VOAL

Rusia shkarkon komandantin ushtarak të njohur si ‘Gjeneral Armageddon’

January 11, 2023

Moska shpreson të rrisë efektivitetin e operacioneve të saj ushtarake në Ukrainë – pas më shumë se 10 muajsh – duke emëruar një komandant të ri.

Sipas medieve të huaja, Sergei Surovikin, i quajtur “Gjeneral Armageddon” – është hequr nga roli i tij si komandant i grupit të forcave të kombinuara për atë që Moska e quan “operacioni i saj special ushtarak”, sipas agjencisë ruse të lajmeve RIA.

Shefi i Shtabit të Përgjithshëm, Valery Gerasimov, i cili është kreu i ushtrisë ruse, do të marrë detyrën prej tij – ndërsa zoti Surovikin do të jetë zëvendës i tij.

Ndryshimi u njoftua nga ministri rus i mbrojtjes Sergei Shoigu dhe u përshkrua si “një rritje në nivelin e udhëheqjes së operacionit special”.

Ministria ruse e Mbrojtjes tha se emërimet e reja kishin të bënin me “zgjerimin e shkallës së detyrave që zgjidheshin” dhe “nevoja për të organizuar ndërveprim më të ngushtë midis llojeve dhe armëve të trupave”.

Surovikin ka udhëhequr operacionet e Rusisë në Ukrainë për pak më shumë se tre muaj.

Veterani ushtarak ka një reputacion për pamëshirshmërinë dhe brutalitetin, duke udhëhequr ndërhyrjen e Rusisë gjatë Luftës Siriane në vitin 2017.

Ai është gjithashtu një aleat kryesor i Yevgeny Prigozhin, themeluesit dhe kreut të grupit të fshehtë mercenar Wagner, i cili ka luftuar në rajonin lindor të Donbasit të Ukrainës.

Presioni është rritur mbi udhëheqjen ruse për të ndryshuar fatin e saj pasi komentuesit pro luftës kanë kritikuar gjithnjë e më shumë qasjen ndaj luftës në Ukrainë.

Muajin e kaluar, thashethemet qarkulluan në mediat sociale se Gerasimov ishte shkarkuar nga detyra – dhe kjo u përforcua më tej nga Ministria Britanike e Mbrojtjes dhe Instituti për Studimin e Luftës në SHBA.

Ministria e Mbrojtjes e Rusisë i mohoi thashethemet në atë kohë, duke thënë se nuk kishte arsye për shkarkimin e Gerasimov. syri.net

twitter
Follow
facebook
linkedin

Fjalë kyçe: Gjeneral Armageddon, Sergei Surovikin

Komentet

Cancel reply

Lajme të ngjashëm

Vdekja e presidentit iranian, reagon Uashingtoni: Raisi kishte duart e lara me gjak, por…

Shtëpia e Bardhë ka reaguar për vdekjen e presidentit të Iranit, Ebrahim Raisi.

Zëdhënësi i Departamentit Amerikan të Shtetit Matteu Miller tha se presidenti Raisi mori pjesë në mënyrë brutale në shtypjen e popullit iranian.

“Ai ishte i përfshirë në abuzime të shumta të tmerrshme të të drejtave të njeriut, duke përfshirë luajtjen e një roli kyç në vrasjen e mijëra të burgosurve politikë në 1988”, tha Miller. “Disa nga abuzimet më të këqija të të drejtave të njeriut kanë ndodhur gjatë mandatit të tij si president. Veçanërisht luajti rol në shtypjen e të drejtave të grave dhe vajzave në Iran”, tha zëdhënësi.

Miller shtoi se gjithsesi i vjen keq për vdekjen e Raisit, pasi është për të ardhur keq për çdokënd që vdes në një aksident me helikopter. “Kjo nuk ndryshon faktin që ai kishte duart e lara në gjak”, deklaroi ai.

Miller shtoi se qasja e SHBA-ve ndaj Iranit nuk ka ndryshuar. Sipas tij, Irani ka kërkuar ndihmë tek SHBA pas aksidentit, por se Uashingtoni nuk e ka dhënë dot këtë lloj ndihme, “për shkak të mungesës së logjistikës”. bw

BBC: Ebrahim Raisi ishte përfolur për majën e pushtetit në Iran

Nga Lyse Doucet, BBC

Ai qëndroi afër majës së pushtetit në Republikën Islamike dhe sugjerohej gjerësisht se do të ngrihej në majën e saj.

Një kthesë dramatike i dha atij një dorë tjetër.

