VOAL

VOAL

Please Wait ...
0%

VOAL

Ambasadori Borchardt nuk është kërcënuar – Nga BESNIK MUSTAFAJ

By | May 16, 2019

Shkas për këtë shkrim u bë telefonata e një miku të vjetër, anëtar i Parlamentit Europian prej shumë vitesh. Ai ka mbajtur disa herë edhe poste ministrore në një nga vendet e mëdha të Bashkimit Europian. Miku im ishte i shqetësuar për kërcënimin ndaj ambasadorit të OSBE-së dhe po më kërkonte që unë të përcillja në rrugë informale këshillën e tij për drejtuesit e Partisë Demokratike, me qëllim që ata të dënonin hapur dhe pa vonesë këtë akt jo vetëm të shëmtuar, por edhe të dëmshëm për imazhin e opozitës.

– Po çfarë i kanë thënë? Si e kanë kërcënuar? – e pyeta unë.

Pa hyrë në hollësitë e bisedës sonë, miku im nuk dinte asgjë konkrete lidhur me përmbajtjen e këtij kërcënimi. Ai dinte vetëm se ambasadori i OSBE-së në Tiranë është kërcënuar, njoftim që e kishte marrë nga burime zyrtare brenda Parlamentit Europian. Unë i tregova pa shtuar as hequr asnjë fjalë çfarë kishte ndodhur. Madje i nisa edhe me Watsapp fotografinë e murit të pallatit ku jeton ambasadori, në hyrje të të cilit ishte shkruar “Ambassador Borchardt, shame on you”. (Ambasadori Borchardt, turp për ju!)

– Vetëm kaq është? – më pyeti ai.  – Nuk ka diçka tjetër?

– Vetëm kaq. Nuk ka asgjë tjetër.

Pastaj, me dëshirën për ta kuptuar më thellë çështjen, miku im më pyeti nëse në kulturën tradicionale shqiptare damkosja me “turp” nxiste ndjenja urrejtje, të cilat sigurisht do të linin vend për ta menduar kërcënimin. Një pyetje e tillë në gojën e mikut tim vinte pse ai, me aq  tekst sa kishte ngjarja, nuk po e shihte ku ishte kërcënimi në kuptimin e vërtetë të kësaj fjale. I shpjegova se edhe në kulturën tradicionale shqiptare, një vlerësim i tillë nuk shkonte përtej një degradimi moral të njeriut. Aq më pak mund të përbëjë kërcënim sot, kur turpi i burrit është bërë një shfaqje banale në shoqëri. Turpi ka rëndësi vetëm atje ku nderi ka rëndësi. Pra, turpi në Shqipëri e ka humbur vlerën si emocion, sepse vetë nderi në thelbin e tij e ka humbur rëndësinë.

Me Bernd Borchardt jemi miq qysh në fillim të viteve 2000, kur ai erdhi në Tiranë si ambasador i Gjermanisë. Pas përfundimit të mandatit këtu, ai shkoi në Kosovë për të drejtuar Eulex. Jemi takuar po ashtu edhe në Prishtinë, kur unë isha Ministër i Jashtëm. Dhe kjo miqësi vazhdon me kthimin e tij në Tiranë, në krye të zyrës së OSBE-së. Shihemi herë pas here për kafe. Kam qenë i ftuar për darkë edhe në shtëpinë e tij. Po  i përmend këto fakte për të pohuar vlerësimin tim për të si njeri dhe si diplomat. Me kaq sa e njoh, mbetem i bindur se ai e ka kuptuar shumë mirë që fjala e shkruar në hyrje të pallatit, ku ai banon, nuk përmban ndonjë kërcënim. Rrjedhimisht, mbetem i çuditur si pranoi ai të marrë rolin e një viktime të paqenë, duke u bërë protagonist deklaratash deri në nivelin më të lartë të diplomacisë evropiane, shoqëruar kjo edhe me teatrin e rojave që nxitoi t’i vinte qeveria e Ramës për ta marrë në mbrojtje, pra, për ta bërë edhe më të dukshëm kërcënimin që rëndonte mbi të.

Unë do ta kuptoja që ambasadori Borchardt të ndjehej i fyer dhe ta shprehte me plot zërin indinjatën e tij. Jo thjesht për solidaritet prej miku, por për parim do t’i bashkohesha në shprehjen e kësaj indinjate. Sepse ajo fjalë është një akt etik i papranueshëm nga ana e atij që e ka shkruar edhe shpresoj të mos përsëritet kurrë më ndaj një diplomati të huaj në Tiranë. Ma merr mendja se ambasadori Borchardt do të dilte shumë më i larë nëse këtë ngjarje të vogël, do ta trajtonte natyrshëm si një fyerje personale, morale, siç edhe është në të vërtetë. Konventat ndërkombëtare, në të cilat aderon edhe Republika e Shqipërisë, nuk i marrin në mbrojtje diplomatët kundrejt vlerësimeve morale, qofshin ato edhe padrejtësisht degraduese. Nga ana tjetër, duke e mbajtur incidentin brenda caqeve banale të përmbajtjes së tij, ambasadori Borchardt do t’i kishte hequr Kryeministrit Rama mundësinë për ta bërë manipulimin e tij të radhës me faktet, siç e bëri, duke dërguar skuadrën me roja. Në fjalë të fundit, me dëshirën apo pa dëshirën e tij, ambasadori i OSBE-së u përdor në këtë rast nga Kryeministri i Shqipërisë.

Rojet përreth banesës, zyrës apo çdo vendi ku gjendet ambasadori, për sytë e të huajve janë sot treguesi më domethënës për pasigurinë që sundon në vend. Përfshirja e këtij incidenti në raportet ndërkombëtare e prish imazhin e Shqipërisë shumë më tepër edhe se vjedhja e miliona eurove në pistën e aeroportit apo vrasjet për larje hesapesh midis bandave në Vlorë apo në Shkodër. E kam fjalën për imazhin që ndikon në udhëtimin e të huajve drejt Shqipërisë, kryesisht si turistë. Kërcënimi i një ambasadori nxjerr në pah pikërisht atë pasiguri, nga e cila tremben të huajt. Kryeministri ynë as që i mendon gjërat nga kjo anë. Ai madje gëzohet kur i jepet rasti të hedhë baltë mbi opozitën. Kështu veproi edhe kësaj here. Pa bërë asnjë hetim, ai nxitoi të niste drejt Brukselit, Vjenës apo Strasburgut mesazhe, ku fajësonte opozitën si kërcënuese të ambasadorit. Është pikërisht ky kryeministër, i cili ankohet kundër atyre që shajnë Shqipërinë në gjuhë të huaj.

Nga ana e saj opozita iu përgjigj në të njëjtën mënyrë. Domethënë, pa asnjë profesionalizëm. Ajo akuzoi Ramën si porositës të “kërcënimit”, me qëllim për t’i kthyer aleatët europianë kundër saj (opozitës). Pra, de facto e pranoi  se ambasadori ishte kërcënuar. Sigurisht që as Partia Demokratike nuk bëri ndonjë hetim për të arritur në këtë përfundim mbi fajësinë. Por ajo ndoqi rrugën e Ramës: shpifjes iu përgjigj me shpifje, duke përforcuar kështu tek “aleatët europianë” bindjen se, pavarësisht të vërtetës rreth fajtorit, ambasadori ishte kërcënuar. Opozitës do t’i mjaftonte një distancim nga ky akt, duke kërkuar një hetim serioz për përgjegjësit. Dhe, po t’ia thoshte zemra, le t’i shprehte ambasadorit mbështetjen e vet për të kryer detyrën. Nuk nevojitej asgjë më tepër.

