Arben Taravari , kandidati për president të Maqedonisë së Veriut nga koalicioni opozitar VLEN, thotë se e ka prioritet kryesor përshpejtimin e integrimit evropian të vendit.
“Në rast se fitoj në zgjedhje, çështja e parë që do të kërkoja nga mandatari për formimin e Qeverisë së re, pas zgjedhjeve, më 8 maj, do të ishte përshpejtimi i ndryshimeve kushtetuese, për përfshirjen e pakicës bullgare në preambulën e saj, që është kusht për bisedimet e anëtarësimit”, thotë Taravari në një intervistë për Radion Evropa e Lirë.
Ai thotë se nga Brukseli do të kërkonte garanci që nuk do të ketë kushte të reja për Maqedoninë e Veriut në rrugën e saj të integrimit në Bashkimin Evropian.
Si prioritet tjetër për Taravarin është edhe largimi i Maqedonisë së Veriut nga nisma “Ballkani i Hapur”.
Taravari, kandidati i koalicionit VLEN, në të cilin janë bashkuar partitë opozitare të shqiptarëve të Maqedonisë së Veriut, konsideron se karriera, siç thotë ai, e “pastër” politike, pa skandale dhe afera, është përparësi ndaj kundërshtarit të tij të drejtpërdrejtë, Bujar Osmanit nga Bashkimi Demokratik për Integrim.
Radio Evropa e Lirë: Zoti Taravari, pse qytetarët duhet të votojnë për ju, cili është avantazhi juaj ndaj kandidatëve të tjerë dhe ndaj kundërshtarit tuaj të drejtpërdrejtë, Bujar Osmanit nga BDI-ja?
Arben Taravari: Ne jemi shtatë kandidatë, nga të cilët pesë kandidatë janë maqedonas dhe dy janë shqiptarë. Konkurrenca, sinqerisht, në bllokun shqiptar do të jetë mes meje dhe zotit Bujar Osmani. Shpresoj që qytetarët të kuptojnë se kujt do t’i besonin për të udhëhequr vendin në pesë vjetët e ardhshëm. Qytetarët gjithmonë analizojnë fillimisht programin e një kandidati, çfarë mund të ofrojë ai për pesë vjetët e ardhshëm, cilat janë synimet e tij programore. E dyta është besueshmëria e kandidatëve. Mendoj se nuk kam skandale dhe afera në këto 7-8 vjet që kam qenë në politikë edhe si kryetar i komunës së Gostivarit edhe si ministër i Shëndetësisë. Në anën tjetër, kemi një kandidat që i ka vizituar të gjitha ministritë, ka qenë edhe në Qeverinë e [Nikolla] Gruevskit, e dini si ka përfunduar, pastaj ka pasur një rast në Prokurorinë Speciale Publike (PSP), rasti ‘Pacienti’.
Radio Evropa e Lirë: Si do t’i vazhdojë Maqedonia e Veriut negociatat me BE-në, nëse kusht mbeten ndryshimet kushtetuese? Cili është pozicioni juaj në këtë kontekst?
Arben Taravari: Tashmë është qëndrim i Bashkimit Evropian dhe i Komisionit Evropian se për t’i nisur negociatat, Maqedonia e Veriut duhet të bëjë ndryshimet kushtetuese. Dhe ky është një fakt i padiskutueshëm. E thashë edhe në qershor të vitit 2022, kur u miratua propozimi evropian për Marrëveshjen mes Maqedonisë dhe Bullgarisë – të gjitha ato negociata ishin jotransparente dhe jo gjithëpërfshirëse. Mirëpo, meqë është pranuar dhe ka kaluar në Kuvend, është fakt se nëse duam të fillojmë negociatat, dhe me sa shoh askush nuk thotë se ka një alternativë tjetër, do të duhet të bëjmë ndryshimet kushtetuese dhe të vazhdojmë rrugën evropiane të Maqedonisë së Veriut, sepse nuk ka zgjidhje tjetër. Nëse do të kishte opsione të tjera, atëherë mirë, mund të bisedonim.
Radio Evropa e Lirë: Partia më e madhe opozitare VMRO-DPMNE, në programin parazgjedhor ka mbrojtur heqjen e “balancuesit”, një mekanizëm për përfaqësim të bashkësive etnike në institucione. Cili është pozicioni juaj, a do ta mbështetnit?
Arben Taravari: “Balancuesi” ka nisur të zbatohet në vitin 2006, pikërisht nga VMRO-DPMNE. Shihni, përfaqësimi i bashkësive etnike në institucione të caktuara para vitit 2002 ishte skandaloz, dhe tani disi është barazuar. Mirëpo, “balancuesi” keqpërdoret, fatkeqësisht jo vetëm nga maqedonasit, por edhe nga shqiptarët, ndodh të keqpërdoret madje edhe nga qytetarët. Nëse mund të gjejmë një mekanizëm tjetër që do të marrë parasysh përfaqësimin e komuniteteve etnike, por edhe sistemin e meritave – do të thotë ata që janë të aftë, kur zgjedhim një maqedonas, le të jetë maqedonasi më i aftë, nëse zgjedhim një shqiptar, le të jetë shqiptari më i aftë. Në vendin tonë përfaqësimi etnik nuk është pengesë, aq sa është fakti që përfaqësimi partiak po mbyt sistemin, veçanërisht administratën. Jemi të hapur për të diskutuar për gjithçka, por duhet të ketë një mekanizëm që do të eliminojë ndikimin partiak dhe unë jam i interesuar për këtë.
