I dërguari i Shteteve të Bashkuara të Amerikës për Ballkanin Perëndimor, Gabriel Escobar, tha se disa shtete anëtare të Këshillit të Evropës kanë kërkuar që Kosova të themelojë Asociacionin e komunave me shumicë serbe.

Gjatë një bisede me gazetarë, Escobar tha se çështja e Asociacionit dhe e disa çështjeve që kanë të bëjnë me minoritetin serb, që nuk janë përmbushur, kanë qenë kërkesa të vazhdueshme.

“Kjo është ajo që po nxit shqetësimin se Kosova mund të mos ketë votat për Këshillin e Evropës”, tha Escobar më 8 maj.

Ai tha se SHBA-ja nuk ka votë në këtë organizatë evropiane për të drejtat e njeriut, por qëndrimi i Uashingtonit është që Kosova duhet të jetë anëtare me të drejta të plota e Bashkimit Evropian, NATO-s dhe Kombeve të Bashkuara “dhe do të vazhdojmë të punojmë për këtë”.

“Sa i përket integrimit evropian, mendoj se është e rëndësishme për Kosovën që të dëgjojë aleatët e saj evropianë dhe të punojë me aleatët evropianë, teksa ne forcojmë kandidaturën e Kosovën në të gjitha strukturat euroatlantike”, shtoi ai.

Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, deklaroi më herët gjatë 8 majit se Qeveria e tij nuk do ta pranojë themelimin e Asociacionit si kusht për anëtarësim në KiE.

Kosova veçse ka kaluar dy faza në rrugën drejt pranimit në KiE. Megjithatë, vendimi final për pranimin ose jo të Kosovës në këtë organizatë mund të merret më 16 maj, kur të takohen ministrat e Jashtëm të kësaj organizate.

Që Kosova të bëhet anëtare e Këshillit të Evropës, pranimi i saj duhet të mbështetet nga së paku dy të tretat e 46 vendeve anëtare.

I pyetur nëse çështja e Asociacionit dhe Këshillit të Evropës janë çështje të lidhura, Escobar tha se “janë shumë të lidhura”.

“Mendoj se janë shumë të lidhura. Së pari, Këshilli i Evropës ka të bëjë me trajtimin e minoriteteve dhe Kosova ka bërë zotim të qartë për trajtimin e minoriteteve dhe kjo përfshin edhe Asociacionin. Ky është një zotim i kamotshëm që është i shkruar edhe në Planin e Ahtisaarit, është i shkruar në Marrëveshjen e Brukselit dhe të Ohrit”, tha Escobar.

“Ne e kemi të vështirë ta kuptojmë pse Kosova nuk e përmbushë obligimin e saj ligjor dhe nuk ka sinjalizuar se është e përkushtuar që ta bëjë këtë. Shqetësimi ynë është se pas pranimit [të Kosovës në KiE] vetëm do të kishte më shumë vonesa [për zbatimin e marrëveshjes për Asociacionin] dhe këtë gjë e besojnë disa”, shtoi zyrtari i lartë amerikan.

Në kuadër të dialogut për normalizimin e raporteve, që ndërmjetësohet nga Bashkimi Evropian, Kosova dhe Serbia kanë arritur marrëveshje më 2013 dhe më pas më 2015 për themelimin e Asociacionit.

Më 2015, Gjykata Kushtetuese e Kosovës kishte thënë se Marrëveshja mbi parimet për themelimin e Asociacionit nuk kishte në përputhje të plotë me Kushtetutën.

BE-ja dhe SHBA-ja vazhdimisht i kanë bërë thirrje Kosovës që themelojë Asociacionin. Vitin e kaluar, bashkësia ndërkombëtare i paraqiti Kosovës dhe Serbisë një draft-statut për Asociacionin.

Palët fillimisht e pranuan draft-statutin, por ende nuk është ndërmarrë ndonjë hap drejt themelimit të tij.

Gjatë kësaj bisede virtuale me gazetarë, Escobar, që në fund të këtij muaji përfundon mandatin e tij. Ai tha se posti ishte 2-vjeçar, por kishte kërkuar edhe një vit shtesë me shpresën që do të bëhej përparim drejt normalizimit të raporteve mes Kosovës dhe Serbisë.

“Sepse vërtetë kam besuar që deri në fund të këtij viti ne do të kishim më shumë përparim në Marrëveshjen e Ohrit, se do të kishim zbatim të plotë të disa kërkesave për Serbinë dhe Asociacionin e komunave me shumicë serbe dhe që do të ishim në gjendje ta sillnim Kosovën më afër integrimit evropian përmes Partneritetit për Paqe dhe kandidaturës për BE.

Ai fajësoi Kosovën dhe Serbinë për dështim të përmbushjes së zotimeve të tyre që dalin nga Marrëveshja në rrugën drejt normalizimit të raporteve dhe Aneksit të zbatimit të saj, që palët arritën vitin e kaluar.

