VOAL

VOAL

Shpifjet – Bollino në gjyq/ Kam shpifur pa dashje ndaj Malltezit

June 16, 2021

Komentet

Racizmit në Serbi po i prin Kisha Ortodokse Serbe- Nga SKËNDER MULLIQI

Racistët , fashistët janë njerëz të dobët, të pashkolluar, primitiv të cilët jo vetëm që i helmojnë shoqëritë e tyre, por helmojnë shumë më gjerë.Ky reflektim zullumqar racist ndaj popujve të tjerë është instaluar më së shumti në Serbi.Janë instaluar në majat e pushteteve përmes institucioneve fetare.Racizmit në Serbi po i prinë Kisha Ortodokse Serbe.Elita kishtare ne krye më Porfirije, e kan marrë bajrakun e nacionalizmit serbomadh për ti kthyer vitet e 90-ta të luftës .Për ti treguar muskujt klerikët serb zgjodhen Cetinjën në Mal të Zi ,për promovim në krye të Kishës Serbe në Mal të Zi të Joanikia, ndërsa kishen e Leposaviqit grupi terrorist i Radojqiqit më kisha të tjera i zgjodhën si depo të armatimit.Nga kisha në Banjskë edhe u tentua që më luftë të shkëputet veriu i Kosovës.Kështu kishte vepru Kisha Ortodokse Serbe më Millosheviqin në krye për shkatërrimin më luftë të ish-Jugosllavisë.Atëherë në krye të këtij institucioni fetar ishte racisti Pavle.Politikat kishtare për realizimin e idesë të “botës serbe”, po vazhdohen edhe sot më protagonistet e vjetër të politikës në krye të Serbisë. Edhe të gjithë fuqimshmit në pushtet Aleksander Vuqiq, Kisha po i sherbën për homogjenizim të serbëve në Kroaci, Mal të Zi, BH dhe Kosovë.Kjo politikë religjioze më vite të tëra është përcjellë më propagandë të fuqishme për të shkatërruar popujtë tjerë në Jugosllavi, në emër të gjoja rrezikimit të qënjës serbe.Ata po promovojnë ide të rrezikshme raciste më së shumti ndaj shqiptarëve në rajon. Ekziton plani i kahmotshem në tentim për rizgjerim të territoreve , për dalje të serbëve në Detin Adriatik në Mal të Zi, si dhe daljën në Portin e Durrësit të territorëve shqiptare.Para prakisht po tentojnë që më luftë të rrënojnë shtetësinë e Kosovës.Ka disa vite që në Serbi, në Mal të Zi po shkruhen grafite dhe po këndohen këng në ngjarje sportive” Kur do të kthehet ushtria serbe në Kosovë”.Vuqiqi është duke e shtyer rajonin në një luftë të rrezikshme në emer të kishës dhe dhe nacionalizmit serbomadh.E gjithë kjo ofenzivë politike dhe ushtarake e Serbisë dhe të Rusisë në rajon , sikur ngapak po heshtet nga BE dhe Amerika.Apo ndoshta edhe ka mundësi,që të lejohet ndryshim kufijsh në Ballkan, që më shumë duket të jetë manipulim.Kohës i mbetet të tregon së cila është e vërteta.Hapja e fronitit të ri të luftës në rajonin e Ballkanit më probleme etnike,siq po tentojnë Rusia dhe Serbia , megjithate do të vëhej në rrezik të madh ruajtja e paqës dhe stabilitetin në Evropë.

Kush do të bëhet shefi i ri i NATO-s?

Rikard Jozwiak

Këtë vit, në Bruksel janë në garë katër poste të mëdha politike: presidencat e Komisionit Evropian dhe Këshillit Evropian, që aktualisht udhëhiqen nga Ursula von der Leyen dhe Charles Michel respektivisht, por edhe posti i shefit për politikë të jashtme, që është mbajtur për këto pesë vjet nga Josep Borrell. Më pas, është edhe një post në kryeqytetin belg. NATO po kërkon zëvendësues të Jens Stoltenbergut në postin e sekretarit të përgjithshëm, pasi shefi norvegjez po largohet nga ky post pas një dekade.

Dy samitet e Bashkimit Evropian që do të mbahen më 17 dhe 27 qershor, ku do të marrin pjesë krerët e 27 shteteve anëtare, do të vendosin për tri postet përmes negociatave prapa dyerve të mbyllura. Është një proces i ndërlikuar përmes së cilit kandidatët zgjidhen për të reflektuar balancën gjinore, përkatësinë politike (shpesh të ndarë mes partive panevropiane që përfaqësojnë qendrën e djathtë, qendrën e majtë dhe liberalët) dhe gjeografinë.

Presidenti i Komisionit Evropian zakonisht zgjidhet nga grupi politik që fiton më së shumti vota në zgjedhjet parlamentare që do të mbahen në mbarë bllokun nga 6 deri më 9 qershor. Në katër zgjedhjet e fundit, grupi më i madh ka qenë Partia Popullore Evropiane (PPE) e qendrës së djathtë, dhe sondazhet sugjerojnë se ajo do të fitojë edhe këtë radhë. Kandidatja e tyre për këtë post, që u zgjodh në Kongresin e PPE-së të mbajtur në Bukuresht javën e kaluar, është Von der Leyen. Logjika thotë se ajo është në prag të një mandati tjetër pesëvjeçar në udhëheqjen e Komisionit Evropian.

Por, këtu shfaqet në skenë presidenti aktual rumun, Klaus Iohannis. Javën e kaluar, ai zyrtarisht njoftoi se dëshiron të bëhet sekretari i ri i përgjithshëm i NATO-s. Ky post zyrtarisht është i ndarë nga tre postet në BE. Por, duke pasur parasysh se 23 nga 27 shtetet e BE-së po ashtu janë anëtare të aleancës ushtarake dhe se shefi i ri i NATO-s duhet të jetë evropian, dy organizatat po kërkojnë kandidatët e tyre në të njëjtën skenë.

Burimet në NATO i kanë thënë Radios Evropa e Lirë se ata duan që të marrin vendim në prill, para samitit të NATO-s në Uashington që do të mbahet në korrik, dhe para se procesi “të ndërlikohet më shumë” për shkak të afateve të BE-së për rekrutim.

Vetëm disa javë më parë, Gjermania, Franca, Mbretëria e Bashkuar dhe Shtetet e Bashkuara (të njohura si Katërshja), si dhe 17 shtete të tjera, kryesisht në Perëndim, u mblodhën pas kryeministrit holandez, Mark Rutte. I vlerësuar si person me shumë përvojë, që ka pëlqim në Uashington e që ka marrëdhënie të mira me ish-presidentin amerikan, Donald Trump, në Bruksel dukej si një zgjedhje e denjë, nëse ndoshta jofrymëzues.

Kandidatura e Iohannisit po ashtu paraqet një pyetje me vend: a është ai personi “lindor” që duhet të marrë një nga katër postet kryesore vakante? “Lindor” këtu nuk ka të bëjë me konceptin gjeografi apo politik, por përfshin vendet e ish-bllokut sovjetik ose ish-Jugosllavisë që iu bashkuan BE-së (dhe NATO-s) në 25 vjetët e fundit: Bullgaria, Kroacia, Republika Çeke, Estonia, Hungaria, Letonia, Lituania, Polonia, Rumania, Sllovakia dhe Sllovenia (dhe në NATO po ashtu janë anëtarësuar Shqipëria, Mali i Zi dhe Maqedonia e Veriut).

Klaus Iohannis gjatë kongresit të PPE-së në Bukuresht më 7 mars 2024.

Klaus Iohannis gjatë kongresit të PPE-së në Bukuresht më 7 mars 2024.

Asnjë sekretar i përgjithshëm i NATO-s nuk ka qenë nga ndonjë prej këtyre shteteve. Më 2019, kur BE-ja për herë të fundit zgjodhi tre krerët, krahu lindor u anashkalua plotësisht. Në fakt, i vetmi “lindor” që ndonjëherë ka mbajtur ndonjë post të lartë në Bruksel është kryeministri aktual i Polonisë, Donald Tusk, i cili ka qenë president i Këshillit Evropian nga viti 2014 deri më 2019.

Pra, një prej katër posteve kyçe më 2024 duhet ta marrë dikush nga lindja.

Disa argumente në të vërtetë janë në favorin e Iohannisit. Deri më tani kanë qenë tre holandezë që kanë mbajtur postin e shefit të NATO-s. Holanda është përballur me sfidën e të shpenzuarit 2 për qind të Bruto Prodhimit të saj të Brendshëm për mbrojtje – një synim që NATO e ka vendosur mbi një dekadë më parë dhe të cilin shumë shtete të Evropës Lindore, përfshirë edhe Rumaninë e Iohannisit, kanë arritur që ta përmbushin.

Rutte, edhe pse mbështet Ukrainën që kur Rusia nisi pushtimin e saj në shkurt të vitit 2022, konsiderohet “i butë” me Rusinë. Si shembull për këtë merret mbështetja e tij për gazsjellësin “Rrjedha Veriore 2” e Gazpromit.

Në aleancë ka nevojë për unanimitet. Të 32 aleatët e NATO-s duhet të pajtohen. Hungaria veçse ka lënë të kuptohet se është kundër Rutte, veçmas për shkak të një sërë mosmarrëveshjesh mes Hagës dhe Budapestit për gjendjen e sundimit të ligjit në Hungari.

Turqia nuk ka treguar se kë preferon, por Ankaraja ka problemet e veta me Rutte. Këtu vlen të theksohet mosmarrëveshja që kishte me të pas përpjekjeve turke disa vite më parë për të mbajtur tubime politike në Holandë, që rezultoi me ndalesën që zyrtarët e Turqisë të shkonin në këtë shtet, ndalesë që u vendos nga Haga.

Siç tha një zyrtar i NATO-s për Radion Evropa e Lirë “Turqia dhe Hungaria treguan me pranimin e Suedisë në NATO se ato janë të gatshme të shkojnë shumë larg në mënyrë që të marrin atë që duan”. Pyetja që shtrohet tani është: A është Iohannis ai që këto dy shtete duan?

Konsensusi mes zyrtarëve të NATO-s është se Rutte do të ketë sukses. Është e vështirë që të dalësh kundër “Katërshes”. Për më tepër, në disa qarqe, lëvizja e Iohannisit u duk paksa e dëshpëruar dhe ka pasur shprehje të bezdisë se procesi i përzgjedhjes së NATO-s mund të zgjasë për muaj të tërë. Të tjerët ishin mjaft të hutuar me planin 10-pikësh të Iohannisit – të publikuar në Politico më 13 mars – që përfshinte gjëra që aleanca ushtarake veçse është duke i bërë.

Në Bruksel ka një spekulim se Iohannis, në fakt, nuk dëshiron të fitojë postin më të lartë në NATO, por vetëm po e vendos veten në skenë për të marrë një prej tre posteve të BE-së.

Çështja këtu është se ai i përket PPE-së, sikurse Von der Leyen. Nëse ajo merr udhëheqjen e Komisionit Evropian, ka pak të ngjarë që një kandidat tjetër i PPE-së të marrë një post tjetër të lartë. Aleanca Progresive e Socialistëve dhe Demokratëve (S&D) e qendrës së majtë, ka të ngjarë që të dalë e dyta në zgjedhjet për Parlamentin Evropian dhe të kërkojë të marrë, qoftë udhëheqjen e Këshillit Evropian apo postin e shefit të diplomacisë. Grupi i Liberalëve (Renew) apo ai më konservator dhe euroskeptik, ECR, po ashtu mund të kërkojnë ndonjë prej posteve të larta, varësisht nga rezultatet e zgjedhjeve të qershorit.

Shumica e evropianëve lindorë të tjerë që mund të synojnë të marrin poste në BE, janë në PPE. Aty është kryeministri kroat, Andrej Pllenkoviq, drejtoresha e Fondit Monetar Ndërkombëtar, bullgarja Kristalina Georgieva, ministri i Jashtëm polak, Radek Sikorski dhe homologët e tij nga Lituania dhe Letonia, Gabrielius Landsbergis dhe Krisjanis Karins, respektivisht.

