Pas fjalëve të mëdha të Donald Trump për një marrëveshje tregtare “shumë të madhe” me Britaninë, fshihet realiteti i një marrëveshjeje të paplotë , për shumë pak artikuj dhe kjo e fundit e bazuar në vendimin e presidentit amerikan për të vendosur tarifa kundër të gjitha vendeve në botë.

Trump e reklamoi atë si një marrëveshje “të plotë dhe gjithëpërfshirëse”, por realiteti është shumë larg kësaj. Keir Starmer foli gjithashtu për një marrëveshje “historike” , një karakterizim që ai dukej se e kishte fjalën.

Megjithatë, siç e përshkruan me elokuencë CNN në analizën e saj , “nëse një marrëveshje tregtare është si statuja e Davidit e Michelangelo-s, ajo që kemi është një copë mermeri”.

Marrëveshja që supozohet të jetë “e plotë” mbulon vetëm katër fusha:

Së pari, makinat britanike (marka luksoze si Land Rover, Jaguar, Rolls-Royce ose Aston Martin) të cilat në vend që të tatohen me 27.5%, do të tatohen me 10%.

Së dyti, aeroplanët : Kompanitë britanike tani mund të dërgojnë pjesë aeroplanësh në SHBA pa taksa. Në këmbim, British Airways do të porosisë 30 avionë Boeing 787 Dreamliner, raportoi Bloomberg.

Çeliku dhe alumini janë gjithashtu në listën e shkurtër të mallrave në marrëveshje, pasi taksat mbi to do të eliminohen.

Së fundmi, mishi i viçit , për të cilin të dy vendet ranë dakord për eksporte të ndërsjella pa tarifa deri në një limit.

Të paktën SHBA-të dhe Britania – dhe udhëheqësit e tyre – kanë pranuar se detajet janë ende në proces përpunimi. Kjo nuk është për t’u habitur, komenton CNN, duke pasur parasysh se marrëveshjet tregtare zakonisht kërkojnë muaj ose edhe vite bisedimesh.

Britanikët thonë se edhe një marrëveshje e papërsosur është më mirë sesa asnjë marrëveshje .

Kur gazetarët e pyetën Starmer nëse kjo marrëveshje shënoi një përmirësim në krahasim me marrëdhëniet SHBA-Britani e Madhe gjashtë muaj më parë, kryeministri britanik u përgjigj: “Pyetja që duhet të bëni është: A është më mirë se ku ishim dje?”

Në mënyrë indirekte, vazhdon CNN, Starmer pranoi se Britania “kërceu” me ritmin e Trump në shfaqjen që ai kishte vënë në skenë për të mos shkaktuar zemërimin e tij.

U desh pak më shumë se një muaj që kjo ” asgjë titaniumi ” të shpalosej me një nga aleatët më të ngushtë të SHBA-së, megjithatë ajo përfaqëson vetëm 3% të tregtisë totale të SHBA-së.

Megjithatë, kjo nuk është një shenjë e mirë për mijëra bizneset amerikane që aktualisht janë të paralizuara nga tarifat prej 145% të Trump për shumicën e importeve nga Kina, një kundërshtar që nuk është aq i magjepsur nga truket e presidentit dhe është partneri i tretë më i madh tregtar i Amerikës.

Të dërguarit e SHBA-së dhe Kinës do të takohen këtë fundjavë në Gjenevë, por zyrtarët amerikanë as nuk po lënë të kuptohet se do të arrihet një marrëveshje tregtare. Më e mira që ka shpresuar Sekretari i Thesarit i SHBA-së, Scott Besant, është “de-eskalimi”.

Në praktikë, shumë pak ka ndryshuar në lidhje me gjendjen e ekonomisë globale që nga njoftimi i marrëveshjes midis SHBA-së dhe Britanisë. SHBA-të ende kanë një normë efektive tarifore prej 22% sot – më e larta në më shumë se 100 vjet – krahasuar me 2.5% përpara se Trump të merrte detyrën.

Tarifat horizontale prej 10% minimumi mbeten dhe ndryshimet e vogla nuk e ndryshojnë pamjen e përgjithshme: SHBA-të janë një vend me tarifa të larta për të ardhmen e parashikueshme dhe lufta tregtare vazhdon. bw