Ish-mbreti i Shqipërisë Ahmed Zogu dhe ish-Mbretëresha Geraldinë largohen nga hoteli “Kemeri”. Te porta ishin motrat e mbretit, princeshat. — Burimi : Atpūta, 21 korrik 1939, faqe n°13

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 8 Prill 2025

Gazeta letoneze “Brīvā Zeme” ka botuar, të shtunën e 15 korrikut 1939, në faqen n°15, intervistën ekskluzive asokohe me mbretëreshën Geraldinë në Letoni, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Çfarë thotë Geraldina ?

Ish-mbreti i Shqipërisë, Zogu, me ish-mbretëreshën Geraldinë dhe motrat e tij, princeshat Ruhije dhe Maxhide, në Hotel Kemeri. — Burimi : Brīvā Zeme, 15 korrik 1939, faqe n°15.

Dje, në dhomat e pritjes së hotel “Petersburg” pranë dhomave të ish-mbretit të Shqipërisë funksiononte një qendër vëzhgimi gazetareske. U mblodhën jo vetëm përfaqësues të gazetave të Rigës, por edhe tre gazetarë erdhën nga Suedia. Ata punonin me ritmin amerikan dhe telefononin çdo orë në Stokholm për t’i informuar për ndryshimet dhe ngjarjet në “Petersburg”.

U përhap lajmi se Aleksandri i vogël do të bënte një banjë. Ndërmarrja e suedezëve u dyfishua dhe me mjetet më të pazakonta ata u përpoqën të kalonin me nxitim murin e trashë mbrojtës në dhomën ku princi i vogël ishte vendosur në banjë. Atëherë lexuesit suedezë do të merrnin kafshatën më të shijshme në mbrëmje : Geraldinën dhe Aleksandrin në banjë! Fatkeqësisht, përpjekjet e suedezëve ishin të kota. Rojet ishin të pamposhtur.

Më pas, për habinë e madhe të të gjithëve, pa asnjë takim, ish-Mbreti Zog u shfaq në shkallët e hotelit me Geraldinën dhe motrat e tij. Ata shkuan në një udhëtim në Kemeri dhe me siguri do të qëndrojnë në Riga deri të hënën.

Kontribuesi ynë foli dje me ish-Mbretëreshën Geraldinë të Shqipërisë.

Rojet qëndrojnë roje jashtë dhomave të Zogëve me fytyra të palëvizshme. Heshtja mbretëron kudo. Pas perdeve të rënda të kuqe të errëta, dera e madhe u hap dhe Shqipëria ishte atje. Ministri i Oborrit Martini më ftoi në apartamentet mbretërore me një tundje të lehtë të dorës. Në mes të sallës së madhe, Geraldina buzëqeshi. Dukej kaq e hollë, e brishtë dhe fëminore.

“Për shumë vite kisha dëgjuar për Letoninë mikpritëse dhe për peizazhet e saj piktoreske natyrore. Prandaj, zgjodha me shumë kënaqësi udhëtimin nëpër Riga. Edhe pse nuk kam parë ende shumë sot, jam akoma e emocionuar për gjithçka që kam parë. Shpresoj të njoh më mirë natyrën dhe njerëzit e saj në pak ditë që do të kaloj në Letoni.” Më tej ajo shprehu shpresën e saj për të qëndruar në Riga të paktën deri të hënën, për të udhëtuar në fshat, buzë detit dhe për të parë pamjet më të spikatura të kryeqytetit tonë. Më pas ata do të shkojnë në Suedi. Pastaj Geraldina më tha se gjyshja e saj ishte martuar me një suedez dhe jetonte në Suedi për një kohë të gjatë. Prandaj, ajo do të ishte e lumtur të shihte sërish vendet ku dikur ecnin paraardhësit e saj. Në kohën e lirë ajo kalon shumë kohë duke luajtur muzikë dhe, së bashku me Zogun, duke lexuar veprat e shkrimtarëve më të shquar evropianë, si në origjinal ashtu edhe në përkthim. Përpara se të takohej me Zogun, ajo nuk fliste shqip, por pas disa muajsh punë të palodhur, “plasariti” deri në atë pikë sa tani mund ta flasë lirshëm me bashkëshortin.

Ka kaluar një çerek ore. Ministri i oborrit njofton se ka ardhur koha që Geraldina të shkojë për drekë. Me një shtrëngim duarsh të ngrohtë, ajo jep lamtumirën dhe zhduket në apartamentin tjetër me hapa të lehtë dhe të zhdërvjellët.