Regjisori Robert Budina, njëherësh anëtar i Aleancës për Mbrojtjen e Teatrit, i ka renditur ambasadorit të Bashkimit Evropian në Tiranë, Luigi Soreca, arsyet pse nuk e sheh të politizuar debatin për Teatrin Kombëtar.
Regjisori Budina i është drejtuar ambasadorit Soreca, duke i thënë se qeveria duhet të respektojë artistët dhe të mos i sulmojë brenda teatrit.
Ndër të tjera, regjisori i rendit ambasadorit gjashtë arsye pse nuk është dakord me të, duke i kërkuar një takim, pasi sipas tij, situata është shumë kritike
Deklarata e Budinës:
Nuk jam dakord me ju.
E para, nuk është e politizuar situata.
E dyta, qeveria duhet të respektojë artistët, të presë.
E treta, të mos i sulmojë brenda Teatrit Kombëtar.
E katërta, me ju kemi kërkuar një takim dhe duhet të takohemi sepse situata është shumë kritike.
E pesta, minimumi që mund të bëjë qeveria, përpara se të fillojë tenderin, i cili është i paligjshëm, duhet të presë vendimin e Gjykatës Kushtetuese, sepse kemi gjysmën e popullit që nuk është i përfaqësuar.
E gjashta, ne kemi filluar aktivitetin në Teatrin Kombëtar, po bëjmë rikonjicionin, informacionet e qeverisë nuk janë të sakta. Teatri nuk rrezikon dhe ne kemi hapur festivalin për mbrojtjen e Teatrit ku do të vijnë artistë nga e gjithë bota, përfshirë edhe z.Placido që na mbështet.
Nuk doja që të hapja asnjë polemikë, doja thjesht të komunikoja. Ne do t’i zgjidhim me maturi, ashtu si 1 vit e gjysmë ne kemi bërë vetëm protestë paqësore dhe jemi investuar tre orë në ditë për të fituar demokracinë në Shqipëri, të cilën do ta realizojmë.
Shqiptaret duhet te mesojne te bejne shtet dhe te mos ju drejtohen te huajve, kushdo qofshin ata, edhe per gjerat me banale. Ambasadoret e huaj se pari perfaqesojne shtetet e tyre ose organizatat prej nga vijne dhe nuk vijne ne Tirane ose ne Prishtine te na pajtojne sa here zihermi mes nesh, shtoj se ne zihemi gjithe kohen, siç i thone ne zonen prej nga vij une, si jevgjit. Del nje pseudo-artist si puna e ketij Budines dhe sulmon Ambasadorin e BE-se, se nuk paska vepruar si i don qejfii kesaj plehre qe nuk dashka te lejoj prishjen e teatrit, se po u prish ajo ndertese u bëka nami. Me vjen neveri kur degjoj gjera te tilla, pa lëre pastaj kur edhe themi se jemi pro perëndimorë…. I degjojme ne keshillat e tyre apo themi se po bejne komplot kunder nesh dhe na e kanë me hile, kur nuk na pelqen se çfare thonë ????
Në mesazhin e publikuar nga Berisha shkruhet se hoteli “Privilege” që zotërohet nga Pjetri ishte në shërbim të favoreve të qeverisë. Më tej theksohet se ky hotel me kopsht dhe me dhoma të shumta vizitohej nga shumë zonja të Partisë Soicaliste.
TIRANË– Një ditë pasi kandidati i PS-së në Shkodër u tërhoq nga betimi si kryebashkiak, ish-kryeministri Sali Berisha ka publikuar një mesazh në rrjetet sociale në lidhje me hotelin që ai zotëron.
Në mesazhin e publikuar nga Berisha shkruhet se hoteli “Privilege” që zotërohet nga Pjetri ishte në shërbim të favoreve të qeverisë. Më tej theksohet se ky hotel me kopsht dhe me dhoma të shumta vizitohej nga shumë zonja të Partisë Soicaliste.
Gjithashtu në mesazh thuhet se në këtë hotel organizohen edhe darka orgji në rrethe të ngushta.
Mesazhi i publikuar nga Berisha
Hoteli nuk ishte i Valdrinit por i narkoqeverise! sb
Pershendetje dr nuk e di a je i informuar mire per Hotelin e Preveligje te Valdrin Pjetrit Ai hotel vertet nuk eshte i madhe ne dhoma te shumta e kopshte perrrethe por ne brendi ai eshte hotel spa me luksoze e Tiranes.
Disa qeveritare dhe deputet te PS veçanërisht zonja me shume rrine ne saunat dhe hamamet e sallat e masazhit te atij hoteli se ne zyrat e tyre.
Perveç kesaj ata Hotelin e perdornin edhe per darka orgji ne rrethe te ngushta .Per kete mjafton te merrni kamerat e sigurise perte konstatuar se ai hotel ishte me shume i qeverise se sa i Valdrinit.
Tri ditë më parë, Partia Demokratike publikoi dokumentet ku sipas tyre vërtetohet se kryebashkiaku i Shkodrës ka qenë dënuar me 18 muaj burg në Itali për drogë. Pjetri nga ana tjetër, dha dje dorëheqjen dhe tha se do të fokusohet në zbardhjen e të vërtetës, duke mohuar dënimin. Rama pezulloi të gjitha funksionet e tij në Parti, ndërkohë që ende ka ngërç lidhur me datën e re të zgjedhjeve në Shkodër.
Gjithashtu në denoncimet e bëra është përmendur edhe hoteli që Pjetri zotëron në Tiranë së bashku me të vëllanë dhe një tjetër oratak. Bëhet fjalë për hotelin “Privilege”, që ndodhet në Farkë, në periferi të kryeqytetit.
Shqipëria ndodhet në gjendje të jashtëzakonshme. Është një lloj situate e pazakontë, ku nuk është gjendur më parë ndonjë vend i botës. Argumentat janë të forta, bindëse dhe përtej çdo dyshimi.
1. Historia e Krimit të Organizuar Shqiptar nuk është e re. Pas rënies së sistemit komunist në vitin 1990, strukturat e Sigurimit të Shtetit që deri atëherë ishin arma famëkeqe e terrorit komunist, u kthyen në bazën e burimeve njerëzore për krimin e organizuar. Ish oficerët e Sigurimit të Shtetit ishin individë të trajnuar mirë nga shteti komunist, të pamëshirshëm, djallëzorë, të dhunshëm dhe brutal; të gatshëm të kryenin çdo lloj shërbimi dhe krimi për të bërë para. Në çdo vend të botës kjo kategori njerëzish që kanë shërbyer në struktura të tilla (shërbime inteligjente) shtetet demokratike i mbajnë nën kontroll të vazhdueshëm, u ofrojnë shpërblime dhe pensione të posaçme, në mënyrë që këta individë të mos afrohen me krimin e organizuar, që gjithmonë ka nevojë për njerëz me aftësi të veçanta. Në të vërtetë, këta individë që kishin kryer krime që në periudhën kur i shërbenin shtetit komunist, ishin bërthama prej nga lindi Krimi i Organizuar Shqiptar.
2. Që në krye të herës Krimi i Organizuar Shqiptar, që sipas të gjitha të dhënave është ish Sigurimi i Shtetit i kthyer në Organizatë Kriminale, kishte nevojë për sasi të madhe parash cash, gjë e cila nuk mund të sigurohej ndryshe, përveçse nëpërmjet fajdeve, një ndër aktivitetet kriminale më të vjetra që mafia ka përdorur në të gjitha vendet, në të gjitha kohët. Fajdet dhe zhvatja janë aktivitetet e para kriminale të krimit të organizuar shqiptar, ku kulmuan me piramidat financiare të viteve 1993 – 1996. Rënia e Piramidave rezultoi skenari më famëkeq, që e vuri në pikëpyetje ekzistencën e shtetit shqiptar dhe tërësisë territoriale të vendit.
3. Me ndërhyrjen e vendeve aleate shteti shqiptar u shpëtua, tërësia territoriale u mbrojt, por aspiratat europiane të Shqipërisë kishin marrë një goditje të pariparueshme. Kjo ishte një fitore e pastër e Krimit të Organizuar Shqiptar, në të vertetë e Sigurimit të Shtetit, organizatës simbol të terrorit komunist në Shqipëri. Në këto rrethana të jashtëzakonshme, Shqipëria kthehet në bazën e trafikut dhe kultivimit të drogës, trafikut të qenieve njerëzore, trafikut të armëve dhe kontrabandës së mallrave. Agjensitë e Zbatimit të Ligjit bashkëpunonin hapur me trafikantë duke shkëmbyer gjithçka me para, mallra, drogë, armë dhe njerëz.
4. Vrasjet mafioze vazhdojnë me ritme të larta, sidomos përgjatë dhe pas trazirave që shkaktuan piramidat fianciare. Bota e Krimit ka marrë revansh, ajo nuk ndalon para asgjëje, ndërsa ligji pothuaj nuk zbatohet në asnjë rast, përveçse për krime të vogla ose vrasje ordinere të njerëzve jasht grupeve kriminale. Përveç kësaj, program i qartë politik i Krimit të Organizuar Shqiptar fillon të zbatohet masivisht, në çdo zyrë dhe strukturë të shtetit, në çdo komunë ose bashki të vendit, nga jugu në veri, nga lindja në perëndim. Gjithçka blihet, shitet, shkëmbehet me para; shërbime jetike për popullatën, drejtësi dhe dinjitet njerëzor. Parat që sjellin emigrantët shqiptarë dhe parat që qarkullon Buxheti i Shtetit duhet të menaxhohen vetëm nga Krimi i Organizuar Shqiptar, fundja, ata janë njerëzit që kanë sakrifikuar dhe kushtuar gjithë jetën aktiviteteve kriminale, dhe këto janë arsye të forta që të mbrojnë pasurinë e fituar nëpërmjet krimit.
