Henry Kissinger, i cili vdiq të mërkurën në moshën 100-vjeçare, personifikoi politikën e jashtme të SHBA-së gjatë administratave të presidentëve Richard Nixon dhe Gerald Ford, duke shërbyer si sekretar i shtetit i të dy presidentëve dhe duke fituar lavdi për sukseset diplomatike, por duke nxitur edhe polemika për pikëpamjet e tij politike për botën.

Njoftimi për vdekjen u dha nga kompania e tij e konsulencave e cila nuk shpalosi shkaqet.

I njohur si një studiues, fitues i çmimit Nobel për Paqe dhe një refugjat i shquar në Shtetet e Bashkuara, Henry Kissinger u bë një ikonë kulturore, duke frymëzuar biografi të shumta, të mira e të këqija dhe të satirizuara nga grupi Monty Python.

Mendimtari konservator ndihmoi në ndërtimin e një sërë suksesesh diplomatike, duke përfshirë afrimin me Kinën dhe shtensionimin me Bashkimin Sovjetik. Atij iu dha Çmimi Nobel për Paqe së bashku me Le Duc Tho nga Vietnami i Veriut, për përpjekjet e tyre për të negociuar përfundimin e Luftës së Vietnamit.

Henry Kissinger gjithashtu shënoi arritje të shumta në Lindjen e Mesme, duke përfshirë negocimin e Marrëveshjes së Sinait të vitit 1975 midis Egjiptit dhe Izraelit, dhe punën për të çuar përpara procesin më të gjerë të paqes arabo-izraelite në përpjekjet që u bënë të njohura si “diplomacia e vajtje ardhjeve”.

Pavarësisht arritjeve të tij në mbarë globin, Henry Kissinger ishte një figurë e diskutueshme, me kritikët që pretendonin se ai lejoi bombardimet në Kamboxhia, mbështeti goditjen e Pakistanit ndaj Bangladeshit dhe bëri pak për të ndaluar fushatën e Argjentinës kundër disidentëve.

Vitet e hershme

I lindur si Heinz Kissinger në Furth të Gjermanisë, ai mbërriti në Shtetet e Bashkuara në vitin 1938 në moshën 15-vjeçare pasi familja e tij iku nga përndjekjet naziste të hebrenjve. Familja fliste anglisht në shtëpi dhe Heinzi u bë i njohur si Henry, duke u bërë më vonë një qytetar i natyralizuar amerikan.

Z. Kissinger u kthye në Evropë gjatë Luftës së Dytë Botërore si pjesëtar i Ushtrisë Amerikane në Divizionin e 84-të të këmbësorisë.

“Unë i kujtoj ato vite me shumë krenari”, tha ai për Chicago Tribune kur ishte në të 80-at. “Lufta e Dytë Botërore ishte një luftë pa asnjë paqartësi morale”.

Pas luftës, z. Kissinger u regjistrua në Harvard në kuadër të programit G.I. Bill, që ofronte përfitime për të kthyerit nga lufta, dhe aty më pas doktoroi, duke iu bashkuar më vonë kuadrit mësimdhënës.

Pikëpamja e tij për politikën e jashtme pa dyshim u formësua nga përvoja e arratisjes nga Gjermania naziste.

Ai është i njohur për qasjen e tij “realpolitike” të përqendruar në marrjen e vendimeve praktike diplomatike dhe jo në ato që i kanë rrënjët në një kuadër moral.

Kur u pyet nga The New York Times në vitin 1974 për ndjenjën e pesimizmit dhe madje edhe të tragjedisë në shkrimet e tij politike, z. Kissinger u përgjigj: “Unë e mendoj veten më shumë si historian sesa si burrë shteti. Si historian, ju duhet të jeni të vetëdijshëm për faktin se çdo qytetërim që ka ekzistuar ndonjëherë, në fund është shembur”.

“Historia është një rrëfim mbi përpjekjet që dështuan, mbi aspiratat që nuk u realizuan, mbi dëshirat që u përmbushën dhe më pas dolën të ishin të ndryshme nga ajo që pritej”, tha ai.

Roli në Shtëpinë së Bardhë

Pasi shërbeu si konsulent në agjencitë qeveritare të SHBA gjatë administratave të presidentëve Dwight D. Eisenhower, John Kennedy dhe Lyndon Johnson, z. Kissinger iu bashkua Shtëpisë së Bardhë në vitin 1969 gjatë administratës së presidentit Nixon. Ai shërbeu si këshilltar për sigurinë kombëtare dhe më pas sekretar i shtetit, punë qe e vazhdoi nën presidentin Gerald Ford.

