Gëzuar
Vitin e Ri 2024
Ja dita, ora dhe minuta e fundit,
Fill pas saj,
Një fjogo e kaltër ditët e vitit mbështjell,
Ditë të mbushura me shqetësime
njerëzish,
Mbushur me shira, me fruta, me diell.
Ndihet një parfum vjeshte
në tavolinat tona,
Është tretur në ajër një zënkë e pak
çasteve më parë,
Një trishtim që na vinte rrotull është
tulatur diku,
Një gëzim i porsa lindur qoshen e
bisedës ka marrë.
Ndjejmë nevojën për të folur më shumë,
Diçka e pathënë merr udhë dhe bëhet
temë e bisedës.
Është çasti kur e duam
më pranë njëri-tjerin,
Pyesim më shumë për njëri-tjetrin,
Gëzohemi më shumë për njëri-tjetrin.
Ato që s`mundëm t`i bëjmë nuk janë pak,
Njeriu gjithmonë është i penduar,
Gjithmonë e ka patur një shteg
që s`e ka gjetur dot,
Ka patur një ftesë që s`e ka vlerësuar,
Në të njënjtin vend është rrotulluar kot.
Njeriu pendohet për çfarë nuk bëri mirë,
Po Viti i Ri na jep shpresë,
Na ndan nga e djeshmja si fëmijën
nga nëna dhe na thotë:
Është një yll që njeriut duhet t`i prij,
Gotat ngrejmë dhe vështrojmë
njëri-tjetrin:
A e ka gjetur secili yllin e tij?