Olena Zelensky, bashkëshortja e presidentit ukrainas Volodymyr Zelensky, në një intervistë të dhënë së fundmi ka zbuluar detaje për mënyrën se si e kanë menaxhuar situatën në familjen presidenciale teksa të gjithë flisnin se ata ishin objektivi numër dy i Putin-it.
Zonja e Parë e Ukrainës është shprehur se pushtimi rus i është dukur si një ndjenjë surreale, si një lojë kompjuterike, në të cilën duhet të kalosh disa nivele për të gjetur veten në shtëpi. Nga ana tjetër, i është dashur të ruajë qetësinë për të mos përcjellë panik te fëmijët.
“Por gjithashtu mbaja gjithçka të bashkuar dhe kisha një buzëqeshje të çuditshme në fytyrën time gjatë gjithë ditës, sepse po përpiqesha të mos panikosja fëmijët. Thjesht ndoqëm urdhrat e sigurimit dhe shkuam atje ku na thanë”, është shprehur ajo.
Në intervistën e dhënë për The Guardian, Olena ka rrëfyer se pas marrjes së udhëzimeve nga bashkëshorti i saj, së bashku me dy fëmijët Kyrylo 9-vjeç dhe Oleksandra 17-vjeç janë evakuuar në një vend më të sigurt duke shkëputur çdo takim më Zelensky-in, gjë që për të dhe fëmijët nuk ishte aspak e lehtë.
Vetëm në mbrëmjen e 24 shkurtit ajo mundi të shihte sërish bashkëshortin e saj, për pak kohë, por Zonja e Parë ende nuk ka treguar se ku ka ndodhur takimi.
Tashmë, Olena është rikthyer në Kiev, por ajo nuk është aspak e sigurt se familja e presidentit nuk është më një objektiv për rusët.
“Pas kaq shumë javësh larg, me Volodymirin u përqafuam, thamë lamtumirë dhe pyetëm njëri-tjetrin se si ishim. Fëmijët ishin këtu dhe ata u mbërthyen pas tij për ca kohë. Tani ne mund të shohim njëri-tjetrin dhe ata mund të takohen fizikisht me babain tyre dhe kjo i bën gjërat pak më të lehta”, tha ajo.
Gjithashtu Olena ka folur edhe për takimet që ka pasur me disa nga Zonjat e Para më me influencë në botë, të cilat i kanë qëndruar pranë duke i dhënë kurajo për situatën në të cilën gjendej vendi i saj.
Ajo u shfaq për herë të parë në publik, 10 javë pas fillimit të luftës, për t’u takuar me Jill Biden, dhe çifti vizitoi një shkollë në perëndimin e largët të Ukrainës.
“Ishte vendim i guximshëm që ajo erdhi. Zonja e parë e SHBA ishte jashtëzakonisht empatike dhe shumë e interesuar për histori që njerëzit duhej të tregonin”, deklaroi Olena.
Zonja e parë e Ukrainës ka folur në telefon edhe me Brigitte Macron, e cila ofroi të ndihmonte në rindërtimin e një shkolle.
Në përfundim të intervistës zonja Zelensky është shprehur, se gjysma e popullsisë së Ukrainës jeton veçmas nga familjet e tyre.
“Sigurisht, shumica prej nesh nuk kanë jetuar kurrë më parë në këto kushte. Tani për tani, qëllimi është të munden rusët, por kur lufta të përfundojë, do të nevojitet një program i madh për të shëruar kombin. Gjithkush flet për një vend që ka fituar, që ka luftuar për territorin e tij, por askush nuk flet që ky vend është i populluar nga njerëz që nuk mund të jetojnë, funksionojnë apo rrisin normalisht fëmijët e tyre. Ne kemi rreziqe të mëdha”, tha ajo.
Sot, pasi ka vite që iu përlye për vjedhje krejt ekipi qeverisës, pasi po i futen në burg duar-duar deputetë, ministra, kryetarë bashkie, drejtorë, pasi prognoza flet për qamet lejla, Rama në parlament bëri veç atë që bën vite e vite. Bojatisje, shpërqendrim, rrena, shpifje dhe aktrim. Kërkoi që të miratohej një rezolutë antikorrupsion.
Kërkoi që me grabitësit e vet të luftojë grabitësit. Që i ka mes vedi.
Pa bërë analizë se nuk ia vlen, nga që tashmë pa skaner fare perceptimi i shqiptarëve qeverisë së tij ia ka vënë emrin; ‘HAJDUTE’, them se atij i shkon për shtat analiza financiare e një shtëpie publike. Ose e një bordelli, siç rëndom e përdor Rama këtë fjalë.
-Të bëjmë reformë të thellë,-propozoi në një mbledhje pronari i bordellit.
-Si? Na e thuaj!-iu lutën anëtarët e bordit.
-Po ja, ta fillojmë nga perdet. Të blemë ca të reja. Që të kenë ngjyrë lejla, psh.
Ndërsa të pranishmit miratonin me kokë, pronari vazhdonte me zell.
-Të ndërrojmë dhe krevatët. Që mos jenë të zhurmshëm. Qetësia u duhet klientëve ato çaste. Dyshekët t’i marrim antibakterialë, por dhe jo aq të butë. T’i blejmë të fortë që kështu t’i vijmë në ndihmë çdo pozicioni të çiftit.