5. Rreth viteve 2000-2005, Krimi i Organizuar mendon seriozisht për politikën. Kjo do të thotë se nëse deri atëherë Krimi i Organizuar kishte operuar nëpërmjet shantazhit, joshjes, blerjes dhe korrupsionit, tani ishte koha që të bënte një hop cilësor; Krimi i Organizuar do të kthehet vetë në një Parti Politike, në mënyrë që të kapë direkt institucionet shtetërore. Ndryshimi cilësorë që kërkonte të bënte Krimi i Oganizuar duhej të jetë i mirëmenduar, një operacion rigoroz dhe i strukturuar deri në detaje, i zbatuar hap pas hapi. Për këtë qëllim duhet të zgjidhet njeriu i duhur; një individ ambicioz, i paskrupullt, që nuk ndalet para asgjëje.
6. Vetëm një njeri e plotësonte identikitin e nevojshëm për të qenë kandidati perfekt si përfaqësues i Krimit të Organizuar, ambicioz dhe egoist, i zgjuar dhe elokuent, me sharmin e nevojshëm për të mashtruar opinionin vendas dhe ndërkombëtar, i gatshëm të bëjë çdo marrëveshje djallëzore, çdo lloj kompromisi me botën e errët. Karriera e tij duhet të fillonte nga Bashkia e Tiranës, kjo pas proves gjenerale si Ministër i Kulturës, sepse Tirana ishte epiqendra e gravitetit ekonomik, politik dhe financiar i Krimit të Organizuar. Në këtë mënyrë fillon karriera politike e Edi Ramës, njeriut që Krimi i Organizuar Shqiptar e projektoi si Kryetar i Partisë Socialiste, dhe prej gjashtë vitesh si Kryeministër i Shqipërisë.
7. Viti 2005 shënon rikthimin e Partisë Demokratike në qeverisjen e vendit, por në të vertetë, kjo përkon me ardhjen e Edi Ramës në krye të Partisë Socialiste, e cila duhej pastruar nga profesorët e njohur, profesionistë që besonin vertetë tek idetë së majtës europiane, që i kishin dhënë një imazh ndryshe ish Partisë së Punës. Këta profesorë dhe doctor shkencash, individë me skrupuj moral dhe njerëzorë, do ta shikonin veten njëri pas tjetrit në pension të parakohëshëm politik, të përjashtuar dhe të përbuzur nga njeriu që drejtonte Bashkinë e Tiranës sipas parimeve të njohura tashmë prej të gjithëve si “mister 20 përqindëshi” dhe “një pallat, një votë”.
8. Ndërtimi do të ishte vendi ku do të laheshin paratë e Krimit të Organizuar, ndërsa ky sektor jetik i ekonomisë kombëtare do të gjeneronte me miliarda euro të tjera. Tirana e drejtuar në 11 vite rrjesht nga Edi Rama do të kthehet në një kantier të madh ndërtimesh pa kurrëfar kriteri urbanistik, që do ta shkatërronte përfundimisht strukturën e saj, duke u kthyer në këtë mënyrë në metropolin më të tmerrshëm të Ballkanit, që kurrë nuk do të jetë në gjendje të absorvojë banorët e tij, nuk do t’u sigurojë një jetë normale funksionale, ashtu siç duhet të jetë një qytet normal. Krimet urbanistike kundër Tiranës dhe banorëve të saj tashmë janë të pakthyeshme dhe të parikuperueshme. Pasojat mund të zvogëlohen vetëm nëse harxhohen të paktën edhe 20 miliardë euro të tjera, gjë e cila është e pamundur në kushtet e Shqipërisë.
9. Përgjatë viteve 2005-2013, qeverisja e Partisë Demokratike punoi fort për afrimin me Bashkimin Europian, duke luftuar pa kompromis Bandat dhe Krimin e Organizuar, por për fat të keq, ata ishin vetëm element të djegur tashmë, të ekspozuar në krime monstruoze përgjatë trazirave civile të vitit 1997. Këta individë nuk i hynin në punë askujt, krimet e tyre të përbindëshme i kishin ekspozuar ata ndaj Agjensive Ndërkombëtare të Zbatimit të Ligjit. Në të vertetë, Krimi i Organizuar Shqiptar ndërkohë do të riorganizohej, ai tashmë e kishte tejkaluar fazën e krimit brutal, të drejtëpërdrejtë, ai kishte mbledhur ndërkohë mjete financiare dhe burime logjistike (edhe politike) për hapin cilësorë që po bënte nëpërmjet Edi Ramës si Kryetar i Partisë Socialiste.
10. Edi Rama me kohë ka hartuar dhe po zbaton Planin e Kapjes së Partisë Socialiste, dhe jo vetëm. Krahas kësaj, ai punon fort me pikat e tjera të planit; siç është kapja e Medias. Imazhi i fortë dhe mbresëlënës, reklama për punë pa thelb por që bëjnë impact të fortë, përdorimi i ngjyrave dhe propaganda shfrenuese janë armët e tij. Mjeshtrat më të mirë të komunikimit vihen në dispozicion për Planin e Madh, për ta shndërruar Shqipërinë në të parin shtet në Europë të kapur plotësisht nga Mafia. Kështu fillon të lulëzojë epoka mediatike televizive, me gjigantë të tillë si Top Channel dhe shumë televizione të tjera, në shërbim të plotë të Edi Ramës që nuk ndalet, por ngjitet me shpejtësi drejt konsolidimit të pozitave në Partinë Socialiste. Ndërkohë po afronin zgjedhjet e vitit 2013.
11. Kështu, Edi Rama fiton zgjedhjet në aleancë me “vëllain e tij armik”, Presidentin aktual Ilir Meta. Propaganda, paratë, marketingu i jashtëzakonshëm, si dhe sllogani i ri me “Rilindjen”, një emërtim politik që përmblidhte gjithë filozofinë e planit më monstruoz që ka njohur historia e Shqipërisë dhe jo vetëm, funksionojnë. Tashmë, Krimi i Organizuar është përzgjedhur drejtë për së drejti nga Edi Rama në Parlamentin e Shqipërisë, ndërkohë, Partia Socialiste ka pushuar së ekzistuari.
Kështu, Qeveria e Republikës së Shqipërisë ka ra, ajo tashmë zotërohet nga Krimi i Organizuar Shqiptar, me Kryeministër Edi Ramën. Në këto rrethana, Partia Demokratike tani në opozitë, fillon betejën politike, në të vertetë jo vetëm politike, me Krimin e Organizuar, që nuk është illegal, por legal, në Parlamentin e Shqipërisë dhe në Qeverinë e Republikës së Shqipërisë.
Shënim: Ky shkrim është shkruar me qëllimin e vetëm për t’i shërbyer vendit, pavarësisht konceguencave personale. Në të vërtetë, ky projekt është filluar qysh në vitet 2010, por për shkaqe dhe arsye serioze është pezulluar përkohësisht, por jo ndërprerë. Më 3 Korrik 2013 është publikuar pjesa e parë e këtij projekti, që rezultoi me fillimin e aksionit opozitar për dekriminalizimin e politikës dhe me Ligjin e miratuar në Parlament. Më vonë përgjatë 2015-tës, nga OSCE rrodhi një Raport Konfidencial i mbështetur pothuaj tërësisht nga publikimi i Korrikut 2013. Pjesë të tjera nga ky tekst do të publikohen në vazhdim.
Ish-ministri i Brendshëm teknik, Dritan Demiraj ka zbardhur më shumë nga e shkuara e Valdrin Pjetrit, i cili më 30 qershor u shpall fitues i Bashkisë Shkodër. Sipas Demirajt, qeveria që “e lëshoi” pas denoncimit të PD (publikoi letrat e dënimit të tij në Itali), vite më parë e ka promovuar përmes Mimi Kodhelit, në kohën kur sapo ajo mori postin e Ministres së Mbrojtjes.
“Sapo u ul në karrigen e Ministrisë së Mbrojtjes, emëroi në detyrat më të rëndësishme ku manipulohej, vidhej dhe grabiteshin pronat e Ushtrisë, “mjeshtrin” Valdrin! Madje duke i besuar postin e Drejtorit të Drejtorisë së Pronave, më pas në vitin 2015-2018 e emëron Drejtor i Përgjithshëm i Shërbimeve Mbështetëse në Ministrinë e Mbrojtjes, një nga drejtoritë ku 70% e buxhetit të Ministrisë së Mbrojtjes Menaxhohej nga ky “talent”, ku kishte në vartësi Drejtori të rëndësishme atë të Prokurimeve, Pronave, Financës, shitjeve të Armatim dhe Municione etj…”, shkruan ish ministri.
Reagimi i plotë:
“Talenti” Valdrin dhe Mimi!
