U mpira i teri në atë mëngjes në dhjetor
Ku lajmi më erdhi si pushkë habertare
Pikëllimi si dozë opiumi me pushtoi
Loti rebeloi nëpër sy përmes qepallave
.
Sikur më erdhën valët e tërbuar brenda meje
Atje tek Rini mes brigjeve ku ndalen anije
Akrepat e orës sikur ndalën pas një beteje
E në varg më dallgëzon krenari e dhimbje.
.
Pushoi zemra e poetit si në tërmet të pambaruar
Oh ato fjalë ishin si lulishte plot aromë
Befasisht pashë veten time kaq të ligështuar
Ah që s’ta dhashë lamtumirën nëpër lotët at muaj nëntori?
.
Shafran i hidhur m’u bë zemra dhe gjoksi
Një shkëmb i rëndë më rëndoi në shpirt
Ti ike ore mik, mes yjesh atje ku të priti zoti
Ike o Sejdi Berisha si meteor plot dritë
.
Vargjet tua kanë mijëra reze drite
Të kujtoj nëpër vite bash si bambi hyjnor
Mbete autori i librit “Njeriu “pa“ vendlindje.
Mbete si një ëndërr që përherë rrezaton
.
Në Pejë dua të të takoj te “Blini i poetit”
Atje ku gjethet e zverdhura shfaqen si rrudha
Në tavolinën tonë të lagur loti mbeti
Dhe librin “Kaq shumë vetmi” e lexoj te rruga
.
Do të më vish nëpër vite me mall si zë mistik
Pastaj do më ikësh si uji i Lumëbardhit
Diçka e rëndë më është ngujuar në shpirt
Pse ike pa lamtumirë, o mik me zë profeti.
.
Vargjet tua ndriçojnë për ne si meteorë
Kulturën e Pejës pikëllimi e thinj çdo natë
Ato kurrë s’do ti thajnë tufanet nëpër kohë
As dimri me plot borë nuk e zbardh.
.
1 dhjetor 2025