Kuvertat mendoj…
Por nuk e vazhdoi dot më tej. Se ndërhyri kodoshja e bordellit. Ajo pasi përplasi shpullën mbi tavolinë tha:
-Mjaft, o zotëri. Mjaft. Ne na duhen vajza të reja, të bukura, epshndjellëse. S’na vjen e keqja nga perdet apo dyshekët.
Se askush ato çaste nuk sheh më dhomën ku është, jo më perdet që do varen në dritare.
Armët e konfiskuara gjatë aksionit në Zveçan, më 14 maj 2024
Doruntina Baliu, Millosh Katiq
“Është depoja e pestë që ne e kemi gjetur brenda vitit”, tha ministri i Punëve të Brendshme të Kosovës, Xhelal Sveçla, derisa prezantonte një arsenal armësh e municionesh të kapura në veri të vendit, më 14 maj.
Në aksionin policor që, siç u tha, u iniciua nga informacionet e inteligjencës, në Zveçanin e banuar me shumicë serbe, u kapën dhjetëra armë e eksplozivë dhe mijëra copë municion.
Autoritetet e Kosovës thanë se ky armatim i gjetur mund të jetë i lidhur me sulmin e shtatorit të vitit 2023, në fshatin Banjskë të Zveçanit.
Në atë kohë, një grup i armatosur serb e ka sulmuar Policinë e Kosovës në Banjskë, duke lënë të vrarë rreshterin Afrim Bunjaku.
Në shkëmbim e sipër të zjarrit janë vrarë tre sulmues.
Çfarë dihet për armët e konfiskuara?
Policia e Kosovës e as MPB-ja nuk kanë ofruar detaje mbi armatimin e gjetur në aksionin e fundit apo origjinën e mundshme të tij.
Megjithatë, Njësia e Forenzikës Digjitale të Radios Evropa e Lirë, ka arritur të identifikojë llojet dhe prodhimin e disa prej armëve e municionit të gjetur, në bazë të detajeve nga fotografitë e publikuara.
Plumbat e prodhuar në Serbi e BeH
Municioni i kalibrit 7.62mm x 39mm, që u ekspozua në objektin e Drejtorisë Rajonale Policore-Mitrovicë Veri, u prodhua në vitin 1991 në fabrikën “Prvi Partizan” në qytetin e Uzhicës, në perëndim të Serbisë.
Këta plumba janë të mbushur me barutin e llojit SB-515 të prodhuar në fabrikën “Millan Bllagojeviq” në Luçan të Serbisë, në vitin 1990.
Ata janë ekspozuar me numrin 9 pas aksionit të Policisë.
Për më tepër, municioni i të njëjtit kalibër u prodhua edhe në fabrikën “Igman Zavod Konjiq” në Bosnje e Hercegovinë, në vitin 1988, i ngarkuar me barut NC-08 të prodhuar në fabrikën “Millan Bllagojeviq” në Luçan më 1987.
Këta plumba janë ekspozuar me numrin 10 në fotografinë e mëposhtme.
Radio Evropa e Lirë ka provuar të marrë informacione nga këto kompani në lidhje me armët e kapura, por të njëjtat nuk janë përgjigjur deri në momentin e publikimit të artikullit.
Municioni i konfiskuar në Zveçan, numri 9 dhe 10.
Armët e gjata
Municioni 7.62mm x 39mm i kapur në aksionin e fundit, përdoret veç tjerash për armën “Zastava M72B1” që po ashtu u kap në këtë aksion.
Sipas faqes specializuarWeaponSystem.net, kjo pushkë nisi të prodhohet në vitin 1973 dhe është armë e përdorur si mbështetje për ekipin gjuajtës.
Kompania e armëve “Zastava”, tani me lokacion në Kragujevc të Serbisë, ka traditë të prodhimit të armëve që nga viti 1853.
Prodhimet e tyre eksportohen dhe rishiten në dhjetëra vende të botës.
Kjo armë është ekspozuar me numrin 13 në fotografinë e mëposhtme.
Armët e konfiskuara në aksionin e datës 14 maj në Zveçan.
Pushka M70 në disa variante
Prodhimi i kësaj pushke sulmi filloi në vitin 1959, po ashtu në fabrikën “Zastava” në ish-Jugosllavi. Ajo përfaqëson një version të licencuar të pushkës së quajtur Kallashnikov.
Nga viti 1970 u përdor gjerësisht nga ushtria jugosllave.
Deri në 4 milionë pushkë M70 besohet se janë prodhuar në versione të ndryshme.
Kjo pushkë është parë në fushëbeteja dhe konflikte në Afganistan, Angola, Qipro, Irak, Jordani, Kenia, Mali, Ruandë, Siri, territore palestineze…
Përdoret, po ashtu, në Bosnje dhe Hercegovinë, Kroaci, Maqedoni të Veriut, Mal të Zi, Serbi dhe Slloveni, ndërsa prodhohet ende në fabrikën e armëve “Zastava Oruzhje” në Serbi.
Kompania “Zastava” nuk i është përgjigjur kërkesës së REL-it për informacione në lidhje me këto armë.
Pushkët M70 janë të ekspozuara me numrat 2 dhe 4 në fotografinë e mëposhtme.
Pushkët M70 të konfiskuara gjatë aksionit të datës 14 maj në Zveçan.
Përveç këtyre, në aksionin e Policisë u kapën edhe 62 shok-bomba, 1.5 kilogram eksploziv plastik dhe pajisje të tjera përcjellëse të armatimit.