Escobar tha se ende shpreson që kjo mund të arrihet përmes zbatimit të plotë të marrëveshjes për normalizim, që ai e cilësoi “historike”.

Marrëveshja prej 11 nenesh ndër tjerash parasheh edhe një nivel të vetëmenaxhimit për komunitetin serb në Kosovë dhe njohje të ndërsjellë të simboleve shtetërore, ndërsa kërkon nga Prishtina dhe Beogradi që t’i zbatojnë, po ashtu, të gjitha marrëveshjet e mëhershme të arritura gjatë dialogut.

Diplomati amerikan tha se i dërguari i BE-së për dialogun Kosovë-Serbi, Mirosllav Lajçak, ndodhet në Uashington. Temat kyçe, sipas tij, do të jenë strategjitë se si të lëvizet përpara me zbatimin e Marrëveshjes në rrugën drejt normalizimit dhe çështja e ndalimit të përdorimit të dinarit serb në Kosovë për kryerjen e pagesave.

Kosova dhe Serbia, nën ndërmjetësimin e BE-së, zhvillojnë negociata për normalizim që nga viti 2011. Procesi mbështetet nga Uashingtoni dhe ndërmjetësit kanë thënë se qëllimi i dialogut është që palët të arrijnë normalizimin e plotë të raporteve.

Escobar tha se ka menduar që një marrëveshja për normalizim mes Kosovës dhe Serbisë nuk do të ishte dashur të ishte aq e vështirë që të zbatohej.

Kosova, sipas tij, do të përfitonte njohje të reja, Partneritetin për Paqe, kandidaturën për BE, dialog për partneritet dypalësh strategjik me SHBA-në dhe një konferencë donatorësh. Për Serbinë, po ashtu si përfitim do të ishte organizimi i një konference donatorësh, zgjidhje më e shpejt për Kapitullin 35 të bisedimeve për anëtarësim në BE, që do t’i mundësonte Serbisë ta mbyllte këtë kapitull dhe investime shtesë për të dyja palët.

Në këmbim të këtyre përfitimeve, Escobar tha se shtetet do të duhej të pranonin që të punonin së bashku për t’ia përmirësuar jetën shtetasve serbë në Kosovë shumë më të mirë.

Gjatë bisedës me gazetarë, Escobar u pyet edhe për vizitën që po zhvillon presidenti kinez, Xi Jinping, në Serbi. Ai tha se koha e kësaj vizite u zgjodh për “të rritur tensionet mes Serbisë dhe pjesës tjetër të komunitetit perëndimor”.

Vizita përkon me përvjetorin e bombardimit të Ambasadës kineze në Beograd nga NATO-ja. Aleanca ushtarake perëndimore ka thënë se gabimisht kishte bombarduar ambasadën më 1999.

Ndërkaq, diplomati evropian u shpreh optimist për rrugën evropiane të shteteve të tjera të rajonit, përfshirë Shqipërisë dhe Maqedonisë së Veriut. Escobar tha se beson që anëtari më i ri i BE-së do të jetë Mali i Zi. REL

Zëvendës Ndihmësi i Sekretarit të Shtetit dhe i dërguari i Qeverisë Amerikane për Ballkanin Perëndimor, Gabriel Escobar, do ta mbajë sot konferencën e fundit të tij për shtyp.

Në këtë konferencë, Escobar do të flasë për zhvillimet në rajonin e Ballkanit Perëndimor përgjatë tre viteve kur mbajti këtë post.

“Në konferencën e tij të fundit përpara se të largohet nga pozicioni për detyrën e tij të ardhshme në Shërbimin e Jashtëm, Zëvendës Ndihmës Sekretari Escobar do të diskutojë zhvillimet në Ballkanin Perëndimor gjatë tre viteve të tij në këtë rol, si dhe sfidat dhe mundësitë në të ardhmen, dhe do të marrë pyetje nga gazetarët”, thuhet në njoftimin për media.

Escobar u shkarkua nga kjo detyrë, por DASH tentoi ta zbuste largimin e tij duke thënë se do të shkojë në një detyrë tjetër.sn

NJU JORK – Ish-presidenti Donald Trump u rikthye të martën në gjyqin penal ndaj tij në Nju Jork, ndërsa përballet edhe me mundësinë e ndëshkimit me burg pasi vazhdoi të shkelë urdhrin për të mos bërë komente për dëshmitarët. Prokurorët thirrën sot si dëshmitare ish aktoren e filmave pornografikë Stormy Daniels.

Zonja Daniels hyri me hapa të vendosur në sallën e gjyqit dhe bëri betimin. Ajo nuk u ndal për të parë drejt zotit Trump, i cili mbante vështrimin drejt ndërsa ajo hyri në sallë.

Më herët, ish-presidenti Trump u shpreh se ishte njoftuar “vetëm në minutën e fundit” se kush do të ishte dëshmitarja e sotme dhe u ankua me një mesazh në rrjetin social Truth Social se duhej të ishte njoftuar më herët. Më pas ai e fshiu postimin.

