Piktori i shquar Avni Delvina ështëë duke punuar fragmente-fragmente tablonë e tij ku ka përfshirë rreth 35 gazetarë, që shërbimin ndaj publikut e kanë shkëmbyer me shërbim ndaj politikës.

Ja çfarë shkruan piktori si diçiturë:

“Te dashur miq!

Po vazhdon puna ime impenjative per realizimin e tabllose me rreth 35 gazetare shqiptare dhe opinioniste….

Situata ne tabllo eshte dramatike dhe ka vetem vuajtje dhe asnje shenje lluksi…”

Në fakt opinioni e di se jeta e këtyre gazetarëve është e mbuluar nga lluksi !

Sopranoja shqiptare e përmasave ndërkombëtare Inva Mula vizitoi selinë e Federatës Vatra.

Ajo ka ardhur në një nga kryeqendrat e botës së artit disa herë dhe është mirëpritur nga publiku artdashës në skenat e njohura si Metropolitan Opera dhe Carnegie Hall të Nju Jorkut, por kjo ishte hera e parë që hynte në dyert e Vatrës. Dritan Mishto, Kryetari i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikes Vatra e përshendeti dhe uroi mirëseardhjen sopranos Inva Mula si edhe violinistit Olen Çezari. Me pak humor, ai vërejti se për dallim nga vizitat e autoriteteve e mysafirëve të nderuar, në pritjen për Inva Mulën në Vatër kishte prani të dukshme të gjinisë femërore.

“Nuk e kam ditur që këtu është një shoqatë që të pret me krahët dhe dyert hapur,” iu tha artisja të gjithë pjesëmarrësve në takimin e mbrëmjes së ditës së merkurë. Duke buzëqeshur ajo shtoi se përpara kësaj vizite nuk e dinte që njihte prej kohe shumë anëtarë e funksionarë të Federatës Vatra, si Ambasadorin Mal Berisha, Anëtaren e Kryesisë Marjana Bulku, Koordinatorin e Aktiviteteve Frederik Ndoci e shumë Vatranë të tjerë.

Spektakli i quajtur “Around the World with Music” u konceptua vetvetiu pasi tre artistët, Inva, Oleni dhe Genc Tukiçi ishin gjendur bashkë në shfaqje të paraqitura nga organizatorë të ndryshëm. Sopranoja me status botëror Inva Mula dhe dy instrumentistët e mirënjohur Genc Tukiçi dhe Olen Çezari kishin afinitet dhe komunikim aq të mirë sa ideja e spektaklit lindi natyrshëm, tha artistja.

Ata e filluan turneun në Kanada me koncertet në Ottawa, Toronto dhe Montreal. Emocionet e përcjella nga salla ndaj ekzekutimit të një repertori ‘fluid’ që i përgjigjet emocioneve të momentit, sipas përshkrimit të violinistit Olen Çezari, janë të pastra dhe të papërsëritshme. Artisja Inva Mula tregoi se një nga momentet më prekëse të shfaqjes në Toronto ishte ‘ritakimi në sallë’ me mësuesen e saj të Liceut Artistik Jordan Misja në Tiranë, znj. Paparisto.

Aty për aty ajo kujtoi dhe këndoi së bashku me të pikërisht këngën e mësuar në kanto “Kenke nur’ i bukurisë’ gati tri dekada më parë. Nga Kanadaja, turneu udhëtoi në Miçigan, ku prezantoi një spektakël të suksesshëm.

Krahas me përshkrimin e turneut, sopranoja tregonte për përjetimet e saj në takimet me komunitetin shqiptar. Për Detroitin, ajo u shpreh se ishte ‘parathënia’ e vizitës në selinë e Vatrës sepse takimi me drejtuesit e Degës së Vatrës aty kishte qenë shumë mbresëlënës. Për spektaktin në Nju Jork, organizatorja Dëshira Ahmeti Kërliu dhe bashkëshorti i saj Arian Kërliu duan të kenë rastin të kënaqin sa më shumë spektatorë në sallën gjigante të stilit Viktorian të ndërtuar në fund të shekullit 19. Spektakti jepet ditën e shtunë me datë 5 tetor në Grand Prospect Hall në Bruklin.