Zgjedhjet janë një barometër se sa mirë funksionon një demokraci, nëse pretendohet se Shqipëria ka demokraci, por realiteti tregon se nuk ekziston një gjë e tillë dhe vendi po shkon drejt një diktature të re të kamufluar. Kjo diktaturë e re apo autokraci është ndërtuar rreth një individi biologjikisht me simtoma psikonarkomani dhe i shoqëruar me “sektin Pink “ e hanëmet e “Harremit” të Ripjelljes! Ky konglomerat politik, ka lënë me dhjetra raste “shtatëzënë” ish-Partinë Socialiste, duke bërë “aborte” të njëpasnjëshme të detyruara nga skandale të pafundme, ku “Poturaxhiut” po i grisen poturet si brekët e Shukriut!
Rama mban fantazitë e pushtetit të pakufizuar, duke ecur me logjikën e mbijetesës politike duke paguar mercenar elektoral (banda kriminale dhe propagandistike), mercenar politik në sistemin e drejtësisë, policisë dhe strukturave të tjera të sigurisë. Secili prej këtyre mercenarëve elektoral, kërkon shumë më tepër para dhe ofiqe të pamerituara sesa kërkon një votues në një demokraci.
Kjo qeverisje ka krijuar vetëm kaos institucional, politik dhe drama sociale që do të jenë shumë të vështira për tu harruar. Shqipëria me tërësinë e institucioneve që drejtohen nga banda kriminale e “rilindjes” vetëm shtet nuk mund të quhet!
Qeverisja e “ripjelljes” vazhdon të pjellë vetëm hajdut, narkotrafikant, mashtruesa, narçist, nihilist, injorant, komik, hipokrit, poturaxhi duke humbur dinjitetin njerëzor dhe kombëtar! Rasti i fundit i denoncuar si dhe dhjetra skandale të mëparshme nga Opozita dhe Lideri i saj zoti Lulzim Basha, është rasti i Valdrin Pjetrit, i dënuar për trafik lëndësh narkotike promovohet në detyrat më të larta të institucioneve të mbrojtjes, sigurisë si dhe së fundi të “vetë emërohej”, Kryetar i Bashkisë të Shkodrës si Kryeqëndra e Veriut të Shqipërisë.
Por, Kryetrafikanti “Poturaxhi” në momentet kur nuk ka asnjë alibi tjetër për të mbrojtur bashkëpuntorët e tij, të cilët kanë dalë “cullak” dhe rrezikojnë pushtetin e tij thekson: “Nuk kanë më punë me PS ata, ne jemi me ligjin, jemi me shtetin”, ato janë një “dru i shtrembër” si rasti i Tahirit, Roshit, Shukriut, Ndokës, Frrokun, Prenga, Bushin, Imerajn, Dakos e shumë të tjerëve dhe së fundi Valdrin Pjetrin dhe shumë të tjerë që do ti dalin në vazhdim!
Natyrshëm lind pyetja, po kush i promovoi këto “talente narko-kriminal”në politikë dhe drejtim të institucioneve të rëndësishme të vendit?! Përgjigja është e thjesht në gjykimin tim, ato që kanë simpati, nevojë, shije dhe interes grabitje pushteti dhe pasurie të Shqipërisë dhe shqiptarëve si psh: Poturaxhiu, Mrika&Co. Rasti i Valdrin Pjetrit, është më sinjifikativi se si mund të bësh karrierë nga bota e narkotrafikut në nivelet më të larta të institucioneve të shtetit dhe aq më keq në ato të Ministrisë së Mbrojtjes.
Kumbari për promovimin e këtij “talenti” është padyshim Mimi Kodhjeli, e cila sapo u ul në karrigen e Ministrisë së Mbrojtjes, emëroi në detyrat më të rëndësishme ku manipulohej, vidhej dhe grabiteshin pronat e Ushtrisë, “mjeshtrin” Valdrin! Madje duke i besuar postin e Drejtorit të Drejtorisë së Pronave, më pas në vitin 2015-2018 e emëron Drejtor i Përgjithshëm i Shërbimeve Mbështetëse në Ministrinë e Mbrojtjes, një nga drejtoritë ku 70% e buxhetit të Ministrisë së Mbrojtjes Menaxhohej nga ky “talent”, ku kishte në vartësi Drejtori të rëndësishme atë të Prokurimeve, Pronave, Financës, shitjeve të Armatim dhe Municione etj….
Hipokrizia e Mimit duke u shpallur në mediat publike si “puritane”, por nuk mund të fsheh dot ligësinë e saj si bashkëpuntore e ngushtë e krimit dhe e trafikut (tashmë e vërtetuar dhe nga agjensitë e huaja). Ishte ky drejtor dhe jarani Arian Kraja, që menaxhuan të gjithë tenderat e denoncuar nga Unë dhe Opozita, sic ishte ai i Radarëve, blerja e mjeteve për Policinë Ushtarake, blerje dhe shitje të armatimit, tjetërsim i shumë pronave të Ministrisë së Mbrojtjes që ishin në vende mjaft të lakmueshme në bregdetin e Jugut, bashkëpunimin me element narkotrafikant për të mos vënë në funksionim ashtu sic duhet sistemin e radarëve, ku për cdo vonesë shpërbleheshin nga përfituesit “talenti” dhe promovuesit e tyre, marrja deri në 10000 Euro për nje gradë koloneli, 4000 Euro për të shkuar në mision në Afganistan (Arjan Kraja), tenderi i karburantit të helikopterëve të Farkës, etj!
Gjithashtu, është e pafalshme dhe Prokuroria duhet të bëjë hetime serioze për personat përgjegjës (që nga Ministria e Mbrojtjes që është Autoritet Ministri që kërkon pajisje për këtë dokument), për shkeljen e procedurave dhe pajisjen me certifikat të sigurisë “Për përdorimin e Informacionit të Klasifikuar ‘Sekret Shtetëror’”, ku një element narkotrafikant përdorë informacionin “sekret shtetëror dhe atë të NATO-s”, rast ky i pa precedent në asnje vend anëtar të NATO-s.
Për ty Lartgjatësi Poturaxhi, Mrika &Co, Drini është lumi më i madh dhe i rrëmbyeshëm që fshin, mbyt dhe dërgon çdo mbetje, pisllëk në det, ka ardhur momenti që “Val-Drini”, t’ju mbysë dhe largoj të gjithë shpurrën politike të “Rripjelljes” për ta humbur njëherë e mirë “farën politike” të këtij sekti kancerogjen!
Regjisori i ndjerë Gjergj Xhuvani që ndërroi jetë mesditën e sotme e kishte mbajtur të fshehtë gjendjen shëndetësore nga familja e tij. Ai ishte nisur vërtet drejt shtetit fqinj për të xhiruar filmin e ri ‘Liqeni im’, një bashkëproduksion italiano-shqiptar.
Xhuvani qëndroi në Itali edhe dy ditë më tepër pas përfundimit të xhirimeve të filmit. Regjisorin kishte filluar ta shqetësonte një gungë në këmbë dhe nuk i kishte treguar asgjë familjes së tij.
Gunga nuk e lejonte të mbante protezën që Gjergj Xhuvani kishte prej kohësh, pasi regjisorit i mungonte një këmbë. Familaj e tij është njoftuar ndërkohë që ishin nisur nga pushimet në Sarandë drejt Tiranës.
Ata ishin përgatitur për të pritur familjarin e tyre në aeroport, që duhet të mbërrinte rreth orës 22:30 të mbrëmjes së sotme. Por fatkeqësisht në vend të Gjergjit familja mori lajmin e kobshëm për vdekjen e tij.
Regjisori i njohur u nda nga jeta ditën e sotme në moshën 56-vjeçare në një spital në kryeqytetin italian, Romë. Xhuvani vuante nga një sëmundje e rëndë. /Marrë nga Dosja.al/
Ngjarjet e filmit për një adoleshent inteligjent që merr rrugën e gabuar. Xhuvani ishte regjisori i filmit “Liqeni im” që po xhirohej këto ditë në Itali me mbështetjen e Eurimages si bashkëprodhim me Italinë dhe Maqedoninë, si dhe me mbështetjen e Qendrës Kombëtare të Kinematografisë dhe Qendrës së Kosovës.
Në fund të vitit që shkoi, gazeta “Shqiptarja.com” zbuloi disa çaste pune të Gjergj Xhuvanit për filmin më të ri të tij. Ishin xhirimet e para dhe këto foto që rrëfenin regjisorin dhe protagonistët e filmit në sheshxhirim, zbuluan projektin më të ri të Xhuvanit.
Pasi kishte mbaruar xhirimet e filmit “Liqeni im” në Shqipëri në fund të vitit të kaluar, GJergj Xhuvani edhe pse vuante nga sëmundja e diabetit, në këtë vapë gushti s’e ndali punën. Regjisori I njohur ndërroi jetë në sheshxhirim në moshen 56 vjeçare, nga nje sulm ne zemer! Nderroi jetë pikërisht në sheshxhirimin e filmit “Liqeni im” që po bënte në shtetin Italian.
Filmi me skenar dhe regji të vetë Xhuvanit filmi kishte marrë mbështetjen e Eurimages në Yerevan dhe kishte nisur xhirimet në dhjtorin e vitit të kaluar si një bashkëprodhim me Italinë dhe Maqedoninë, ndërkohë që kishte mbështetjen e Qendrës Kombëtare të Kinematografisë dhe Qendrës Kinematografike të Kosovës.
