Një organizatë kriminale shqipfolëse, e aftë për të menaxhuar trafikun e drogës nga distanca, duke koordinuar flukset e personelit dhe parave midis Shqipërisë dhe Piemontes në Itali, është çmontuar ditën e sotme.

Grupi me një strukturë fleksibile të projektuar për të shmangur kontrollet, kryente transportin dhe shpërndarjen e sasive të konsiderueshme të drogës, teksa janë kryer 18 ekzekutime urdhrash arresti e masash të vendosura nga gjykata. Të dyshuarit janë shqiptarë kryesisht dhe italianë.

Kjo është ajo që doli nga Operacioni “Pater-Turnover 2”, i kryer nga Karabinierët e kompanisë Alba, nën koordinimin e Prokurorisë së Astit, i cili çoi në lëshimin e 18 njoftimeve për përfundimin e hetimeve paraprake, kundër qytetarëve italianë dhe shqiptarë .

Hetimi filloi në maj 2024 , me arrestimin në flagrancë të njërit prej të dyshuarve. Që nga ai incident fillestar, hetuesit kanë rindërtuar gradualisht një rrjet kompleks të trafikut të kokainës me pakicë me rrënjë në zonën e Albës, por të drejtuar në mënyrë operative nga jashtë vendit.

Sipas hetuesve, ata që drejtonin fijet ishin individë shqiptarë që banonin në vendin e tyre, të cilët, përmes aplikacioneve të mesazheve dhe rrjeteve sociale, organizonin furnizimet, ndërrimet dhe pagesat pa u larguar nga Shqipëria.

“Modeli operativ ishte i testuar mirë. Udhëheqësit e organizatës mbështeteshin në bashkëpunimin e qytetarëve italianë dhe shtetasve shqiptarë që hynin në Itali me viza turistike tremujore . Kur lejet e tyre skadonin, trafikantët e drogës ktheheshin në Shqipëri, të zëvendësuar nga individë të rinj të gatshëm të zinin vendin e tyre. Ky sistem i rotacionit të vazhdueshëm ishte hartuar për të zvogëluar ekspozimin personal dhe për ta bërë procesin hetimor më kompleks”, informuan autoritetet pas aksionit.

Pikërisht ky mekanizëm i dha emrin operacionit, i cili është vazhdim i “Qarkullimit” të mëparshëm, të kryer në shtator 2023 nga Karabinierët e kompanive Alba dhe Bra. Një hetim që kishte nxjerrë në pah tashmë aftësinë e organizatës për t’u rigjeneruar me shpejtësi, duke ndryshuar personelin, por jo metodat e operimit.

Krahas trafikimit të drogës, hetimi zbuloi një sistem të sofistikuar për pastrimin e të ardhurave të paligjshme. Paratë e fituara nga shitja e drogës transferoheshin në Shqipëri nëpërmjet transfertave të parave deri në 999 euro , një prag i zgjedhur për të shmangur raportimin automatik. Një mori transfertash të vogla të drejtuara drejtuesve të lartë të organizatës ose individëve të lidhur me ta lejuan që paratë të riatdhesoheshin pa tërhequr vëmendje të tepruar.

Monitorimi i flukseve financiare, i kombinuar me mbikëqyrjen lokale, u lejoi hetuesve të rindërtonin transfertat me një total prej mbi 123,800 eurosh. Nga këto, më shumë se 20,600 euro ishin të gjurmueshme drejtpërdrejt te disa prej të dyshuarve , duke forcuar argumentet e prokurorisë për pastrim parash.

“Hetimi jep një pamje të një organizate të strukturuar, por fleksibile, të aftë për t’u përshtatur me kontrollet dhe për të shfrytëzuar mjetet e komunikimit dhe kanalet financiare në dukje të zakonshme. Ky sistem ka pasur një ndikim të prekshëm në tregun lokal të drogës, duke nxitur trafikimin e përhapur të drogës që është i vështirë për t’u zbuluar pa një punë të gjerë hetimore”, tha policia italiane.

Me njoftimin e përfundimit të hetimit, procesi tani hyn në një fazë vendimtare. Të gjithë të dyshuarit ndodhen të paraburgosur ose me masa të tjera sigurie. Panorama

Situata në rajonin portual jugor të Odesës është “e vështirë” pas përshkallëzimit të sulmeve ruse, ndërsa Moska përpiqet të bllokojë aksesin e Ukrainës në Detin e Zi. Kështu deklaroi Presidenti i vendit Volodymyr Zelensky.