Von der Leyen gjerësisht konsiderohet si një presidente e suksesshme e KE-së, veçanërisht për shkak se Ukrainës i ka ofruar ndihmë të shpejtë. Por, disa në Bruksel nuk e preferojnë shumë atë: ka shqetësime se ajo e ka bërë KE-në shumë të fuqishme dhe se ajo e ka udhëhequr këtë institucion me grusht të hekurt, duke mos lënë asnjë komisionar që të dalë në pah.

Pastaj është çështja me Parlamentin Evropian. Kandidati për president të Komisionit duhet të miratohet nga shumica e anëtarëve të Parlamentit. Herën e fundit, Von der Leyen, fitoi për tetë vota. Kësaj radhe, mund të jetë edhe më ngushtë.

Ndoshta kjo nënkupton se ka ardhur koha për një kandidat të zgjedhur përmes konsensusit. Dhe ky mund të jetë Iohannis ose dikush tjetër nga pjesa lindore e Evropës.

Raporti i fundit i NATO-s i Stoltenbergut

Më 14 mars, sekretari i përgjithshëm i NATO-s, Jens Stoltenberg, prezantoi raportin e tij vjetor për vitin 2023. Ky ishte raporti i fundit për norvegjezin, pasi ai do të largohet nga ky post më vonë gjatë këtij viti. Raporti i referohet vitit 2023 dhe arrin në përfundim se ai ishte “një vit sfidues, por i suksesshëm për aleancën”, me Finlandën që u bo anëtarja e 31-të dhe me Suedinë që ishte në rrugë të mbarë. Suedia u bë anëtarja e 32-të e aleancës më 7 mars 2024.

Sfidat vijnë kryesisht nga Rusia dhe në raport theksohej se “më 2023, Moska vazhdoi luftën brutale të agresionit kundër Ukrainës, duke sjellë dhunë dhe vdekje në zemër të Evropës, teksa njëkohësisht duke kërkuar që të përçajë NATO-n”. Por, në tekst u tha se “duke bërë kështu, Rusia nënvlerësoi vendosmërinë e popullit të Ukrainës dhe unitetin e aleatëve”.

Ndoshta , rreshti më interesant në gjithë raportin prej 172 faqesh është ai që thotë se “nëse Putini fiton, kjo do të dërgonte një mesazh të rrezikshëm tek udhëheqësit autoritarë në mbarë botën se ata mund të arrijnë objektivat e tyre përmes luftës dhe dhunës. Mbështetja e Ukrainës nuk është bamirësi, por është interesi ynë i sigurisë”.

Këto fjalë ndoshta janë shkruar për politikanët në disa shtete anëtare të NATO-s, të cilët në muajt e fundit kanë vënë në pikëpyetje se pse Perëndimi po e mbështet Kievin si politikisht, ashtu edhe ushtarakisht.

Pyetja kryesore, megjithatë, është se si do të duken raportet NATO-Ukrainë në të ardhmen. Raporti vjetor theksoi reformat kyçe që aleanca bëri më 2023, prej të cilave ka përfituar Ukraina. Për shembull, Komisioni NATO-Ukrainë, që mbikëqyr bashkëpunimin mes Kievit dhe aleancës, u ngrit në nivel të Këshillit. Kjo nënkupton se Ukraina tani mund të thërrasë takime në çdo nivel – në nivel të krerëve të shteteve, në nivel të ministrave apo ambasadorëve – me homologët e saj në NATO.

Plus, në samitin e NATO-s i mbajtur në Vilnius në korrik të vitit 2023, Kievit nuk iu dha Plani i zakonshëm i Veprimit për Anëtarësim (MAP) për t’iu bashkuar NATO-s, që do t’ia bënte rrugën më të lehtë të anëtarësimit. NATO është zotuar se do ta ndihmojë Ukrainën politikisht dhe financiarisht në mënyrë që forcat e saj të armatosura të jenë të ndërveprueshme me trupat e NATO-s, të reformojë institucionet e saj, veçmas Ministrinë e Mbrojtjes, dhe të ndihmojë në rikonstruktimin e shtetit.

Por, a mjaftojnë këto? A mundet Ukraina të presë më shumë gjatë samitit të NATO-s që mbahet në korrik në Uashington?

Në raportin vjetor thjesht theksohet se “aleatët do të jenë në pozitë që t’i bëjnë ftesë Ukrainës që t’i bashkohet aleancës kur ata të pajtohen se janë plotësuar kushtet”. Nga bisedat që REL-i ka pasur me zyrtarët e NATO-s, duket se nuk do të ketë ndonjë ndryshim të madh të këtij qëndrimi deri në samitin e korrikut. Motoja e zyrtarëve të aleancës ende është “për aq kohë sa lufta të vazhdojë, do të ketë pak ndryshime në aspektin politik”.

Tani që Finlanda dhe Suedia janë të dyja anëtare, Ukraina është ndoshta shteti që është më afër anëtarësimit. Por, ajo ditë, megjithatë, ka pak të ngjarë të jetë afër.

Për dy shtetet tjera aspiruese, Bosnje e Hercegovina dhe Gjeorgjia, gjuha e përdorur në raportin vjetor nuk është inkurajuese: “Aleatët vazhdojnë të jenë të përkushtuar për të mbështetur anëtarësimin eventual të Gjeorgjisë. Bosnje e Hercegovina ka vazhduar bashkëpunimin e ngushtë me NATO-n, përfshirë edhe përmes Programit të Reformës, pa paragjykim për vendimin përfundimtar mbi anëtarësimin në NATO”.

Përderisa NATO-ja pritet që në Uashington të përsërisë qëndrimin se është e hapur për anëtarë të rinj, ky samit nuk do të jetë koha e as vendi kur aleanca do të pajtohet që t’i pranojë anëtarët e rinj.

Ndoshta pjesa më interesante e raportit ka të bëjë me raportet me Kinën. Për vite me radhë, NATO-ja ka ashpërsuar gjuhën ndaj Pekinit, dhe në raport duke se e ka çuar në një nivel tjetër: “Kina po vëzhgon veprimet tona nga afër. Kina nuk ndan vlera të njëjta me ne, sfidon interesat tona dhe Pekini gjithnjë e më shumë është në linjë me Moskën. Ne do të vazhdojmë të tregtojmë dhe të angazhohemi me Kinën, por ne duhet të menaxhojmë rreziqet dhe të përgatitemi për një konkurrencë të fortë”.

Raporti paralajmëroi se “përderisa lufta në Ukrainë ka demonstruar varësinë e rrezikshme të aleatëve ndaj gazit rus, NATO-ja po punon për të vlerësuar varësinë e mundshme ndaj regjimeve të tjera autoritare në mënyrë që të gjenden zinxhir të qëndrueshëm furnizimi për NATO-n, teknologjinë apo infrastrukturën”.

Raportoi po ashtu përfshiu rezultatet e sondazheve të realizuara më 2023, ku qytetarët e shteteve anëtare të NATO-s u pyetën për çështje që kanë të bëjnë me sigurinë. Ndoshta, rezultati më i mirë për NATO-n ishte se 77 për qind e të anketuarve në përgjithësi mendonin se shpenzimet për mbrojtje ose duhet të mbahen në nivelet aktuale, ose duhet të rriten. Më 2022, kjo shifër ishte 74 për qind dhe më 2021 ishte 70 për qind.

Përndryshe, ka disa tregues të vegjël, por shqetësues, për aleancën. Më 2023, 73 për qind e të anketuarve në shtetet e NATO-s u pajtuan se aleatët e tjerë duhet të mbrojnë shtetin e tyre në sulmohen. Kjo shifër është më e ulët, krahasuar me vitin paraprak kur ishte 75 për qind. Më 2023, po ashtu 61 për qind e të anketuarve u pajtuan se shteti i tyre duhet të mbrojë aleatët e tjerë në rast të një sulmi, krahasuar me 69 për qind sa ishte më 2022.

Dhe vitin e kaluar, 63 për qind e të anketuarve deklaruan se pushtimi rus i Ukrainës kishte ndikuar në sigurinë e shtetit të tyre. Kjo shifër ishte 64 për qind më 2022. Në mbarë NATO-n, vetëm 22 për qind e të anketuarve deklaruan se ishin të shqetësuar për shpërthimin e një lufte në shtetin e tyre – shqetësimi më i madh i shumicës së njerëzve (58 për qind) ishte kostoja e lartë e jetesës.

Ndoshta pyetja më e rëndësishme është nëse banorët e shteteve të NATO-s do të votonin që të qëndronin në aleancën ushtarake nëse do të kishte një referendum për këtë çështje. Në 30 nga 31 shtetet aleate, shumica thanë se do të qëndronin në aleancë. Mali i Zi këtu bëri përjashtim, me vetëm 46 për qind e të anketuarve që thanë se do të votonin “po” që të qëndronin në aleancë. Vetëm në Shqipëri, 100 për qind e të anketuarve thanë se do të votonin që të vazhdonin të qëndronin në aleancë.

Çfarë pritet më pas?

Më 20 mars, Komisioni Evropian do të prezantojë atë që e quan “rishikim të politikave dhe të reformave para zgjerimit”. Ky është një ushtrim i brendshëm që shfaq se blloku ka nevojë të ndryshojë në mënyrë që të mirëpresë anëtarë të rinj nga Ballkani Perëndimor dhe Ukraina. Për këtë dokument do të ketë debate në forume të ndryshme, ku do të diskutohet se si një BE me deri 37 anëtarë do të mund të operonte.

Një ditë më vonë, më 21 mars, udhëheqësit e BE-së do të mblidhen në Bruksel për një tjetër samit të bllokut. Ata pritet të mbështetin rekomandimin e Komisionit Evropian për hapjen e bisedimeve me Bosnje e Hercegovinën. Udhëheqësit po ashtu pritet të vlerësojnë përparimin e bërë nga Ukraina dhe Moldavia drejt anëtarësimit, t’i bëjnë thirrje Komisionit të punojë për vendosjen e sanksioneve të reja ndaj Bjellorusisë dhe të nënshkruajnë blerjen e armëve për Ukrainën në vlerë prej 5 miliardë eurosh. Radio Evropa e Lirë

Përgatiti: Mimoza Sadiku

I dërguari amerikan për Ballkanin Perëndimor takon familjen e dëshmorit Afrim Bunjaku, i vrarë nga serbët

I dërguari amerikan për Ballkanin Perëndimor Gabriel Escobar gjatë vizitës së tij të fundit në Kosovë, ka takuar familjen e efektivit të Kosovës, Afrim Bunjaku, që u vra nga paramilitarët serbë në Banjskë të Zveçanit. Escobar ka shprehur ngushëllime për humbjen e jetës së Bunjakut.

“Gjatë vizitës së Zëvendës Ndihmës Sekretarit (ZNS) Gabriel Escobar në Kosovë, ai kërkoi dhe ju dha kohë për tu takuar me të venë dhe djemtë e rreshterit të vrarë Afrim Bunjaku, të cilët shoqëroheshin nga Drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Kosovës, Gazmend Hoxha. ZNS Escobar, në prani të Ambasadorit të SHBA-së Jeffrey Hovenier, dhe Atasheut të DOJ-ICITAP-it Kimberly Riffe, shprehu ngushëllimet e tij të sinqerta familjes për humbjen tragjike të babait/bashkëshortit të tyre. Ngjarja ishte shumë emocionuese dhe e përzemërt dhe personalitetet e larta i shprehën ngushëllimet e tyre familjes dhe Policisë së Kosovës,” thuhet në postim.
ImageImage

Investigimi: Në Bundestag janë punësuar qindra ekstremistë të djathtë

Nga një investigim i medias publike gjermane del se partia populiste e djathtë, AfD mban si të punësuar më shumë se 100 persona që janë të lidhur me grupime me qëndrime armiqësore ndaj kushtetutës gjermane.

Nga Jens Thurau, DW

Hulumtimet e gazetarëve të medias publike bavareze “Bayerischen Rundfunks” (BR) në Gjermani nxorrën në dritë, se në Bundestag janë të punësuar persona që janë të angazhuar në organizata ekstremiste të djathta, apo që konsiderohen si ekstremistë të djathtë dhe vëzhgohen nga Mbrojtja Kushtetuese. Kjo i ka shqetësuar shumë deputetët dhe punonjësit e Bundestagut.

