Skandali që përfshiu Delina Ibrahimajn, ministre për Sipërmarrjen dhe Klimën e Biznesit, bashkëshortin e saj Andi Ibrahimajn dhe Eri Koshajn shefin e Agjensisë së Trajtimit të Kredive përveçse tregon mendësinë e Rilindjes që e trajton shtetin si plaçkë për orekset familjare, është edhe dëshmi se si funksionon mekanizmi i mbylljes së skandaleve brenda organizatës.

Logjika e thjeshtë e do që shteti t’i bëhet mburojë një qytetari të sulmuar me thikë në mes të ditës. Por kur agresori është burri i ministres, rolet përmbysen. Shteti bëhet armë në duart e agresorit dhe në vend që ligji të mbrojë viktimën, ndodh që goditja me thikë të pasohet nga goditja e institucioneve.

Shkarkimi nga administrata

Drejtori i Përgjithshëm i Trajtimit të Kredive, Eri Koshaj ka deklaruar se ai kishte kohë që i bënte rezistencë presionit dhe përndjekjes së burrit të ministres për të mos e lëshuar vendin e punës. Pasi u godit me thikë ai iu drejtua policisë për ndihmë, me të njëjtin version, se ishte përndjekur dhe ishte qëlluar me thikë nga bashkëshorti i ministres, Andi Ibrahimaj për shkak se nuk donte të jepte dorëheqjen. Por në vend se të merreshin masa për ministren, si titullare dhe përgjegjëse për degradimin e institucionit, u plotësua dëshira e bashkëshortit të saj.

Eri Koshaj u shkarkua nga posti që mbante dhe për të cilin flitej se burri i ministres kërkonte të emëronte dikë tjetër.

Heshtje në polici

Vetëm pas 6 muajsh, policia e publikoi tentativën për plagosje të konfliktit që ndodhi pranë Pazarit të ri në Tiranë mes Andi Ibrahimajt dhe Eri Koshajt. Vetëm pas lajmi u publikua nga Neësbomb, policia lëshoi një njoftim ku personazhet e plagosjes përmenden me iniciale.

Ndërkohë që nuk lë njoftim pa dhënë për aksidente apo vjedhje banale, kuptohet se ngjarja që përbën një skandal qeveritar u mbajt e fshehtë dhe u referua me akuzën “Goditje për shkak të detyrës” në prokurori, megjithëse burri i ministres mbante në dorë një thikë, sipas denoncimit.

Mbyllja e hetimit nga prokuroria

Prokuroria e Tiranës e mbylli hetimin pa dënuar bashkëshortin e ministres, megjithëse pas ngjarjes ky u arratis jashtë vendit.  Megjithëse Koshaj më 21 nëntor 2023 në kallëzimin e tij ka deklaruar se bashkëshorti i ministres së Shtetit për Sipërmarrjen, Delina Ibrahimaj e ka goditur me thikë në trup. Megjithëse mjeku ligjor ka konstatuar plagën e Drejtorit të Agjencisë së Trajtimit të Kredive me thikë nga Andri Ibrahimaj, sërish hetimet janë mbyllur.

Heshtje në qeveri

Kuptohet se policia, prokuroria dhe administrata nuk janë bashkërenduar rastësisht. Në radhë të parë fshehja e skandalit të Delina Ibrahimajt është një vendim politik, të cilin e ka marrë i pari kryeministri Edi Rama.

Është i njëjti që ka miratuar dhe promovuar Kodin e Etikës në qeveri, të mbushur me kritere të rrepta të sjelljes në publik, ku edhe përshkruhet situata të ndaluara për ministrat dhe për administratën.

Pas publikimit të skandalit, qëndrimet për etikën apo për qeverinë që i shërben popullit duken propagandë banale dhe broçkulla për të gënjyer qytetarët. Madje, edhe sikur të ketë një reflektim tani, që skandali ka dalë në media dhe ka habitur të madh e të vogël, reagimi do të ishte akoma më diskretitues për Ramën, që në këtë rast nuk mund të përdorë justifikimin banal, sikur Delina Ibrahimaj ka ngrënë mollë dhe dardha pas shpinës së tij.