Asnjë proces zgjedhor në Ukrainë nuk mund të mbahet në rajonet e vendit nën pushtimin rus, tha të shtunën Presidenti Volodymyr Zelensky, duke theksuar se votimi mund të zhvillohet vetëm nëse garantohet siguria.

Ai shtoi se Ministri i Jashtëm ukrainas ka filluar përgatitjet fillestare për infrastrukturën e nevojshme për t’u mundësuar ukrainasve që jetojnë jashtë vendit të marrin pjesë në votim. BW

Udhëheqësit e Bashkimit Evropian kanë arritur një marrëveshje për t’i dhënë Ukrainës një kredi prej 90 miliardë eurosh, pasi nuk arritën të bien dakord për përdorimin e aseteve të ngrira ruse.

Marrëveshja, e cila sipas udhëheqësve do të përmbushte nevojat ushtarake dhe ekonomike të Ukrainës për dy vitet e ardhshme, erdhi pas më shumë se një dite bisedimesh në një samit në Bruksel.

“Ne u zotuam, ne e përmbushëm premtimin”, shkroi shefi i BE-së, Antonio Costa, në X, ndërsa njoftoi marrëveshjen për të siguruar një kredi të mbështetur nga buxheti i përbashkët i bllokut.

Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky u kishte kërkuar udhëheqësve të përdornin 200 miliardë euro nga asetet e ngrira ruse, por Belgjika, ku mbahet pjesa më e madhe e parave të gatshme, kërkoi garanci për ndarjen e përgjegjësisë, gjë që rezultoi shumë e vështirë për vendet e tjera.

Në një zhvillim tjetër, Presidenti francez Emmanuel Macron tha se besonte se do të ishte “e dobishme” për Evropën të riangazhohej me Presidentin rus Vladimir Putin.

“Unë besoj se është në interesin tonë, si evropian dhe ukrainas, të gjejmë kornizën e duhur për të rinisur këtë diskutim”, tha ai, duke shtuar se evropianët duhet të gjejnë mjetet për ta bërë këtë në javët e ardhshme.

Kryeministri belg Bart De Wever theksoi se udhëheqësit e BE-së shmangën “kaosin dhe përçarjen” me vendimin e tyre për t’i dhënë Ukrainës një kredi përmes huazimit të parave të gatshme në vend që të përdorin asetet e ngrira ruse.

“Ne mbetëm të bashkuar”, shtoi De Wever.

BE-ja vlerëson se Ukrainës i duhen 135 miliardë euro shtesë për të mbijetuar gjatë dy viteve të ardhshme, me krizën e parave kesh që do të fillojë në prill.

Kancelari gjerman Friedrich Merz, i cili kishte nxitur planin e aseteve, deklaroi se vendimi përfundimtar mbi kredinë “i dërgon një sinjal të qartë” Putinit.

Rusia i kishte paralajmëruar udhëheqësit e BE-së të mos i përdornin paratë e saj, por kryeministri polak Donald Tusk deklaroi se duhej të “ngriheshin në lartësinë e kësaj situate”.

Marrëveshja i ofron Kievit një litar shpëtimi që i nevojitet urgjentisht mes një stuhie diplomatike, ndërsa Presidenti i SHBA-së, Donald Trump, nxit një marrëveshje të shpejtë për t’i dhënë fund luftës së Rusisë. Panorama

Bashkimi Evropian ka filluar heqjen e disa masave ndëshkuese ndaj Kosovës, të vendosura në vitin 2023, duke liruar fondet për disa projekte, por shumë të tilla mbesin akoma të bllokuara. Lajmin e bëri të ditur Zëvendëskryeministri i parë në Qeverinë e Kosovës në detyrë, Besnik Bislimi, pas një letre zyrtare që ka pranuar nga Drejtori i Përgjithshëm për Zgjerim i Bashkimit Evropian, Gert Jan Koopman. Sipas letrës së publikuar nga Bislimi, janë liruar mjetet financiare për katër projekte si rrjedhojë e asaj që është vlerësuar “transferim i duhur i pushtetit lokal në veri”, pas zgjedhjeve lokale të 12 tetorit.