Gazetarët raportojnë se në një zyrë të një godine të Bundestagut është varur madje edhe tabela me emrin e Frank Pasemann, që kanë qenë deputet i partisë populiste të djathtë, AfD. Ai u përjashtua në vitin 2020 nga partia dhe grupi parlamentar. Paseman u akuzua për sjellje që dëmtojnë partinë dhe qëndrime antisemitiste. Kështu Paseman nuk lejohej më zgjidhej për një pozicion të rëndësishëm, por me sa duket si punonjës po. Sipas BR, ai punon për deputetin e AfD-së, Jürgen Pohl. Paseman dhe Pohl nuk janë shprehur në lidhje me këto investigime të BR.

Më shumë se 100 punonjës që kategorizen me qëndrime armiqësore kushtetuese

Sipas hulumtimeve të radios publike gjermane, BR, AfD ka punësuar në parlament më shumë se 100 persona që kategorizohen nga Mbrojtja Kushtetuese si ekstremistë të djathtë. AfD e ka hedhur poshtë këtë raportim, dhe kryetarja e grupit parlamentar, Alice Weidel u shpreh këtë javë se, “kjo është kaq qesharake dhe aspak me gjasa.” Presidentja e Bundestagut, Bärbel Bas, SPD, megjithatë do të verifikojë, nëse janë të nevojshme rregullore sigurie më të ashpra. Zëvendëspresidentja e Bundestagut, Katrin Göring-Eckardt bëri fjalë për një rrezik për demokracinë parlamentare.

Kush do të punojë në parlamentin gjerman ka nevojë për një dokument hyrjeje. Për këtë autoritetet përkatëse i kalojnë të dhënat e aplikuesit për “një verifikim besueshmërie” tek policia. Nga viti i kaluar kjo procedurë mund të përsëritet njëherë në vit. Nevojitet edhe një dëshmi nga policia. Nëse aty ka të dhëna informohet punëdhënësi i drejtpërdrejtë. Zëvendëspresidentja e Bundestagut, Yvone Magwas, CDU thotë se “qëllimi duhet të jetë që të qëndrojnë jashtë parlamentit punonjës që vëzhgohen nga Mbrojtja Kushtetuese. Bundestagu në rast dyshimi duhet të ketë mundësinë të pyesë të Mbrojtja Kushtetuese.”

Nga marshimi me neonazistët tek një zyrë në Bundestag?

Personat, për të cilat bëhet fjalë punojnë ose në Bundestag ose në zyrat e qarqeve zgjedhore të deputetëve të AfD-së në të gjithë Gjermaninë. Sipas BR, mes tyre ka edhe nga ata që përmenden me emër nga Mbrojtja Kushtetuese, ose që kanë pozicione drejtuese në organizatat e vëzhguara. Madje, sipas kësaj medie, BR, në kolegiumin e AfD-së gjen edhe punonjës që kanë marrë pjesë në marshimet e neonazistëve në Kemnic, Dortmund, Drezden, MAgebdurg dhe Cvikau. Disa persona dalin me lidhje me grupimin, Qytetarët e Rajhut (Reichsbürger) të cilët nuk e njohin shtetin gjerman. Konkluzioni i hulumtimeve: Më shumë se gjysma e deputetëve të AfD-së punëson persona që janë aktive në organizata, që kategorizohen si ekstremiste të djathta nga Mbrojtja Kushtetuese. Edhe Alice Weidel dhe Tino Chrupalla kanë persona të tillë në radhët e të punësuarve të tyre

Një nga tiparet e grupimeve ekstremiste të djathta apo armiqësore kushtetuese është afërsia me propagandën e presidentit rus, Vladimir Putin. Eksperti i CDU-së, për çështjet e jashtme, Jürgen Hardt tha për Deutsche Wellen, se “disa nga formulimet e AfD-së këtu në Bundestag tingëllojnë si ato që dëgjojmë nga Kremlini. Këto fjalime janë shkruar nga njerëz që janë shumë pranë me përfaqësuesit e radikalëve të djathtë dhe persona që shpërndajnë idetë e Putinit këtu në Gjermani.”

Për të Gjelbrit dhe kryetaren e grupit të tyre parlamentar, Britta Haßelmann rasti i një ish-deputeti dhe sot me gjasë i një punonjësi, si Pasemann është veçanërisht i rrezikshëm. “Hulumtimi është alarmues në lidhje me atë që AfD nga njëra an liron nga detyra njerëz nga spektri i partisë dhe në të njëjtën kohë me gjasë i punëson si punonjëse apo punonjës në Bundestagun gjerman.”

Hulumtimet e BR të kujtojnë zhvillimet e nëntorit 2020. Në kulmin e pandemisë së Coronës politikanët u ngacmuan brenda Bundestagut nga vizitorët, u filmuan dhe fyen. Mes tyre edhe ministri i atëhershëm i Ekonomisë, Peter Altmaier (CDU). Këta persona filmuan, se si ministri Altmeier ngacmohej para një ashensori dhe e vendosën në internet. Nga një raport sigurie i policisë së Bundestagut del, se katër vizitorë agresivë ishin ftuar nga tre deputetë të Bundestagut. Alice Weidel që atëherë ishte kryetare e grupit parlamentar, tha se shpreh keqardhje për incidentin. Kundër tre personave agresivë u vendos ndalimi i hyrjes në Bundestag dhe një gjobë prej 800 eurosh.

“Paradoksi i investimeve të dhëndrit të Trump në Shqipëri”, Genc Burimi: Çifti Jared/Ivanka synojnë të pasurohen më shumë në vendin tonë

Bëhet fjala për një plan mega-investimi në ishullin e Sazanit dhe në Zvernec. Dhëndëri dhe e bija e Donald Trump, tashmë të pasur, synojnë pra të pasurohen edhe më tej me investime turistike në Shqipëri (plus dhe në Serbi) dhe kjo është katërcipërisht një e drejtë e tyre dhe logjika normale e kujtdo që investon për të fituar.

Që dhëndëri i Donald Trump, Jared Kushner kishte treguar një interes për Shqipërinë kjo nuk u zbulua nga New York Times. Shqiptarët e dinin prej disa kohësh se çifti Jared/Ivanka kishte ardhur të paktën dy sezone verore për t’u shplodhur në rivierën shqiptare me një yaht lluksoz. Por këto vizita në Shqipëri ishin komentuar thjesht si një kuriozitet turistik nga çifti mediatik amerikan siç e tregoi në shtator 2021 shqiptari që i kishte shoqëruar, Auron Tare, duke folur për këtë te emisioni “Opinion” i Blendi Fevziut. Për më tepër që yahti i Jaredit dhe Ivankës me pasagjer edhe kushëririn e Emirit të Katarit , presidenti aktual i klubit Paris Saint Germain, lundronte për pushime përtej Shqipërisë edhe në ishujt e Greqisë fqinje. Surpriza e jashtëzakonshme e artikullit të fundit të New York Times, në atë pikë sa ka arritur të shpërndahet menjëherë në mediat kryesore në mbarë botën qëndron tek synimi i vërtetë i interest të Jared Kushner për Shqipërinë, që e tejkalon kuadrin e pushimeve ordinere verore. Bëhet fjala për një plan mega-investimi në ishullin e Sazanit dhe në Zvernec. Dhëndëri dhe e bija e Donald Trump, tashmë të pasur, synojnë pra të pasurohen edhe më tej me investime turistike në Shqipëri (plus dhe në Serbi) dhe kjo është katërcipërisht një e drejtë e tyre dhe logjika normale e kujtdo që investon për të fituar.

Pyetja që shtrohet dhe që do e analizojmë në këtë shkrim, ka kontekstin se përpara “Triump-it” , domethënë përpara dhëndërrit të tij, Shqipëria e Ramës është tashmë një zonë influencë e Sorrosve, baba dhe bir. Aleks Sorros , siç është vënë shpesh herë në dukje nga mediat në Shqipëri është një miliarder anormalisht i pranishëm në Shqipëri me një prani të vazhdueshme në krah apo pas Kryeministrit Rama si në samite zyrtare ndërkombëtare me pjesmarrje të qeverisë së Shqipërisë ashtu dhe në evenimente private të Edi Ramës. Rrjedhimisht, që t’I jepet në Shqipëri nga vetë Edi Rama , “vëlla” me Aleks Sorros siç e ka cilësuar ky I fundit, një zonë strategjike për investim, domethënë për pasurim jo “dokujtdo” por dhëndërit të Trump-it himself, armik publik numër një i Xhorxh Sorrosit, kjo shtron pyetjen : si është e mundur?! Vetë Edi Rama I ndërgjegjshëm për këtë konfuzion “mental” që shkakton kjo situatë kaq shumë paradoksale e pranoi vetë se ka diçka të habitshme në këtë mes duke deklaruar këtë para te tijve socialista në fund jave: “Këto ditë, Kushner, një sipërmarrës, amerikan dhe dhëndri i ish-presidenti Trump shpalli publikisht ambicien për të investuar në dy projekte të mëdha turistike në Shqipëri. …Delirojnë dhe zbulojnë se si doli në dritë arsyeja e errët për ndryshimin e ligjit për zonat e mbrojtur .. nga unë, djali i paudhë që doli nga thesi i parave të Sorosit, me djalin për shpirt të armikut më të betuar të Sorosit.”

Eshtë pra vetë Rama që I paraprin debatit në këtë shkrim dhe që pertej zonave të mbrojtura, temë që u duhet lënë ekollogjistëve, prek nyjen gordiane të kësaj afere : si mund të avancosh me Sorrosin në krahun e majtë dhe dhëndërin e Trump-it në atë të djathtë? Si Alex Sorros e lejon të privilegjohet në Shqipëri, ai që vetë e quaka si armiku më ibetuar I Sorrosit? Po është e mundur, dhe në këtë artikull, larg Shëipërisë, do shohim dy arsye : e kaluara e marrëdhënieve në biznez Sorros/Kushner dhëndërr I Trump-it, dhe e ardhmja “kokë a pil” e Donald Trump “në burg ose në Shtëpinë e bardhë” sipas në përcaktimi nga vetë Aleks Sorros dhe që ndoshta e shtyn dhe atë të bëjë si vëllai i tij Edi, të luajë me dy a më shumë porta…

Kompania amerikane “Cadre”, lidhja në biznes midis dhëndërit të Trump dhe Sorros

Përtej një paranteze të shkurtër në politikë, ku ai u bë këshilltar i vjehrrit në Shtëpinë e Bardhe si emisar për Lindjen e Mesme, Jared Kushner ka mbi të gjitha një profil të pastërt biznesmeni. Veçanërisht në biznesin imobiliar ku familja e tij zotëron një numër te konsiderueshëm pronash në Neë York. Me burgosjen e papritur të jatit të tij, Karl Kushner më 2005 (për probleme midis të tjerash mos-deklarimesh me fisk-un), Jaredi ndonëse vetë 25 vjeç, u bë rrjedhimisht « kryefamiljari » që duhet të ruante dhe shumëfishonte pasurinë familjare. Por investimi i tij i pare qe nga më të gabuarit duke hedhur gati 2 miliard dollare për blerjen e një kulle me zyra në Manhatten ( Kulla 666 “Fifth Avenue”) vetëm pak muaj para krizës më të madhe financiare amerikane dhe botërore te dekadave të fundit me falimentimin e Lehman Brothers më 2008. Vlera e investimit te Jared Kushhner te kulla 666 që e kishte blerë me kredi bankare shkriu si bora në diell si pasojë e falimentimeve në masë.