Fjalë kyçe: , , , ,

Komentet

Lajme të ngjashëm

Bujar Leskaj jep lajmin e mirë për të gjithë shqiptarët: Më 2021, në Shkup do vendoset përmendorja e Ismail Qemalit

Nga Vlora e flamurit, në ditën e 28 Nëntorit, Pavarësisë së Shqipërisë, ish-deputeti i Vlorës, studiuesi Bujar Leskaj, ka dhënë një lajm të mirë për të gjithë bashkëqytetarët vlonjatë dhe më gjerë.

Në vitin 2021, në Bashkinë e Shkupit, Komuna Çairi Vjetër, që banohet tërësisht nga shqiptarë, do të vendoset përmendorja e Ismail Qemalit.

Leskaj falenderon të gjitha ata që kontribuan për marrjen e këtij vendimi të rëndësishëm, në vecanti politikanin e njohur të Maqedonisë, Ali Ahmeti dhe kryetarin e Komunës së Çahirit, Visar Ganiu, si dhe intelektualë e studiues.

“Kjo ditë dhe kjo datë, 28 Nëntori është dita dhe data më e shënuar në historinë e kombit shqiptar. Është dita e kombit, dita flamurit, dita që bashkon në një të vetëm Ismail Qemal Vlorën, Vlorën, Shqipërinë, Kosovën. Padyshim, kjo ditë festohet në Shqipëri, në Kosovë dhe kudo ku ka shqiptarë, pa dallim bindje politike dhe bindje të tjera. Unë kam vetëm një lajm të mirë për të dhënë për bashkëqytetarët e mi vlonjatë dhe më gjerë.

Në bashkëpunim me Institutin e Studimeve Politike “Ismail Qemal Vlora”, me intelektualë vlonjatë dhe të tjerë nga Shqipëria dhe Kosova, për vitin 2021 ne do të vendosim përmendoren e Ismail Qemal Vlorës në Bashkinë e Shkupit, Komuna e Çairit (Shkupi i Vjetër) që banohet tërësisht nga shqiptarët. Ky është një projekt për të cilin ne kemi një vit që punojmë.

Tashmë jemi në fazën finale. Janë përzgjedhur, kuptohet nga ekspertët, dy veprat, të skulptorit të popullit, “Nderi i Kombit” Muntaz Dhrami dhe të skulptorit të shquar Luan Mulliqi. Këtë muaj ne përcaktojmë përzgjedhjen. Kemi përcaktuar dhe vendin. Tashmë është vendimi përkatës i Komunës së Çairit të Vjetër në Shkup. Këtë projekt e realizojmë në bashkëpunim me politikanin e shquar të Maqedonisë, Ali Ahmeti, me kryetarin e Komunës së Çairit, Visar Ganiu, me profesor Bedri Islamin, profesor Bardhosh Gaçe, me shoqatën “Labëria”, kryetarin e saj dhe shumë intelektualë të tjerë vlonjatë”, përfundon Leskaj. bw

Basha pas takimit me mjekët: Folën pa doreza për skemën e manipulimit të së vërtetës me njerëzit që humbin jetën nga COVID

Kreu i PD, Lulzim Basha ka komentuar takimin me mjekët sot ku dëgjoi problemet dhe shqetësimet që ata hasin në luftën ndaj COVID-19.

Basha ndër të tjera thekson se ai u informua mbi skemën e manipulimit të të vërtetës me njerëzit që humbin jetën nga COVID-19.

Ai shton se ekspertët e shëndetësisë me të cilët u takua kërkuan testim masiv, rimbursim të ilaçeve, hapjen e spitaleve rajonale dhe mbështetje financiare.

Në fund ai garanton se PD në qeveri mund të mposhtë pandeminë dhe ringjallë ekonominë, si dhe të shërojë Shqipërinë.

 

STATUSI NGA LULZIM BASHA

Konsultimi me mjekët ka qenë dhe mbetet një konstante e përpjekjeve që po bëjmë për të gjetur rrugët për tejkalimin e situatës kritike të krijuar nga pandemia dhe keqmenaxhimi i saj. Zëri dhe qëndrimi i mjekëve duhet të jetë i pari që duhet dëgjuar siç është e para dhe e vetmja përpjekja dhe ndihma që mjekët po u japin qytetarëve sot.

Ekspertët e shëndetësisë, me të cilët zhvillova një takim të frytshëm, kërkojnë testimin masiv dhe gjurmimin e kontakteve, rimbursimin e ilaçeve, hapjen e spitaleve rajonale, mbrojtjen e mjekëve dhe infermierëve dhe mbështetjen financiare të tyre. Mjekët folën pa doreza edhe për skemën e manipulimit të të vërtetës me njerëzit që humbin jetën nga COVID.

Edhe sa jetë shqiptarësh duhet të humbim që Edi Rama të ndalë fajësimin dhe përbaltjen e mjekëve dhe të marrë përsipër përgjegjësinë që i ngarkon ligji?

Shqipëria kërkon një shpresë të re. Shqipëria ka nevojë për një qeveri që kujdeset për qytetarët e saj – që mposht pandeminë dhe ringjall ekonominë.

Ne do ta shërojmë Shqipërinë dhe do ta sjellim këtë shpresë të re për vendin.

Pandemia dhe biznesi i kanabisit në Shqipëri

MARJO BRAKAJ / FAKTOJE.AL

Pandemia “Covid-19” nuk e ndaloi kultivimin e kanabisit. Gjatë 8 muajve të parë të vitit 2020, tendenca për kultivimin e kanabisit ka qenë në rritje. Të dhënat zyrtare nga Policia e Shtetit, për periudhën janar-gusht 2020 tregojnë se janë asgjësuar më shumë se 104,500 rrënjë drogë, janë kapur më shumë se 5,5 ton kanabis i gatshëm për shitje si dhe janë shënuar 1,422 vepra penale në fushën e drogave.

Shifrat e 8 muajve të parë të vitit 2020 janë më të larta se viti 2019 i marrë në tërësi gjatë së cilit u asgjësuan 90,175 bimë narkotike apo thënë ndryshe, sa totali i viteve 2017 dhe 2018 të marrë së bashku, gjatë së cilëve u asgjësuan 103 mijë bimë kanabisi.

Kryeprokurori Olsian Çela, gjatë raportimit në Komisionin e Ligjeve më 11 maj 2020 shprehu shqetësimin për rritje të kultivimit të kanabisit e teksa përmendi dhe qarqet më problematike nënvizoi se Policia e Shtetit nuk ka dokumentuar shkaqet e kësaj tendence.

“Kemi vënë re një rritje të kultivimit të kanabisit në qarqet Krujë, Vlorë, Gjirokastër, ndoshta Shkodra ku problemet janë konstante. Pse ka ndodhur kjo rritje e fenomenit? Në fakt do bëj një analizë paraprake jo vetëm brenda strukturës së Prokurorisë, por edhe Policisë së Shtetit, për të kuptuar cilat kanë qenë masat parandaluese nga ana e tyre në këto qarqe” – u shpreh Çela.

Drejtori i Përgjitshëm i Policisë së Shtetit, Ardi Veliu gjithashtu, në një deklaratë të ngjashme me kryeprokurorin Çela, më 29 maj, pranoi se tendenca për kultivimin e kanabisit ishte në rritje teksa theksoi se me të njëjtin trend po ecte edhe përpjekja e policisë për asgjësimin e tij.

