Botohen letrat e Mustafa Merlikës me mbretëreshën Geraldinë. Ato vijnë para lexuesit nën siglën e shtëpisë Botuese OMSCA-1 dhe është vëllimi i tretë i “Kuvend letrash me miqtë”. Në këtë botim sillen para publikut letërkëmbimet e Krujës me Familjen Mbretnore, Eqerem Bej Vlorën, Dhimitër Beratin, Baba Rexhepin, Abaz Kupin, Tahir Kolgjinin, Tahir Zajmin, Fan S. Nolin, Kolë Bibë Mirakajn, Ago Agajn, Ismail Goranin. Letrat e këmbyera me familjen mbretërore i takojnë kësaj periudhe kohore: 5 gusht 1956 – 26 nëntor 1958. Problemet familjare, shëndeti i mbretit, situata në Shqipëri, arratisja e shqiptarëve nga regjimi komunist, shkollimi i Princ Lekës janë temat për të cilat flasin letrat që po botojmë më poshtë. LETRAT Madhnisë së Saj, Mbretneshës Gjeraldina të Shqipnisë, Cannes Sa ma shumë largohemi, aq ma shumë mendojmë për ju të gjithë. Në këtë ditë të gëzueshme të ditlindjes Suej pranoni urimet tona shumë të ngrohta. Mustafa/ Telegram i 5 gushtit 1956, ora 23.00, nga Transatlantiku K. Kolombi Cannes, 6 shtatuer 1956 Shkëlqesi, Telegrafin t’uej, për ditëlindjen t’eme e mora, ju falënderoj me gjithë zêmër. Nuk dijshe ku të mundesha me u përgjegj, kështu prita letrën e juej, qi ka qenë për të gjithë ne nji gëzim. Aqë mirë e përshkrueni vendin ku jeni, sa më duket se vetë isha me ju. Nuk shkon ditë qi nuk përmendeni ju, dhashtë Zoti qi të shifemi prapë! M’u bâ qejfi qi djalin e keni gjetë shëndosh; pa e njoftun i jepni pra të falat e mija. Haxhires i puth syt. Nuk mujta me ju dhanë përgjegje mâ shpejt për arsye se deri tani kam qenë në klinikë për operacionin e dhambit edhe sinusitit. Jam hala shum e dobët dhe kam dhimbje. Mbreti, me shëndet shyqyr Zotit, ka qenë mirë, por gjithnji mendon se më hiku shkëlqesia edhe s’kam me ke të flas! Princesha Maxhide asht hala në klinikë, por shkon shumë ma mirë. Tue ju urue shëndet të plotë, edhe tue pritë kohë mbas kohe letrën prej jush, po ju dërgoj me Lekën dhe Mbretin të falat t’ona mâ të përzemërta. Geraldine/ Cannes, 8 shtatuer 1956.

Cannes, 22 nëndur 1956 Excellence, Dëshirojsha me ju shkrue shum ma përpara, vonesa i detyrohet dëshirës t’eme me ju dërgue nji letër në gjuhën shqipe, në stilin t’em dhe jo në frengjisht. Si e shifni, po të marr mundim me shkrue gjuhën t’onë t’ ëmbël, gjâ e cila ju kënaq, jam e sigurtë. Tragjedija e Hungarisë më ka tronditë pa masë dhe më ka lodhun shumë. Ditët i kaloj tue i u përgjigjun telefonit, telegramave e letravet të njerzve qi tregojnë sympatinë e tyne. Duhet me bamë qi Franca të marrë pjesë me diftue ndihmë morale e medicale ! Shum kohë marr për me kërkue nji shtëpi, pse më 1 mars duhet qi të lajmë kët vilën e mirë. Natën ndigjojmë gjithë stacionet e radios.

Zotit lavdi, morali i Mbretit asht nalt dhe optimizma e tij na jep shpresë. Ka qenë mirë, me shëndet dhe lus Zotin të vazhdojmë kështu. Koha asht hala shum e bukur këtu. Madame A. Sula ka qenë për disa ditë këtu, evenimentet e Proche Orientit e kapën në Romë, po zoti Ministri Sula asht mirë në Cairo. Lekës i erdhi leja, speciale për me hyë në Kalnur në Sandhurst, në Inglí dhe jam tani shumë ma e qetë. Princeshat janë të gjitha mirë dhe ju çojnë urimet e tyne ma të përzemërta. Pr. Maxhide ka fitue 52 kilo dhe asht këtu me nji muze. Shpresoj Hadjire ka marrë librin e vogël qi i kam çue e qi vazhdon mirë tue qenë e kënaqun. Mbreti dhe unë ju çojmë urimet t’ona ma të përzemërta. Edhe unë pres nji letër të gjatë prej Jush. Sigurisht edhe atje evenimentet e Kontinentit t’onë bajnë përshtypje?! Geraldine