Ngjarja e plotë

Në 21 nëntor 2023 në komisariatin Nr.1 është paraqitur Eri Koshaj me detyrë drejtor i Përgjithshëm i Agjensisë së Trajtimit të Kredive. Ai bën kallëzim penal për Andi Ibrahimajn, burrin e ministres së Shtetit për Sipërmarrjen, Delina Ibrahimaj. Sipas tij, Andi Ibrahimaj e kishte pritur në rrugë dhe e kishte goditur me thikë në trup disa herë.

Shkak për këtë sulm, siç ka deklaruar Eri Koshaj, ishte fakti se prej kohësh, Ibrahimaj e kërcënonte për të dhënë dorëheqje. Para sulmit ai pretendon se ishte përndjekur nga Ibrahimaj. Nga ekzaminimi ka rezultuar se në trupin e Eri Koshajt u konstatuan dërrmishje në pjesën e fundshpinës të shkaktuara nga një mjet prerës. Delina Ibrahimaj u largua nga drejtimi i Ministrisë së Financave dhe Ekonomisë në Shtator 2023, për të marrë drejtimin e Ministrisë së Sipërmarrjes, detyrë të cilën e mban dhe aktualisht. Pas kallëzimit, policia kërkoi burrin e ministres por nuk e gjeti në shtëpi. Nga sistemi TIMS rezultoi se ai ishte larguar nga Shqipëria. Çështja u mbyll më pas nga prokuroria e Tiranës./Lapsi.al

Godina e ish-burgut të vjetër të qytetit bregdetar po rrënohet dhe me të rrezikon të zhduket një pikë reference e kujtesës kolektive për viktimat e regjimit komunist.

Nga Gëzim Kabashi, BIRN

Godina e burgut të vjetër në Durrës po rrënohet dita-ditës, ndërsa banorët po e harrojnë funksionin e saj të dikurshëm.

Menjëherë pas përfundimit të luftës, qindra qytetarë u mbajtën të izoluar brenda mureve të këtij burgu, si të hetuar apo të burgosur politikë.

Mjaft prej tyre patën një fund të dhimbshëm, por e kaluara dramatike e kësaj ndërtese gjatë viteve të komunizmit duket se po fshihet nga kujtesa.

Arkitekti Artan Kacani tha për BIRN se godina  është ngritur në periudhën osmane dhe që në fillim ka patur të njëjtin funksion, si burg.

Gjatë 10-vjeçarit 1945-1954 në godinën e burgut, që u njoh zyrtarisht me emërtimin Kampi nr 7, u mbajtën mbi 300 të dënuar apo njerëz nën hetim.

Kacani shtoi se ndërtesa njëkatëshe me përmasa 24 metra me 16 metra mund të kthehet në një muze të sakrificave njerëzore gjatë asaj periudhe të zymtë, por edhe si pjesë e historisë.

“Do të ishte një muze alternativ i atij që pritet të ngrihet në Spaç, me të njejtin qëllim,” tha Kacani, duke shtuar se tashmë ka disa guida që e kanë future “burgun e vjetër” të Durrësit në hartën e vizitave turistike.

“Ndodhet thuajse në qendër të Durrësit dhe mund ti shtohet hartës së monumenteve historikë pranë tij,” shtoi arkitekti durrsak.

Gjatë viteve të para të diktaturës komuniste, në Durrës janë shfrytëzuar edhe banesa të tjera private, shumë më të vogla, për hetimet dhe torturat ndaj atyre që konsideroheshin “armiq të pushtetit” apo “të dyshuar” si të tillë.

Anton Bonati, tha për BIRN se xhaxhai i tij, imzot Jul Bonati, drejtues i komunitetit katolik të Durrësit , u mbajt fillimisht nën hetim në një godinë në bulevardin kryesor, e cila nuk ishte e vetmja në qytet ku kryheshin tortura.

“Në fund fare xhaxhain e transferuan në godinën e spitalit psikiatrik, apo çmendinës siç njihej në Durrës,” tha Bonati, duke shtuar, se në vitin 1951 kleriku i shquar vdiq në mënyrë tragjike mes të sëmurëve.

Rrugica pranë godinës së ish-burgut sot është e qetë.