“Po është e vërtetë, tendenca është në rritje edhe këtë vit, tendeca për kanabisin është në rritje, por shifrat e policisë për goditjen janë në rritje. Pushteti vendor dhe prefektët duhet të marrin më shumë përgjegjësi sepse në këtë luftë ka ngelur vetëm policia. Të gjithë aktorët e tjerë të marrin përgjegjësi. Trafikantët kanë ndyshuar strategji, mbjellin në pyje të larta malore dhe mes pyjesh dhe në toka pa pronar” – u shpreh Veliu.

Edhe gazetarja Anila Hoxha, pohon gjithashtu se trafikantët po ndryshojnë strategji, ndërsa thotë se ka një përqëndrim shqetësues në zonën e Dukagjinit

“Kanabis-sativa sërish është kultivuar dhe ka qenë e pamundur për t’u asgjësuar pasi grupet kriminale kanë gjetur forma të reja, ku përfshihet edhe kultivimi i bimës narkotike në sera, kultivimi i bimës narkotike në tërrene të paaksesueshme. Dukagjini, është kthyer tashmë në një problem shumë të madh, në një mini-Lazarat” – shprehet gazetarja Anila Hoxha.

Kanabizimi i vendit në thuajse gjithë territorin e tij në vitin 2016, largimi i ish-ministrit, Saimir Tahiri dhe ardhja në krye të Ministrisë së Brendshme të Fatmir Xhafës, u shoqërua edhe me nisjen e zbatimit të “Planit Kombëtar Kundër Kultivimit të Kanabisit” i cili pati për qëllim reduktimin deri në shmangien totale të kultivimit të lëndës narkotike në vend.

Tre vite nga nisja e “Planit Kombëtar Kundër Kultivimit të Kanabisit”, shifrat e raportuara nga Policia e Shtetit nuk janë edhe aq optimiste sa pritshmëritë e iniciativës.

“Të thuash që Shqipëria nuk do ketë më asnjë rrënjë bime narkotike kanabis sativa është një mision i pamundur, shumë i vështirë dhe që të arrihet kjo do duhej e para një bashkëpunim mes të gjithëve, që nga polica deri te institucionet në fushën e mjedisit” – thkeson Hoxha.

Për ish-drejtuesin e Policisë së Shtetit, Arjan Hoxhaj, Plani Kombëtar Kundër Kultivimit të Kanabisit nuk përmbushi pritshmëritë.

“Nuk kemi një minimizim të kultivimit të lëndëve narkotike. Policia jonë e ka të pamundur zerimin e e tyre. Kjo do të ishte idelaja, por një gjë të tillë nuk e kanë arritur as polci shumë here më të zhvilluara se policia jonë që kanë një teknologji, teknika, aftësi dhe burime njerëzore disa here më të kualifikuara” – argumenton Hoxhaj.

Ministri i Brendshëm, Sandër Lleshaj, gjatë interpelancës në Kuvend më 15 tetor, mohoi që kanabisi të ishte më fenomen në vend teksa argumentoi se ai kultivohej në mënyrë sporadike.

“Viti 2020 shënoi një tjetër vit të përshkallëzimit të suksesshëm të luftës kundër kultivimit dhe trafikimit të kanabisit në vendin tonë. Fenomeni i kanabisit në Shqipëri ka marrë goditje shkatërrimtare, tashmë në vend nuk mund të flitet më për një fenomen, por vetëm për tentativa të izoluara për kultivim apo trafikim” – u shpreh Lleshaj.

Studiuesi Arben Malaj, ka ne tjeter aryetim mbi ketë ceshtje. Zoti Makaj thekson seshpeshherë njerëzit orientohen drejt kultivimit të kanabisit për shkak të kushteve të diktura nga vështirësitë ekonomike, duke theksuar se politikat ekonomiko-sociale kanë dështuar.

“Varfëria është nëna e krimit. Kjo ka lidhje sidomos me zonat e varfra në të cilat kultivohet kanabisqoftë edhe për shkak të dështimit të politikave tona për të krijuar opcione të tjera zhvillimi në këto zona të tjera të vendit. Asnjë individ, asnjë familje, asnjë biznes dhe asnjë shtet nuk mund të ketë zhvillim të qëndrueshëm dhe përmirsues në qoftë se toleron apo mbështët indirekt ekonominë informale” – shprehet Malaj.
Ndërkohë që Plani Kombëtar Kundër Kultivimit të Kanabisit përmbyllet në fund të këtij viti,Policia e Shtetit, herë pas here raporton për bllokim të kanabisit të gatshëm për shitje, po ashtu edhe për asgjësim të bimëve të kultivuara.

zëri i amerikës

Kryetari i Mitrovicës për Bashën: Akuzat ndaj tij janë shpifje të ulëta, do mbrojmë deri në fund nipin tonë

Kreu i partisë Demokratike, Lulzim Basha priti sot në zyrë në një takim kryetarin e Komunës së Mitrovicës, Agim Bahtiri. Ky i fundit gjatë një prononcimi për mediat, falenderoi publikisht Bashën për kontributin e dhënë ndaj Kosovës.

Bahtiri  theksoi se ata do ta mbrojnë deri në fund nipin e tyre, ndërsa duke folur për akuzat ndaj Bashës të bëra nga Edi Rama, tha se janë ‘shpifjet më të ulëta me qëllime politike nuk e prekin Bashën’.

“Sot kam ardhur të vizitojë mikun tim dhe qytetarin tim. Pasi për punën dhe kontributin e kam shpallur qytetar nderi. Ndaj i bëj një apel të gjithëve krerëve të partive politike në Shqipëri e Kosovë që të bashkohen në një trup. Pasi kemi një tragjedi në Kosovë. Kosova është në një situatë të keqe dhe të brengosur. Pasi UÇK po trajtohet në Hagë padrejtësisht. Ndaj shpifjet më të ulta që do t’i bëjë dikush me qëllime të caktuara, nuk i takojnë Bashës, ndaj jemi këtu. Që të mbrojmë në emër të të gjithë shqiptarëve të Mitrovicës. Pasi e kemi nip dhe si i tillë ka dhënë kontribut të veçantë për Kosovën. Kontributi i tij nuk harrohet në Kosovë. Shpifjet e disa njerëzve, që s’dua t’ja përmend emrin, janë të ulëta, prej fundit”, -pohoi kryetari i Komunës së Mitrovicës.

Gjatë fjalës së tij para mediave, pak pas takimit me zyrtarin kosovar, Basha tha se shqiptarët duhet të jenë bashkë dhe të solidarizohen për atë çka po kalon Kosova në këto momente.

“Kam kenaqësi dhe nderin e veçantë që të mirëpresë kryetarin e komunës së Mitrovicës, Agim Bahtiri. Si qytetar nderi i Mitrovicës, dua t’i shpreh mirënjohje për vizitën e tij por dhe për mikpritjen e madhe që më bëri para disa muajsh gjatë vizitës time. Kemi folur për sfidat e mëdha me të cilat po përballet Kosova dhe domosdoshmërinë e një përgjigje të bashkuar në interesat e Shqipërisë e Kosovës. Solidarizim me Kosovën për përballjen e këtyre sfidave.”, pohoi Basha.

COVID 19, në Shqipëri rastet u rritën me 38 përqind javën e shkuar

Armand Mero

Në Shqipëri, situata e pandemisë COVID 19 vijon të përkeqësohet. Të dhënat e javës që shkoi dëshmojnë një rritje si të rasteve, ashtu dhe të viktimave, ndërkohë që pacientët në spitale shtohen dita ditës. Në 7 ditët e fundit u rregjistruan 5124 të infektuar dhe 85 viktima, niveli më i lartë i shënuar deri më tani. Vetëm në 24 orët e fundit, u njoftuan 17 vdekje, shifra më e madhe ditore. Për shkak të gjendjes që ka ardhur duke u rënduar, autoritetet njoftuan sot se mësimi në Universitetet do të vijojë të zhvillohet online për një periudhë të pacaktuar.