Mbyllja e vizitës u shoqërua me një potpuri të këngëve të njohura të interpretuara në duet nga artisja Inva Mula dhe Frederik Ndoci dhe pastaj me shoqërim të gjithë të pranishmëve në sallën e mbushur të selisë së Vatrës.

Deklaratë për shtyp

Shoqata për Mbrojtjen e Tregtarëve dhe Tregut të Shqipërisë

Ndaloni represionin ndaj biznesit të ndershëm që nuk ndan paratë me pushtetin!

Ashtu siç është bërë me dije nga shumë media tashmë, prej 4 ditësh, po mbahet padrejtësisht në ambientet e Doganës së Tiranës, një ngarkesë me 5 ton kripë Himalaje e cila i përket Kompanisë N.N.SHPK (Neranxi). Meqenëse legjislacioni shqiptar nuk e lejon tregtimin e kripës e cila ka sasi jodi nën 20%, Kompania në fjalë ka bërë pasurimin e kripës së Himalajeve me jod në Kosovë dhe e ka sjellë atë në Shqipëri. Në dokumentacionin shoqërues të mallit, theksohet se krahas përqindjes së lartë të mineraleve që ka kripa e kuqe e Himalajeve, ajo është pasuruar gjithashtu me jod, në masën 40%.

Mirëpo fillimisht e bllokoi AKU ditën e shtunë, edhe pse gjithë dokumentacioni ishte në rregull dhe më pas edhe Instituti i Shëndetit Publik i cili nuk pranoi të marrë mostrat për kontroll, gjë e cila është rreptësisht e ndaluar sipas legjislacionit shqiptar, sepse nuk mund të bllokohet puna e një biznesi, në këtë rast prej 4 ditësh.

Pra shkelja e parë ka të bëjë me refuzimin e kontrollit të një malli dhe e dyta dëmin edhe ndaj shtetit i cili në shitje merr 20% të vlerës. Një tjetër problem i madh është, se edhe po t’i çosh në gjyq, sipërmarrjet private që nuk janë klientë të pushtetit, nuk fitojë asnjëherë asnjë gjyq me institucionet shtetërore dhe arsyeja dihet, politika dhe gjyqësori janë një. Kujtojmë që drejtuesit e kësaj kompanie kanë qenë vazhdimisht kritikë ndaj pushtetit dhe aktiviteti nuk ka përfituar asnjëherë asnjë para publike.

Mendojmë se këto veprime bllokuese të biznesit, kanë prapavijë dhe qëllime të mirëmenduara.

Gjithçka bëhet e drejtuar nga qeveritarët dhe Kryeministri Edi Rama, në mënyrë që të favorizojë në treg klientët e tij dhe oligarkët e pushtetit.

Këto veprime janë një këmbanë e fortë alarmi se mafia në pushtet tashmë ka futur duart thellë në industrinë ushqimore dhe ndalon konkurrenën e ndershme. Ky është një lajm i keq për biznesin e ndershëm dhe një lajm akoma më i keq për konsumatorët të cilët duke konsumuar ushqime të klientëve të pushtetit, do të jenë gjithnjë e më të pasigurtë për cilësinë e tyre. Kush do guxonte të kontrollonte miqtë e pushtetit, nëse malli i tyre është cilësor ose jo?!

I bëjmë thiirrje organeve kompetente përgjegjëse dhe Kryeministrit Edi Rama, të mbajë larg duart nga biznesi i ndershëm i cili punon me përkushtim, paguan taksa, punëson njerëz dhe duron përditë problemet që i krijon shteti, në vend që t’i ndihmojë.