Vdekja e papritur e Presidentit Ebrahim Raisi në një aksident me helikopter të dielën ka përmbysur spekulimet në rritje se kush do të zëvendësojë përfundimisht liderin suprem 85-vjeçar Ajatollah Ali Khamenei, shëndeti i të cilit ka qenë prej kohësh në qendër të interesit intensiv.

Fati tragjik i presidentit të vijës së ashpër të Iranit nuk pritet të prishë drejtimin e politikës iraniane ose të tronditë Republikën Islamike në ndonjë mënyrë konsekuente.

Por do të testojë një sistem ku konservatorët e vijës së ashpër dominojnë tani të gjitha degët e pushtetit, të zgjedhura dhe të pazgjedhura.

Kundërshtarët e tij do të përshëndesin largimin e një ish-prokurori të akuzuar për një rol vendimtar në ekzekutimin masiv të të burgosurve politikë në vitet 1980, të cilin ai e mohoi; ata do të shpresojnë se fundi i sundimit të tij do të përshpejtojë fundin e këtij regjimi.

Për konservatorët në pushtet të Iranit, funerali shtetëror do të jetë një rast i mbushur me emocione; do të jetë gjithashtu një mundësi për të filluar dërgimin e sinjaleve të tyre të vazhdimësisë.

Një pozicion tjetër kritik që duhet të plotësohet është vendi i mbajtur nga ky klerik i rangut të mesëm në Asamblenë e Ekspertëve, organi i autorizuar për të zgjedhur liderin e ri suprem, kur të vijë ai tranzicion shumë më i rëndësishëm.

Vizita e fundit e Raisit, kë takoi Presidenti i Iranit në kufi

Disa orë para zhdukjes së helikopterit të tij në veri të Iranit, presidenti i konfirmuar tashmë i vdekur, Ebrahim Raisi, u takua me presidentin e Azerbajxhanit, Ilham Aliyev.

Të dy liderët kishin udhëtuar së bashku në provincën iraniane të Azerbajxhanit Lindor, ku inauguruan një digë në kufirin mes dy vendeve.

Në një postim pas publikimit të lajmit për rrëzimin e helikopterit që transportonte Raisin, Aliyev tha se ishte i trishtuar nga lajmi, pasi i kishte thënë një lamtumirë miqësore më herët gjatë takimit të tyre.

“Sot, pasi i dhamë lamtumirën miqësore presidentit të Republikës Islamike të Iranit, Ibrahim Raishi, jemi thellësisht të shqetësuar nga lajmi i rrëzimit në Iran të helikopterit që mbante delegacionin më të lartë. Lutjet tona drejtuar Allahut të Madhëruar janë për Presidentin Ibrahim Raisi dhe delegacionin që e shoqëroi. Si vend fqinj, mik dhe vëlla, Republika e Azerbajxhanit është e gatshme të ofrojë çdo ndihmë të nevojshme”, shkroi ai.

Sky News: Reputacioni i frikshëm i ‘Kasapit të Teheranit’

Ebrahim Raisi ka qenë një nga më të ashpër të vijës së ashpër të Iranit, një besimtar fanatik dhe absolut në revolucionin iranian dhe misionin e tij.

Nëse ai ka vdekur në një shpat mali në veri të vendit, siç duket gjithnjë e më e mundshme, do të jetë një moment madhor për vendin dhe rajonin.

Ajo do të largojë nga Lindja e Mesme një nga lojtarët e saj më të ashpër më pa kompromis.

Një burrë që nisi sulmin e parë të drejtpërdrejtë ndaj Izraelit në historinë e vendit të tij dhe një njeri i vijës së ashpër në vëzhgimin e të cilit qindra iranianë janë vrarë në shtypjen brutale të protestave të fundit të udhëhequra nga gratë, Raisi ka një sasi të madhe gjaku në duart e tij.

Reputacioni i tij i frikshëm shkon prapa në vitet 1980, një periudhë që i dha atij çmimin e dyshimtë Kasapi i Teheranit.

Ai u ul në të ashtuquajturin panelin e vdekjes prej katër gjykatësish islamikë, të cilët dënuan mijëra të burgosur iranianë të ndërgjegjes me vdekjen e tyre gjatë spastrimit të vitit 1988.

Raisi ka qenë personalisht i përfshirë në dy nga periudhat më të errëta të represionit iranian. Dhe ai shihej si një nga pretendentët e preferuar për të zëvendësuar liderin suprem të moshuar dhe të sëmurë Ali Khamenei.

Pranimi i tij në atë rol do të garantonte vite më shumë të njëjtat… dhe vite më shumë ndërhyrje jashtë vendit.