Në fillimet e dëshmisë së saj, zonja Daniels u tha anëtarëve të jurisë se e kishte takuar zotin Trump pasi studioja e filmave me të cilën punonte në atë kohë, ishte një ndër sponsorizuesit e turit të golfit. Ata biseduan rreth industrisë së filmave për të rritur dhe aftësitë e saj si producente tyre. Ajo tha se zoti Trump pati vlerësuar zgjuarsinë e saj për të patur sukses në këtë fushë.

Më pas në një mjedis të njohur si “salla e dhuratave”, ku lojtarët e golfit merrnin dhuratat e tyre, zoti Trump e pati pyetur nëse donte të dilnin së bashku për darkë, tha zonja Daniels. Ajo tha se e pranoi ftesën për t’iu shmangur një angazhimi të mëparshëm me kolegët e saj. Zonja Daniels shtoi se botuesi i filmave të saj gjithashtu e pati inkurajuar me telefon që të dilte për darkë, pasi ndoshta mund ta ndihmonte për karrierën e saj. Zonja Daniels tha se marrëdhënia seksuale ndodhi pas darkës, në suitën e zotit Trump në hotel.

Prokurorët dhe avokatët patën shkëmbime në fillim të dëshmisë së saj. Një avokate e zotit Trump, Susan Necheles, madje kërkoi që zonjës Daniels t’i ndalohej të dëshmonte rreth detajeve të marrëdhënies seksuale. Prokurori u kundërpërgjigj se detajet kishin të bënin me besueshmërinë e saj, por ofroi garanci se do të ishin të nivelit bazë. Gjykatësi Merchan lejoi vazhdimin e dëshmisë.

Në javët e fundit të fushatës së tij për zgjedhjet presidenciale të vitit 2016, ish-avokati dhe ish-ndërmjetësi i tij politik Michael Cohen, i pagoi zonjës Daniels 130 mijë dollarë që ajo të mos fliste për atë që ajo e ka përshkruar si një marrëdhënie seksuale të papritur dhe të çuditshme me zotin Trump gjatë turit të golfit në zonën e Liqenit Tahoe, në Kaliforni në korrik të vitit 2006. Zoti Trump mohon të ketë patur marrëdhënie me zonjën Daniels.

Dëshmia e zonjës Daniels, ishjte një moment i shumëpritur në këtë proces gjyqësor, gjatë të cilit është folur, që nga aspekte të përshtatshme për t’u botuar vetëm në revista tabloide, e deri tek detajet e procesit të kontabilitetit. Ulja e saj në bankën e dëshmitarëve është një moment i rëndësishëm ligjor dhe politik. Dëshmia në një sallë gjyqi nga një aktore e filmave për të rritur për një lidhje intime që ajo ka patur me një ish-president amerikan, i shtohet gjërave të shumta që janë bërë për herë të parë në historinë amerikane në këtë proces gjyqësor.

Zoti Trump dhe ekipi i tij elektoral po përpiqeshin të minimizonin pasojat nga bërja publike më 7 tetor 2016, i një audio-regjistrimi të tij, të vitit 2005, ku ai dëgjohet të mburret për prekje të grave pa leje. Të nesërmen ai bisedoi me telefon me zotin Cohen dhe me sekretaren e shtypit të fushatës elektorale Hope Hicks, ndërsa ata përpiqeshin të minimizonin dëmin nga regjistrimi dhe t’i mbanin jashtë vëmendjes së shtypit marrëdhëniet e tij të aluduara.

Zoti Cohen bëri pagesën për zonjën Daniels, pasi avokati i saj në atë kohë, Keith Davidson sinjalizoi se ajo do të fliste për revistën tabloide National Enquirer, ose me një kanal televiziv, për të konfirmuar se ka patur marrëdhënie seksuale me zotin Trump. Kryeredaktori i revistës, Dylan Howard, informoi për këtë botuesin David Pecker. Botuesi Pecker i tha atij të informonte zotin Cohen, se zonja Daniels po kërkonte të dilte publikisht me pretendimin e saj, sipas prokurorëve. Zonja Daniels ishte përpjekur më herët në vitin 2011 që t’ia shiste të drejtat për historinë e saj një tjetër reviste, Life & Style.

Zoti Pecker tha gjatë dëshmisë së tij më herët në procesin gjyqësor se pati refuzuar që pagesat për zonjën Daniels t’i bënte revista e tij. Pagesat u bënë më pas nga zoti Cohen.

Të hënën, juria dëgjoi dy dëshmitarë të tjerë, ndër ta edhe ish-kryellogaritarin e Organizatës Trump, të cilët ofruan një përshkrim të mënyrës se si kompania bënte rimbursimin për pagesat që synonin të ndalnin bërjen publike të historive të dëmshme për zotin Trump. Në vazhdim, kompania i regjistronte ato si shpenzime ligjore, në një mënyrë që prokurorët e Manhatanit thonë se shkelte ligjin.