Bëhet fjalë për projekte të lidhura me programet IPA, në vlerë prej 34.6 milionë eurosh. “Bazuar në këto dhe në përputhje me komunikimin e Komisionit për Zgjerimin 2025, kam kënaqësinë t’ju informoj se Komisioni do të heqë më tej disa nga masat e BE-së, konkretisht ato që lidhen me programin e fondeve të BE-së dhe kontraktimin e projekteve prioritare”, thuhet në letrën e Koopmanit.

Kosova kërkon heqjen e plotë të masave ndëshkuese
Kosova mirëpret hapin e radhës nga ana e BE-së dhe heqjen e plotë të masave, u shpreh Zëvendëskryeministri i Kosovës Besnik Bislimi. “Në vazhdimësi kemi insistuar për heqjen e masave. Nuk ka më asnjë arsye që një pjesë e tyre të mbeten në fuqi, sidomos pas transferimit të pushtetit në katër komunat në veri në mënyrë ligjore dhe të qetë”, theksoi Bislimi.

Por Bashkimi Evropian, siç shkruajnë mediet në Prishtinë, nuk do t’i heqë këtë vit të gjitha masat ndëshkuese ndaj Kosovës. Komisioni Evropian ka kërkuar nga Kosova t’i paraqesë projektet edhe për përdorimin e fondeve të IPA-s, pra të para-anëtarësimit për periudhën 2026–2027, të cilat gjithsesi duhet të miratohen edhe nga Komisioni Evropian e të mbështeten nga vendet anëtare. Ministrat e vendeve anëtare të Bashkimit Evropian diskutuan të martën në Bruksel për procesin e zgjerimit, duke miratuar konkluzionet për këtë proces. Këshilli për Çështje të Përgjithshme i Bashkimit Evropian, në pjesën për Kosovën bën thirrje që vendi të përshpejtojë hapin në rrugën drejt reformave. Ndër kërkesat e tjera është zbatimi i marrëveshjeve të arritura me Serbinë, në kuadër të procesit të normalizimit të marrëdhënieve, përfshirë nevojën e formimit të Asociacionit të komunave me shumicë serbe. Ndërsa nga Serbia kërkohet që të nisë me njohjen e dokumenteve dhe simboleve të Kosovës dhe të ndërpresë kundërshtimin ndaj anëtarësimit në organizata ndërkombëtare.

Kosova është i vetmi vend në rajonin e Ballkanit Perëndimor që nuk gëzon statusin e vendit kandidat për anëtarësim, ndonëse për këtë ka aplikuar në dhjetor të vitit 2022. Për të kërkuar më shumë nga Brukseli për Kosovën, në kryeqendrën evropiane ka udhëtuar Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, e cila do të marrë pjesë në Samitin BE–Ballkani Perëndimor përkrah liderëve të vendeve anëtare të BE-së, si dhe atyre nga Ballkani Perëndimor. Sipas njoftimit nga Zyra e Presidentes, “në këtë Samit do të diskutohet partneriteti ndërmjet Bashkimit Evropian dhe Ballkanit Perëndimor, me theks të veçantë në procesin e zgjerimit të BE-së dhe avancimin e perspektivës evropiane të rajonit”.

“Heqja e masave ndaj Kosovës dhe ecja përpara në rrugën e integrimit do të zënë prioritet gjatë diskutimeve”, thuhet në njoftimin e presidences. Në agjendën e diskutimeve të Samitit thuhet më tej se “përfshihen gjithashtu Plani i Rritjes për Ballkanin Perëndimor, forcimi i integrimit ekonomik me tregun e përbashkët të BE-së, si dhe çështje që lidhen me zhvillimin ekonomik, investimet dhe reformat”. Po ashtu, liderët do të diskutojnë për bashkëpunimin në fushën e sigurisë dhe mbrojtjes, përfshirë politikën e përbashkët të jashtme dhe të sigurisë, përballjen me kërcënimet hibride dhe kibernetike, si dhe menaxhimin e migracionit dhe sfidat e përbashkëta rajonale dhe evropiane. Samiti vjetor BE–Ballkani Perëndimor është bërë formalitet vitet e fundit. Draft-deklarata e Samitit, një pjesë të së cilës e kanë publikuar mediet në Prishtinë, dokument që duhet të miratohet nga udhëheqësit e BE-së, pohon se “e ardhmja e Ballkanit Perëndimor është në bllokun tonë. Zgjerimi është një mundësi reale që duhet shfrytëzuar”./DW

Udhëheqësit evropianë pretendojnë se mbështesin Ukrainën në emër të mbrojtjes së demokracisë dhe të drejtës ndërkombëtare, por mbështetja e tyre e palëkundur bazohet gjithashtu në “një llogaritje të vetëmbrojtjes”. Kjo sipas Wall Street Journal, e cila raporton se BE-ja ka frikë se një marrëveshje paqeje e favorshme për Moskën do të rriste rrezikun e një lufte më të gjerë.