Me Raisin si president, Irani është përfshirë në ndërhyrje gjithnjë e më shumë aventureske përtej kufijve të tij.

Me të në krye, Irani ka ndihmuar Houthis të kërcënojnë transportin ndërkombëtar në Detin e Kuq; ndihmoi Hezbollahun të angazhonte Izraelin në një duel shtatë-mujor mbi kufirin e tij verior; ndihmoi milicinë në Irak për të sulmuar dhe në disa raste për të vrarë ushtarët amerikanë; dhe ndihmoi Hamasin të luftonte luftën e vet kundër shtetit hebre.

Pas dy vitesh trazirash, dështimi ekonomik dhe rimëkëmbje belbëzimi nga pandemia, Irani është i ndarë dhe i dobësuar.

Qeveria e saj ka humbur shumë nga besueshmëria dhe mbështetja e saj për shkak të mizorive që u ka bërë grave të saj.

Pak jashtë regjimit dhe radhëve të tij të ndjekësve të zjarrtë do të vajtojnë një njeri që ka mbikëqyrur vdekjen, burgosjen ose torturimin e kaq shumë njerëzve.

Iranianët mund të guxojnë të dëshirojnë kohë më pak represive pa të. Të huajt do të shpresojnë për një Iran më pak problematik.

Por ka shumë të tjera nga ka ardhur dhe Udhëheqësi Suprem ka të ngjarë të gjejë një tjetër personazh të vijës së ashpër për ta zëvendësuar atë.

Frika do të jetë nga destabiliteti në prag të zgjedhjeve. Qeveria është minuar nga ngjarjet e fundit, lideri i saj suprem nuk është mirë.

Nëse Raisi ka vdekur, qeveria e tij do të përpiqet të sigurojë trashëgiminë sa më shpejt dhe pa probleme. sn

*Nga Dominic Waghorn, redaktor i çështjeve ndërkombëtare – Sky News

Ndalimi i drogës nga talibanët nxit protesta vdekjeprurëse në Afganistan

Provinca veriore e Afganistanit, Badakhshan, ka qenë skenë e protestave të dhunshme kundër talibanëve gjatë javëve të fundit.

Demonstratat e rralla janë nxitur nga zbatimi me forcë i vendimit të grupit militant, që ndalon me ligj kultivimin e drogës, që është një mjet shpëtimi për dhjetëra mijëra fermerë të varfër.

Talibanët i kanë shtypur dhunshëm tubimet, duke qëlluar dhe vrarë disa protestues dhe duke rrethuar dhjetëra banorë vendas.

Tubimet antitalibane, thonë vëzhguesit, zbulojnë zemërimin ndaj politikave jopopullore të grupit islamik të vijës së ashpër dhe përdorimin e taktikave të rënda për të shtypur disidencën.

“Ky është një alarm për talibanët në pushtet”, tha Nazifa Haqpal, një studiuese afgane që vepron në Britani.

“Qeverisja despotike e talibanëve e bazuar në forcën brutale, nuk po funksionon”.

Gati tre vjet pasi talibanët morën pushtetin, grupi ka treguar pak interes në “të kuptuarit e çështjeve [të afganëve] ose të miratojë politika të përshtatshme” për t’i trajtuar ato, tha Haqpal.

“Zemërim dhe protesta”

Protestat shpërthyen më 3 dhe 4 maj në distriktet Darayim dhe Argo të Badakhshan, pasi forcat talibane të ngarkuara me pastrimin e kulturave të lulekuqes u përleshën me fermerët. Vendasit thanë se talibanët hapën zjarr dhe vranë dy persona.

Talibanët dërguan një delegacion për të negociuar me fermerët dhe më vonë thanë se qetësia ishte rivendosur.

Por, më 13 maj, protestat shpërthyen sërish në lagjen Argo. Talibanët u përgjigjën me forcë brutale, duke vrarë dy persona dhe duke plagosur shumë të tjerë, thanë vendasit.

Banorët e Badakhshanit duke protestuar kundër brutalitetit të talibanëve më 3 maj.

“Njerëzit nuk donin që kulturat e tyre të shkatërroheshin”, tha Shamsuddin Mubarez, një banor i rrethit Argo, për Radio Azadi të Radios Evropa e Lirë.
Kur banorët vendas protestuan, tha Mubarez, talibanët u përgjigjën duke përdorur forcë. Kjo krijoi “më shumë telashe”, tha ai.