Ai kishte një marrëdhënie të ngushtë me presidentin Richard Nixon dhe e vlerësoi bashkëpunimin si një arsye kryesore për sukseset e tyre në politikën e jashtme.

Ai tha për Newsweek në vitin 2009: “E takoja presidentin çdo ditë kur ishim të dy në qytet, sepse e ndjeja se ishte absolutisht thelbësore që ne të mendonim në të njëjtën linjë. Unë isha me fat. Kam pasur marrëdhënie jashtëzakonisht të ngushta me dy presidentët me të cilët kam shërbyer. Në fakt, nëse shikohet historia e sekretarëve të shtetit, kjo është e rrallë”, tha ai.

Z. Kissinger bëri dy udhëtime në Kinë përpara se të shoqëronte presidentin Nixon në vizitën e tij që shënoi kthesë në Pekin në 1972, për t’u takuar me kryetarin e Partisë Komuniste të Kinës, Mao Ce Dun. Gjatë vizitës, Shtetet e Bashkuara dhe Kina zyrtarizuan marrëdhëniet diplomatike pas një ndërprerjeje prej 23 vitesh.

Ish sekretari Kissinger dhe ish presidenti Nixon gjithashtu punuan ngushtë së bashku për të zbutur tensionet me Bashkimin Sovjetik, duke çuar në Bisedimet për Kufizimin e Armëve Strategjike (SALT) si dhe në Traktatin Kundër Raketave Balistike (ABM).

Ish diplomati më i lartë amerikan mori çmime të shumta për arritjet e tij. Së bashku me Çmimin Nobel për Paqen në 1973, ai fitoi Medaljen Presidenciale të Lirisë në vitin 1977, nderimi më i lartë civil në Shtetet e Bashkuara, dhe Medaljen e Lirisë në vitin 1986, e cila iu dha 10 prej udhëheqësve më me ndikim të Amerikës me origjinë të huaj.

Kundërthëniet

Pavarësisht arritjeve të tij, z. Kissinger ka nxitur shumë kritika, shumica e të cilave u përqendruan në veprimet e tij gjatë Luftës së Vietnamit.

Ai i mbajti sekret bombardimet e Shteteve të Bashkuara në Kamboxhia dhe Laos në vitin 1969, të cilat përshkallëzuan Luftën e Vietnamit, duke mos e informuar Kongresin ose publikun amerikan për to.

Atij gjithashtu iu dha pushtet nga presidenti Nixon për të zhvilluar negociata të fshehta me vietnamezët e veriut. Ndërsa z. Kissinger përfundimisht ndihmoi arritjen e Marrëveshjes së Paqes të Parisit si rezultat i negociatave, kritikët e tij thonë se vitet e bisedimeve të fshehta vetëm sa e zgjatën luftën.

Ish sekretari Kissinger është kritikuar gjithashtu për rolin e tij në konfliktet në mbarë botën, përfshirë luftën civile të Angolës, e cila u shndërrua në një fushë beteje të Luftës së Ftohtë, dhe përfshirjen e SHBA-së në Kili, që kulmoi me një grusht shteti në vitin 1973.

Ndonëse z. Kissinger qëndroi në rolin e tij si sekretar i shtetit pasi presidenti Nixon dha dorëheqjen në vitin 1974, ai nuk mbeti i paprekur nga skandali Watergate që e rrëzoi presidentin Nixon. Skandali zbuloi se z. Kissinger kishte urdhëruar FBI-në të përgjonte anëtarët e Këshillit të Sigurisë Kombëtare për të parë se kush kishte nxjerrë në media lajmet për bombardimin e Kamboxhias nga Shtetet e Bashkuara.

Periudha pas Shtëpisë së Bardhë

Pas largimit nga qeveria, z. Kissinger punoi si këshilltar dhe pedagog ndërkombëtar, si dhe shkroi një duzinë librash. E fundit e tij, “Udhëheqja” (Leadership), u botua kur ai ishte 99 vjeç.

Ai vazhdoi të fliste dhe të shkruante për punët e jashtme, madje duke nxitur polemika në maj të vitit 2022, kur ai argumentoi në Forumin Ekonomik Botëror në Davos të Zvicrës, se Ukraina duhet të heqë dorë nga pjesë të territorit për të bërë paqe me Rusinë. Ai tha se një humbje e turpshme për presidentin rus Vladimir Putin mund të përkeqësojë qëndrueshmërinë afatgjatë të Evropës.

