Edi Rama ka treguar edhe njëherë në Bruksel se ai di të jetë një manipulator i talentuar. Në qëndrimet që ka mbajtur dhe në intervistat që ka dhënë, gjatë një turi të kësaj fillim jave, për t’ia mbushur mendjen autoriteteve të BE që t’i hapin dritën jeshile Shqipërisë, ai ka thënë një numër të vërtetash që, të gjitha së bashku, krijojnë një imazh të gënjeshtërt.

Le t’i marrim me radhë…

Ai ka përsëritur tezën e vjetër se është në interesin e BE që Ballkani Perëndimor të mos jetë “këndi i lojërave të ndonjë fuqie tjetër”.

Ai ka bërë apel që politikanët e kontinentit plak nuk duhet të bien pre e ideologjisë të forcave nacionaliste që luajnë me frikën e zgjerimit.

Ai ka ridikulizuar shqetësimin për lidhjet e politikës me krimin e organizuar, duke lënë përshtypjen se steriotipi i një vendi që e ka të keqen në ADN-në e vet, duhet përbuzur.

Ai madje ka shkuar edhe më tej, duke nënvizuar politikën e dy standardeve, që dikur pranoi bullgarët (populli që plagosi papa Vojtilën) dhe rumunët (që i mbushën bulevardet e Europës me prostituta), ndërsa sot përdor të tjera kritere për gjashtëshen që mëton të anëtarësohet.

Ai nuk ka pranuar faktin se ka vende që janë përpara Shqipërisë në garën e anëtarësimit duke hedhur dorashkën e sfidës se me problemet që ka me Kosovën, Serbia nuk do të mbërrijë kurrë në Bruksel përpara nesh.

Ai e ka quajtur tashmë një dëshirë që ne ia përmbushëm Europës, e cila e kërkoi me ngulm reformën në drejtësi dhe se ata nuk kanë më arsye tjetër për të na mbajtur peng.

Po t’i shohësh një e nga një të gjitha argumentet që kryeministri shqiptar ka renditur në intervistën për Politico.eu, janë të vërteta (lexo linkun poshtë).

Rama hap sfidën: Ne do t’i lëmë mbrapa serbët në garën për në BE

Në Europë fryma ksenofobe, si rezultat i suksesit të partive populiste, po rritet; rreziku që kjo pjesë e Ballkanit të bëhet pre e forcave anti- perëndimore po shtohet; frika nga zgjerimi është po aq e fortë sa dhe stereotipet që gëlojnë për popullsitë tona.

Të gjithë këta faktorë, që nuk varen nga ajo, janë pengesë reale për përparimin normal të Shqipërisë drejt Brukselit.

Por, pranuar këtë, duhet thënë gjithashtu se kjo është vetëm njëra anë e medaljes.

Fakti se në në Europë na paragjykojnë, nuk e fsheh dot realitetin e lidhjes së politikës me krimin dhe mbushjes së parlamentit me banditë.

Fakti se “nuk e kemi krimin në ADN”, nuk e mohon dot se gjatë qeverisjes së rilindjes tonelatat e narkotikëve që i çojmë Europës janë shtuar.

Fakti se kemi votuar Reformën në Drejtësi nuk e mbulon dot “largimin në drejtim të paditur” të gjitha kokave të policisë që drejtonin skemën kriminale të kultivimit dhe trafikimit të kanabisit.

Fakti që Serbia ka probleme të rënda me Kosovën nuk e zhbën dot prapambetjen tonë në përmbushjen e detyrimeve.

Fakti se dikur BE ka pranuar rumunët dhe bullgarët, nuk na jep ne të drejtën të kërkojmë të bëjë të njëjtat lëshime.

Në këtë kuptim, duke thënë të vërteta të thjeshta dhe të ditura për atë që çalon në kontinentin e vjetër, Rama mëton të fshehë përgjegjësitë e tij si kryeministër i një vendi që kërkon të bëhet anëtari më i ri. Ai nuk është në rolin e një mendimtari të lirë, apo të një intelektuali vizionar që ka për qëllim të tregojë se si bëhet më e mirë BE. Fatkeqësisht për të, ai është në petkun e përfaqësuesit të një vendi të vogël dhe me probleme, që duhet të jetë i pranueshëm për të trokitur aty.

Duke veshur rrobat plot lara dhe ngjyra të të parit, ai refuzon të mbajë kostumin e ngushtë të atij që më shumë se me të drejtën për të imagjinuar, shkon në Bruksel me detyrimin për të raportuar.

Dhe duke përmbysur këtë ekuacion ai e dëmton vendin e tij. Sepse ai nxjerr përpara Europës një fytyrë që shtrembëron realitetin, për të cilën ajo nuk ka shumë nevojë.

Lapsi.al

Ambasadori amerikan Donald Lu ka zhvilluar një takim me ish-kryeministrin Sali Berisha. Takimi është zhvilluar në zyrën e këtij të fundit dhe sipas zyrës së shtypit, të ish kryeministrit, thuhet se është diskutuar për një spektër të gjerë çështjesh me interes të dyanshëm.

Po ashtu thuhet se këto diskutime ishin të hapura. Por ndërsa saktësim nuk ka se për çfarë kanë biseduar Berisha dhe Lu, çështjet më të nxehta të ditëve të fundit janë: Sallata ruse (akuzat nga PS për financim të PD nga Rusia); Sasia rekord e drogës e kapur në Durrës, ku këtë të mërkurë ministri i Brendshëm ka kërkuar që të merret në pyetje edhe Berisha; Marrëveshja e detit me Greqinë, për të cilën ish-kryeministri ka kërkuar të zhvillohen protesta.

Artan Hoxha ka rrëfyer për herë të parë ngjarjet që pasuan në jetën e tij pas përplasjes në emision me ish-kryeministrin Sali Berisha.

Gazetari investigativ thotë se vendimi i parë ishte për të larguar familjen nga kryeqyteti nga frika e ndonjë hakmarrje e mundshme.

I ftuar në News 24, Hoxha shton se nëna e tij, e cila jeton në Çorovodë kishte përfunduar në spital kur kishte ndjekur emisionin.

“Pas përplasjes që pata para një muaji e largova famijen nga Tirana.

Ndërkohë më marrin nga qyteti i lindjes në tel nga Çorovoda, pasi prinderit i kam atje, dhe nëna kishte përfunduar në spital pas përplasjes.

Babi im që i ka kaluar të 70-tat, më merrte në telefon dhe më thoshte bëj kujdes.

Motra po ashtu, edhe vëllai që kam emigrant jashtë“, tha ai.

Hoxha foli dhe për pasuritë e gazetarëve:

“Ka gazetarë jo të pasur, por shumë të pasur madje.

Në vendet më të mira që ka Shqipëria sot dhe në pjesën më elitë që jetohet në kryeqytet ka politikanë, gazetarë, moderatorë apo drejtues, te Gjiri i Lalëzit, te Laguna Blu.

Kanë vila 500 mijë euro, 1 milion euro që nuk e justifikojnë kurrë me rrogën.

Sot në mediat shqiptare, ndihem keq se shumicën i kam kolegë, shkoj me ta në emisione, janë njëkohësisht dhe ndërtues, edhe pronarë të një qendre tregtare.

Imagjinoni sa larg janë interesat e një reporteri.

Ka një moment që sot reporterët për shkak të informacionit që kanë, e thonë gabim se ashtu e dinë, jo me qëllim, kurse kjo pjesa tjetër paguhet për ta thënë ashtu, për ta devijuar atë informacion ashtu” u shpreh Hoxha.

Ai shprehet se ky është një profesion jo shumë i rekomandueshëm për të krijuar një familje të plotë dhe thotë se jeton në nj apartament modest:

“Unë nuk jam futur rastësisht në këtë profesion, është pasion i fëmijërisë.

Ky është një profesion jo shumë i rekomandueshëm për të krijuar një familje të fortë e të qëndrueshme për shkak të angazhimeve. Jam munduar ta mbaj familjen larg.

Bashkëshortja ime, Nevila është gazetare, punon në televizionin publik. Një pjesë e mirë e asaj që unë jam është se kam atë pas.

Djali Geri është maturant. Djali im thotë që nuk dua të bëhem si babai, dhe ka thënë më duket punë e rrezikshme. Jetoj në një shtëpi 56 metra katror.

Në Shqipëri ka gazetarë që janë më të pasur se gazetarët në botë.

Më vjen turp që kur vijnë gazetarët e huaj për të bërë ndonjë reportazh më gjejnë me një shtëpi modeste.”

(TemA)

TIRANE – Kreu i grupit parlamentar të Partisë Socialiste, Taulant Balla, në një deklaratë për gazetarët ditën e sotme vijoi me thirrjet drejtuar kreut të PD, Lulzim Basha, për të sqaruar akuzat për financimet ruse për partinë e tij.

Balla tha se KQZ dështoi në skanimin e këtij skandali të rëndë, dhe se tani i përket Prokurorisë të merret me këtë çështje duke marrë në pyetje personin përgjegjës direkt për këtë, Lulzim Bashën.

“Po i bëjmë thirrje Bashës dhe PD, se ai është firmëtari dhe personi përgjegjës për këto lidhje. Prokuroria është i vetmi organ që mund të hetojë. Jemi para fakteve që duhet një sqarim publik, se nga xhepa oligarkësh rusë janë bërë pagesa në emër të PD.

Unë insistoj që është Prokuroria, se KQZ ka dështuar skanimin, auditimin e këtij skandali tepër të rëndë, ajo që duhet të vazhdojë punën. Shqetësimi im është i qartë: Prokuroria nuk duhet të vonojë marrjen në pyetje të Lulzim Bashës, për të sqaruar këtë skemë financimi të paligjshëm, dhe ne do të rrisim monitorimin në lidhje me financimet e partive në Shqipëri.

Është detyra e PD dhe e Bashës të mos fshihet dhe të mos tejkalojë këtë moment të rëndësishëm , dhe të japë përgjigje. Të mos fshihet pas Ristanit e Dervishit, që janë të vetmit të thirrur në Prokurori deri tani. Për 3 muaj me radhë çadra e Republikës së Re ka gjasa të jetë financuar nga rusët. E rëndësishme është të dihet se çfarë i është siguruar Rusisë në këmbim,” tha Balla.

Prokuroria e Tiranës ka dërguar për gjykim ish-deputetin e Vlorës Shkëlqim Selami pasi akuzohet për  ‘Falsifikim vulash dhe formularësh’.

Sipas prokurorisë Selami ka gënjyer në formularin e vetëdeklarimit. Në këtë forlmula ai ka thënë “jo” për masa shtrënguese të sigurisë.

Por në fakt prokuroria ka vërtetuar se Selami është arrestuar në 2006 në Itali. Selami fillimisht ka qenë deputet i LSI-së e më pas i Partisë Socialiste.

DOSJA E PLOTE

Prokuroria prane Gjykates se Shkalles se Pare Tirane ka mbyllur hetimet dhe ka derguar per gjykim proçedimin penal ne ngarkim te te pandehurit Sh.S, i akuzuar per kryerjen e vepres penale “Falsifikimi i vulave, stampave dhe formulareve” parashikuar nga neni 190 i Kodit Penal.

Kuvendi i Shqiperise me date17.12.2015 ka miratuar ligjin me nr.138 “Per garantimin e integritetit te personave qe zgjidhen, emerohen, ose ushtrojne funksione publike.

Ne zbatim te ligjit te sipercituar, i pandehuri, ne cilesine e deputetit te Republikes se Shqiperise, ka qene i detyruar te plotesoje “Formularin e vetedeklarimit” me ane te te cilit duhet te deklaronte ekzictencen ose jo te shkaqeve per te kandiduar, per te mos u zgjedhur, ose emeruar.

Nga kqyrja e formularit te vetedeklarimit te te pandehurit, vihet re se ky shtetas i eshte pergjigjur me “JO” pyetjes nese eshte caktuar ndaj tij ndonjehere ndonje mase shtrenguese e sigurise personale ne fuqi, ose jo.

Referuar dokumentacionit te administruar ne pergjigje te leterporosise se autoriteteve italiane te drejtesise, rezulton e provuar se:

I pandehuri eshte arrestuar ne vitin 2006 ne ekzekutim te mases se sigurimit “arrest me burg”,  leshuar nga Gjykata e Brindizit ne vitin 1994, per vepren penale te “Pjesemarrjes ne organizate kriminale me qellim emigracionin klandestin”. Ne date 06.09.2006 masa e sigurise eshte hequr dhe ne date 07.02.2007 Gjykata e Brindizit ka dhene vendimin per shuarjen e vepres penale per arsye parashkrimi.

Ne kushtet kur kemi te bejme me

• Nje vendim gjykate per caktim mase sigurimi te padeklaruar qe ka te beje me grupin e veprave te percaktuara ne sferen e nenit 2 pika 1 te ligjit “Per garantimin e integritetit te personave qe zgjidhen, emerohen, ose ushtrojne funksione publike”, per te cilin personi nen hetim ka marre dijeni pasi ketij personi i eshte dhene nje kopje ne momentin qe eshte ekzekutuar kjo mase.
• Me nje vendim qe Gjykata e Brindizit nuk eshte shprehur per pafajsi sikurse ka deklaruar personi nen hetim per te cilin personi nen hetim ka dijeni, per arsye se dy avokatet qe e kane perfaqesuar ne kete gjykim, kane qene avokate te zgjedhur nga vete ai,

arrihet ne perfundimin se keto dy rrethana kan qene te detyrueshme per t’u deklaruar nga i pandehuri si rrethana te cilat kane te bejne me shkaqet e parashikuara nga ligji per vazhdimin ose jo te funksionit.

Ne keto kushte, Prokuroria Prane Gjykates se Shkalles se Pare Tirane ka derguar per gjykim proçedimin penal ne ngarkim te te pandehurit Sh.D, i akuzuar per kryerjen e vepres penale “Falsifikimi i vulave, stampave dhe formulareve” parashikuar nga neni 190 i Kodit Penal.

E njohim si njeriun që nuk ka frikë të thotë atë që mendon. Fjalën e kemi për gazetarin investigativ Artan Hoxha. I ftuar në këndin e ekselencës në emisionin Vila 24 në News 24, Hoxha bëri të ditur se jeton vetëm në 56 metra katrorë. Në një rrëfim ndryshe, Hoxha bëri të ditur se gazetarët në Shqipëri janë më të pasurit se gazetarët në botë.

Ai tregon ky është një profesion jo shumë i rekomandueshëm për të krijuar një familje të plotë.

“Unë nuk jam futur rastësisht në këtë profesion, është pasion i fëmijërisë. Ky është një profesion jo shumë i rekomandueshëm për të krijuar një familje të fortë e të qëndrueshme për shkak të angazhimeve. Jam munduar ta mbaj familjen larg.

Bashkëshortja ime, Nevila është gazetare, punon në televizionin publik. Një pjesë e mirë e asaj që unë jam është se kam atë pas. Djali Geri është maturant. Djali im thotë që nuk dua të bëhem si babai, dhe ka thënë më duket punë e rrezikshme. Jetoj në një shtëpi 56 metra katror. Në Shqipëri ka gazetarë që janë më të pasur se gazetarët në botë. Më vjen turp që kur vijnë gazetarët e huaj për të bërë ndonjë reportazh më gjejnë me një shtëpi modeste.