Kalimullah Humsukhan, një banor i distriktit Darayim, tha për Radio Azadi se çrrënjosja me forcë e lulëkuqeve në fusha nga ana e talibanëve, shkaktoi “zemërim dhe protesta” në distrikt në fillim të majit. Ai tha se banorët ishin të pakënaqur me taktikat e dhunshme të militantëve.

“Pak ose asgjë”

Që nga rimarrja e pushtetit në vitin 2021, talibanët kanë vendosur kufizime të rënda ndaj grave, kanë goditur brutalisht disidentët dhe kanë monopolizuar pushtetin.

Politikat ekstremiste të grupit kanë zemëruar afganët dhe e kanë bërë që qeveria të mos njihet nga komuniteti ndërkombëtar.

Ndalimi i drogës nga talibanët në vitin 2022 ka reduktuar ndjeshëm prodhimin e opiumit. Por, grupi nuk ka arritur t’u sigurojë fermerëve mjete jetese dhe prodhime alternative, duke i shtyrë shumë më thellë në varfëri mes një krize shkatërruese ekonomike dhe humanitare.

Graeme Smith, një analist i lartë i Afganistanit në Grupin Ndërkombëtar të Krizave, tha se ndalimi i talibanëve për narkotikët ka goditur veçanërisht rëndë fermerët në zonat malore si Badakhshani, sepse ata kanë ferma më të vogla dhe më pak produktive.

“Fermerët nuk kanë rezerva të mëdha dhe pak ose aspak rezervë për të shitur”, tha ai.

Smith tha se “përgjigjja e vetme [për fermerët] tani do të jetë punësimi jo-fermë”, sepse kulturat alternative nuk mund të zëvendësojnë opiumin, çmimi i të cilit është rritur në qiell vitet e fundit.

“Pranvera afgane”

Protestat vdekjeprurëse në Badakhshan nuk janë të izoluara.

Më 9 maj, talibanët vranë të paktën katër persona pas një tubimi në provincën lindore të Nangarhar, e cila kufizohet me Pakistanin.

Militantët urdhëruan vendasit t’i lironin shtëpitë e tyre për t’i hapur rrugë ndërtimit të një objekti doganimi. Vendasit i rezistuan prishjes dhe bllokuan një autostradë kryesore. Talibanët u përgjigjën duke qëlluar mbi turmën.

Smith tha se nuk ishte rastësi që ka pasur trazira në Nangarhar dhe Badakhshan, të cilat kontribuuan ndjeshëm në radhët e forcave të armatosura të ish-qeverisë afgane të mbështetur nga Perëndimi.

“Tani të mbijetuarit nga ato forca të mposhtura, po vuajnë nivele të larta papunësie”, tha ai.

Badakhshani është gjithashtu një rajon i banuar me shumicë etnike taxhike dhe dikur ishte një bastion i rezistencës ndaj talibanëve në vitet 1990. Talibanët përbëhen kryesisht nga pashtunët.

Nazifa Haqpal tha se protestat janë dëshmi e “vetëdijes politike dhe ligjore” që u formua në Afganistan pasi pushtimi i udhëhequr nga SHBA-ja më 2001 përmbysi regjimin e parë të talibanëve.

Talibanët mund të përballen me një “pranverë afgane” nëse “protestat e tilla organizohen dhe përhapen”, tha ajo.

Presidenti i Iranit vdes nga rrëzimi i helikopterit

Karrige boshe e presidentit Ebrahim Raisi në kabinetin iranian, pas konfirmimit të vdekjes së tij.

Presidenti i Iranit, Ebrahim Raisi dhe shoqëruesit e tij, përfshirë ministrin e Jashtëm Hossein Amir-Abdollahian, janë gjetur të vdekur në vendin ku u rrëzua një helikopter në veriperëndim të Iranit.

Televizioni shtetëror i Iranit raportoi më 20 maj se helikopteri u rrëzua si pasojë e motit të keq.

Kabineti i Raisit është duke e mbajtur një takim emergjent, sipas mediave shtetërore.

Ligji iranian thekson se, nëse vdes presidenti, atëherë pushteti i kalohet zëvendëspresidentit të parë. Një këshill, i përbërë nga kryetari i Parlamentit, kryetari i Gjyqësorit dhe nga zëvendëspresidenti i parë, duhet ta organizojë emërimin e presidentit të ri brenda 50 ditëve.

Mohammad Mokhber është zëvendëspresidenti i parë i tanishëm i Iranit.

Ekipet e shpëtimit, të ndihmuara nga disa qeveri të huaja, bënë përpjekje të mëdha për ta gjetur helikopterin, i cili ishte rrëzuar si pasojë e gjendjes së keqe atmosferike në pjesën bjeshkore të vendit më 19 maj.

