Podujevë, 11 dhjetor 2025

Kryeministri në detyrë i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, i shoqëruar nga Ministri në detyrë i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Hajrulla Çeku dhe kryetari i Komunës së Podujevës, Shpejtim Bulliqi, mori pjesë në vënien e gurthemelit për ndërtimin e tribunave të lindjes në Stadiumin “Zahir Pajaziti”.

Investimi në vlerë prej afër 2 milionë euro, përfshin përveçse tribunën e lindjes dhe ulëse të reja, përfshin mbulim të tribunave perëndimore, veriore dhe jugore, si dhe ndriçim të plotë të fushës, duke mundësuar kështu zhvillimin e ndeshjeve edhe në mbrëmje.

Kryeministri Kurti tha në prononcimin e tij se Klubi Futbollistik “Llapi” ka një traditë të gjatë, është themeluar në vitin 1932, dhe nga këtu kanë dalë edhe yje të futbollit, në mesin e tyre Fadil Vokrri dhe Fevzi Rama. “Prandaj, përveç që e kemi obligim, besoj që është tejet e dobishme sepse investimi në sport, e posaçërisht në futboll në këtë stadium këtu në Podujevë do të inkurajojë, do të zbulojë, e do të ushqejë talente të reja, të cilët në vitet në vijim natyrisht se do ta ngrisin lartë e më lartë futbollin e vendit tonë dhe të sportit në përgjithësi”, tha ai.

Gjithashtu theksoi se këto investime do ta shndërrojnë Stadiumin “Zahir Pajaziti” në stadium sipas kritereve të UEFA-s, e që natyrisht do të jetë një shtysë më shumë për suksese edhe më të mëdha.

Prononcimi i plotë i kryeministrit Kurti:

Jemi këtu bashkë me kryetarin e Komunës së Podujevës, profesor Shpejtim Bulliqin dhe me ministrin në detyrë të Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Hajrulla Çekun, si dhe me kolegë të tjerë nga Qeveria dhe Kuvendi, me rastin e vendosjes së gurthemelit për ndërtimin e tribunave të lindjes në Stadiumin “Zahir Pajaziti” këtu në Llap, ku luan Klubi Futbollistik “Llapi”.

Klubi Futbollistik “Llapi” ka një traditë të gjatë, është themeluar në vitin 1932, pra edhe pak bëhet 100 vjeç ky klub dhe ne i kemi shumë borxh për shkak se nga këtu kanë dalur yje të futbollit, e në historinë tonë më të re që e mbajmë mend edhe vetë ne duhet përmendur Fadil Vokrrin dhe Fevzi Ramën. Prandaj, përveç që e kemi obligim, besoj që është tejet e dobishme, sepse investimi në sport, e posaçërisht në futboll në këtë stadium këtu në Podujevë do të inkurajojë, do të zbulojë, e do të ushqejë talente të reja, të cilët në vitet në vijim natyrisht se do ta ngrisin lartë e më lartë futbollin e vendit tonë dhe të sportit në përgjithësi.

Siç mund ta shini këtu janë tri tribunat, perëndim, veri dhe jug dhe vendosja e gurthemelit për tribunat e lindjes, praktikisht e kompleton këtë stadium dhe kur i shtojmë edhe kulmet e ulura që do të jenë rreth e rrotull e gjithashtu edhe ndriçimi sipas standardeve ndërkombëtare, e shndërrojnë Stadiumin “Zahir Pajaziti” në stadium sipas kritereve të UEFA-s, e që natyrisht do të jetë një shtysë më shumë për suksese edhe më të mëdha.

Gëzuar e urime Klubit Futbollistik “Llapi” dhe të gjithë llapjanëve e dashamirësve të futbollit e të sportit. Zyra e Kryeministrit

Skiatori 22-vjeçar shqiptar shkëlqeu në garën e Slalomit, duke zënë vendin e parë me 1:29:41, me kohë shumë më të mirë se dy francezët, Hout-Marchand dhe Lopez.

FRANCE – Nëse mendoni se në përfaqësuesen tonë të skive kemi vetëm Lara Colturin, italianen e natyralizuar që po na bën krenarë duke ngritur flamurin kuqezi në pistat dhe arenat më të mëdha dhe të famshme botërore të këtij sporti, gaboheni.

