Familja- vajza e dy prindërve të respektuem,baba topograf ndër teknikët e parë shqiptarë. Ka punuar gjithmone ekipeve, Tropojë, Kukës, Pukë Kashnjet, Gomsiqe, pa punuar asnjë ditë në qytet.Të cilin ngaqë rridhte nga familje e persekutuar, e kanë pushuar 5 herë nga puna. Ndërsa mama mësuese, mbaroi shkollën pedagogjike “Shejnaze Juka”, por në vitin 1964 e hoqën nga arsimi. U rikthye për disa vite në arsim pas 1991.

Denata Rroji ka studiuar në Universitetin e Shkodrës “Luigj Gurakuqi”, Fakulteti Gjuhë Letërsi. Ka punuar si gazetare në gazetën e “Bashkisë” Shkodër dhe pranë Radio Shkodrës në një programacion kulturor. Gjithashtu dhe si mësuese në disa shkolla të mesme dhe tetëvjeçare për katër vite.

Nga viti 2001 jeton në Tiranë. Ajo punoi si mësuese në degën gjuhë-letërsi pranë gjimnazeve jo publike : “ Wilson” ,“Faik Konica” dhe “Eurolingua”. Në artikullin në gazetën “Mësuesi” dhe në botimin e mbrojtjes së titullit Profesor, Z. Jetmir Aliçka, një nga metodistët dhe profesionistët elitarë të fushës së arsimit parauniversitar, drejtues për 40 vite në fushën e arsimit, e cilëson mësuese Denata Rrojin si “ndër mësueset ma të mira të kryeqytetit”.

Nga viti 2009, është eksperte në fushën e Integrimit Europian pranë insitucioneve shqiptare. Në vitin 2010 kualifikon studimet e saja pasuniversitare me “Master në Administrim Publik” dhe në “Shkolla Europiane” 2018.

Në këtë profil pune në dukje të ri, përsëri ajo është e angazhueme me botimet, por tashma duke zgjeruar disiplinat e njohjes dhe në fushën e legjislacionit. Ndërkaq shkrimet dhe botimet në fushën e integrimit janë fokusi i saj i punës.

Denata Rroji Mesi ka kontribuar në ndërtimin e metodologjisë së rishikimt të legjislacionit shqiptar me atë të BE-së, si pjesë e grupit të punës në ide e realizim, mbështetur nga GIZ, me këto botime në fushën e Integrimit:

· “Fjalorthi” për Integrimin Evropian, Institucionet dhe Politikat e Bashkimit European”;

· “Versioni i Konsuloduar i Traktateve të Bashkimit Evropian dhe Karta e të Drejtave themelore e Bashkimit Evropian”;

· Bashkëpunëtore e Botimit “Manual për Përkthimin e legjislacionit Shqiptar në Anglisht”;

· Redaktore e 18000 termave e fjalorit Alterm prane ish isntitucionit të Ministrisë së Integrimit Europian;

Në ngjarjen e madhe të krijimit të tekstit të “Gjuhës shqipe për fëmijët shqiptare në diasporë”, ajo është recensuesja e parë e këtij libri, po të parë, në historinë e diasporës shqiptare.

Trajnuese administrate për çështjet e “ Pyetsorit të bashkimit Europian” , “ Planit Kombëtar të Integrimit” dhe të “ Rishikimit të Legjislacionit Europian”

Njihen shumë shkrime në gazeta dhe revista, si dhe disa redaktime të librave artistike, të cilët mbajnë për autorësi Denata Rojin. Së fundmi, vlen të përmendim si të veçantë, kontributin e saj aktual me mbi 50 shkrime në platformën online “GEGNISHT”

INTERVISTA

Pyetje:- Krijimi i grupit “Gegnisht”,i cili tashma ka nji numër të konsiderueshëm ndjekësish, jo vetëm në arealin gegnishtfolës, lindi si nji rastësi nga ndikimi i teknologjisë apo ishte nji perpjekje për me evidentu vlera të dialektit gegë?
Denata Rroji: Të dyja këto mund t’i marrim si shtysa, patjetër që teknologjia sot asht ba nji ngasje e madhe për me u përfshi në të, emocionalisht si shpirt e mendje, dhe fizikisht si kohë e kushtume. Por ajo që më interesonte ma së pari e ma së shumti për me qenë një ndër iniciuset e krijimit online të grupit Gegnisht, qe nevoja për me i dhanë me sa të mundemi të drejtat e mohura këtij dialekti themeltar të gjuhës shqipe. Për nji gjysëm shekulli, vetëm për arësye doktrinore politike, ky dialekt i shkrumë u përjashtu nga e drejta e përdorimit si trajtë e shkrimit zyrtar, shkencor e po kështu dhe letrar. Për ma tepër, kjo lanie në hije e kësaj të shkrueme, mjerisht vazhdon zyrtarisht apo shtetërisht të ekzistojë edhe sot, megjithë përpjekjet e mëdha aktuale të mjaft personaliteteve të fushës së letërsisë e studimeve bashkohore, figura këto që aktualisht e ndërtojnë performancën e tyre intelektuale duke shkruar në gegënisht, pikërisht me atë gegnishte që i mbijetoi mohimit monist, duke jetu e gjallë e e plotë në të folmen e përditëshme të qytetarisë së trevave gege.