Dëshmia e ish-kryellogaritarit Jeffrey McConney shërbeu si një element i rëndësishëm për prokurorët që përpiqen të paraqesin atë që e quajnë një kamuflim nga kompania i pagesave për të mbrojtur kandidaturën për president të zotit Trump në një moment jetik të garës elektorale. Dëshmia e tij u përqëndrua tek pagesa 130 mijë dollarëshe nga zoti Cohen për zonjën Daniels dhe rimbursimi që zoti Cohen mori më pas.

Zoti McConney dhe dëshmitarë të tjerë deklaruan se çeqet e rimbursimit u paguan me fonde të tërhequra nga llogaria personale e zotit Trump. Sidoqoftë, në provat dhe dokumentet që iu paraqitën anëtarëve të jurisë të hënën, nuk tregohet se ishte zoti Trump ai që pati udhëzuar që pagesat të regjistroheshin si shpenzime ligjore, veprim për të cilin prokurorët thonë se ishte një mashtrim i qëllimshëm.

Zoti McConney pranoi gjatë marrjes në pyetje nga pala mbrojtëse se zoti Trump nuk i kërkoi ndonjëherë që t’i regjistronte pagesat si shpenzime ligjore dhe se nuk e diskutoi ndonjëherë këtë çështje me të. Një tjetër dëshmitare, Deborah Tarasoff, e cila mbikëqyrte pagesat e bëra nga Organizata Trump, tha se nuk kishte marrë leje nga vetë zoti Trump për të lëshuar çeqet në fjalë.

“Nuk pate ndonjëherë ndonjë arsye për të besuar se presidenti Trump po fshihte ndonjë gjë, apo diçka të ngjashme me këtë?”, e pyeti atë avokati i zotit Trump, Todd Blanche.

“E saktë”, u përgjigj zonja Tarasoff.

Në një zhvillim tjetër gjatë seancës së djeshme, gjykatësi Juan M. Merchan e paralajmëroi prerazi zotin Trump se shkeljet e mëtejshme të urdhrave të gjykatës mund të sillnin ndëshkim me burg. Zoti Trump është urdhëruar të mos bëjë komente kundër dëshmitarëve, anëtarëve të jurisë dhe personave të tjerë të përfshirë me këtë çështje gjyqësore.

Gjykatësi Merchan i vendosi të hënën zotit Trump një tjetër gjobë prej 1 mijë dollarësh për shkeljen e urdhrit të gjykatës. Javën e kaluar, ai i dha 9 mijë dollarë gjoba për shkeljen nëntë herë të urdhrit dhe pranoi se ndëshkimi është tepër i vogël për një miliarder si zoti Trump.

Zoti Trump i ka mohuar akuzat për marrëdhënie me zonjën Daniels, por nëse gjendet fajtor mund të dënohet me kusht, apo deri edhe në katër vite burgim. Ai është kandidati i pritshëm për president i Partisë Republikane për zgjedhjet që mbahen në 5 nëntor.

Një shumë prej 400 milionë dollarësh u shtua në fondet federale të Shteteve të Bashkuara, me qëllim rritjen e sigurisë në lokacionet fetare, bëri të ditur udhëheqësi i shumicës demokrate në Senat, Chuck Schumer.

Shqetësimet për kërcënimet kundër komuniteteve hebraike dhe myslimane janë në rritje në SHBA, pjesërisht për shkak të luftës mes Izraelit dhe Hamasit – grup i shpallur terrorist nga SHBA-ja dhe disa fuqi të tjera.

Vendet si sinagogat dhe xhamitë mund të aplikojnë për t’i përdorur paratë për të punësuar personel sigurie ose për të instaluar kamera, tha Schumer.

“Ne do të vazhdojmë të ndajmë fonde, në mënyrë që asnjë sinagogë apo institucion tjetër fetar të mos ketë nevojë të jetojë me frikën me të cilën jeton tani”, tha Schumer.

Vitin e kaluar u ndanë 305 milionë dollarë për organizatat jofitimprurëse, për t’i ndihmuar ato në mbrojtjen e objekteve të tyre nga sulmet e mundshme.

Tri sinagoga të qytetit të Nju Jorkut dhe Muzeu i Bruklinit morën kërcënime për bomba të shtunën, tha një zëdhënës i Departamentit të Policisë në Nju Jork.

Kërcënimet bënë që dy sinagoga të evakuoheshin, edhe pse nuk u gjet ndonjë eksploziv.

Organizatat fetare do të duhet të aplikojnë deri më 21 maj për të shfrytëzuar rundin e parë të fondeve. REL

Frontliner

Në një zhvillim të rëndësishëm, Gabriel Escobar-i, zv/ndihmëssekretari i SHBA-së, është liruar nga detyrat si i dërguar në Ballkanin Perëndimor. Ky veprim vjen pas një pune të hollësishme hetimore të revistës THE FRONTLINER, e cila zbuloi konflikte të mundshme interesi dhe hodhi dyshime mbi integritetin e tij diplomatik. Konfirmimi i shkarkimit të Escobar erdhi nga një burim brenda Kongresit të SHBA-së menjëherë pasi Vudi Xhymshiti, kryeredaktor i THE FRONTLINER, u shfaq në një emision televiziv duke diskutuar mbi rolin jetik të shtypit në demokraci dhe pengesat me të cilat përballen gazetarët kur sfidojnë figurat e rëndësishme.