Presidenti i Shoqatës
Nikollaq Neranxi

Sunday, September 24 – MARKO KEPI, known in the community as a leading activist from the Albanian Roots, announced that he will be running for a Republican seat in the New York Assembly. Launching Mr. Kepi’s campaign from the district of East Shore Staten Island and Bay Ridge Brooklyn, there were two former United States Representatives of New York, Joe DioGuardi and Michael Grimm. Each are taking on important roles in Marko Kepi’s race to Albany. Former Republican Congressman Joe DioGuardi also the founder of the Albanian American Civic League since 1989 announced that he will be the Treasurer and the one-term Representative from Staten Island, Michael Grimm announced that he is the Campaign Chairman. Speaking as the guest of honor, Joe DioGuardi emphasized the Albanian background and the American upbringing of Marko Kepi. The census data shows that the District that will be electing the Republican Member for the New York State Assembly in November 2020 is inhabited by a sizeable Albanian community.

At the rally on Hylan Boulevard, there were hundreds of supporters, young and old, from numerous Albanian organizations and associations in New York, holding signs and cheering for Marko. During the announcements, Mr. DioGuardi acknowledged the presence of “a hero of the Albanians” at the rally, Ambassador William Graham Walker, a career US diplomat, whom he invited at the podium.

The former head of Kosova Verification Mission with OSCE, who is widely popular among Albanians, was asked by Dielli why he was at the rally. Ambassador William Walker said that he has met Marko only a few times. Then he made the point that Marko is running as a Republican in a Staten Island district with a sizeable Albanian community. While Mr. Walker does not have the same party affiliation as Marko, he stated: “Any time I have the chance to promote the political aspirations of someone from the Albanian American community I would give my support regardless from what party they are from. That’s why I am here today!”

Dielli spoke with a number of Albanians at Marko Kepi’s announcement rally who told us that they fully support him as Albanian-American. The political persuasions are irrelevant to them. They see Mr. Kepi as a fellow Albanian and a proponent of Albania’s progress at home and here at their adopted country. In particular, for the Pan-Albanian Federation of America Vatra, where Marko volunteers his time as advisor, it was an opportunity to demonstrate the appreciation by the association that has historically advocated for the rights of the Albanians in the United States. Vatra’s Secretary Nazo Veliu, Members of the Executive Council: Marjana Bulku, Besim Malota, Board Members like Gezim Nika, Frederik Ndoci, Dielli’s Editor Dalip Greca, and upstanding representatives like Asllan Bushati were at the rally to show their support for Marko. A few days prior, Dielli’s Editor had released a statement affirming the credentials and the reasons why Marko is the best candidate for Albany, which read:

WHY SUPPORT MARKO KEPI STARTING THIS SUNDAY?

– It would be a shame if we don’t make Marko the winner of the electoral race. Aren’t we constituents in his district? It will be right to repay him a moral debt that we owe him for all the years of activism on behalf of our national interests in the United States of America.

-This Sunday will be an assessment not only for Marko but also for the whole community in the eyes of the Party of his affiliation as well as the US media that examines the strength of each candidate. At what level will be the organization, what will be the turnout, how do we represent ourselves on Sunday, will be factors in the determination of the Republican Party whether or not to get behind our candidate.

Our compatriot Marko Kepi ought to be supported in his race for the New York Assembly because he is qualified and competent, an admired Albanian and a respected US citizen. The race that launches on Sunday September 29, is ultimately in the interest of the Albanian people whereas it requires sacrifices from Marko.

We are all witness of his love for Fatherland. For more than a decade, he leads us in the Annual Parade, where Sixth Avenue is covered with Albanian flags and the intense spirit of Albanians. At the front of it is Marko and the Albanian Roots, the young men and women who accomplish much more than the Albanian governments.

It would be on us if we don’t get Marko to win the electoral race. It is said that in his New York State assembly district which includes is East Shore of Staten Island and Bay Ridge Brooklyn, there are about 30,000 Albanians. Marko needs only 1,500 to 2,000 votes. Failure would be unacceptable. We ought to answer the call of our duty to deliver.

All the Albanian organizations in the Tri-State area but more specifically the ones that are located in his district ought to be there with all their members and their families. The same goes for the Albanian schools. The turnout is an important factor for the campaign kick-off.

This Sunday will be an assessment not only for Marko but also for the whole community in the eyes of the Party of his affiliation as well as the US media that examines the strength of each candidate. At what level will be the organization, what will be the turnout, how do we represent ourselves on Sunday, will be factors in the determination of the Republican Party whether or not to get behind our candidate.