Kam pasur kërcënime deri me rrënjët familjare, lidhur me të mirat materiale të familjes. Sa rrënjë pemësh ka pasur familja ime te regjistruara në kadastra”, – ka thënë Hoxha.

Kryeministri Edi Rama ndodhet në Bruksel, në kuadër të dëgjesës që u mbajt në Parlamentin Evropian “Miqtë e Shqipërisë”, në lidhje me antarësimin e vendit në BE.

Nderkohe, për median amerikane “Politico.eu”, Rama ka dhënë një intervistë ku është shprehur: Jam i sigurt që Serbia nuk hyn në BE para Shqipërisë.

Kujtojmë që kryeministri Rama edhe më parë ka theksuar se Shqipëria do të hyjë në BE para vendeve fqinje, por në deklaratën e fundit ka pasur një siguri të plotë në lidhje me këtë çështje.

Media amerikane shkruan se edhe pse Serbia dhe Mali i Zi janë disa hapa para sipas BE në lidhje me çeljen bisedimeve për antarësim, kryeministri i Shqipërisë ka besimin e plotë se vendi i tij do të antarësohet më parë.

Rama e ka bazuar deklaratën e tij te marrëdhënia që ka Serbia me Kosovën. Sipas tij Serbia nuk mund të antarësohet, pa zgjidhur fillimisht problemet dy palëshe që kanë me njëra-tjetrën.

“Serbia nuk do të bëhet anëtare e BE përpara Shqipërisë. Kjo është diçka që dimë me siguri. Serbia duhet të kalojë përmes procesit të dhimbshëm të njohjes së Kosovës ose të paktën zgjidhjes së problemit me Kosovën.

Ne kemi bërë pikërisht atë që na është kërkuar të bëjmë kështu duhet të jetë e drejtë dhe duhet të jetë e parashikueshme dhe duhet të bazohet në merita”.- ështëshprehur Rama.

Ndonëse marrëdhëniet midis Beogradit dhe Tiranës janë përmirësuar ndjeshëm gjatë viteve të fundit, mbetet tension dhe rivalitet mes dy vendeve, shkruan media amerikane “Politico.eu”.

Gjatë intervistës në Bruksel, Rama tha se Shqipëria është disa hapa para në rrugën drejt anëtarësimit në BE sesa Serbia dhe Mali i Zi.

Arsyeja sipas tij është se Shqipëria ka marrë disa reformat ë rëndësishme, siç është ajo në drejtësi./Report

Shefqet Krasniqi, ish-imam i Xhamisë së Madhe në Prishtinë

Të premten e kësaj jave, më 23 mars, do të merret vendimi për ish-imamin e Xhamisë së Madhe në Prishtinë, Shefqet Krasniqi.

Ai akuzohet për tri vepra penale; shtytje për kryerjen e veprave terroriste, nxitje e urrejtjes dhe shmangie nga tatimi.

Prokurori i rastit, Elez Blakaj ka kërkuar nga trupi gjykues dënimin e Shefqet Krasniqit, ndërsa avokati mbrojtës Sevdali Zejnullahu ka thënë se Prokuroria nuk ka ofruar argumente dhe se aktakuza është ngritur me hamendësime dhe nxjerrje të fjalëve nga konteksti.

Gjatë seancës së fjalës përfundimtare, Shefqet Krasniqi ka deklaruar edhe njëherë se nuk pendohet asnjëherë për veprimet e tij dhe se beson se është i pastër si loti.

Shefqet Krasniqi ishte arrestuar në shtatorin e vitit 2014 nga Policia e Kosovës.

Edhe pse dha dorëheqjen në janë të këtij viti, ish-anëtari i Gjykatës Kushtetues, Besnik Imeraj është çuar për ndjekje penale.

Siç bëhet me dije, Komisioni i Pavarur i Kualifikimit, ka depozituar pranë Prokurorisë së Përgjithshme të gjithë dokumentacionin për Ymerajn.

“Komisioni i Pavarur i Kualifikimit njofton se, në bazë të nenit 281 të Kodit të Procedurës Penale, ka referuar pranë Zyrës së Prokurores së Përgjithshme të gjithë dokumentacionin që rezultoi nga hetimi administrativ gjatë procesit të rivlerësimit të ish-gjyqtarit të Gjykatës Kushtetuese, zotit Besnik Imeraj” bën me dije KPK.

TV Scan ka zbardhur listën e 10 shteteve kryesore që furnizojnë tregun shqiptar të agroushqimit, duke treguar kështu edhe nga orientohet më së shumti konsumit.

Pjesën më të madhe të tregut e zënë produktet italiane, ku vetëm gjatë 2017-ës kanë hyrë në Shqipëri 115 .1 mijë ton produkte me vlerë 18.5 miliardë lekë. Vendin e dytë e zë Greqia me 14.4 miliardë lekë importe, dhe më pas renditet Serbia, Rusia, Turqia, Polonia, Brazili, Gjermania.

Ndër vendet e fundit të listës së 10 shteteve kryesore që furnizojnë konsumatorët shqiptarë, renditen Kosova e cila ka sjellë në treg 3 miliardë lekë produkte gjatë vitit që lamë pas dhe Bullgaria me 2.95 miliardë lekë.

Ndërkaq, janë një sërë shtetesh të tjera që zënë një peshë të rëndësishme në tregun agro-ushqimor shqiptar, me vlera të konsiderueshme importesh, nga 1 miliardë deri në 2.7 miliardë lekë siç janë Austria, Spanja, Ekuadori, Kanadaja, Ukraina, Maqedonia, Holanda, Kroacia, Hungaria etj.

Shqipëria ka një deficit tregtar në këtë sektor që regjistrohet në vlerën e 81.3 miliardë lekë dhe produktet e importit janë ato që dominojnë tregun.

Besë me Atdheun dhe Flamurin

Në kalendarin Europian Marsi  është  muaji i tretë i  vitit, Perëndi e  Luftës për romakët e lashtë . Dita e  Sulltan Novruzit apo ditëlindja e Imam Aliut në botë. Në këtë ditë ҫdo gjë rigjallërohet, lind shpresë, ringjallje për gjithë  njerëzimin. Novruz do të thotë ditë e re, është  festa e Bektashizmit, e dekretuar si festë zyrtare në vitin 1996 në Shqipëri.

22 Marsi, Ditëlindja e Imam Aliut, është  dhe Dita e fitores së PD-së, Partisë Misionare të Kombit Shqiptar, që shembi diktaturën më të egër, komunizmin në Shqipëri.

Marsi  është  për Shqiptarët muaji i ngjarjeve dhe personazheve të mëdha, të cilat shndritin fort dhe përgjithmonë në  qiellin Shqiptar. Në  krye të vendit qëndron  natyrshëm   2 marsi I vitit 1444  i Besëlidhjes së  Lezhës ,  vepra e parë e pavdekshme e Heroit Kombëtar,  Gjergj  Kastriotit – Skënderbeut.

Nëse Shqiptarët Historia i ka qortuar shpesh për  vonesë e përgjumje, muaji i parë i pranverës i ka gjetur përherë në këmbë në kuvende e beteja të mëdha për mbrojtjen e lirisë dhe trojeve etnike.

Betejat e përgjakshme të  Lidhjes Shqiptare të Prizrenit .

Kryengritja e  Malësisë së Madhe, e udhëhequr nga Dedë Gjon Luli, që filloi më 25 mars 1911.

“Epopeja e Jasharëve”, mw 5-6-7 mars 1998-të dhe e Haradinajve, më 24 mars 1998.

Rënia heroike e Njazi Azemit, më 26 mars 2001, për mbrojtjen e të drejtave  të shqiptarëve në Preshevë e që janë  finalizimi i protestave.

Në Prishtinë, në marsin e vitit 1981 dhe 1999, jehuan krismat e para të  pushkëve të lirisë në Kalanë  e Tetovës gjatë protestave të shqiptarëve në Tetovë.

Nënshkrimi i Marrëveshjes së Rambujesë nga delegacionet  shqiptare-angleze  dhe amerikane, më 18 mars  1999-tës,  që i hapte rrugë qëllimit të bombardimit të NATO-s mbi Serbinë, më datë 24 mars 1999, na kujtojnë se pa marsin nuk do të kishte liri për Shqiptarët.

7 marsi 1887–ës, Ditëlindja e Shkollës së Parë Shqipe, na sjell në kujtesën tonë historike devizën e madhe të rilindasve mendjendritur me pushkë e penë për Mëmëdhenë.

Alfabeti dhe shkronjat shqipe janë po aq të rëndësishme sa pushka dhe baruti  i trimave që i  dolën për zot Atdheut dhe u flijuan për Lirinë.

Ky muaj  i heroizmit, i patriotizmit dhe i vizionit të shqiptarëve për liri, na sjell në kujtesën kolektive figurat e mëdha të Popullit Shqiptar në një shtrirje kohore 600 vjeҫare. Skënderbeun e madh, Ali Pashë Gucinë, Bajram Currin, Idriz Seferin, Dedë Gjon Lulin, Preng Calin, Adem Jasharin dhe familjen e tij martire, familjen Haradinaj e Njazi Azemin.

Marsi i 1444-ës mbeti flakadani i lirisë i pashuar në shekuj. Ashtu si në Greqinë e lashtë, trimat e Shqipërisë  morën flakën Olimpike për ta shpërndarë në ҫdo cep të trojeve amtare e për të ngritur peshë zemrat e  shqiptarëve përballë armiqve të  egër dhe të armatosur deri në dhëmbë.

Më 14 mars 1847 lindi dhe 25 mars 1927 ndërroi jetë udhëheqësi i  kryengritjeve të Shqiptarëve, Idriz Seferi, i cilësuar si kalorësi  i Karadakut  nga shkrimtari  Ibrahim Kadriu. Historiani Ali Riza  Selmani thotë se:- Idriz Seferi ishte organizator i zoti që frymëzoi, motivoi dhe udhëhoqi shumë kryengritje në Anomarovë, Kosovën Juglindore dhe trojet e tjera shqiptare. Nuk ishte vetëm prijës popullor dhe luftëtar i lirw, por dhe  strateg ushtarak,  që udhëhoqi popullin e tij në luftëra e beteja për ҫlirim.

Pas Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë me kufij të cunguar, ndonëse ishte në moshë të  shtyrë, luftoi kundër serbëve e bullgarëve.

Idriz Seferi luajti një rol të rëndësishëm në organizimin dhe mbrojtjen në Kuvendin e Ferizajt gjatë korrikut të vitit 1908, i cili rezultoi me ngadhwnjimin e Revolucionit Xhonturk. Në Luftën e Parë Ballkanike, së bashku me vullnetarët e tij, luftoi heroikisht në mbrojtje të Atdheut.

Më datë 29  mars të 1925 ra Heroi i Popullit,  Bajram Curri. Prijësi popullor tribuni i lirisë mori pjesë  në betejat e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit , për mbrojtjen e trojeve etnike nga Konferencat dhe Traktatet që kërkonin copëtimin e tyre. Bajram Curri ishte një nga organizatorët e Lidhjes së Pejës “Besa–Besë“,të udhëhequr nga Haxhi Zekë Byberi mw 1899-1900-të. Ai ishte një nga prijësit kryesorë të Kuvendit të Ferizajt . Mbështeti kryengritjen e armatosur të Malsisë Madhe  në vitin 1911-të të udhëhequr nga Dedë Gjo”Luli. Mbështeti Platformën e Hasan Prishtinës  në Kuvendin e Junikut, mw 21-25 maj 1912, ku u hartua Platforma e Kryengritjes të Përgjithshme të vitit 1912, që do të çonte në ҫlirimin  e Shkupit, në gusht 1912-tës dhe nw Shpalljen e Pavarësisë së Shqipërisë dhe ngritjen e Flamurit  në Vlorë më 1912–ën nga plaku i urtë, Ismail Qemali.

Më 5 mars  1888 ndërroi jetë Ali Pashë Gucia nga plagët e marra në një atentat , një ndër misionarët e Lidhjes  Shqiptare të Prizrenit dhe një nga figurat e dalluara të Këshillit Kombëtar të saj. Ali Pashë Gucia  ishte një nga udhëheqësit kryesorë të rrymës centriste, që hartoi luftën kundër shovinistëve fqinjë për mbrojtjen e tërësisë tokësore të Atdheut. Ai u zgjodh kryetar i Shtabit Ushtarak për Mbrojtjen e Plavë-Gucisë. Veprimtarinë  e tij heroike e ka përshkruar bukur Gjergj  Fishta.

Betejat legjendare për mbrojtjen e Plavë–Gucisë, tw Hotit dhe Grudës, tw Ulqinit dhe Tivarit nga ushtritë Malazeze.

Kryengritja  e Malsisë së Madhe e 1911-ës.

Epopeja e Jasharëve dhe e Haradinajve, iu treguan Fuqive të  mbarë Botës se Shqiptarët janë në gjendje të përtërijnë rolin e madh të Gjergj Kastriotit sa herë e thërret liria për të mbrojtur flamurin kuq e zi, nderin, dinjitetin dhe tokën e tyre amtare.

Prijësit e shquar të betejave për liri: Idriz Seferi, Bajram Curri, ndërruan jetë  në mars .

Më 25 mars të 1945 komunistët pushkatuan Heroin e mbrojtjes së tokave etnike shqiptare, “Robin Hudin Shqiptar”, Prenk Calin.

Epopeja e këtyre trimave është e denjë për një  Iliadë  Shqiptare.

Ali Pashë Gucia e Jakup Ferri t’i kujtojnë Kreshnikët e Jutbinës.

Beteja 3 ditore e Adem–Hamz-Shaban Jasharit,Vraninën e Oso Kukën dhe heroizmin e Zhuj  Selmanit.

Në epikën historike shqiptare kanë mbetur të pavdekshme vargjet kushtuar Epopesë Marsiane Shqiptare dhe heronjve të tyre.

Ja si përshkruhet beteja legjendare për mbrojtjen  e Plavë–Gucisë, ku shqiptarët të udhëhequr nga Ali Pashë Gucia e Jakup Ferri i shpartalluan  hordhitë malazeze të Mark Milanit të 12.000 armiqëve:

Mark Milani i Malit të Zi

Ka hyp Marku në Plevi

Çka ka Limi që dirgjet zi

Haj medet vojnikët e mi…!

Jakup Ferri, “Leonidha Shqiptar”, luftonte me shpatën zhveshur si Akili në muret e Trojës. Kënga e lahuta shqiptare i skalitën një monument të pavdekshëm:

Me të kallzue ty nanë t’vjen seri:

30 burra i ka pré nji njeri.

Nja  lypsh  emnin: Jakup Ferri.

Shtimja, Kaçaniku , Cerrnaleva, Hoti e Gruda, Ulqini, Plava  e Gucia  u bënë kala të pavdekshme të qëndresës shqiptare duke i detyruar pushtuesit turko-sllavë, e Fuqitë e Mëdha të mos bëjnë hesapet pa hanxhinë, siҫ  thotë populli ynë.