Polemika rreth Escobar-it filloi me një raport të 22 marsit të vitit 2024 nga THE FRONTLINER, me autor Vudi Xhymshiti. Raporti detajonte pretendimet për lidhje financiare midis familjes së Escobar dhe organeve qeveritare serbe, duke sugjeruar një komprometim të neutralitetit të tij në dialogun e ndjeshëm Kosovë-Serbi. Ky dialog është vendimtar për paqen në Ballkan, një rajon i dëmtuar nga konfliktet etnike dhe paqëndrueshmëria politike.

Në qendër të mediave dhe debati publik

Implikimet e këtyre akuzave u diskutuan më tej në emisionin televiziv Euro NewsAlbania, të drejtuar nga Jonida Shehu, ku Xhymshiti ishte panelist. Tema kryesore e diskutimit ishte cilësia e raportimit të lajmeve dhe pasojat që përballojnë gazetarët, si fushatat e shpifjeve për punën e tyre investigative. Gjatë emisionit, Xhymshiti theksoi rëndësinë e forcimit të menaxhimit të medias dhe kapaciteteve të brendshme për të përmirësuar integritetin dhe qëndrueshmërinë e gazetarëve.

Reagimet e Kongresit dhe ato diplomatike

Menjëherë pas kësaj daljeje televizive, një burim brenda Kongresit të SHBA-së e informoi Xhymshitin për shkarkimin e Escobar-it. Ky veprim i qeverisë amerikane tregon seriozitetin e akuzave dhe ndikimin e kontrollit të medias në praktikat diplomatike. Zyra kërkimore e THE FRONTLINER në Londër kërkoi menjëherë komente nga entitete të ndryshme amerikane, duke përfshirë Ambasadën e SHBA-së në Prishtinë, zyrën e Komunikimit Strategjik në Bruksel dhe Departamentin e Shtetit të SHBA-së, për të fituar qartësi mbi situatën dhe të ardhmen e diplomacisë amerikane në Ballkan.

Mungesa e përgjigjeve

Pavarësisht pyetjeve të shumta, nuk ka pasur asnjë përgjigje nga këto organe deri në momentin e shkrimit të këtij shkrimi. Heshtja ngre pyetje në lidhje me transparencën dhe gatishmërinë e qeverisë së SHBA-së për të trajtuar publikisht çështjet e ngritura nga raportimi i THE FRONTLINER.

Kundërpretendime dhe polemika

Duke e bërë situatën akoma më komplekse, S Bunker, një OJQ e financuar pjesërisht nga Ambasada e SHBA-së në Prishtinë, i etiketoi zbulimet e THE FRONTLINER si pjesë të një fushate dezinformimi, duke çuar në një fushatë shpifjeje kundër Xhymshitit. Kjo fushatë përfshinte sulme personale dhe vuri në dyshim besueshmërinë e tij profesionale, të cilat u diskutuan gjerësisht në platformat e rrjeteve sociale.

Roli i gazetarisë në diplomaci

Ky zhvillim nënvizon rolin kritik të gazetarisë investigative në ruajtjen e kontrolleve dhe balancave thelbësore në marrëdhëniet ndërkombëtare. Aftësia e gazetarëve për të bërë përgjegjës zyrtarët publikë, për të ekspozuar konfliktet e mundshme të interesit dhe për të këmbëngulur për transparencë është jetike, veçanërisht në rajone me dinamikë delikate gjeopolitike si Ballkani.

Ecja përpara

Me vijimin e situatës, THE FRONTLINER vazhdon të kërkojë përgjigje dhe ruan angazhimin e tij ndaj gazetarisë rigoroze. Implikimet e shkarkimit të Escobar-it janë të gjera, duke ndikuar potencialisht në strategjitë e SHBA-së në Ballkan dhe në peizazhin më të gjerë diplomatik ndërkombëtar. Ky rast gjithashtu thekson rreziqet dhe sfidat e vazhdueshme me të cilat përballen gazetarët në mbarë botën, duke riafirmuar domosdoshmërinë për mbrojtje dhe mbështetje të fuqishme për shtypin në rolin e tyre vendimtar si roje të demokracisë.

Shkarkimi i Gabriel Escobar-it shërben si një provë për fuqinë e shtypit dhe rolin e tij të domosdoshëm në një demokraci funksionale. Ndërsa historia zhvillohet, fokusi mbetet në kërkimin e së vërtetës dhe imperativi për të gjitha palët e përfshira për të mbështetur standardet më të larta të transparencës dhe sjelljes etike në shërbimin publik.