Ndër tentativat e tyre për të gjetur burimi financimi, dy vellëzërit Kushner, Jared dhe Josh janë në origjinë dhe të krijimit më 2014 të një kompanie me emrin « Cadre » dhe që sot menaxhon gati 10 miliard dollare investime sipas Fortune Magazine. Vëllezerit Kushner ja lanë që në fillim në dore drejtimin e kompanisë së sapokrijuar “Cadre” një shoku të tyre, Ryan Ëilliams ende sot në krye të kompanisë Cadre. Afriko-amerikan me prejardhje nga një familje modeste, Ryan Ëilliam është jashtëzakonisht I talentuar dhe i shkolluar në Harvard . Plani i vëllezërve Kushner dhe Ryan Ëillimas ishte ta shnderronin kompaninë Cadre nga një start – up në një gjigand të financës në fushën imobiliare duke krijuar një mega bazë të dhënash të pronave që shiteshin “badjava” në ankande pas krizës Lehman Brothers dhe t’ua propozonin investitoreve që kishin likuiditete. Në këtë start-up të re të sapo bashkëthemeluar nga vëllezërit Kushner, pa asnjë përvojë, i pari financier që vendosi të investojë ishte pikërisht … Xhorxh Sorros, i cili “rrezikoi” në këtë sipërmarrje shumën marramendëse të 250 milionë dollarëve ! Sigurisht ai që jo vetëm nuk I humbi por dhe i shumëfishoi ashtu si banka Goldman Sachs financuesja tjeter e kompanisë Cadre. Por kjo nuk ishte ende e mjaftueshme qe Jared Kushner të gjente të ardhura të mjaftueshme për të dale nga borxhi marramendës prej 1.2 miliard dollarësh ku e kishte futur blerja e nxituar e Kulles 666. Sipas shtypit amerikan, një nga arsyet që Jared Kushner u bë biles me 2016 emisari i të vjehrrit president për marredhëniet e Shba-ve me Lindjen e Mesme qe pikërisht një mundësi e artë që politika i ofronte si në një tepsi Jared Kushnerit të gjente fonde arabe tek petro-monarkitë e gjirit Persik për të shpëtuar biznesin familjar . Po ashtu politika pranë vjehrrit do t’I jepte edhe mundësinë Jared Kushnerit të ndikonte me ligje të posaçme në suksesin e kompanisë Cadre që kishte bashkëthemeluar më 2014 dhe që ishte financuar nga Sorros. Aludimet sa të rënda dhe të shëmtuara për përdorimin e Shtëpisë së Bardhë dhe të fondeve arabe në shërbim të biznesit familjar te Jared Kushner u bënë publikisht në Shba përtej shtypit dhe nga vetë kryetari i Komisionit të financave të Senatit amerikan, senatori demokrat Ron Ëyden. Trump dhe dhëndëri I tij u akuzuan se bënë presion shtetëror mbi Katarin që të ndihmonte financiarisht Jared Kushner për të dalë nga kthetrat e borxhit marramendes që kish marrë për të blerë kullën në Manhaten. Pasi rezistoi një farë kohe, Katari u mbosht, dhe në gusht 2018, një kompani amerikane me aksioner Katarin, “Brookfield” shpeton financiarisht investimin 1.8 miliard dollarë të Jared Kushner në Manhatten. Që aty fillon biles të shfaqet për herë të pare dhe misteri « shqiptar » lidhur me Mac Gonigal. Me 2018 i lidhur me Ramen ky i fundit ishte shfaqur në Shqipëri. Po atë muaj gusht 2018 kur kompania amerikane e Katarit, Brookfield, ndërhyri për të shpëtuar financiarisht dhëndërin e presidentit Trump, Mac Gonigal dilte në pension dhe gjeti pune pikërisht te e njëjta kompani “ Brookfield” me aksioner Katarin, në një post mjaft të lartë si zëvendës president i kompanisë. Në kuadrin e anketimit nga Senati, kryetari i komisionit të financave të Senatit amerikan i dërgoi biles një letër ultimatum drejtorit të kompanisë “Brookfield” ku senatori Ëyden kerkonte shprehimisht: “Duam nga ju listën e të gjitha mbledhjeve me kompanitë e familjes Kushner ose me përfaqësues të Katarit ku mund të kenë marrë pjesë punonjës të kompanisë suaj Brookfield”. Ndër punonjësit qe pikërisht dhe Mac Gonigal, I cili pas këtij anketimi, la postin te kompania Brookfield partnere e Jared Kushnerit, për të shkuar, ironi e fatit, te kompania e zoteruar nga nje rus (Dorovin) Aman Ressort, dhe kjo e lidhur me Jared Kushner pasi është Aman Ressort që do të ndërtoka resorted ne Sazan dhe Zvërnec sipas lajmeve nga mediat amerikane. Ky shkrim nuk analizon rolin e Mac Gonigal, por hija e tij qenka përfundimisht kudo…

Pertej përdorimit të Katarit për nevoja familjare kur Jared Kushner ishte në Shtëpinë e Bardhë, polemika tjetër ne Shba me bizneset e Jared Kushnerit lidhej me një ligj special nga ku përfitoi kompania “ Cadre” e bashkëthemeluar prej Kushner dhe ku lishte investuar edhe Sorros. Ky ligj influencuar nga Kushner qe për krijimin e Zonave të lira ekonomike në SHBA me emrin Opportunity Zones por nga ai ligj përfitoi edhe kompania Cadre ku Jared Kushner kishte aksione. “Cadre” bleu prona pikerisht ne zonat qe ligji Opportunity Zones i kthente ne zona te lira me pak ose aspak taksa. Ne 2018 , agjencia amerikane e lajmeve Associated Press botonte titullin bombastik “Hetimi i AP zbulon se Ivanka Trump dhe Jared Kushner mund të përfitojnë nga lehtësimi i taksave për zhvilluesit e Opportunity Zone që ata vetë propozuan”.

I gjetur përballë këtij presion mediatil, Jared Kushnder u detyra të shese aksionet e tija ne Cadre nga ku morri rreth 50 milion dollarë por vëllai i tij Josh vazhdon të jetë aksioner indirekt i firmes Cadre, suksesi i të cilës u bë pra i mundur në fillimet e saj nga parate që Sorros hodhi në të , ose 250 milionë dollarë.

A mjafton kjo lidhje biznesi para 10 vitesh Sorros / Kushner si fakt për të shpheguar përse Alex Sorros nuk po ndërhyn sot te Rama për të bllokuar investimin e ardhshëm të Jared Kushner në Shqipëri?

Trump “o ne burg o president”, thënie e Aleks Sorros

Por kjo analizë e parë që Sorros dhe Kushner mund të kenë interesa të lidhura nga e kaluara prandaj Aleks Sorros nuk e pengon Ramën t’I hapë derën dhëndërit të Trump-it për të fituar para në Shqipëri bie në kundërshtim me një tjetër analizë faktesh. Fakte të cilat po ashtu duhet të egzaminohen për të patrur një vështrim sa më gtë saktë dhe të ekuilibruar.

Këto fakte të tjera nxjerrin në drite vetëm një gjë të qartë dhe konstante : Sorros dhe Trump janë në një luftë për “jetë a vdekje” politikisht. Dihet boterisht që Sorros mbështet demokratët. Sorros mbështet po ashtu të gjithë ata që luftojnë pa kompromis miq të Trump-it në botë, si Viktor Orban kryeministër i Hungarisë vendi i lindjes së Xhorxh Sorros , apo Netanjahun , kryeministër i Izraelit mik jo vetëm i Trumpit por dhe i babait të Jared Kushner-it. Në shumë fjalime Trump vetë apo mbeshtetës të tij , si Elon Musk nuk pushojnë së godituri rëndë Xhorxh Sorrosin që e akuzojnë se ka një axhenda majtiste dhe pro imigracioniste. Edhe Sorros, babë e bir nuk kanë qendruar prapa në kundërpergjigje dhëmbë për dhëmbe me Trump. Një mesazh në X , i vetë Aleks Sorros para disa javësh është interpretuar në media ne Shba si një ftesë për atentat kundrejt Donald Trump. Në atë mesazh « tëeet », Aleks Sorros botonte një foto- montazh, një impakt plumbi në një xham dhe 47 dollarë në cash, që disa e komentuan si ftesë nga Aleks Sorros për heqje qafe me cdo kusht të presidentit të ardhshëm amerikan, i 47-i, që mund të jetë Donald Trump. Por nga fondacioni Open Society, e Sorrosit, ky interpretim u cilësua si marrëzi, dhe se kuptimi I vetëm I atij mesazhi të Aleks Sorros, kishte të bënte me faktin se krimi (plumbi) dhe inflacioni (47 dollarët në cash) kanë rënë ndjeshëm në SHBA gjatë presidencës Biden. Sido që të jetë , airëeet I Sorros qe pra një mesazh pro Biden. Në forumin e Davosit më 2017 Xhorxh Sorros e patë cilësuar Donald Trump si diktator në embrion. Në forumin e këtij viti në Davos në janar 2024 , i biri Aleksi nuk i bëri po ashtu komplimenta Donald Trumpit duke e cilësuar si një personazh me të vertete toksik , dhe duke lartësuar njëkohesisht Bidenin si politikan jo polarizues në një elektorat amerikan që po polarizohet nga Trump. ‘Ketu ne Davos , Donald Trumpin e keni shpallur tashmë president”, tha aty Alex Soros, duke shtuar me ironi : “kjo është një gjë e mirë, sepse gjithmone parashikimet ne Davos dalin të gabuara”. Mez atë rast , vetë Aleks Sorros bëri një parashikim në Davos në lidhje me Trump duke deklaruar : “Cili do jetë rezultati për të? Ose përfundon në burg ose përfundon në pushtet.” Ështe ndoshta kjo pasiguri ekstreme që ka vetë Sorros mbi të ardhmen e afërt që mund të shtyjë të mendosh se nuk është në interest ë tij t’i presë të gjitha urat me familjen Trump. Investimi i Jared Kushner në Shqipëri territor i Sorrosit “par excellence” me “lejen” e Aleksit, mund të rezultonte si një një “urëz” kontakti për një të ardhme të llojit “ku I dihet” si shkojnë punët…

E deshmon këtë pasiguri të Sorrosit se nga do fryejë era në nëntor 2024, edhe investimi më i madh që bëri këto ditë perandoria financiare Sorros, një investim në shkallë të gjerë në mediat amerikane..

Në mes të fushatës presidenciale, Sorros blen mbi 200 stacione radiosh në Shba !

Xhorxh Sorros peshon gati 7 miliard dollarë si pasuri personale por kompania familjare “Fondi Sorros” menaxhon mbi 30 miliard dollarë. Këto ditë , ose më saktë para një muaji , Fondi Sorros bëri një investim të jashtëzakonshëm për nga shuma dhe nga fusha duke blere për 400 milion dollare grupin e dytë më të madh amerikan të radiove, Audacy me 220 stacione radiosh të shtrira në të gjithë Amerikën. Ky grup ishte në falimentim me borxhe gati 2 miliard dollarë që bënë që aksionet e tija në bursë të fundoseshin nga 190 dollarë aksioni në më pak se 1 dollare aksioni (ose vetëm 20 cent në janar 2024) . Kjo i lejoi Sorrosit të bëjë një operacion “blic” duke marrë në kontroll 40% të aksioneve me 400 milionë dollarë , dhe duke u bërë kështu aksioneri kryesor i 220 radiove amerikane. Me 2022 Fondi Sorros investoi 80 milione dollarë të tjerë për të blerë dhe radiot në gjuhë spanjolle në Shba ose 18 radiostacione latine që prekin një komunitet me peshë të madhe elektorale. Kampi republikan po i konsideron këto investime te Sorrosit në medjat amerikane në momentin më të nxehte të fushatës presidenciale si një mënyrë për të influencuar në këto zgjedhje.