“Situata paraqitet në një nivel risku të shtuar për arsye të rritjes së rasteve pozitive ditore shprehur qartë me një rritje të incidencës 14 ditore, 301 persona për 100 mijë banorë”, deklaroi sot drejtoresha e Institutit të Shëndetit Publik, njëkohësisht anëtare e Komitetit Teknik të Ekspertëve Albana Fico. Përpara dy javësh incidenca ishte 177.4 persona për 100 mijë banorë.

Ndërkohë, java që sapo u mbyll, sipas të dhënave të përpunuara nga Zëri i Amerikës, shënoi numrin më të lartë të rasteve, 5124 të infektuar, ose 38.4 përqind më shumë se java pararendëse, në një kohë që testimet u rritën lehtazi, me vetëm 2.9 përqind më shumë.

Mesatarja ditore e të prekurve u ngjit në kuotën e 732 rasteve, kundrejt 528 që ishte mesatarja e javës pararendëse.

Ajo që bie gjithashtu në sy është se pozitiviteti, raporti mes numrit të rasteve dhe testimeve kërceu në 29.7 përqind, nga 22 që ishte më parë. Pozitiviteti është treguesi i transmetueshmërisë së virusit në komunitet.

Në Shqipëri, deri më tani femrat janë ato që preken më shumë, 52 përqind, kundrejt 48 përqind meshkuj. “Sa i përket grupmoshave, më e prekura është ajo mes 65 dhe 74 vjeç, e ndjekur nga moshat 55-64 vjeç. Në grumpmoshën 0-4 vjeç nuk ka ndryshime përsa i përket incidencës, po ashtu edhe 5-14 vjeç është e njejta situate”, shpjegoi zonja Fico.

Rritja e rasteve është shoqëruar me rritje të ndjeshme dhe të viktimave. Në javën e fundit, kanë humbur jetën 85 persona, niveli më i lartë i rregjistruar deri më tani. Vetëm në 24 orët e fundit, u shënua rekordi me 17 vdekje nga mosha 37 vjeç deri në 86 vjeç.

Edhe në spitale situata është shoqëruar me një rritje progresive të pacientëve. Deri pasditen e sotme në të tre spitalet, numëroheshin 439 të shtruar, 16 në terapi intensive, 5 pacientë janë të intubuar.

Kohët e fundit, kryesisht në dyert e spitalit infektiv apo COVID 1, janë vënë re ambulancat e Urgjencës që qëndrojnë në radhë me persona të sëmurë. Autoritetet e motivonin këtë me rritjen e fluksit. Sot drejtori i Urgjencës Kombëtare, Skënder Brataj bëri të ditur se “janë marra masa për administrimin më të mirë të shtretërve në të tre spitalet COVID. Për arsye të një administrimi më parë në bazë territori dhe spitali, për të mos krijuar pritje të autoambulancave, po e bëjmë administrimin në të tre spitalet njëkohësisht. Nëse më parë bëhej vetëm te Infektivi, tani bëhet sa më shpejt në të tre spitalet COVID”.

Ndërsa dhe spitali COVID 3 duket se po mbushet me ritmet e shpejta të rritjes së rasteve, autoritetet përsëritën sot se është gati të hapet dhe spitali i katërt.

Shkrimtarja Natasha Lako i drejtohet publikisht z.Josif Papagjoni dhe jep alarm “akademik” !

Në rrjetin social shkrimtarja Natasha Lako jep alarmin rreth mungesës të kritereve në përgatitjen e Enciklopedisë të Artit që është në botim e sipër.
“Sikur e gjithe Enciklopedija te jete ndertuar nga keto kritere do te jete nje marrezi shqiptare”, alarmohet shkrimtarja.
Më poshtë po e sjellim të plotë statusin e saj :

 

“Rastesisht kam pare sot nje shenim ‘Enciklopedik’,

fragment i Enciklopedise se artit” qe do te dale se shpejti nga botimi,

ku flitej per krijimtarine e te ndjerit Muharrem Fejzo.

I them publikisht zotit Josif Papagjoni,

nje prej autoreve,

se do te jete nje botim jashte çdo kriteri enciklopedik.

Se pari nuk vihen ne enciklopedi shkrime personale

qe i perkasin kritikes dhe jo kritereve per nje enciklopedi.

Se dyti, nuk eshte gjuhe enciklopedike nje fraze e tille si “jane ujdisur”.

Dhe se treti. Nuk mund te vihen en bllok te njejtat shkrime te shkruara 40 a 50 vjet me pare,

vetem e vetem nga pertesa e sotme intelektuale.

Po e leshoj kete alarm se do te jete nje turp “akademik.”

Sikur e gjithe Enciklopedija te jete ndertuar nga keto kritere do te jete nje marrezi shqiptare.

“Kujt po i shërben Edi Rama?”, PD i përgjigjet kryeministrit: Mjaft e keqpërdore Kosovën!

TIRANË

Partia Demokratike deklaroi sot se kryeministri Edi Rama sot se është zhytur në batak, vetëm e vetëm për të larguar vëmendjen e njerëzve nga skandalet dhe vjedhjet e muajve të fundit dhe dështimi në përballjen me krizën e COVID-19.

Nënkryetari i PD-së Edi Paloka teksa publikoi një video me deklaratat për UÇK-në, Shtëpinë e verdhë dhe kreun e PD-së Lulzim Basha tha se gjithë skema e mashtrimi është rrëzuar tashmë. Paloka i kërkoi kryeministrit Rama të mos e keqpërdorë më Kosovën duke shtuar se ia “ka borxh Hashim Thaçit e Jakup Krasniqit gjithë ç’ka sajuar”, pasi “ditën që ata përballeshin me akuzat e Vuçicit, firmosi me të marrëveshje”.

DEKLARATË E PARTISË DEMOKRATIKE, NËNKRYETARI EDI PALOKA

Për Edi Ramën dhe të gjithë mercenarët e ti, më poshtë👇janë me zë dhe me figurë të gjitha përgjigjet që ti u fshihesh dhe nuk do t’i dëgjosh:

Që ti dhe Ministria e Jashtme Ruse jeni të vetmit që flisni akoma për Shtëpinë e Verdhë.

Që kasetën, dëshmitari yt ia kishte dhënë BBC në prani të Dash Pezës dhe jo Lulzim Bashës.

Që përkthyesi në Shtëpinë e Verdhë ishte Artan Grubi dhe jo Lulzim Basha.

Që Lulzim Basha, siç deklaroi dhe prokurori i EULEX-it nuk kishte qenë KURRË pjesë e asnjë hetimi ndaj UÇK-së.

Që, siç pohoi edhe miku yt Baton Haxhiu në Opinion, pretendimi se Lulzim Basha ka qenë i pranishëm në arrestimet e komandantëve të UÇK-së është gënjeshtër.

E gjithë skema jote e mashtrimit që ke ngritur deri më sot kundër Lulzim Bashës, u rrëzua.

Shiko në çfarë bataku e zhyte veten, vetëm e vetëm për të larguar vëmendjen e njerëzve nga skandalet dhe vjedhjet e muajve të fundit dhe dështimit në përballjen me krizën e COVID-19.

Mjaft e keqpërdore Kosovën! Sot ia ke borxh Hashim Thaçit e Jakup Krasniqit gjithë ç’ke sajuar. Ditën që ata përballeshin me akuzat e Vuçicit, në Hagë ti firmose me të marrëveshje.