Në kulisat e pushtetit, ku linjat midis së drejtës e së gabuarës shpesh mjegullohen, zhvillimet e fundit rreth shkarkimit të Gabriel Escobar-it zbulojnë një narrativë shqetësuese të evazionit dhe të paqartësisë në praktikat diplomatike të SHBA. Ky skenar, i nxjerrë në dritë nga gazetaria e zellshme e THE FRONTLINER, është një kujtesë e ashpër e efekteve shkatërruese të konflikteve të pazbuluara të interesit në integritetin e diplomacisë ndërkombëtare. Mungesa e përgjigjeve të drejtpërdrejta nga Departamenti i Shtetit i SHBA-së, së bashku me një fushatë shpifjesh të bërë të mundur nga entitete të financuara nga shteti, nuk është thjesht zhgënjyese; është një shpërfillje flagrante për parimet e transparencës dhe llogaridhënies që supozohet të mbështesin qeverisjen demokratike. Heshtja e kalkuluar nga kanalet zyrtare pas hetimeve serioze gazetareske sugjeron një përpjekje të qëllimshme për të errësuar të vërtetën, duke helmuar efektivisht pusin e besimit të publikut dhe duke minuar vetë themelet e diplomacisë etike.

Për më tepër, përgjigja – ose më mirë, mungesa e saj – ekspozon një gatishmëri rrëqethëse për të sakrifikuar integritetin gazetaresk dhe shenjtërinë e diskursit faktik në altarin e komoditetit politik. Duke hedhur poshtë shqetësimet legjitime të ngritura nga THE FRONTLINER pa ekzaminimin apo kundërshtimin e duhur, dhe në vend të kësaj duke iu drejtuar vrasjes së personazheve përmes organizatave të prokurës, aparati diplomatik i SHBA-së ka treguar një përafrim shqetësues me ato taktika të përdorura më së shpeshti nga regjimet autoritare. Kjo jo vetëm që zvogëlon rolin e shtypit si Pushteti i Katërt – një roje kritik në një demokraci të shëndetshme – por gjithashtu vendos një precedent të rrezikshëm për mënyrën se si trajtohen zërat kundërshtues kur ata guxojnë të sfidojnë statukuonë. Me shpalosjen e kësaj drame, zbulohet një mozaik kompromisesh morale dhe etike që kërcënojnë të gërryejnë besimin në marrëdhëniet ndërkombëtare dhe parimet e llogaridhënies demokratike. sn

Cilat janë argumentet kryesore të Bidenit?

Cilat janë argumentet kryesore të Trumpit?

Cilat janë telashet ligjore të Trumpit?

Çfarë mendojnë Biden dhe Trump për abortin?

Çfarë mendojnë Biden dhe Trump për sigurinë në kufi?

Çfarë mendojnë Biden dhe Trump për konfliktin Izrael-Hamas?

Çfarë mendojnë Biden dhe Trump për Kinën?

Çfarë mendojnë Biden dhe Trump për Ukrainën?

Përgatiti: Valona Tela

Ish botuesi i tabloidit “National Inquirer” dëshmoi të martën në procesin penal kundër ish Presidentit Donald Trump se ai u zotua të ishte “sytë dhe veshët” e zotit Trump gjatë fushatës së tij presidenciale të vitit 2016. Ai tha se si i premtoi kandidatit të atëhershëm republikan se do të ndihmonte që të mos bëheshin publike historitë që mund ta dëmtonin atë dhe madje orkestroi blerjen e historisë së një personi pa pasur synimin ta botuar, në mënyrë që ajo të mos bëhej publike.

Me dëshminë e David Peckerit, prokurorët syonin të përforconin argumentet e tyre për miqësinë e ngushtë prej disa dekadash mes zotit Trump dhe ish-botuesit të “National Enquirer”. Kjo miqësi kulmoi me një marrëveshje për t’i dhënë avokatit të zotit Trump informacion mbi mbulimet e mundshme negative në media, në mënyrë që ato të mos publikohen.

Kjo përpjekje, sipas prokurorëve, ishte një mënyrë për të ndikuar në mëmyrë të paligjshme në zgjedhje. Ky është rasti i parë penal me të cilën përballet ish Presidenti amerikan nga katër çështjet me të cilat ai përballet.

Kandidati i pritshëm republikan për President në garën e këtij viti përballet me 34 akuza për falsifikim të të dhënave të biznesit në lidhje me pagesat që dyshohet se janë bërë në këmbim të heshtjes për histori që po të bëheshin publike mund ta dëmtonin gjatë fushatës së vitit 2016.

Ndërsa ish Presidenti Trump ishte i ulur vetëm disa metra larg në sallën e gjyqit, zoti Pecker, dëshmitari i parë në këtë rast, foli me detaje për rolin e tij në prapaskenë në ngritjen e zotit Trump nga një i sapoardhur në politikë në kandidatin që arriti të marrë emërimin e partisë në garën për Shtëpinë e Bardhë. Ai shpjegoi se si ai dhe “National Enquirer” botoi shkrime tabloidësh që njollosnin kundërshtarët e zotit Trump, me të dhëna të dyshimta. Ata gjithashtu përdorën lidhjet e tij për të bllokuar historitë dëmtuese kundër zotit Trump, përfshirë pretendimin e një aktoreje të filmave për të rritur për një marrëdhënie të dyshuar jashtëmartesore me kandidatin republikan për President, vite më herët.