Paralelisht me të është edhe Deni Xhepa, një prej skiatorëve më premtues për meshkuj që vazhdon të sfidojë emrat e Skive Alpine në alpet europiane. Rezultati i tij i fundit është mbresëlënës. Denni Xhepa shkëlqen në Val Cenis në Ski Chrono Samse Tour, aktivitet i FIS Alpine Skiing World Cup 2025-2026.

Skiatori 22-vjeçar shkëlqeu në Slalom, duke zënë vendin e parë me 1:29:41, me kohë shumë më të mirë se dy francezët, Hout-Marchand dhe Lopez. Më herët Denni u ngjit në vendin e 3-të të podiumit në Giant Slalom më 8 dhjetor dhe vendin e 10-të më 9 dhjetor.

Me këtë ecuri fantastike Xhepa ka ulur me 23 pikë renditjen e tij, duke u shndërruar në një kandidat potencial për të qenë pjesë edhe ai në cirkuitin e garave të vlefshme për Kupën e Botës në skitë Alpine, nëse vazhdon të konfermohet me këto paraqitje në garat pasardhëse

Denni Xhepa është pjesë e ekipit kombëtarë përfaqësues të Shqipërisë në Lojërat Olimpike dimërore, Milano-Cortina 2026.

B.T (Dosja.al)

Pasi udhëtoi tetëmbëdhjetë orë me autobus për të komentuar nga maja e një kodre finalen e fundit të Copa Libertadores, 15-vjeçari Cliver Huaman Sanchez u bë simbol dhe një yll në Perunë e tij të lindjes. Sonte, “gazetari” në zhvillim e sipër do të jetë në mikrofon për ndeshjen e Ligës së Kampionëve midis Real Madridit dhe Manchester Cityt.

SPANJE – Ai vesh një kostum të gjatë, thotë fjali me një ritëm marramendës dhe Peruja gumëzhin për të: djali i vogël që la një fshat të harruar në malet Ande në ndjekje të ëndrrës së tij.

Vetëm një javë më parë, 15-vjeçari Cliver Huaman Sanchez njihej vetëm në Huampica, qytetin e tij të lindjes në jug rural të vendit latino-amerikan, por udhëtimi i tij për në Lima – 900 kilometra, një udhëtim tetëmbëdhjetë orësh me autobus – e ka shndërruar atë në një yll. Një yll të vërtetë.

Historia e një adoleshenti të vendosur për t’u “bërë një komentator i shkëlqyer futbolli” dhe për ta vërtetuar këtë gjatë finales së Copa Libertadores, ekuivalenti i Ligës së Kampionëve në Amerikën e Jugut, midis Flamengos dhe Palmeiras (1-0), të zhvilluar të shtunën e kaluar në kryeqytetin peruan.

Qëllimi i tij: të ofronte komentim të drejtpërdrejtë të ndeshjes braziliane për pak ndjekës të llogarisë së tij në TikTok.

Por pa akreditim, të rezervuar për të rritur, ose një biletë hyrjeje, e cila ishte shumë e shtrenjtë, nxënësi i shkollës së mesme u kthye mbrapsht në portat e Estadio Monumental (80.000 vende).

Një telefon, një trekëmbësh, një mikrofon

“Mendova se të paktën mund të qëndroja pranë stadiumit për të mbuluar atmosferën para ndeshjes, por kjo nuk ishte e mundur”, u ankua gazetari i ri për median në gjuhën spanjole.

Dhe kështu, fillimisht “i trishtuar dhe i demotivuar” nga dështimi i planit të tij, ai e gjeti veten, me këshillën e një miku, në majën e Cerro Puruchuco, një kodër e thatë me pamje nga stadiumi me një pamje panoramike të megalopolisit (10.4 milionë banorë) të vendosur në buzë të Oqeanit Paqësor.

Një telefon, një trekëmbësh, një mikrofon dhe transmetimi i improvizuar më në fund mund të fillonte, nën vështrimin e gëzuar të një grushti aventurierësh të tjerë të tërhequr nga pika e improvizuar e vrojtimit.

“E kisha të vështirë t’i njihja lojtarët,” pranoi “Pol Deportes” (pseudonimi i tij) për programin në internet Satelite+. “Menjëherë u lidhën 500 njerëz. Numri u rrit në 10.000. Zëri im u bë gjithnjë e më emocional duke parë mbështetjen nga njerëzit.”

