VOAL- Ai që mbretëron brenda vetes dhe sundon pasionet, dëshirat dhe frikën është më shumë se një mbret.

Mirënjohja dhuron nderim, duke na lejuar të përballemi me epifani të përditshme, ato momente transcendente të admirimit që ndryshojnë përgjithmonë mënyrën se si e përjetojmë jetën dhe botën.

Vdekja është çelësi i artë që hap pallatin e përjetësisë.

Mendja është vendi i vet dhe në vetvete mund të bëjë një Parajsë Ferri, një Ferr Parajse.

Yjet, që natyra i var në qiell dhe i mbush llambat e tyre me vaj të përjetshëm, i japin dritën e duhur udhëtarit të mashtruar dhe të vetmuar.

Kush mposht me forcë, ka mposhtur vetëm gjysmën e armikut të tij. Sepse çfarë mund të krijojë më tej lufta, përveç luftës së pafundme?

Konfuzioni dëgjoi zërin e tij dhe trazirat e egra. Qëndroi sundues, qëndroi i kufizuar në pafundësi të madhe; Derisa me urdhrin e tij të dytë errësira iku, Drita shkëlqeu dhe rregulli nga çrregullimi doli.

Ai që praktikon hakmarrjen i mban plagët e veta të freskëta, të cilat përndryshe do të shëroheshin dhe do të bënin mirë.

Të jesh i verbër nuk është e mjerueshme; të mos jesh në gjendje të durosh verbërinë, kjo është e mjerueshme.

Askush nuk mund ta dojë lirinë me gjithë zemër, por njerëzit e mirë; të tjerët nuk e duan lirinë, por shthurjen.

Njeriu superior njihet me shumë thënie të lashtësisë dhe shumë vepra të së kaluarës, me qëllim që të forcojë karakterin e tij.

Bukuria është mburrja e natyrës dhe duhet të tregohet në oborre, në festa dhe solemnitete të larta, ku shumica mund të habiten nga mjeshtëria.

Grindjet e dashurisë shpesh përfundojnë në një harmoni të këndshme.

Asgjë nuk përfiton më shumë sesa vetëvlerësimi, i bazuar në atë që është e drejtë dhe e drejtë.

Është e vërtetë se lakmia është e pasur, modestia vuan nga uria.

Shërbejnë edhe ata që vetëm qëndrojnë dhe presin.

Virtyti mund të shihte të bënte atë që do të bënte Virtyti me dritën e tij rrezatuese, megjithëse dielli dhe hëna ishin në detin e sheshtë të fundosur.

Më mirë të mbretërosh në ferr sesa të shërbesh në parajsë.

E vërteta nuk vjen kurrë në botë veçse si një kopil, për turpin e atij që e solli në jetë.

Asnjë njeri që di diçka, nuk mund të jetë aq budalla sa të mohojë se të gjithë njerëzit kanë lindur të lirë natyrshëm.

Ai që ka dritë brenda gjoksit të tij të kthjellët mund të ulet në qendër dhe të shijojë ditën e ndritshme: Por ai që fsheh një shpirt të errët dhe mendime të ndyra, i errësuar, ecën nën diellin e mesditës; Vetë burgu i tij.

Një libër i mirë është gjaku i çmuar jetësor i një shpirti mjeshtër.

Më jepni lirinë të di, të shpreh dhe të argumentoj lirisht sipas ndërgjegjes, mbi të gjitha liritë.

Më jepni lirinë të di, të shpreh dhe të argumentoj lirisht sipas ndërgjegjes, mbi të gjitha liritë.

Kur ankesat dëgjohen lirisht, shqyrtohen thellë dhe reformohen shpejt, atëherë arrihet kufiri më i lartë i lirisë civile që kërkojnë njerëzit e mençur.

Le të mos harrojë Anglia përparësinë e saj për t’u mësuar kombeve si të jetojnë.

Edhe pse ia marrim një njeriu lakmitar të gjithë thesarin e tij, atij i mbetet edhe një xhevahir; nuk mund ta privoni nga lakmia e tij. Kush vret një njeri, vret një krijesë të arsyeshme, shëmbëlltyrën e Zotit, por ti që shkatërron një libër të mirë, vret vetë arsyen.

I ditur në libra dhe sipërfaqësor në vetvete./Elida Buçpapaj