Emisarët  e Sulltanit e të Knjaz  Nikollës pasi u shpartalluan keqas në fushëbeteja me shqiptarët tentuan disa herë të blejnë prijësit e tyre historikë duke i peshuar me ar , por  morën atë përgjigje që dinë të japin kapedanët e maleve: “As Sulltani, as krajlat, nuk kanë para për t’i blerë trojet  shqiptare”.

Plisat e Bardhë dhe xhamadanët kuq e zi, trimat legjendarë nuk pranuan të shkëmbenin me kapicat, dallamat malazeze dhe me Shallvaret e turqëve.

Besëlidhja Shqiptare bëri pluhur dhe hi planet e armikut që përmes parullës të famshme “Përça dhe Sundo” tentuan të fusnin grindje mes shqiptarëve duke shpresuar ndarjet krahinore dhe fetare.

Pasi u shpartalluan në Plavë-Guci, Mali i Zi i kërkoi Portës së Lartë dhe Kongresit të Berlinit t’i jepte si këmbim Hotin dhe Grudën me preteksin se janë katolikë dhe ushtria e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit nuk do të bënte rezistencë. Kur mijëra luftëtarë shqiptarë vrapuan në ndihmë të  vëllezërve të tyre dhe i shpartalluan ushtritë malazeze , çështja shqiptare në Ballkan u ndërkombwtarizua dhe u vu në rend të ditës në kancelaritë e Fuqive të Mëdha. Shqiptarët ishin të udhëhequr nga postulati  i rilindasit  Pashko Vasa: “Feja e shqiptarit  është Shqiptaria”

Ja si e konceptonte legjendari Mic Sokoli nderin dhe dinjitetin shqiptar, i rrethuar nga të katër anët nga trupat e Pashait turk, ai thërret në ndihmë trimat e Dukagjinit. Kënga e thotë:

Mic Sokoli I Sokol Ramës,

Fjalë po I çon Mark Lulës Shalës,

A më ndihmon, o dajë i babes,

Më kanë ngreh topat rrethit arës

Rrethit arës,  rrethit t’oborrit,

Me shemb kullat Mic Sokolit…

Përballë ushtrive perandorake, të armatosur me topa, mitroloza mortaja, “Luani i Malësisë” dhe pse me forca të pakta, ishte betuar të luftonte deri në vdekje, siç bëri përpara tij Oso Kuka i Vraninës, Zhuj Selmani e pas tyre  Adem Jashari në Prekazin legjendar.

Dashuria për Atdheun, gjuhën, flamurin, doket, zakonet, amanetin, kujtimin e të parëve, janë  ADn-ja e burrave që besën e lidhën vetëm me Flamurin e Atdheun e tyre.

Ja si e arsyeton  qëndresën e tij ,deri në flijim  heroi  Mic Sokoli:

Me lëshue trojet poshtë po bie

Me venë ҫallmën spo m”ka hije

Se jam nip i Kastriotit

Më mirë gjoksin në grykë të topit.

Në vigjilje të Mijëvjeçarit të Tretë, më 5-6-7 mars të 1999–tës  në Prekazin  legjendar u shkrue Epopeja e lavdishme e Jasharajve. Komandanti legjendar i UÇK-sw Adem Jashari e Familja e tij i kthyen kullat e tyre në kala të pamposhtura qëndrese.

Në tre ditë u ripërsërit madhërishëm, krenaria , qëndresa shqiptare në shekuj. Ballë për ballë e dhëmbë për dhëmbë, si në Krujë, Shkodër e Sfetigrad e Albulenë kundër hordhive turke  Familja e Jasharajve e lau me gjakun e agresorëve  oborrin e muret e kullave. Ҫdo  frengji e ҫardak u kthye në bedenë kalaje . Muret shembeshin nga predhat e topave e tankeve, e prapë nga gërmadhat dilnin  Jasharajt e përgjakur duke qëlluar në  drejtim të ushtrisë serbe. Luftuan deri në vdekje për të mbetur të pavdekshëm. Heroizmi i tyre ndryshoi fatet e luftës dhe u bë simbol i betejës për liri.

Më datë 24 mars 1998–tës bisha serbe do të sulmonte një tjetër fole shqiponjash  nw Gllogjanin e Haradinajve. Këtu u shkrue me gërma të arta një epokë tjetër e lavdishme e Kombit Shqiptar. Haradinajt trima me në krye Ramushin u dolën zot kullave legjendare, siç thotë kënga epike:

Tunden malet, por nuk tunden kullat.

Në log të mejddanit po maten burrat.

Marsi i trimave, betejave e kuvendeve kujtohet me krenari. Shqipëria dhe shqiptarët janë një kudo ku ata jetojnë në trojet etnike, në Ballkan e  Diasporë.

Trinia e shenjtë: Gjuha, Flamuri e Atdheu, është burim frymëzimi i pashuar për ardhmërinë e përbashkët.

Ulqini i Teutës e Balshajve, ku prehen eshtrat e udhëheqësit të Lidhjes së Prizrenit , Ymer Prizreni, u bwnë  shumicë dominuese në qytetin  e tyre.

Parlamenti i  Maqedonisw e shpalli gjuhë zyrtare Gjuhën Shqipe, pra krismat e lirisë në 14 marsin e 2001 të UҪK-sw, po finalizojnë ëndrrën tonë. Marsi na thërret të jemi në  këmbë e të bashkuar për të nderuar   heronjtë tonë kombëtar dhe protagonistët e mëdhenj të historisë tonë, për të vazhduar  misionin  e tyre për realizimin e ëndrrës shumë shekullore  pa harruar  Mitrovicën e Bacës Isë, Preshevën e Ridvan Qazimit  dhe Ҫamërinë tonë të shtrenjtë.

Viti i Gjergj Kastriotit -Skënderbeut është apel për finalizimin  zgjidhjes së  Ҫështjes Kombëtare, Bashkimin e Kombit  Shqiptar në një shtet të vetëm. Deviza jonë do të jetë: ”Një Komb, Një Shtet”.

Shteti Komb i Shqiptarëve është domosdoshmëri historike.

Harta shoqëruese e vendimit të qeverisë “për pezullimin e përkohshëm të vijimit të procedurave të kalimit në pronësi të përfituesve të tokës bujqësore të ish-ndërmarrjeve bujqësore dhe të regjistrimit të akteve të marrjes së tokës në pronësi, në zonën me rëndësi për fondin e mbështetjes së investimeve strategjike”, i miratuar më 14 mars, u botua të hënën në Fletoren Zyrtare.

Harta përfshin të gjithë vijën bregdetare të vendit me distancë deri disa kilometra nga bregu i detit, ku sipas qeverisë, të gjitha aktet e pronësisë qëu janë dhënë fshatarëve, por që për arsye të ndryshme nuk janë regjistruar ende në zyrat e regjistrimit të pronave të patundshme, duhet të bllokohen për shkak se qeveria thotë se dëshiron të krijojë “një fond për mbështetjen e investimeve strategjike”, në bazë të një ligji kontrovers që i jep të drejtë qeverisë të dhunojë pronën private për llogari të të ashtuquajturve “investitorë strategjikë”.

Vendimi përfshin të gjithë tokën me vlerë tregtare nga grykëderdhja e Bunës në Veri deri në kepin e Stillos në kufirin jugor të vendit me Greqinë dhe mbart pikëpyetje ligjore për shkak se një e drejtë e dhënë me ligj, nuk mund të hiqet me vendim qeverie.

Vendimi për mosregjistrimin e tokave të dhëna përmes komisioneve të shpërndarjes së tokave përfshin edhe shumë fshatra bregdetarë, veçanërisht në bregdetin e jugut, por edhe në zonat lagunore të Divjakës, Nartës, Velipojës, plazhit të Rilës pranë Lezhës apo lagunës së Shëngjinit. Me njolla të kuqe janë shënjuar edhe gjiri i Porto-Palermos në bregun e jugut, Gjiri i Lalëzit apo bregdeti i Ksamilit përballë ishullit të Korfuzit.

Në mënyrë të pashpjeguar, harta e publikuar në fletoren zyrtare mbart disa njolla të kuqe.

Qeveria shqiptare e kryeministrit Edi Rama miratoi një ligj kontrovers në vitin 2015, të quajtur Ligji për Investimet Strategjike, përmes të cilit i dha të drejtë vetes të japë pa pagesë toka të caktuara për subjekte të klasifikuara si “investitorë strategjikë”.

BIRN ka zbuluar më parë se këto “investime strategjike” po kryen nga biznesmenë shqiptarë, në toka të kontestuara dhe në një rast, në toka për të cilat vetë qeveria pati dalë në konkluzionin se ka manipulime.

Tokat në bregdet, ashtu si në të gjithë Shqipërinë janë shpërndarë në bazë të një ligji të vitit 1991, të miratuar nga dy partitë kryesore të politikës shqiptare, PD dhe PS dhe që ka shkaktuar telashe të mëdha dhe konflikte të vazhdueshme që nga ajo kohë.

Në përpjekje për të shmangur konfliktet, një pjesë e konsiderueshme e fshatrave kanë përdorur këtë ligj për të shpërndarë mes fshatarëve tokat që dikur i përkisnin gjyshërve.

Qeveritë shqiptare kanë ndërmarrë shpesh nisma “për verifikim” të shpërndarjes së këtyre tokave, ndërsa vendimi i fundit i qeverisë për mosregjistrim të tyre duket se është masa më drastike e ndërmarrë ndonjëherë.

Në vitin 2014, një Task-Forcë për Verifikimin e Ligjshmërisë dhe Mënyrës së Tjetërsimit të Pronave të Paluajtshme Shtetërore pranë Kryeministrisë gjeti manipulime në disa sipërfaqe toke në bregdetin e jugut, kjo nuk e ndaloi qeverinë të jepte leje ndërtimi në këto toka.

BIRN

Presidenti Ilir Meta ka lëshuar sot autorizimin për Ministrin për Evropën dhe Punët e Jashtme, Ditmir Bushati, të lëshojë Plotfuqinë për Grupin Negociator të Republikës së Shqipërisë për negocimin e “Projektmarrëveshjes ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë për kufizimin e zonave të tyre detare”.

NJOFTIMI I PRESIDENCËS

“Presidenti i Republikës, Sh.T.Z Ilir Meta në mbështetje të nenit 92 gërma “ë”, nenit 116, nenit 121 pika 1, nenit 132 të Kushtetutës; Vendimit nr.15, datë 15.04.2010 të Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Shqipërisë; Nenit 6 pika 3, shkronja “a” të ligjit nr. 43/2016 “Për marrëveshjet ndërkombëtare në Republikën e Shqipërisë”, në vijim të kërkesës të Ministrisë për Evropën dhe Punët e Jashtme autorizoi sot Ministrin për Evropën dhe Punët e Jashtme, z.Ditmir Bushati, të lëshojë Plotfuqinë për Grupin Negociator të Republikës së Shqipërisë për negocimin e “Projektmarrëveshjes ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë për kufizimin e zonave të tyre detare”.

Presidenti i Republikës, Sh.T.Z Ilir Meta u kërkon Ministrisë për Evropën dhe Punët e Jashtme, institucioneve shtetërore shqiptare, të përfshira në këto negociata dhe Grupit Negociator, të përmbushin përgjegjësitë e tyre në respekt të Kushtetutës së Republikës së Shqipërisë, të Vendimit nr.15, datë 15.04.2010 të Gjykatës Kushtetuese, akteve ndërkombëtare ku Republika e Shqipërisë është palë, kuadrit të brendshëm ligjor, në interes të ruajtjes dhe ushtrimit të sovranitetit territorial dhe juridiksionit kombëtar dhe të garantimit të sigurisë, dobisë ekonomike e sociale të vendit”.

Ish-ambasadori i Shqipërisë në Rusi, Shpëtim Çuçko i ftuar në studion e lajmeve të Ora News tha se lobimi rus mund të ketë qenë edhe një mashtrim, në formën e piramidës.

Ai sqaroi se lobimi në Rusi është i ndaluar me ligj dhe kompani private që me interesa të dyshimta lëvizin para fitojnë duke mos dhënë asgjë.

Pyetje: Ambasadori i Rusisë në Shqipëri zoti Karpushin ka folur për çështjen e lobimit rus, është një temë e diskutuar gjërësisht sëfundmi, e ka quajtur spekulime, një këndvështrimi juaj për këtë çështje?

Shpëtim Çuçko: Në përgjithësi lobimi është një proces perëndimor, kryesisht amerikan. Aty e kanë të ligjëruar lobimin, jo vetëm brenda për brenda Amerikës por edhe me botën. Në kohën e Sllobodan Millosheviçit një ekip i madh jugosllav shkoi të lobonte në favor dhe kjo gjë ndodhi publikisht. Mesa di unë, e para Rusia e ka të ndaluara me ligj lobimin dhe në rast se kompani private me interesa të dyshimta lëvizin para  andej-këtej kjo nuk do të ishte çudi të ishte edhe një mashtrim. Në kuptimin marrim ca para dhe nuk bëjmë asgjë, pra një lloj piramide ku ai që luan dhe bën lobimin ai fiton duke mos dhënë asgjë, sepse lobimi në këto raste nuk është që duhet me patjetër të japë rezultat. Me jep këto para pastaj të shikojmë se çfarë mund të bëjmë./Oranews

16 000 përkrahës kërkojnë që peticioni të pranohet zyrtarisht nga Kryeministri Edi Rama

18 Mars 2018

Sot është 5-vjetori i peticionit online për Rrugën e Arbërit. Me këtë rast, falenderojmë të gjithë nënshkruesit dhe mediat për përkrahjen e vazhdueshme.

Peticioni filloi para zgjedhjeve parlamentare të vitit 2013, me shpresë se do të rezultonte në një dialog konstruktiv, me Qeverinë e re, për këtë vepër të zvarritur që nga viti 2005. Ne theksuam që në fillim se peticionin do ta mbajmë të hapur deri në përfundimin e rrugës me standarde ndërkombëtare dhe se nuk do të ndikohemi nga asnjë forcë politike.

Premtimet i kemi mbajtur, por Kryeministri Edi Rama refuzoi ta pranonte peticionin formalisht gjatë mandatit të parë. Kohët e fundit, disa anëtarë të Grupit të Lobimit kanë pranuar ftesa nga Kryeministri për tu takuar me të në veprimtari të ndryshme. Ne shpresojmë se, në një kohë të përshtatshme për z. Rama, interesimin personal të të cilit për këtë vepër e vlerësojmë, do të na krijohet mundësia të ndajmë me të mendimet, sugjerimet dhe shqetësimet tona, disa nga të cilat do t’i përmendim më poshtë.

Në vendet demokratike, kur një peticion siguron një numër të caktuar nënshkrimesh, shqyrtohet nga institucionet shtetërore. Në Mbretërinë e Bashkuar, për shembull, një vend me 65.5 milionë banorë, një peticion me 10,000 nënshkrime, merr përgjigje nga qeveria; kur numri i përkrahësve arrin në 100,000, debatohet në Parlament.