Cliver Huaman Sanchez tani ka mbi 2 milionë ndjekës në mediat sociale. Udhëtimi i tij i pabesueshëm është mbuluar nga mediat në të gjithë kontinentin, duke përfshirë CBS Sports, gazetën Marca dhe emisionin El Chiringuito. Ylli argjentinas i reggaeton-it Bizarrap, Manchester City Football Club dhe lojtarë profesionistë e kanë uruar publikisht, ndërsa Federata Peruviane e Futbollit i bëri një turne të ambienteve të ekipit kombëtar.

“Është e pamundur të mos prekesh nga ajo që bëri”, admiron Lola del Carril, komentatore për shërbimin argjentinas të DAZN. “Ai i kushtoi kaq shumë zemër dhe ndjeshmëri; ai fjalë për fjalë u ngjit në një mal (me motoçikletë-taksi dhe pastaj në këmbë, sipas tij)… Dhe e gjithë kjo pa asgjë: pa kontratë, pa para, pa pajisje. Ai thjesht tha: Dua të komentoj për këtë finale. Dhe e bëri. Është një mësim i bukur për kapërcimin e vështirësive”.

Në mikrofon për Real Madrid-Manchester City

“Ai është një i ri shumë frymëzues, sepse mishëron peruanin mesatar që përpiqet të dalë nga errësira nëpërmjet përpjekjeve, guximit dhe pasionit të madh”, duartrokiti Ricardo Montoya Descalzi, bashkëprezantuesi i tij me përvojë atë mbrëmje në Estadio Nacional.

“Ai ka një lehtësi të natyrshme, diksion të saktë dhe një zë të stërvitur mirë. Gjithë potencialin për t’u bërë një i madh në profesion”. Shkrimtari uruguaian Jorge Chagas, një tifoz i vërtetë i futbollit, theksoi “guximin e mrekullueshëm” të reporterit me kravatë të kuqe.

Ai e përshkruan veten si “pak të turpshëm”, megjithatë nuk tërhiqet kur interviston ultras që takon në rrugë, as kur përballet me kolegë që ia testojnë talentin përpara se t’i ofrojnë një smartphone, një televizor ose rroba të reja para kamerave.

Në këtë vorbull lumturie, fenomeni, tani një simbol, mori dy lajme të papritura: një premtim politik për një bursë për të studiuar gazetari në Lima dhe një ftesë nga kanali televiziv peruan Latina Noticias për të komentuar ndeshjen e Ligës së Kampionëve midis Real Madridit dhe Manchester Cityt, drejtpërdrejt nga stadiumi Santiago Bernabéu të mërkurën në mbrëmje. Magjike!

B.T (Dosja.al)

Nazif Gashi, njëri prej emrave më të mëdhenj të historisë së sportit të Kosovës, ka ndërruar jetë.

74-vjeçari ka pasur karrierë të pasur si boksier. Ishte pjesë e gjeneratës së artë të Prishtinës që për shumë vjet dominoi në shtetin e dikurshëm federativ.

Për vdekjen e Gashit kanë njoftuar familjarë të tij.

Në vitet shtatëdhjeta dhe tetëdhjeta të shekullit të kaluar, Gashi dhe boksierët e tjerë të Prishtinës kishin bërë krenarë gjithë Kosovën me paraqitjet e tyre.

Gjenerata e artë e boksit

Ka dyshime për ndonjë datë, por emrat i kujton shumë mirë. E kujton edhe rëndësinë që klubi prishtinas i boksit kishte për sportin në shtetin e atëhershëm federativ.

Mehmet Bogujevci flet me krenari për sukseset që janë arritur nga klubi Radniçki, që në fund të viteve shtatëdhjeta e ndryshoi emrin në Prishtina. Bogujevci, për kohë të gjatë sekretar i përgjithshëm i Federatës së Boksit të Kosovës, mban në zyrën e vogël të federatës disa fotografi të gjeneratave më të suksesshme të klubit prishtinas. Ai është në të gjitha fotografitë. Thotë se vetëm një titull Prishtina e ka fituar pa të në skuadër. Nga zyra e vogël, Bogujevci vazhdon të udhëheq boksin e vendit. Pranon se tani është shumë më vështirë dhe se përsëritja e sukseseve të viteve shtatëdhjeta dhe tetëdhjeta të shekullit të kaluar është e pamundur. Përmend shumë arsye për këtë.