Kryeqytetet evropiane kanë frikë se Rusia mund të dalë nga konflikti në Ukrainë me një aftësi ushtarake të forcuar, e bindur se mund të rivizatojë kufijtë me forcë dhe duke e perceptuar NATO-n si të dobët.

Në këtë skenar, shkruan gazeta amerikane, vendet evropiane që tashmë janë nën presion financiar do të detyroheshin të rrisnin në mënyrë drastike shpenzimet ushtarake për të ruajtur frenimin. bw

Marie-Françoise Allain, dite Soizik, s’est éteinte à 80 ans. Journaliste, intellectuelle engagée, elle a conjugué lucidité morale et exigence stylistique. De Graham Greene au Kosovo, sa voix fut celle d’une fidélité sans grandiloquence, d’une présence rare. La République du Kosovo doit aujourd’hui lui rendre hommage : son action pour défendre la question du Kosovo a été essentielle en France. Elle fut la première signataire et co-organisatrice de la pétition des intellectuels français contre le nettoyage ethnique.

Paris, le 14 décembre, 2025

Marie-Françoise Allain (on l’appelait Soizik, pour les intimes) nous a quittés ce samedi 13 décembre, à l’âge de 80 ans.

Pour celles et ceux qui l’ont connue, elle était bien plus qu’une journaliste et une intellectuelle engagée : elle était une conscience en mouvement, une présence indéfectible là où il fallait tenir.
Écrire, pour elle, n’était jamais une affaire de style mais un acte de fidélité : fidélité à la vérité, à la justice, aux autres.

Fille d’un homme assassiné en 1965, en mission au service de la France, elle avait très tôt appris que la violence n’est jamais abstraite, qu’elle s’imprime dans les corps, dans les silences, dans la mémoire. Ce legs douloureux, elle l’avait transformé en exigence : une attention farouche aux injustices tues, aux vérités déplacées, aux voix étouffées.

Docteure en études littéraires, elle avait choisi Graham Greene comme compagnon de pensée. Non pas un simple « sujet » académique, mais un observatoire moral, une école de lucidité face aux zones grises, aux fidélités ambiguës, aux compromissions ordinaires.
Cette fréquentation au long cours forgea chez elle une vigilance rare : une écoute de la conscience et de ses sursauts, cette “petite lampe” intérieure qu’un régime, une guerre, une idéologie cherchent toujours à souffler avant d’imposer leur nuit.

Journaliste au Monde diplomatique, elle y mena une œuvre patiente et précise, tournée vers l’Europe centrale, les violences politiques, la culture comme sismographe. Sa ligne n’était pas celle d’un éditorialiste, mais celle d’une rigueur : précision, refus des simplifications, patience des faits. Surtout, cette manière de relier les événements aux vies, sans pathos, mais sans froideur.

C’est sans doute cette alliance, l’éthique de la forme et le sens du réel, qui la rendit si présente lors de la guerre du Kosovo. Très engagée au sein du Comité Kosovo, elle s’est battue, parfois jusqu’à l’épuisement, pour faire entendre en France la voix de la résistance pacifique d’Ibrahim Rugova.

De ce combat, elle fit, avec Xavier Galmiche, un livre essentiel : La Question du Kosovo (Fayard, 1994). Tous deux en furent les coauteurs, égaux dans l’élaboration et la portée de l’ouvrage, elle, journaliste et intellectuelle engagée, lui, alors jeune universitaire tout récemment habilité à la Sorbonne et aujourd’hui Professeur.

Ce texte demeure un document majeur, non seulement pour comprendre une stratégie politique non violente face à l’étouffement et la violence.

Le Kosovo, pour elle, n’a jamais été un “dossier” parmi d’autres. C’était une ligne de fracture, un lieu où se révélait la capacité européenne à reconnaître, ou non, ce qui commence à se déshumaniser.

Dans le prolongement de cet engagement, elle cosigna plusieurs appels dénonçant le “nettoyage ethnique” au Kosovo, et fut la première signataire et co-organisatrice de la pétition des intellectuels français contre le nettoyage ethnique en 23 juin 1998.