Përse në Shqipëri, ku popullsia është më pak se 3 milionë, një peticion me më shumë se 16,000 përkrahës (13,000 online dhe 3,000 në formularë) jo vetëm që nuk përfillet, po edhe përçmohet kaq gjatë nga Qeveria? Çfarë mesazhi i përcjell ky qëndrim nënshkruesve, numri i të cilëve sa vjen e shtohet? Po dibranëve, të cilët, që nga copëtimi i kësaj zone në 1913-tën, kanë njohur vetëm injorim nga qeveritë në të dyja anët e kufirit dhe vazhdojnë të jenë viktima të ‘kolonializmit intra-nacional’, që shfrytëzon çdo pasuri pa bërë asnjë investim të dukshëm? Po bashkëatdhetarëve, në zona të tjera të ‘largëta’ dhe po aq të lëna pas dore? Po intelektualëve, që nëpërmjet një nisme të tillë, po dëshmojnë, edhe pse në mënyre modeste, se nuk janë të shkëputur nga problemet e vendit? Po elitës në diasporë, të cilën kryeministri i radhës e fton në Tiranë, gjoja për të kontribuar në zhvillimin e vendit, por askush, deri tani, nuk duket se ka ngenë të marrë parasysh propozimet e saj konkrete? Dhe mbi të gjitha, po brezit të ri, që për fat të keq, edhe pas afro tre dekadash amullie, synon të largohet nga vendi pasi nocionet ‘demokraci’ dhe ‘shtet i së drejtës’ i janë zvetënuar?

Dikush mund të pyes, përse edhe pas pesë vitesh, ne jemi të gatshëm për të biseduar me qeverinë? Sepse, si intelektualë, ne besojmë në dialog. Është për të ardhur keq që, ky brez politikanësh, duket sikur vepron, vetëm kur përballet me protesta rrugësh.

Ja disa nga çështjet që do të ngremë ne në takimin me Kryeministrin, po qe se na jepet mundësia.

Ne duam sqarime se kush mban përgjegjësi për veprimet e mëparshme arbitrare në lidhje me Rrugën e Arbërit? Përse vazhdoi sharada me kinezet kur ne kishim paralajmëruar që në fillim se, edhe pas hartimit të një ligji të posaçëm nga Parlamenti, dhe nënshkrimit të një kontrate me palën kinez, gjithçka do të dështonte?

Siç thamë në fillim, ne i përshëndesim përpjekjet e Kryeministrit dhe Qeverisë për të siguruar fondet në mënyrë që punimet për ndërtimin e kësaj vepre, që është bërë prej kohësh një tregues i frikshëm dhe i turpshëm i shkallës së ulët të efikasitetit të shtetit, më në fund, të fillojnë. Megjithatë, duhet te jesh naivë të besosh se kjo çështje është e ‘përfunduar’ ngaqë u bë një prezantimi virtual.

Dibranëve u është uruar edhe më parë kjo vepër iluzive. Prandaj, kanë të drejtë të jenë skeptikë për aq kohë sa nuk ka transparencë për fondet, projektin, kur fillojnë, sa do të zgjasin dhe kur do të përfundojnë punimet, për kompetencën teknike të kompanive që do të angazhohen në realizimin e kësaj vepre, për penalitetet me të cilat Qeveria dhe sipërmarrësit do të përballen po qe se ka devijime në projekt, dhe nëse dibranët do të ‘diskriminohen’ përsëri duke ju kërkuar të paguajnë për ‘privilegjin’ për të ardhur në Tiranë.

Po qe se Qeveria nuk është në gjendje të sqarojë publikun për çështjet e mësipërme, nuk ka asnjë garanci se, ajo që ndodhi me rrugën e Kukësit dhe të Elbasanit, ku kostot u shumëfishuan gjatë kohës së ndërtimit dhe punimet u bënë me cilësi të dobët, të mos përsëritet edhe me Rrugën e Arbërit.

Në videoprezantimin e rrugës nga Ministria e Transportit, segmenti aktual ‘Bulqizë-Ura e Çerenecit’, konsiderohet i ndërtuar. Ne konstatojmë se ky segment nuk i përmbush standardet e rrugëve europiane. Prandaj, kërkojmë që Qeveria ta rishikojë këtë segment.

Nëse ky segment është kuti me të cilin do të matet cilësia e punimeve, kjo do të thotë se edhe segmentet e reja do të jenë me cilësi të dobët. Ndërtimi shkel e shko i Rrugës së Arbërit do të jetë një përbuzje tjetër jo vetëm për 200,000 dibranë po edhe për të gjithë taksapaguesit shqiptarë.

Ne shpresojmë që kjo nuk do të ndodhë, dhe se Rruga e Arbërit do të jetë vërtet, siç e ka cilësuar Kryeministri, ‘rruga e parë me standarde europiane’ në Shqipëri.

Objektet e kultit postbiznatine në Voskopojë dhe Vithkuq të Korçës janë klasifikuar në mesin e 7 vendndodhjeve me monumente që rrezikojnë të shkatërrohen. Jane 12 kisha që po përballen me degradimin e ndërtesave, afreskeve, por edhe vjedhjeve.

12 objekte kulti të periudhës post bizantine në Voskopojë dhe Vithkuq janë klasifikuar mes 7 vendndodhjeve monument kulture më të rrezikuara në Europë.

Europa Nostra, Organizata Kryesore e Trashëgimisë në Europë në bashkëpunim me Institutin e Bankës Europiane të Investimeve ka klasifikuar kishat e dy zonave si mjaft të rrezikuara duke i renditur ato krah monumenteve të tjera si në Austri, Bullgari, Gjeorgji, Rumani, Greqi, Turqi e Mbretërinë e Bashkuar.

Kreu i Fondacionit E shkuara për të Ardhmen Kliti Kallamata tregon se 12 kishat sot përballen me një spektër të gjerë problematikash duke nisur nga amortizimi struktural, degradimi i afreskeve dhe vjedhjet çka sipas tij ngre domosdoshmërinë e ndërhyrjes

“këto kisha që për ne kanë një vlerë unikale janë në një gjendje jo të mirë, duke parë gjendjen e tyre ne i nominuam për t’i futur në këtë listë, në mënyrë që pas kësaj të fillojmë të hapin programe për restaurimin e tyre. Këto vuajnë pasi nuk ka pasur restaurimi prej vitesh. Është një grup kishash që kanë lidhje me njëra-tjetrën”, u shpreh Kliti Kallamata, kreu i fondacionit “E shkuara për të ardhmen”.

Ky klasifikim duket shpresëdhënës pasi parashikon ndërhyrje në këto objekte Monument Kulture të cilat kanë vlera të veçanta për trashëgiminë tonë kulturore.

Top Channel kërkoi një prononcim nga Instituti i Monumenteve të Kulturës, por u shprehen se nuk mund të shprehen pa vizituar vendndodhjet ne terren, se bashku me ekspertët.

Gati per shtyp libri: ” ÇAMËRIA DHE MARRËDHËNIET SHQIPTARO-GREKE NËPËR SHEKUJ”. Ky libër ka 512 faqe dhe 42 autorë.Me këtë Shoqata “Trojet e Arbrit” po e dëshmon qartë se është Institucioni shkencor më serioz në të gjitha viset gjithëshqiptare sepse për çdo vit trojeve Arbërore po iu shkruan historinë tonë kombëtare të pashkruar deri tani. Derisa te tjerët janë ra pre e mjeteve materiale, ne ballëhapur po ecim me hapa të sigurt drejtë realizimit të qellimeve tona, edhe pse me veshtirësi të shumta materiale punët po ecin mirë e mbarë.Urime të gjithëve, e më së tepërmi studiuesve të cilët më studimet e tyre bënë që ta sheh dritën libri i gjashtëmbëdhjetë enciklopedik i Shoqatës “Trojet e Arbrit”.Tani Shoqata ” Trojet e Arbrit “në punën e vet katërmbëdhjetë vjeçare ka një vëllim shkencor prej gjithsejt 11.000 faqesh ku kontributin e tyre e kanë dhënë rreth 300 autor nga të gjitha viset etnike shqiptare dhe diaspora e madhe atdhetare.

Ne mega operacionin e Policise se Shtetit, finalizuar përgjatë natës së kaluar dhe gjatë orëve të para të mëngjesit të sotëm, koduar “One If – By Land”, në kuadër të goditjes së kontrabandimit të personave me qëllim emigrimin drejt SHBA-ve, Kanadasë dhe Mbretërisë së Bashkuar u prangosen edhe 4 punonjes te policise.

Kreu i Policise se Shtetit, Ardi Veliu, gjate konferences per media theksoi se “Janë arrestuar edhe 4 punonjës të Policisë së Shtetit, me detyrë kontrollorë në Pikat e Kalimit Kufitar, Hani i Hotit dhe Qafë Thanë, të cilët kanë shpërdoruar detyrën duke mos kryer regjistrimin e shtetasve të kontrabanduar në pikat e kalimit kufitar, në kundërshtim me ligjin”.

Ata janë:
• Çelnik MAKSUTI, 53 vjeç, lindur e banues në Pogradec me detyrë kontrollor në P.K.K.Qafë Thanë.

• Ilir ISMAILI, 32 vjeç, lindur e banues në Pogradëc, me detyrë kontrollor në P.K.K.Qafë Thanë.

• Erjon MAXHARI, 28 vjeç, lindur e banues në Pogradec, me detyrë kontrollor në P.K.K.Qafë Thanë.

• Gjokë UJKAJ, 46 vjeç, lindur e banues në Shkodër, me detyrë kontrollor në P.K.K. Hani i Hotit Shkodër.

Sekretari i Jashtëm britanik, Boris Johnson deklaroi se, me shumë gjasë urdhrin e helmimit të ish-agjentit rus Sergei Skripal dhe vajzës së tij Yulia Skripal, me agjentin nervor “Novichok” e ka dhënë vet Vladimir Putin.

Kjo është akuza më e drejtpërdrejtë që i lëshohet deri më tani shefit të Kremlinit, ndaj të cilit edhe vet Theresa May, e cila njoftoi këtë javë dëbimin e 23 diplomatëve rusë, nuk e drejtoi hapur gishtin e fajit.

Pak përpara tij, në sherrin e Londrës me Moskën ndërhyri edhe NATO, e cila i kujtoi Rusisë unitetin e Aleancës së Atlantikut të Veriut.

Kurse nga Tirana foli ambasadori britanik, Duncan Norman.

“Bazuar në një hetim dhe vlerësim shterrues, qeveria jonë ka mbërritur në përfundimin se ka gjasa të larta që Rusia të jetë përgjegjëse për këtë akt ndaj Sergei dhe Yulia Skripal.

Ne vendosëm që kishte vetëm dy shpjegime të mundshme. Ose: Ky ishte një akt i drejtpërdrejtë i shtetit rus kundër shtetit tonë;

Qeverisë ruse mund t’i ketë shpëtuar prej kontrollit ky agjent nervor, me gjasë katastrofikisht i dëmshëm dhe është lejuar të bjerë në duar të tjera.

Sekretari i Shtetit për Punët e Jashtme, Boris Johnson thirri ambasadorin rus dhe i kërkoi atij të shpjegonte se cila prej dy mundësive qëndron. Ai kërkoi gjithashtu shpjegime sesi është e mundur që një agjent kimik i prodhuar nga Rusia mund të jetë përdorur në Salisbury, kundër z. Skripal dhe vajzës së tij.

Rusia nuk ofroi ndonjë shpjegim sesi ky agjent kimik u përdor në MB, apo se përse Rusia ka një program të padeklaruar armësh kimike, në kundërshtim me ligjet ndërkombëtare.

Ne nuk do të tolerojmë përpjekje të paskrupullta për të vrarë civilë të pafajshëm në tokën tonë.

Ne kemi arritur në përfundimin se ky akt përbën përdorim të paligjshëm force nga shteti rus kundër Mbretërisë së Bashkuar. Kryeministrja është rikthyer në parlament dhe ka paraqitur një sërë masash që ne do të ndërmarrim si përgjigje,” tha ai.

“Si pasojë e veprimeve të ndërmarra nga Kremlini:

Ne do të përzemë 23 diplomatë rusë, të cilët janë identifikuar si oficerë inteligjence të padeklaruar, numri më i madh i tyre që prej Luftës së Ftohtë.

Ne do të hartojmë propozime për më shumë fuqi për të ndaluar persona që ne dyshojmë punojnë për shtete armiqësore në kufijtë e MB.

Ne do të konsiderojmë fuqi të reja kundër-spiunazhi për të asgjesuar aftësitë e agjentëve të huaj për të minuar vlerat tona apo për të zbuluar sekretet tona.

Ne do të propozojmë amendime për ligjin e sanksioneve në mënyrë që të forcojmë fuqitë tona për të vendosur sanksione ndaj atyre që dhunojnë të drejtat e njeriut.

Ne do të rrisim kontrollet në fluturimet private e dogana, sipas fuqive ekzistuese, për të parandaluar rreziqet e sigurisë që i kanosen njerëzve tanë.

Ne do të ngrijmë asetet ruse kudo ku të kemi prova se ato mund të përdoren për të kërcënuar jetën ose pronën e shtetasve apo rezidentëve britanikë.

Ne do të vazhdojmë të përdorim të gjitha aftësitë e agjencive ligjzbatuese britanike, me në krye Agjencinë Kombëtare të Krimit (NCA) në luftën kundër elitave kriminale dhe të korruptuara.

Ne do të pezullojmë të gjitha kontaktet e planifikuara dypalëshe të nivelit të lartë me Rusinë dhe do të anulojmë vizitën e Ministrit të Jashtëm rus Lavrov.

Asnjë ministër apo përfqasues i familjes mbretërore nuk do të marrë pjesë në Kupën e Botës që do të mbahet këtë vetë në Rusi.

Ne do të përdorim spektrin e plotë të aftësive tona të sigurisë kombëtare për të asgjesuar rreziqet nga aktivitetet armiqësore, kudo prej nga vijnë.

Ndërkohë që përgjigja jonë duhet të jetë e fuqishme, ne duhet gjithashtu t’u qëndrojmë vlerave tona- si një demokraci liberale që beson tek sundimi i ligjit. Shumë rusë e konsiderojnë Britaninë si shtëpinë e tyre, respektojnë ligjet tona dhe japin një kontribut të rëndësishëm në vendin tonë, të cilët ne duhet të vazhdojmë t’i mirëpresim. 

Por për ata që kërkojnë të na cenojnë, mesazhi ynë është i thjeshtë: ju nuk jeni të mirëpritur këtu”.

Pyetje & përgjigje

News24: Eshtë hera e dytë që një gjë e tillë ndodh në MB? Përse këta ish-spiunë rusë ndodhen në MB?

HMA: MB prej kohësh i jep mbrojtje dhe azil një sërë njerëzish. Dhe ne besojmë se kjo është gjëja e drejtë për t’u bërë. Pavarësisht sfondit (background) historik, ata që përndiqen politikisht do të gjejnë gjithnjë mbrojtje në Britani.

Vizion+: A është thjesht një lojë spiunësh, apo rrezikon më shumë, përsa kohë është NATO në mes? A ka rrezik të thellohet edhe më shumë kriza mes dy vendeve?

