VOAL

MBRËMË NESËR – Cikël poetik nga RUZHDI GOLE

November 3, 2025

BRENGËZ E BEGATË

.

Përhera, më shumë, e kam dashur

më ka ndjerë, ndoshta, një cak,

prej më së largu m’afrohet

së largu dhe kaq afër

me tjetër grup gjaku

dikur jetë plot sy

tani syri çast.

.

Tirana, ndërkohë, është s’është ajo…

.

Tirana, ndërmend,

më pak më do

dhe kjo

më begaton një brengëz

të shtrenjtë e të shenjtë…

.

RRËMBIME

.

A mund të nisemi andej nga erdhëm

të mpleksim guximet ledhatojmë

mbrëmjen … qershizën e parë

me xixa në venë ?

.

A mund të jem sonte po ai vrapth

përmallimi lënduar gjatë urtë

të gjej çka shpejt mbrujta

në Tiranën pa frak

qullur … ngrohtë

zjarr në shkurt?

.

Asaj rrokullime q’ende shpupuritet

mund t’ia ndij kreshtën e lume ?

Tirana përgjysëm… e tëra

pa i ra në gjunjë botës

botës i përvidhej

plot gracka

thërrime …

uri e të dashuruarve.

.

O, ç’ëndërrime… të çartura paksa…

.

Tirana sonte ndizet e nuk fiket

gjithçka më merr

s’më rrëmben gjithçka…

.

LIZETË

.

Më pak jetoja vetëm

kur dija çfarë dashuroja

dashuroja bustin legjendën.

.

Afër, për t’u mbajtur, mend

ëndërrova liriken Lizetë,

shirat më qullnin

s’i shihja buz’plasur

syvëngërt shihja

mjegullinat retë…

.

Tani,

asgjë s’ka mbetur

nga livadhet tona

në këtë kryeqytet

ku vrapoj

ngadalshëm

për të kujtuar

çka deshëm

aq vrundull

aq qetë

.

ngadalë nxitoj mos mbërrij natën…

.

CIFLA

.

Tjetër e bukura

e bukura e brengave

me rrjedha të hareshme,

.

Tirana

plot të vërteta të reja

të cënuara, cifla

në ndërgjegje.

.

Tjetër thirrja buzagaz i pastër

nga shfytyrimi zi mbrapsht’

një krismë sonte mund

të ma mpij kryqin

në kishën e Fjalës

lëkund gjysm’hënën

nga sheshi emblemë gjer në Dajt.

.

Tirana jeton rrjedha të hareshme,

.

Tirana

plot ndjenja,

brenga, ndërgjegje.

.

MBRËMË NESËR

.

E mrekullueshme kjo mbrëmje

oh, sa e mrekullueshme,

flladi sikur luan flaut

flauti plot sythe,

.

tjetër përtëritje

çdo gisht,

.

mua më duket

sikur po dal

prej ëndrrave

tek burimi i luleve,

të gjithë ëndërruar

veten fare pak

tek të tjerët puhizë.

.

Sonte tjera fytyra gdhend mbrëmja

me gishtat e saj të padukshëm,

tiparet tona të mbrame

përsëmbari të mugët,

.

e mrekullueshme kjo mbrëmje

me sy të rinj këqyr çfarë shkoi,

që edhe pse u rrudh e vyshk

asnjë e asgjë nuk mallkoi,

kurrë nuk u bjerr

nga cene të hijshme

çdo rrëmuje

vragë,

s’ka varrezë

as kryq

as lutje

as baltë.

.

Oh,

sa mahnitem

nga kjo mbrëmje

tiranase rrezëllitëse…

.

i këtushëm më s’jam, po i mbramë.?

.

RREKJE

.

Anashkaloj

zekthin e tymin

jo timbër dhe plojë.

.

Mbrapshtoj pas rrekjes

acarin mbi kokën

pa mblojë

.

u dredhoj hileve me bejte.

.

Shumë më tepër dredhitë

më duhen të afrohem

tek seksi i çudive

qiriu gjysmë fis.

.

Ngahera parakaloj mëdyshjen

Tirana gjallëron rrëfenjë

pa plojë

.

ku s’gërhasin qyqet…

.

ACAR I BUTË

.

Mendohemi vërtet ëndërrt,

çdo gjëagjëzë na përhitet

acartë, përzemërt.

.

Endërrojmë plot përndritje

të vërteta vërtet të fisme,

.

mendojmë pa të çala,

.

kryeqytetit ndonjëherë

ngazëllehemi

ëndërrt

gunga, ligje përralla.

twitter
Follow
facebook
linkedin

Fjalë kyçe: RUZHDI GOLE

twitter
Follow
facebook
linkedin

Send this to a friend