Për Bogujevcin, njëjtë si për gjithë boksierët e gjeneratës së tij dhe gjeneratës pas tij, tema e sukseseve të Prishtinës është e pëlqyer. Në secilën bisedë jep ndonjë detaj nga ndonjë ngjarje. Flet shpesh për bashkëpunimin me trajnerin e ndjerë, Lah Nimani, për përballjet e mbetura në kujtesë me boksierët më të mirë jugosllav të kohës.

Ai vlerëson se rritja e klubit Prishtina ka ndikuar që të ngrihet niveli i boksit në të gjithë Jugosllavinë. Tregon për kohën kur interesimi për boksin amator ishte jashtëzakonisht i madh. Kur të gjithë në Kosovë frymonin me sukseset e klubit të boksit.

Bogujevci në dhjetor të vitit 1969 iu bashkua Radniçkit, pasi për disa vjet kishte arritur suksese te Spartaku i Suboticës, vend ku ishte për shkollim. Gjatë kohës sa ishte në Suboticë, kishte shumë kohë të lirë dhe kishte vendosur të provonte boksin. Nuk kishte besuar se me kohë do të bëhej boksieri më i mirë në kategori dhe prej sportistëve më të mëdhenjë në histori të Kosovës. Titujt e parë individual i kishte fituar te Spartaku. Por pasi kreu shkollën e mesme, u kthye në Kosovë dhe iu bashkua klubit Radniçki.

Klubi i kategorisë së dytë

Radniçki ishte klub i kategorisë së dytë, por ngadalë nisi rritja e tij. Ishte klub dukshëm më i vogël dhe më pak i organizuar se Spartaku. Por kjo nuk zgjati shumë.

Ndryshimi i madh në klubin prishtinas ndodhi me ardhjen e trajnerit Lah Nimani nga Mitrovica.

“Kam filluar të boksoj për Prishtinën në mars 1970. Prishtina ka qenë në Ligën e Dytë, një klub jo fort mirë i organizuar, i lodhur. Me hyrjen në Ligën e Parë, ndërkohë është ndryshuar gjendja. Ka ardhur Zhivorad Shishkoviq për trajner, një ish-boksier i shkëlqyer i klubit të boksit Prishtina, një pedagog, një trajner i mirë. Kemi filluar të bëjmë rezultate të mira. Klubi Prishtina u bë i fortë kur u përforcua me boksierët e Trepçës, Faruk Gërxhaliun, Xhevdet Pecin dhe Enver Hajredinin dhe trajnerin Lah Nimani. Me ata tre boksier Prishtina shumë shpejtë ka filluar të korr suksese të njëpasnjëshme”, thotë Bogujevci.

Pak vite pas ardhjes së tij, Radniçki kaloi në ligën e parë federative. Ndryshimet vazhdonin të ndodhnin dhe gjendja në klub përmirësohej. Nuk vonoi dhe erdhi edhe suksesi i shumëpritur.

Titullin e parë Radniçki e fitoi në edicionin 1975/76. Pos Bogujevcit, që shpejt ishte graduar në kapiten të skuadrës, titullin e parë e sollën edhe Bajram Hashani, Xhevdet Peci, Nazif Gashi e shumë të tjerë. Bogujevci është i kujdesshëm me emrat. Nuk përmend shumë. Thotë se do t’iu mbetet hatri nëse e harron ndonjë. Edhe me data nuk merret shumë. Nuk merren as të tjerët, por e përbashkëta e të gjithëve është se flasin për pesë titujt, që Prishtinën e kthyen në skuadër të “pavdekshme”.

Në fakt Radniçki, përkatësisht Prishtina, fitoi disa tituj rresht, ndërsa pas një pauze, titullin e pestë e fitoi në vitin 1984. Bogujevci tashmë ishte i pensionuar, njëjtë si shumë boksierë tjerë të gjeneratës së parë të suksesshme.

Pasi fitoi titujt e parë, Prishtina vazhdimisht ishte prej klubeve kryesore në Ligën e Parë të Jugosllavisë, ndërsa disa herë doli nënkampione.