HMA: Mendoj se është e gabuar ta shohim ngjarjen si thjesht lojë spiunësh. Në realitet bëhet fjalë për një sulm me armë kimike nga një shtet tjetër në MB dhe për këtë arsye ngjarja është kaq e rëndë.

Vizion+: Nëse ju e quani një sulm me agjentë kimikë në territorin e vendit tuaj nga një shtet tjetër, a ka rrezik që strukturat e NATOs të reagojnë, në bazë të parimit të mbrojtjes kolektive?

HMA: Le të jemi të qartë; asgjë nga ato që unë thashë nuk sugjeron që masat e ndërmarra janë një përgjigje ushtarake. Sigurisht ne presim nga aleatët tanë të përgjigjen dhe sigurisht i mirëpresim përgjigjet e duhura nga ana e aleatëve në NATO, por nuk po flasim për veprime ushtarake.

Report TV: Këto ditë në Shqipëri ka një diskutim të madh për ndikimet ruse. Partia Socialiste akuzon Partinë Demokratike se është financuar nga disa lobistë rusë. A është kjo një situatë shqetësuese që plotëson panoramën e ndikimit rus në Ballkan?

HMA: Unë nuk dëshiroj të komentoj specifikisht mbi akuzat mes PS-së dhe PD-së; nuk mendoj se më takon mua ta bëj një gjë tillë sot. Por mund të them që ne jemi të shqetësuar për aktivitetin më të gjerë të Rusisë në rajon, përfshirë edhe çfarë ndodhi në Malin e Zi.

Vizion+: A tregon ky sulm me gaz kimik që përdoret ose mund të jetë zhdukur nga rezervat e ushtrisë ruse sesa delikate është siguria në vendet e NATOs?

HMA: MB ka një program për t’u mbrojtur prej armëve kimike dhe ministri ynë i mbrojtjes dje deklaroi financime shtesë për këtë program, pikërisht për arsyet që ju përmendni.

Vizion+: Mediat britanike ngritën shqetësimin se Britania është e varur nga gazi rus. A mendoni se masat e ndërmarra do të sjellin pasoja në atë që Rusia mund të ndërpresë furnizimin me gaz?

HMA: Gjëja e parë që dua të them është se e gjithë bota është e ndërlidhur ekonomikisht dhe sigurisht që ne përfitojmë nga shumë gjëra që Rusia sjell në Britani, por edhe Rusia përfiton nga investimet britanike atje. Përgjigja jonë nuk nënkupton ndërprerjen e marrëdhënieve tregtare dhe ekonomike mes dy vendeve. MB gjithsesi ka rezerva energjetike, prandaj nuk besoj se është e saktë të thuhet se ndalimi i menjëhershëm i furnizimit me gaz nga ana e Rusisë do të ndjehet menjëherë në ekonominë britanike.

Vizion+: Në fundjavë do të ketë zgjedhje në Rusi; a mendoni se është një taktikë e Putinit për të larguar vëmendjen nga atmosfera në të cilën do të mbahen zgjedhjet?

HMA: Nuk mendoj se mund të spekuloj mbi arsyet e Putinit apo kujtdo tjetër. Sigurisht ne jemi në dijeni të zgjedhjeve, por nuk do të ishte e drejtë për mua të spekuloja.

Reuters: Sa e shqetësuar është MB për përdorimin e këtyre metodave të Luftës së Ftohtë le të themi, nga ana e Rusisë?

HMA: Mendoj se është e drejtë të thuhet që jemi shumë të shqetësuar. Ne nuk duam të shohim një rikthim të Luftës së Ftohtë, askush nuk do ta dëshironte një gjë të tillë. Por jemi të shqetësuar se disa nga taktikat e përdorura janë gjëra që nuk janë parë prej një kohe të gjatë tashmë. Po, është një shqetësim i madh dhe nuk është kjo marrëdhënia që duam të kemi me Rusinë.

Reuters: Nga një perspektivë duket sikur marrëdhëniet mes Rusisë dhe Britanisë janë shumë të mira: psh pritja pompoze që i është bërë Putinit në MB, apo oligarkët rusë që financojnë klubet e futbollit në Premier League? Pastaj një gjë e tillë ndodh; a mos ndoshta Rusia i sheh demokracitë perëndimore si të dobëta?

HMA: Ne kemi patur shumë interesa ekomonike dhe jo vetëm me Rusinë. Ata kanë investime në MB dhe ne në Rusi dhe ka shumë gjëra mbi të cilat punojmë bashkë; një shembull është lufta ndaj terrorizmit. Por është e vërtetë që marrëdhëniet me Rusinë nuk kanë qenë të mira prej kohësh tashmë. Nëse ju kujtohet rasti i Litvinenko më parë. Gjatë dekadës së fundit marrëdhëniet mes dy shteteve nuk kanë qenë fort të mira, por sigurisht jo kaq të rënda sa pas këtij rasti. Pra prej kohësh marrëdhëniet mes Rusisë dhe MB nuk kanë qenë ashtu siç do t’i donim.  

Ambasadori rus në Tiranë, Aleksandër Karpushin i ftuar në emisionin “Java” në RTSH, tha se Moska zyrtare ka mbetur e habitur nga deklaratat e fundit që e shohin Rusinë si “perandorinë e së keqes”. Ai deklaroi se keto i kujtojne retorikën e Enver Hoxhës.

Ja reagimi i Ambasadorit 

Për sa i përket gjendjes aktuale dhe perspektivave të zhvillimit të marrëdhënieve Rusi-Shqipëri, duhet theksuar që ato kanë tradita të pasura të lidhjeve shumë të ngushta, madje vëllazërore. Sigurisht që pas prishjes së marrëdhënieve diplomatike në 1961 jemi përballur me një reduktim të bashkëpunimit tonë. Ndërsa në 28 vite të fundit marrëdhëniet tona, nëse i shikojmë në tërësi, kanë qenë normale dhe miqësore. Nuk kemi asnjë problem të pazgjidhur bilateral, të mos flasim për konflikte. Dhe kjo na jep shpresë që raportet tona do të përmirësohen edhe më tej dhe ne do t’ia dalim t’i çojmë në atë nivel të lartë që kemi pasur në periudhën e pasluftës.

Në këtë kuadër do të doja ta mbështesja me kënaqësi vullnetin e shprehur nga Kryeministri Edi Rama dhe Ministri i Jashtëm Ditmir Bushati në intervistat e tyre të fundit për të zhvilluar lidhjet ekonomike, tregtare dhe kulturore me Rusinë. Aq më tepër se lidhjet tona në fushën e arsimit dhe kulturës po zhvillohen mjaft mirë. Unë dua të ndaj me ju një lajm të gëzueshëm: këtë vit u kemi akorduar maturantëve shqiptarë 50 bursa studimi falas për në universitetet e Rusisë. Ky është një rekord i ri! Dhe ne jemi të lumtur që arsimi rus me cilësi shumë të lartë vazhdon të jetë i kërkuar nga të rinjtë shqiptarë.

Po të flasim për planet tona të afërta, çështjet më aktuale të axhendës dypalëshe janë organizimi i një raundi të radhës te konsultimeve diplomatike midis ministrive të jashtme dhe mbledhja e Komisionit Ndërqeveritar për Tregtinë, Bashkëpunimin Ekonomik dhe Tekniko-Shkencor, i cili u zhvillua për herë të fundit në vitin e largët 2009.

Janë aktivizuar gjithashtu lidhjet turistike. Vazhdon faza finale e bisedimeve për vendosjen e një linje direkte charter midis Moskës dhe Tiranës për periudhën qershor-shtator të këtij viti. Veç kësaj, do të vazhdojmë të nxisim kontakte të mëtejshme midis dhomave të tregtisë së dy vendeve, si edhe do të realizojmë me kolegët shqiptarë projekte të përbashkëta kulturore. Shpresoj që të gjitha këto nisma do të vihen në jetë dhe të na ndijmojnë në rigjallërimin e dialogut tonë, i cili, për fat të keq, ende nuk ka dinamizëm dhe pragmatizëm të mjaftueshëm.

Pra, për momentin nuk mund t’i quajmë marrëdhëniet tona si të mirëfillta dhe të gjithanshme për shkak të politizimit të tyre të tepërt.

Kohët e fundit na kanë habitur jashtë mase përpjekjet e disa mediave shqiptare, po edhe të disa përfaqësuesve të organeve shtetërore, për demonizimin e Rusisë. Të krijohet përshtypja që qëllimi i tyre është për të bindur qytetarët shqiptarë se vendi ynë është një “perandori e së keqes”, ndërsa rus do të thotë armik. Deklaratat e fundit që kemi dëgjuar për “tentakulat e Moskës”, të cilat gjoja janë shtrirë në të gjithë rajonin e Ballkanit, ngjanë më së shumti me retorikën e kohës së Enver Hoxhës, por aspak me deklaratat e politikanëve të një vendi modern dhe demokratik.

Po të vazhdojmë të ecim me këto ritme, mund të arrijmë në një pikë kur edhe adhuruesit e Dostojevskit dhe Tolstoit do të stigmatizohen si “agjentët e Kremlinit”. Për mendimin tim, kjo është një tendencë shumë e rrezikshme.

Sipas parashikimeve të Insitutit të Studimeve Politike, largimi nga drejtimi lokal i disa prej kryebashkiakëve të njohur, midis të cilëve gjenden si edhe emra gjerësisht të kontestuar dhe të akuzuar për korrupsion, ashtu edhe emra që nuk kanë bërë headline negative në media dhe as komunitetet lokale, – pritet të shoqërohet me luftë të ashpër politike brenda partive politike që dominojnë këto bashki.

Për shkak të sistemit tonë politik, kompetencave në ushtrimin e funksionit por edhe natyrë klienteliste të qeverisjes në vend, pozita e kryetarëve të disa bashkive të mëdha është de facto shumë herë më dominuese dhe më ndikuese në parti, në vendimmarrje, në publik, në media, në grupet e interesit, etj, sesa e pjesës më të madhe të deputetëve dhe e disa prej ministrave.

Kjo është edhe një arsye përse që tani, më shumë se një vit përpara procesit zgjedhor lokal 2019, dy nga tri partitë kryesore kanë filluar të testojnë kandidatë për kryetarë bashkie, si dhe u kanë kërkuar tashmë disa deputetëve të tyre të dorëzojnë mandatet parlamentare për të konkurruar në zgjedhjet lokale.

***

Bazuar në ligjin 139/2015 “Për vetëqeverisjen vendore” në RSH, për herë të parë aplikohet kufizimi i mandateve të të zgjedhurve vendorë. Sipas ligjit të ri, neni 59, “Kryetari i bashkisë mund të zgjidhet dhe të ushtrojë vetëm 3 mandate të njëpasnjëshme në krye të bashkisë, me të drejtë rizgjedhjeje”. Më përpara nuk kishte kufizim për mandatet e kryetarëve të bashkive. Parlamenti u bazua në ndryshimin e ri në modelin italian, i cili kufizon të zgjedhurit vendorë në dy mandate, dhe pranoi edhe presionin pozitiv nga shoqëria civile e media për kufizimin edhe në rastin shqiptar. Nga funksionarët politikë vetëm Presidenti i Republikës ka kufizim në mandate (5 + 5 vite) ndërkohë që me ligjin e vitit 2015 edhe kryebashkiakët kanë kufizime kohore (4 + 4 + 4 vite). Kryeministri, ministrat dhe deputetët nuk kanë kufizime kohore, ndaj edhe kemi pasur kryeministër me dy mandate të njëpasnjëshme, kryeministër të mandatur pesë herë për krijim qeverie ose kemi deputetë me 6-8 mandate parlamentare (nga 1991). Kufizimi duhet të nisë me fillimin e mandateve dhe jo me miratimin e ligjit, praktikë e njëjtë që u ndoq edhe me vendosjen e mandatit për Prokuroren e Përgjithshme dhe një numër zyrtarësh të tjerë të lartë.

Efektet e ndryshimit ligjor të vitit 2015 do të ndjehen dukshëm në zgjedhjet lokale të vitit 2019. Tabela ilustruese e hartuar nga ekspertët e Institutit të Studimeve Politike tregon emrat më të njohur të qeverisjes lokale, të cilët nuk do të kenë të drejtë rikandidimi në zgjedhjet lokale 2019. Ndër emrat më të njohur janë kryebashkiaku i Durrësit Vangjel Dako, i Kamzës Xhelal Mziu, i Elbasanit Qazim Sejdini, i Policanit Adriatik Zotkaj, i Vorës Fiqiri Ismaili, i Konispolit Shuaip Beqiri, i Pustecit Edmond Themelko dhe i Maliqit Gëzim Topçiu. Secili prej tyre ka qëndruar më shumë se tre mandate në krye të bashkisë. Fakti se më përpara kanë pasur mandate në një bashki me territor më të vogël sesa bashkia e krijuar me ndarjen e re territoriale nuk ndikon në numërimin e mandatit. “Bashkia e vjetër” është bërthama e “bashkisë së re” dhe juridikisht mandati mbetet i njëjtë, pra vijues.

Gati e njëjtë paraqitet situata me disa kryebashkiakë të tjerë, të cilët më përpara kanë drejtuar njësi më të vogla lokale (komuna) brenda territorit të bashkisë së madhe ku ndodhen aktualisht. Mendimi dominues i ekspertëve është se edhe mandatet e tyre vlejnë po aq sa edhe mandati i kryetarit të bashkisë, dhe për pasojë, mandatet në komunë llogariten si mandate në bashki. Cështja e tyre mund të përfundojë në Gjykatën Kushtetuese, kjo në varësi nga pretendimet e tyre dhe vullneti politik i partive mbështetëse politike. Nëse mandatet numërohen vijuese, atëherë listës së kryetarëve të bashkive që nuk kanë të drejtë të rikandidojnë më 2019 i shtohen emra të tjerë të njohur si Zef Hila në Vaun e Dejës, Agron Kapllanaj në Mallakastër apo Nesim Spahiu në Çorovodë.

Bazuar në të dhënat zgjedhore gjatë viteve të kaluara ka edhe një listë të tjerë emrash, të cilët edhe nëse duan nuk mund të rikandidojnë për bashkitë më 2019, për shkak të konsumimit të tri mandateve si kryebashkiakë. Konkretisht, Edi Rama nuk mund të rikandidojë në Tiranë, Fadil Nasufi në Berat, Shpetim Gjika në Vlorë, Artan Shkëmbi në Pogradec, Flamur Bime në Gjirokastër, Adriatik Brace në Kolonjë, Artur Kurti në Kuçovë, Bardhyl Peka në Has, Zizo Lluci në Finiq, Baftjar Zeqo në Fier, Ilir Krosi në Dibër, Valter Miza në Devoll, Roland Keta në Bulqizë apo Arif Tafani në Belsh. Ka edhe disa emra më pak të njohur që gjithashtu nuk mund të kandidojnë më në bashkitë ku kanë drejtuar me tre mandate gjatë periudhës së parë të tranzicionit. Shumica e tyre, përfshirë emrat e cituar më lart në këtë paragraf, nuk kanë ambicie ri-kandidimi, megjithatë ka prej tyre që vijojnë të jenë drejtues politikë apo deputetë, pra të mbajnë poste partiake dhe kështu, të jenë pjesë në vendimmarrjen politike qendrore e lokale.