Ceux qui l’ont lue se souviennent de sa phrase : une phrase qui tient, qui regarde, qui pèse. Une phrase qui ne se contente pas d’informer, et qui pourtant ne cède jamais au lyrisme gratuit.

Même lorsqu’elle écrivait sur la littérature, elle cherchait la part d’ombre où la morale se décide. Même lorsqu’elle écrivait sur la guerre, elle gardait la pudeur de ne pas confisquer la douleur des autres.

C’était une pudeur active, celle de qui sait que parler sur autrui est un risque, et qui transforme ce risque en discipline.

Reste une œuvre de parole, articles, livres, prises de position, où l’on entend une fidélité sans grandiloquence :
fidélité aux peuples menacés par l’oubli, fidélité à la nuance quand la propagande impose ses slogans, fidélité enfin à cette idée que la littérature et le journalisme, lorsqu’ils se tiennent à leur hauteur, ne sont pas des ornements de la démocratie, mais ses nerfs.

Et ceux qui l’ont connue n’oublieront jamais Soizik, son calme ardent, sa lucidité fraternelle, et cette manière qu’elle avait de rendre la vérité à la fois exigeante et accessible.

Je me souviens d’un dîner à Paris avec le président Ibrahim Rugova : nous étions les deux seules femmes, et il nous offrit à chacune une rose. Ce geste, discret mais symbolique, disait la reconnaissance de notre présence féminine dans un univers politique dominé par les hommes. Marie-Françoise la reçut avec cette gravité douce qui la caractérisait, tout en se moquant doucement d’elle-même.

Xavier, ami de pensée, parlait d’elle comme d’une femme “à la vie et à l’âme romanesques et compliquées”.

Une véritable complicité d’exigence et de confiance les liait. Il lui resta fidèle jusqu’à la fin.

Nous avions fait ensemble le voyage pour lui rendre visite en août 2020, dans sa maison de retraite à Treigny, dans l’Yonne.

Elle nous attendait dans un fauteuil.

La voix était faible, mais l’écoute intacte.

Un moment de clarté suspendue, la dernière fois.

Repose en paix, Soizik. Tu vas retrouver ton papa que tu aimais tant.

Kancelari gjerman Friedrich Merz ka publikuar pamje nga pritja e delegacioneve ukrainase dhe amerikane në Berlin.

Në video duket se si Merz prretfillimisht presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky dhe i bën me dije se delegacioni amerikan ka mbërritur, më pas shihet t’ë mirëpresë ngrohtë edhe përfaqësuesit e posaçëm amerikan Steve Witkoff dhe dhëndri i presidentit amerikan, Jared Kushner.

“Ne duam paqe të qëndrueshme në Ukrainë. Na presin sfida të vështira, por ne jemi të vendosur të ecim përpara. Interesat ukrainase janë edhe interesa evropiane”, shkruan Merz. bw

Kancelari gjerman Friedrich Merz ka dhënë një mesazh të fortë për situatën globale dhe sfidat me të cilat po përballet Evropa, duke theksuar se bota ndodhet në një fazë ndryshimesh të thella.

Gjatë fjalës së tij në konferencën e Unionit Kristian Social (CSU) në Mynih, Merz vuri në dukje se këto zhvillime nuk janë thjesht luhatje të zakonshme në marrëdhëniet ndërkombëtare, por ndryshime strukturore që do të kuptohen plotësisht vetëm pas shumë vitesh.

Ai deklaroi se epoka e ashtuquajtur “Pax Americana” ka marrë fund, duke shtuar se SHBA-të po mbrojnë interesat e tyre me forcë, çka, sipas tij, e detyron Evropën dhe Gjermaninë të bëjnë të njëjtën gjë.

“Nostalgjia nuk do të na ndihmojë”, theksoi kancelari.

Duke iu referuar luftës në Ukrainë, Merz nënvizoi se kërcënimi rus nuk kufizohet vetëm në këtë vend. Ai rikujtoi se situata aktuale ka nisur që në vitin 2014 me aneksimin e Krimesë dhe paralajmëroi se, nëse Rusia do të arrinte qëllimet e saj në Ukrainë, Bashkimi Evropian mund të ishte objektivi i radhës.

“Nuk jam i gatshëm të rrezikoj periudhën më të gjatë të paqes që ka njohur kontinenti ynë”, u shpreh ai.