Dy gra të moshuara na tregojnë se tashmë zona është mbushur me godina të reja, dhe thuajse askush nuk kujtohet më për muret e burgut, që janë mbuluar nga ferrat.

Pak metra më tej ngrihet muri rrethues i Mauzoleut të Dëshmorëve, ku pushojnë eshtrat e mbi 150 dëshmorëve me gjithë respektin e merituar.

Kompleksi i projektuar nga ing. Kristo Sotiri është ndërtuar në vitin 1949, thuajse e njëjta kohë kur shumë pranë tij, pas hekurave të burgut vuanin dhjetëra e dhjetëra qytetarë “kundërshtarë të regjimit”.

“Do të ishte me vend, që pranë mureve të burgut të vjetër të vendosej të paktën një memorial kujtese, me disa të dhëna që kujtojnë sakrificat e të dënuarve,” tha për BIRN Aleksandër Cangonja.

Studiuesi Cangonja shtoi se për këtë qëllim, bashkë me një grup veprimtarësh shoqërorë, ata po përgatisin një kërkesë drejtuar bashkisë së qytetit.

“Kompleksi i mauzoleut të dëshmorëve, është një simbol i lirisë dhe kujtesa për godinën e vjetër të burgut do të kishte të njëjtën vlerë, atë të emblemës së lirisë,” tha Cangonja.

“Myftiu i Durrësit, Mustafa Varoshi ishte vetëm 50 vjeç, kur vdiq nga torturat dhe sëmundja në Burgun e qytetit, ku për vite me radhë predikoi paqen dhe mirësinë.

Shkrimtari dhe kritiku Arshi Pipa ka sjellë vite më parë një dëshmi të rëndësishme nga burgu i Durrësit, ku edhe ai vetë vuajti disa vite si i burgosur.

Prof. Pipa dëshmon në librin e tij të burgut takimin në qelitë e Durrësit të imzot Vinçens Prenushit me imzot Jul Bonatin, të cilin sapo e kishin transferuar nga hetuesia e Vlorës.

“Dom Bonati kërkoi ti puthte dorën imzot Vinçens Prenushit, por ai nuk e lejoi,” kujton Pipa. “I vuri dorën në kokë për bekimin dhe sërish ra në shtrat”, shtoi ai.

Dy klerikët katolikë që humbën jetën në burgjet komuniste tashmë janë shpallur “martirë” nga Vatikani.

“Ndoshta, kjo është një arsye më shumë që burgu i vjetër i Durrësit, ku edhe martirët vuajtën dhe u flijuan, të kujtohet përmes një memoriali ,” përfundoi arkitekti Artan Kacani.

Në një intervistë ekskluzive me DW, Kryeministri i Kosovës Albin Kurti shpjegon se si do ta menaxhojë sfidën aktuale të anëtarësimit të Kosovës në Këshillin e Evropës.

DW: Zoti Kryeministër, sa optimist jeni se Kosova do të pranohet në maj në Këshillin e Evropës?

Albin Kurti: Sipas renditjes organizatave prestigjioze ndërkombëtare ne kemi bërë progres. Kësaj i shtojmë edhe faktin që kemi kaluar me sukses në mbledhjen e ambasadorëve më 24 prill të vitit të kaluar dhe mbledhjen e parlamentarëve më 16 prill të këtij viti, dhe raporti nuk ka parashikuar parakushte apo kushte që nuk i kemi plotësuar. Unë jam optimist edhe për mbledhjen e Këshillit të Ministrave të Këshillit të Evropës në mes të muajit maj për anëtarësimin e Republikës së Kosovës në Këshillin e Evropës.

Megjithatë ka ende dyshime, se vendimi do të shtyhet. Çfarë kontributi mund të japë Gjermania konkretisht sipas mendimit tuaj?