Gazeta “Shqiptarja.com” ka ruajtur ruan në arkivën e saj disa foto me momentet e xhirimeve të para të filmit “Liqeni im”, ku regjisori është i përkushtuar në komunikimin me aktoërt dhe grupet e xhirimit, pjesa më e madhe e të cilëve janë nxënës të shkollave të mesme. Regjisori që vuajti vitet e fundit me problemet e të birit, i cili u fut në një rrugë pa krye dhe përfudnoi në burg për vrasje, me sa duket e ndjeu si mision që filmin t’ua kushtonte adoleshentëve që janë në udhëkryqin e jetës së tyre, me mooralin që t’I kthehen jetës së thjeshtë e të ndershme. “Liqeni im” rrëfen historinë e një djaloshi intelegjent, të quajtur Kristo. Ai i ulur në bankën e tij në klasë mendon për kuptimin e fjalisë “Liqeni im”, të shkruara në tabelë nga mësuesi i tij. “Liqeni mund të na jap të gjitha, nëse ne dimë sesi ta pyesim”, shkruan Kristo.
Ai pastaj shikon nga dritarja dhe kujton ngjarjet të cilat kanë ndodhur në muajt e fundit. Djaloshi i ri Kristo jeton në një fshat afër liqenit të Prespës, një lumë i ndarë në tri shtete: Shqipëri, Maqedoni dhe Greqi. Kristo, pronari i një varke të vogël peshkimi, përfiton nga kjo situatë gjeografike dhe transporton drogë nga Shqipëria në Maqedoni. Kristo rritet duke adhuruar dy shitës droge, me të cilët punon; Ismailin dhe Paskon. Ndryshimet fillojnë në jetën e Kristos, pasi që ai fillon që të ndjejë dashuri për mësuesen e tij të zgjuar, Mirandën. Ismaili merr një vendim fatal, ai dëshiron që të mbizotërojë në tregtinë e drogës që po ndodh në liqe. Kristo rrihet keq, kurse Paskos i ngrihet një kurth nga Ismaili, ndërsa policia është në pritë të tij. Pasko pastaj vritet, në kaosin që po ndodh, nëna e tij vdes dhe gruaja e tij largohet nga vendi.
Kur komuniteti i vogël i peshkatarëve beson që Kristo është fajtor për vdekjen e Paskos, ai e kupton se tashmë Ismaili duhet të ndalet. Kristo hakmerret duke i vënë flakën një anije që bartë drogë, një aksident ky që sjellë vdekjen e Ismailit. Për t’i thënë lamtumirë të kaluarës së tij kriminali Kristo u vë flakën parave të udhëheqësve të drogës. istoria përfundon ashtu si fillon me Kriston, i cili kompleton esenë e tij mbi atë se çfarë liqeni mund t’u jap atyre që dinë se çfarë t’i kërkojnë.
Fotot e xhirimeve ne Romë i ka postuar regjisori Ilir Butka, i cili thote i shoqeron me kete shenim: “Nje humbje e rende ne boten e filmit shqiptar. Eshte ndare nga jeta sot ne mengjes nga nje goditje ne zemer regjisori Gjergj Xhuvani.
Projekti i filmit “Liqeni im” ishte nje bashkeprodhim i mirfillte midis Ballkanit, Shqiperise, Kosoves, Kroacise dhe Italise. Projekti u mbeshtet edhe nga Eurimages ku fitoi piket maksimale.”
Ish kryetarja e Kuvendit të Shqipërisë, Jozefina Topalli, reagoi kete te merkure, 14 gusht, duke iu referuar rastit të Valdrin Pjetrit, të zgjedhurit kryetar bashkie në Shkodër më 30 qershor, por që pas dokumenteve të PD, doli se ishte dënuar dhe dëbuar nga Italia dhe dje Rama tha se “ndan rrugët” me të deri sa të dalë e vërteta ligjore.
Por për ish deputeten e PD, “Edi Rama e coi Valdrinin ne Shkoder, por mandatin per Kryetar Bashkie te Shkodres ia dhe ti lul, me bojkotin e zgjedhjeve”.
Pasi iu drejtua liderit aktual të PD me kete gjuhe, Topalli merr reagim ndaj PD e Shkodres, e cila me nje postim ne rrjetet sociale, i kujton ish deputetes demokrate kohen kur ajo e promovonte Valdrin Pjetrin per shkak te miqesise me babain e tij.
“Me gjasa eshte kujtuar, qe duke injoruar kontributin e cdo demokrati te ndershem, gjate kohes qe qeveriste PD, per hater te Luigjit, babait te Valdrinit dhe mikut te saj, e promovoje Valdrinin ne poste drejtuese, edhe pse pa asnje kontribut ne Partine Demorkatike”, thuhet në reagimin e PD.
REAGIMI I PLOTE
Sa here Rama eshte ne pozite te veshtire, shfaqet Jozefina Topalli duke sulmuar demokratet dhe Kryetarin Basha!
Rastesi apo sherbim ndaj Rames, kete e gjykojne vete qytetaret e Shkodres dhe te Shqiperise!
Çudia eshte se skishte asnje fjale per Valdrinin, si trafikant i denuar droge!
Asnje fjale per Ramen qe perdhosi dinjitetin e qytetareve te Shkodres me kandidatin e denuar per trafik droge!
Me gjasa eshte kujtuar, qe duke injoruar kontributin e cdo demokrati te ndershem, gjate kohes qe qeveriste PD, per hater te Luigjit, babait te Valdrinit dhe mikut te saj, e promovoje Valdrinin ne poste drejtuese, edhe pse pa asnje kontribut ne Partine Demorkatike.
Koha kur interesi i demokrateve neperkembej per interesa personale, ka marre fund! Kete duhet ta kuptoje edhe znj. Topalli!
Partia Demokratike dhe demokratet e Shkodres dhe gjithe Shqiperise jane ne nje beteje te perditshme me te keqen dhe krimin e organizuar qe qeverise Shqiperine. Ne jemi te vendosur ta cojme deri ne fund betejen tone per Shqiperine si gjithe Europa.
Lexuesit po i sjellim dokumentin ku është vendimi për ekzekutimin e dënimit me vdekje, i varur në litar e poetit Havzi Nela.
Familjarët kanë bërë lutjen në presidiumin e Kuvendit Popullor dhe vendimi i tyre është “jo”!
Midis atyre që kanë firmosur varjen e poetit është: Ramiz Alia dhe Kristaq Rama. Ja dokumenti:
Lexuesit po i sjellim dëshminë e gazetarit Ramiz Lushajt, se çfarë i panë sytë atë 10 gusht të vitit 1988.
“Dita e mërkurë e 10 gushtit 1988 në qytetin e Kukësit ngjante me një shtet-rrethim: Postblloqe e patrulla me policë e civilë nëpër rrugë… Në mëngjes herët, sapo morëm gazetën lokale në shtypshkronjë, policia na ndaloi veturën në rrugë e pas formaliteteve të rastit, na drejtoi me gisht e mburrje mbi 300 metra më larg, për tek katër rrugët, te agjencia e udhëtarëve, vendi më i populluar i qytetit. Aty, pak orë më parë ishte kryer akti tragjik mesjetar i marrjes së frymës njerëzore nga terrori shtetëror komunist: Varja në trekëmbësh nazisto-komunist e poetit Havzi Nela, i vetmi poet i varur në Shqipëri dhe i fundmi ekzekutim komunist i një disidenti në të gjithë Europën Lindore. Ende edhe sot më shfaqet ajo skenë tragjike: Mbi trekëmbësh qëndronte e varur një parullë e dizenjuar mjeshtërisht në karton: “Havzi Nela (me ngjyrë laramane) armik (me të zeza) i Partisë e Popullit (me të kuqe)”. Poshtë saj, si në gjallje, tundej e tundej me litar në qafë e trup në ajër poeti atdhetar. I kishte dy sytë të dalë e dukej sikur vështronte. Nga buzët kishte rrjedha gjaku të pandalur e dukej sikur fliste. Kishte një palë pantallona të përdorur me dok të hollë kinez. Këmisha e tij e hollë, e zbërthyer keqas, i valëvitej e valëvitej dhe gjoksi i dalë i jepte atë pamjen e martirit. Mbante, në atë çast, një opingë prej llastiku në këmbën e djathtë… Ekzekutorët e krimit me uniformë e civilë kujdeseshin për parullën e trekëmbëshin dhe, në etjen e tyre për gjak, talleshin me viktimën: me ngritje-ulje të litarit, shtrëngim të rripit të pantallonave, me njërën opingë luanin futboll…(!). Edhe të vdekur nuk e linte të qetë hakmarrja komuniste, urrejtja biologjike e patologjike e diktaturës enveriane kundër kundërshtarëve politikë…