Z. Kissingeri la pas vetes gruan e tij të dytë, Nancy, me të cilën u martua në vitin 1974. Ai pati dy fëmijë me gruan e tij të parë, Ann Fleischer, dhe pesë nipër e mbesa.

Ku ka njerëz që pastrojnë para është edhe Rama.

Në nëntor të vitit të shkuar, kryeministri i Shqipërisë ia behu në rrjetet sociale me një foto me CEO-n e “Biance”, kompania më e madhe në botë e kriptovalutave.

“Shtytja e adoptimit të kriptove nuk ndalet kurrë”, shkruante Changpeng Zhao në Twitter në një foto ku kishte dalë së bashku me Edi Ramën.

“U takova me Kryeministrin e Shqipërisë, Shkëlqësinë e Tij Edi Rama në këtë të shtunë të bukur. Shtytja e adoptimit të kriptove nuk ndalet kurrë“, ishte mesazhi i plotë i Changpeng, pa dhënë asnjë detaj më shumë për këtë takim misterioz me kryeministrin e një vendi që peshën ekonomike në ekonominë globale, apo për kompani globale e ka sa një pupël.

Changpeng Zhao është bashkëthemeluesi dhe shefi i kësaj kompanie, pasuria e të cilit vlerësohet në 17 miliardë dollarë.

Si është e mundur që çdo biznesmen i koorporatave të mëdhaja që takon Rama akuzohet për lidhje me Rusinë ose me Kinën, dhe i faktohen akuzat nga drejtësia amerikane?

Para disa kohësh kryeministri Rama, njerëz të afërt me të politikisht, por edhe familjarë të tij janë akuzuar për përfshirjen në skema gjigante botërore të pastrimit të parave, flitet për shifra mbi 2.2 miliard euro të pastruara nëpërmjet Bitcoin.

Dhe jo rastësisht, Shqipëria është një nga 3-4 vende në Europë që ka bërë gjasme një legjislacion për kriptovalutat. Nxitim i pakuptueshëm i Parlamentit për të votuar pa dekret presidencial një ligj të tillë.

Në shtator të 2020 Shqipëria bëhet një nga tre vendet e para në Europë që bën një ligj për kriptomonedhat.

Ligji i kthyer nga ish-presidenti i kohës, Ilir Meta, u kalua pa dekret në Parlament pas refuzimit nga presidenti për ta dekretuar.

Ligji që u kalua në Parlament me forcën e kartonave dyshohet se shërben për pastrim parash nga ana e zyrtarëve të lartë shtetërorë dhe bandave që kryejnë veprimtari të paligjshme.

Dhe vetëm pak kohë pas kalimit të ligjit, kryeministri del foto me bossin e kriptomonedhave. Pra, asgjë nuk është rastësi.

Në relacionin, që shoqëroi ligjin, pranohej se siç ka përfitime ka edhe rreziqe nga ai ligj.

“Për të shfrytëzuar sa më mirë përfitimet që ofron kjo teknologji, por edhe për të adresuar një sërë rreziqesh të mundshme, siç janë krijimi i skemave mashtruese, apo i skemave të paautorizuara për të ofruar aktive virtuale, rreziku i përdorimit të aktiveve virtuale për të pastruar para, si dhe manipulimi i tregut, nevojitet një kornizë ligjore e plotë, në mënyrë që ky aktivitet të rregullohet” thuhej në relacion.

Në relacion pranohet se pastrimi i parave është një nga rreziqet që lidhet me përdorimin e monedhave virtuale.

Blockchain shmang rregullatorët dhe është rrezik për pastrim parash.

Blockchain është një teknologji e re dhe jo më e thjeshta për t’u kuptuar. Kjo teknologji vlerësohet se do të kërkojë vite për t’u zbatuar nga komunitete shumë më të edukuara nga pikëpamja financiare se Shqipëria për të zgjidhur problemet me standardet e sigurisë dhe për të kthyer reputacionin nga hakerimet, sidomos për Shqipërinë sistemi i së cilës është sulmuar nga hakerat vazhdimisht dhe sulmet kanë patur sukses.

Si dyshohet se kryhet pastrimi i parave?