Ekzistenca e mandateve të shumta drejtuese në bashki është gjykuar më 2015 si një faktor pengues për zhvillimin e qeverisjes vendore dhe demokracisë lokale. Në Shqipëri ka zyrtarë lokalë që kanë pasur mandate të shumta, mbi tre mandate, kryesisht në zona bastion të partive politike. Rekord nga kryebashkiakët e sotëm është p.sh, Gëzim Topçiu në Maliq, i cili drejton bashkinë nga viti 2000 (fitues më 2000, 2003, 2007, 2011 dhe 2015) apo si Fiqiri Ismaili në Vorë, i cili drejton bashkinë nga viti 2003.

Sipas parashikimeve të Insitutit të  Studimeve Politike, largimi nga drejtimi lokal i disa prej kryebashkiakëve të njohur, midis të cilëve gjenden si edhe emra gjerësisht të kontestuar dhe të akuzuar për korrupsion, ashtu edhe emra që nuk kanë bërë headline negative në media dhe as komunitetet lokale, – pritet të shoqërohet me luftë të ashpër politike brenda partive politike që dominojnë këto bashki. Për shkak të sistemit tonë politik, kompetencave në ushtrimin e funksionit por edhe natyrë klienteliste të qeverisjes në vend, pozita e kryetarëve të disa bashkive të mëdha është de facto shumë herë më dominuese dhe më ndikuese në parti, në vendimmarrje, në publik, në media, në grupet e interesit, etj, sesa e pjesës më të madhe të deputetëve dhe e disa prej ministrave. Kjo është edhe një arsye përse që tani, më shumë se një vit përpara procesit zgjedhor lokal 2019, dy nga tri partitë kryesore kanë filluar të testojnë kandidatë për kryetarë bashkie, si dhe u kanë kërkuar tashmë disa deputetëve të tyre të dorëzojnë mandatet parlamentare për të konkurruar në zgjedhjet lokale.

Pavarësisht nga këto zhvillime të pritshme, qeverisja vendore në Shqipëri përballet ende me sfida të mëdha dhe koncepti i “vetëqeverisjes vendore” që gjendet në emërtimin e ligjit organik është de facto shumë larg “vetëqeverisjes”. Pushteti vendor vijon të ketë rol dominues mbi qeverisjen vendore, roli i “parlamentit lokal” është dobësuar ndjeshëm, sistemi i drejtimit është vertikal, dhe në shumicën e rasteve prioriteti kryesor i punës së bashkive nuk është shërbimi real ndaj komunitetit dhe administrimi i territorit, por akte të tjera dytësore, prej të cilave ushqehen modele klienteliste dhe politika abuzive. Për pasojë, edhe me eksperimentet e vazhdueshme me bashkitë (komunat) nuk kemi arritur ende të krijojmë modele inspiruese të kryebashkiakut, të cilit do të duhet ti referohen brezat e ardhshëm dhe të ishin baza për mirëqeverisjen e nesërme.

A. Krasniqi

Letër e hapur drejtuar ministres së Drejtësisë znj Etilda Gjonaj

Për dijeni Kryeministrit Edi Rama

Për dijeni ODAPT

E nderuar znj ministre!

Si avokat prej katërmbëdhjetë vjetësh, kam ndjek me interes dhe kam dhënë kontributin tim modest, me shkrime dhe analiza rreth problematikave të ngjeshura të organeve të drejtësisë, përgjatë një reforme të gjërë e të thellë, e cila synon t’i zhbllokojë këto organe nga mekanizmat e ndryshkura të çdo devijimi dhe tjetërsimi të së drejtës.

Hapat e rëndësishëm që janë marrë nga ministria e Drejtësisë dhe nga ju si kryetitullare e saj, në kuadrin e reformës në drejtësi, për të përmirësuar imazhin e organeve të drejtësisë, është për t’u përshëndetur.

Por ende ekziston një rezistencë e egër e atyre gjyqtarëve dhe prokurorëve, që në ditët e fundit të mbretërimit të tyre korruptiv, vazhdojnë me ngut e këmbëngulje t’i bien ndesh ligjit dhe të drejtës qytetare, duke dhënë vendime abuzive, që e bëjnë të largët projektin e madh të një drejtësie që jep të drejtën njëlloj për të gjithë qytetarët.

Ka  gjyqtarë që vazhdojnë të qëndrojnë në llogoren e tyre të së padrejtës dhe në bashkëpunim me punonjës dhe administratorë të korruptuar mbajnë peng ligjin dhe e pengojnë të drejtën për të shkuar në duart e qytetarëve, që janë në kërkim të saj.

Një gjyqtarë i tillë është gjyqtari i Gjykatës Administrative Vlorë, Astrit Shema, i cili ishte në listën e gjyqtarëve të shpallur për shkarkim e sipër nga ju zonja ministre, me sa duket, për shkak të “zullumeve” të tij, por që për kushedi se çfarë imtësisrash dhe yçklash burokratike vazhdoi të mbetej në detyrë, duke shtuar “oreksin” e tij me vendime gjyqësore, që nuk i shërbejnë as ligjit dhe as qytetarëve, siç është rasti në fjalë.

Siç ju thashë, unë jam me profesion avokat, i njoh mirë ligjet dhe nuk do të kisha kurajën të shkruaja në mënyrë evazive dhe të përciptë, pa fakte konkrete, po të mos isha I bindur kategorikisht në këto që po ju shkruaj.

Jam përfaqësues i 30 trashëgimtarëve ligjorë të pronave të Omer Vrionit në Fier, ish themeluesi i qytetit të Fierit në vitin 1878, prona të cilat nuk na lënë t’i rregjistrojmë, duke rezistuar me të gjitha mjetet antiligjore në emër të “Republikës” dhe të “ligjit”. Iu mohohet e drejta e rregjistrimit të pronës trashëgimtarëve të një figure historike për shtetin shqiptar dhe veçanërisht për qytetin e Fierit, ku ai ka lënë gjurmë në kohë dhe kësisosj minimum që mund të bëhet për të është të respektohen trashëgimtarët e tij, thjeshtë duke zbatuar ligjin, asgjë më shumë se kaq.

Konkretisht, gjykata adminitsrtive e shkallës së parë Vlorë, me gjyqtar Astrit Shema, në vendimin nr.270, datë 27/02/2018, ka rrëzuar kërkesën tonë të ligjshme pë rregjistrimin e pronave të ish pronarit Omer Vrioni, si të pambështetur në ligj e në prova.

Në kundërshtim me ligjin, gjyqtari Astrit Shema ka bërë interpretim për sa i përket dispozitivit të vendimit nr.388, datë 30/07/1997për ish pronarin Omer Vrioni, objekt i kërkesë padisë sonë, për sa kohë që është shprehur qartë në arsyetim si gjykata e rrethit gjyqësor Fier në vendimin e datës 28/09/2015, ashtu dhe vendimi gjyqësor i Gjykatës së Apelit Vlorë më 5/04/2017. Këto vendime vinin nga shqyrtimi i dy vendimeve të mëparëshme të Komisionit të Kthimit dhe Kompensimit të Pronave të bashkisë Fier, të dhëna në favor të ish pronarit Omer Vrioni, ku konstatohet se atij i është njohur pronësia për një godinë si dhe për 78.772 m2 dhe i është kthyer kjo godinë dhe një sipërfaqe toke truall preh 8306 m2 si dhe kthimi I 17.200 m2 në shoqëri aksionere, pra një sipërfaqe toke e përgjithshme prej 26.506 m2, sipërfaqe kjo në të cilën është ngritur dhe funksionon fabrika më e madhe e vajit floriol në Ballkan.

Ne si trashëgimtarë të kësaj prone e njohim dhe e çmojmë iniciativën e lirë të biznesit dhe nuk kemi punë me këtë sipërmarrje gjigande të privatizuar në truallin tonë, por vetëm me truallin në fjalë, pronarë të së cilit jemi dhe dokumentat e plota të së cilit gjenden në Drejtorinë e Përgjithshme të Hipotekave Tiranë.

E thënë më shkoqur, gjyqtari Astrit Shema, duke dhënë një vendim gjyqësor arbitrar dhe të pambështetur në ligj, bëhet palë me juristin e zyrës hiptekore Fier z. Adriatik Hoxha dhe të përfaqësuesin e Avokaturës së Shtetit z. Elton Bicja, persona këto që gjenden në këtë proces gjyqësor në një pozicion të kundërligjshëm dhe në shkelje flagrante të detyrave të tyre institucionale.

Pasi ka thyer ligjin, duke mos e rregjishtruar pronën e 30 trashëgimtare t ë ish pronarit Omer Vrioni, në kundërshtim me shkresën e lëshuar nga Drejtoria e Përgjithshme e Hipotekave të Shqipërisë, që e urdhëron ta rregjistrojë këtë pronë, e thyen për herë të dytë atë, duke paraqitur në gjyq juristin në fjalë, i cili në bashkëpunim me avokatin e shtetit, të mbështetutur në mënyrë krejt të njëanëshme dhe në shkelje flagrante të ligjit nga gjyqatari Astrit Shema, urdhërojnë mosrregjistrimin e pronës së ish pronarit Omer Vrioni nga ana e 30 trashëgimtarët ligjorë.

Duket se një shtrëngim i madh e detyron gjyqtarin A. Shema të japë një vendim të tillë të pa mbështetur në ligj, siç detyron z. Adriatik Hoxha dhe z. Elton Bicaj, me sa duket, po për shkak të shtrëngesave të kësaj natyre, të dalin në një pozicion të kundërsligjshëm dhe në shkelje flagrante të detyrave të tyre institucionale.

Por kjo është çështja e tyre dhe jo e imja si avokat dhe përfaqësues i 30 trashëgimtarëve të ligjshëm të ish pronarit Omer Vrioni.

Çështja jonë është të kërkojmë me të gjitha rrugët dhe mjetet demokratike e ligjore të rregjistrojmë pronën e lënë nga i pari ynë, i cili ishte një person i nderuar që bëri aq shumë për Fierin dhe shqiptarinë.

Detyra jonë është të marrim kontakt dhe të kërkojmë ndihmë nga të gjitha instancat e shtetit të së drejtës,ku bëni pjesë dhe ju zonja ministre, që e keni obligim ligjor dhe institucional të verifikoni raste të tilla dhe t’i jepni fund praktikave abuziviste me ligjin dhe të drejtën, nga ana e atyre që e kanë për detyrë të japin drejtësi njëlloj për të gjithë.

Ky vendim është apeluar me datë 12/03/2018 pranë Gjykatës së Apelit Tiranë, për ndryshim vendimi.

Me respekt

Av. Sergjio Mazreku

Si dhe të gjithë trashëgimtarët ligjorë.   

VOAL – Biznesmeni tropojan Sahit Muja, në një postim në faqen e tij në facebook, shkruan se në Zogaj të Tropojës u zbulua një trup gjigant kromi, çka përbën një nga rezervat më të mëdha të kromit në botë.

Më poshtë postimi i plotë:

Live ne Tropoje. Endrra e pa imagjinushme ralitet. Pas 8 vitesh investimesh e sakrificave te medha arritem te kapim nje nder rezervat me te medha te kromit ne bote ne Zogaj te Tropojes. Nje trup gjigant qe do ti siguroje kombit Shqiptare miljarda dollare. Ishte privilegj i madhe te kem shkencetaret me te mire ne bote e biznesmen te klasit botrore qe konfirmuan kte masive kromi qe eshte nder me cilsoret ne bote. Te gjathe ata qe nuk heqen dore nga une e qendruan pas meje ju falenderoj per punen fisnikerine e besimin. Perulem me shume rrespekt per te gjithe stafin e vllezrit e mi qe si luane erdhen nga Amerikaper te bere te mundur kte arritje kolosale. Zoti e bekofte dhe bashkoftekombin Shqiptare.

Komisioni i Pavarur i Kualifikimit ka nisur procesin e vetingut për 36 gjyqtarë dhe prokurorë në të gjitha institucionet gjyqësore të vendit.

Procesi i rivlerësimit të gjyqtarëve dhe prokurorëve kryhet mbi bazën e tre kritereve, të pasurisë,  kontrolli i figurës dhe  vlerësimi i aftësive profesionale.

Në njoftimin e KPK thuhet:

Në zbatim të ligjit nr. 84/2016 “Për rivlerësimin kalimtar të gjyqtarëve dhe prokurorëve në Republikën e Shqipërisë”, të pikës 11 të nenit 3 dhe të pikës 4 të nenit 6 të “Rregullores për procedurat e zhvillimit të shortit në Komisionin e Pavarur të Kualifikimit”, më datë 15.03.2018 janë shortuar dhe kanë filluar procedurat e rivlerësimit për subjektet e rivlerësimit, si më poshtë:

1.            Artan Çupi Kryetar i Gjykatës së Rrethit Mat
2.            Dritan Seci Kryetar i Gjykatës së Rrethit Tropojë
3.            Emona Muçi Kryetare e Gjykatës së Rrethit Pogradec
4.            Enkeledi Hajro Kryetare e Gjykatës së Rrethit Tiranë
5.            Entela Shedula (Sorra) Kryetare e Gjykatës së Rrethit Kavajë
6.            Halil Vani Kryetar i Gjykatës së Rrethit Dibër
7.            Isuf Shehu Kryetar i Gjykatës së Rrethit Kukës
8.            Izet Kadana Kryetar i Gjykatës së Rrethit Pukë
9.            Joana Qeleshi Kryetare e Gjykatës së Rrethit Durrës
10.          Ornela Naqellari Kryetare e Gjykatës së Rrethit Lezhë
11.          Pashk Gjaci Kryetar i Gjykatës së Rrethit Përmet
12.          Roland Jaupaj Kryetar i Gjykatës së Rrethit Fier
13.          Esmeralda Çeka Kryetare e Gjykatës së Rrethit Lushnjë
14.          Skënder Haluci Kryetar i Gjykatës së Rrethit Vlorë
15.          Sulejman Kurti Kryetar i Gjykatës së Rrethit Elbasan
16.          Alketa Nushi Drejtuese e Prokurorisë së Rrethit Kukës
17.          Anton Martini Drejtuesi i Prokurorisë së Rrethit Shkodër
18.          Arben Pasho Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Gjirokastër
19.          Ardian Ylli Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Vlorë
20.          Ardjan Nezha Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Elbasan
21.          Artan Madani Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Kavajë
22.          Artan Shtrungza Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Tropojë
23.          Çlirim Shahini Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Lushnjë
24.          Donika Prela Drejtuese e Prokurorisë së Rrethit Durrës
25.          Dhorina Theodhori Drejtuese e Prokurorisë së Rrethit Korçë
26.          Edison Ademi Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Sarandë
27.          Elidjana Kasaj Drejtuese e Prokurorisë së Rrethit Pukë
28.          Eloida Goxhaj Drejtuese e Prokurorisë së Rrethit Berat
29.          Fatmir Lushi Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Fier
30.          Hysen Keta Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Përmet
31.          Hysni Vata Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Mat
32.          Petrit Çano Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Krujë
33.          Simon Pashuku Drejtues i Prokurorisë së Rrethit Lezhë
34.          Sotir Kllapi Drejtuesi i Prokurorisë së Rrethit Pogradec
35.          Shkëlzen Canaj Drejtuesi i Prokurorisë së Rrethit Dibër
36.          Zeqir Hodaj Drejtuesi i Prokurorisë së Rrethit Kurbi

Policia ka mbyllur grevën e disa ish-të përndjekurve që po zhvillohej në zonën e Komunës së Parisit.