E ekspozuar me numrin 17 shihet një pllakë mbrojtëse balistike me një shtresë anti-traumë, për t’u mbrojtur nga gjuajtjet.
Nga informacionet që shihen nga fotografia, ajo është e prodhuar nga fabrika “Mille Dragiq”, në Serbi, më 2003.
Pllaka mbrojtëse e konfiskuar në aksionin e 14 majit në Zveçan
Kjo kompani në një përgjigje për Radion Evropa e Lirë, ka thënë se vetëm nga fotografia nuk mund ta vërtetojnë se është produkt i prodhuar nga ata.
“Që të mund të japim mendimin tonë zyrtar dhe profesional duhet të kemi më shumë të dhëna dhe të bëjmë vlerësimin fizik të artikullit të përmendur nga fotografia”, thuhet në përgjigjen e kësaj kompanie.
Përveç konfiskimit të armëve, Policia e Kosovës ka njoftuar se në atë aksion kanë arrestuar edhe një ish-zyrtar policor të Kosovës pasi “dyshohet se është i lidhur me armët, të cilat janë gjetur në afërsi të shtëpisë së tij”.
Radio Evropa e Lirë kishteanalizuaredhe sasinë e parë të armëve të konfiskuara pas sulmit në Banjskë.
Sipas hulumtimit, në shumicën e rasteve këto armë po ashtu ishin prodhuar në fabrikat serbe dhe ish-jugosllave të armëve.
Kush po i sjell armët në Kosovë?
Institucionet e Kosovës, por edhe raporte të mediave në Kosovë kanë ngritur dyshime për përfshirje direkte apo indirekte të Serbisë në armatosjen e veriut dhe sulmin e Banjskës, por një gjë e tillë është mohuar nga Beogradi zyrtar.
“Është e qartë kush qëndron prapa kësaj veprimtarie, si edhe pas depove të tjera të armatimit, sulmeve ndaj zyrtarëve tanë, pjesëtarëve të KFOR-it, gazetarëve e qytetarëve. Të njëjtit e sulmit të Banjskës, të cilët strehohen në Serbi e mbrohen dhe glorifikohen nga [presidenti serb] Aleksandër Vuçiq”, kishte thënë ministri Sveçla pas aksionit.
Në anën tjetër, Beogradi zyrtar nuk i është përgjigjur kërkesës për koment nga REL-i lidhur me arsenalin e fundit të armëve të kapur në veri.
Sipas Mentor Vrajollit, drejtor i Qendrës Kosovare për Studime të Sigurisë, është vështirë të verifikohet që Serbia në mënyrë të organizuar është duke dërguar armë në veri.
“Por, është shumë vështirë edhe të vërtetohet e kundërta”, thotë ai.
“Është e pamundur që gjithë ajo sasi e armëve të hyjë në Kosovë, një pjesë e tyre prodhim i vonshëm, e që askush nga shteti serb të mos ketë qenë i përfshirë në këtë kontrabandë”, thotë ai.
Sipas Vrajollit, në zgjidhjen e kësaj enigme duhet të kenë rol edhe institucionet ndërkombëtare të sigurisë.
“Krejt çka duhet është që komuniteti ndërkombëtar të flasë hapur për këtë problem dhe të bëjë trysni të drejtpërdrejtë që Serbia të mos fusë armë në Kosovë dhe të mos përpiqet të destabilzojë paqen në rajon”, thotë Vrajolli.
Brishtësia e vijës së gjatë kufitare të Kosovës dhe Serbisë, siç thotë ai, po ashtu e bën të vështirë kontrollin e kontrabandës së mundshme të armëve nga Serbia drejt veriut të Kosovës.
Në anketën e quajtur Barometri Kosovar i Sigurisë, i publikuar nga QKSS-ja, në vitin 2023, 77 për qind e të anketuarve kishin thënë se e shohin trafikimin e paligjshëm të armëve si një rrezik të lartë të sigurisë publike.
Ani pse janë disa të arrestuar për sulmin në Banjskë, ende nuk ka aktakuzë të ngritur.
Një e tillë pritet edhe ndaj ish-nënkryetarit të partisë më të madhe të serbëve të Kosovës, Listës Serbe, Millan Radoiçiq.
Ai kishte pranuarpublikisht organizimin e sulmit, megjithatë vazhdon të jetë i lirë pasi është larguar nga Kosova pas sulmit. Radio Evropa e Lirë
Kampi i Qafë-Barit në Pukë, është një nga kampet më famkeqe të regjimit komunist. Me mijëra kundështarë të regjimit kaluan aty vite të tëra, duke punuar në miniera në kushte çnjerëzore, në një klimë terrori dhe dhune të vazhdueshme. Njëri prej tyre, Bedri Blloshmi, rikthehet në këtë kamp-burg 40 më vonë. Ai rrëfen për News24mizoritë e Qafë-Barit, që sot ka mbetur vetëm një rrënojë.
I fshehur në mes të maleve, në një rrugë që gjarpëron mes pyjeve të dendur, mundësia për tu arratisur ishte pothuajse zero.
