Ju ishit bijtë e diellit
Që banonit në çerdhe rrufesh
Që marshuat mbi rrugë bajonetash
Dhe vallëzuat mbi krisma
Ëndrrat tuaja u mbushën pllanga gjaku
Në epokën e nekrofilisë
Ç’jua këputi hijen e dashurisë
Ju gulçua kënga e lirisë
Ju ishit mishi i grirë i Kosovës
Ju jeni afshi i nxehtë i tokës
Ju jeni dhembja dhe pikëllimi i kohës
Ju jeni jeta dhe pavdekësia
Jeni mallkimi dhe nostalgjia
Ju ende dremitni në çerdhe vetëtimash
Të mbuluar me re mllefi re klithmash
Gjaku juaj vetëtin flakë
Kujtimi juaj kjason gjak
Ç’është një hije që bredh mbi Tivar
Ç’hienë vallë atë e shqetëson
Ç’valle eshtrash hidhet mbi atë varr
Mbase kishit shpirt të pamortë
Bebëza engjëjsh kredhur në Tartar
Më zi se Krishti q’e pësoi në Kalvar
Ju gëlltiti ploja në Ti varr
(1994)
Komentet