Së pari, më duhet të falënderoj deputetët gjermanë që na kanë ndihmuar aq shumë dhe kanë punuar pa kursim e pa rezerva, e në veçanti do të kisha theksuar Frank Schwabe dhe Knut Abraham, të cilët mbajtën fjalim në seancën e Asamblesë Parlamentare të Këshillit të Evropës më 16 prill. Por kjo mbështetje e madhe për Republikën e Kosovës me 131 vota për, krahasuar me 29 kundër, 82 përqind në mbështetje të vendit tonë, do të duhej që të reflektohej edhe në Këshillin e Ministrave. Prandaj po punojmë që edhe Gjermania në Këshillin e Ministrave të reflektojë vullnetin e saj pozitiv edhe te të tjerët. Ne po e ndihmojmë Gjermaninë që të na ndihmojë neve dhe në këtë mënyrë Kosova të bëhet anëtare e 47-të e Këshillit të Evropës.

Nga ana tjetër, nga kancelaritë evropiane ju kërkohet krijimi i Asociacionit të Komunave me shumicë serbe. Si po e menaxhoni ju këtë presion?

Ne dëshirojmë të eliminojmë disa skepticizma, që mund të ekzistojnë eventualisht deri në mes të muajit maj, por jemi në të drejtën tonë. Mos të harrojmë se Kushtetuta e Republikës së Kosovës ofron të drejta të gjera për pakicat, e në veçanti për atë serbe. Dhe nuk e mohojmë që paraardhësit tanë kanë bërë një marrëveshje për Asociacionin e Komunave Serbe, por gjithçka duhet të jetë në përputhje me ligjshmërinë, kushtetutshmërinë, interesin publik të republikës dhe në mbrojtje të të drejtave të qytetarëve serbë. Pra, edhe plani i Ahtisaarit e ka paraparë një lloj bashkëpunimi ndërkomunal, por larg asaj që ka kërkuar Beogradi, si në Bosnjë, që tash edhe faktori ndërkombëtar, evropianët dhe amerikanët, natyrisht që e kundërshtojnë duke pasur parasysh se çfarë pasojash shkaktoi ajo në Bosnjë. Pra, nuk i reduktojmë ne të drejtat e pakicës serbe në një formulim të Asociacionit, por në të njëjtën kohë nuk mohojmë se këtë asociacion e kanë nënshkruar paraardhësit e mi, Thaçi dhe Mustafa, njëri para 11 vjetëve dhe tjetri para 9 vjetëve.

Gerald Knaus, nga European Stability Initiative, e quan realizimin e Asociacionit në kushtet aktuale të pamundur, sepse mungon dëshira e komunave serbe për ta realizuar. A është kjo që po komunikoni edhe ju në Evropë?

Zoti Knaus niset nga parimi demokratik se demokracia vjen nga poshtë. Nuk mund t’ua imponosh asociacionin komunave. Çka nëse komunat nuk e duan asociacionin? Pra, mendimi i tij është shumë i shëndoshë, por mendimi i tyre (i pakicës serbe, shën i red.) është ende i panjohur. Pra, ai ka të drejtë në këtë aspekt, por të gjitha këto jemi duke i trajtuar. Besoj që ministrat e Jashtëm të vendeve anëtare të Këshillit të Evropës te Kosova e kanë një partner që nuk synon vetëm të përfitojë nga Këshilli i Evropës, por të kontribuojë. Sepse sundimi i ligjit, të drejtat e njeriut, demokracia në Kosovë janë jo vetëm më të mirat në rajon, por edhe më të mira se në disa vende anëtare të Këshillit të Evropës.

Megjithatë, kërkesa e perëndimorëve për Asociacionin mbetet. A keni ju një draft?

Unë kam propozuar që ta shkruaj draftin më 18 mars në Ohër, por nuk është pranuar një gjë e tillë. Kjo është refuzuar nga Serbia. Tash, Asociacioni i komunave me shumicë serbe është në kuadër të nenit 10 të 39 marrëveshjeve që i kanë bërë paraardhësit e mi, të marrëveshjes bazike. Nuk konsideroj që është në rregull që Asociacioni të nxirret nga marrëveshja bazike, të vendoset në qendër si prioritet, dhe që marrëveshja bazike të spostohet në prapavijë. Të gjitha këto janë pjesë të diskutimeve që po i bëjmë. Ne e mbështesim raportin e zonjës Dora Bakoyannis, e cila ka qenë ministre e punëve të jashtme të Greqisë, të një shteti që vazhdon të jetë mosnjohës, dhe e cila e ka thënë qartë se dialogu për normalizimin e marrëdhënieve mes Kosovës dhe Serbisë, që ka një marrëveshje që po shkelet nga Serbia, nuk duhet të ngatërrohet me anëtarësimin e Kosovës në Këshillin e Evropës, për të cilin ne i kemi plotësuar të gjitha parakushtet.