Edhe javën tjetër, si zakonisht, shkova në Kukës. Qyteti ende kishte për kryefjalë poetin Havzi Nela. Si dy muaj më parë, në qershor, që përflitej pa pushim për qëndrimin e tij sfidant në gjyqin politik, përsëri, edhe në gusht, përflitej gjithandej në të gjitha variantet e dimensionet: Në mënyrë të organizuar e të detyruar institucione e ndërmarrje bënë “peligranazh politik” tek vendvarja e disidentit, biles kishte dështuar edhe një grua shtatzënë nga skena makabre e nxënësit e shkollave tmerroheshin netëve prej imazhit të ekzekutimit barbar. Poeti, i mbetur jetim që fëmijë, i rritur, burrëruar e sfilitur për 20 vjet burgjeve e internimeve, me gruan e dënuar 10 vjet në burg e 5 vjet në internime, pa fëmijë, me pasuri të sekuestruar, kishte lënë amanet, kohë pas kohe, fletoret e çmuara me krijimtarinë e tij disidente, dhe, para dënimit çnjerëzor, edhe disa porosi, ku veçojë njërën prej tyre: “Kam 910 lekë e kërkoj t’ia jepni Nanës”… Në orën 11.00 të asaj dite ia kishin prerë litarin në trekëmbësh e trupin e pajetë ia kanë hedhë në një makinë të pambulueme duke e shëtitur në mënyrë demonstrative nëpër qytet… Edhe pak ditë, më 24 shkurt 2009, poeti disident feston 75 vjetorin e lindjes, por, edhe në vitet e demokracisë, ende po mbetet ”i varur në litar”(!). Ende litari i trekëndëshit skelik të terrorit komunist të 10 gushtit 1988 qëndron në tre këmbë të trekëndëshit të keqformësuar politik e diplomatik kundër ligjit të lustracionit. Këmba e parë: e majta shqiptare në opozitë, që i bie daulles kundër ligjit të lustracionit. Kuka e daulles është vet Edi Rama, Kryetari i Partisë Socialiste dhe Kryetari i Bashkisë së Tiranës, djali i anëtarit të KQ të PPSH e nipi i Spiro Kolekës, anëtarit të Byrosë Politike të KQ të PPSH, të dy të akuzuar për firmëtarë të dënimeve të ashpra të luftës së klasave në Shqipëri. I ati, Kristaq Rama, i zgjedhur edhe anëtar i Presidiumit të Kuvendit Popullor të RPSSH, më 2 gusht të vitit 1988, firmoi për varjen në litar të poetit disident Havzi Nela. E jashtëzakonshmja për shqiptarët e ndërkombëtarët qëndron tek faktet: Një artist, “Skulptor i Popullit” firmon për marrjen e frymës në mënyrën më barbare një poeti (!). Artisti që gdhendte me daltë kryevepra monumentale si Monumenti “Nënë Shqipëri” firmos për një kryekrim duke e lënë një nënë kuksiane të moshuar pa djalin e saj të rritur jetim, të kallur në burgje e internime, që para varjes la një amanet: “Kam 910 lekë e kërkoj t’ia jepni Nanës”. E la vejushë gruan e poetit: pa fëmijë, pa shtëpi, pa katandi, e cila, deri më sot, apelon për ndëshkimin e kriminelëve vrastarë të burrit të saj. Ky artist i la dy vepra në Kukës, pranë e larg njëra tjetrës: Monumentin “Shote Galica” me vështrimin nga Kosova dhe “Trekëmbëshin Havzi Nela”, që u var që fliste për Demokracinë Amerikane, që hyjnizonte në vargje Kosovën Sovrane… E jashtëzakonshmja e të jashtëzakonshmes qëndron tek fakti aktual: Sot, i biri, Edi Rama, merr shtysë e revansh kundër ligjit të lustracionit, duke ecur në të njëjtën linjë me të atin. Në vitin 1988 i ati firmoi nisur nga germat e Kushtetutës ideologjike të kohës për t’ia marrë frymën poetit demokrat Havzi Nela, ndërsa i biri i keqpërdorë germat e Kushtetutës kundër lustracionit për t’ia marrë frymën demokracisë. Thupra e daulles është vetë Ramiz Alia, trashëgimtari politik i Enver Hoxhës, Sekretari i Parë i KQ të PPSH, Kryetar i Presidiumit të Kuvendit Popullor të RPSSH, udhëheqësi shpirtëror i të majtës komuniste, që më 2 gusht 1998, dekretoi varjen në litar të poetit disident Havzi Nela, pavarësisht faktit se nga 15 antarë të presidiumit ishin vetëm 7 prej tyre, duke e llogaritur edhe një grua, Emine Gurin, që e dha “votën për varje” me telefon(!). Ky si ky, me të tillë terror komunist të vazhdimësisë enveriane donte të mbante karrigen e tij, rimori edhe një mandatim tjetër si kryetar i Këshillit Presidencial (22 shkurt-30 prill 1991) dhe postin si President i Republikës së Shqipërisë (1991-prill-1992). Në vitin 1993 kam botuar shkrimin “Krimineli Kleanthi Koci avokat i Ramiz Alisë”. Në cilësimin kriminel kisha parasysh faktin se ishte kryetar i trupit gjykues në një nga krimet e komunizmit kundër të ashtuquajturit “grup armiqësor i NB-Krumë”, ku për mbi 30 kv kallinj misri të kalbur nga reshjet e gjata e që nuk u konsumua as nga bagëtitë u dënuan tre vetë me pushkatim: Hajdar Kastrati, Hysni Aliaj e Hamid Dida e disa të tjerë deri në 25 vjet burg me akuzën “sabotim me mosveprim”, akuzë që nuk e përmbante as legjislacioni shqiptar dhe as ai botëror. Ishte Kleanthi Koci nga Gjykata e Lartë, që jo vetëm orientoi hetimet e kësaj çështjeje të nisura me akuzën “pakujdesi e shpërdorim detyre”, por edhe e gjykoi këtë çështje duke dhënë dënime kapitale, pavarësisht se edhe me ligjet e kohës nuk mund të merrte pjesë në këtë gjykim. Në fillimet e demokracisë, Kleanthi Koci, jo vetëm u zgjodh Kryetar i Gjykatës së Lartë e anëtar i Këshillit Presidencial, por, pas fitores së demokracisë, ishte avokat i kriminelit Ramiz Alia, që është një nga autorët e “Tragjedisë së Tivarit”, ku u vranë 4,200 vetë, që ka dënuar me varje në litar edhe poetin disident Havzi Nela. Edhe ky rast tregon se njerëz të drejtësisë në diktaturën komuniste, që kanë kryer krime të tilla, arrijnë në poste të larta të drejtësisë dhe bëhen avokatë të krimeve të së shkuarës komuniste e të kriminelëve të diktaturës. E njëjta histori përsëritet tani me daullen e sulmit, me kukën e Edi Ramës e thuprën e Ramiz Alisë, edhe kundër ligjit të lustracionit. Ish-Kryetari i Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë, Fehmi Abdiu, në vitin 1988, ka dënuar me varje në litar poetin disident Havzi Nela. Në vitet e demokracisë u zgjodh në dy mandate Kryetar i Gjykatës Kushtetuese e tani është anëtar i saj. Çështja shtrohet hapur: A ka forcë morali e arsyetim juridik Gjykata Kushtetuese të shqyrtojë ligjin e lustracionit, nisur edhe nga ky precedentë apo të tjerë që ka në radhët e saj(!). A mundet që përsëri, edhe pas 20 vjetësh, anëtari i Gjykatës së Lartë, Fehmi Abdiu, prapë “ta mbajnë të varur” Havzi Nelën në 75 vjetorin e lindjes së disidentit (!). Çështja duhet shtruar edhe ashtu sic shfaqet: Kujt, qoftë nga e majta apo nga ndërkombëtarët, iu intereson mbajtja e këtyre “pengjeve” në kupolat e larta të shtetit shqiptar, si në Parlament, në Gjykatën Kushtetuese, në Prokurorinë e Përgjithshme, etj.?! Çështja është e qartë: Askush nuk mund të blejnë të kaluarën. Atëherë, kush nga e majta e nga disa ndërkombëtarë, interesohet të na mbajnë “peng” të ardhmen, të mbajnë ende të varur poetin disident Havzi Nela ?! Këmba e dytë: disa politikanë, diplomatë e deputetë në disa shtete e organizma ndërkombëtare euro-atlantike. Çështja është e ditur: Në të gjithë historinë komuniste të Europës Lindore, të paktën nga fundi i viteve ’60, pas pushtimit sovjetik të Çekosllovakisë e deri në rënien e “Murit të Berlinit” asnjë nga ndërkombëtarët që flasin për ligjin e lustracionit, nuk mund të sjellin një shembull të vetëm si ky i poetit disident Havzi Nela. Atëherë shtrohet pyetja: Ligji i lustracionit kërkohet të jetë “lustër” e të tejzgjatet tranzicioni shqiptar, të mos integrohemi realisht ndërveti brenda shtetit shqiptar, apo të shkojmë drejt integrimeve europiane edhe me poetin disident Havzi Nela “të varur në litar”?! Në maj të vitit 1991, në një konferencë në Paris, 42 parti demokratike të Europës, në rezolutën e tyre e cilësuan Enver Hoxhën “Hitlerin e pasluftës”. A i dënoi Europa e Bota krimet e Hitlerit? Po. Atëherë, ne, Shqiptarët, në shtetin tonë demokratik, a nuk paskemi të drejtë të dënojmë krimet e Enverit. 14 rezoluta ndodhen në “Rekordet e Kongresit Amerikan” që i dënojnë krimet e Enver Hoxhës e kërkojnë përmbysjen e regjimit të tij. Edhe vetë Hrushovi i pjellës së komunizmit e ka kritikuar në një fjalim të tij diktatorin Enver Hoxha për krimet e tij, si në rastin kur dënoi me pushkatim me fëmijë në bark në dhjetor të vitit 1956 bashkëpunëtoren e kundërshtaren e tij, Liri Gegën. As nazistët e Hitlerit nuk u sollën me bolshevikun Dimitrov të Bullgarisë në vitin 1933, siç ka vepruar Enver Hoxha e Ramiz Alia gjatë komunizmit në RPSSH, nga pushkatimi i 21 vjeçares partizane Ramize Gjebrea me akuzën “ për dashuri” në fillimet e komunizmit e deri tek varja e poetit Havzi Nela në agoninë e komunizmit. Në historinë europiane, pas mundjes së Hitlerit, në dekadat e “Luftës së Ftohtë” ka pasë dy- Gjermani, në dy shtete: RFGJ e RDPGJ. Ndërsa, në Shqipëri, me pushtimin komunist të diktatorit Enver Hoxha, ka pasë disa shtete: “Shteti i Bllokut”, në Tiranë, që ende mbron njerëzit e vet të së shkuarës komuniste nga prekjet prej ligjit të lustracionit, dhe “Shteti i Popullit”, që bënte jetën e vet të vështirë. Ishte “Shteti i Emigrantëve Politikë”, që jetonte edhe në vendet euro-atlantike dhe “Shteti i Telave me Gjemba” i quajtur “RPSSH”, (vetëm tela me gjemba për klonin e kufirit e burgjet importoheshin 18 mijë