Helikopteri i Raisit po kthehej nga qyteti Tabriz kur u rrëzua në afërsi të qytetit Jolfa. Televizioni shtetërore e kishte përshkruar si “ulje të vrazhdët”, por disa media raportuan, me burime qeveritare, se helikopteri u rrëzua derisa po e kalonte një fushë bjeshkore dhe malore.

Qeveria e Iranit tha se ai ishte njëri nga tre helikopterët që po fluturonin së bashku dhe se dy të tjerët ateruan në mënyrë të sigurt në Tabriz.

Raisi dhe Amir-Abdollahian udhëtuan në Azerbajxhan më 19 maj, për ta përuruar një digë me presidentin e Azerbajxhanit, Ilham Aliyev.

Aliyev shkroi në rrjetin social X se Azerbajxhani u “shqetësua pafundësisht” nga lajmi për rrëzimin e helikopterit të Raisit.

Raisi u zgjodh president më 2021 dhe prej atëherë i kishte ashpërsuar kufizimet ndaj iranianëve, përmes zbatimit të detyrueshëm të ligjeve të moralit dhe përmes një lufte të përgjakshme kundër protestave antiqeveritare, të cilat ishin nxitur nga vdekja e Mahsa Aminit në paraburgimin policor për gjoja shkeljen e ligjit për bartjen e shamisë së kokës.

Ai kishte bërë përpjekje të mëdha në bisedimet bërthamore me fuqitë botërore, duke e lejuar vendin e vet ta rrisë dukshëm njëkohësisht edhe programin e vet për uranium të pasuruar. REL

Iran, rrëzohet helikopteri me të cilin udhëtonte Presidenti Ebrahim Raisi

Një helikopter me të cilin po udhëtonte presidenti iranian Ebrahim Raisi dhe ministri i tij i jashtëm bëri një ulje të detyruar dhe të “fortë” të dielën. Agjencitë iraniane të lajmeve thanë se helikopteri po fluturonte mbi një zonë malore me mjegull të dendur. Zoti Raisi po kthehej nga një vizitë në Azerbajxhan.

Moti i keq po ndërlikon përpjekjet e shpëtimit, njoftoi agjencia shtetërore e lajmeve IRNA. Agjencia gjysmë-zyrtare e lajmeve, Fars, u bëri thirrje iranianëve që të luten për Raisin ndërsa në televizionin shtetëror u transmetuan lutje.

Agjencia shtetërore e lajmeve IRNA tha se në helikopter po udhëtonin Presidenti Raisi, Ministri i Jashtëm Hossein Amirabdollahian dhe zyrtarë lokalë.

Ministri i Brendshëm, Ahmed Vahidi, i tha televizionit shtetëror se një prej tre helikopterëve kishte bërë një ulje të dhunshme dhe se autoritetet po prisnin detaje të mëtejshme.

63-vjeçari Raisi u zgjodh në postin e presidentit në vitin 2021 pas një përpjekje të dytë. Që nga marrja e detyrës, ai ka urdhëruar një shtrëngim të ligjeve të moralit dhe shtypjen e përgjakshme të protestave antiqeveritare. Ai ka bërë përpjekje të forta në rrafshin ndërkombëtar lidhur me aspiratat bërthamore të Teheranit.

Në bazë të sistemit politik iranian, i ndarë mes strukturës klerike dhe qeverisë, fjala e fundit për çështje madhore i takon udhëheqësit suprem të vendit dhe jo presidentit.

Por Presidenti Raisi shihet si një pretendent i fortë për të pasuar mentorin e tij, Udhëheqësin Suprem Ayatollah Ali Khamenei, i cili ka mbështetur fuqishëm politikat kryesore të Raisit.

Gjykata ruse sekuestron 463 milionë euro nga banka italiane UniCredit

Një gjykatë ruse ka konfiskuar asete në vlerë prej 463 milionë euro (503 milionë dollarë) që i përkasin bankës italiane UniCredit.

Gjykata e Arbitrazhit e Shën Petersburgit po zhvillon procedurat e kompanisë RusHimAlyans në pronësi të Gazprom kundër bankës UniCredit.

Asetet, sipas vendimit të gjykatës ruse, përfshijnë letra me vlerë, pasuri të paluajtshme dhe mjete në llogarinë e bankës. Më herët, kompania në pronësi të Gazprom ka ngritur një padi kundër Deutsche Bank dhe Commerzbank.