Një çështje aktuale e trajtuar edhe gjatë javës në Bruksel është ajo e dinarit. Si po e zgjidhni këtë problem?

Rregullorja e Bankës Qendrore të Kosovës është një rregullore e një institucioni të pavarur. Serbia nuk e ka hall që po ndalohet dinari, sepse dinari nuk po ndalohet por po ndalohet dinari si mjet pagese dhe kjo është kërkesë e nenit 11 të Kushtetutës së Republikës së Kosovës: Ajo ka hall që po ndalohet cash-i, paraja e gatshme. Dhe ne, për të pasur transparencë se kush kujt i dërgoi para me çfarë qëllimi, e mbështesim plotësisht këtë rregullore të BQK-së që është institucion i pavarur i Republikës së Kosovës, ndërkohë për modalitetet se si ajo të zbatohet dhe të funksionalizohet pa kurrfarë pasojash janë duke dialoguar në Bruksel dhe unë mendoj që janë në rrugë të mbarë për të gjetur një zgjidhje e cila e mundëson tranzicionin e lëmuar drejt kësaj rregulloreje, e cila jo vetëm që është e drejtë e Bankës Qendrore të Kosovës, por është rregullore e drejtë për të mirën e qytetarëve.

Ju thatë se Kosova është një nga vendet ku të drejtat e njeriut dhe sundimi i ligjit janë më të përparuarat në rajon. Në raportin e fundit të Departamentit Amerikan tö Shtetit, megjithatë, flitet për probleme serioze të pavarësisë së institucioneve juridike dhe intimidim të medias. Si e komentoni raportin?

Natyrisht që ka edhe kritika për ne, por nëse shikoni raportin e vitit 2019, sot Kosova ka progres të jashtëzakonshëm dhe ajo që mua më çudit është që në raportin e Departamentit Amerikan të Shtetit nuk citohet për shembull Freedom House, nuk citohet Transparency International, dhe po të citoheshin, do të duhej të lëvdohej Kosova.

Emri i Kryeministrit Edi Rama del edhe në dosjen e quajtur “Shqiponja e Zezë” ku akuzohen 40 persona për trafik ndërkombëtar droge.

Për një prej të pandehurve, i identifikuar si Arben I, prokuroria ka kërkuar dënimin me 10 vjet heqje lirie.

“Më 18 prill, prokurorja kërkoi dënimin me 10 vjet burg për Arben I., të cilin e konsideron si ndërmjetës mes kushëririt të tij, Alfredo H., një nga dy drejtuesit e dyshuar të organizatës kriminale, dhe atyre të një organizate të ngjashme, me qendër në Majorka. Ajo pohoi gjithashtu se ai ka vepruar si ndërmjetës mes Alfredo H. dhe investitorëve në Shqipëri për pastrimin e parave të pista, me mbështetjen e politikanëve të lartë. Në dosje citohet emri i kryeministrit shqiptar Edi Rama”, thuhet në një artikull të RTL info.

Avokatët që mbrojnë Arben I, i akuzuar për pastrimin e shumave të mëdha parash nga trafiku i kokainës, besojnë se treguesit kryesorë të fajësisë të paraqitura nga prokurori vijnë nga një çështje italiane “që nuk çoi në asgjë”.

“Akuzat ndaj Arben I, bazohen në informacione që vijnë nga dosje të huaja, njëra italiane, tjetra spanjolle. Lidhur me të parën, të realizuar në Itali në bashkëpunim me Gjermaninë, dhe që ndër të tjera kishte në shënjestër Arben I., “nuk çoi në asgjë”, argumentoi avokati. Për këtë arsye, ai kërkoi nga gjykata që të zbatohet parimi i non bis in idem, ose fakti që nuk mund të gjykohet dy herë për të njëjtat fakte.