Zoti Pecker tha se origjina e miqësisë me ish Presidentin fillon nga një takim në vitet 1980 në pronën zotit Trump Mar-a-Lago në Florida dhe shtoi se miqësia e tyre lulëzoi krahas suksesit të programit televiziv të zotit Trump, “The Apprentice”.

Lidhjet e tyre u forcuan gjatë një takimi në muajin gusht të vitit 2015 në Kullën Trump gjatë të cilit ish Presidenti, ish-avokati i tij personal Michael Cohen dhe këshilltarja, Hope Hicks, e pyetën zotin Pecker se çfarë mund të bënin ai dhe botimet që ai drejtonte, për fushatën.

Zoti Pecker tha se ai doli vullnetar për të publikuar histori pozitive për zotin Trump dhe histori negative për kundërshtarët e tij. Kjo nuk ishte e tëra, tha ai, duke iu treguar anëtarëve të jurisë së i kishte thënë zotit Trump: “Unë do të jem sytë dhe veshët e tu”.

“Unë thashë se nëse dëgjoj ndonjë gjë negative për ju, ose nëse marr vesh ndonjë gjë për gratë që janë të gatshme të shesin historitë e tyre në lidhje me ish Presidentin, do të njoftoja ish avokatin e zotit Trump, Michael Cohen”, në mënyrë që të drejtat mbi ato histori të bliheshin dhe ato të mos dilnin kurrë publikisht.

“Kjo u bë që ato të mos publikohen?”, pyeti prokurori Joshua Steinglass.

“Po, që ato të mos publikoheshin”, u përgjigj zoti Pecker.

Për të sqaruar më tej këtë çështje, prokurorët shfaqën imazhe të titujve të ndryshëm që “National Enquirer” publikoi për zotin Trump, përfshirë “Donaldi Mbizotëron!” dhe “Ekskluzive: Donald Trumpi siç nuk e njeh askush”. Jurisë iu shfaqën gjithashtu histori nënçmuese dhe të pazakonta për kundërshtarët e zotit Trump, përfshirë ish kandidatët e tjerë republikanë për President si Ben Carson dhe Senatorin Marco Rubio.

Zoti Pecker e karakterizoi ish avokatin Cohen si një redaktor në hije të artikujve pro-Trump në “National Enquirer”, duke e drejtuar tabloidin që gjithashtu të sulmonte kandidatët republikan që tregonin sukses të vrullshëm në garën e brendshme partiake në vitin 2016.

“Michael Cohen me telefononte duke më treguar mua dhe Dylan Howardit me cilin kandidat të merreshim dhe në çfarë mënyre ta trajtonim”, tha Pecker, duke iu referuar redaktorit të atëhershëm të tabloidit.

Ai tha se ia kishte bërë të qartë zotit Howard se marrëveshja me zotin Trump ishte “shumë, shumë sekrete”. Ai tha se donte që përgjegjësit e redaksive të tabloidit të ishin në vëzhgim për çdo histori që përfshinte zotin Trump dhe tha se donte që ata të verifikonin historitë përpara se të njoftonin avokatin Michael Cohen.

“Nuk doja që dikush tjetër të dinte për këtë marrëveshje që kisha dhe çfarë doja të bëja”, shtoi ish-botuesi Pecker.

Michael Cohen e pranoi se ishte fajtor në vitin 2018 në lidhje me akuzat federale për rolin e tij në pagesat e bëra në këmbim të heshtjes së dy grave mbi lidhje të dyshuara jashtëmartesore me zotin Trump. Ai dikur ishte një person besnik i zotit Trump, por marrëdhënia e tyre u përkeqësua. Zoti Cohen pritet të jetë dëshmitari kryesor i prokurorisë, ndërsa publikon rregullisht komente përbuzëse në mediat sociale kundër zotit Trump.

Avokatët e ish Presidentit Trump pritet të sulmojnë besueshmërinë e zotit Cohen. Kjo vlerësohet të jetë themeli i strategjisë së mbrojtjes së avokatëve të ish Presidentit. Por që në hapje të procesit, duke ftuar zotin Pecker si dëshmitarin e parë, prokurorët shpresojnë të përqendrojnë vëmendjen te një dëshmitar që nuk vlerësohet të ketë një histori personale të debatueshme. Përveç pohimit se zoti Trump është i pafajshëm, avokati i ish Presidentit, Todd Blanche u tha anëtarëve të jurisë se zotit Cohen nuk mund t’i besohet dhe se ai “po bën të gjitha përpjekjet për ta dëmtuar Trumpin”.