Bedri Blloshmi, i dënuar politik gjatë kohës së komunizmit, ka kaluar dy vite të jetës së tij në këtë Kamp. Megjithëse kanë kaluar mbi 40 vjet, ende e ka të freskët momentin e mbërritjes në Qafë-Bari. Ai shprehet se kujtimi i parë që i vjen në mendje sa vë këmbën në këtë kamp, është ftohti. Me borën që i kalonte 1.5 metrat, të dënuarit duhet të pununonin në galeritë e minierës, me tre turne. Të veshur keq dhe të ushqyer sa për të mbajtur shpirtin gjallë, për ata që nuk realizonin normën, vinte tortura në “Zyrën Teknike”.
Në fakt, e para gjë me të cilën përballesh sa hyn në territorin e kampit është ajo që quhej “Zyra teknike”. Me dritare nga oborri, ajo ishte vendi i torturave, e zgjedhur jo pa qëllim në atë pozicion, që të dëgjohej nga të gjithë të burgosurit ajo që ndodhte brenda. Blloshmi kujton se asnjëherë, asnjë i bugosur nuk doli dot në këmbë prej saj, nga troturat çnjerëzore që ushtroheshin mbi ta.
Ecim në oborrin e kampit-burg. Kudo që hedh sytë, çdo pjesë e tij i kujton një histori Bedriut. Menca, infermieria, oborri, për një ish-të dënuar në këtë kamp, kanë tjetër kuptim. Menca ishte vendi ku u torturuan të burgosurit, pas Revoltës së Qafë-Barit që ndodhi në të njëjtën ditë, 10 vjet pas asaj të Spaçit, por fundi i saj qe më i hidhur. Oborri, ishte vendi ku u vra në tortura Sandër Sokoli. Atij ju thye shtylla kurrizore nga dhuna, dhe u la të vdiste në agoni, pa ju dhene ndihmë. Infermieria ishte vendi ku trupat zhdukeshin, apo ndryshohej shkaku i vërtetë i vdekjes.
Kujtime të tilla, nga burgu dhe puna e detyruar, i rikthehen sa vë këmbën në këtë oborr, dhe rikthimet në Qafë-Bari, nuk i pëlqejnë Bedriut, tashmë të moshuar. Por nevoja për të rrëfyer, edhe për shokët që ja vranë para syve e nuk dolën dot nga ky ferr, e bën të vijë në këtë vend, sa herë duhet t’u tregojë atyre që nuk e kanë jetuar atë kohe. “Edhe pse kanë kaluar 40 vjet, kur shkel këtu, tmerri është i pranishëm kudo”- thotë Bedriu. Kudo që lëvizim nëpër kamp, vështrimi i tij, shkon në dritaret e zyrës teknike, dhe kujtimet, e përlotin ish-të burgosurn, që mundi të dilte i gjallë nga ky ferr.
Kujtimi i xhelatit Edmond Caja, sillet ende në këtë kamp, edhe pas 40 vitesh. Pengu që ai nuk e ka marrë ende dënuimin e merituar për krimet që ka bërë, e mbush më zhgënjm Bedriun.
Për të, ky nuk ishte një burg, e as një kamp pune, por një kamp i ngjashëm me ata të nazistëve, për shfarosjen e armiqve.
Mes përhumbjes nga kujtimet e dhimshme, vendos të na tregojë një histori që gjithë këto vite e ka mbajtur për vete, “Në orët e gjata të torturave dhe izolimit, për t’i dhënë fund vuajtjes, kam menduar edhe t’i japë fund jetës”- thotë, por shpresa se situata poltitike do të ndryshojë e mbajti gjallë.
Bashkë me ne në Qafë-Bari, ishin edhe një grup studentësh, por teksa u tregon atë që ka jetuar në këtë kamp, në sytë e tyre thotë se sheh një habi, dhe u duket e pa besueshme se si mendja njerëzore mund të prodhojë tortura të tilla.
Në 22 maj, u mushën 40 vjet nga Revolta e Qafë-Barit, dhe të vetmit që e kujtojnë këtë ferr, janë ata që kanë mbetur ende gjallë nga ish-të burgosurit. Shteti e ka lënë në harresë këtë vend, duke i lënë godinat të shëmben, e të marrin me vete edhe atë histori të trishtë, që u prodhua brenda këtyre mureve e telave me gjemba.
Parlamenti shperfill vendimin e Gjykatës Kushtetuese.
Komisioni Pavarur i Kualifikimit nuk zbaton vendimin e Gjykatës Apelit administrativ për të bërë transparent emrin e një sponsori të një aktiviteti!
E pamendueshme!
Njerëzit që vetojne faturat e prokurorëve dhe gjyqtarëve edhe të vitit 1991 jo vetëm nuk zbatojnë ligjin 119/2014 per te drejtën e informimit, por kanë guximin të mos zbatojnë vendimin e gjykatës!? Dhe gjykatës se reformuar prej tyre!
Çfarë ndodh kur nuk zbatohen vendimet e gjykatave?
Themelet e sistemit juridik hidhen në erë dhe besimi publikut te gjykata kthehet në shaka.
1. Minohet sundimi ligjit
Moszbatimi i vendimeve gjyqësore dobëson sundimin e ligjit, pasi u lejon individëve, subjekteve, apo institucioneve të shpërfillin vendimet pa e vrarë mendjen. Për pasojë rritet paligjshmëria dhe mosndëshkimi. Kushdo bëhet “trim” duke shpërfillur ligjin. Dhe vjen dita dhe hapim gojën me guximin që kanë për të grabitur prona dhe fonde publike.