Artikulli i plotë: 

CédricVergauwen dhe ChristopheVanDerBeesen deklaruan të premten përpara gjykatës penale të Brukselit, parimin e ‘non bis in idem’  (doktrinë juridike që thotë se asnjë veprim juridik nuk mund të ndërmerret dy herë për të njëjtin shkak veprimi)për klientin Arben I., i akuzuar se ka ndihmuar në pastrimin e shumave të mëdha parash nga trafiku i kokainës. Dy penalistët besojnë se indiciet kryesorë të fajësisë të paraqitura nga prokurori vijnë nga një çështje italiane ‘që nuk çoi në asgjë’. Në këtë çështje, të quajtur ‘Shqiponja e Zezë’, akuzohen 40 persona për trafik ndërkombëtar droge.

Vergauwen kritikoi faktin se akuzat e ngritura nga prokurori ndaj Arben I. ‘bazohen në informacione që vijnë nga dosje të huaja’, njëra italiane, tjetra spanjolle. Lidhur me të parën, të realizuar në Itali në bashkëpunim me Gjermaninë, dhe që ndër të tjera kishte në shënjestër Arben I., ‘nuk çoi në asgjë’, argumentoi avokati. Për këtë arsye, ai kërkoi nga gjykata që të zbatohet parimi i ‘non bis in idem’, pasi nuk mund të bëhet gjykim dy herë për të njëjtat fakte.
Si alternativë, z. Vergauwen kërkoi që prokurori të urdhërohej të plotësonte dosjen e tij. ‘Ju nuk mund të krijoni një bindje bazuar në një përmbledhje të përkthyer dobët  të 174 faqeve të dosjes spanjolle,’ iu drejtua ai gjykatës.
Më 18 prill, Prokuroria kërkoi dënimin me 10 vjet burg për Arben I., të cilin e konsideron si ndërmjetës mes kushëririt të tij, Alfredo H., një nga dy drejtuesit e dyshuar të organizatës kriminale, dhe atyre të një organizate të ngjashme. me qendër në Majorka.  Gjithashtu ka pohuar se ai ka vepruar si ndërmjetës mes Alfredo H. dhe investitorëve në Shqipëri për pastrimin e parave të pista, me mbështetjen e politikanëve të lartë. Në dosje citohet emri i kryeministrit shqiptar Edi Rama. sn

Instituti Amerikan i Sipërmarrjes, një think-tank i njohur me qendër në Uashington, publikoi sot një analizë ku kryeministri shqiptar, Edi Rama krahasohet me presidentin turk, Erdogan

Nga Michael Rubin, American Enterprise Institute

Pothuajse një çerek shekulli më parë, Recep Tayyip Erdogan vizitoi Uashingtonin. Ish-zyrtari i mbrojtjes i epokës së Reagan-it, Richard Perle, e prezantoi atë në Shtëpinë e Bardhë, duke pohuar synimet e tij të sinqerta si një demokrat dhe reformator. Kur Erdogan fitoi zgjedhjet më pas, zyrtarët e Shtëpisë së Bardhë dhe të Departamentit të Shtetit e mbështetën atë. Presidenti George W. Bush, për shembull, i tha Erdogan-it: “Unë e vlerësoj shumë shembullin që ka dhënë vendi juaj se si të jesh një vend mysliman dhe në të njëjtën kohë një vend që përqafon demokracinë, sundimin e ligjit dhe lirinë”. Ndërkohë, Sekretari i Shtetit, Colin Powell, e përshkroi Turqinë si “një demokraci myslimane që jeton në paqe me miqtë dhe fqinjët e saj”.

Një mendim i tillë dëshiror vazhdoi për vite me radhë, ndërsa zyrtarët amerikanë e përshkruan Erdogan-in siç ata e dëshironin dhe jo Erdogan-in që ekzistonte në të vërtetë. Ndërsa një brez diplomatësh amerikanë vlerësuan reformat e supozuara demokratike të Erdogan-it, ai e ktheu Turqinë në një nga shtetet policore më të egra të Evropës.

Neglizhenca diplomatike pati pasoja. Turqia ka rënien e pestë më të madhe në renditjen e Freedom House gjatë dekadës së fundit, madje më e madhe se Hong Kongu pasi Kina komuniste copëtoi garancitë e këtij territori.