Ia ke borxh Kosovës dhe shqiptarëve përgjigjjen, pse vetëm ti dhe Ministria e Jashtme e Federatës Ruse flisni akoma për Shtëpinë e Verdhë. Edi Rama, mjaft e dëmtove Kosovën, mjaft e bëre pis luftën e UÇK-së për të fshehur dështimet e tua.

Po vjen dita të japësh llogari për të gjitha dështimet dhe zullumet e tua në kurriz të shqiptarëve! bw

“Akt banditesk, shtetëror”, Kastriot Islami tjetër reagim pas shoqërimit në polici

Ish-deputeti dhe ishkryeparlamentari Kastriot Islami reagon sërish në lidhje me shoqërimin në polici një ditë më parë, teksa u kap pa maskë duke ecur në zonën e liqenit artificial në Tiranë.

Ai e konsideron shoqërimin si të porositur dhe të urdhëruar, ndërsa shton se është më i angazhuar dhe me i vendosur se më parë për të vazhduar betejën kundër së keqes.

Reagimi i plotë:

Veprim i urdhëruar, i porositur apo i parafabrikuar!
Përndryshe grabitje e personit publik dhe akt bandistesk! Jo thjesht kunder meje se une as trembem dhe as stepem madje motivohem me shume!
****

Jam plotësisht dakord! Madje do te shtoja edhe me shume nga çfarë shkruan miku im me poshte qe me siguri nuk eshte ne dijeni te plote te te gjithe ngjarjes se turpshme dhe barbare…!

Kete qe shkruan me poshte miku im e vërtetova dje katerciperisht, jo se nuk e dija apo nuk e mendoja… !
Po vendos ne faqen tim komentet e mikut tim, njeriut te arsimuar ne perendim, dhe qe ka sherbyer me dinjitet te larte, atdhedashuri e profesionalizem ne poste kyce te shtetit:

“Cfare paturpesie dhe gjysmë-banditizmi…!
Ndalimi, Izolimi dhe perdorimi i forces ne Komisariat policie kunder ish-Kryetarit te Kuvendit, ish-Ministrit te Jashtem te Shqiperise, profesorit te Surbona së Parisit dhe figurës politike dhe publike nder me te njohura ne Shqiperi – pa shkak, pa shkas e preteks qofte edhe formal, por, puro per provokim dhe intimidim te shenjestruar politik…!

Cfare turpi…!!!
Edhe shteterore – jo vetem policore…!!!”

Kaq… me shume do te shkruaj ne vijim…

P.S: Jam me i angazhuar dhe me i vendosur se me pare per te vazhduar betejen kunder se keqes… Kjo qe ka ndodhur jo vetem nuk me step apo ligeshton por me ka dhene me shume force e energji per te bere betejen me te keqen e madhe qe ka kapur per fyti vendin dhe shqiptaret! KAQ per kete rradhe!

OFL ‘shkrihet’ më 1 janar. Nëntë muaj aksione, por deri tani asnjë pasuri krimi nuk është konfiskuar

Prej 1 janarit të vitit që vjen (1,1,2021) s’do të dërgohet më asnjë formular në kuadër të Operacionit Forca e Ligjit.

Pritet që pas disa ditëve të vendoset ndërhyrja në ligj për të zgjatur vetëm afatin e proceseve në hetim dhe ato në gjykim deri në përfundim të tyre.

Nga ana tjetër për subjektet e OFL-së do të vendoset kushti për t’u përjashtuar nga tenderat publik dhe ofrimin e shërbimeve publike.

Prej shkurt 2020 deri tani ende asnjë proces gjyqësor nuk ka përfunduar me konfiskim të pasurisë për llogari të shtetit. Janë 192 kërkesa që ka trajtuar SPAK, nga të cilat OFL ka kërkuar 49 konfiskime por janë ende në proces.

Sipas ligjit pasuritë e sekuestruara do ktheheshin në kopshte, çerdhe, shkolla apo rajone policie.

Vendimi për mos dërgim formularësh është marrë nga drejtues të OFL-së, dhe pritet të zyrtarizohet edhe ligjërisht.

Lulzim Berishës i kthehen të gjitha asetet e sekuestruara, tani nën hetim janë autoritetet shtetërore

Nga Vladimir Karaj

Prokuroria e Durrësit vendosi heqjen e sekuestros ndaj kompanisë RAJAN 2007 me aksioner Lulzim Berishën –ndërsa po vazhdon hetimet ndaj autoriteteve që i dhanë dhe i revokuan licensat – pa njoftuar Doganën.

Prokuroria e Durrësit vendosi më 6 nëntor të heqë sekuestron dhe t’i kthejë Lulzim Berishës kompaninë “Rajan 2007” dhe asetet e sekuestruara, përfshi 1.2 milionë litra gazoil për anije –duke shfryrë si flluskë sapuni një operacion të OFL të trumbetuar në maj të këtij viti.

Operacioni i OFL-së u shpërnda edhe në faqen në Facebook të kryeministrit Edi Rama me titull “shpërbërje e një skeme kriminale në tregtimin e karburantit për peshkim”.

Por dokumentet gjyqësore tregojnë se çështja u ngrit mbi burokracitë e revokimit të një license për tregtim karburanti, e që sipas Prokurorisë, nuk ishte përdorur nga kompania “Rajan 2007” edhe para revokimit.

Vendimi i prokurorit Pali Deçolli për heqjen e sekuestros tregon se OFL ndërmori vetëm disa veprimeve gjysmake burokratike, të cilat nuk u ishin njoftuar autoriteteve që duhej të bënin ndalimin e veprimtarisë së kompanisë me aksioner Berishën në portin e Durrësit.

Në vendimin për heqjen e sekuestros mbi gazoilin e sekuestruar, prokurori Deçolli argumenton se Doganat nuk ishin njoftuar as për dhënien e licensës në vjeshtën e vitit 2019, dhe as për revokimin e saj.

Prokurori Deçolli i tha BIRN se nuk kishte pasur më arsye ligjore për zgjatje të sekuestros. Ai shtoi se hetimet për çështjen vijonin, të fokusuara tashmë në dyshimet lidhur me “shpërdorim detyre”, për moskomunikimin në kohë të vendimeve mbi dhënien apo heqjen e licensave tek autoritetet doganore.

Ministria e Energjitikës dhe Infrastrukturës, një komision i së cilës jep dhe revokon licensat, nuk iu përgjigj pyetjeve të BIRN deri në publikimin e këtij shkrimi.

Hetimi ngec te licensat

Lulzim Berisha u dënua fillimisht me burgim të përjetshëm për krijimin e organizatës së njohur si Banda e Durrësit, por dënimi i tij u reduktua me 25 vjet burg nga Gjykata e Lartë. Por ai kreu fizikisht 10 vjet e tetë muaj në burg dhe rifitoi lirinë në dhjetor 2016, pas një serie të diskutueshme vendimesh për falje dhe zbutje dënimi.

Në shkurt 2019, Berisha themeloi në bashkëpronësi me të motrën dhe një person të tretë kompaninë “Rajan 2007” me objekt tregtimin e hidrokarbureve.

Në vjeshtën e vitit 2019, kompania e Berishës u pajis me licensë nga një komision pranë  Ministrisë së Infrastrukturës dhe Energjetikës për tregtimin e gazoilit për anijet në rada dhe portin e Durrësit.