A good beginning is half the battle. Let’s show our strength at the announcement rally for Marko Kepi. Bring the children along on this special day. Our artists will be there to perform and fire up the campaign launch.  Let’s repay him the moral debt that we owe him for all the years of activism on behalf of our national interests in the United States of America!

GOOD LUCK, MARKO KEPI – SON OF ALBANIA!

MARKO KEPI’S EXCLUSIVE WITH DEILLI’S ENGLISH EDITOR:

DIELLI: Mr. DioGuardi introduced you as a man who is not afraid to take initiative, and Mr. Grimm said that as a marine you are someone who is ready and willing to sacrifice. For years now, the community knows you for your activism with Albanian Roots, as Vatra Federation appreciates having you on Board as an advisor. What else do you want the constituency to know about you as a candidate for Albany?

MARKO KEPI: I am not going to stop fighting for them. I am not going to take the easy road out. Whatever fight may be, I am going to take that fight because as a marine, we are told to fight till the end. There is no such thing as you can’t do it! There is always a way and there is always a how. And I am going to make sure I get that done!

The Press Release of the campaign partially states: “Kepi, a Republican, and United States Marine, resides in Grant City. He graduated from John Jay College of Criminal Justice and earned his Executive Master of Business Administration (MBA) from Wagner College. Kepi worked for Senator Marty Golden in Brooklyn, where he helped constituents resolve quality of life issues.

If elected, Kepi will be the first ever Albanian American elected to office from Staten Island.”

Rikthehet në Tiranë Merita Halili, në një koncert recital si premierë në datat 27 dhe 28 shtator në Pallatin e Kongreseve, duke çelur kësisoj edhe stinën koncertore të Ansamblit Kombëtar të Këngëve dhe Valleve. Pikërisht me ansamblin ku ajo nisi karrierën e saj. Pas 30 vitesh mungesë.

Por nuk është rikthyer e vetme. Nga Amerika e largët ka marrë me vete edhe bashkëshortin e saj, instrumentistin Raif Hyseni, si dhe ish-dirigjentin e ansamblit, mjeshtrin Edmond Xhani, i cili është vënë edhe ai në krye të orkestrës si dikur..

Rikthimi qoftë dhe i përkohshëm i mjeshtrave të larguar, para se të gëzojë publikun, duket se ka gëzuar vetë orkestrën e ansamblit.

Piktori i famshëm Avni Delvina Mëshirës të Michelangelos i jep fytyrën e bukur të Roza Anagnostit

Ai shkruan si diçiturë: “Nje interpretim i Meshires se Michelangelos, me aktoren e madhe dhe fisnike Roza Anagnosti, gjithmone e impenjuar ne mbrojtjen e Teatrit Kombetar…

Te shpresojme qe termeti njerezor mos te vere dore ne kete vlere te historise se Tiranes dhe Shqiperise”.

“Po bëhen 20 orë, Tirana pa ujë dhe ende nuk na është thënë emri i difektit.

Se fjala “difekt” nuk mjafton.

Jemi konsumatorë, pagues të rregullt, dhe duhet ta dijmë konkretisht, teknikisht se çfarë ka ndodhur. Të mos harrojmë se para pothuaj dy vitesh u dyfishua tarifa e shërbimit!

Ku janë gazetarët me pyetjet e tyre?

Janë shpërndarë me mikrofonët gati, selive të partive, duke mbledhur lajme partiakësh për veprimtari partiake…. Lajmi i ujësjellësit mbetet i fundit në edicionin e lajmeve, atje ku këtë lajm e japin. Por në shumicën e tyre, mungon.

Turp për gazetarinë tonë që nuk arrin të vlerësojë sa e rëndë është të mbetet kryeqyteti i vendit mbi 20 orë pa ujë!”