Bogujevci dhe të tjerët pretendojnë se kanë merituar më shumë tituj dhe se ka pasur padrejtësi të mëdha.

Ish-nënkampioni i botës ka thënë se Prishtina atëbotë ishte klub profesional i boksit amator. Ka treguar për përkrahjen e madhe që kishte klubi.

“Pas ndryshimeve kushtetuese të 74-s u ndryshua edhe kryesia e klubit. Kishte më shumë shqiptarë. Ekipi u përforcua me boksier të Kosovës. Vendasit pak më ndryshe ishin, kishte aq shumë publik sa që nuk i zinte stadiumi i sporteve të vogla, që ishte përplot i mbushur”, thotë Bogujevci.

“Automatikisht është rritur edhe konkurrenca. Të gjitha klubet e ish-Jugosllavisë u përgatitnin për të na mundur. Ka qenë problem për të na mundur. Aty-këtu e humbnim ndonjë ndeshje, por kryesisht kemi shënuar fitore”, ka shtuar ai.

Bogujevci thotë se ishte privilegj që të shikoheshin nga afër meçet e Prishtinës. Thotë se nderi më i madh që mund të bëhej ishte që t’i bëhej një ftesë dikujt. Ai ka treguar se ka pasur raste që meçet janë zhvilluar edhe në stadiumin e Prishtinës për shkak të interesimit të madh.

Kampioni i Jugosllavisë në konkurrencë ekipore caktohej në bazë të sukseseve që arriheshin në kampionatin që zhvillohej çdo javë, me xhiro të rregullta. Zhvilloheshin dhjetë duele dhe skuadra më e mirë fitonte përballjen.

Një prej boksierëve bartës te klubi prishtinas ishte Nazif Gashi. Ai e përcjell ende boksin, por nuk është i përfshirë direkt në sport. Gashi ishte pjesë e rëndësishme e skuadrës në fund të viteve shtatëdhjeta, kur ishte periudha më e suksesshme.

Nazif Gashi tregon për ndryshimet e bëra e që sollën suksesin e Prishtinës së famshme, që mbahet në mend si njëra prej skuadrave më të suksesshme të Kosovës në kohën e shtetit federativ.

“Unë kur kam ardhur në klubin e Prishtinës, kur kam hyrë në ekipin e parë, në vitin 71, klubi vetëm sa ka hyrë në Ligën e Parë të Jugosllavisë. Në atë kohë prej fundit të tabelës ne u bëmë kampion. Ishte një sukses i mirë, bëhej punë e mirë në klubin e Prishtinës, një ndryshim pozitiv. Pesë tituj rresht i kemi fituar”, thotë Gashi. Në rrethe të boksit, bisedohet shpesh për duelet e Gashit me kundërshtarë nga vende tjera të Jugosllavisë. Përmendet stili i tij i boksimit dhe fitoret e mëdha që ai i ka arritur.

Gashi e njeh kontributin e të ndjerit, Lah Nimani, për rritjen e jashtëzakonshme të Prishtinës. Tregon për raportet shumë të mira të trajnerit me boksierët e që, sipas tij, ishte çelës i suksesit.

“Filluam punën, filloi puna e mbarë, filloi vullneti te ne boksierët. Filloi afërsia e trajnerit me ekipin. Filluam me punë ndryshe, më me vullnet dhe energji për suksese”.

Shpresat për të ardhmen

Rrugën që e bëri Lah Nimani, nga Mitrovica për në Prishtinë, disa vjet më pas e bëri edhe Sefedin Braha. Ai në vitin 1978 kaloi te Prishtina dhe deri në vitin 1989 ishte ndihmës i Nimanit në klubin më të madh të boksit në Kosovë.

Braha së fundi është kthyer nga Gjermania në Kosovë dhe ka hapur një klub të boksit në Mitrovicë. Klubi quhet Trepça, si gjitha klubet e mëdha të qytetit të minatorëve.

Braha është i bindur se sërish do të dalin boksierë të nivelit të lartë, që do të fitojnë medalje në kampionate botërore e evropiane.

Të tillë ishin boksierët e klubit Prishtina. Aziz Salihu ka medalje të bronztë olimpike, Mehmet Bogujevci medalje të argjendtë botërore, ndërsa edhe të tjerët kanë fituar medalje të mëdha në atë kohë.