Por duke patur parasysh shprehjen e Alex Sorrosit se Trump do jete o në burg o president, ky investim mund te përbëjë për një biznesmen si Sorros një formë ure lidhese me kampin republikan. Si cdo biznesmen që e njeh vlerën e parasë Sorrosët mund të udhehiqen edhe ata nga parimi nga “fryn era”. Një fakt është se në radiot e sapo blera nga Sorros performojnë dhe figura të spikatura pro republikane. Mund te veçohen dy, Dana Loesch dhe Sean Hannity. Dana Loesch është prezantuesja e The Conservative Alternative, një emision radiofonik me audiencë por mbi të gjitha ajo është zëdhënëse e National Rifle Association (NRA) , shoqata tepër konservatore që mbron të drejten e amerikanëve për armëmbajtje, si dhe bashkëthemeluese e Tea Party që mbështet totalisht Donald Trump. Sean Hannity po ashtu që flet në radiot e sapo blera nga Sorros, është një komentator politik me emër në Shba , konservator dhe përkrahës i flaktë i Donald Trump. Ndër personalitetet e tjera konservatore që punojnë në stacionet radiofonike në pronësi të Audacy dhe që kalojnë tani në pronesi të Sorros figurojnë dhe emra të tjerë të njohur për publikun amerikan me pikepamje pro-trumpiste si Mark Levin, Guy Benson apo Rich Zeoli. Duket e vështirë të besosh se ambicja e Sorrosit është t’i ktheje këta zëra pro trumpiste në zëra pro Biden. E vështirë po ashtu ta besosh se Sorros do t’i “pushojë nga puna”, (vetëm nëse ata largohen vetë). Mundësia e një investimi alternativ për Sorrosin në rastin kur Trump s’do të ishte në burg por në Shtepinë e Bardhë nuk mund të mos konsiderohet. A s’mund të konsiderohet po mbi të njëjtat baza analize edhe marrëveshja e heshtur Sorros / Kushner në frontin shqiptar ku i pari duket sikur po i thotë bujrum të dytit me anë të marionetës Rama? “Business as usual » , do i binin shkurt disa lexues të këtij shkrimi. Duhet bërë megjithatë kujdes dhe evituar kurthi i analizave simpliste. Për këtë arsye shpjegimi i faktit sesi Edi Rama mik i Sorrosit-armik i Trumpit shkon dhe i hap dyer e dritare të Shqipërisë dhenderit te Trump-it bash nën hundën e Sorrosit, nuk ka për të qënë kurrë një analizë e thjeshtë..

Rusia intensifikon operacionet e spiunazhit në Evropë

Piloti rus i helikopterëve, Maxim Kuzminov vritet në Spanjë

VOA/Henry Ridgwell

Rusia ka rifilluar operacionet e saj të spiunazhit kundër Perëndimit që kur filloi agresionin kundër Ukrainës në vitin 2022.

Piloti rus i helikopterëve Maxim Kuzminov dezertoi në Ukrainë në gusht 2023. Ai shkoi në Spanjë dhe filloi një jetë të re nën një identitet të rremë.

Muajin e kaluar, trupi i tij i shpuar nga plumbat u gjet në një parkim në Spanjën jugore. Rusia nuk ka pranuar se ishte pas vrasjes së tij. Por drejtori i zbulimit të jashtëm të Moskës e cilësoi Kuzminovin si një “kufomë morale” për shkak të dezertimit nga ana e tij.

Analistët thonë se vrasja e tij është një nga dëshmitë e rigjallërimit të operacioneve të zbulimit rus që kur Evropa dëboi qindra të dyshuar si spiunë të Kremlinit, pasi Rusia filloi agresionin ndaj Ukrainës në vitin 2022.

“Mes evropianëve ishte krijuar një ndjenjë sigurie se nuk kishte më spiunë rusë, se aftësitë e tyre ishin kufizuar ndjeshëm. Por kjo nuk është e vërtetë. Ata janë më të fuqishëm se kurrë”, thotë për Zërin e Amerikës Marina Miron, eksperte në Departamentin e Studimeve të Luftës në Kolegjin Kings në Londër.

Media shtetërore ruse publikoi muajin e kaluar një telefonatë të përgjuar mes oficerëve të lartë të Forcave Ajrore Gjermane, që diskutonin për mundësinë e furnizimit të Ukrainës me raketa me rreze të gjatë veprimi “Taurus”. Kievi ka paralajmëruar se në Gjermani po vepron një rrjet i tërë spiunësh rusë.

Shërbimet franceze të zbulimit po hetojnë përpjekjet ruse për të ndërhyrë në zgjedhjet evropiane të qershorit. Franca paralajmëroi muajin e kaluar se Evropa është nën “sulm informativ” nga Rusia.

“Ata vazhdojnë të investojnë miliarda në operacionet e zbulimit në Evropë, duke zhvilluar aftësi për të kryer ndërhyrje në zgjedhje; për të radikalizuar grupe të ndryshme sociale, etnike, fetare përfshirë pakicat; ata po investojnë miliarda për të mbështetur kandidatë të caktuar, të cilët ka gjasa edhe të vijnë në pushtet”, thotë Oleksandr Danylyuk, bashkëpunëtor në Institutin Mbretëror të Shërbimeve të Bashkuara.

Analistët thonë se Moska është gjithnjë e më aktive nga distanca, duke përdorur persona jo-rusë për të kryer operacionet e saj, përfshirë elementë të krimit të organizuar dhe shtetas të huaj nga qarqet politike dhe të biznesit.

Në Britani, Gjermani, Norvegji, Poloni dhe vende të tjera po mbahen gjyqe për persona që dyshohet se spiunojnë për llogari të Rusisë.

“Nuk është më një luftë ideologjike. Nuk bëhet më fjalë për komunizmin kundër kapitalizmit, siç do të thoshin sovjetikët. Është një përpjekje e vendeve autoritare që përpiqen të përmbysin Perëndimin si garantues të demokracisë, lirisë dhe të drejtave të njeriut. Dhe kjo për ta, është një luftë ekzistenciale.”

Ndërkohë, drejtori i CIA-s, William Burns, shkruante kohët e fundit se pakënaqësia për luftën në Ukrainë paraqet një mundësi të rrallë për agjencitë e zbulimit perëndimor, që të rekrutojnë spiunë rusë.

Kosovës nuk i duhen hapa prapa!- Nga Florim Zeqa

 

Zbatimi i marrëveshjeve ndërkombëtare paraqet kushtin themeltar të Kosovës për ecje para dhe zhvillim ekonomik, për mirëqenje qytetare dhe anetarësim në organizata ndërkombëtare.

Pa dyshim se vendimi i kryeministrit Albin Kurti për zbatimin e vendimit të Gjykatës Kushtetuese sa i përket pronaveve të Manastirit të Decanit, ishte njëri ndër vendimet e vështira, por të domosdoshme dhe më pragmatike për të ardhmen e Kosovës.

 

Në hap me partnerët strategjik

 

Prolongimi i implementimit të marrëveshjeve ndërkombëtare vetëm sa e ndihmon Serbinë në invazionin e saj politik kundër Kosovës, kurse zgjidhja e të gjitha temave të hapura me Serbinë shkon në favorin e Kosovës.

Më mirë që ju dhanë në pronësi Manastirit te Decanit 24 hektarë tokë sesa t’i jepeshin rreth 800 hektarë qe i kishte në të kaluarën e largët.

Sa më parë që të themelohet Asociacini i Komunave Serbe ashtu siq është nënshkruar në Bruksel, në përputhje me rekomandimet e Gjykatës Kushtetuese aq më mirë për ne, në të kundërtën, mund të na dali jashtë kontrollit të plotë ajo pjesë e e çmuar e vendit tonë.

Zbatimi në plotni i marrëveshjeve ndërkombëtare e forcon sovranitetin e shtetit në tërë territorin e vendit dhe ruan marrëdhënjet e shkëlqyera me partnerët strategjik të Kosovës, pa të cilët Kosova nuk mund të ekzistojë si shtet në hartën gjeopolitike të Evropës.

 

Për interesin e shtetit të hiqen vijat ndarëse pozitë-opozitë

 

Andaj, kur është në pyetje interesi ekzistencial i shtetit të Kosovës, nuk guxojmë të ndahemi në baza partiake dhe as ta luajmë “patriotin” dhe “tradhtarin”, por të gjithë duhet të bëhemi bashkë në mbrojtje të shtetit ashtu siq na rekomandojnë SHBA-të dhe shtetet më të fuqishme të Bashkimit Evropian.

Pra, nuk kemi nevojë t’i quajmë tradhtarë ata që nënshkruan marrëveshjet ndërkombëtare dhe as këta që ju erdhi koha t’i zbatojnë sot ato marrëveshje!

Rrethanat kohore dhe zhvillimet e gjithmbarshme politike na e diktojnë unfikimin e spektrit politik dhe mbarë faktorit shqiptar rreth çështjeve madhore.

Nuk e besojë që ka çështje më madhore për politik-bërjen kosovare sesa ruajtja e sovranitetit dhe integritetit territorial të vendit tonë, për të cilën gjë e kemi mbështetjen e SHBA-së dhe BE-së si dhe të gjitha shteteve njohëse të pavarësisë së shtetit tonë.

Duhet t’i marrim seriozisht thirrjet e miqve tonë, për hedhjen e hapave para drejt përmbylljes sa më të shpejtë të dialogut me Serbinë, sikurse që duhet t’i marrim seriozisht edhe shqetësimet e miqve tonë për rrezikun e rrëshqitjes dhe kthimit pas të Kosovës në vitin 1999!

 

Është fat i madh për ne, që në krye të shtetit e kemi presidenten Vjosa Osmani, garantuesen kryesore të marrëdhënieve dypalëshe ndërmjet SHBA-ve dhe Republikës së Kosovës. Kryeminstrit Albin Kurti, i mbetet që pa asnjë hezitim t’i kryejë të gjitha obligimet ndërkombëtare që shkojnë në funksion të mbrojtjes dhe sigurisë së shtetit të Kosovës. Kosovës nuk i duhen hapa prapa, por hedhje të hapave para dhe guximshëm drejt integrimeve ndërkombëtare.

Reformat e arsimit kanë mbetur në letër- Nga FRAN GJOKA

 

 

“Shkolla vlen aq sa vlen edhe mësuesi”.

                                                     Frederik Vilhelm

 

Reformimi i shkollës është një sistem shumplanesh dhe rezultat i bashkëndikimit dhe bashkëpunimit të shumë faktorëve e aktorëve, jep ndikimin e tij në harmonizimin e mirë të faktorëve që ndikojnë drejtpërsëdrejti në reformën e nisur, e cila do të bënte të mundur që të funksiononte më së miri mekanizmi i drejtimit dhe i menaxhimit subjektiv të arsimit. Arsimi nuk është një pirg reformash subjektive që kanë mbetur në letër, por një projekt inteligjent që kërkon një menaxhim intelektual në rang qarqesh dhe rrethesh të vendit.

 

                        Militantizmi e ka dëmtuar rëndë

                            sistemin e arsimit të vendit

 

Jo kushdo mund të bëhet drejtues, pavarësisht nga vullneti e dëshira e mirë e njërit apo tjetrit. Parë në këtë këndvështrim, mendojmë se militantizmi e ka dëmtuar rëndë sistemin e arsimit të vendit. Përzgjedhja e kuadrit drejtues të arsimit, i thënçin me konkurs, por që kanë vepruar ndryshe, duke i emëruar drejtuesit mbi bazën e kritereve të tjera si ato nepolitike, partiake e, pse jo, edhe korruptive e servile, e kanë kompromentuar rëndë realizimin e reformës, duke krijuar mendimin e gabuar se drejtor arsimi dhe, për më tepër, drejtor shkolle, mund të bëhet kushdo. Në këtë kuptim është paradoksale dhe i ofrohet një shërbim i keq institucionit të arsimit dhe të ardhmes së tij, kur drejtori, “që ka fituar” të ashtuquajturin konkurs, ka më pak arsim dhe përgatitje shkencore e pedagogjike sesa kolegët e tjerë. “Meritat” e tij ai le t’i shfaqë në një vend pune tjetër, por kurrsesi në fushën e arsimit, këtë sektor delikat, prioritar dhe shumë të ndjeshëm për shoqërinë dhe të ardhmen e saj.