2. Humbja e besimit tek gjyqësori: Kur vendimet e gjykatës nuk respektohen, besimi publikut te gjykata shkon në zero.
3. Rritja e mosmarrëveshjeve dhe konflikteve:
Vendimet e gjykatës që mbesin në letër shtojnë mosmarrëveshjet mes palëve në konflikt. Kjo situatë sjell konflikte të mëtejshme, juridike dhe sociale, pasi palët e dëmtuara i drejtohen mjeteve alternative për të zgjidhur hallin. Dhe pyesim pse janë rritur aktet e vetëgjyqësisë dhe referencat në Kanun.
4. Demokracia si farsë
Respektimi i vendimeve gjyqësore është thelbësor për ruajtjen e ndarjes së pushteteve dhe sigurimin e kontrolleve dhe ekuilibrave brenda një sistemi demokratik. Kur vendimet e gjykatave shpërfillen, minohet parimin e pavarësisë së gjyqësorit dhe demokracia kthehet në parodi.
5. Ndikimet në investime dhe stabilitet ekonomik:
Zbatimi sipas dëshirës i vendimeve gjyqësore shkurajon investimet vendase dhe të huaja. Kush do të punojë dhe jetojë në një vend ku nuk sundon ligji?
Kur nuk zbatohen vendimet e gjykatës nuk ka më kuptim të flitet per shtet të se drejtes, por për xhungel.
Qershia mbi torte një tjetër ngjarje në polici:
Nje oficer policie fiton gjyqin në të dy shkallët e gjyqësorit për njohje e grades në bazë të karrieres. Me vendimin e gjykatës në dorë shkon te (ish) drejtori i përgjithshëm i policisë i cili pasi lexon vendimin në konfidencë i thotë:
“ke të drejtë, por kam vendosur të mos zbatoj asnjë vendim gjykatash për gradat”
Çfarë të thuash?
Mbetet të pyesim nëse ligjet janë për t’u zbatuar apo janë thjesht çështje interpretimi?
Së bisedimet Kosovë –Serbi nuk është dashur të zhvillohen pa kushte nga pala e jonë, flasin shumë të dhena.Së pari, Serbia,pas përfundimit të luftës në ish-Jugosllavi, nuk e pranojë realitetin e ri të Kosovës shtet sovran dhe i pavarur.Kosova u fut një bisedime për normalizimin e marrdhënjve pa asnjë kusht.Dhe, këtë gjë që nga fillimi e deri më tash Serbia e shfrytëzoj për të zhvilluar bisedimet sikur Kosova të ishte pjesë e saj.Zatën pushtetet në Serbi më këtë gjë lëgjitimoj pushtetin gjenocidial të Milosheviqit.Maratona e bisedime të deri tashme shpërfaqi pikëpamjet fashiste serbe ndaj Kosovës, më pretendimet territoriale te saj.Edhe, BE-ja nuk kërkojë që paraprkisht Serbia të pranon shtetësinë e Kosovës, dhe kjo ndikojë më duket mua që vazhdimi i bisedimeve mos të sjellë rezuluatin e pritur, të ndonjë marrveshje finale.Edhe pushteti i Vuqiqit si edhe ato pushtetet paraprake, po vazhdon më retorikën luftënxitëse e pushtuese për ndarje të Kosovës.Së ishte gabim futja në bisedime nga pala jonë, flasin edhe argumentet e lobimit të Serbisë kunder inkuadrimit të Kosovës në organizmat relevant të BE-së, edhe pse ky shtet ka marr zotimin më marrveshje të Brukselit për mos lobim.Serbia lobojë të shumë shtete që të çnjohin pavarësinë e Kosovës.Pastaj ,vazhdojë më lobimin e ashpër që Kosova mos të pranohet në Këshillin e Evropës, dhe e arriti këtë synim më ndihmen e Francës , Gjermanisë dhe Italisë , pasi që Asambleja Parlamenetare e kishte dhënë dritën e gjelbër përkunder argumentimeve te Bokojanis së Kosova i plotëson të gjitha kushtet për pranim në këtë organizem ndërkombëtar.Ju vu kusht Kosovës si gjithmonë implementimi i Asociacionit të komunave më shumicë serbe, të viteve 2013 dhe 2015, që është asociasion e pa pranueshem për Kosovën.Nuk po pranohet nga BE-ja një implementim i draft statutit të asociacionit nga Kosova, dhe më të drejtë u refuzua draft statusi dërguar nga BE-ja institucioneve të Kosovës, për tu dërguar në Gjykatën Kushtetuse.Është e quditshme gjithë ky tolerim ndaj një regjimi krejt kriminal në Serbi, i cili fund e krye është orjentuar nga Rusia dhe Kina, dhe i cili regjim i Vuqiqit së bashku më Putinin janë duke kërkuar më ngulm luftë edhe në Ballkan, për qëllime ekspansioniste.Të kthehemi të libimi më i ri serb , për mos avansim të statusit të Kosovës nga vëzhgues në anëtër të asociuar në Asamblen Parlamentare të NATO-s.Delegacioni serb kishte kërkuar në takim më delegacionin amerikan në NATO, Michael Turner, duke i dorëzuar një letër të Ana Bernabiq, si thirrje për mos pranim të Kosovës.Asambleja përbëhët nga 281 delegacione nga 32 vendet anëtare të NATO-s.Kuvendi i Kosovës, prej dy vitësh, është delagacion vëzhgues me dy ulëse.Me ngritjën e nivelit të përfaqësimit do të zgjerohej edhe delagacioni i Kosovës.
