Asket i vonuar, … me diellin n`krah po vjen- Poezi nga HASAN SELIMI

September 12, 2023

Asket i vonuar, … me diellin n`krah po vjen,

.

Mora një unë zjarri t`ndezur,

eca përmbi borë, pa gjurmë,

ndeza një oxhak dikund në fushën e vendit tim,

emër Krasniqe, ia vura sinqerisht,

me unën në dorë, n`Mertur gjeta ndez oxhak e sofër shtruar,

n`Nikaj gjeta ferlig, pjek për festën e t`gjithëve,

Bytyçi pritje si kurrkush ndonjëherë.

N,Gash gjeta një gur,

ndez oxhak kuvend drite,

gurin e ndeza ta pjek në ditën e t`shumtëve,

prej tij të nxjerrë baltë,

sa me mbjellë një grusht misër,

të bluaj edhe mokna ime njëherë në njëmijë vjet,

la në miell nxora shpatën e gurtë,

shndriste si ylli i para hanës,

më të e ndava në dysh yllin e mengjesit,

diellit ia këputa rrezet,

prej atje flakë mori mali, pylli e guri u shkri,

vendosa t`luaj me diellin si me rrasat në bjeshkë.

.

E gjuajta, me peshën e tij,

shkëmbit i ndërrova emër,

pa diell krejt në errësirë,

udhëtar i gjetur rrugëve pa emër,

.

Dikund afër moknes gjetën santalet e françeskanit,

një asket i vonuar me diellin në krah po vjen,

sandalet i fshehu në dy brinjët poshtë këmishes,

mori rrugën brinjaz dervishi,

në kishën sipër kodrës derën hapur,

me fratin pinë një gotë verë.

Unë shikoj kohën,

s`dua të jem dëshmitar.

Lutem, Lutem të mbesë Shqiptar.

.

Tiranë me, 10. 09. 2023

• twitter

  Follow
• facebook
• linkedin

Fjalë kyçe: HASAN SELIMI