Po ku e gjetën kurajon këta intelektualë, shkrimtare e studiues, të risjellin sot pa droje në arealin shqiptar postkomunist gegnishten e shkrume.

Duke insistu rrepte e deri në fanatizëm, risjellja e gegnishtes së shkrume, aty nga vitet e fundit të mijëvjeçarit të kalum e duke vazhdu gjithnjë e ma shumë në këto vite të para të këtij mijëvjeçari të ri, nuk qe e as nuk asht një tekë e disave, e as një dell hakmarrjeje apo rivaliteti e tyne, e aq ma pak një provincialitet periferik që synon qendren. Gegnishtja vjen sot e përcjellë prej nesh jo vetëm si dëshirë a nostalgji, por së pari si argument.

Se Gegnishtja asht s’pari traditë, asht e folmja e hershme e shqipes, e cila na vjen e dokumentume si e shkrume, me nji prezencë fizike, që shënjon datën 8 nandor 1462, dita kur kryepeshkopi i Durrësit, miku dhe bashkëpunëtorit I Skënderbeut, Pal Engjëlli, në pamundësi për me pagëzu fizikisht në gjendje lufte, ban zgjidhjen shpirtnore të këtij rituali, duke i dhanë jetë, vend e prani gërmëzimit të formulës së Pagëzimit, të shprehun Gegnisht, në formën e atëhershme të saj: “Unte paghesont premenit Atit et birit et spertit senit”.

Për të vazhdu ma tej me të gjithë humanistët dhe iluministët e medhenj shqiprarë, të gjithë gegë e që shkrujtën gegnisht:

“Meshari” i vitit 1555, i shkrum prej Gjon Buzukut, i biri i Bdek Buzukut, nga Veriu i Shqipnisë;

“Doktrina e krishtenë” e Pjetër Budit, poeti i parë i territorit shqiptar. Pjetër Budi ishte nga katundi Gur i Bardhë i Matit:

“Çeta e Profetëv” ka për autor Pjetër Bogdani, icili ishte nga Hasi i Kukësit:

“Fjalori latinisht-shqip” dhe “Apologjia e Skënderbeut janë dy vepra madhore të Frang Bardhit, që njihet si hartuesi i parë i nji fjalori të gjuhës shqipe. Frang Bardhi ishte nga Kallmeti i Zadrimës.

Dhe perseri, jane gegët që lëvrojnë letërsinë laike shqiptare. Romani i parë shqiptar, “Bardha e Temalit” ka ka pëe autor Pashko Vasën nga Shkodra.

Dhe deri në vitet 20’ asht shkru gegnisht, jo vetem se territori gegfolës asht I madhe, por se deri në fund të shekullit 20’ kishte vetemautorë gegë. Naim Frashëri ishte I vetmi me toskerishten e tij të kullueme.

Duke vazhduar argumentet, mund të themi me bindje dhe fakte se:
· gegnishtja asht fjalëformim, ndryshe nga tosknishtja që nuk të mundëson dhe aq me kriju fjalë. Provoni me kriju fjalë nga rranja gege

Kry dhe paralelisht nga ajo toske Kokë. Po sjellim disa shembuj të thjeshtë sa për ilustrim minimal : kryetar- kokëtar; kryeradhë-kokëradhë; kryeqytet-kokëqytet; kryeminister-kokëminister; kryeson-kokëson etj., etj.

· Gegnishtja asht superiore për nga leksiku i pasun që inicion. Në krijimitarinë e Kutelit dhe të Konicës hasim shpesh leksik dhe sintaksë nga gegnishtja. Jo se ishte dialekti i tyne, porse kishin nevojë për me shprehë sa ma mirë dhe sa ma të plotë, mendimin që kishin me thanë. Atë nevojë që nuk ta përmbush tosknishtja, ta plotëson ma s’ miri pikërisht gegnishtja.

· Po të ndalojmë te letërsia orale, që nga legjendat dhe deri te Cikli i Kreshnikëve, të gjitha janë letërsi gege. Madje e gjithe letersia antike asht sjellë e përkthyeme në shqip, pikërisht në gegnisht dhe nga kolosë gegë.

· Dhe për me viju argumentet, por jo me i përmbyllë ato, edhe legjilacioni i parë shqiptar, “Kanuni I Lek Dukagjinit’’, asht shkru dhe asht thanë n’ gegnisht.

Duke pase gjithe keto argumenta gjuhësorë, e duke i shtu atyne dhe ato demografikë, pra shtrimjen territoriale të të folmes gege, e cila asht nji sipërfaqe shumëfish ma e madhe se ajo toske, ndodh që në vitin 1972, nga oligarkia moniste në fuqi, turpnisht e apriori vendoset që standardi zyrtar i shqipes të jetë i tjerrun kryesisht në tosknisht.