Shkalla e vrasjeve të grave është rritur mbi 1400 për qind. Liritë e shtypit nuk ekzistojnë. Larg mbrojtjes së interesave perëndimore, Erdogan i afrohet Rusisë dhe Iranit dhe përqafon liderët terroristë.

Pyetja tani është nëse Uashingtoni dhe partnerët e tij evropianë kanë nxjerrë ndonjë mësim.

Merrni rastin e Shqipërisë. Më 11 shtator 2013, Edi Rama mori detyrën si kryeministri i 12-të i Shqipërisë pas Luftës së Ftohtë. Kur Presidenti Barack Obama dhe Zëvendës Presidenti Joe Biden takuans Ramën, ata vlerësuan udhëheqjen e tij, përpjekjet e tij për sigurinë dhe stabilitetin në Ballkan dhe promovimin e tolerancës fetare. Sekretari i Shtetit, John Kerry, ishte i shfrenuar gjatë një vizite në Tiranë në vitin 2016.

“Presidenti Obama, unë dhe populli amerikan jemi shumë mirënjohës për lidershipin që po ofroni dhe për përpjekjet e ekipit tuaj që jo vetëm të kujdeset për Shqipërinë dhe interesat e Shqipërisë, por për të përqafuar një grup të gjerë vlerash që na përcaktojnë të gjithëve,” i tha ai Ramës.

Në shkurt 2020, Sekretari i Shtetit Mike Pompeo vlerësoi mbështetjen e supozuar të Ramës për reformat në drejtësi. Ashtu si me Erdogan-in, megjithatë, ngrihen pyetje rreth donacioneve të paligjshme në sistemin politik amerikan.

Megjithatë, ka shenja që Rama e sheh veten si një Erdogan të ri. Rasti i Fredi Belerit duhet të jetë një paralajmërim. Më 12 maj 2023, dy ditë përpara zgjedhjeve bashkiake në Shqipëri, forcat policore shqiptare arrestuan Belerin, një grek etnik që kërkonte drejtimin e Himarës, një qytet në rivierën shqiptare. Akuzat ishin të dyshimta. Prokurorët nga aparati i Ramës akuzuan Belerin se kërkon të blejë katër vota për një total prej rreth 320 dollarë. Votuesit i panë akuzat si një përpjekje cinike për të mënjanuar një kandidat të opozitës dhe për t’i hequr komunitetit etnik grek të Shqipërisë kontrollin mbi pronat e paluajtshme gjithnjë e më të vlefshme që bashkëpunëtorët e Ramës shpresonin të zhvillonin. Beleri fitoi, por Rama nuk pranoi ta lejonte atë në detyrë.

Paralelet me Turqinë janë të habitshme. Së pari, Erdogan fabrikoi gjithashtu akuza për parregullsi financiare për të mënjanuar kundërshtarët politikë dhe për të konfiskuar pronat e tyre. Së dyti, ai do të përdorte mjete të dyshimta gjyqësore për të penguar pakicat etnike që të merrnin postet që fituan. Për vite, megjithatë, Erdogan nuk pësoi asnjë pasojë diplomatike për veprimet e tij; Të bindur në të vërtetën e qëndrimit të tyre rreth asaj se si Erdogan ishte një reformator, diplomatët amerikanë madje do ta mbulonin abuzimet. Pak më shumë se një dekadë më parë, për shembull, Obama lavdëroi Erdoganin në ‘Sabah’, duke injoruar faktin se lideri turk sapo kishte konfiskuar gazetën dhe ia kishte transferuar dhëndrit të tij. Gabimi i Obamës nuk ishte vetëm i tij; ai ishte mbështetur te diplomatët që pinin ‘Kool-aid-in’ e Erdogan-it.

Ashtu si Erdogan-i, Rama është takticien. Ai e kupton se, për sa kohë diplomatët dhe zyrtarët kryesorë në Uashington dhe Bruksel e shohin atë si një reformator, siç bënin dikur Erodgan-in, ata do ta lejojnë Ramën të përdorë gjykatat për të shënjestruar opozitën politike. Qershia mbi tortë ishte ish-ambasadorja Yuri Kim, e cila injoroi abuzimet e Ramës teksa manovronte për një post pasues në Ankara.

