Altin Dumanit, duke vërtetuar se është një institucion që nuk kapet dhe nuk ndikohet politikisht. Ai theksoi se mbështetja e SHBA-së dhe Bashkimit Evropian ndaj SPAK vijon të jetë e fortë, ndërsa peshorja, sipas tij, ka anuar qartësisht nga drejtësia.

Gazetari vuri në dukje se pas hetimeve ndaj Belinda Ballukut është shfaqur një front i hapur politik kundër SPAK. “Fillimisht ky front përfaqësohej nga Berisha, ndërsa tani Rama ka dalë hapur kundër tij”, u shpreh Hoxha, duke shtuar se marrja e Ballukut si e pandehur ka qenë momenti që e ka nxitur këtë përplasje.

Duke folur për figurën e zv/kryeministres, Hoxha e cilësoi Ballukun si një personazh me një rritje të jashtëzakonshme politike dhe ekonomike. Ai theksoi se hetimi ndaj saj ka shkuar deri në limite, duke nisur nga gushti i vitit 2024 me kallëzimin e parë, për t’u regjistruar si hetim në shtator të po atij viti dhe për të vijuar për rreth një vit.

Sipas Hoxhës, një nga elementët kyç të hetimit ka qenë çështja e telefonave Blackberry të sekuestruar, për të cilët partnerët ndërkombëtarë kanë deklaruar se mund të zbërthehen dhe të nxjerrin në dritë prova të rëndësishme, përfshirë edhe gjurmimin e parave. Ai shtoi se, pasi kjo ndihmë u bë fakt i kryer, prokurorët kanë vijuar punën pa u ndalur.

Në analizën e tij politike, Hoxha deklaroi se kryeministri Edi Rama mund të ndodhet në një moment vendimtar për të negociuar, por sipas tij, e vetmja gjë që mund të negociohet është fati personal. “Ky pushtet, si i korruptuar, ka rënë”, u shpreh ai, duke theksuar se raste të tilla kërkojnë edhe zgjidhje politike.

Në përfundim, Hoxha theksoi se ndërsa SPAK godet “trupin e infektuar” nga jashtë, përmasat e dosjes Balluku janë të mëdha, duke kujtuar se institucioni u ka përcjellë deputetëve rreth 16 mijë faqe materiale nga kjo dosje.

“Do të dëgjojmë lemerira!”/ Çfarë paralajmëron gazetari? Familjarët e saj kanë bërë transaksione, 14 supermarkete…

Gazetari Poli Hoxha, i ftuar në studion e emisionit “Kjo Javë” në

Sipas Hoxhës, ndarja e Unazës së Tiranës në disa lote është bërë, sipas tij, për qoka dhe interesa korruptive. Ai e krahasoi rastin e Ballukut me atë të kryebashkiakut Erion Veliaj, duke u shprehur se, në këtë krahasim, Veliaj “duket lule”. Gazetari deklaroi se, sipas tij, kudo që hetohet në lidhje me Ballukun janë gjetur ose do të gjenden elementë korrupsioni.

Hoxha bëri të ditur gjithashtu se, sipas informacionit që ai disponon, paralelisht me hetimin penal ka avancuar edhe hetimi pasuror. Ai theksoi se, që nga rasti i ish-zv/kryeministrit Arben Ahmetaj, praktika e ndjekur është që me nisjen e një hetimi penal të fillojë automatikisht edhe verifikimi i pasurisë.

“Do të dalin lemerira nga dosja Balluku”, u shpreh Hoxha, duke pretenduar se nuk përjashtohet mundësia e pasurive shumë të mëdha, përfshirë prona të shumta dhe transaksione me shifra të konsiderueshme. Ai përmendi gjithashtu aktivitetet tregtare të familjarëve të saj, duke folur për biznese të shumta që, sipas tij, janë shitur më pas përmes transaksioneve të tjera financiare.

Në vijim, gazetari deklaroi se në dosjen ndaj Ballukut pritet të dalin në pah edhe elementë të ngjashëm me çështjen e AKSHI-t, përfshirë, sipas tij, edhe lidhje me krimin e organizuar.

“Familjarë të saj kanë patur rreth 14 supermarkete, pastaj i kanë shitur, transaksione të tjera, etj etj. Te ajo dosje do dalë si te dosja e AKSHI-t edhe lidhja me krimin e organizuar”, tha ai.