Ministra, deputetë, kryebashkiakë, administratë e deri në arsimtarë kanë qenë masiv në udhëtimin e shkurtër për të duartrokitur liderin e tyre në takimin që ka mbajtuir në Itali.
Mes ‘refugjatëve’ që duartrokasin Edi Ramën nëpër turmë, janë Erion Veliaj, Ulsi Manja, Pjerin Ndreu, rakip Suli, Elton Arbana, drejtorë e drejtoresha bashkie, mësues e administratë që kanë mbushur sallën.
SYRI TV
E diela nuk ka qenë një ditë pushimi për adminsitratën, e kjo jo për shkak të ndonjë angazhimi pune në shërbim të qytetarëve, por për të mbushur sallën e takmit të kryeminsitrit Edi Rama në Itali
Jo vetëm administratë, por edhe titullarë institucionesh. Nëpër rrjetet sociale nga radhët e socialistëve nuk ngurohet të shpërndajnë foto e video nga takimi i kryeministrit Edi Rama në Itali.
Listën e personave që kanë prerë një biletë afatshkurtër në vendin fqinj e drejtojnë ministra, si Ulsi Manja i drejtësisë, apo kryebashkiakë si Erion Veliaj, Rakip Suli i Kamzës e
Mes turmës i kamufluar si emigrant shfaqet diku edhe kryebashkiaku i Shijakut Elton Arbana, duke duartrokitur fjalimin e liderit.
Më pas vijnë nga administrate, si Drejtoresha e Shërbimeve Sociale në Bashkinë e Tiranë, Matilda Zizolli.
Në rrjetet soaciale nuk mungojnë pamjet nga takimi që ka shpërndarë nga vendi ku mbahet Armando Subashi që drejton bashkinë e Fierit, apo ministri Brendshëm Taulant Ballës.
Por jo vetëm kaq, edhe për mësuesit e arsimtarët do duhej të ishte një ditë e zakonshme pushimi, por nuk ka ndodhur kështu, ato janë rreshtuar nëpër avione e autobusë për të dëgjuar fjalimin e Ramës që iu flet emigrantëve nga ekrani, pasi në sallë me sa duket ka në pjesën më dërrmuese administratën shtetërore.
Ndërkohë që kreu i qeverisë shqiptare përgatitet të takojë edhe në Milano patronazhistët dhe ekipet e punonjësve të bashkive të ndryshme te vendit që kanë udhëtuar që nga dje për të marrë pjesë në mitingun e tij, emigrantë shqiptarë kanë shprehur protestën e tyre për këtë vizitë.
Një parullë e madhe kundër Ramës është shfaqur ne vendin ku do zhvillohet takimi.
“Me Kurtin Shqipëria Shpreson, me ty Shqipëria vdes”, është mesazhi i shkruajtur.
Kjo sipas Gazetares së Syri tv Alba Kepi është një mega parullë kundër Ramës e vendosur në Bustio Arsizio.
Edhe në Athinë kreu i qeverise u prit nga emigrantë shqiptarë të cilët kundërshtojnë politikat e tij dhe korrupsionin galopant që bën qeveria e tij qendrore dhe lokale.
Në episodin “Fëmijëri e humbur” të podcastit “Fol me Anila Hoxhën”, projekt i qendrës FOL i mbështetur financiarisht nga ambasada amerikane në Tiranë që transmetohet të shtunën e fundit të çdo muaji në Top Albania Radio, tema e diskutimit ishte për fëmijët e zhdukur.
16 fëmijë janë shpallur të humbur nga Interpoli. Disa prej tyre janë deklaruar të humbur pasi njëri nga prindërit i ka rrëmbyer. Ndërsa për të tjerët nuk dihet asgjë. Juliana Hoxha ishte shtatë vjeçe kur humbi më 1992.
Xhevahir Gezdari, 12 vjeç, humbi më 1995. Djali i një zyrtari të antiterrorit në shërbimin sekret, Julian Çela 10 vjeç u deklarua zyrtarisht i humbur në 2013, Eva Dumani më 2014 ishte 9 vjeç, u rrëmbye bashkë me të vëllain nga i ati duke u dërguar me luftime në Siri.
Aleksandër Nikolli ishte 13 vjeç më 1998, Noel Musa, nëntë vjeç më 2019, Arisa Barci 13 vjeçe, shpallur e humbur më 2019, 3 vjeçe, tre fëmijët Kledi , Robert dhe Amelia Peshpali përkatësisht përkatësisht 12, 11 dhe 4 vjeç u deklaruan të humbur nga Interpol më 2019.
Artur Carja ishte nëntë vjet kur u shpall i humbur, Blerta Selaj humbi më 1999 dhe ishte tre vjeçe, Bleona Mataj ishte 6 vjeçe dhe u deklarua e humbur më 2010 , Elson Lleshi 10 vjeç humbi më 2009 dhe dy fëmijët Jon dhe Janina Gashi 6 dhe 4 vjeç u futën në listën e Interpolit si të humbur më 2015. sn
E përditshmja amerikane, “The New York Times”, ka publikuar një artikull të gjatë për Richard Grenellin. Gazeta ka biseduar me 40 persona, shumica nga ta Republikanë.