Nëpërmjet teknologjisë mund anashkalosh kontrollin e bankës qendrore aksionet e një biznesi, hipotekën e shtëpisë, sigurimin e pronës apo transfertat e emigrantëve, duke shmangur sinjalizuesit e fenomenit të pastrimit të parave. Këtë funksion e kryejnë aktualisht bankat / shoqëritë financiare që duhet të njoftojnë në kohë reale pastrimin e parave për transaksione mbi 10 000 euro, ashtu si dhe noterët që e kanë të detyrueshme të njoftojnë, në rast dyshimi për pastrim parash.

A po shërben ligji për kriptomonedhat për të pastruar para në Shqipëri?

Dubai njihet si një vend parajsë fiskale dhe ekonomistët më në zë të vendit kanë hedhur dyshimet se pikërisht investimi në Portin e Durrësit do të jetë një prej skemave gjigante të pastrimit të parave.

Pak kohë më parë një sarandiot u arrestua në Greqi me dyshimin e përfshirjes në një skemë pastrimi parash në vlerë 250 milionë euro. Pastrimi i parave dyshohet se kryhej nëpërmjet agjencive imobiliare.

Një tjetër lajm i rëndësishem u publikua disa muaj më parë, por që mediat në Shqipëri nuk i “kushtuan” shumë vëmendje.

Agjencia e lajmeve ‘Reuters’ raportonte se kinezo-kanadezi Changpeng Zhao, president i kompanisë Binance u vu në hetim nga FBI.

Zhao është president i një burse të këmbimit të kriptomonedhave, ndaj tij rëndojnë 13 akuza të ngritura nga rregullatorët amerikanë, të cilët e akuzojnë se ka ngritur një ‘rrjet mashtrimi’. Ky rrjet mashtrimi ka ushtruar presion duke bërë që Bitcoin të bjerë në nivelin më të ulët në pothuajse tre muaj.

Komisioni i Bursave dhe Letrave me Vlerë në SHBA ka depozituar padinë në një gjykatë federale në Uashington.

Siç është bërë tashmë e ditur Edi Rama rezulton mik i ngushtë me Zhao dhe të gjithë njerëzit që dyshohen e merren në hetim nga FBI për skema pastrimi parash. Kujtoni edhe rastin e aferës me McGonigall.

Ajo çfarë deri para pak kohësh ishte dyshim, sot është fakt. Edhe miku tjetër i Edi Ramës,  Changpeng Zhao, ka pranuar të gjitha akuzat para drejtësisë amerikane.

CNN raportonte këtë të martë (21 nëntor 2023) se, Drejtori Ekzekutiv i bursës më të madhe të kriptomonedhave në botë pranon fajësinë pastrim parash

Miliarderi Changpeng Zhao dhe Binance pranuan fajësinë të martën për akuzat federale në një moment vendimtar projektuar për të vendosur rregull në industrinë e kriptomonedhave që shpeshherë janë të paligjshme.

Si pjesë e një ujdie të koordinuar në qeverinë federale, Binance ka rënë dakord të paguajë më shumë se 4 miliardë dollarë gjoba dhe penalitete të tjera. Zhao, një nga figurat më të fuqishme në fushën e kriptovalutës, ka rënë dakord të largohet si drejtor ekzekutiv nga kompania që ai themeloi dhe do të paguajë 200 milionë dollarë gjobë.

Binance, bursa më e madhe e kriptovalutës në botë, pranoi se ishte përfshirë në pastrim parash, transferim të palicensuar të parave dhe shkeljeve të sanksioneve.

Zyrtarët amerikanë e përshkruan këtë si vendimin më të madh të korporatës që përfshin akuza penale për një ekzekutiv.

Pas një hetimi prej vitesh, autoritetet pretendojnë se Binance ka lejuar aktorët e këqij të kryenin transaksione lirisht në platformë, duke mundësuar gjithçka, nga abuzimi seksual i fëmijëve dhe narkotikët deri te financimi i terrorizmit për ISIS-in, Al Kaedën dhe Brigadat Al-Qassam të Hamasit.

Zhao, i cili ka grumbulluar një pasuri të vlerësuar në më shumë se 23 miliardë dollarë, u deklarua fajtor për mosmbajtjen e një programi efikas kundër pastrimit të parave.

