Kështu që portierit Rade Grujiçiq, që i përkiste komunitetit serb të komunës së Podujevës, shumë pak i
binte të intervenonte. Prandaj, edhe nuk mund të japim ndonjë vlerësim rreth cilësive të tij.
Mesfushën e mbante aktive gjatë gjithë kohës Shukri Shabani.
precize dhe tejet të forta.
Shpeshherë goditjet e tij të rrëmbyeshme i kanë zënë në gjumë portierët që e mbanin veten të
pamposhtur si Kosta Llalliq, ish-portier i KF “Podrimja” të Rahovecit, KF “Kastrioti” (ish-Obiliqi)
dhe i KF “Prishtina,” si dhe portierët Adem Hot i Buduqnostit të Pejës dhe Skënder Muhaxhiri i
Vëllaznimit të Gjakovës etj.
Shabani veçohej edhe me gjakftohtësinë e tij të paparë, element jo pak i rëndësishëm në lojën e
futbollit. Gjatë gjithë karrierës së tij të bujshme ai vetëm dy-tri herë është ndëshkuar me karton të
verdhë. Kjo formë vërejtje i është bërë nga arbitër provokatorë që hapur kanë mbajtur anën e palës
kundërshtare.
Shukriut, që shumë veta e kishim idhull, Ejup Bekteshi, po ashtu një ish-futbollist i dalluar i KF Llapi,
para ndeshjeve i kërkonte shënimin e golave. Ai, ndihej goxha në siklet, por i qiste vetes detyrë
angazhimin e dyfishtë në fushë, dhe të shumtën e herëve plotësonte dëshirën e bacës Ejup dhe tonën.
Këtij brezi të artë të KF “Llapi” i takojnë edhe futbollistët Emin Simnica, Islam Ramadan Ajeti, Basri
Muçolli, Izeir Mustafa, Emin Ajvazi etj. Në këtë periudhë anëtarë të KF “Llapi” ishin edhe futbollistët
serbë si; Pero Petroviq, Bata Markoviq dhe Dragan Todoroviq, prindërit e të cilëve në Podujevë kishin
ardhur si kolonë midis Dy Luftërave Botërore.
Shukri Shabani në vitin 1976, pa mëdyshje njëri nga futbollistët më të mirë i Ligës së Parë Krahinore
të Kosovës, i nis stërvitjet me Prishtinën. Shtabi teknik i kësaj skuadre e angazhon Shabanin në
ndeshjen miqësore kundër Llovçenit të Cetinës.
Ai në këtë takim pati shkëlqyer. Mirëpo, transferimi i tij tek Prishtina dështon, ngase klubi nuk mundi
t’i sigurojë vendin e premtuar të punës.
Shabani rikthehet në Llap dhe me lojën e tij brilante e radhit skuadrën e tij në vendin e tretë të tabelës
së klasifikimit. Ai po ashtu radhitet në mesin e golashënuesve më të mirë të Kosovës. Por, preokupim
të vazhdueshëm e kishte gjetjen e një vendi të punës.
Në korrik të vitit 1977, derisa me një grup shokësh po lexonim gazetën “Rilindja” të Prishtinës, e cila
në shtojcë i kishte edhe faqet e veçanta të sportit, shohim se nga KF “Llapi” përfundimisht do të
largohet futbollisti më i mirë, Shukri Shabani.
Përnjëherë të gjithë mbetëm të shtanguar dhe na u prish disponimi. Një vit më herët, për motive të
njëjta, ekipin e Llapit e pati lëshuar edhe sulmuesi i spikatur Islam Ramadan Ajeti.
Dëshpërimi ynë ishte i madh, por jo edhe i arsyeshëm. Sikurse Shabani, ashtu edhe Ajeti, kishin kaluar
në KF “Rudnik” të Kishnicës, më vonë KF “Minatori” të Hajvalisë, në rang të njëjtë garash me KF
Llapin, ngaqë kjo skuadër u kishte ofruar vende pune në Administratën Qendrore të Minierës së
Novobërdës, me seli në Prishtinë.
Shabani gjatë vitit 1974 ka lujtur edhe në KF “Vëllazërimi” të Gjakovës, i cili klub me gjithë ngritjet
dhe rëniet disa herë ka qenë anëtar i të ashtuquajturës Ligë e Dytë Federative e Futbollit, grupi i
Lindjes në ish-Jugosllavi.