Në këtë kuadër, Merz renditi katër prioritete kryesore: mbështetjen e Ukrainës për aq kohë sa të jetë e nevojshme, forcimin e kohezionit brenda Bashkimit Evropian dhe NATO-s, si dhe investime të mëdha në kapacitetet mbrojtëse.

Kancelari iu drejtua gjithashtu të rinjve gjermanë, duke folur për shërbimin ushtarak dhe duke shprehur besimin se ata janë të gatshëm t’i shërbejnë vendit. Ai sqaroi se, në fazën fillestare, angazhimi do të jetë vullnetar, por nuk përjashtoi mundësinë e ndryshimeve nëse situata e kërkon.

“Gjermania ofron shumë mundësi, por pret edhe një kontribut për të ndërtuar të ardhmen mbi vlerat e lirisë”, tha Merz.

Në fund, ai theksoi se një nga objektivat kryesore të qeverisë së tij është ristrukturimi i thellë i vendit dhe rikthimi i konkurrueshmërisë ekonomike.

Gjermaninë e përshkroi si “një rast që ka nevojë për rinovim nga themelet”, duke theksuar se ky proces kërkon kohë dhe bashkëpunimin e qytetarëve. Panoram

Italia ka tronditur balancat e deritanishme rreth financimit të Ukrainës, pasi sipas një dokumenti që citohet nga Politico është rreshtuar me Belgjikën, Maltën dhe Bullgarinë në kundërshtim me planin e Komisionit Evropian për përdorimin e 210 miliardë eurove nga asetet shtetërore ruse të ngrira.

Ndërhyrja vjen pak ditë para samitit të rëndësishëm të Këshillit Evropian më 18–19 dhjetor, ku Komisioni shpreson të sigurojë një marrëveshje politike.

Katër vendet propozojnë aktivizimin e një “Plani B”, përmes emetimit të përbashkët të borxhit evropian ose mekanizmave të tjerë të përkohshëm financimi.

Ato kërkojnë që “Komisioni dhe Këshilli të vazhdojnë të shqyrtojnë dhe diskutojnë alternativa në përputhje me të drejtën e BE-së dhe të drejtën ndërkombëtare, më të parashikueshme dhe me shumë më pak rreziqe, për të mbuluar nevojat financiare të Ukrainës, bazuar në një hua të BE-së ose zgjidhje të përkohshme,” sipas të njëjtave burime.

Megjithatë, kjo propozim përballet me pengesat e veta, do të rriste borxhin tashmë të lartë publik të Italisë dhe Francës, ndërsa kërkon unanimitet, çka i jep kryeministrit hungarez Viktor Orbán fuqinë ta bllokojë plotësisht.

Edhe pse Italia, Belgjika, Malta, Bullgaria, Hungaria dhe Sllovakia së bashku nuk përbëjnë një pakicë bllokuese formale, kundërshtia e tyre publike e vështirëson objektivin e Komisionit për të finalizuar një marrëveshje javën e ardhshme.

Për më tepër, katër vendet shprehin rezerva edhe ndaj synimit të Komisionit për të përdorur “kompetenca të jashtëzakonshme” për zgjatjen afatgjatë të ngrirjes së aseteve ruse. Megjithëse votuan pro vazhdimit të ngrirjes në emër të unitetit, ato theksojnë se kjo “nuk paragjykon aspak” vendimin final të liderëve evropianë për një përdorim të mundshëm të këtyre fondeve.

“Ky votim nuk paragjykon në asnjë mënyrë vendimin për përdorimin e mundshëm të aseteve të ngrira ruse, një vendim që duhet të merret në nivel liderësh,” shkruajnë ato.

Mekanizmi ligjor për mbajtjen afatgjatë të aseteve të ngrira synon të ulë rrezikun që vendet më afër Moskës, si Hungaria dhe Sllovakia, të vendosin t’ia kthejnë fondet Rusisë.

Zyrtarët argumentojnë se kjo zgjidhje dobëson mundësinë që Kremlini t’i rikuperojë asetet e tij në kuadër të një marrëveshjeje paqeje pas luftës, duke forcuar kështu planin e veçantë të BE-së për t’i përdorur ato.

Megjithatë, katër vendet paralajmërojnë se klauzola ligjore “sjell pasoja shumë të gjera ligjore, ekonomike, procedurale dhe institucionale, të cilat mund të shkojnë shumë përtej këtij rasti të veçantë”. gsh