tonë në vit). Ishte “Shteti i të Përndjekurve Politikë”, që ekzistonte edhe në kampet e internimit edhe në çdo “shtëpi të prekur” nga lufta e klasave, që nuk mund të bënin as vizita familjare e as martesa me shtetet e tjera brenda RPSSH. Ishte “Shteti i Kavalishencave” për udhëheqjen komuniste në Durrës, Dajt, Drilon, Vlorë, etj. dhe “Shteti i Burgjeve”, në Burrel, Spaç, Qafë Bari, etj. Pas shembjes së Murit të Berlinit u bashkuan të dy Gjermanitë në një të vetme, u integruan në mes të tyre, kanë arritur nivele të larta zhvillimi të gjithanshëm. Ne, në Shqipëri, pas shembjes së Murit të Berlinit, na u deshtë të “shembnim” muret e “shteteve” të krijuara nga Enveriada komuniste gjatë komunizmit në Shqipëri, që vetë Europa e ka cilësuar “Komunizëm i Epokës së Gurit”. Ne, në Shqipëri, tani duam të integrohemi brenda vetit edhe me ligjin e lustracionit, por e kemi tepër më të vështirë se në Gjermani. Kjo për faktin se në Gjermaninë Lindore, gjatë sundimit komunist, u dënuan me vdekje vetëm 250 vetë, ndërsa, në vendin tonë, për 48 vjet të komunizmit, numërohen mbi 6 mijë vetë, përndryshe: vetëm gra e vajza shqiptare me dënime kapitale për jetën e tejkalojnë këtë shifër tragjike. Në çdo 70 mijë vetë në Gjermaninë Lindore një është dënuar me vdekje, ndërsa në Shqipëri ky raport shkon 1 në mbi 600 vetë(!). Para disa ditësh, Polonia, vend anëtar i Bashkimit Europian, NATO-s, Këshillit të Europës, OSBE-së, po ecën në linjën e ligjit të lustracionit duke marrë edhe sanksione sociale ndaj atyre që kanë një të kaluar të errët në periudhën e komunizmit, ndërsa në Shqipëri këto masa janë kaq të zbutura saqë kërkohet vetëm të mos jenë ende në funksione të larta. Rezoluta e Këshillit të Europës zbret deri në ato nivele që ligji i lustracionit të “kapin” edhe një “roje burgu”, në rast se gjendet fajtor, ndërsa në Shqipëri ka kaq shumë jehonë e presione që të mos lëvizet një prokurorë në Prokurorinë e Përgjithshme, një gjyqtar në Gjykatën Kushtetuese, etj. E dinë këta ndërkombëtarë që flasin për ligjin e lustracionit se pse u dënua 20 vjet poeti disident Havzi Nela? Për parimet universale të lirisë, për idealet e demokracisë, që u mohuan nga ideologjia komuniste, që u përgjakën nga diktatura e Enver Hoxhës, që shqiptarët ishin skllevër të regjimit komunist. E dinë Ambasadori i Prezencës së OSBE-së në Tiranë, teksa flet për ligjin e lustracionit, çfarë shkruante poeti disident Havzi Nela: “Fryma e Helsinkut u derdh porsi era,/Na përkdhel zemrat, çeli si pranvera/Këtu në votrat tona futi gaz e shpresë,/Na zgjoi afsh e vrull, ndoshta nuk do vdesë/”. Këmba e tretë: mbahet nga mëkatarët e të shkuarës komuniste, që përfitojnë nga mungesa e ligjit të lustracionit dhe duan ta pengojnë zbatimin e tij. Në këtë përballje demokratike të ditës shihet se kush ka vlerë të lartë: fytyra apo maska. Në rast se vlerësohet fytyra integrohemi drejt Europës. Ka ardhur koha që maskat të marrin damkën e merituar prej vetvetes e prej demokracisë shqiptare. Havzi Nela, poeti zemërzjarrtë ligjëronte burgjeve: ”Thoni: Dritë kërkoi/E vetë Dritë nuk pa me sy/Thoni: Për njerëzinë këndoi/E për vete mbajti zi/”, në vitin 1993, e nxorën nga një gropë shtylle betoni, të hedhur ashtu në këmbë, në breg të liqenit të Fierzës, dhe e futën në arkivol duke e rivarrosur me nderime të traditës shqiptare në fshatin e lindjes. Mbi krimin shtetëror politik ndaj tij, mbi varrin e vjetër e të ri të tij, firmëtarët genocidistë të ekzekutimit të tij me varje në litar u kacavjerrën triumfalisht shkallëve të karrierës në nivele tejet të larta. Fehmi Abdiu u zgjodh në dy mandate Kryetar i Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Shqipërisë. Fatmira Laskaj, Kryetare e Inspektoriatit të Lartë të Deklarimit e Kontrollit të Pasurive të politikanëve e zyrtarëve shqiptarë. Disidenti epope, Havzi Nela, (i dekoruar ”Martir i Demokracisë” nga Presidenti Sali Berisha, në 5 vjetorin e ekzekutimit, më 1993), donte të vetmin nderim: ”Mbi vorr tim me gurë e ferra/Një tufë lule me ma lëshue/”, por shpirti, idealet e vepra e tij nuk mund të pranojnë që ende të qëndrojnë i “varur” në trekëmbësh edhe pas 20 viteve të ekzekutimit të tij barbar, në kohën e demokracisë. Fakti i parë: Më 7 maj 2003, Kukësi, vendlindja e tij, i nisë një propozim Presidentit Alfred Moisiu për ta nderuar Havzi Nelën (pas vdekjes) me Urdhrin ”Nderi i Kombit”, por e përçmon disidentin e panënshtruar dhe e dekoron me përulje në vitin 2004 ish-kryetarin e Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë, Fehmi Abdiun, që firmosi për varjen në litar të poetit zemërzjarrtë e qëndrestarit të flaktë. Kjo dekoratë duhet lexuar në të dy anët e saj: motivacioni flet për kontribute e merita të shquara në drejtësi, ndërkohë që ka kryer edhe këtë akt kriminal ndaj poetit dhe i jepet pak ditë para 70 vjetorit të lindjes së poetit e pas përkujtimit të 15 vjetorit të varjes tragjike të tij(!). Fakti i dytë: Më 4 tetor 2007, përsëri, vendlindja e poetit disident, Kukësi, i kërkon Presidentit Topi ta dekorojë me Urdhrin ”Nderi i Kombit”, por, edhe ky, vepron si paraardhësi i tij, e dekoron me himne, në korrik 2008, me Urdhrin ”Naim Frashëri të Artë”, ish-gjykatësen Fatmira Laskaj, një nga tre firmëtarët e Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë. Kjo dekoratë i jepet në 20 vjetorin e hedhjes së firmës së saj për dënimin me varje në litar të martirit Havzi Nela. Presidenti Topi, për ligjin e lustracionit, zgjedh ”heshtjen” si për dekretimin dhe për komentet, çka nuk i takon për shumë arsye e arsyetime, por ”zgjohet” për të dekoruar e dekretuar persekutorët e poetit Havzi Nela, biles dekoron edhe nga 200 komunistët e parë të vitit 1941, të themelimit të PKSH, çka nuk e nderon për vet gjeneralitetet e atributet e tij. Të thuash se këta dy presidentë, Moisiu e Topi, nuk e njohin poetin tonë kombëtar Naim Frashërin, nuk e pranoj, të më thonë se nuk e njohin poetin disident Havzi Nela, nuk e besoj, por të arrijnë që gjyqtarët persekutorë Fehmi Abdiu e Fatmira Laskaj, që dënuan me varje në litar një poet, t’i dekorojnë me Urdhrin ”Naim Frashëri të Artë” ky është një paradoks presidencial, një njollë turpi kombëtar. Ky fakt, ky akt, i befason jo vetëm ata ndërkombëtarë që spirraven për ligjin e lustracionit, por edhe një plak analfabet në liqenin e Prespës apo në këmbë të malit Jezercë, por edhe një fëmijë që sapo e ka mësuar Abetaren në Dropull apo në një qytet në Bregdet. Poeti disident Havzi Nela arrestohet më 15 qershor 1988, në ora 5.30 të mëngjesit, ndërsa në mesditën e kësaj dite nisë hetuesia ndaj tij dhe për 7 ditë Dosja e tij me “Çështjen Penale Nr.60” shkon në Gjykatën e Rrethit të Kukësit. Dy ditë para gjykimit, kryetari Agim Hoxha, për këtë çështje, në Dosjen 13532/A, në faqen 2, paragjykon dënimin: “Duke parë çështjen në kompleks, interesin e partisë në rreth, si dhe përhapjen e veprimtarisë armiqësore në rrethin e Kukësit duhet t’i jepet dënim kapital. Që t’i shërbehet më mirë parandalimit të veprimtarisë armiqësore në rrethin e Kukësit, duhet të jepet si mënyrë ekzekutimi: vendim me vdekje e varje, ku mund të ekspozohet i dënuari”.(!) Mbi këtë dosje të Havzi Nelës, të montuar, paragjykuar e përshpejtuar, kanë hedhë firmat e tyre Fehmi Abdiu, Fatmira Laskaj,…Kristaq Rama e deri tek Ramiz Alia(!), ku Abdiu thekson se “s’kam asgjë që të më brejnë ndërgjegjen” 910 maj 2002), etj. Shkrimtari Ismail Kadare, kandidat për Cmimin Nobël, në vitin e kaluar, në 20 vjetorin e varjes tragjike të poetit disident Havzi Nela, jep mesazhin, se kjo është “…një kambanë që ënde bie për shoqërinë shqiptare. Të mos e dëgjosh këtë kambanë do të thotë të vazhdosh të shkelësh me këmbë Lirinë e Shqipërisë”. * Drejtor Ekzekutiv i Qendrës Shqiptare të Studimeve Amerikane e Britanike, Tiranë
Grafisti i shquar Avni Delvina fokusohet kësaj here tek Bujar Kapexhiu dhe Kreshnik Çollaku, që ishin të pranishëm në inaugurimin e memorialit turk në mes të Tiranës!