Licensa iu revokua në shkurt 2020 me kërkesë të Operacionit Forca e Ligjit –OFL, bazuar në Aktin Normativ të Qeverisë për “për masat parandaluese në kuadër të forcimit të luftës kundër krimit të organizuar”.

Disa muaj pas pezullimit të licensës, policia ndërhyri për të bllokuar gjithë veprimtarinë e kompanisë me dyshimin se ajo kishte punuar pa licensë.  Në 5 maj, policia njoftoi sekuestrimin e 1.2 milionë litrave gazoil, duke akuzuar kompaninë “për fshehje të ardhurash” dhe se kishte përdorur shantazh ndaj konkurrentëve’.

Në deklaratën e policisë për sekuestron thuhet se kompania kishte vijuar punë “duke përdorur shantazhin ndaj konkurrencës dhe duke tentuar të krijojë një monopol kërcënues për operatorët e industrisë së peshkimit.”

Por dyshimet për shantazh u zhdukën më pas nga dokumentet e Prokurorisë –ku çështja kufizohet vetëm te ushtrimi i aktivitetit me apo pa licensë.

Sipas vendimit për heqjen e sekuestros, kompania kishte pasur në këtë kohë licensa të tjera për tregtimin e gazoilit për anijet e peshkimit dhe kjo nuk e kishte penguar punën e saj.

Vendimet për sekuestro të policisë dhe prokurorisë u paditën nga kompania e Berishës në Gjykatën Administrative të Durrësit dhe u rrëzuan nga kjo e fundit në 26 tetor 2020, me arsyetimin se ato shkelnin një të drejtë të fituar.

Gjykata i ka gjetur të pabazuara pretendimet e policisë, Qendrës Kombëtare të Biznesit dhe Ministrisë së Infrastrukturës dhe Energjisë dhe ka pranuar arsyetimin e mbrojtësve të kompanisë se pavarësisht dënimit të mëparshëm të Berishës, në vendimmarrjen e autoriteteve nuk kishte prova se mbajtja e këtyre licesave prej kompanisë përbënte rrezik për rendin dhe sigurinë publike. 

 

——

Vladimir Karaj është gazetar i Rrjetit Ballkanik për Gazetari Investigative në Shqipëri, BIRN Albania. Titulli është i redaksisë

LVV në Shqipëri letër institucioneve dhe partive: Kuvendi të miratojë rezolutën për njohjen e dënimin e gjenocidit serb në Kosovë

Lëvizja Vetëvendosje në Shqipëri i ka dërguar një letër partive dhe institucioneve kryesore të vendit, nisur nga Presidenti Meta, kryeministri Rama, kryeparlamentarit Ruçi dhe krerëve të partive opozitare Bashës, Kryemadhit e Idrizit për të miratuar në Kuvend njohjen dhe dënimin e gjenocidit serb në Kosovë.

Siaps letrës, nisur dhe nga situata më e fundit në Kosovë kërkohet që dhe Kuvendi i Shqipërisë ta miratojë rezolutën.

Për LVV miratimi i kësaj rezolute në Kuvendin e Shqipërisë do të ishte hapi i domosdoshëm institucional drejt ndërkombëtarizimit të mëtejshëm të kësaj çështjeje

 

LETRA E LËVIZJES VETËVENDOSJE NË SHQIPËRI

Lëvizja VETËVENDOSJE! Qendra në Shqipëri u ka drejtuar sot një kërkesë zyrtare me shkrim institucioneve më të larta të shtetit shqiptar dhe partive politike – Presidentit të Republikës, Ilir Meta, Kryeministrit Edi Rama, Kryetarit të Kuvendit të Republikës, Gramoz Ruçi, dhe deputetëve të Kuvendit; kryetarit të Partisë Demokratike Lulzim Basha, kryetares së Lëvizjes Socialiste për Integrim Monika Kryemadhi, kryetarit të Partisë për Drejtësi, Integrim dhe Unitet Shpëtim Idrizi, Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë dhe Avokates së Popullit Erinda Ballanca – që të mbështesin dhe miratojnë në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë Rezolutën për njohjen dhe dënimin e gjenocidit të Serbisë në Kosovë. Në vijim mund gjeni tekstin e plotë dhe dokumentet shoqëruese të kësaj kërkese zyrtare:
Kërkesë për mbështetjen dhe miratimin e një Rezolute në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë për njohjen dhe dënimin e gjenocidit të Serbisë
Presidentit të Republikës, Ilir Meta
Kryeministrit, Edi Rama
Kryetarit të Kuvendit të Republikës, Gramoz Ruçi, dhe deputetëve të Kuvendit
Kryetarit të Partisë Demokratike, Lulzim Basha
Kryetares së Lëvizjes Socialiste Socialiste për Integrim, Monika Kryemadhi
Kryetarit të Partisë për Drejtësi, Integrim dhe Unitet, Shpëtim Idrizi
Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë
Avokates së Popullit, Erinda Ballanca