Në fakt, kur Prishtina ishte dominante në Jugosllavi, boksi në shtetin federativ ishte në nivelin më të lartë. Medaljet në të gjitha garat ndërkombëtare e dëshmojnë këtë.

“Është një periudhë që nuk mund të përsëritet, pavarësisht talenteve dhe kushteve që mund të sigurohen tani. Vetë fakti i pesë titujve të ish-Jugosllavisë dëshmon këtë. Në të gjitha kampionatet, duke përfshirë kampionatet evropiane, botërore e Lojërat Olimpike kemi pasur suksese. Kemi marrë medalje”, kujton Braha.

Ai punon me përkushtim me pak boksierët që i ka në stërvitje. Pajisjet i ka siguruar vet. Thotë se ka hasur në përkrahje të mirë dhe se talenti e vullneti nuk mungon. Por pranon se duhet shumë punë që të arrihet maja.

Te gjenerata e artë e Prishtinës, puna nuk ka qenë problem. Skuadra kryesisht ka qëndruar në kampe përgatitore. Në Saraj të Shkupit më së shumti, thotë Bogujevci. Incizimet e kohës dëshmojnë për atmosferën shumë të mirë në stërvitje. Edhe puna e të ndjerit Lah Nimani çmohet nga të gjithë. Vlerësohet kyçe, por përkahjes nga njerëzit që atëbotë ishin në pozitë të rëndësishme.

Boksi në Kosovë, si në shumicën e vendeve të rajonit, është në nivel dukshëm më të ulët. Sukseset ndërkombëtare mungojnë, ndërsa shikuesit janë të paktë. Interesimi për boksin amator ka rënë shumë. Edhe numri i të rinjve që vendosin për karrierë në sportin e ringut, nuk është i madh.

“Ka talente, nuk besoj se do të mungojnë rezultatet. Nuk mund të paragjykoj, por talentet, aspiratat, vullneti ekziston. Shpresoj do të nisemi në një rrugë të tillë, ku kemi qenë me gjeneratën e mëparshme”, thotë Braha.

Prishtina tani nuk është as klubi më i fortë në Kosovë. Por e kaluara e tij mbetet e madhe. Me sukseset e Prishtinës mburren të gjithë, jo vetëm ish-boksierët./Koha.net

Shqipëria dhe Kosova janë pjesëmarrëse në play-off të Kupës së Botës dhe padyshim do të duhet të kalojnë fillimisht sfidat shumë të vështira të muajit mars për të siguruar biletën e tyre për në fazën finale të turneut, Por nëse ndodh, ekziston një mundësi e vogël, që këto dy ekipe të përballen mes tyre në fazën me eliminim direkt të turneut.

Shqipëria është e pozicionuar në Grupin F dhe Kosova në Grupin D, nëse arrijnë të shkojnë në këtë aktivitet. Dhe mes skenarëve të ndryshëm atje, në të cilat të dy skuadrat kalojnë fazën në grupe, gjithmonë duke folur hipotetikisht, ekziston një i tillë në të cilin në ndeshjen e fazës së parë me eliminim direkt, të ketë një përballje mes tyre.

Nëse hipotetikisht Kosova fiton Grupin D, ndërsa Shqipëria merr vendin e tretë në Grupin F, atëherë sipas kalendarit të paracaktuar, ekziston mundësia e përballjes mes tyre në fazën me eliminim direkt ma datë 1 qershor në një ndeshje që do të luhej në stadiumin e Siatëllit.

PANORAMASPORT.AL

Shqipëria ka mësuar kundërshtarët për Kupën e Botës, gjithnjë nëse arrin të kualifikohen.

Kuqezinjtë e Silvinjos do t’i zhvillojnë dy ndeshje në play-off në muajin mars, teksa rast që arrijnë fitore atëherë do të presin biletën për në Kupën e Botës.

Në shortin e tërhequr në Uashington, Shqipëria ka mësuar se do të jetë në grupin F, së bashku me Holandën, Japoninë dhe Tunizinë.

Nëse finalizon me sukses ëndrrën e madhe të grupeve të Botërorit, ndeshjen e parë Shqipëria e luan ndaj Tunizisë.

