Ka një shprehje të vjetër, që i përshtatet veçanërisht Uashingtonit, që thotë se nuk ka veprim të mirë që të mos ndëshkohet. Dhe askush nuk ka qenë më i viktimizuar nga kjo e vërtetë se Elon Musk.

Musk është padyshim një nga 10 sipërmarrësit, krijuesit e pasurisë dhe vizionarët më të mëdhenj në historinë e botës. Bizneset e tij, nga Tesla te SpaceX, vlejnë mbi një trilion dollarë.

Udhëtimi i tij patriotik në Uashington për të ndihmuar presidentin Trump kishte për qëllim të identifikonte shpërdorimin, papërshtatshmërinë, mashtrimet dhe vjedhjet që janë të përhapura në qeverinë e Shteteve të Bashkuara. Kush tjetër mund të bëjë qeverinë më produktive dhe me më pak shpenzime?

Por që nga fillimi, përpjekja e tij për të kursyer para për taksapaguesit u tall dhe u sulmua nga media, klasa e përhershme qeverisëse dhe entitetet e pallogaritura në Uashington. Ai sulmoi burokracinë e gjerë në shumë agjenci të qeverisë ku punonjësit federalë të paguar mirë po merrnin rroga prej 150.000 dollarë ose më shumë, por nuk shqetësoheshin për të shkuar në punë. Ai ekspozoi miliona dollarë që po dërgoheshin tek marrësit e sigurimeve shoqërore, që ishin më të moshuar se 120 vjeç, dhe sistemet e vjetra të kompjuterëve në agjencitë qeveritare si ajo e Kontrollit të Trafikut Ajror, që ishin instaluar në vitet 1980.

Ekipi i tij zbuloi se programet e ndihmës ndërkombëtare të qeverisë, si USAID, as nuk mund të llogarisnin se çfarë ndodhi me qindra milionë dollarë, pasi këto fonde u përthithën nga një sindikatë “organizatash joqeveritare”.

Ai e nxori në pah për të gjithë taksapaguesit amerikanë mënyrën skandaloze dhe shfrytëzuese se si burokratët dhe kontraktorët e qeverisë në Uashington po i shërbenin vetvetes dhe jo publikut. Fakti që tri nga pesë qarqet më të pasura në Shtetet e Bashkuara janë në dhe rreth Uashingtonit, fliste shumë për taksapaguesit amerikanë në zona të largëta si Kansas, Maine dhe Montana.

Për vetëm disa muaj, Departamenti i Efikasitetit Qeveritar (DOGE) i Musk, identifikoi 160 miliardë dollarë kursime. Mendojeni vetëm nëse ai do kishte pasur më shumë kohë dhe mbështetje nga ata që punojnë për qeverinë.

Ai besonte naivisht se do të shihej si një hero kombëtar. Në vend të kësaj, shpërblimi i tij për nxjerrjen në pah para publikut amerikan se perandoria e Uashingtonit ishte lakuriq, ishte të krijonte një revoltë nga ana e majtë kundër Tesla-s dhe bizneseve të tij të tjera të klasit botëror. Pse ky zemërim? Sepse sistemi i korrupsionit është kaq i thellë dhe qindra miliardë dollarët që shkojnë në këtë biznes, dhe bëjnë që mashtruesit të pasurohen nga çdo paligjshmëri, kanë krijuar një mekanizëm vetëmbrojtës shumë më të fuqishëm sesa ai ose ndonjë prej nesh mendoi se ishte e mundur. Të vendosësh një shirit në gojën e një qeni të egër nuk është një detyrë e lehtë.

Tani Elon Musk është kuptueshëm i frustruar. Ai ka kërkuar edhe falje për faktin se ishte “shumë politik.” Ai ka arritur në përfundimin se Uashingtoni është përherë i thyer dhe ndoshta edhe i pariparueshëm.

Mbi të gjitha, nëse ai dhe Trump nuk mund ta rregullojnë këtë ndërmarrje arrogante, të mbingarkuar dhe të thyer me vlerë 7 trilionë dollarë në Uashington, kush mund ta bëjë këtë?

Në një nga postimet e tij më të fundit në mediat sociale, Musk deklaron se mënyra e vetme për të zvogëluar borxhin tonë, dhe tumorin që Uashingtoni ka krijuar mbi jetën dhe kulturën amerikane, është “të rritet ekonomia private” me shpejtësi maksimale, në mënyrë që, në terma relativë, Uashingtoni të bëhet gjithnjë e më pak i rëndësishëm – një humbje e peshës që ne thjesht e shkruajmë çdo vit si një kosto e të bërit të biznesit.

Ai mund të ketë të drejtë që rritja ekonomike është mënyra e vetme për të rregulluar financat e kombit tonë. Lajmi i mirë është se nuk ka askush më të mirë se ai për ta bërë këtë. sn