Prandaj them, se grupi GEGNISHT u kriju si nevojë e mohume për me mendu dhe folë më atë gjuhë, e cila e përmbush ma së miri mendimin pa u varfnu, por vetëm duke u pasunu. E kjo asht gegnishtja.

Pyetje: Mirefilli mundena me thane qe ruajtja e tradites gjuhesore,kultures materiale dhe shpirtnore, etnografise,figurave elitare te cilat kane lane gjurme ne histori jane dukshem ne postimet e grupit. Eshte nji qemtim dedikues per brezat e kaluem apo nji detyre qe grupi e ka marre per me eduku te sotmen?
Denata Rroji: fillim GEGNISHT për mua duhet të kishte në vëmendje evokim vlerash të mohume, për të ndërtu ato ura komunikimi territorial dhe njrëzor, të këptuna nga sitemi i diktaturës. Gjithashtu, per tí përcjellë të rinjve të sotëm, por dhe atyne të rriturve, që nuk e kanë provu aq ithët mbi qënien e tyne ndëshkimin e diktaturës, të vërtetën e pastër, thënë pa mllef, pa inate, jo për hakmarrje, por vetëm me qëllim risjelljen në vëmendje të kësaj kaluare të hidhun, tashma vetëm për “ Mos me harrue”.

Mandej doli e nevojshme, se GEGNISHT muk duhej vetëm “ mos me harru” por ma shumë me kontribu me ndërtu. Me ndërtu çfarë? –Modelet e sotme, ato pika referimi, që të rinjtë e sotëm kanë nevojë me i pasë si vizione apo idhujtari, e për këtë qëllim jam mundu me prezantu modele nga të gjitha fushat e jetës. Meqenëse jemi ne 8 Mars por radhis disa vajzat dhe gratë të cilave në GEGNISHT, janë shumë, mbi 40 shkrimet qe ia kam kushtuar grave, por unë po përmendi disa: Kydret Çoba, Nerida Xhabija, Sonila Shala Aida Bajri, Teona Bushati, , Diana Kastrati, Merita Coba, Mimoza Hysa, Ana Kove Elektra Haxhia, Rudina Lohja, Ervina Toptani, Denata Ndreca, Nurie Emrullai, Rita Gjeka, Merita Smaja, Drane Xhaj, Luljeta Luli, Mira Tuci , Adile Xhabija, Helga Komi, Edita gjylbegu, Irida Hoti, Gjyljna Serreqi, Zamira Nurja etj etj,

Pyetje: Pranëvënia e jetës së përditshme reale me atë virtuale,a ka sjellë më shumë njohje të ndërsjelltë dhe ndikim në prezantimin tuaj në publik? Kam parasysh këtu se sa ndikojnē rrjetet sociale në simptatitë përmes komunikimit ndërnjerëzor.

Denata Rroji: Angazhimi im personal në “GEGNISHT”, vjen si rrjedhojë dhe e asaj që kam si profesion, letërsinë, poezinë, narracionin, nevojën me u shprehë, nevojën për me tregu, nevojën për me komuniku me të tjerët. Dhe këtë ndonjiherë e kam ba në emnin tim si Denatë, por ndonjëherë si nevojë me sjellë të pranishme fjalët e gjyshit, me vizualizu gjyshen, me prezantu idhujt e mi, humorin e babës, porositë e nanës , që më ndërtuan ADN-në.

Angazhimi im në “GEGNISHT” , më ka ba ma të njohun me nji publik të gjanë, por ma e randësishme për mua asht se jo rrallë kam marë mirësi ndofta edhe ma shumë se kam dhanë, Jam surprizu kur më kanë folë në rrugë si nji e njoftun e kahershme për ta, e ndërkohë habisë time i janë kthy: Jam ndjekëse e “GEGNISHTES” dhe adhuruese e jotja Denatë. –

Ajo çfarë po ban asht nji gja e madhe, asht nji mision, asht nji avokati e qytetarisë. Dhe këto përballje surprizuse m’ kanë mbushë me gëzim, kanë justifiku deridiku dhe gjithë atë kohë fizike që më kërkon një kontirbut i tillë serioz shumëplanësh, me poezi, jetshkrime, prozë, analizë, opinonione, kriticizëm. Dhe kështu duke bashkëkomuniku ndërtoj vedin përditë ashtu si ma kanë lanë amanet të parët “ mendo mirë, sillu mirë, ban mirë, se nuk janë të humbuna, por kanë me t’u kthy për mirë”

Pyetje: Në nji dite të tillë siç asht 8 Marsi, ndjekësit e grupit meritojnë edhe vëmendjen e nji mesazhi të dhanë nga ju:
Denata Rroji: Gratë ma s’ pari duhet me njoftë mirë veten, duhet me e ditë si me e rrespektu veten. E mandej me kërku me njoftë të tjerët , me rrespektu të tjerët. Ndërsa mes tyne si gjini, ma s’ pari duhet me dashtë dhe me iu gjet mbështetje njena-tjetrës.
(Intervistoi Moza Zaja Gyrçari )