Kujtojmë, gjysmëfinalja e play-offit do të zhvillohet më 26 mars, finalja më 31 mars, kurse Kupa e Botës nis më 11 qershor.

PANORAMASPORT.AL

Donald Trumpi është nderuar me çmimin e ri të paqes të FIFA-s gjatë shortit të Kupës së Botës.

Organizata drejtuese e futbollit botëror, e cila e shpalli këtë çmim vjetor muajin e kaluar, tha se ai do t’u jepet “individëve që kanë ndërmarrë veprime të jashtëzakonshme dhe të pazakonta për paqen”.

Trump ka kërkuar prej kohësh një Çmim Nobel për Paqen për angazhimin e tij në zgjidhjen e konflikteve globale, përfshirë edhe armëpushimin e arritur mes Izraelit dhe Hamasit në tetor.

Presidenti i FIFA-s, Gianni Infantino, i cili ka ndërtuar një marrëdhënie të fortë me presidentin amerikan, e mbështeti atë për Çmimin Nobel më herët këtë vit.

Infantino i dorëzoi Trump-it një trofe të madh të artë, të formuar nga duar që mbajnë globin, si dhe një medalje ari, të cilën ai tashmë e mbante në qafë.

Donald Trump, gjatë fjalës së tij në shortin e Kupës së Botës 2026, deklaroi se ky ishte  “një nga nderet më të mëdha të jetës sime.”

“Ne shpëtuam miliona jetë, Kongo është një shembull, 10 milionë njerëz kishin vdekur dhe shumë shpejt po shkonin drejt shifrës 10 milionë të tjerë. Po ashtu edhe me Indinë dhe Pakistanin, ne ndaluam luftëra që ishin gati të shpërthenin.

Gianni ka bërë një punë të jashtëzakonshme, keni vendosur rekord të ri në shitjen e biletave. Është një tribut i bukur për ju dhe për lojën e futbollit, ose siç e quajmë ne, soccer. Shifrat janë përtej asaj që mendonim se ishte e mundur”, tha ai.

Më tej, Trump shtoi: “Bota tani është një vend më i sigurt. SHBA nuk po kalonte një periudhë të mirë një vit më parë, ndërsa tani jemi vendi më ‘i nxehtë’ në botë.” gsh

Kupa e Botës është një aktivitet i cili shpesh është lidhur me histori të çuditshme. Dhe padyshim më e çuditshmja është ajo që i përket grupit të famshëm F. Historia tregon se asnjë përfaqësuese e cila e ka nisur turneun si pjesëmarrëse në Grupin F, nuk ia ka dalë të fitojë trofeun, edhe pse i ka shkuar shpesh afër.

Që në vitin 1982, kur u zgjerua në 24 skuadra aktiviteti, u desh të rritej edhe numri i grupeve dhe u shfaq edhe Grupi F. Në atë grup u bë menjëherë pjesë Brazili i madh i Sokrates, favorit për turneun. Por u eliminua rrugës nga Italia.

Katër vite më vonë, në Meksikë 1986, e kishte radhën Anglia e cila u eliminua nga Argjentina e Maradonës. Në 1990, përsëri ishin anglezët në grupin e mallkuar dhe këtë herë dështuan në gjysmëfinale përballë Gjermanisë. Më pas e kishin radhën Holanda dhe Gjermania, apo në vitin 2002, shorti vendosi në të njëjtin Grup F Anglinë dhe Argjentinën, por asnjëra nuk pat sukses.

E vetmja përfaqësuese e cila thuajse e theu mallkimin, ishte Argjentina e Mesit në vitin 2014, pasi ajo arriti deri në finale, por atje u mund nga Gjermania dhe pa të shuhej ëndrra e Botërorit. Kështu që në shortin e sotëm, të gjithë do të duan padyshim të shmangin një grup të veçantë, për të pasur një telash më pak në rrugëtimin e tyre.

PANORAMASPORT.AL

AEK triumfoi 2-3 në derbin ndaj Panathinaikos, në supersfidën e kampionatit grek. Në Apostolos Nikolaidis Stadium (Athens), protagonist për AEK ishte edhe portieri Thomas Strakosha.

“Gardiani” kuqezi i priti 11-metërshin polakut Sëiderski, në minutën e 28-të. Paraqitja e Strakoshës pas sfidës u vlerësua me notën 6.7.