Është shkruar e folur shumë për rolin e drejtorit apo zv/drejtorit të shkollës (ky i dyti, çelësi i shkollës autori MB), fare pak ose aspak nuk i është kushtuar rëndësi parësore nga DAR, ZA apo përse jo nga vetë Ministria e Arsimit dhe Sporteve. Pra, flitet e flitet, bëhen seminare e jepen receta shabllone dhe përsëri “në qafë” të kolektivave, vihen drejtues formal ose ekstremistë të maturuar se sa “socialistë” apo “demokratë” janë. Sigurisht, që diplomimi, specializimi, gradat a titujt kanë vlera të rëndësishme, por në drejtim të shkollës nuk është takti, mjeshtëria, drejtësia, përkushtimi dhe reformimi atëherë ata që janë fituar dhe emërimi që bëhet dalin kanceroze, ku më shumë dëmtohet se sa ecët përpara. Sa i drejtë, sa punëtor dhe veprimtar e organizator është drejtori? Pasqyra e këtyre janë kolektivi pedagogjik, nxënësit e qeveria dhe komuniteti prindëror. Ky trinom është syri i përditshëm, është rojtari më vigjilent që maturon “gradat”, “diplomat” e mbi të gjitha efektivitetin praktik dhe drejtësinë e atyre që bëjnë emërimet. Vërtetë e fiton “konkursin”, mund të paraqesë dëshmi kualifikuese, ai bëhet drejtues shkolle, por nëse nuk e ka parësore shembullin si mjeshtër i mësimdhënies, si ndihmës e dashamirës me mësuesit, i thjeshtë, këshillues dhe mbi të gjitha i prerë, bazuar në rregullore, atdhetar, “shkundet” liberalizmi dhe konformizmi pedagogjik. Faktet e realitetit bashkëkohor dëshmojnë se ndërhyrjet partiake e kanë dëmtuar shumë cilësinë e drejtimit të shkollës e pse jo edhe atë të stafeve drejtuese në DAR.

 

                    Të mos lëmë mënjan

si gjoja të pavlefshme përvojat në arsim

 

 

Pa rënë në arkaizëm, por për hir të së vërtetës, e dimë të gjithë se ish-drejtuesit dhe mësuesit tanë, por dhe prindërit tanë, nuk kanë patur këtë shkollim, specializim, a kushte si në kohët e sotme, por sedra, edukata, fjala e shembulli i tyre mbetën një testament i zbatimit praktik të edukimit. Nëse një nënë u flet fëmijëve kundër babait të tyre, apo kundër kushërinjve a fqinjëve, i shndërron fëmijët në ziliqarë, egoistë, të cilët fitojnë në gen urrejtjen e përbuzjen ndaj të tjerëve, madje-madje edhe hipokrit edhe vrastar. Sot më shumë se kurrë është e arsyeshme të njihen në rrënjë traditat e vyera arsimore, përvojat e vjetra dhe të reja, të vetëveprohet me takt, me shpirt, me maturi e guxim duke rrezatuar në praktikë zotësitë, duke bërë që pema e diturisë të blerojë, që në mjedisin e komunitetit të krasiten dukuritë negative. Sa e si komunikon drejtori a zv/drejtori? Sa autoritet ka në shkolle dhe jashtë saj? Sa rrezaton si udhëheqës i veprimtarive? Mbi të gjitha sa i drejtë e reformues, sa u jep dritë vlerave në kolektiv e komunitet? Drejtimi është art, por sa artist është drejtori?

Nisur nga përvoja shumëvjeçare e punës tonë në arsim e drejtim, mendojmë se mësuesit bashkëkohorë sot fare pak e njohin e studiojnë psikologjinë dhe traditat komunitare. Vërtet ka klasa me shumë apo me pak nxënës, por në këto mbetet që të ngulmohet me shpirt krijues për t’i mësuar dhe edukuar që të brumosen të dashur e dëgjues të prindërve, me respekt e nderim për njëri-tjetrin, për fqinjët, për vendlindjen a mjedisin ku banojnë. Njohja e vlerave dhe e traditave e bën nxënësin të jetë i sjellshëm, kokulur ndaj dijes, fëmijët t’i shmangin emisionet amorale të internetit. Sot drejtuesit e mësuesit, e mbi të gjitha prindërit, janë në fushëbetejë të re për edukimin larg fjalëve boshe e klisheve pa bukë. Në fshat a në lagje të qyteteve jo vetëm fëmijët, por në shumë raste gjen plot që nuk njohin e pasqyrojnë traditat atdhetare, luftarake, zakonet e mira, figurat e shquara, historikun familjar e më gjerë. “Një shembull në praktikë, – shkruan filozofi Sami Frashëri, – vlen më shumë se një mijë fjalë të bukura”. Është fakt se në situatën e re gjen mësues e drejtues të tulatur, pa guxim e maturi, Përse? Nën pretekstin se të mos bëj “dhunë”. Zgjedh liberalizmin ose në disa raste bajraktarizmin, ku ky i dyti shpërfaq kryeneçësinë, kamuflimin e formalizmin. Përse? Ngaqë përzgjedhja me portal në dukje është i mirë, i arrirë, por drejtuesi e mësuesi janë në provë të përditshme përpara punëve që dalin me mendje krijuese, vetëveprim, studim e fryte konkrete. Pra, nuk mjafton vetëm ta mbjellësh arën, të hedhësh farën, por të ecësh me korrektësi në drejtim të shërbimeve në vijimësi që të korrësh frytet e duhura. Të jemi realist, ta themi troç: Mungon mendimi krijues, shpirti human e pasionant me qëllim që drejtuesi, mësuesi e prindi të jenë në veprim ditor, bashkëkohor, me shembull, me takt, me durim e me fjalë të peshuara, duke maturuar në vijimësi ecurinë e fëmijës. Është e ditës, e udhës, domosdoshmëri: Reformimi, përkushtimi dhe zbatimi që emri i sistemit arsimor të dritësojë, që shpirti të dritësojë nëpërmjet dashurisë së nxënësve për dijet për njëri-tjetrin, për mësuesit, për familjen e traditat komunitare e më gjerë. Konceptet si “është fëmijë i padurueshëm e nuk bindet”, “ hë, se kanë faji familja apo e ka shkolla” kësaj i thonë të shkatërrosh bucelat, të mbetesh në plan konstatimesh pra, si i thonë vetëm t’i heqësh lëkurën arës, ndërkohë që prodhimet i merr kur punohet qilizmë. Është koha të luftohet në mënyrë ballore formalizmi në mësim dhe edukim, në veprimtari, në punën e diferencuar- sigurisht dominant është drejtori, por dhe mësuesi e prindi. Kërkohet konceptim i ri, veprime konkrete ku për të rritur emrin e sistemit arsimor do rritur shpirti veprues, reformimi i përditshëm drejtues-mësues-prind; trinomi themelor reformim, përkushtim, veprimtari ku të demonstrohen arritje mësimore edhe edukative të dukshme, cilësore e të prekshme.

 

                           Jo formalizëm

 por rezultate konkrete në përvetësimin e dijeve

 

Të shqetëson fakti se në mesin e vitit shkollor MAS bën ndryshime, duke ndryshuar strukturën e orëve dhe lëndëve mësimore. Pra, tre lëndë të ndryshme në një ditë, nga gjashtë lëndë që bëheshin. Kjo demagogji afatshkurtër e peshës së çantës së lehtë do të zëvendësohet ngadalë  me dije të cunguara të nxënësve. Ministria e Arsimit Sportit dhe Rinisë e përligj me faktin se s’kemi shkollë e kushte minimale të domosdoshme për punë në shumë fshatra e qytete të vendit, prindërit s’kanë patur ndonjë informacion paraprak për orët e ndryshuara, kuadrin ligjor.

I ashtuquajturi portal “Mësues për Shqipërinë”, është huazuar në formën më të shëmtuar në arsimin tonë. Është paradoks i vërtetë praktikimi i kësaj formule abstrakte, kur në Itali dhe vende të tjera evropiane bazohet në meritë dhe është i vërtetë e kuptimplotë. Për Italinë, mësuesit shkojnë ku ka nevojë vendi, sepse motivohen dhe u krijohen kushte optimale për punë dhe jetesë. E kundërta ndodh në sistemin tonë arsimor. Ky është portal që po shërben si fasadë djallëzore e MAS dhe Drejtorive Rajonale e ZA–ve,  për të mbuluar korrupsionin në këto drejtori të vendit, që si pasojë sjell një paligjshmëri të vërtetë që po bëhet me emërimet dhe shkarkimet e mësuesve. Vazhdojmë me metodën alla shqiptarçe. Me të drejtë Frederik Vilhelm thoshte “Shkolla vlen aq sa vlen edhe mësuesi”. E kemi thënë edhe herë të tjera se kemi drejtorë shkollash që po e shkatërrojnë sistemin tone arsimor, që nuk i shërbejnë vendit të punës, që janë nën nivelin e formimit shkencor – pedagogjik dhe profesional të mësuesisë në shkolla.

Me keqardhje shikojmë aty-këtu një liberalizim të theksuar të veprimtarisë mësimore dhe edukative të punës në shkollat shtetërore, ndryshe ndodh në shkollat jopublike, ku zotëron rregulli dhe disiplina janë në kuota optimale. Në shkollat publike mungon kërkesa unike e llogarisë ndaj nxënësit, ku mësuesi e sidomos nxënësi, fillon e mbaron ditën e mësimit duke lëvizur sa andej këtej dhe, më keq akoma, duke e lënë vetëm klasën e tij në kujdestari. Në pikun e punës së ditës mësimore grupe mësuesish i gjen kafeneve, të ulur për shtatë palë qejfe, madje shpesh, bashkë me drejtuesin, ndaj ndodhin dhe ngjarje të pakëndshme në shkollat tona. Kemi drejtues shkollash që kanë mbi 25 – 30 vjet në drejtim dhe janë kthyer si feudalë, apo pronarë në shkollat e tyre. Ka ardhur koha të kemi një lidership të formuar në mënyrë të plotë, kundër konformist e racional, që me kurajë civile dhe guxim intelektual pranon se ky sistem arsimor duhet ndryshuar, të gjenerojë intelekt e qytetari, duke iu larguar “lidershipit të tenderëve e bandave” të të gjitha niveleve që ka kapur për fyti sot shumë drejtorë qarqesh dhe të ZA-ve të vendit.

Fatkeqësisht, sot kemi drejtorë qarqesh dhe të ZA-ve tëvendit që kanë hyrë në vitin e gjashtë të drejtimit. Kjo stërzgjatje e pasuksesshme në drejtimin e arsimit ka dhënë mundësinë e pasurimit të tyre përmes emërimeve pa kriter. Kemi plot raste të vërtetuara, për veprime abuzive dhe korruptive, nga media e shkruar dhe ajo vizive. Me sa vëmë re, MASR nuk e ka pikën e impenjimit për të parë nëse është e domosdoshme një ndërhyrje e tillë në reformimin e kuadrit drejtues në të gjitha nivelet në arsimin tonë. Si në çdo institucion tjetër, edhe administrata rajonale e arsimit ka nevojë urgjente për një reformim total të saj.

Mendoj se duhet të vendosen në krye të arsimit rajonal, apo të ZA – ve drejtues që kanë guxim intelektual, persona apolitikë dhe që janë kundër konformizmit, të jenë racional dhe të realizojnë dy synime të mëdha: aktin e pastrimit dhe të ndryshimit në administratën publike të arsimit.

Nga ana tjetër, nuk ka një sistem të vlerësimit të performancës të punonjësve në nivel DAR dhe ZA-ve dhe drejtuesve të institucioneve arsimore vartëse, gjë e cila le për të dëshiruar.

 

 

                               Sado të flasim,

       përsëri është politika që po e shkatërron arsimin

 

Në çdo drejtori qarku apo dhe të ZA-ve të arsimit ka specialistë, që fatkeqësisht janë kthyer vetëm në zbatues të shkresave dhe vendimeve burokratike që vijnë nga lart dhe që në shkollë pak ose aspak shkojnë. Çdo gjë ka mbetur vetëm në besimin absolut të drejtuesve të shkollave, ndërsa me mësuesin, vështirësitë e punës së tij, nuk merret askush. Fatkeqësisht u hoq kontrolli i inspektoratit rajonal të arsimit. Mendoj se ishte një gabim i rëndë për MAS. Shpresoj të rikthehet, sepse drejtuesit e shkollave dhe mësuesit do të jenë më impenjativ për punën e tyre mësimore.