Autoritetet amerikane shpresojnë se pranimi i fajit nga Binance dhe nga themeluesi i saj, pas dënimit të fundit të bashkëthemeluesit të FTX, Sam Bankman-Fried, do të dërgojë një mesazh të qartë për aktorët e këqij në të gjithë industrinë e kriptovalutës.

“Binance u bë bursa më e madhe e kriptomonedhave në botë pjesërisht për shkak të krimeve që kreu – tani po paguan një nga gjobat më të mëdha të korporatave në historinë e SHBA-së”, tha në një deklaratë Prokurori i Përgjithshëm Merrick Garland.

Zhao përballet me një maksimum prej 10 vitesh pas hekurave, megjithëse dënimi i tij përfundimtar ka të ngjarë të jetë shumë më i ulët. Udhëzimet federale ka të ngjarë të vendosin maksimumin e një dënimi të mundshëm për Zhaon rreth 18 muaj. Dënimi në fund vendoset nga një gjyqtar.

Sipas marrëveshjes për pranimin e fajësisë, Zhao ra dakord me rekomandimin e prokurorëve që ai të paguante një gjobë prej 50 milionë dollarësh. Përveç gjobës penale, Zhao do të paguajë 150 milionë dollarë në gjoba civile, sipas Commodity Futures Trading Commission. Urdhri i propozuar i miratimit kërkon gjithashtu që Binance të heqë 1.35 miliardë dollarë nga fitimet e paligjshme dhe të paguajë një gjobë monetare civile prej 1.35 miliardë dollarësh për CFTC.

“Binance mbylli një sy ndaj detyrimeve të saj ligjore në ndjekje të fitimeve,” tha Sekretarja e Thesarit Janet Yellen në një deklaratë. “Dështimet e tij të qëllimshme lejuan që paratë të rrjedhin te terroristët, kriminelët kibernetikë dhe abuzuesit e fëmijëve përmes platformës së saj.”

Pranimi i fajësisë së Binance është pjesë e një marrëveshjeje të koordinuar të arritur me një gamë të gjerë agjencish qeveritare, duke përfshirë Departamentin e Drejtësisë, Rrjetin e Zbatimit të Krimeve Financiare të Thesarit (FinCEN), Zyrën e Kontrollit të Aseteve të Huaja (OFAC) dhe Komisionin e Tregtisë së të Ardhmes së Mallrave. Thesari e përshkroi marrëveshjen e Binance si dënimin  më të madh në histori. “Platforma Binance po lehtësonte disa gjëra vërtet të tmerrshme – nga financimi i terrorizmit deri te veprimet e ransomëare, pornografia e fëmijëve dhe mashtrimet e ndryshme”, u tha gazetarëve një zyrtar i lartë i Thesarit.

Zyrtarët amerikanë thonë se Binance lejoi më shumë se 100,000 transaksione që përfshinin aktivitete të paligjshme, si dhe më shumë se 1.5 milionë tregti me monedhë virtuale që shkelnin sanksionet e SHBA, duke përfshirë sanksionet ndaj Iranit, Sirisë dhe Kubës.

Kur autoritetet njoftuan marrëveshjen, Zhao konfirmoi në një postim në X (ish-Tëitter) se ai ka dhënë dorëheqjen si drejtor ekzekutiv. “Pa dyshim, nuk ishte e lehtë emocionalisht të largoheshe. Por unë e di që është gjëja e duhur për të bërë”, tha Zhao. “Kam bërë gabime dhe duhet të marr përgjegjësi. Kjo është më e mira për komunitetin tonë, për Binance dhe për veten time.”, raporton CNN dhe mediat e tjera amerikane./syri.net

Shtetet e Bashkuara të Amerikës të enjten kanë futur në listën e zezë 10 individë, teksa kanë shpallur raundin e radhës të sanksioneve ekonomike në Ballkan.

Sipas ueb-faqes zyrtare të Thesarit amerikan, individët e sanksionuar janë nga Bosnja dhe Hercegovina, Mali i Zi, Maqedonia e Veriut dhe Serbia.

Në mesin e tyre janë Savo Cvijetinoviq, Petar Gjokiq dhe Dushko Peroviq nga Bosnja e Hercegovina; Miodrag Davidoviq dhe Branisllav Miqunoviq nga Mali i Zi; Ratka Kunoska Kamceva, Irina Samsonenko dhe Sergey Samsonenko nga Maqedonia e Veriut; dhe Misha Vaciq e Nenad Popoviq nga Serbia.