UniCredit ishte ndër garantuesit e kontratës me kompaninë gjermane Linde për ndërtimin e një fabrike të përpunimit të gazit natyror në Rusi, e cila u ndërpre për shkak të sanksioneve. sn

Hartohet teksti përfundimtar i projektrezolutës për gjenocidin në Srebrenicë

Një rezolutë për përkujtimin e gjenocidit e vitit 1995 në Srebrenicë të Bosnjës, e hartuar nga Gjermania dhe Ruanda pritet të hidhet për votim me 23 maj në Asamblenë e Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara, mes një fushatë të fortë kundërshtimi nga presidenti i Serbisë dhe udhëheqësit e serbëve të Bosnjës, me mbështetjen e Rusisë.

Sipas tekstit përfundimtar të projektrezolutës 11 korriku përcaktohet “Ditë Ndërkombëtare e Reflektimit dhe Përkujtimit të Gjenocidit të vitit 1995 në Srebrencë”, në kujtim të vrasjes së mbi 8 mijë burrave dhe djemve boshnjak nga forcat serbe në masakrën që filloi me 11 korrik të vitit 1995.

Na atë ditë serbët e Bosnjës pushtuan Srebrenicën, që ishte shpallur zonë e mbrojtur nga Kombet e Bashkuara.

Çfarë përmban projekt rezoluta për gjenocidin në Srebrenicë?

Në tekstin e projektrezolutës, të cilin e ka parë Zëri i Amerikës, thuhet mes tjerash se duke vënë në dukje se viti 2025 do të shënojë tridhjetë vjetorin e gjenocidit në Srebrenicë, në të cilin humbën jetën të paktën 8,372 veta, mijëra u zhvendosën dhe familjet dhe komunitetet u shkatërruan, Asambleja e Përgjithshme e OKB-së:

1. Vendos të caktojë 11 korrikun si Ditën Ndërkombëtare të Reflektimit dhe Përkujtimit të Gjenocidit të viti 1995 në Srebrenicë, që do të festohet çdo vit;

2. Dënon pa rezerva çdo mohim të gjenocidit të Srebrenicës si një ngjarje historike dhe u kërkon shteteve anëtare të ruajnë faktet e vërtetuara edhe përmes sistemeve të tyre arsimore, duke zhvilluar programe të përshtatshme, gjithashtu në përkujtim (të ngjarjeve) dhe me synim të parandalimit të mohimit dhe shtrembërimit të tyre si dhe pengimin e gjenocideve në të ardhmen;

3. Gjithashtu dënon pa rezerva veprimet që madhërojnë të dënuarit për krime lufte, krime kundër njerëzimit dhe gjenocid nga gjykatat ndërkombëtare, duke përfshirë ata që janë përgjegjës për gjenocidin në Srebrenicë;

4. Thekson rëndësinë e përmbylljes së procesit të gjetjes dhe identifikimit të viktimave të mbetura të gjenocidit të Srebrenicës dhe varrimin e dinjitetshëm të tyre dhe bën thirrje për ndjekjen e vazhdueshme të atyre autorëve të gjenocidit në Srebrenicë, që ende nuk janë përballur me drejtësinë;

5. I nxit të gjitha shtetet që t’u përmbahen plotësisht detyrimeve të tyre sipas Konventës për Parandalimin dhe Ndëshkimin e Krimit të Gjenocidit, dhe të drejtën ndërkombëtare zakonore për parandalimin dhe ndëshkimin e gjenocidit, duke pasur parasysh vendimet përkatëse të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë;

6. Kërkon nga Sekretari i Përgjithshëm të themelojë një program informues të titulluar “Gjenocidi i Srebrenicës dhe Kombet e Bashkuara”, duke filluar përgatitjet për shënimin e përvjetorit të tridhjetë në vitin 2025, dhe gjithashtu i kërkon Sekretarit të Përgjithshëm të sjellë këtë rezolutë në vëmendjen e të gjitha shteteve anëtare, organizatave të sistemit të Kombeve të Bashkuara dhe organizatave të shoqërisë civile, në funksion të respektimit të duhur të saj;

7. Fton të gjitha Shtetet Anëtare, organizatat e sistemit të Kombeve të Bashkuara, organizatat e tjera ndërkombëtare dhe rajonale dhe shoqërinë civile, duke përfshirë organizatat joqeveritare, institucionet akademike dhe palët e tjera të interesuara për të respektuar Ditën Ndërkombëtare, duke përfshirë kremtime dhe veprimtari të veçanta në kujtim dhe nderim të viktimave të gjenocidit të vitit 1995 në Srebrenicë, si dhe arsimimin e duhur dhe veprimtaritë e ndërgjegjësimit të publikut.