Cannes, 18 – III – 1957 Villa Clément Bayard Ave. Jean de Noailles I dashun Zoti Ministër, Më duket se ka kalue nji kohë e gjatë që nuk kemi lajme prej jush. Koha kalon gjithmonë shpejt e në shtëpinë time më duket se mungon deri diku mundimi moral për të mbajtë një letërkëmbim të rregullt. Dimri këtu ka qenë shumë i butë, por po aq i ashpër me Mbretin. Me gjithë kujdesin tonë ai pat marrë nji grip shumë të keq qi e ka mundue shumë e, në të vërtetë e ka marrë veten vetëm tashti. Kisha shkue tek Leka më 15 janar në Londër. Kisha ba ndërmend me ndejtë nja dhjetë ditë, por të tretën ditë u detyrova të marr aeroplanin e të kthehesha shpejt tek Mbreti. Mezi gjeta kohë t’a vejsha Lekën në kontakt me familjet angleze qi njifsha e me ndonji personalitet zyrtar. Duhet t’Ju them se jam shumë e prekun nga mirësjellja e përsosun e këtyne miqve për të pritë Lekën në shtëpitë e tyne. Ai ka ba nji përparim të madh në akademinë ushtarake të Sandhurstit dhe komandanti i përgjithshëm i akademisë i ka shkruejtë Mbretit nji letër plot lavdërime për te. Natyrisht fillimi asht veçanërisht i vështirë përsa i përket stërvitjes fizike, por ajo nuk i ban veçse mirë e ai asht dakord. Pati fatin e keq të thyente kaviljen në nji stërvitje, por duket se po e përballon mrekullisht. Atmosfera politike nuk po kthjellohet e mbas pafuqisë të diftueme nga Kombet e Bashkueme, përballë tragjedisë së vendit tonë, unë nuk lexoj ma gazetat. Me u vendosë në Shtetet e Bashkueme, siç e dini, ka qenë dëshira jonë për nji kohë të gjatë, por mjetet financiare na mungojnë për me ushqye ende nji projekt të tillë. Zoti i Madh ka dëshirue që ne të qëndrojmë në Evropën tonë të mirë e të hershme dhe unë përulem me mirënjohje që vullneti i Tij i mirë të plotësohet… Këtu gjithshka asht ashtu si e keni lanë. Për lajmet nga Shqipnia preferoj ma mirë me ju lanë nji Kolonel. Nuk më pëlqen me u tërheqë në thashetheme. Un i due të gjithë me nji zemër nane, asht e vetmja gja që mundem me ju dhurue. Shpresoj që kurajozja ime Haxhire të jetë mirë. Me kujtimet e mira të gjithë neve ju dërgoj urimet më të mira të mijat për ju të tre. Geraldine
1gusht 1957 Excellence, Kët pjesën tjetër po e shkruej të diktueme prej Mbretit. Nji dënim për popujt e robnuem nën nji formë “diabolique” po përgatitet në Europën centrale edhe ne Balkan. Tue i marrë parasysh interesat e nalta të vendit t’onë nji memorandum i paraqita Nato-s, Ambasadës Inglize, t’Amerikës, të Francës, t’Italisë.
2-3 muej ma përpara tue i pa gjasat paç ba do démarcha verbale, prej të cilëve paç përgjegjen qi nuk besohet se nji gja e tillë mund të bahet. Do t’ishte mirë, tashma qi ka rrahë çeshtja edhe në shtyp, t’u bante prej emigratës shqiptare qi ndodhet atje démarcha kolektive në Departamentin e Shtetit, burimi i vetëm qi mund të na shpëtojë prej zgjedhjes slave. Këtë çështje po ua laj edhe në gjykimin tuej e nuk po i shkruej tjetër kujt. Shpresoj se Shqiptarët, tue i marrë para sysh qi nuk asht çështje partizanije, qi humbën kohë kot tue i ngatrrue njenën me tjetrin, po asht çeshtje atdhetarije, do të mundin të bajnë nji hap, si detyrë qi e kanë kundrejt atdheut.
Geraldine njoftuni n’Akademi e unë jam mjaft krenare për te. Kemi ndigjue shumë mjerime, tortura e guxim këta muejt e fundit, refugjatët e vendit tonë të shkretë kalojnë fshehtas kufinin e vijnë edhe në kambë këtu nga Bari apo Trieste. Faleminderit Zotit, autoritetet franceze janë shumë mikpritës dhe u japin atyne letrat, ne i çojmë me biletat e trenit e ndonji lek në xhep për Paris. Ata kanë fillue me ardhë kaq shumë, sa vërtetë duhet me pasë nji komitet! Në Paris, deri tash, kanë gjetë të gjithë punë. Në shtëpi gjithshka asht siç ka qenë. Shpresoj të kem lajme së shpejti prej jush, ashtu si prej birit tuej dhe Haxhires, së cilës i shkojnë mendimet e mija ma të mira. Urimet ma të mira edhe për shëndetin tuej. Geraldine Cannes, 25 nandor 1957 Shkëlqesi, Morëm vesh se keni festue 70-vjetorin e lindjes suej. Mbreti dhe unë ju dërgojnë urimet ma të mira për shëndet të plotë, që të mund të vazhdoni të punoni ma së miri për Atdheun. Asht e randë kur festohen ditlindjet tue i ba ballë nji realiteti t’ashpër të gjatësisë së mërgimit tonë e të ndamjes së pafund prej të dashunve tonë qi nuk i shohim. Por, faleminderit Zotit, Zoti i Madh na jep gjithmonë mbështetjen e moralit e të shpirtit njerëzor: Shpresën! Mbreti mbetet gjithmonë optimist, Zoti plotësoftë dëshirat! Me mendimet tona më të mira dhe urimet tona më të ngrohta. Geraldine