Dy të fundit janë sanksionuar edhe nga Departamenti amerikan i Shtetit për lidhje me ndikimin dashakeq të Rusisë në rajon, dhe me korrupsionin e mundësuar prej tij.

Thesari dhe Departamenti i Shtetit, po ashtu, kanë sanksionuar edhe 18 kompani.

“Rusia ka vazhduar të përdorë ndikimin e saj në Ballkanin Perëndimor për të parandaluar integrimin e rajonit në institucionet dhe organizatat ndërkombëtare, si dhe të përdorë juridiksionet kryesore për të lehtësuar aktivitetet e saj agresive destabilizuese,” ka thënë nënsekretari për Terrorizmin dhe Inteligjencën Financiare i Thesarit amerikan, Brian E. Nelson.

“Veprimi i sotëm rikonfirmon përpjekjet më të gjera të qeverisë amerikane për të promovuar paqen, stabilitetin dhe qeverisjen funksionale demokratike në rajonin e Ballkanit Perëndimor”, është shprehur Nelson.

Ministri i Republikës Sërpska dhe shefi i Përfaqësisë së RS-së në Moskë

Petar Gjokiq është Ministër i Energjisë dhe Minierave në Qeverinë e Republikës Sërpska (RS) dhe president i Partisë Socialiste atje.

Që nga viti 2010, ai ka mbajtur poste të ndryshme ministrore në qeverinë e këtij entiteti të Bosnje e Hercegovinës.

Në fillim të nëntorit, në Beograd, me rastin e festimit të festës ruse, Ditës së Bashkimit Kombëtar, atij iu dha një çmim për shërbimet e tij “në forcimin e miqësisë midis RS-së dhe Rusisë”.

Dushko Peroviq është kreu i Përfaqësisë së RS-së në Moskë. Ai është kryesisht i pranishëm gjatë vizitës së presidentit të RS-së, Millorad Dodik, në kryeqytetin e Rusisë, dhe takimeve të tij me liderin rus, Vladimir Putin.

Gjokiq dhe Peroviq nuk iu përgjigjën thirrjeve të REL-it për koment.

Savo Cvijetinoviq, i njohur me pseudonimin “Tigri”, është biznesmen nga Bijelina, në verilindje të Bosnje- Hercegovinës. Ai është themelues dhe drejtor i kompanisë “Inženjering-BN”, e cila gjithashtu u vendos në listën e sanksioneve amerikane.

Cvijetinoviq është edhe kryetar i komunitetit serbo-rus “Zavet”. Gjatë luftës në Bosnje e Hercegovinë, ai ishte kreu i Njësive Speciale të Policisë së RS-së.

Partneri i koalicionit i Vuçiqit dhe kreu i “Të djathtës serbe” proruse

Nenad Popoviq, politikan nga Serbia, i afërt me autoritetet ruse, është kryetar i Partisë Popullore Serbe – partnere koalicioni e Partisë Progresive Serbe në pushtet.

Në mbledhjen e fundit të Parlamentit të Serbisë, të shpërndarë para zgjedhjeve që do të mbaheshin më 17 dhjetor, ai ishte deputet i shumicës qeverisëse.

Nga viti 2017 deri në vitin 2022 ka qenë ministër pa portofol në Qeverinë e Serbisë. Partia e Popoviqit bashkëpunon me Rusinë e Bashkuar, partinë e presidentit rus Putin, me të cilën ka nënshkruar disa marrëveshje ndërpartiake.

Si ministër dhe deputet, Popoviq pati takime të shumta me zyrtarë rusë në Serbi dhe Rusi, dhe që nga fillimi i pushtimit rus në Ukrainë, ai avokoi që Serbia të mos vendoste sanksione ndaj Rusisë.

Misha Vaciq është udhëheqës i organizatës ultradjathtiste proruse “E djathta serbe”.

Vaciq është në listën e të sanksionuarve për, siç thuhet në shpjegim, aktivitete që “minojnë paqen, sigurinë, stabilitetin politik ose integritetin territorial të Shteteve të Bashkuara, aleatëve ose partnerëve të tyre”, dhe që janë në favor të qeverisë ruse.

Që nga fillimi i pushtimit të Ukrainës, ai mori pjesë në takime në tubime të Rusisë, dhe kundërshtoi vendosjen e sanksioneve kundër atij vendi.