Piktori i shquar Avni Delvina sjell grafikën e rradhës me titull:

“Grafike nga cikli “Reforma e Shekullit drejt WC-es”.
Nje reforme e vleresuar nga nderkombetare te shumte dhe me perspektive PLANETARE, qe nga Shqiperia, MAQEDONIA, etj”

Historiani gjerman: Enver Hoxha e shndërroi Shqipërinë në vend invalid, por për krimet e regjimit të tij s’flet askush, as nuk dënohet askush

Së fundi kanë qëndruar për vizitë në Shqipëri 20 shkencëtarë gjermanë, të cilët merren me trajtimin e së kaluarës. Qëllimi i vizitës ka qenë që me palën shqiptare të krijohen kontakte për bashkëpunim. Shkencëtarët kanë vizituar kampet e internimit në Spaç dhe Tepelenë, kanë qëndruar në Shkodër dhe kanë diskutuar me të mbijetuar të diktaturës së Enver Hoxhës. Pas kësaj vizite historiani Christoph Dieckmann ka shkruar një tekst të gjatë në gazetën DIE ZEIT të Hamburgut mbi historinë e Shqipërisë në shekullin e XX dhe trajtimin e së kaluarës komuniste – ose thënë më mirë: mungesën e gatishmërisë për të trajtuar krimet e komunizimit.

Dieckmann përshkruan fillimisht një vizitë në Spaç, dikur minierë e bakrit dhe qendër e kampit më të tmerrshëm të shfarosjes të ndërtuar më 1968 nga regjimi i Enver Hoxhës. Dieckmann e quan Spaçin «kamp përqendrimi». Në minierën e Spaçit punonin 1400 të burgosur. Më 1973 dhe 1985 në Spaç u shtypën dy kryengritje të të burgosurve. Shtatë udhëheqës të revoltës u vranë. Në vitin 1990 kampi u mbyll, më 2009 qeveria vendosi që në Spaç të hapë një muze. As sot e kësaj dite ky muze nuk është hapur. Fabian Kati, njëri nga të burgosurit në Spaç, thotë se shoqëria shqiptare nuk e sheh të domosdoshme të merret me trajtimin e diktaturës komuniste. Përse ishte dërguar në burgun e Spaçit Fabian Kati? Sepse me një antenë «kundërrevolucionare kishte dëgjuar pop-muzikë», e cila nga regjimi konsiderohej armike e klasave. Kati kishte përkthyer edhe tekste të këngëve, ky ishte mëkati i tij i radhës.

Historiani gjerman Christoph Dieckmann citon ish të burgosur të cilët thonë se një e treta e shqiptarëve janë përndjekur nga regjimi, Spaçi ka qenë Auschwitzi ynë, thotë një tjetër, dhe njëri shton: Auschwitzi u çlirua pas tri vitesh, Spaçi tek pas disa dekadave. Dieckmann përshkruan me ton telegrafik vërtitjen e Shqipërisë komuniste nga aleanca me Bashkimin Sovjetik te thellimi i raporteve me Kinën. Më 22 nëntor 1967 Radio Tirana njoftoi se Shqipëria ishte shpallur shteti i parë ateist në botë. 2035 objekte kulti u shkatërruan apo iu ndërrua destinimi, dinjitarët fetarë u vranë apo internuan, lutjet dënoheshin me masa drakonike. Mes alpeve shqiptare dhe Detit Jon u ndërtuan 173 mijë bunkerë. Shërbimi sekret Sigurimi nuk ndalej së zbuluari armiqtë klasorë, më 17 dhjetor 1981 kryeministri Mehmet Shehu u gjet i vdekur në shtratin e tij. «Kur vdiq Enver Hoxha më 1985, ai la pas vetes një vend invalid, krejtësisht të izoluar. Pas autokratit pushtetin e mori zëvendësi i tij Ramiz Alia, pas diktaturës personale erdhi oligarkia partiake», shkruan Dieckmann.

