Skenari i “vjedhjes së shekullit” u rindërtua nga gazeta franceze Le Parisien, e cila pa ekskluzivisht pamjet nga kamerat e mbikëqyrjes së Muzeut të Luvrit, si dhe dokumente të tjera konfidenciale.

Sipas asaj që botoi gazeta, pamjet nxjerrin në pah mënyrën e mirëplanifikuar të veprimit të dy autorëve, të cilët hynë në Muze, qetësinë e tyre, por edhe largimin e tyre të nxituar nga zona, nga frika e ndërhyrjes së policisë.

Kronika e grabitjes

Hajduti i veshur me jelek të verdhë fosforeshent, i kamufluar si punonjës, hyn i pari në galerinë Apollo, pasi theu dritaren në katin e parë të muzeut.

I mbuluar me kapuç dhe me pamjen e tij që e bën të duket trupmadh, burri vrapon pa hezitim drejt dritares me “xhevahiret e Napoleonit”. Hajduti i dytë, i veshur me një helmetë motoçiklete, lëviz më ngadalë dhe bën një gjysmërreth para dritareve. Ai bën sikur nxiton drejt rojeve të Luvrit, të cilët janë njoftuar për pushtimin e dy banditëve.

“Dilni jashtë”, u dëgjua të bërtiste nga dëshmitarët.

Rojet binden menjëherë. Ata duket se tërhiqen dhe “sigurojnë” hapësirën, duke e çuar audiencën në fund të dhomës, siç dikton protokolli. Hajduti i dytë më pas shkon drejt vitrinës tjetër me “xhevahiret e kurorës”.

Alarmi u aktivizua normalisht në qendrën e kontrollit Ndryshe nga sa është thënë, alarmi numër 13 i derës së ballkonit, që ndodhet në anën e bregut të Senës, nga e cila hynë hajdutët, u aktivizua normalisht që nga momenti i parë që prekën xhamin me disk. Është ora 9:34 e 11 sekonda, siç konfirmon një dokument konfidencial që Le Parisien pati mundësinë ta konsultonte.

Alarmi bie në qendrën e kontrollit, por jo në dhomë, gjë që është normale. Dy hajdutët hynë në galeri në orën 9:35. Në të njëjtën kohë, një punonjës i Luvrit i dërgoi radio qendrës së kontrollit. Dy hajdutët filluan të sulmonin dritaret e njëri-tjetrit me një sharrë rrethore. Alarmi në dritaren e parë u dëgjua në orën 9:35 e 11 sekonda, ndërsa i dyti u dëgjua nëntë sekonda më vonë . Dridhjet madje shkaktuan alarmet e vitrinave të tjera që nuk ishin shënjestra e hajdutëve.

Stacioni i policisë së arondismentit të 1-rë, përgjegjës për muzeun, merr një telefonatë ku thuhet “grabitje në muzeun e Luvrit në zhvillim e sipër, ndërhyrje e menjëhershme”.

Është pak para orës 9:36. Ndërkohë, kamerat e mbikëqyrjes tregojnë hajdutin me helmetë duke u përpjekur të thyejë vitrinën e parë me diskun e tij, i cili megjithatë nuk thyhet. Ai e godet atë me shpatull dhe nxjerr mjete nga palltoja e tij që nuk janë të dukshme në pamje.

“A është ky fikësi i zjarrit që policia do të gjejë në vendngjarje apo mjete të tjera?”, pyesin ata në Le Parisien.

Vitrinat rezistente ndaj vandalëve

Në orën 9:36, një punonjës i qendrës së kontrollit, pas miratimit nga eprori i tij, shtyp butonin “telesécurité police” në Ramsès (“telesecurity police Ramses”), një platformë që lidh, si dhe vende të tjera të ndjeshme, Muzeun e Luvrit me Ministrinë e Brendshme. Në fund të dhomës, rreth njëzet metra larg banditëve, dy oficerë policie përpiqen të ndërhyjnë, duke përparuar drejt ndërhyrësve, por duke u tërhequr pothuajse menjëherë. Njëri prej tyre, me një kon në dorë, rrezikon t’i afrohet disa metra hajdutëve përpara se të tërhiqet, ndoshta nga frika se mos njëri prej hajdutëve është i armatosur. Autorët e krimit, të cilët u kanë kthyer shpinën dy oficerëve të policisë, nuk u kushtojnë vëmendje, pasi janë përqendruar te vitrinat që nuk mund të thyhen.

Në orën 9:37, pas miratimit nga menaxheri i operacioneve, aktivizohet procedura e brendshme e vjedhjes në muze me emrin e koduar 33.33. Dyert e destinuara për stafin, si dhe ato të destinuara për publikun, kërkohet të mbyllen. Në galeri, hajduti i parë me jelek të verdhë arrin të hapë një vrimë në fund të vitrinës dhe të fusë dorën brenda.

Ai duket sikur po i ngarkon në mënyrë metodike bizhuteritë në një lloj qeseje . Në të kundërt, bashkëpunëtori i tij ende po përpiqet ta thyejë arkëzën. Me sharrën rrethore në këmbë, ai përdor mjete të tjera që nuk janë të dukshme. Më në fund, dora e tij arrin të kalojë nëpër një çarje të ngushtë për të marrë disa pjesë të plaçkës.

Një dorezë dhe një bizhuteri të hedhura në dysheme

Është ora 9:38, gjithçka po përshpejtohet. Dy banditët, të cilët deri atëherë kishin qenë të qetë, papritur duket se humbasin qetësinë, ndoshta nga presioni i kohës. Largimi i tyre është i nxituar.

Hajduti me helmetë, i cili duket se po ikën me vrap, lëshon bizhuteri në dysheme dhe duhet të ndalet për t’i marrë. Bashkëpunëtori i tij me jelek të verdhë as nuk përpiqet të marrë atë që ka humbur.

Në pamjet video, një dorezë dhe më pas një bizhuteri – me sa duket një brosh – mund të shihen të harruara në dyshemenë e galerisë. Në orën 9:38, dy autorët e krimit dalin nga dritarja nga e cila kishin hyrë më pak se katër minuta më parë. Pjesa tjetër dihet.

Një punonjës i Luvrit parandalon njërin prej autorëve të krimit që t’i vërë flakën kamionit me platformën ngritëse që i lejoi grupit të ngjitej në ballkonin e katit të parë. Ky ndryshim do t’u lejojë hetuesve të gjejnë prova në kamion që janë potencialisht thelbësore për hetimin. gsh