“Kjo qeveri dhe Rama vetë, ka rënë!”, gazetari Poli Hoxha: Kryeministri po del në dosje. Për çështjen ‘Balluku’ ka bashkëpunëtorë. Po nisin të ‘cicërojnë’ se…

Gazetari Poli Hoxha në një intervistë për emisionin ‘Kjo Javë’ në News24 se kryeministri Edi Rama del në dosjen e Ballukut, ndërsa ende nuk dihet nëse është i implikuar ligjërisht. Ai tha se kjo qeveri, bashkë me Ramën ka rënë.

Mes të tjerash ai tha se ka nisur të ketë bashkëpunëtorë për këtë çështje, në mënyrë që të shpëtojnë kokën e vetë.

“Procesi i daljes së dosjes nis kur shkon në gjykatë. Ndaj nga periudha që Balluku është marrë nën hetim, vetëm 16 mijë faqe i kanë deputetët. Janë qindra mijëra faqe. Vetëm hetimi pasuror është…përgjime mund të jenë me mijëra faqe. Kryeministri është përfshirë, se ka filluar të dalë në dosje. Se di sa implikim. Ka filluar që të ketë në dosjen Balluku bashkëpunëtorë, po cicërojnë, se secili do të ruajë kokën e vetë. Në këtë kuptim dhe kaq sa ka dalë e ka rrëzuar qeverinë. Nëse ai kërkon të mbrohet nga 83 votat, i kanë socialistët. Ata mund të zgjedhin një qeveri tjetër. Por kjo qeveri dhe Rama vetë, ka rënë! Media të mëdha, si CNN kanë nisur të shkruajnë për Ballukun. Rama është ende në situatën që po tenton ta kalojë këtë faze.”, tha ai.

“Pro qeverisë tranzitore për ‘Republikë të re!”, Poli Hoxha: Rama po blen kohë me çështjen Balluku!

Gazetari Poli Hoxha deklaroi se është pro qeverisë tranzitore në Shqipëri, si modeli i ngjashëm i Italisë me ‘Republikën e re’.

Në një intervistë për emisionin ‘Kjo javë’ në News24 Hoxha tha e Rama vetëm sa po fiton kohë për Ballukun.

“Mua më pëlqen një qeveri tranzitore, që do të përgatiste këtë radhë atë Republikën e re. Rama po blenë kohë, se kalon dot këtë çështje. Ka debat shterpë me opozitën për çështjen e kohës për Ballukut. Një variant është; ose t’i shpallë luftë SPAK, ose ta lërë Ballukun para drejtësisë”, tha ai.

“Dosja e AKSHI-t dhe Ballukut lidhen së bashku”, Poli Hoxha: U cenua siguria kombëtare, krimi i organizuar ishte ulur këmbëkryq

Gazetari Poli Hoxha, i ftuar në studion e emisionit “Kjo Javë” në News24, ka folur për çështjen e AKSHI-t në SPAK, duke e cilësuar këtë dosje si një nga më të rëndësishmet dhe më domethënëset në punën e Prokurorisë së Posaçme.

Sipas Hoxhës, dosja e AKSHI-t është historike sepse, për herë të parë, ka bashkuar në mënyrë të qartë korrupsionin shtetëror me krimin e organizuar. Ai theksoi se kjo çështje është edhe më e madhe se ajo që lidhet me zv/kryeministren Belinda Balluku, megjithëse, sipas tij, do të vijë një moment kur të dyja dosjet do të ndërlidhen.

Gazetari ngriti shqetësimin se veprimtaria e AKSHI-t ka cenuar drejtpërdrejt sigurinë kombëtare, duke kujtuar se Shqipëria është vend anëtar i NATO-s. Ai u shpreh se përtej korrupsionit, problemi më i rëndë ka qenë krijimi i një monopoli në fushën e shërbimeve digjitale.

Hoxha sqaroi se deri në vitin 2019, një institucion që merret me infrastrukturën digjitale nuk mund të funksiononte pa bashkëpunim me kompani të mëdha ndërkombëtare, si Microsoft. Sipas tij, situata ndryshoi kur ky bashkëpunim u ndërpre dhe cikli u mbyll brenda vendit, çka, sipas pretendimeve të tij, çoi në ekspozimin e të dhënave personale të qytetarëve me qëllim maksimizimin e fitimeve.

Në këtë kontekst, Hoxha deklaroi se krimi i organizuar ka pasur një rol të rëndësishëm në këtë skemë, duke qenë i përfshirë drejtpërdrejt në aktivitetet e lidhura me AKSHI-n.

Hetimet për këtë çështje vijojnë nga SPAK, ndërsa autoritetet nuk kanë dhënë ende detaje të mëtejshme zyrtare mbi përmasat dhe përgjegjësitë konkrete që pritet të dalin nga kjo dosje.


Send this to a friend