Biznesmenë nga Mali i Zi – njëri i akuzuar për vrasje, tjetri i përfshirë në luftë

Branisllav “Brano” Miqunoviq nga Nikshiqi prej vitesh është i lidhur me biznesin e ndërtimit dhe lojërave të fatit në Mal të Zi, si dhe me kompanitë “Jack Pot” dhe “Zeta Film”.

Pranë Qytetit të Vjetër në Budvë, në vendin e ish-ndërtesës së “Zeta Film”, kompania e Miqunoviqit po ndërton, me partnerë të huaj, një hotel dymbëdhjetëkatësh me kazino.

Miqunoviq njihet si mik i ish-presidentit malazias, Millo Gjukanoviq. Ai u akuzua për vrasjen e Radovan Kovaçeviqit nga Nikshiqi në tetor të vitit 2000, por në vitin 2007 u shpall i pafajshëm, sepse përkundër disa personave të pranishëm gjatë vrasjes, askush nuk e identifikoi Miqunoviqin si personin që qëlloi me armë zjarri.

Miqunoviq ishte gjithashtu një nga të pandehurit në Bari të Italisë për kontrabandë cigaresh gjatë viteve 1990, por, në vitin 2019, kolegji i Gjykatës në Bari e pezulloi procedurën kundër tij për shkak të parashkrimit.

Çështja e duhanit u hap në Mal të Zi në vitin 2001, pasi në Bari filloi një hetim për kontrabandën e cigareve nga Mali i Zi në Itali, në fillim të viteve nëntëdhjetë.

Në hetim janë përfshirë rreth pesëmbëdhjetë persona nga Mali i Zi dhe Italia, mes të cilëve edhe Gjukanoviq. Të gjithë u shpallën të pafajshëm më vonë.

Miodrag “Daka” Davidoviq është biznesmen nga Mali i Zi. Në fillim të viteve ’90, ai ishte shef i policisë në Nikshiq, ndërsa gjatë luftës në Bosnje e Hercegovinë, ai ishte ministër në të ashtuquajturën krahinë autonome serbe të Hercegovinës, e cila u themelua nga partia e Radovan Karaxhiqit, i cili u dënua për krime lufte para gjykatës në Hagë.

Në fund të viteve ‘90, Davidoviq ishte gjithashtu i dyshuar për kontrabandë cigaresh, por ato akuza nuk u vërtetuan kurrë.

Arrestimi i tij, për shkak të disa hetimeve financiare, përfundoi me faljen e tij në vitin 1998 nga ish-presidenti i Malit të Zi, Momir Bullatoviq, me të cilin ishte në marrëdhënie kumbarie.

Davidoviq është një nga donatorët më të mëdhenj të Kishës Ortodokse Serbe, prandaj ai mori disa çmime. Edhe pse herë pas here kishte ambicie politike në Mal të Zi, Davidoviq jetonte kryesisht në Beograd, prej nga i drejtonte punët e tij.

Pronari i klubeve sportive maqedonase dhe nëna e biznesmenit të sanksionuar

Sergei Samsonenko është biznesmen i pasur rus, i cili ka në pronësi klube maqedonase të hendbollit dhe futbollit.

Ratka Kunoska Kamceva është nëna e biznesmenit maqedonas Orce Kamcev, i cili, po ashtu, është në listën e zezë amerikane.

Bllokimi i aseteve dhe transkasioneve

Siç përcaktohet nga Departamenti i Thesarit, të gjitha asetet e personave të shtuar në listë, që janë në Shtetet e Bashkuara ose në pronësi ose kontrollin e personave amerikanë, ngrihen dhe duhet të raportohen në Zyrën për Kontrollin e Aseteve të Huaja (OFAC) të Thesarit.

Gjithashtu, bllokohen edhe të gjitha subjektet që janë në pronësi të një ose më shumë personave të bllokuar, drejtpërdrejt ose tërthorazi, individualisht ose në total, me 50 për qind e më shumë.

Po ashtu, ndalohen të gjitha transaksionet nga personat amerikanë brenda (ose në tranzit) në Shtetet e Bashkuara, që përfshijnë çdo pasuri ose interes në asetet e personave të caktuar ose të bllokuar, përveç nëse lejohen nga një autorizim i përgjithshëm ose i veçantë i lëshuar nga OFAC, ose nëse përjashtohen.

Përveç kësaj, institucionet financiare dhe personat e tjerë që angazhohen në transaksione ose aktivitete të caktuara me individë të sanksionuar mund t’i nënshtrohen sanksioneve.