Të dielën në mëngjes, Sheshi i Shën Pjetrit u mbush me familje për Meshën përmbyllëse në nder të Jubileut të Familjeve, Fëmijëve, Gjyshërve dhe të Moshuarve. Papa Leo XIV kryesoi kremtimin dhe, në predikimin e tij, ai reflektoi mbi familjen si një burim bashkimi dhe besimi.

Pasazhi i Ungjillit për atë ditë tregonte Jezusin në Darkën e Fundit duke u lutur që të gjithë “të jenë një”, gjë që Papa e përshkroi si “e mira më e madhe që mund të dëshirojmë”. Ky unitet për të cilin u lut Jezusi është një unitet që vjen nga e njëjta dashuri që Perëndia krijoi jetën dhe solli shpëtimin në botë – “si i tillë, është së pari një dhuratë që Jezusi vjen për të sjellë”.

Dashuria e Zotit, vazhdoi Papa Leo, është një dashuri e pafundme që nuk njeh fund. Dashuria që Zoti ka për secilin prej nesh nuk është më e vogël se dashuria që Ai ka për Birin e Tij, Jezusin.

Duke reflektuar mbi dhuratën e jetës, Papa kujtoi fjalët e paraardhësit të tij, Papa Françeskut, i cili shpjegoi se si të gjithë jemi bij e bija, “por asnjëri prej nesh nuk zgjodhi të lindte”.

Për më tepër, theksoi Papa, që nga momenti i lindjes sonë, ne varemi nga të tjerët për të mbijetuar. “Të gjithë ne jemi gjallë sot falë një marrëdhënieje”, deklaroi ai, “një marrëdhënieje të lirë dhe çliruese të mirësisë njerëzore dhe kujdesit të ndërsjellë”.

Megjithatë, kjo mirësi nganjëherë tradhtohet. Megjithatë, pavarësisht të keqes që i kundërvihet jetës, Jezusi nuk pushon së luturi për ne dhe lutja e Tij “e bën plotësisht kuptimplotë përvojën tonë të dashurisë për njëri-tjetrin si prindër, gjyshër, bij dhe bija”.

Papa Leo nënvizoi se ky është mesazhi që duhet të ndajmë me botën. Ne jemi këtu për të qenë “një” në familjet tona dhe në ato vende ku jetojmë, punojmë dhe studiojmë.” Por ai sqaroi se të qenit një nuk do të thotë të jesh i njëjtë. Ndërsa të gjithë jemi të ndryshëm, tha ai, ne jemi të thirrur të jemi një, gjithmonë dhe në çdo situatë dhe fazë të jetës.

Në një botë plot konflikte dhe mosmarrëveshje, Papa i inkurajoi të gjithë ta bazojnë dashurinë e tyre në Krishtin, sepse nëse e bëjmë këtë, “do të jemi një shenjë paqeje për të gjithë, në shoqëri dhe në botë”. Kjo, u kujtoi ai të gjithëve, fillon në shtëpi pasi familjet janë “djepi i së ardhmes së njerëzimit”.

Në dekadat e fundit, ka gjithnjë e më shumë shembuj të familjeve të shenjta. Ka një numër çiftesh të martuara që janë lumturuar dhe kanonizuar, jo veçmas, por së bashku. Papa Leo dha shembujt e prindërve të Shën Terezës së Jezusit Fëmijë, Louis dhe Zélie Martin, dhe familjes Ulma nga Polonia. Papa Leo shpjegoi thirrjen e Kishës që besëlidhja martesore të respektohet sot sepse ajo ka “fuqi unifikuese dhe pajtuese” që mund të ndryshojë botën.

Ai përsëriti se “martesa nuk është një ideal, por masa e dashurisë së vërtetë midis një burri dhe një gruaje: një dashuri që është e plotë, besnike dhe e frytshme.” Dhe kjo marrëdhënie, nxiti ai, duhet të jetë një shembull integriteti për fëmijët se si të veprojnë.

Duke iu drejtuar fëmijëve të pranishëm, Papa u kujtoi atyre detyrën e tyre për të nderuar prindërit e tyre dhe për t’i falënderuar çdo ditë për dhuratën e jetës. Ai gjithashtu u dha gjyshërve dhe të moshuarve një detyrë: të kujdesen për të dashurit e tyre “me mençuri dhe dhembshuri, dhe me përulësinë dhe durimin që vjen me moshën”.

Papa Leo përfundoi duke theksuar se familja është vendi ku besimi përçohet brez pas brezi — “ndahet si ushqim në tryezën familjare dhe si dashuri në zemrat tona”. Prandaj, familja është një vend i privilegjuar për të takuar Jezusin. bw