Delvina shkruan: “Grafike nga cikli “Te qeshim nje cike” Bujari dhe Kreshniku ne shkollen e kercimit oriental.
Si pёrfaqësues të Kёshillit Koordinues te Diasporёs jemi tё shqetёsuar që shoqëria shqiptare dhe në vecanti politika po përjeton një klimë konflikti që mund të ketë pasoja të renda për të ardhmen e vendit. Duket sikur politika te ne gjeneron kriza të vazhdueshme që dëmtojnë rëndë jo vetëm ekonominë por edhe imazhin e vendit. Muajin e fundit është krijuar njё tensionim fare i panevojshёm lidhur me fatin e godinёs sё Teatrit Kombёtar nё Tiranё. Prej 18 muajsh debatohet dhe protestohet vazhdimisht pёr kёtё cёshtje dhe, sigurisht do te ishte e udhës që Qeveria të vleresonte këtë debat sipas praktikave demokratike me konsultime apo referendum siç ndodh në çdo vend demokratik. Kjo do të kishte evituar që situata të degradonte deri në atë pike sa artistët dhe grupe të tjera të shoqërisë të mbrojnё Teatrin nga policia e shtetit.
• Jemi dakort të ndërtohet njё Teatёr i ri në Tiranë sipas kërkesave të kohës por, kjo mund tё realizohet në një zonë tjetër pa prishur godinёn ekzistuese.
• Qeveria dhe Bashkia e Tiranёs duhet të kuptojnë qё demokracia nёnkuptohet vetёm atёherё kur shumica dёgjon edhe zёrin e pakicёs pa lënë pas dore edhe mendimin e diasporёs.
• Për me tepёr nё kёtё rast nuk bёhet thjeshtё fjalё pёr pakicё dhe shumicё por pёr nje çështje mjaft delikate që ka të bejë me identitetin kulturor të vendit dhe në vecanti qytetit te Tiranes. Artistët, arkitektët, urbanistët, konstruktorët dhe shoqëria civile në Shqipëri dhe Diasporë, kanë të drejtë të ngrenë zёrin pasi kauza pёr teatrin eshte nje test integriteti dhe respekt pёr secilin.
• Nuk dyshojmё qё Qeveria ka qëllime dhe ide të mira por ato bëhen të realizueshme kur janë pjesë e një strategjie zhvillimi social-ekonomik që ka si bazë parimet demokratike të transparencës, gjithëpërfshirjes së grupeve të interesit, zhvillimit harmonik të zonave të ndryshme urbanistike dhe me kryesorja në forcimin e unitetit kombëtar aq shumë i munguar këto kohët e fundit. .
Sot më shumë se kurrë ne kemi nevojë ti kthehemi mencurisë së Sokratit që ” Sekreti i ndryshimit është të fokusojmë të gjithë energjinë tonë, jo për të prishur të vjetrën por për të ndërtuar të renë”. Interesi i vetëm i Diasporës është dhe do të jetë respekti reciprok, progresi ekonomik dhe demokracia e vendit tone duke ruajtjur trashegiminё historike dhe kulturore qё ne po e promovojmё me sukses nepёr botё. Diaspora nuk mund te qendroje kursesi indiferente dhe mospёrfillese ndaj zhvillimeve negative nё vend dhe ёshtё e gateshme tё kontribuojё me ide dhe projekte konkrete. Ne e ndjejmё detyrim patriotik dhe moral tё ndihmojmё dhe ngremё zёrin vetёm nё shёrbim tё Kombit dhe jo tё partive.
Tё dashur bashkeadhetarë, ju bёjmё thirrje nga larg pёr mirekuptim dhe jo konfrontime. Mos harroni se kemi mё shumё gjёra qё n’a bashkojnё se sa n’a ndajnё. Artistёt e mёdhenj qё n’a argёtuan dhe edukuan nga skena e atij teatri nuk do tё dёshronin tё pёrҫahemi pёr godinёn, por tё bashkohemi pёr mbrojtjen e identetitetit tone dhe qё Teatri i ri tё sjellё art cilësor dhe dashuri duke ruajtur nё gjirin e vet thesarin e Teatrit Kombёtar. Ftojmë anetaret e tjere te KKD, Ambasadoret e Kombit, dhe të gjithë shqiptarët në Shqipëri dhe nëpër botë që të mbështesin këtё deklaratё.
Znj. Adriana Fishta Bejko, Dr. (pёrfaqёsuese nga diaspora e Kanadasё) Kryetare e Bordit te Shkolles Shqipe ne Calgary, autore tekstesh dhe studiuse shkencore, Ambasadore e Kombit
Znj. Anila Hyka SmØrgrav, M.A. Sc and MBA (pёrfaqsuese nga diaspora e Francёs) Drejtoreshë projektesh, Profesioniste ne fushën e IT dhe Telekomunikacionit, Ambasadore e Kombit
Z. Ardian Radovicka, M.A. Sc. and P.Eng. (pёrfaqёsues nga diaspora e Kanadasё) Drejtues projektesh studimore, Profesionist per modelimet hidraulike ne bashkine e Torontos, piktor dhe veprimtar
Z. Bashkim Bekiri (pёrfaqёsues nga diaspora e Australisё) Kryetar I shoqates se komuniteteit Shqiptaro-Australian, inisiator dhe organizator aktivitetesh
Z. Gazment Kapllani, Dr. (pёrfaqёsues nga diaspora e Greqisё) Drejtues I Katedres se Studimeve Shqiptare Hidai Bregu ne Universitetin DePaul ne Cikago, shkrimtar, dramaturg dhe gazetar, Ambasador i Kombit
Z. Sokrat Sinaj, Prof. Dr. (pёrfaqёsues nga diaspora e Zvicrёs) Pergjegjes per kerkimin shkencor ne fushen e ushqimit te bimeve bujqesore ne Institutin Kombetar te Kerkimeve Bujqesore (Agroscope) ne Zvicer, Ambasador i Kombit
Si pёrfaqësuesë të Kёshillit Koordinues te Diasporёs jemi tё shqetёsuar që shoqëria shqiptare dhe në vecanti politika po përjeton një klimë konflikti që mund të ketë pasoja të renda për të ardhmen e vendit. Duket sikur politika te ne gjeneron kriza të vazhdueshme që dëmtojnë rëndë jo vetëm ekonominë por edhe imazhin e vendit. Muajin e fundit është krijuar njё tensionim fare i panevojshёm lidhur me fatin e godinёs sё Teatrit Kombёtar nё Tiranё. Prej 18 muajsh debatohet dhe protestohet vazhdimisht pёr kёtё cёshtje dhe, sigurisht do te ishte e udhës që Qeveria të vleresonte këtë debat sipas praktikave demokratike me konsultime apo referendum siç ndodh në çdo vend demokratik. Kjo do të kishte evituar që situata të degradonte deri në atë pike sa artistët dhe grupe të tjera të shoqërisë të mbrojnё Teatrin nga policia e shtetit.
• Jemi dakort të ndërtohet njё Teatёr i ri në Tiranë sipas kërkesave të kohës por, kjo mund tё realizohet në një zonë tjetër pa prishur godinёn ekzistuese.
• Qeveria dhe Bashkia e Tiranёs duhet të kuptojnë qё demokracia nёnkuptohet vetёm atёherё kur shumica dёgjon edhe zёrin e pakicёs pa lënë pas dore edhe mendimin e diasporёs.
• Për me tepёr nё kёtё rast nuk bёhet thjeshtё fjalё pёr pakicё dhe shumicё por pёr nje çështje mjaft delikate që ka të bejë me identitetin kulturor të vendit dhe në vecanti qytetit te Tiranes. Artistët, arkitektët, urbanistët, konstruktorët dhe shoqëria civile në Shqipëri dhe Diasporë, kanë të drejtë të ngrenë zёrin pasi kauza pёr teatrin eshte nje test integriteti dhe respekt pёr secilin.