Artikulli flet për karrierën e Grenellit në kohën kur në pushtet ishte Donald Trump dhe kur ushtroi pozita të ndryshme në kabinetin e tij, nga i dërguar special për dialogun Kosovë-Serbi deri te ushtruesi i detyrës së Shefit të Agjencisë së Inteligjencës të ShBA-së.
Në një pjesë të këtij shkrimi flitet edhe për Kosovën.
Aty zbulohet një episod shumë interesant. Grenelli i kishte propozuar Trumpit që të vizitonte ish-presidentin e Kosovës, Hashim Thaçi në Hagë.
“Në një episod të pa raportuar më parë, zoti Grenell propozoi vitin e kaluar një ide për të nënvizuar ankesat e zotit Trump se aktakuzat e ngritura nga prokurori i posaçëm, Jack Smith, ishin politike. Zoti Grenell i propozoi zotit Trump t’i bashkohej atij në një vizitë te ish-presidenti dhe kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, në burgun në Hagë, ku ai pret gjykimin për akuzat për krime lufte. Edhe z. Thaçi u padit nga z. Smith, i cili mbikëqyri ndjekjet penale të krimeve të luftës në Hagë përpara se të emërohej këshilltar special. Zoti Thaçi ka thënë se politika qëndron në themel të akuzave kundër tij”, shkruan NYT.
Megjithatë, sipas gazetës amerikane, Trumpi nuk e kishte pranuar këtë ide.
“Zoti Trump nuk e përqafoi idenë e zotit Grenell. Një person i afërt me z. Thaçi tha se i dukej argëtuese ideja e zotit Trump dhe një rrëmujë të zhurmshme mediatike përpara IEVP të Hagës – por vendosi se do të ishte më mirë të fokusohej në rastin e tij”.
“Zoti Grenell ka postuar pretendime në mediat sociale se aktakuza e z. Thaçi ishte një komplot i udhëhequr nga Departamenti i Drejtësisë”, ka shkruar më tej NYT në këtë artikull të gjatë.
Aty përmendet edhe koha kur Grenelli tentonte të arrinte paqe mes Kosovës dhe Serbisë, dhe si ideja e tij që Liqeni i Ujmanit të riemërtohej në “Liqeni Trump”.
“Në fund të vitit 2020, i etur për një grusht shteti diplomatik në ditët e fundit para zgjedhjeve presidenciale, zoti Trump e dërgoi z. Grenell në një mision që ka turbulluar diplomatët perëndimorë për një dekadë: Për të nxitur Serbinë që të njohë Kosovën, një ish-krahinë me shumicë shqiptare, si shtet i pavarur. Zoti Grenell u afrua me liderët rajonalë, duke injoruar kryesisht diplomatët amerikanë dhe të Bashkimit Evropian, të cilët kishin punuar për këtë çështje për vite me radhë”.
“I sigurt për një marrëveshje, z. Grenell propozoi riemërtimin e një rezervuari industrial që lidh Kosovën dhe Serbinë në ‘Liqeni Trump’ për të përkujtuar arritjen e tij. Por negociatat dështuan pasi gjykata e krimeve të luftës në Hagë njoftoi planet për të paditur zotin Thaçi, presidentin e Kosovës. Serbët dhe shqiptarët në Kosovë, gjithnjë e më të përçarë, ende e quajnë liqenin me dy emra të ndryshëm, asnjëri prej të cilëve nuk është Trump”, thuhet në shkrimin e NYT.bw
Gazetari Igli Çelmeta i pranishëm në rubrikën “Kjo Javë” në News24, duke komentuar operacionin e fundit të SPAK, tha se ai është iniciuar nga partnerët francezë, belgë e holandezë pas çkodimit të aplikacioneve SKY ECC.
Çelmeta tha se dyshimet se operacioni është dekonspiruar është fakti se të paktën dy funksionarët e policisë që ishin në listën e personave që duhej të arrestoheshin, nuk janë paraqitur në punë.
“Dekonspirimi i operacionit duket nga numri i personave që janë arrestuar, janë vetëm 8 persona, ndërkohë që nuk janë arrestuar personazhet kyçe”, tha Çelmeta.
Në vijim ai paraqiti edhe një detaj, kur gjatë operacionit, kur është shkuar në banesën e një prej personave që ishte në listë, oficerit të policisë që shoqëronte grupin që do të kryente arrestimin iu tha nga familjarët e atij që duhej të arrestohej “çkërkon këtu ti, ti ishte para ca ditësh dhe more lekët…”.
Ai tha se për shkak se nuk ka një marrëveshje ekstradimi me Emiratet e Bashkuara Arabe, personat e kërkuar në Shqipëri, shkojnë e strehohen në Dubai.
“Të paktën 7 personazhe të rëndësishme të botës së krimit janë strehuar pikërisht në Dubai”, tha Çelmeta.
Ai tha se bandat kanë një fuqi të madhe ekonomike, që sigurohej nga lojrat e fatit, por kemi edhe banda kriminale që siguronin të ardhura vetëm për shkak të vrasjeve, pra kemi vrasës me pagesë.
Referuar Vettingut në Polici, Çelmeta tha se ky proces të funksionojë duhet një bashkëpunim mes institucioneve.
“Duhet një bashkëpunim më i ngushtë mes SPAK dhe AMP-së, pasi SPAK është institucioni që ka të dhënat nga çkodimi i aplikacionit SKY”, tha Çelmeta.bw
Lordi Mark Lancaster ka kërkuar konsensus të aleatëve të NATO-s për zgjerim, duke thënë se ata duhet të konsultohen për të avancuar statusin e Kosovës në këtë organizatë.