Sado të flasim, përsëri është politika që po e shkatërron sistemin arsimor,  sepse simpatizantët po e mbajnë gjallë politikën e ditës në arsim. Ka ardhur koha që drejtorët e arsimit duhet të largohen, duke sjellë prurje të reja në drejtimin e arsimit në qarqet dhe rrethet e vendit. Vetëm kështu i bëjmë nder shkollës dhe komunitetit arsimdashës. Vetëm kur të heqim dorë nga preferencat politike dhe servilizmat në punën me kuadrin në arsim dhe të orientohemi vetëm nga ana profesionale, do të garantojmë disi realizimin me sukses të reformës dhe plotësimin e standardeve në arsim.

 

                      Ç`po ndodh me tekstet shkollore?

 

Është folur dhe shkruar për ngarkesën mësimore të mësuesit, për libra të mbingarkuar me material pa vlerë, për asimilim të vështirë të marrjes së njohurive nga nxënësit, për peshën e rëndë të çantës etj. Çfarë po ndodh me tekstet shkollore, ku janë vlerat intelektuale kombëtare që përçohen me anë të tyre? Po bota akademike pse është mënjanuar në mënyrën më të qëllimshme dhe më dashakeqëse përballë këtyre fakteve që na shqetësojnë? Vazhdojmë të kopjojmë librat e vendeve të tjera të botës, kur kemi programet tona mësimore, të cilat mund të përshtaten fare mirë, duke ruajtur kulturën, pavarësinë dhe vlerat tona të çmuara kombëtare.

Fatkeqësisht, sot lloj-lloj shoqatash po futen çdo ditë në shkollat tona, pa dijeninë e autoriteteve dhe komunitetit prindëror, duke aplikuar programe që i kanë fituar në tendera të ndryshëm, madje shpesh, duke cenuar edhe programin mësimor.

Ajo që është më e turpshme, përmes një ankete, nxënësit nga mosha 11-15 vjeç janë pyetur për llojin e seksit që kanë kryer, anal, vaginal apo oral, duke thyer kështu çdo normë të edukatës qytetare. Dhe kjo, me justifikimin se plotësimi i formularit ishte “vullnetar” dhe nxënësit nuk ishin të detyruar t’i përgjigjeshin të gjitha pyetjeve apo se pyetësori ishte përgatitur nga ndërkombëtarët. Kështu deklaron MAS.

Për të shkuar në rrënjë të problemit, duhet të kthehemi te qëllimi themelor i menaxhimit intelektual të arsimit që, me keqardhje, themi se askush nga drejtuesit e arsimit në qarqe dhe ato të ZA–ve e shkollave se kanë marrë ende seriozisht dhe të kenë një përgjigje se si duhet drejtuar dhe administruar në të ardhmen arsimi ynë kombëtar. Ne na duhet gjithashtu, ta shndërrojmë këtë në mesazh sensibilizimi për shkollën, që arsimi ynë të jetë sakaq i pranishëm dhe frymëzues për të ardhmen e brezit të ri.

Bashkësia ndërkombëtare nuk po shpreh gatishmëri për të ndëshkuar Serbinë- Nga SKËNDER MULLIQI

Media e madhe Britanike: Si po e financojnë përdoruesit britanikë të kokainës mini-Dubain e Shqipërisë, Tiranën

Nga Tom Kington, Tirana

Nëse numëroni vinçat duket sikur kryeqyteti shqiptar duket sikur po lulëzon. Por miliarda ‘para të pista’ të dërguara nga bandat që kontrollojnë e drogës në Evropë, kanë bërë që horizonti të duket plot shkëlqim.

Horizonti i kryeqytetit të Shqipërisë është i tillë. Në të gjithë Tiranën po ngrihen kulla të reja plot shkëlqim, disa prej tyre të projektuara nga arkitektë me famë botërore.

Në sheshin Skënderbej, ndërtesa gjigante me zyra dhe apartamente duken pas një xhamie të shekullit të 19-të.

Por ky bum ndërtimesh ka më shumë nga sa duket. Hetuesit e krimit dhe ekonomistët kanë paralajmëruar se ajo tregon për një anë më të errët të ekonomisë së vendit, e nxitur nga baronët shqiptarë të drogës që rrëmbejnë globin që sjellin në Shqipëri më shumë se një miliardë euro në vit për të pastruar përmes ndërtimit dhe pronës.

‘Është e vështirë për të llogaritur pastrimin e parave, por shpesh ju duhet vetëm të numëroni vinçat dhe Tirana është vendi i duhur,’ tha Antonio Nicaso, një ekspert dhe autor i mafias.

Paratë derdhen nga Belgjika, Spanja, Holanda dhe Amerika e Jugut. Qindra miliona paund vijnë gjithashtu nga Britania e Madhe, sipas Agjencisë Kombëtare të Krimit të Britanisë. Kushdo që blen kokainë në Britani ka shumë të ngjarë të ndihmojë në shndërrimin e Tiranës në një Dubai në miniaturë.

Banesa bosh dhe 1 miliard euro para nga droga

Sasia e parave që qarkullon është marramendëse. Rreth 3.7 miliardë euro në vit investohen në ndërtimin dhe pronat shqiptare, sipas Ola Xama, një gazetare investigative e biznesit që ka punuar me Transparency International. Kjo është 15 për qind e PBB-së. Xama mësoi se nga kjo shumë, vetëm 847 milionë euro kalojnë në sistemin bankar.

‘Kjo do të thotë se 2.85 miliardë euro janë para të errëta, madje edhe duke llogaritur remitancat nga emigrantët dhe faktin që Shqipëria është një ekonomi me para në dorë, vlerësoj se 1.3 miliardë euro janë para të drogës,’ tha Xama.

Paratë e pista kanë nxitur kërkesën për prona në Tiranë, me çmimet e apartamenteve që u rritën nga 1000 euro për metër katror në 2017 në rreth 4000 euro sot. Oferta tani tejkalon kërkesën dhe shumë banesa mbeten të pashitura, megjithatë çmimet nuk tregojnë shenja rënieje.

Paratë nuk po futen vetëm në blerjen e banesave, por edhe në blerjen e firmave që i ndërtojnë ato, tha Belind Kelliçi, një anëtar i Partisë Demokratike të opozitës në Shqipëri, i cili bëri fushatë kundër pastrimit të parave, por rezultoi e pasuksesshme për kryetar bashkie të Tiranës vitin e kaluar.

‘Kjo është arsyeja pse ju keni kompani që fitojnë leje për të ndërtuar ndërtesa me vlerë dhjetëra milionë euro të cilat kanë vetëm një kapital të listuar prej 1,000 €,’ tha ai. ‘Tirana kishte 8 mijë apartamente bosh në 2015. Që atëherë janë dhënë leje për dhjetë milionë metra katrorë ndërtim dhe tani kemi 40 mijë. Megjithatë çmimet po rriten dhe një çifti mesatar tani i duhen 64 vite për të kursyer, me qëllim për të blerë një apartament të vogël.’

Image

Si bandat shqiptare ndoqën rrugën e kokainës

Jashtë selisë së partisë së tij, Këlliçi shikoi kullën më të fundit dhe më të lartë të Shqipërisë që po përfundonte përgjatë rrugës: Downtown One 37-katëshe, e cila përmban një fasadë që tregon hartën e Shqipërisë.

Parkimi nëntokësor i makinave për kullën u hap nga një nënkontraktor lokal, Alesio 2014, i cili ka pasur rol në shumë ndërtesa të reja në qytet dhe krenohet se ka një sipërmarrje të tillë të përbashkët.

Prej këtu vjen surpriza kur pronari, Anton Gjinaj, u arrestua me një mandat spanjoll në vitin 2021 për kontrabandë heroine me vlerë 1.9 milionë euro nga Holanda në Spanjë.

Paratë që derdhen në Shqipëri janë falë suksesit të jashtëzakonshëm të bandave të drogës, veprimptari e të cilën e daton në vitet 1990. Vendi i varfër po dilte nga komunizmi dhe kontrabandistët panë shansin e tyre për t’i shitur kallashnikovët ‘mafias Ndrangheta’ të Italisë. ‘Ndrangheta e kuptoi se mund t’u besonte shqiptarëve, i prezantoi ata me kartelet në Kolumbi dhe Ekuador dhe doli garant për ta,’ tha Nicaso.

Në shkurt, Europol tha se kishte thyer një linjë droge përmes Ekuadorit për në Evropë që ishte ideuar nga një shqiptar i cili kishte një marrëveshje me kultivuesit kolumbianë për të marrë katër ton kokainë në muaj, e për t’u dërguar të fshehura në kuti banane. Operacione të tilla nuk janë të pazakonta.

Ndërkohë, të rinjtë që rriteshin në plantacionet masive të kanabisit në Shqipëri.

‘Papritmas shqiptarët u përfshinë në të gjithë rrugën e kokainës për në Evropë, nga prodhuesi në rrugë, dhe ishin të lumtur të merrnin fitime më të ulëta (se të tjerët), kjo është arsyeja pse ata mundën të ofronin një kilogram kokainë 99 për qind të pastër në Londër për 4000 deri në 6,000 paund ndërsa holandezët kërkonin 20,000 paund,’ tha Nicaso.

Ndryshe nga ‘Ndrangheta, e cila fsheh paratë e saj jashtë vendit dhe e lë Kalabrinë e saj në varfëri, bandat shqiptare shpesh preferojnë t’i dërgojnë fitimet e tyre në shtëpi për të përfituar nga çeqet e dobëta dhe ekonomia e parave të gatshme.

‘Grupet shqiptare të krimit të organizuar kanë akses të konsiderueshëm në tregun e trafikut të drogës në Mbretërinë e Bashkuar, i cili është ende një biznes me para të gatshme’, tha Pete Stevens, zëvendësdrejtor i Agjencisë Kombëtare të Krimit. ‘Ata janë përgjithësisht shumë të shpejtë për të zhvendosur të ardhurat e tyre në para të krimit në Shqipëri për investime ose për t’i fshehur ato në mënyrë të sigurt nga autoritetet.’

Klodiana Lala, një reportere shqiptare e krimit, tha: ‘Bandat shqiptare të drogës me bazë në Mbretërinë e Bashkuar po i investojnë paratë e tyre në ndërtim dhe biznese të tjera në Shqipëri. Ata mblidheshin së bashku, merrnin furgona me qira dhe i dërgonin në shtëpi të ngarkuar me para, ose përdornin kamionë që transportonin makina dhe fshihnin paratë në makinat, por tani kriptomonedha ka ndryshuar gjithçka-të gjithë po e përdorin atë.’

Vitin e kaluar 436 milionë sterlina u dërguan në Shqipëri, nga 250 milionë në 2019. ‘Është e qartë se diçka po ndodh’, tha Ola Xama, e cila llogariti shifrat. Ajo zbuloi se në vitin 2022, 368 milionë paund gjetën rrugën drejt Shqipërisë jashtë kanaleve të bankës.

Paratë e pista depërtuar si në ekonominë shqiptare ashtu edhe në politikën e saj, pasi baronët e drogës blejnë vota për 50 euro në emër të miqve politikanëve. Qeveria shqiptare ka reaguar duke ngritur prokurorinë speciale të quajtur Spak, me zyrtarë të trajnuar nga FBI në Virxhinia.

Ajo tashmë ka pasur një ndikim. Në vitin 2022 Spak ngriu asetet e lidhura me Gjinaj, manjati i ndërtimit, nënkontraktori i të cilit gërmoi parkun e makinave për Downtown One. Ata përmendën dyshimet se pasuria e tij e pazakontë ishte e lidhur me trafikun e drogës.

SPAK tani është në pritje të një vendimi gjyqësor për konfiskimin e pasurive të tij. Mes tyre është kompania që qëndron pas zhvillimit të Garden Residence Turdiu, një treshe e re pallatesh në Tiranë ku jeta vazhdon normalisht. ‘Unë nuk do ta kisha blerë banesën time nëse do ta dija se do të sekuestrohej nga qeveria,’ tha Fatjona, 40 vjeçe, një banore që po shikonte fëmijët e saj duke luajtur.

Përgjatë bregut, ku paratë po pastrohen përmes furtunës së hoteleve të reja që ofrojnë shërbime për turistët që zbulojnë plazhet shqiptare, qeveria po përpiqet të tregojë se po lufton bandat.