Dëshmia e zotit Pecker të martën pasoi një seancë tjetër të njejtën ditë, gjatë të cilës prokurorët i kërkuan gjyqtarit Juan M. Merchan që ta dënonte ish Presidentin për mospërfillje të urdhërave të gjykatës. Ata duan që gjyqtari ta gjobisë zotin Trump me 1000 dollarë për secilin prej 10 publikimeve në media sociale që ata thonë se shkelin urdhërin e gjyqtarit për të mos sulmuar dëshmitarët, anëtarët e jurisë dhe të tjerët të përfshirë në këtë rast.

Gjyqtari Merchan nuk vendosi për këtë menjëherë, por nuk dukej i bindur nga argumentet e mbrojtjes të zotit Trump që thonin se përmes publikimeve në media sociale ai po i përgjigjej sulmeve të të tjerëve dhe ishte përpjekur të zbatonte urdhrin.

Prokurorët thonë se zoti Trump u përpoq të ndikojë në mënyrë të paligjshme në garën zgjedhore të vitit 2016 përmes një praktike të deabtueshme të industrisë së tabloidëve sipas së cilës, blihen histori që mund të dëmtojnë dikë jo për t’i botuar por për t’i zhdukur përgjithmonë, përmes marrëveshjeve që ndalonin publikimin e tyre diku tjetër.

Në këtë rast, kjo përfshin një pagesë prej 130,000 dollarësh për aktoren e filmave pornografik Stormy Daniels në këmbim të heshtjes së saj lidhur me për një marrëdhënie jashtëmartesore që zoti Trump e mohon.

Prokurorët përshkruan gjithashtu marrëveshje të tjera, përfshirë dyshimin se i pagoi një ish-modeleje të revistës për të rritur “Playboy”, 150,000 dollarë për të heshtur pretendimet për një lidhje gati njëvjeçare me zotin Trump, i cili ishte i martuar gjatë asaj kohe. Këtë lidhje zoti Trump gjithashtu e mohon.

Zoti Pecker gjithashtu përmendi pagesën prej 30 mijë dollarësh që tabloidi “National Inquirer” për një roje në hyrjen e Kullës Trump për të blerë të drejtën mbi një pretendim të tij se ai kishte dijeni se zoti Trump ishte babai i një fëmije me një punonjëse të Kullës Trump.

Tabloidi arriti në përfundimin se historia nuk ishte e vërtetë dhe gruaja dhe zoti Trump i kanë mohuar akuzat.

Ndërsa zoti Pecker fliste për këtë gjë në gjykatë, zoti Trump tundi kokën.

Ish botuesi Pecker tha kur dëgjoi për pretendimin, menjëherë telefonoi avokatin Cohen, i cili tha se ishte “absolutisht e pavërtetë”, por se ai do të shikonte nëse njerëzit e përfshirë kishin punuar me të vërtetë për kompaninë e zotit Trump.

“Unë mora vendimin që megjithatë të blija historinë për shkak të dëmit që ky thashethem mund t’ia shkaktonte fushatës dhe zotit Trump”, tha zoti Pecker.

Kur ia tha këtë avokatit të zotit Trump, zoti Pecker tha se ai mori falenderim duke i thënë “se shefi do të ishte shumë i kënaqur”.

I pyetur nga prokurori se për kë mendonte kur thoshte shefi, zoti Pecker u përgjigj: “Donald Trumpi”.

Duke shpjeguar pse ai vendosi që “National Enquirer” të paguajë, zoti Pecker kujtoi se i kishte thënë avokatit Cohen: “Kjo mund të jetë një histori shumë e madhe. Besoj se është e rëndësishme që të hiqet nga tregu.”

Nëse ai do ta publikonte këtë, zoti Pecker tha se kjo ndoshta do të kishte ndikim të siguronin “shitjen më të madhe të kopjeve të ‘National Enquirer’ që nga vdekja e Elvis Presleyt”.

Anëtarët e jurisë panë një email të “National Enquirerit” dhe faturën që përshkruante pagesat ndaj rojes në këmbim të heshtjes për pretendimin e tij. Një dokument përshkruan fondet që vijnë nga llogaria e tabloidit. Një faturë i referohet një pagese “të menjëhershme” prej 30,000 dollarësh për “historinë e pabotuar të Trumpit”.

34 akuzat penale kundër ish Presidentit Trump kanë lidhje me rimbursimet që prokurorët thonë se kompania e zotit Trump i ka bërë avokatit Cohen për pagesat në këmbim të heshtjes për këto histori dhe që janë regjistruar në mënyrë të rreme si shpenzime ligjore.

Çdo akuzë ka dënim maksimal prej katër vitesh burg, megjithëse është e paqartë nëse gjyqtari Merchan do të kërkonte ta dënonte ish Presidentin me burgim. Një dënim nuk do ta pengonte zotin Trump që të bëhej përsëri president, por për shkak se është një çështje që po zhvillohet në nivel shtetëror e jo federal, ai nuk do të mund të falte veten nëse shpallet fajtor. Ai vazhdimisht ka mohuar çdo keqbërje.

Gjyqi vazhdon të enjten.