Në vitin 2007 Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë, tha se aktet e kryera në Srebrenicë paraqesin gjenocid. Ky ishte gjenocidi i parë në Evropë që nga Holokausti nazist në Luftën e Dytë Botërore, gjatë të cilit u vranë rreth 6 milionë hebrenj dhe pjesëtarë të pakicave të tjera.

Udhëheqësi politik i serbëve të Bosnjës gjatë kohës së luftës, Radovan Karaxhiç dhe komandanti i tij ushtarak, Ratko Mlladiç, u dënuan me burgim të përjetshëm për gjenocidin në Srebrenicë nga Gjykata për Krime Lufte në ish Jugosllavi. Në përgjithësi, kjo gjykatë si dhe gjykatat në Ballkan kanë dënuar afër 50 zyrtarë serbë të Bosnjës të kohës së luftës me burgime të gjata lidhur me gjenocidin në Srebrenicë.

Presidenti i Serbisë Aleksandar Vuçiq si dhe udhëheqësit e serbëve të Bosnjës, kundërshtojnë me forcë miratimin e rezolutës, duke thënë se ajo i cilëson të gjithë serbët si një “komb gjenocidal”, ndonëse projektrezoluta nuk e përfshinë një pohim të tillë.

Presidenti Vuçiç dhe qeveria e tij kanë bërë fushatë si në OKB ashtu edhe në vendet në zhvillim për të fituar mbështetje në kundërshtim të rezolutës, miratimi i së cilës kërkon shumicën e thjeshtë.

Misioni i Përhershëm i Serbisë në OKB, bëri thirrje sërish për tërheqjen e projektrezolutës.

“Duke pasur parasysh pasojat e paparashikueshme të një projektrezolute të tillë në procesin e brishtë të pajtimit, duke hapur plagë të vjetra, u bëjmë thirrje edhe një herë bashkëhartuesve të tërheqin tekstin e rezolutës, në interes të të gjithëve, para së gjithash popullit të Bosnjës e Hercegovinës por edhe të gjithë anëtarëve të OKB-së…”, në një deklaratë të Misionit të Përhershëm të Serbisë në OKB.

Presidenti Vuçiç si dhe udhëheqësi i serbëve të Bosnjës Milorad Dodik, kanë përmendur disa herë mundësinë e pagesës së dëmeve të luftës, nëse rezoluta miratohet.

Udhëheqësit serbë vazhdojnë të minimizojnë apo edhe mohojnë gjenocidin në Srebrenicë, duke i cilësuar vrasjet si një krim të rëndë, gjë që ka ofenduar thellësisht të afërmit e viktimave të masakrës dhe të mbijetuarit.

Cështja e rezolutës u përvijua edhe përgjatë një takimi të rregullt të Këshillit të Sigurimit të OKB-së mbi zhvillimet politike dhe ekonomike në Bosnje, që u mbajt të mërkurën.

Zëvendës ambasadori amerikan në OKB, Robert Wood, tha se “veprimet e rrezikshme të (Milorad) Dodikut dhe retorika ndarëse e tij kërcënojnë paqen dhe qëndrueshmërinë në rajon” dhe “mohimi i gjenocidit gjithashtu parandalon pajtimin”.

“Përkujtimi i të vërtetave historike dhe pranimi i fakteve është i rëndësishëm dhe e çon rajonin përpara në rrugën drejt pajtimit”, tha zoti Wood, duke nënvizuar se “nderimi i viktimave të gjenocidit përforcon vlerat e pasqyruara në Kartën e OKB-së”.

Por ambasadori rus në OKB, Vassily Nebenzia, vendi i të cilit ruan lidhje të forta me Serbinë dhe serbët e Bosnjës, tha se paraqitja e rezolutës pa pëlqimin e të gjitha palëve në Bosnjë, është shkelje e kushtetutës së vendit dhe marrëveshjes së paqes të Dejtonit të vitit 1995, e cila i dha fund luftës.

“Ne e shohim këtë tekst provokues si një kërcënim për paqen dhe sigurinë në vend dhe në gjithë rajonin”, tha ai, duke akuzuar Gjermaninë dhe Ruandën për nxitjen e protestave në vend të nxitjes së pajtimit.

Gjermania dhe Ruanda, thanë më herët gjatë javës se rezoluta synon bashkimin dhe jo përçarjen, ndërsa u bëhet thirrje të gjitha vendeve anëtare të OKB-së ta mbështesin atë “duke dërguar kështu një mesazh të fortë për kujtim dhe kundër mohimit të gjenocidit”.