“Aleatët duhet të përdorin korniza konsultative për të avancuar çështjen lidhur me statusin e Kosovës. Ata që nuk e njohin statusin e Kosovës, mund të mendojnë pjesëmarrjen e Kosovës në NATO dhe në Partneritetin për Paqe”, tha ai gjatë Asamblesë Parlamentare të aleancës teksa prezantoi draft-raportin ku përmendet Kosova.
Gjatë Asamblesë, që po mbahet në Sofje, Kuvendi i Kosovës synon ta avancojë statusin e tij nga vëzhgues në anëtar të asocuar të kësaj organizate.
Autoritetet e Kosovës bënë të ditur në mars se Komisioni i Përhershëm i Asamblesë Parlamentare të NATO-s, e ka avancuar statusin e Kuvendit të Kosovës në këtë trup.
Duke prezantuar draft-raportin, Lancaster përmendi edhe dialogun mes Kosovës dhe Serbisë. Ai tha se aleatët e NATO-s, por edhe Bashkimi Evropian si ndërmjetësues, duhet të vazhdojnë t’i bëjnë presion Kosovës dhe Serbisë që të zhbllokojnë procesin e dialogut dhe të arrijnë normalizimin e raporteve.
Ai po ashtu foli edhe për ndikimin e Kinës dhe Rusisë në rajonin e Ballkanit Perëndimor. Në këtë kontekst, ai përmendi rritjen e shitjes së armëve ruse dhe kineze në Serbi dhe në entitetit e Republikës Sërpska të Bosnjë e Hercegovinës.
“Ndikimi i Rusisë në Ballkanin Perëndimor është që të destabilizojë këtë pjesë të botës dhe të pengojë integrimet transatlantike, po ashtu për të ndërtuar varësi energjetike në sektor, duke testuar lider të caktuar. Rusia ka mbështetur agjendën e ndarjes, duke i ofruar armatim Republikës Serbe dhe Serbisë”, tha Lancaster.
Asambleja Parlamentare e NATO-s, ku Kosova synon të avancojë statusin e saj, është institucionalisht e ndarë nga NATO-ja, por shërben si një lidhje e rëndësishme mes NATO-s dhe parlamenteve të vendeve anëtare.
Ajo përbëhet nga 281 delegatë nga të 32 vendet anëtare të NATO-s.
Përveç tyre, në aktivitete të saj marrin pjesë edhe delegatë nga 9 vende të asocuara, 4 vende të asocuara mesdhetare, si dhe 8 delegacione vëzhguese parlamentare.
Anëtarët e asocuar mund të paraqesin rezoluta dhe ndryshime në rezoluta. Gjithashtu, mund të shërbejnë si raportues specialë të asocuar në komitete, për të paraqitur perspektivat e tyre në raportet NATO-Asamble Parlamentare.
Megjithatë, ata nuk kanë të drejtë të votojnë për raportet, rezolutat apo udhëheqjen e Asamblesë dhe as nuk kontribuojnë në buxhetin e saj.
Aktualisht, anëtare të asocuara janë nëntë – në mesin e tyre edhe Serbia dhe Bosnje e Hercegovina.
Kuvendi i Kosovës, prej vitesh, është delegacion vëzhgues me dy ulëse. Me ngritjen e nivelit të përfaqësimit do të zgjerohej edhe delegacioni pjesëmarrës kosovar.
Ndryshe, që kur ka nisur pushtimi rus i Ukrainës në shkurt të vitit 2022, autoritetet e Kosovës kanë kërkuar anëtarësim të përshpejtuar në NATO.
Shteti kërkon që fillimisht të bëhet pjesë e Partneritetit për Paqe dhe më pas të anëtarësohet plotësisht në aleancë.
Forcat e NATO-s janë të pranishme në Kosovë qysh në qershor të vitit 1999, pas përfundimit të luftës dhe tërheqjes së forcave serbe. REL
1.- Rušo Shala-Zekovič, fshati Žirče, i datëlindjes 1878, vdes në Shkup, gjatë vizitës tek vajza e Tij, më 1957. Djali i Tij, në foto me mua, Osman Shala Zekovič, fshati Smaluča, i datëlindjes 1921, vdes në Crkvine më 2019.
Bashkëluftëtar i Shaban Palluzhës, Osmani në vitin 2018, më pati thënë: Mulla Zekë Berdynaj, nga Peja ka arritur me shokë më 1941 para Shaban Palluzhës për çlirimin e Novi Pazar-it…
Djali i Osman-it, Ramo Shala – Zekovič, në foto me mua në Novi Pazar, 2023, lindur më 1944 në Smaluča, jeton në Novi Pazar, ka fëmijë dhe nipër e mbesa. Pra 5 gjenerata, të gjithë nga Komuna e Tutin-it. Shqip ka ditur të flasë vetëm Rušo-Rushiti, i cili ka jetuar nën sundimin e Perandorisë Osmane 34 vjet…
Në pyetjen time Ramës, a do i dërgonte nipër e mbesa në shkollën shqipe? – Ramo: Po, me shumë dëshirë, vetëm le ta hapin një shkollë me mësim në gjuhën shqipe. Nuk di kush mund ta bëjë këtë, shtoi Rama?
Komentet