Forcat e policisë kanë ndërhyrë gjatë natës dhe kanë nxjerrë me forcë ish-të dënuarit që kishin hyrë në grevë urie në vendin ku disa vite më parë u vetëdogj Lirak Bejko.

Sipas tyre, policia ka ndërhyrë me dhunë në orën 02:00 të mëngjesit dhe i ka shoqëruar për në komisariatin numër 2, ku më pas nuk janë lejuar për tu futur sërish në grevën që kishte disa ditë.

“Erdhën na morën natën, madje edhe pa këpucë. Na kanë keqtrajtuar në polici, na lanë të lirë në orën 08:00. Na e prishën dhe çadrën që kishim ngritur. Na morën zvarrë”, thanë ata.

Greva e urisë nisi 5 ditë më parë, pikërisht në vendin ku u vetëdogj ish- i përndjekuri Lirak Bejko, ndërkohë që kjo kategori po protestonte për të drejtat e tyre.

TIRANE- Financimi i partive politike në Shqipëri ka ngjallur dyshime sa i takon burimi të tyre. Gjatë ditëve të fundit janë rindezur debatet mes dy partive politike më të mëdha në vend, PD dhe PS sa i takon lobimeve jashtë vendit.

Ka një nen që i detyron partitë të deklarojnë shpenzimet dhe financimet, por kjo gjë deri më tani nuk është zbatuar.

Sa i takon akuzave të PS ndaj Partisë Demokratike për financim të dyshimtë nga një kompani ruse, analisti Fatos Lubonja tha në “Studio e hapur” në “News24” se, kjo është më shumë çështje politike.

“Kjo është tepër largvajtëse, mendoj e paprovueshme, megjithatë nuk përjashtohet që rusët si shtet i madh të kenë agjenturat e tyre, si amerikanët, italianët, etj. Por që të bëhet një financim i qëllimtë dhe të angazhohen ca rusë, për të financuar këtë çadër të protestës së PD që të destabilizojë Ballkanin, kjo është qesharake për mendimin tim. Megjithatë, mendoj se është e rëndësishme të diskutohet se ku i gjejnë këto parti paratë”, u shpreh Lubonja.

Në Shqipëri, statistikat tregojnë se 40-50 për qind e popullsisë jetojnë në kufirin e varfërisë. Studiuesit vlerësojnë se pjesa më e madhe e popullatës gjendet afër kuotave të varfërisë dhe çdo përkeqësim sado i vogël ekonomik, i shtyn ata në pjesën e poshtme të grafikut. Sipas tyre, matja e varfërisë reale nuk është bërë më qysh prej vitit 2012.

Qeveria dhe opozita diskutuan për disa orë në parlament mbi varfërinë dhe ndihmat ekonomike. Shqipëria ka sot nivelin më të ulët të të ardhurave për frymë në rajon dhe nivelin e pagave me të ulëta në rajon. Në shumë dimensione vazhdojmë të mbetemi një ekonomi e varfër.

Fjalimeve të zjarrta të politikanëve në parlament mbi varfërinë, studiuesit e ekonomisë u japin një përgjigje të thjeshtë: matja e fundit e varfërisë që është bërë në Shqipëri i takon vitin 2012 dhe ka afro 6 vjet, që ky vëzhgim nuk bëhet më, edhe pse është një detyrim ligjor. Studiuesi i njohur i ekonomisë shqiptare, profesor Selami Xhepa, thotë se studimi i munguar titullohet LSMS (Vëzhgimi i kushteve standarte të jetesës), dhe nuk është kryer më qysh nga viti 2012, kur sipas ligjit, kjo matje duhet bërë çdo 4 vjet për të fotografuar gjendjen dhe për të orientuar politikat kundër varfërisë.

“Statistikat e fundit të varfërisë, që mund t’u referohemi janë ato të vitit 2012. Matja tjetër e varfërisë duhej të ishte bërë në vitin 2016, por nuk u krye. Tani jemi në 2018 dhe po bëhet një periudhë pothuajse 6 vjeçare, që ne nuk kemi matur dinamikën e varfërisë. Nuk duhet harruar që këto kanë qenë dinamika shumë intensive, kur presioni i krizës globale ka qenë jashtëzakonisht i fortë. Kjo mungesë e kujdesit ndaj varfërisë ka bërë që shqiptarët të dekurajohen dhe të kenë një perceptim negativist sa i takon cilësisë së jetës dhe të ardhmes” – thotë zoti Xhepa.

Parlamenti diskutoi sot mbi ndryshimet në skemën e ndihmës sociale për famijet e varfëra. Qeveria dhe opozita shkëmbyen akuza për nënfinancimin e skemës me fonde të pakëta për të mbështetur këtë pjesë të shoqërië dhe për keqmenaxhim të fondeve dhe të skemës.

Zoti Xhepa thotë se pikërisht në 3-4 vitet e fundit, kur varfëria reale nuk matet më, pjesa më e madhe e popullsisë mendojnë dhe përpiqen të ikin. Sipas tij, janë larguar nga Shqipëria rreth 250 mijë vetë, duke u vendi i dytë pas Sirisë në luftë me nivelin më të lartë të emigracionit. Shqipëria, sipas tij, ende nuk ka përcaktuar minimumin e vet jetik, duke përdorur vijën botërore të varfërisë, që sugjerohet nga Banka Botërore me 2.5 dollarë në ditë për person. Kjo është nxjerrë si mesatare e të ardhurave nga tre vende të Afrikës subsahariane me të ardhurat më të ulëta në botë, por nuk është një matje reale e Shqipërisë.

“Kjo është e palejueshme dhe po të përdoren kritere më normale për varfërinë, më shumë se gjysma e popullsisë shqiptare janë në varfëri relative. Nëse përdorim kritere të njëjta me Maqedoninë dhe vendet e tjera të rajonit, del se një pjesë shumë e madhe e popullsisë jeton në varfëri. Elementi i dytë i dallueshëm në rastin tonë është se edhe masa e atyre që jetojnë pranë kufirit të varfërisë është shumë e lartë dhe vulnerabiliteti i atyre për të rënë nën nivelin e varfërisë është shumë i lartë” – tha zoti Xhepa.

Problemi kryesor mbetet të identifikohen grupet dhe shtresat në nevojë, detyrë që fillimisht iu la pushtetarëve vendorë, që abuzuan me listat dhe me fondet, duke përfshirë njerëz me njohjeve politike në prag fushatash zgjedhore.

Nga fondet e ndihmës sociale përfituan njerëz që nuk e meritonin, por skema e re la jashtë grupe vërtet në nevojë, por pavarësisht nga dy pamjet, thotë prof. Xhepa, fondi është shumë i vogël, dhe ata që marrin këto të holla nuk arrijnë asnjëherë të dalin nga varfëria.

Por edhe ata që lënë këto ndihma minimale, edhe kur punësohen, nuk arrijnë të dalin nga varfëria.

“Fatkeqësisht edhe ata që janë të punësuar vazhdojnë të mbeten në varfëri, sepse struktura e punësimit në Shqipëri është një punësim varfërues. Pagat në industrinë mbizotëruese të fasonerisë nuk mbulojnë as nevojat e mbijetesës së këtyre të punësuarve. Praktikisht edhe ato janë si në një skemë të ndihmës ekonomike. Nga ana tjetër gjysma e popullsisë jetojnë me të ardhura nga fshati, të cilat gjthashtu janë fare modeste. Pra, struktura e punësimit në Shqipëri është jashtëzakonisht problematike, sepse punësimi nuk është cilësor” – tha zoti Xhepa.

Ekspertët vlerësojnë se asnjë qeveri nuk i hyn me themel çështjes së varfërisë as për studim dhe as për ta zgjidhur me skema punësimi dhe pagesash dinjitoze.

Skema e re e ndihmës ekonomike u bë me kontroll të dyfishtë nga qeverisja qendrore edhe nga ajo vendore. Por mediat përsëri nxjerrin çdo ditë familje në mjerim, që nuk ndihmohen, dhe deri tani asnjë zyrtar vendor nuk ka mbajtur përgjegjësi, pse i ka lënë në atë gjendje.

Janë zbuluar emrat e anëtarëve të Komisionit Hetimor për dosjen Tahiri, i cili u ngrit me kërkesë të opozitës.

Ditën e sotme janë zbardhur edhe emrat e anëtarëve të PS në Komisionin Hetimor për Tahirin, ata janë; Ermonela Felaj, Klotilda Ferhati, Paulin Sterkaj, Pjerin Ndreu, Xhemal Qefalia dhe Bashkim Fino. Ermonela Felaj do të jetë dhe në pozicionin e nënkryetares së komisionit.

Ndërsa, kryetari i Komisionit Hetimor do të jetë Edi Paloka dhe anëtarët e tjerë të PD-së do të jenë Enkelejd Alibeaj, Myslym Murrizi dhe Flamur Noka. Po ashtu, nga LSI-ja anëtar do të jetë deputeti Endrit Brahimllari.

Për tri vite, 2017, 2018 dhe 2019 Kuvendi i Shqipërisë shpenzon plot 41.2 milionë lekë (të reja) për bileta avioni.

Sipas raportit nga ky institucion theksohet se në Kuvendin e Shqipërisë specifike është udhëtimi jashtë shteti për shkak të aktiviteteve të shumta ndërparlamentare të delegacioneve të përhershme në organizatat Ndërkombëtarë, të grupeve të miqësisë, udhëtimeve zyrtare, pjesëmarrja në Sesionet e AP të KiE-së, etj.

Për këtë është nënshkruar marrëveshja për blerjen e biletave me tre operatorë.

Tek kjo shumë e shpenzuar nuk përfshihen dietat për deputetët apo dhe akomodimi jashtë shtetit.

Në foto: Av. Sergjio Mazreku

Përzgjedhja e kandidatëve më të mirë dhe më dinjitozë, që do të lëvizin nga pika e ngrirjes reformën në drejtësi është një proces që duhet të zhvishet nga çdo fragment nepotizimi dhe reminishencë e kahjeve të politikës.

Pas katër seancave dëgjimore, Heral Saraçi u shkarkua nga detyra e komisionerit publik, që e kishte veshur atë me statusin e gjyqtarit të lartë në procesin e Vettingut.

.Vendimi i Komisionit të Posaçëm të Apelimit, konsiderohet i formës së prerë e për këtë arsye Saraçi i ka rrugët e mbyllura për t’u ankuar pranë autoriteteve brenda vendit. E vetmja gjykate tek e cila mund të ankohet njeriu që mbajti për nëntë muaj detyrën e komisionerit publik, është gjykata e Strasburgut..Gjyqtaret e komisionit të disiplinës i dhanë të drejtë gjyqtares hetuese, e cila sipas rekomandimeve të ONM evidentoi disa shkelje nga komisioneri publik.

Në pritje të emrit që do të zëvëndësojë të shkarkuarin, mendja të shkon tek ata që e kanë kaluar sitën verifikuese të ONM-së dhe kanë kredencialet me të larta morale dhe profesionale.

Njëri  ndër këta, që mund ta meritonte një besim të tillë, është av. Sergjio Mazreku. Jo vetëm për aftësitë profesionale, por dhe për shkallën e rezonancës publike që ai ka, për shkak të angazhimeve të tij diturore, me shkrime dhe analiza në mbrojtje të platformave që synojnë ta nxjerrin drejtësinë nga kthetrat e politikës dhe çdo lloj tjetër devijimi.

Serrgjio Mazreku ka mbaruar Fakultetin e Drejtësisë, Universiteti i Tiranës në vitin 2002, ciklin pesëvjeçar si dhe masterin shkencor, dega  Drejtësi, Akademia e Biznesit Civil Tregtar me rezultate të shkëlqyera. Ka punuar 14 vjet vetëm si Avokat, funksion të cilin vazhdon ta ushtrojë me përkushtim e profesionalizëm.

Sergjio Mazreku i ka kaluar të gjitha testet përzgjedhëse dhe verifikuese dhe është një figurë dinjitoze e jurispondencës shqiptare, qoftë për bagazhin dhe civinë profesionale, qoftë për kredencialet morale. Ai plotëson kushtet për komisioner publik, në bazë të rezultateve të shpallura nga Operacini Ndërkombëtar i Verifikimit.

Sot nuk janë dhe aq të shumtë në numër ata avokatë, gjyqtarë e prokurorë që përmbushin kriteret e një përzgjedhje dinjitoze për të ushtruar një detyrë të tillë kaq domethënëse për të çuar përpara reformën në drejtësi dhe av. Sergjio Mazreku është njëri prej tyre.

Avokat, publicist, autor librash, humanist në ndihmë të shtresave në nevojë, ai përfaqëson një nga zërat më seriozë të organeve të drejtësisë, në fushën e avokatisë dhe të së drejtës. Kjo për faktin se ai ndodhet gjithmonë në kërkim të përvojave të reja shpirtërore, në angazhime që lidhen me organet e drejtësisë, pjesë e të cilave ndihet si avokat, por dhe në angazhime të tjera që plotërojnë profilin e tij prej njeriu të veprimit, analisti dhe veprimtari shoqëror.

Në librat e tij në fokus janë investigimet për shtetin e së drejtës, për rolin e organeve të drejtësisë në pëshpejtimin e krijimit të një shteti model që të mbrojë dhe përfaqësojë në mënyrë dinjtoze dhe institucionale të drejtat qytetare të çdo individ të shoqërisë sonë.

Me analiza dhe shkrime studimore shteruese ai ka mbrojtur me argumente të fortë reformën në drejtësi, si një nga reformat më të thella dhe më pretenduese të këtyre njëzet e shtatë viteve tranzicion demokratik.

Nuk ka lidhje me asnjë spektër politik, pavarësisht origjinës së tij të djathtë, si pinjoll i derës së Mazrekëve, që lidhet me dy kreyqendra të shqiptarisë etnike, me Shkodrën që është vendorigjina dhe me Elbasanin, ku janë degëzuar shtrirjet e tij në kohë, me familjen historike të Aqif Pashë Elbasnit dhe Luigj Gurakuqit,  stërnip i të ciëve ai është.

Avoakt Sergjio Mazreku është një person human, që ka asistuar me qindra çështje gjyqësore falas për nevojtarët dhe të varfërit. Reflektimet e tij në shtypin e përditshëm për nevojën e reformimit të plotë të organave të drejtësisë, para se kjo reformë të hynte në agjendën e ditës së politikës dhe më gjërë, janë pjesë e kredove të tij intelektuale, profesionale dhe njerëzore.

