MOS MË KËRKONI- Poezi nga HASAN MUZLI SELIMI

February 24, 2025

Ju lutem mos më kërkoni,

Mos më kërkoni, të zgjohem nga varri.

Të bëhem lugat, a përbindësh,

Në netët e errta t’i ruhen hijes time.

.

Mos më lejoni të rri shumë mbi dhe.

Ditën e vdekjes ta mbani shënim.

Ora ime është mbi gur, aty m`skalit emrin.

Më mbuloni me dhe t`thatë, jo baltë arash.

.

Mendoni një ditë, bar mbi mua,

Një qengj të kruaj dhëmbët e rinj.

Unë prej poshtë t’i bëj ADN-në.

Ai të rritet i sertshëm me krenarinë e vogëlisë.

.

Nuk dua dritare, s`kam deshirë të shikoj.

Dua terr, ndoshta e kam nevojë veçimin.

Lulet i çel vet, në gji i mbaj, zemrës ia shtoj trokitjet,

Ndoshta bilbili i mëngjeseve pranverore më thërret.

.

Unë jam në t`ndamtë e kohës do dëgjoj.

Simfonin e gëzimit të zogjve.

Në larën e diellit që shpon gjethet, degë qershie,

Aty tek dheu im, avujt e pranverës çlirojnë jetë.

Mund të zgjohem,

Për dhuratë kam lulen, që më ka çel në zemër.

21.02.2025

Hasan Muzli Selimi

• twitter

  Follow
• facebook
• linkedin

Fjalë kyçe: Hasan Muzli Selimi