Të nderuar përfaqësues të institucioneve dhe partive politike në Republikën e Shqipërisë,
Prej vitesh jemi dëshmitarë të tentativës për përmbysjen e të vërtetës historike lidhur me kombin shqiptar, luftën e lavdishme të UÇK-së dhe shtetin e Kosovës. Drejt së ardhmes shkohet duke nxjerr mësime prej së kaluarës, dhe secili komb e ka për detyrë t’i tregojë botës dhe vetes plagët e shkaktuara prej politikave shfarosëse, veçanërisht kur kemi të bëjmë me krime kundër njerëzimit, si gjenocidi i Serbisë. Rezoluta në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë për njohjen dhe dënimin e këtij gjenocidi, megjithëse e vonuar, është një domosdoshmëri tashmë që përpjekjet për ta përmbysur të vërtetën e kombit tonë janë intensifikuar. Mbulimi i të vërtetave dhe plagëve të së shkuarës, jo vetëm që kompromenton mundësinë e ndërtimit të marrëdhënieve të drejta në të ardhmen, por edhe rrezikon arritjet e derisotshme pas shumë sakrificash.
Përmes kësaj kërkese, Ju drejtohemi duke i bërë thirrje jo vetëm ndërgjegjes tuaj, por edhe bazuar mbi detyrimet dhe përgjegjësitë Tuaja, të cilat rrjedhin prej Preambulës së Kushtetutës së Republikës së Shqipërisë si dhe Nenit 8, paragrafi 1 i Kushtetutës, ku shkruhet se “Republika e Shqipërisë mbron të drejtat kombëtare të popullit shqiptar që jeton jashtë kufijve të saj.”
Më 16 maj 2019, në prag të 20 vjetorit të luftës së Kosovës, Kuvendi i Republikës së Kosovës miratoi “Rezolutën për gjenocidin serb të kryer në Kosovë” (teksti i plotë i Rezolutës i është bashkëngjitur kësaj kërkese). Ndër të tjera, teksti i Rezolutës thekson se “Gjatë luftës së Kosovës, forcat e Serbisë dhe Malit të Zi, por më shumë të Serbisë, dëbuan mbi një milionë shqiptarë, vranë mbi 12 mijë persona, civilë të pambrojtur nga të gjitha etnitë, por shumica shqiptarë. U vranë mbi 1300 fëmijë, u dhunuan mbi 20 mijë vajza dhe gra dhe u bënë mbi 100 masakra… Janë gjetur varreza masive në Serbi. Shteti serb vazhdon të fshehë të vërtetën edhe për mbi 1600 persona të zhdukur. U shkatërruan mbi 100 mijë objekte banimi, ndërtesa shkollore, objekte fetare e kulturore, shkolla, xhami dhe kisha katolike”. Ndër të tjera, Rezoluta i referohet edhe Kartës së OKB-së, Konventës së Gjenevës, Konventës së Parandalimit dhe Dënimit të Krimit të Gjenocidit, raporteve dhe rezolutave të Këshillit të Evropës dhe organizatave të tjera ndërkombëtare, me synimin për të njohur zyrtarisht e për të dënuar gjenocidin e Serbisë – një krim kundër shqiptarëve dhe njerëzimit.
Rezoluta e Kuvendit të Republikës së Kosovës i hap rrugën krijimit të një gjykate për të hetuar e dënuar gjenocidin e Serbisë në Kosovë, si dhe për ta ngritur këtë çështje në të gjitha organizatat ndërkombëtare dhe ndërqeveritare. Republika e Shqipërisë ka detyrimin moral, historik, politik, kombëtar dhe kushtetues që ta mbështesë Rezolutën e miratuar nga Kuvendi i Kosovës, përmes miratimit të një rezolute në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, që i referohet dhe përdor si bazë tekstin e Rezolutës së Kuvendit të Kosovës. Miratimi i kësaj rezolute në Kuvendin e Shqipërisë do të ishte hapi i domosdoshëm institucional drejt ndërkombëtarizimit të mëtejshëm të kësaj çështjeje, duke ditur se Kosova nuk është ende anëtare me të drejta të plota në shumë prej organizatave ndërkombëtare dhe ndërqeveritare ku tashmë është anëtarësuar Shqipëria.
Lëvizja VETËVENDOSJE! Qendra në Shqipëri e ka shtruar kërkesën për miratimin e kësaj rezolute në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë edhe më herët. Në datën 15 janar 2020, në një konferencë për medie, para kryeministrisë në Tiranë, kemi kërkuar publikisht miratimin e së njëjtës rezolutë, dhe këtë kërkesë tonën e kemi përsëritur në deklarata të vazhdueshme publike. Ju drejtohemi edhe përmes kësaj kërkese zyrtare, marrë parasysh situatën e krijuar me aktakuzat e Dhomave të Specializuara – “Gjykatës Speciale” –, sulmin propagandistik që po vjen nga Rusia dhe Serbia kundër UÇK-së, shtetit të Kosovës, dhe shqiptarëve në përgjithësi, pasi nevoja për miratimin e kësaj rezolute është sot edhe më urgjente. Shprehim gatishmërinë për të vendosur në dispozicion të gjitha kapacitetet tona në hartimin e kësaj Rezolute, duke sjell në vëmendje edhe faktin se anëtari i Bordit të organizatës sonë, z. Sami Kurteshi, ish-deputet dhe ish-Avokat i Popullit në Kosovë, ka qenë edhe njëri prej hartuesëve kryesorë të Rezolutës së miratuar në Kuvendin e Republikës së Kosovë, në vitin 2019.
Jemi besimplotë se veprimi Juaj i shpejtë për mbështetjen dhe miratimin e kësaj rezolute në Kuvendin e Shqipërisë, do të mirëpritej jo vetëm në Shqipëri, Kosovë dhe mbarë kombin shqiptar, por edhe nga aleatët ndërkombëtarë që dhanë kontributin e tyre jetik dhe të gjithanshëm për çlirimin e Kosovës dhe ndaljen e gjenocidit të Serbisë. Data 15 janar 2021 duhet të na gjejë të bashkuar, duke shpallur e shënuar zyrtarisht në Shqipëri, ashtu si në Kosovë, “Ditën e përkujtimit të gjenocidit ndaj shqiptarëve në Kosovë”. Shpresojmë në bashkëpunimin tuaj, për ta mbështetur publikisht dhe institucionalisht këtë iniciativë.
Me respekt,
Enis Sulstarova
Kryetar i Bordit
Boiken Abazi
Drejtor Ekzekutiv
Tiranë, 12 nëntor 2020
Lëvizja VETËVENDOSJE!
Qendra në Shqipëri