Uashingtoni nuk duhet të bëjë të njëjtin gabim dy herë. Në rrezik është më shumë se bashkëpunimi i sigurisë në Ballkan. I lënë i pakontrolluar, erdoganizmi lëshon metastaza dhe pasojnë abuzimet dhe paqëndrueshmëria. Është koha të gjykojmë Ramën nga veprimet e tij, jo nga propaganda, dhe ta shpallim Belerin të burgosur politik. sn

Nuk është fjala për akuzën e Kontrollit të Lartë të Shtetit për dëmin 1 miliard euro në vit që kjo qeveri i shkakton Shqipërisë. Se po bëhen 12 vite që këtë institucion, Rilindja nuk e pjerdh fare. As për shpenzimet marramendëse të kryeministrit që sillet me lekët e buxhetit si një shah i fushave naftëmbajtëse që burojnë të ardhura. Nuk e kemi fjalën as për lumin e tenderave me çmime stratosferike. Që janë për Guinness kostot e autostradave p.sh. Ej, kapëm si shtet 24 milionë euro/km. Jo që nuk na afrohet kush, por gjithë shtetet për rreth e më gjerë na shohin me “zili”. Edhe në ëndrrat e tyre më të guximshme nuk u afrohet ky çmim. Po i lemë mënjanë dhe vjedhjet e morisë së ministrave, drejtorëve, aparatçikëve. Ka hyrë në administratë si metodologji, vidhni, por mos lini shumë gjurmë. E prapë them se nuk e kam fjalën për kaq e kaq grabitje. Këto Rama i quan dardha, kumbulla e mollë, që hahen pas kurrizit të tij. Pra ai që do kapet do shkapet në ca vite burg e pasurinë do e gëzojë. Askush nuk do e ngacmojë.

Sot në republikë kanë ndodhur dy gjëma të mëdha që nesër do e çojnë në burg Ramën me dënimin jo një jetë, por disa. E ja cilat janë.

1-Në shtetin tonë qeveria rilindase ka dëmtuar thelbin e sistemit. Ka zhdukur KONKURRENCËN. Buxheti harxhohet për miq e shokë, me tendera të paravendosur dhe me çmime të larta. As që bëhet fjalë të ketë garë,të ketë kursim fondesh e cilësi investimesh. Gropën konkurrencës ia bënë PPP-të dhe e varrosën ligjet e personalizuara.

2-Në shtetin e këtyre 12 viteve, KUSHTETUTA është bërë si ato kanatieret me vrima që prodhonte Trikotazhi i Korçës. Ndreqen e shtohen nene që ndërtohen për të mbrojtur grabitjet dhe dëmet që duken ashiqare. Me qëllimin që nesër të deklarohet, vepruam sipas ligjeve.

Shqipëria sot për sot ndodhet në një klimë sociale si ai i viteve ‘90. Me një varfëri të skajshme dhe me një grup që pasurohet në kurriz të mjerimit të dhimbshëm. Ndaj presioni vdekjeprurës i ekonomisë zbrazet tek eksodi masiv. Por jo për shumë kohë. Ka arritur gjendja në atë pikë që thuajse po ngelen veç moshat e treta në vend. E pas kësaj do nisë kërkesa e llogarisë. Do nisë të shfaqet pa frikë dhe me rebelizëm shqiptar. Se valvula nuk e duron më trysninë,do shpërthejë e do kërkojë së pari llogari. Llogari për abuzimet,për vjedhjet, grabitjet, zhvatjet, tjetërsimet, manipulimet. Një vargmal me fakte, me dëshmitarë. Një Nuremberg që do nisë me Ramën. Do nisë nga burimi i kësaj të keqeje dramatike që po tret buxhetin dhe pasurinë e vendit. Njerëzit nuk do jenë shumë kuriozë. Nuk do presin Bild apo RAI3 të mësojnë marifetet e marifetçinjve. Se i dinë në majë të gishtave gjithë faktet. Se provuan në kurriz të tyre keqen. Por ia vlen të luten. Çdo ditë e pa pushim të luten:

-Edvin, paç shëndet! Paç shëndet se burg i gjatë të pret!