Pushkatimi i Nikolai Çausheskut dhe gruas së tij në Rumani më 1989 i frikësoi komunistët shqiptarë, të cilët lejuan themelimin e partive politike. Më 1990 u themelua Partia Demokratike. Dieckmann shkruan: «Demokratët e rinj nuk kishin një Havel apo një Valensë. Ata nuk rridhnin nga skena e disidentëve, as nga lëvizja sindikale, as nga kisha e distancuar nga regjimi, as nga grupi i kuadrove të ekzilit. Të gjithë vinin nga sistemi i mbyllur, të gjithë ishin edukuar në frymën komuniste. Ky është totalitarizëm. Sot të dy partitë funksionojnë si sisteme klanore dhe klienteliste. Në Shqipëri qarkullon një maksimë: të majtit janë më të djathtë se të djathtit dhe e kundërta».

Historiani gjerman Christoph Dieckmann tregon hollësisht vrasjen e murgeshës Marije Tuci. Ajo vdiq më 1950, ishte 22-vjeçare – vdiq për shkak se refuzoi të shtrihet në shtrat me shefin lokal të Sigurimit. Marije Tucin e futën në një thes, bashkë me një mace të egër, dhe e mbytën duke e goditur me shufra. Ajo sot është martire e kishës, martirë janë edhe 36 priftërinj dhe një imam. Vetëm në Shkodër regjimi burgosi 2890 njerëz, 601 i vrau, 136 vdiqën nga torturat. Në Shqipërinë diktatoriale u vranë 6000 njerëz. Pjerin Mirdita, i cili drejton një qendër memoriale në Shkodër, thotë se vrasësit e kohës së diktaturës as nuk përmenden, as nuk ndiqen penalisht. Nga vullneti i arsimtarëve varet nëse ata e tematizojnë diktaturën e Hoxhës në shkolla. Sipas Pjerin Mirditës shumë njerëz në Shqipëri kanë qejf të flasin për të arriturat e vendit në periudhën e Luftës së ftohtë. Pleqtë duan të harrojnë.

Rrugës për në Tepelenë, shkruan Dieckmann, shihen gra me shami të bardha duke punuar arat, burra me gomarë duke medituar, djem mbi mure duke përshëndetur me dorë, minare dhe një pikë karburanti, ku mes pastës së dhëmbëve dhe marmelatës së fikut gjenden CD me këngë që e lavdërojnë Enver Hoxhën. Tepelena, sipas historianit gjerman: para muzeut një përmendore e Ali Pashë Tepelenës, në muze kiç partizan, përfshirë një dhomë në kujtim të diktatorit Hoxha. Një pikturë revolucionare e paraqet atë duke e edukuar popullin, lart mbi luginë dhe lumë. Në Tepelenë Simon Mirakaj tregon historinë e tij: si u internua si fëmijë në kampin e Tepelenës, si pa dhe përjetoi vuajtje, vaj e vdekje – dhe Ilda Themeli, përkthyesja e shkencëtarëve gjermanë, kërkon një pauzë, sepse duhet të qajë.

Shumica e të internuarve në Tepelenë nuk kanë marrë asnjë dëmshpërblim, nuk ka dokumente për kampin e Tepelenës, s’ka as fotografi, ekzistojnë vetëm disa vizatime dhe tregime të të burgosurve. «Arkivi i diktaturës së Shqipërisë janë kujtimet e familjeve. Organizatat e viktimave punojnë të ndara në rajone, janë të fragmentuara, nuk janë të lidhura me njëra-tjetrën. Nuk ka diskurs kombëtar mbi diktaturën ose konsenzus mbi historinë», shkruan Dieckmann.

Në fund të vizitës Dieckmann flet edhe në emër të kolegëve të tij gjermanë, kur thotë: jemi të tronditur kur shohim se deri më sot në Shqipëri autoriteti i dosjeve të Sigurimit ka përpunuar dhe miratuar vetëm 1500 kërkesa për zbardhjen e dosjeve. Ligjin përkatës e ka miratuar qeveria socialiste e Edi Ramës, opozita demokrate nuk ka votuar, shoqatat e viktimave e quajnë ligjin «demagogji». Shqipëria, shkruan Dieckmann, është planet tjetër, s’mund të krahasohet me Gjermaninë e cila pas bashkimit është ballafaquar me të kaluarën komuniste të Gjermanisë Lindore./Përktheu Enver Robelli