Gjithashtu është sponsor i disa dokumentarëve historikë, që lançojnë figurat emblematike të historisë së kombit, ku në përvjetorin e njëqind të shtetit të parë shqiptar, Sergjioja ka financuar një pjesë të projketeve të bashkisë së Elbasanit për të përjetësuar në dokumentarë e libra ikonat e saj në këtë qytet e më gjërë.

Sergjioja është gjithashtu autor i tre librave politologjiko-analitikë ku fokuson probleme nga më të ndryshmet e më të spikaturat të politikës dhe tranzicionit të vështirë, libra që kanë pasur jehonë në qarqet publicistike, mediatike dhe politike shqiptare.

Kuvendi i Shqipërisë, qoftë pjesa e majtë, qoftë ajo e djathtë, nëse e kanë seriozisht zhveshjen e drejtësisë nga ndikimet e politikës, do ta kishin për nder që t’i jepnin një profesionisti si av. Sergjio Mazreku mundësinë e ushtrimit të detyrës së komisionerit publik, pasi individualitete dhe zëra të tillë premtojnë atë që synon reforma në drejtësi, e projektuar nga ndërkombëtarët dhe e mbështtetur fuqishëm nga mbarë opinioni publik shqiptar.

Ndërtimi i një godine të re për Teatrin Kombëtar është vetëm pretekst dhe mbulesë për projektin më të madh, deri tani, të betonizimit të qendrës së Tiranës, një bllok masiv ndërtesash, shumica e ndërtuar mbi tokë publike që do të tjetërsohet në favor të privatit. Ndërtesat do të shërbejnë si qendra tregtare, qendra biznesi, dhe banesash.

Exit.al ka siguruar planin e ndërtimeve në këtë zonë. Praktikisht, e gjithë zona nga rruga para Ministrisë së Brendëshme deri tek rruga para godinës së vjetër të PD-së, pra përballë qendrës Toptani do të ndërtohet, duke krijuar kështu, së bashku me ndërtesat ekzistuese Torre Drini, Gjergji Center dhe Eurocol, një bllok të dendur ndërtesash të larta. Projekti parashikon prishjen e ish-godinës së PD-së, madje edhe te ndërtesës së vjetër të njohur si Sarajet (edhe pse pronarët e kësaj ndërtese po i qëndrojnë ende trysnisë së Kryeministrit Rama përmes ndërtuesit).

Exit.al ka mësuar gjithashtu se do të jenë tri firma që do të zhvillojnë të gjithë bllokun: Fusha, Kastrati dhe Edil-Al. Ndërtuesi kryesori do të jetë Fusha shpk, që do të jetë edhe ndërtuesi i godinës së teatrit në shkëmbim të tokës publike.

Projekti i godinës së teatrit që ka bërë publike dyshja Rama-Veliaj është keqinformues. Duke paraqitur vetëm maketin e ndërtesës së re të teatrit, mbahen të fshehura të gjitha ndërtimet përqark saj.

Maketi i paraqitur fsheh faktin se më shumë se gjysma e territorit të tanishëm në pronësi të teatrit dhe Ministrisë së Kulturës do të tjetërsohet në favor të privatit për ndërtimin e disa godinave të larta. Projekti i paraqitur përfshin rrugica për kalimtarë dhe pjesë të gjelbëruara, të cilat nuk ekzistojnë në projektin që do zbatohet në praktikë.

Projekti do të përfitojë nga të gjitha lehtësirat fiskale që ka krijuar së fundmi dyshja Rama-Veliaj, përgjysmimi i tarifës së ndërtimit dhe ulja e TVSH-së për hotelet e shtrenjta.

Gjithashtu, pritet që për të shmangur të gjitha pengesat ligjore për këtë skemë krejtësisht të paprecedentë shkëmbimi midis qeverisë dhe privatëve do të duhet të ndryshohen ligje dhe me gjasa edhe miratim në Kuvend.

Pjesa më shqetësuese nga të gjitha është vlerësimi i kostos së ndërtimit të godinës së teatrit, e cila pritet që të fryhet përtej asaj reale për të justifikuar truallin publik që do t’i jepet privatit. Edhe pse në emisionin Opinion, Veliaj është shprehur se godina do të kushtojë 20-30 milionë euro, në praktikë ajo do të kushtojë shumë më pak—në dëm të cilësisë./Exit.al

Duke denoncuar në mënyrë të vazhdueshme krimin dhe drogën që ka pushtuar Shqipërinë, Partia Demokratike ka zgjedhur themelin moral të veprimtarisë së saj opozitare, por nuk ka ndërmarrë hapat që nevojiten për ta përkthyer atë në program qeverisës. Si pasojë është thelbësore që të ndërtohet “Plani i tranzicionit” si shtyllë e dytë e modernizimit të Partisë Demokratike, së bashku me “Laboratorin e sukseseve”.

Kur Partia Demokratike erdhi në pushtet në vitin 2005, unë nuk i kisha mbushur akoma 17 vjeç. E mbaj mend shumë mirë atë periudhë. “Me duar te pastra” arritëm të sjellim një frymë shprese dhe optimizmi në një situatë ku nuk garantoheshin nevojat më minimale të jetesës për qytetarët.

I mbaj mend, gjithashtu, njerëzit me të cilët bëmë rrugëtimin, fjalët që thoshin, fjalimet që mbanin, premtimet që bënin, vlerat që mbartnin. Mbaj mend të rinjtë e asaj periudhe, me zjarr në zemër e xixa në sy.

Mendonim që do ndryshonim botën dhe, botën tonë, Shqipërinë, e ndryshuam shumë në vitet që pasuan. U sigurua furnizimi me energji elektrike apo me ujë. U modernizuan rrugët duke mundësuar qarkullimin e njerëzve, zhvillimin e turizmit dhe të shkëmbimeve ekonomike. U firmos Pakti i Stabilizim Asociimit, u arrit integrimi në NATO.

U arrit, gjithashtu, shumë shpejt zhdukja e bandave që terrorizonin vendin, betejë që shumë pak persona mendonin se mund të fitohej. Në të kundërt, një betejë nuk u fitua përfundimisht, ajo që duhej fituar mbi të gjitha për shkak se ishte themeli moral i veprimtarisë sonë opozitare, lufta kundër korrupsionit.

Përse? Është një pyetje, e cila më ka ndjekur që atëherë. Përse njerëz me vlera të padiskutueshme humbën? Përse të rinj me ideale u dorëzuan? Ekuacioni është shumë i thjeshtë: vetëm një pyetje e duhur sjellë një përgjigje të duhur.

Një fillim përgjigjeje e kam gjetur mbas bisedave që kam pasur me babain tim dhe lidhet me fodullëkun e treguar nga një pjesë drejtuesish politik dhe administrativ të PD-së. Ky fodullëk qëndron në idenë se: “unë jam më i mirë dhe si pasojë nuk ka asnjë arsye që të mos i realizoj objektivat e mia kur të ngarkohem me përgjegjësi”. Qëndron pra, në idenë se fuqia individuale është e mjaftueshme dhe lidhet deri diku me “sindromën e shpëtimtarit”.

Në të kundërt, personat e korruptuar ishin dhe janë bashkë. Ky bashkim krijon një zinxhir të ndërthurur interesash të paligjshëm shumë të vështirë për t’u thyer.

Ne, më thoshte babai, nuk duhet të mendojmë asnjëherë se jemi më të fortë se ata. Ne duhet të mendojmë se jemi më të vendosur dhe të vetëdijshëm mbi situatën në mënyrë që në përfundim, të jemi më të përgatitur se ata.

Një vazhdim përgjigjeje gjendet tek fakti se gabuam duke menduar se kishim kundërshtar qeverinë e Partisë Socialiste. Politika asohere ishte (dhe fatkeqësisht është akoma) e mbizotëruar nga pasioni, i cili derdhej në sheshin publik ku konfrontimi i njerëzve dukej gjëja e vetme që kishte kuptim.

Një parti politike, qoftë ajo në opozitë apo në qeveri nuk ka kundërshtar një parti tjetër e as një grup njerëzish, ajo ka përballë saj një sistem. Më herët do e kuptojmë, më herët do mund të ndërmarrim hapat e nevojshëm për ndryshimin e tij.

Sistemi është një realitet shumë i ndërlikuar dhe i thellë. Ai përbëhet nga shoqëria dhe tërësia e institucioneve që të gjitha së bashku, nëpërmjet marrëdhënieve që kanë me njeri – tjetrin vendosin dhe përkufizojnë “normalitetin” në shoqëri.

Sistemi nuk ka një realitet të përcaktuar dhe të ngrirë. Në të kundërt, ai ka një gjeometri të ndryshueshme dhe shpesh shumë, a pak, të qëndrueshme. Ndonjëherë është e gjithë shoqëria që ndikon në përkufizimin e normalitetit e ndonjëherë vetëm një pjesë e saj. Ndonjëherë shteti e krijon normalitetin, e ndonjëherë thjesht e përkthen atë në akte juridike. Ndonjëherë disa institucione e shoqëri private zënë një vend të tillë sa që arrijnë të ndikojnë në përkufizimin e normalitetit për çështje të caktuara.

Sistemi duhet kuptuar qartë, ai nuk është as i mirë dhe as i keq, është neutral. Ne jemi të gjithë pjesë e tij, si pasojë, ai nuk mundet dhe nuk duhet luftuar, ai duhet ndryshuar. Duke ndryshuar ose ndikuar sistemin, ndryshojmë përkufizimin e normalitetit mbi çështje të caktuara dhe si pasojë sjellja e njerëzve do të ndryshojë.

Një fund përgjigja besoj se gjendet tek fakti që gabuam në kuptimin e zhvillimit të korrupsionit në vendin tonë. Ne menduam se korrupsioni ishte një fenomen, pra një shfaqje e diçkaje anormale ose e çuditshme në shoqëri, që lind nga veprimi i forcave të caktuara.

Si i tillë, forca e qeverisë nëpërmjet shumëllojshmërisë së mjeteve juridike (Kushtetuta, ligji etj.) që disponon duhet të ishte e mjaftueshme për ta mundur. Ky ishte për shembull rasti me bandat që terrorizonin vendin ku u arrit një fitore e madhe nga PD. Por, ky nuk ishte rasti i korrupsionit, sepse në çastin ku ne erdhëm në pushtet në vitin 2005 korrupsioni ishte bërë, në fakt, pjesë e plotë e normalitetit.

Shteti është vetëm një pjesë e sistemit. Nëse rrethanat nuk janë të duhurat, përdorimi i tij i mjeteve juridike nuk vendos dot normalitetin. Në të kundërt, në të njëjtën mënyre si flluskat spekulative në financë e ekonomi krijojnë një boshllëk midis normalitetit juridik dhe normalitetit të vërtetë.

Ne nuk na pengojnë ligjet, ligje kemi plot. Shumë prej tyre përmbushin objektivisht standardet më të mira europiane. Ne na pengon vetëdija për situatën dhe vullneti për ta ndrequr atë.

Korrupsioni atëherë, krimi dhe droga sot, njëlloj kanë depërtuar dalëngadalë ndërgjegjen dhe nënndërgjegjen e shoqërisë. Ndihmuar nga bashkëpunimi fatkeq i një pseudo elite politike dhe mos reagimit qytetar është bërë pjesë e normalitetit në vendin tonë.

Si pasojë, është thelbësore që PD të fillojë të ndërtojë menjëherë “Planin e tranzicionit” si provë e vetëdijes së saj përballë situatës në të cilën ndodhemi si dhe përgatitjes për ndryshimin e sistemit dhe zhdukjen e krimit e drogës që ka pushtuar vendin.

Këto objektiva duhet të shpallen kauzë madhore kombëtare, ndjekja e të cilave duhet t’i ngarkohet një Zëvendëskryeministri/tre. Kjo kauzë do të prekë një shumëllojshmëri fushash mbi të cilat duhet të ndërmerren masa të veçanta dhe të sigurohet në çdo rast koherenca e përgjithshme e veprimit.

E para në Ministrinë e Arsimit nëpërmjet përmirësimit rrënjësor të pjesës së “edukimit” të brezave që po vijnë. Duhet të krijohet vetëdija tek rinia shqiptare për rrugën që po merr vendi. Duhet të rindërtohet një bosht i ri vlerash ku banditët të mos shihen më për gjë tjetër veçse shkatërrimin dhe mjerimin që veprimtaria e tyre sjell. Duhet nxitur syri kritik i një rinie, e cila mbart brenda saj çdo ndryshim madhor për një vend.

E dyta në Ministrinë e Drejtësisë nëpërmjet hartimit të një amnistie të veçantë për personat që janë bashkëpunëtorë “jo substancial” në trafikun e drogës si për shembull personat që në mënyrë të drejtpërdrejtë ose të tërthortë kanë vënë në dispozicion tokat e tyre për trafikantët. Ne nuk mund të rishkruajmë historinë dhe nuk duhet të jetojmë me kokën mbrapa. Duhet të hapim një derë drejt së ardhmes në bazë të së cilës qëndron fryma dhe dëshira për të ecur përpara.

E treta në Ministrinë e Financave për shkak se rifitimi i fushës së humbur do kaloj pa asnjë dyshim nëpërmjet një faze tranzicioni mbështetur nga ndihma me karakter financiar të shtetit. Ne nuk mund të kërkojmë që brenda një dite çdo gjë të ndryshojë, – ndryshimi duhet shoqëruar. Ne, nëpërmjet ardhjes në pushtet, duhet të krijojmë kushtet që të rindezim një xixë brenda shoqërisë. Vetëm kjo e fundit mund të rindezë zjarrin.

E katërta në Ministrinë e Ekonomisë nëpërmjet rikrijimit të besimit të qytetareve dhe investitorëve në ekonominë shqiptare si dhe parashikimit të pasojave mbi ekonominë e ndryshimit të sistemit. Pasoja që do të jenë të sigurta për shkak të ngadalësimit të lëvizjes së parave të pista.

E pesta në Ministrinë e Brendshme nëpërmjet përgjigjes ndaj pyetjes ekzistenciale sesi një institucion kaq rrënjësor mund të luajë rolin e saj mbas instrumentalizimit që i kanë bërë prej kaq shumë vitesh politika dhe krimi.

E gjashta në Ministrinë e Mbrojtjes nëpërmjet luajtjes së një roli të ri në këtë kauzë kombëtare, më të veçantë, aktiv dhe strategjik në luftën ndaj narkotrafikantëve.

Sigurisht, këto elemente nuk janë shteruese dhe kërkojnë një debat shumë më të gjerë për të krijuar planin përfundimtar të tranzicionit, i cili së bashku me “Laboratorin e sukseseve”, do përbëjnë dy shtyllat që do shënojnë modernizimin e Partisë Demokratike.

Është thelbësore që sot, ne që përbëjmë brezin e ri të Partisë Demokratike, të marrim stafetën duke qenë të vetëdijshëm për arritjet e brezave të mëparshëm, por edhe të gabimeve të tyre që të jemi në gjendje të nxjerrim mësimet e duhura. Ne duhet të ecim me modesti përpara sfidës që na pret, të mos shohim armiq përballë, por një sistem të ri për t’u ndërtuar, ku të gjithë kanë rolin e tyre.