Në janar, ministri i Brendshëm, Taulant Balla, njoftoi se një hotel me pamje mahnitëse nga deti, i sekuestruar nga kriminelët në Vlorë, do të përdorej nga oficerët e policisë për pushimet e fundjavës. Pëllumb Gjoka, një biznesmen i quajtur dikur një ‘investitor strategjik’ nga qeveria shqiptare me miratim për të ndërtuar një resort 52 milionë euro në bregdet, u arrestua nga Spak vitin e kaluar me dyshimin se kishte lidhje mafioze.

Por koha kalon për autoritetet që përpiqen të ndalojnë fluksin e parave kriminale: rreziku i një flluskë strehimi po rritet, dhe bashkë me të edhe potenciali për shkatërrimin ekonomik.

‘Sektori i ndërtimit është rritur shumë më shpejt se ekonomia gjatë tre viteve të fundit,’ tha Klodian Tomorri, një ekonomist.

‘Tirana tani po ndërton rreth 300 m2 sipërfaqe për çdo banor të ri. Kjo është nëntë herë më shumë se mesatarja e BE-së, të gjitha këto rritin shanset për një ‘flluskë’. Nëse shpërthen pasojat do të bien në kreditë me probleme, dështimi i firmave të ndërtimit, humbja prej pronarëve të shtëpive dhe një recesion i mundshëm. Le të shohim se çfarë do të ndodhë.’sn

Marrë nga The Times

Kryetarja e Autoritetit të Dosjeve flet për dosjen e Martin Camajt dhe të Drita Çomos

Gentiana Sula, kryetare e Autoritetit të Dosjeve, e ftuar në studion e emisionit “Kjo Javë” në Neës24 ka zbuluar detaje nga veprimtaria dhe puna e këtij institucioni.

Sula u shpreh se dosja për Martin Camajn në arkivë nuk është dosje e bashkëpunimit të tij me Sigurimin e Shtetit asokohe.

Ajo shtoi se kjo dosje përmban profilin e tij dhe ka dokumente të sajuara nga Sigurimi i Shtetit për ta kërcënuar atë me jetë.

Sula ka folur po ashtu për dosjen e Drita Çomos duke thënë se për këtë të fundit dosja u hap që në moshën 16-vjeçare dhe në të ajo përshkruhet me nota urrejtjeje nga autoriteti i kohës.

“Institucioni u bë 7 vite që ekziston dhe është krijuar në mënyrë që t’i përgjigjet kërkesave të qytetarëve dhe institucioneve. Rast pas rasti bëhet kërkesa për de klasifikim dhe kryhet. Institucioni ka edhe një aksion të vetin duke kryer de klasifikime në mënyrë më masive për t’i ardhur në ndihmë publikut.

Për sa i përket dokumenteve që lidhen me marrëdhëniet ndërkombëtare, ka një proces më të gjatë ku marrim ndihmë edhe nga institucione apo specialistë të tjerë. Kemi një komision të brendshëm të de klasifikimit dhe procesi është kolegjial.

Për Martin Camajn po përmbyllim një proces të nisur prej kohësh. Nuk dua të nxjerr konkluzione, por ne kemi nxjerrë se dosja për të nuk është një bashkëpunimi, por është një dosje e profilit të tij dhe ka dokumente të sajuara nga Sigurimi i Shtetit për ta kërcënuar atë me jetë, ose ka letra vetë të falsifikuara nga vetë sigurimi për Martin Camajn.

Një ndër dokumentet më pikante ishte fati tragjik i Barbara Orgockas, një grua polake që martohet me një shqiptar. Fati i saj dihet, ajo u akuzua për spiunazh dhe përfundoi keq. Ne gjetëm letrën në dosjen e saj që mamaja i shkruan diktatorit të asaj kohe ku i lutet për fëmijët dhe fatin e saj.

Ne po bëhemi gati për klubin e librit dhe kemi librin e Drita Çomos, fati i saj dhe familjes ishte tragjik. Fati e goditi me një sëmundje të pashërueshme dhe ajo tregon mungesën e kontaktit me familjen në mënyrën e saj rinore. Të bën përshtypje të thellë që dosja u hap për të në moshën 16-vjeçare. Ka një urrejtje të hapur që në fillim ndaj saj në dosje. Mënyra si e komentojnë tregojnë për një situatë jo njerëzore, si në spital edhe në shoqëri”, u shpreh ajo mes të tjerash.

Inceneratori i Tiranës- BKH kontroll në banesën e Blushit, në kërkim të 120 milionë eurove ‘të zhdukura’

Afera korruptive e inceneratorit të Tiranës, i cili nuk ekziston, ndërkohë janë zhdukur rreth 120 millionë euro që duhej të ishin investuar në “objektin e padukshëm”, po hetohet nga SPAK. 

Prokuroria Speciale ka vendosur në sekuestro preventive inceneratorin, ka arrestuar Taulant Tushen, një prej drejtorëve të rëndësishëm të Erion Veliajt, si dhe ka deklaruar se po vijon hetimet. Megjithatë deri më tani SPAK është marrë me “peshqit” e vegjël, duke lënë jashtë pronarët e vërtetë Rama-Veliaj.

Së fundmi, SPAK është kujtuar që përmes agjentëve të BKH-së, të kërkojë gjurmë se ku kanë shkuar paratë.  Dhe në këtë kuadër, nga burime konfindenciale mësohet se pikërisht agjentët e BKH-së, në ditët e fundit kanë ushtruar kontrolle në banesën e Ben Blushit.

Mësohet se kontrolli në banesën e Blushit ka lidhje me kompaninë Em-Capital, e krijuar nga Eva Blushi, Mirel Mërtiri dhe Klodian Zoto në Bullgari.

Sipas raportimeve, agjentët e BKH-së kanë kërkuar pikërisht dokumentet lidhur me kompaninë Em-Capital, e cila duket se ka shërbyer pikërisht për qarkullimin e parave që merreshin nga inceneratorët, për tu investuar më pas në të tjera kompani.

Situata në rastin e bashkëshortes së Ben Blushit, Eva Blushit, bëhet edhe më e  ndërlikuar, pasi si notere publike, nuk ka pasur të drejtën e ushtrimit të aktiviteteve të tjera, pasi ligji e ndalon.

Pavarësisht dokumenteve të publikuara në media që provojnë lidhjet, mësohet se agjentët e BKH-së ndoshta kanë synuar të gjejnë të tjera dokumente origjinale, apo të papublikuara, për të zbuluar një tjetër labirinth, që lidhet pikërisht me miliona euro, që merreshin për inceneratorin, por kurrë nuk u investuan aty.

Nga burime jo zyrtare mësohet se agjentët e BKH-së kanë sekuestruar një seri dokumentesh, në kuadrin e hetimit, por edhe pajisje kompjuterike dhe aparate telefonike, një procedurë kjo që pothuajse ndodh me çdo çështje që hetohet nga SPAK.

Interesant është fakti se përfshirjen e Blushëve në atë që konsiderohet si mafia e inceneratorëve, e ka denoncuar lideri i opozitës Sali Berisha në 2020 dhe më pas anëtari i Kryesisë së PD-së, Jamarbër Malltezi, qoftë në 2022 ashtu edhe në 2023.

Por gjatë kësaj periudhe, SPAK duket se nuk ka gjetur kohën, qoftë edhe për të verifikuar, ndërsa mbetet për tu parë se çfarë mund të kenë gjetur agjentët e BKH gjatë kontrollit në banesën e Blushit, sa interesante mund të jenë për hetimin dhe a do të mund të hedhin më shumë dritë mbi paratë që janë qarkulluar përmes “Em-Capital”.

Denoncimet nga Berisha e Malltezi

Në 2020, lideri i opozitës, Sali Berisha, do të shprehej: “Edhe në Zimbabve ka një drejtësi që funksionon dhe i pret ministrit një arrest për ndjekje penale, në një kohë kur Shqipëria i lë të livadhisin dhe të shprehen se nuk më intereson procedura. Janë publikuar dokumente të qarta nga media për lidhjen e Ben Blushit me këtë klan mafioz”.

Dy vite më pas, Jamarbër Malltezi, në një denoncim publik do të deklaronte “Blushi në bashkëpunim me sekseret e inceneratorëve Mirel Mërtiri dhe Klodian Zoto krijojnë guackën EM Capital ne Bullgari për t’u fshehur. Kjo guackë nuk kishte para kur u krijua, por do merrte mbi 1 milion euro nga inceneratori i Tiranes (pra merr para publike përkundrejt lëshimit të faturave fiktive!).

EM Capital (Mertiri-Zoto-Blushi) nënshkruajnë kontratë me pronarët e Top Channel për t’iu blerë borxhin 51% të kompanisë Lori Cafe (emri zyrtar Valtelina shpk) që e kishin të tretët. Kontrata kërkonte 153 milion lekë që do paguheshin fillimisht dhe 600,000 euro do paguhej me këste.

Kontrata firmoset, paratë jepen për borxhin, dhe hyn ne fuqi kontrata ne Dhjetor 2019 ku Mertiri-Zoto-Blushi dalin si pronar me 51% tek Lori Cafe (Valtelina shpk).

EM Capital (Zoto-Mertiri-Blushi) lëshojnë fatura fiktive për inceneratorin e Tiranes për një vlere te vërtetuar prej te paktën 1,050,000 euro!!! Lefter Koka ka 1 vit i burgosur për fatura fictive.

Në 2022 çudia ndodh: Ndonëse kane marre mbi 1 milion euro nga para publike përmes inceneratorit te Tiranes dhe ndonëse kane paguar Lori Cafe te paktën 153 milion leke (për borxhin tek te tretet), Zoto-Mertiri-Blushi dalin me 0 aksione nga kompania e Lori Cafe pasi nuk i kanë bërë pagesat ne kohe!!! Pra, jo se nuk kane paguar, JO, paratë u paguan, por jo ne kohe! DMTH Mbaroi kontrata e marrjes me qira të medias kombëtare”.

EM CAPITAL GROUP AD, u krijua si kompani me aktivitet tregtar në menaxhim dhe zhvillim  të projekteve të lidhura me sektorin e pronave e patundshme, ndërtimin, prodhimin ose marketimin e shërbimeve që lidhen me zhvillimin e teknologjive të reja të filtrimit të ujit, patentat ose fushat e tjera të pronësisë intelektuale në përputhje me ligjet, shërbime konsulence dhe marketimi, shërbime turistike, hotelet dhe kateringun, transportin në vend dhe vendet përreth, duke siguruar reklamim, informacion, prezantim të ofertave tregtare dhe ndëmjetësim, ashtu sikundër çdo aktivitet tjetër që nuk është ndaluar nga ligji.

Pra nga e gjithë çfarë është deklaruar dhe denoncuar, shihet qartë se kompania e themeluar si bullgare “EM Capital Group AD”,  me pronarë Klodian Zoton dhe bashkëshorten e Ben Blushit, Evën, ka blerë 51% të aksioneve të kompanisë “VALTELINA shpk”, e cila  është edhe mbajtësja dhe prodhuesja e brandit “Lori Kafe”.Shuma e derdhur në këtë rast për blerjen e aksioneve ishte 2.2 milionë dollarë.

Po kështu, përmes kompanisë “EM Capital Group AD”, Eva Blushi, ka lëshuar fatura fiktive për llogari të koncesionarit të inceneratorit të Tiranës, Klodian Zoto.

Referuar dokumenteve të publikuara, mbi 1 milion euro fatura fiktive janë lëshuar nga “EM Capital” për llogari të inceneratorëve.

Dhe një tjetër detaj që zbulonte lidhjet e Eva Blushit me inceneratorit, është edhe një autorizim për përdorim të një automjeti “Range Rover” lëshuar nga administratorja e “Albtek Energy shpk”, Stela Gugallja për llogari të bashkëshortes së Ben Blushit.

Me pak fjalë vetëm me dy “lëvizje” janë së paku 3.3 mln dollarë që “EM Capital” i Klodit të inceneratorëve dhe Eva Blushit ka kryer me shuma që normalisht duhej të ishin investuar në inceneratorin e Tiranës.

Image

Image

Image

Image

Image

Image

Image

Image


Send this to a friend