• Nuk dyshojmё qё Qeveria ka qëllime dhe ide të mira por ato bëhen të realizueshme kur janë pjesë e një strategjie zhvillimi social-ekonomik që ka si bazë parimet demokratike të transparencës, gjithëpërfshirjes së grupeve të interesit, zhvillimit harmonik të zonave të ndryshme urbanistike dhe me kryesorja në forcimin e unitetit kombëtar aq shumë i munguar këto kohët e fundit. .
Sot më shumë se kurrë ne kemi nevojë ti kthehemi mencurisë së Sokratit që ” Sekreti i ndryshimit është të fokusojmë të gjithë energjinë tonë, jo për të prishur të vjetrën por për të ndërtuar të renë”. Interesi i vetëm i Diasporës është dhe do të jetë respekti reciprok, progresi ekonomik dhe demokracia e vendit tone duke ruajtjur trashegiminё historike dhe kulturore qё ne po e promovojmё me sukses nepёr botё. Diaspora nuk mund te qendroje kursesi indiferente dhe mospёrfillese ndaj zhvillimeve negative nё vend dhe ёshtё e gateshme tё kontribuojё me ide dhe projekte konkrete. Ne e ndjejmё detyrim patriotik dhe moral tё ndihmojmё dhe ngremё zёrin vetёm nё shёrbim tё Kombit dhe jo tё partive.
Tё dashur bashkeadhetarë, ju bёjmё thirrje nga larg pёr mirekuptim dhe jo konfrontime. Mos harroni se kemi mё shumё gjёra qё n’a bashkojnё se sa n’a ndajnё. Artistёt e mёdhenj qё n’a argёtuan dhe edukuan nga skena e atij teatri nuk do tё dёshronin tё pёrҫahemi pёr godinёn, por tё bashkohemi pёr mbrojtjen e identetitetit tone dhe qё Teatri i ri tё sjellё art cilësor dhe dashuri duke ruajtur nё gjirin e vet thesarin e Teatrit Kombёtar. Ftojmë anetaret e tjere te KKD, Ambasadoret e Kombit, dhe të gjithë shqiptarët në Shqipëri dhe nëpër botë që të mbështesin këtё deklaratё.
Znj. Adriana Fishta Bejko, Dr. (pёrfaqёsuese nga diaspora e Kanadasё) Kryetare e Bordit te Shkolles Shqipe ne Calgary, autore tekstesh dhe studiuse shkencore, Ambasadore e Kombit
Znj. Anila Hyka SmØrgrav, M.A. Sc and MBA (pёrfaqsuese nga diaspora e Francёs) Drejtoreshë projektesh, Profesioniste ne fushën e IT dhe Telekomunikacionit, Ambasadore e Kombit
Z. Ardian Radovicka, M.A. Sc. and P.Eng. (pёrfaqёsues nga diaspora e Kanadasё) Drejtues projektesh studimore, Profesionist per modelimet hidraulike ne bashkine e Torontos, piktor dhe veprimtar
Z. Bashkim Bekiri (pёrfaqёsues nga diaspora e Australisё) Kryetar I shoqates se komuniteteit Shqiptaro-Australian, inisiator dhe organizator aktivitetesh
Z. Gazment Kapllani, Dr. (pёrfaqёsues nga diaspora e Greqisё) Drejtues I Katedres se Studimeve Shqiptare Hidai Bregu ne Universitetin DePaul ne Cikago, shkrimtar, dramaturg dhe gazetar, Ambasador i Kombit
Z. Sokrat Sinaj, Prof. Dr. (pёrfaqёsues nga diaspora e Zvicrёs) Pergjegjes per kerkimin shkencor ne fushen e ushqimit te bimeve bujqesore ne Institutin Kombetar te Kerkimeve Bujqesore (Agroscope) ne Zvicer, Ambasador i Kombit
Bujar Kapexhiu është bërë i përditshëm me karikaturat e tij tek Mapo, të cilat janë me sens kritik ndaj aktorëve të pacipë të politikës shqiptare.
Artisti i mirënjohur i bën kritikat soft, por kritika mbetet kritikë.
Kur them soft, Kapexhiu e shmang rock-un, në mënyrë të mos i lëndojë aq fort të kritikuarit, i fshikullon ata, por me ato puplat e pluhurave,
e megjithatë ka krijuar rrethin e simpatizantëve, që kanë mbetur të zhgënjyer me deklarimet e fundit të artistit në lidhje me memorialin turk vendosur në mes të Tiranës.
Tek intervista që dha për Gazetën Panorama, Bujar Kapexhiu, në vend që të kërkonte ndjesë, u përpoq të justifikonte praninë e tij në çmendurinë e rradhës të një kryetari bashkie që është në funksion të babëzisë mafioze të Edi Ramës, që për pushtet shet gjithë Shqipërinë.
Nuk ka asnjë justifikim vendosja në mes të kryeqytetit shqiptar e memorialit kushtuar të rënëve në mbrojtje të Erdoganit gjatë grushtit të shtetit.
Ky memorial është thjesht gjunjëzim i Edi Ramës ndaj Erdoganit duke shkelur në dinjitetin e shqiptarëve.
Është e turpshme që në përurimin e këtij memoriali kanë marrë pjesë edhe përfaqësues të shoqërisë civile. Edhe shoqëria civile në Shqipëri është skllavja e Edi Ramës.
Në Shqipëri nuk ka asnjë memorial që kujton viktimat e diktaturës, nuk ka asnjë Yad Vashem. Dhe e dini përse?
Jo vetëm për faj të klasës politike, por edhe për faj të elitës, që për interesa të komoditetit personal nuk ia prish qejfin askujt!
Prania e memorialit në mes të Tiranës është i papërshtatshëm. Ambasada turke sikur e vendosi le ta heqë, sepse është provokues për shqiptarët!
Heqja e memorialit nuk ka se përse të prishë marrëdhëniet e Shqipërisë me Turqinë si dy vende anëtare të NATO-s.
Nuk ka asnjë monument të Skënderbeut në mes të Stambollit dhe Shqipëria e Turqia janë shtete miq.
Në Tiranë mund të ketë një statujë për Mustafa Kemal Atatürk-un, si themeluesin e Turqisë moderne, me origjinë shqiptare, por memoriali nuk ka asnjë sens të qendrojë në Tiranë.
Edi Rama le ta marrë e ta çojë këtë memorial në vilën e tij në Surrel, por le të dërgojë policët e Lleshit, e ta heqë nga vendi ku ndodhet.
Ndërsa z.Bujar Kapexhiu, të shpëtojë nderin që e ka krijuar me meritat dhe talentin e tij, le të kërkojë heqjen e memorialit e t’ju lypi ndjesë simpatizantëve e shqiptarëve.
Do të ndihet më i nderuar nëse lyp ndjesë. Dhe ne simpatizantët e tij do ta harrojmë menjëherë praninë e tij në ditën inauguruese të memorialit.
Turqia u ka kërkuar shtetarëve shqiptarë shërbime që bien ndesh me të drejtat e njeriut, sikur është rasti i ekstradimit nga Kosova të qytetarëve turq që dyshoheshin si njerëz të Fethullah Gulenit.
I njëjti skenar u synua të realizohej edhe në Zvicër, por dështoi dhe u krijua incident mes dy shtetesh sepse qytetarët turq, që shërbimi i fshehtë turk deshi t’i ekstradonte, u morën në mbrojtje nga shërbimi adeguat i shtetit zviceran. Zvicra mbron sovranitetin e shtetit dhe të qytetarëve të saj.
Shqipëra dhe Kosova kanë marrëdhënie shumë të mira me Turqinë, por janë dy shtete të pavarura dhe jo shtete vasale.
Memoriali në Tiranë është shprehje puthadore e Edi Ramës ndaj Erdoganit, jo si midis dy burra shtetesh por si shërbyes i presidentit të Turqisë. Le ta marrë Erdogani Edi Ramën për shërbime dhe besnikëri në pallatin e tij e le t’jua heqi qafe shqiptarëve.
Shqiptarëve nuk u duhet as Edi Rama dhe as memoriali. U duhen marrëdhënie të respektit të ndërsjelltë, që askush nuk i imponon tjetrit, as ta vendosë Skënderbeun pranë Xhamisë Blu, dhe as anasjelltas.
Heqja e memorialit nga Tirana nuk cënon marrëdhëniet ndërshtetërore, por i vendos ato në raporte të drejta.
Ndërsa memecëria e politikanëve shqiptarë, e shoqërisë civile dhe e elitave është shitje e nderit të tyre.
Kësaj here Bujar Kapexhiu duhet t’i bëjë një karikaturë vetvetes!
Shqiptaret duhet te mesojne te bejne shtet dhe te mos ju drejtohen te huajve, kushdo qofshin ata, edhe per gjerat me banale. Ambasadoret e huaj se pari perfaqesojne shtetet e tyre ose organizatat prej nga vijne dhe nuk vijne ne Tirane ose ne Prishtine te na pajtojne sa here zihermi mes nesh, shtoj se ne zihemi gjithe kohen, siç i thone ne zonen prej nga vij une, si jevgjit. Del nje pseudo-artist si puna e ketij Budines dhe sulmon Ambasadorin e BE-se, se nuk paska vepruar si i don qejfii kesaj plehre qe nuk dashka te lejoj prishjen e teatrit, se po u prish ajo ndertese u bëka nami. Me vjen neveri kur degjoj gjera te tilla, pa lëre pastaj kur edhe themi se jemi pro perëndimorë…. I degjojme ne keshillat e tyre apo themi se po bejne komplot kunder nesh dhe na e kanë me hile, kur nuk na pelqen se çfare thonë ????