Në një Shqipëri të tejmbushur me sfida, ku shëndetësia shpesh varej më shumë nga përkushtimi sesa nga pajisjet, emri i Dr. Sinan Tosun Agollit shfaqet i qetë, por i pathyeshëm, ndaj ndërgjegjes profesionale, humanizmit i pakushtëzuar dhe dijes së thelluar.

I lindur në Dolan të Gorës më 13 maj 1950, në një familje të rrënjosur në vlera patriotike e humanitare, ai u rrit me idealin se jeta e njeriut është e shenjtë dhe se thirrja më fisnike është t’i shërbesh tjetrit.

Ky ideal u konkretizua në një karrierë që shtrihet përtej gjysmëshekullit dhe përfshin çdo dimension të shërbimit shëndetësor: mjekësinë klinike, drejtimin institucional, edukimin e brezave dhe prodhimin e dijes shkencore e kulturore.

Ai ka dhënë një kontribut mjekësor dhe organizativ.

Nga Voskopojë në Moglicë, nga Bilishti në çdo cep të Devollit, Dr. Sinani nuk u mjaftua vetëm me kurimin e pacientëve. Ai ishte organizator, drejtues dhe krijues strukture. Në periudhat më të vështira për shëndetësinë shqiptare, ai gjeti rrugë bashkëpunimi me institucione ndërkombëtare si Rotary Club Crema (Itali) dhe Spitali i Verias (Greqi), duke sjellë investime, rikonstruksione, trajnime dhe shpresë.

Në kohën kur shumë të tjerë do të ishin tërhequr, ai qëndroi në vijën e parë të frontit gjatë pandemisë së COVID-19, i vetëdijshëm se mjeku i vërtetë nuk largohet nga beteja. Fjalët e tij:

“Të tërhiqem tani, do të ishte si të largohej një oficer ditën që fillon lufta,” janë dëshmi e shpirtit të tij të palëkundur.

Dr. Agolli nuk e pa mjekësinë vetëm si praktikë, por edhe si shkencë dhe edukim. Që nga vitet e hershme të studimeve, u aktivizua me punime shkencore dhe prezantime, duke u nisur nga tema e tij e parë:

“Rezistokapilarometria në sëmundjet kronike të heparit”, nën drejtimin e Prof. Dr. Josif Adhamit.

Më pas, gjatë gjithë karrierës, realizoi dhe referoi dhjetëra tema në sesione rajonale e kombëtare,

mbi: sëmundshmërinë kronike, rastet klinike të veçanta, mirërritjen e fëmijëve,

trajtimin e gruas shtatzënë, shumë prej të cilave janë botuar në revista shkencore të fushës mjekësore.

Si pedagog i jashtëm në Universitetin “Kristal” në Korçë, ai përgatiti dispenzat:

“Ringjallja kardiopulmonare”

“Anatomia e njeriut për sistemin osteo-artikular”

“Radiologjia e përgjithshme”

“Radiologjia speciale”

Një trashëgimi që formoi me qindra studentë të infermierisë e mjekësisë.

Dr. Sinani ishte edhe një kronikan i kujtesës profesionale dhe njerëzore, duke lënë pas vepra të çmuara që dokumentojnë përvojën mjekësore dhe dimensionin shoqëror të kohës:

“Shërbimi shëndetësor në rrethin e Devollit dhe punonjësit e shëndetësisë në vite” (2012)

“Bluzat e bardha në katër shpatmalet e Gorës” (2017) – një monografi që nderon mjekët e trevës së Gorës

“Gjimnazi Maliq – Matura ‘68” (2023) – kujtime dhe mbresa për bashkëmoshatarët dhe mësuesit

“50 vjetori i një diplomimi” (2023) – përkujton brezin e studentëve që u diplomuan më 5 korrik 1973

“Dr. Syrja Jahollari – biri i Gorës” (2024) – monografi për një tjetër figurë të shquar mjekësore

Këto vepra nuk janë thjesht kujtime, por pasuri kulturore dhe historike, që përshkruajnë dinjitetin e profesionit dhe përballjen e brezave me sfidat e kohës.

Në një botë ku fjalët shpesh janë më të shumta se veprat, Dr. Sinani zgjodhi të jetonte në heshtjen e përkushtimit, me duart në shërbim dhe mendjen në zhvillim.

Ai nuk kërkon lavdi – por vazhdon lë pas një trashëgimi të lavdishme.

Nderimi dhe respekti për të nuk është vetëm detyrim ndaj një njeriu të mirë. Është borxh ndaj vetes sonë si shoqëri që kërkon modele të vërteta.