Gjenerali i NATO-s: Rusët nuk kanë numrat për një përparim strategjik në Ukrainë

Moska thotë se do të vazhdojë të shtyjë ofensivën e saj në Ukrainë, megjithëse NATO dyshon se Rusia ka burimet për të bërë një përparim të rëndësishëm.

Komandanti Suprem i Aleatëve të NATO-s në Evropë, Christopher Cavoli, ka thënë se forcat e armatosura të Rusisë janë të paaftë për ndonjë përparim të madh.

“Rusët nuk kanë numrat e nevojshëm për të bërë një përparim strategjik”, u tha ai gazetarëve.

“Për më tepër, ata nuk kanë aftësinë dhe aftësinë për ta bërë këtë; për të vepruar në shkallën e nevojshme për të shfrytëzuar çdo përparim në avantazhin strategjik”, shtoi gjenerali amerikan, raporton Euronews.

I pyetur nëse Rusia do të niste herët ofensivën e saj të parashikuar të verës, Cavoli tha: “Nuk mund të jemi kurrë të sigurt. Ajo që ne nuk shohim është se një numër i madh rezervash po krijohen diku” të nevojshme për një ofensivë të tillë”.

Komentet e tij vijnë ndërsa forcat ukrainase përfshihen në beteja të ashpra me trupat ruse për kontrollin e Vovchansk, një qytet kyç në rajonin verilindor të Ukrainës, Kharkiv.

Rusia filloi një operacion në rajonin e Kharkiv javën e kaluar, duke shënuar inkursionin e saj më të rëndësishëm kufitar që nga fillimi i pushtimit në shkallë të plotë në 2022. sn

Mbyllen përkohësisht dy aeroporte në një rajon rus, pas një sulmi me dronë

Aeroporti Ndërkombëtar i Kazanit, Rusi. (Fotografi nga arkivi)

Autoritetet në rajonin Tatarstan të Rusisë i mbyllën për disa orë dy aeroporte të mëdha të mërkurën, për shkak të një sulmi me dronë.

Aeroporti në kryeqytetin e këtij rajoni, Kazan, dhe një tjetër në qytetin Nizhnekamsk, u mbyllën për “arsye sigurie”, thanë autoritetet ruse.

Ministria e Mbrojtjes e Rusisë tha se “një dron ukrainas i llojit avion” u rrëzua mbi rajonin Tatarstan në orën 7:30 sipas kohës lokale.

Muajin e kaluar, dronët e goditën një rafineri nafte në Tatarstan dhe një konvikt në zonën e veçantë ekonomike Alabuga, në Nizhnekamsk, e cila është vend i më shumë se 20 ndërmarrjeve industriale, përfshirë i fabrikave të inxhinierisë mekanike dhe të përpunimit të metaleve.
Raportohet se ky vend është duke prodhuar edhe dronë.

Ky rajon ndodhet më shumë se 1.200 kilometra larg kufirit mes Ukrainës dhe Rusisë.

Ky sulm me dronë ndodhi në të njëjtën ditë kur Rusia tha se e ka zmbrapsur një sulm të madh ukrainas në Gadishullin e Krimesë.

Guvernatori i instaluar nga Moska në rajonin e pushtuar ukrainas të Krimesë, Mikhail Razvozhayev, tha se është zmbrapsur “një sulm masiv” ukrainas me raketa mbi qytetin e Sevastopolit.

Razvozhayev tha se disa raketa u rrëzuan mbi det dhe në zonën afër bazës ajrore të Belbekut.

Edhe më herët, kjo bazë ajrore kishte qenë cak i sulmeve. REL

Digjet fabrika që prodhon jelekë antiplumb dhe helmeta për ushtrinë ruse

Fabrika e kimikateve, “Khimprom” në qytetin e Novocheboksarsk, është përfshirë nga zjarri. Mësohet se kjo farbikë prodhon një sërë produktesh për ushtrinë ruse, raportojnë mediat e huaja.

Fabrika gjegjësisht prodhon helmeta dhe jelekë antiplumb për ushtrinë dhe policinë. Aktualisht mësohet se nuk ka të lënduar dhe nuk ka rrezik për çlirim të lëndëve të dëmshme. Kampionet e ajrit janë marrë në territorin e zonës industriale dhe zonën e mbrojtjes sanitare të ndërmarrjes, nuk janë regjistruar tejkalime të përqendrimit maksimal të lejuar (MPC) të monoksidit të karbonit, oksidit dhe dioksidit të azotit.

Autoritetet ruse kanë nisur tashmë hetimet rreth incidentit dhe së shpejti do të dal me rezultatet e para.bw