DREJTËSIA E MOHUAR Nga Muçi Xhepa

Ndërsa Holokausti vazhdon të pushtojë mendjen dhe imagjinatën e shkrimtarëve dhe regjisorëve të kinematografisë në mbarë botën e qytetëruar, Gulagu, shumë herë më i tmerrshëm se i pari, ka mbetur në hije dhe pothuaj i pa treguar fare. A duhet thyer kjo heshtje? A është pjekur koha për një diskutim dhe ekspozim të gjerë të asaj çfarë ndodhi dhe përse duhet bërë kjo? Me të drejtë ngrihen zëra që akuzojnë Perëndimin se po kultivon një kulturë memoriale vetëm për Holokaustin, duke mbyllur sytë përpara asaj që ndodhi në Gulag, ferrin komunist.
Arsyeja e kësaj asimetrie mendoj se gjendet në realitetin historik. Të mbijetuarit e gjenocidit komunist ende nuk kanë krijuar një memorie kolektive në Perëndim. Ata ende nuk kanë hedhur dritë aq sa duhet mbi historinë e dhimbshme, por heroike të tyre. Kur drejtësia nuk vihet në vend, kujtesa është ajo që e luan atë rol.
Tiranë, 1975. Te hyrja e gjimnazit “Petro Nini Luarasi”, dy kostumgrinj e futën në mes. Fytyrat pa gjak i thanë se kishin diçka për të sqaruar me të në drejtori. Në zyrë e priste sekretarja e Partisë, Vasilika, dhe dy shokët e tij, spiunët. I komunikuan përjashtimin nga shkolla për agjitacion e propagandë kundër pushtetit popullor.
– Heshtja është vetëvrasje, – kishte thënë Klement Islami. – Një ditë do të ndihemi fajtorë nëse sot mbyllim sytë përpara së keqes… kush nuk e do antinjerëzoren duhet ta luftojë atë!
Menjëherë pas komunikimit të përjashtimit, dy hetuesit e mbërthyen fort për krahësh dhe e tërhoqën jashtë.
– Vështrova dritaren e katit të dytë dhe mata me sy distancën që më ndante nga ajo. Doja të hidhesha me kokë e t’i jepja fund jetës para se të bija në duart e tyre, por hienat e nuhatën dhe më mbërthyen me forcë nga krahët, – më tregonte Klementi.
– Është ende herët; do të kalosh në zdrukthin tonë njëherë, – i thanë dhe e tërhoqën zvarrë.
Në oborr e priste Gazi-69. Po atë ditë, nënën, babanë, motrat dhe gjyshen i internuan forcërisht në njërin nga kampet e vdekjes në jug të vendit, në Çermë të Lushnjës.
Brenda dyerve të hekurta të hetuesisë speciale në Tiranë, mbi trupin e tij të njomë, terroristët komunistë ushtruan torturat më makabre. Ia dogjën mishin me cigare. I vunë korrentin elektrik në veshë dhe organet gjenitale. Për ditë të tëra ia shtrënguan duart me hekura mbrapa në maksimum dhe e lanë të prangosur derisa t’i binte të fikët. I kërkuan të bashkëpunonte me ta. Klementi nuk pranoi kurrë. Ai qe gatuar me frymën e gjakun e një familjeje antikomuniste. Babai i tij, një nga të paktët intelektualë që kishte mbaruar studimet e larta në Itali për edukim fizik, ishte një antikomunist i betuar, ndërsa xhaxhai pat vdekur në burg si kundërshtar i regjimit komunist. Në qelinë pranë, në të njëjtën kohë, torturuan edhe Viktor Martinin, një tjetër të burgosur politik.
Në burg e lanë të izoluar për një muaj të tërë brenda një qelie betoni, pa dritare e në errësirë të plotë. Edhe kur e futën në qelinë e përbashkët, i çuan një oficer të kuq, i cili ulërinte:
– Mos i jepni bukë armikut të Partisë! Lëreni të ngordhë! Nuk e meriton kujdesin e saj! Rroftë Partia!
Ai, oficeri komunist, besnik i partisë, ishte aty, sepse kishte vjedhur repartin ku kishte shërbyer.
Në qershor të vitit 1984 u takova me Klementin pranë bustit të Kristoforidhit në Elbasan. Vuajtjet në kampin e internimit, në Çermë të Lushnjës, i kishin vjedhur rininë. Flokët e verdha, kaçurrela, i ishin zgjatur dhe djegur nga dielli në arë. Më pyeti për familjen dhe më përsëriti këshillën:
– Mos i beso lehtë askujt, që të mos e pësosh si unë. Tortura psikologjike që përdorin antinjerëzit synon të humbësh besimin te njeriu më i afërt. Për të dënuar, ata përdorin mikun, shokun, familjen, të dashurën, njeriun më të shtrenjtë, të cilët njerëzisht i beson dhe i do.
Ishte kohë dreke. E ftova të hamë. Rrugës na kaloi pranë drejtori i spitalit psikiatrik të Elbasanit. Në këtë spital, Klementin e torturuan për disa kohë në pavijonin e veçantë, ku mbanin të izoluar disidentët politikë.
Klementi filloi të dridhej i tëri nga revolta. U ulëm në njërën nga tryezat e fundit të lokalit.
– Muçi, – më tha, – jam i bindur se një ditë do t’i shohim antinjerëzit të japin llogari përpara drejtësisë. Ai është njëri prej tyre, lejoi të më bëjnë apses në këmbë.
Spitali psikiatrik njihej mirë nga banorët e qytetit për misionin e fshehtë që kryente. Me qindra ishin të dënuarit politikë, të cilët silleshin forcërisht aty dhe nuk dilnin më.
“Apses” quhej prej të burgosurve politikë tortura e shkaktuar nga injektimi i rrëshirës së pishës në pjesë të ndryshme të trupit, zakonisht në këmbë. Ajo krijonte infeksion masiv dhe shpesh i burgosuri përfundonte me prerje të këmbës.
Prapa spitalit ndodhej kolonia. Aty mbaheshin të rrethuar me tela me gjemba disidentë të degraduar mendërisht e fizikisht prej medikamenteve të dhëna me forcë nga mjekë dhe infermierë të zgjedhur prej Sigurimit.
Pasi u qetësua disi, Klementi filloi të analizojë ditët në robëri, “pushtimin e njeriut nga antinjeriu”, siç e quante ai pushtimin komunist. Tregoi për tmerret në internim, punën e rëndë të krahut, jetën e vështirë dhe plot vuajtje, kontrollet dhe hetimet pafund.
– Nazizmi, – më tha, – kampet e internimit i krijoi të shfarosë racat e padëshirueshme për të. Komunizmi, kampet e shfarosjes i ka kthyer në shtyllën kurrizore të industrializimit të vendit, në themelin e sistemit të punës prej skllavi, që hap kanale, than këneta e ndërton fabrika.
Pastaj përshkroi bisedat e gjata politike kokë më kokë me motrat, Isabelën dhe Zamirën. Ndërsa fliste më bëri shenjë me dorë të shikoja në anën tjetër të rrugës, ku banonin disa nga të afërmit e tij.
– Edhe ata, si antinjerëzit, na kanë mohuar familjarisht.
Për pak qëndruam pa folur. Klementi e theu heshtjen.
– Ngrihemi! Dua ta takoj patjetër, nuk dihet se kur mund të shihemi.
Shkuam pranë pallatit nr.41. Atje banonte mikesha e tij. Pritëm të ulur në trotuar. Pas pak ajo erdhi dhe në praninë time iu lut të mos e takonte më. E kishin kërcënuar ta pushonin nga puna prej lidhjes me të.
Klementi nuk foli, por në sy iu shfaq dhimbje.
Ora po afronte gjashtë; atij i duhej të kapte trenin për në Lushnje.
– Ikim, – tha.
Përshkuam në heshtje rrugën për te stacioni. Ishte hera e fundit që u pamë.
Uashington, 1994. Në njërën nga sallat e Kongresit Amerikan takova Zamirën, motrën e vogël të Klementit, e cila tashmë, në botën e lirë, punon bashkë me Isabelën për Zërin e Amerikës. Pasi u përshëndetëm dhe Elez Biberaj, që ishte me të, u largua, biseda kaloi te Klementi. Zamira tregoi momentet e fundit me të:
– Pritëm të errësohej, pastaj u futëm në ujë. Klementi kërkoi të shkojmë përpara, ndërsa vetë na ndoqi nga pas. Notuam tërë natën, duke i dhënë kurajë njëri-tjetrit. Edhe pak! Forca! Ja, fare pranë është liria. Herë pas here, drita e prozhektorit të rojeve kufitare binte mbi ne. Duke u gdhirë, u ndjemë të lodhur. Mua filloi të më marrë gjumi. Isabela rezistoi më shumë. Një jaht turistësh italianë e pa atë. Bashkë me Isabelën, erdhën e më gjetën mua. Kërkuam për Klementin…
Lotët nuk e lanë të vazhdojë më tej. Me kokën e këputur poshtë u ul në dyshemenë e mermertë, ndërsa unë, i prekur thellë në zemër, kujtova fjalët e tij: “Muçi, jam i bindur se një ditë do t’i shohim antinjerëzit të dalin përpara drejtësisë…!”.
Atë mëngjes vere të vitit 1984, pasi u nda me lot dhimbjeje me prindërit e tij të dashur, Klementi, së bashku me motrat, Isabelën dhe Zamirën, u nisën drejt Sarandës. Duke shfrytëzuar lejen e zakonshme si pretekst për të kaluar pushimet në qytetin bregdetar, ata u vendosën në hotelin e qytetit. Të nesërmen në mbrëmje, të pajisur me kamerdare, fshehur pas një shkëmbi, Klementi dhe motrat u futën në det e filluan të notojnë drejt lirisë, drejt perëndimit. Pas shumë orësh notimi të lodhshëm, tamam atëherë kur menduan se arritën lirinë, Klementi vuri re se patrulla kufitare kishte filluar të patrullojë anën ku ndodheshin ata. Pa i rënë në sy motrave, i nxiti të notojnë më shpejt përpara, ndërsa vetë qëndroi prapa.
Që të shpëtonte motrat, ndryshoi drejtim; filloi të notonte drejt jugut. Ndërsa largohej prej motrave të dashura, Klementit i afrohej gjithnjë e më pranë motobarka e kriminelëve të kuq. Më kot u zhyt disa herë për t’u fshehur. Kriminelët ishin afruar aq pranë, sa edhe e kishin zbuluar.
E thirrën të dorëzohej. E goditën me kiçin e motobarkës. Klementi nuk u dha. I zhytur thellë në det, ai notonte drejt lirisë.
E kërkuan në thellësitë e honeve. E lidhën me litar dhe e tërhoqën si hiena brenda ujërave të burgut komunist. Ashtu të lidhur, e shëtitën rreth e rrotull gjirit të Sarandës për të terrorizuar njerëzinë. Por trimi edhe i vrarë rrezatonte liri, dashuri e heroizëm.
(Ky tregim është pjesë e librit “Në sirtar, tregime” të autorit Muç Xhepa.)

Lajmet me interesante

Lajmet e fundit

ARKIVA E LAJMEVE

Kliko këtu për të parë arkivën e lajmeve

Send this to a friend