30-vjeçari ka luajtur 12 ndeshje në këtë sezon. Për të, ky është edicioni i dytë me fanellën e AEK. bw

AEK Athina tronditi Fioren brenda në “Franchi”, me ekipin grek që doli me 3 pikë, kjo falë edhe paraqitjes spektakolare të Thomas Strakoshës, një portier që në Serie A e njohin shumë mirë pasi prej vitesh ishte pjesë e Lazio-s, shpesh një nga portierët më të lakuar në treguan e Italisë. Pas 10 vitesh në kryeqytet, Strakosha zgjodhi të largohej drejt Anglisë, por për fat të keq gjërat nuk shkuan si duhet në ishull.

Rikthimi i tij në Athinë, tek AEK rezultoi një lëvizje e gjetur pasi më fund gardiani kuqezi është rikthyer të luajë në nivele të larta. Një intervistë për mediat në Itali, Strakosha u rikthye pas në kohë duke falënderuar fillimisht Simone Inzaghin, trajneri i cili i dhuroi debutimin në Serie A:

“Inzaghi është një trajner që të largon presionin, e falënderoj gjithnjë, ishte ai që më dhuroi debutimin. Te Lazio kam kaluar 10 vite të bukura, por e dija që nuk do të qëndroja gjithmonë aty, e kisha të qartë që një ditë do të rikthehesha në shtëpinë time, në Athinë. Të largohesha nga shtëpia në moshën 16 vjeçare nuk ishte e lehtë, por më ndihmoi shumë të rritesha si person. Pas Lazio-s kalova në Premier League, por ai dëmtim më bëri të humbas afro 1 vit karrierë, më pas kisha dyshime nëse do të rikthehesha edhe një herë si më parë. Tani tek AEK Athina janë rikthyer të jem i lumtur, kjo shihet edhe në fushë. Athina është shtëpia ime, unë kam lindur këtu, por zgjodha Shqipërinë për familjen time”, u shpreh ndër të tjera Strakosha. bw

Ndeshja e xhiros së katërt do të zhvillohet në stadiumin “Fadil Vokrri” në Prishtinë, duke filluar nga ora 21:00.

KOSOVE – Sot (e enjte) është në program për t’u zhvilluar ndeshja e dy klubeve shqiptare, Dritës dhe Shkëndijës në kuadër të fazës së ligës në Ligën e Konferencës.

Gjilanasit janë pritës të tetovarëve në ndeshjen e xhiros së katërt, e cila do të zhvillohet në stadiumin “Fadil Vokrri” në Prishtinë, duke filluar nga ora 21:00.

Ekipi Drita i Zekirija Ramadanit është në një formë të mirë në kampionat, por e ka nisur mirë edhe në Ligën e Konferencës, pasi ka dy barazime dhe një fitore nga tri ndeshjet e para.

Trajneri i skuadrës nga Gjilani, Zekirija Ramadani, ka folur në konferencën për shtyp në prag të ndeshjes, duke vlerësuar maksimalisht kundërshtarin dhe duke theksuar se kjo do të jetë ndeshja më e vështirë e Dritës në arenën ndërkombëtare.

“Kemi presion. Luajmë para tifozëve tonë. Është ndeshja më e vështirë që e kemi pasur në arenën ndërkombëtare. Patjetër që besoj te ekipi, është mirë që i gjithë grupi është në dispozicion, përveç Mesas, që do të mungojë edhe një kohë të gjatë”. Gjithsesi te Drita deklarohen se ndaj Shkëndijës: “Jemi të motivuar dhe të gatshëm për fitore”.

Në formë të mirë është edhe ekipi i Shkëndijës së Jeton Beqirit, pasi kuqezinjtë kanë një barazim dhe një fitore në dy ndeshjet e fundit në Ligën e Konferencës, kështu që duan rezultat edhe nga ky udhëtim i vështirë.

Përtej aspektit sportiv, kjo ndeshje do të jetë interesante edhe për faktin se vjen një ditë para festës së flamurit, 28 Nëntorit, dhe stadiumi pritet të jetë i mbushur me tifozë nga të gjitha trojet shqiptare, përveç dy qyteteve si Gjilani dhe Tetova.

B.T (Dosja.al)