Radio Evropa e Lirë: Si i interpretoni akuzat për ndikimin rus në Maqedoninë e Veriut?
Arben Taravari: Nuk do të thosha ndikim rus, sepse nuk di për ndikimin rus, nuk kam asnjë provë. Por, e di që ka një ndikim të madh serb në Maqedoninë e Veriut, kjo është e qartë, sidomos përmes “Ballkanit të Hapur”, ndikimi i Serbisë është i madh në shoqërinë maqedonase, po flas në përgjithësi. Duke marrë parasysh që Serbia ka marrëdhënie shumë të mira me Rusinë – ajo është shumë e afërt, ndoshta vendi më i afërt nga Ballkani Perëndimor që është me Rusinë – nëse ka ndikim rus atëherë mendoj se ndikimi rus kalon përmes Serbisë. Dhe se ndikimi serb në Maqedoni është i madh, ky është një fakt i padiskutueshëm, dhe këtë e kam thënë shumë shpesh. Kjo nuk dëmton vetëm maqedonasit apo vetëm shqiptarët, por shtetin në përgjithësi.
Radio Evropa e Lirë: Atëherë, kush mendoni se është promotori i ndikimit serb?
Arben Taravari: Shpesh them se e vetmja periudhë kur ndikimi serb ka qenë më i pakët në vend ka qenë periudha 1998-2002, kur në pushtet ishin Lubço Georgievski [ish-kryeministër] dhe Arben Xhaferi [ish-kryetar i PDSH-së]. Mendoj se kjo qeverisje 22-23 vjeçare e zotit Ahmeti, ndoshta jo drejtpërdrejt, ndoshta në mënyrë naive ose pa e ditur, por ka lejuar që të ketë një ndikim kaq të madh serb në Maqedoninë e Veriut.
Radio Evropa e Lirë: Cilat janë rreziqet e sigurisë së Maqedonisë së Veriut nga ndikimi i mundshëm rus apo, siç thoni ju, serb?
Arben Taravari: Ne jemi tashmë vend anëtar i NATO-s dhe ky është një parandalim i mirë, një parandalim i mirë për vendin. E shihni që gjithnjë e më shumë politikanë nuk mund të marrin certifikata të caktuara, veçanërisht ata që punojnë në strukturat e sigurisë së shtetit, që janë nën kontrollin e NATO-s. Nuk ka kontroll më të mirë sesa NATO-ja në uljen e ndikimit rus në vend. Pra, ne duhet të vazhdojmë të jemi anëtare e NATO-s, por duhet të përpiqemi të jemi edhe anëtare e Bashkimit Evropian. Sa më shumë të përpiqemi drejt Bashkimit Evropian, aq më pak do të jetë ndikimi, le të themi, nga strukturat që nuk e mendojnë mirë vendin.
Radio Evropa e Lirë: Si e vlerësoni luftën e deritanishme kundër korrupsionit?
Arben Taravari: Shikoni, mjafton të analizoni se si jemi renditur nga institucionet ndërkombëtare sipas perceptimit të korrupsionit. Jemi ndër vendet më të këqija në Ballkanin Perëndimor. Pse ekziston korrupsioni? Është pasojë e mosfunksionimit të shtetit ligjor. Thjesht, analizoni besimin e qytetarëve në sistemin gjyqësor… është dy, tre, katër, tetë për qind, që është shqetësuese, realisht. Çfarë duhet bërë? Reformat duhet të fillojnë me zell. Si mund të bëhen reformat? Vetëm me rotacion politik, vetëm me ndryshim pushteti.
Radio Evropa e Lirë: Si do ta përmirësonit situatën në këtë fushë nëse do të zgjidheshit president?
Arben Taravari: Transparenca është mënyra më e mirë për të rikthyer besimin tek institucionet e sistemit. Por, edhe ndikimi i presidentit, e dini, mund të ndikojë vetëm përmes sistemit gjyqësor, atje ku ai zgjedh anëtarë të caktuar të organeve që janë në sistemin gjyqësor. Njerëz profesionistë, të besueshëm dhe persona me kapacitete të larta morale duhet të delegohen nga presidenti.
Radio Evropa e Lirë: Në daljet publike, ish-bashkëpartiaku juaj Zijadin Sela ju ka quajtur “kukull e VMRO-DPMNE-së” dhe se punoni sipas urdhrave të saj. Pse pretendon në lidhjen tuaj me VMRO-DPMNE-në?
Arben Taravari: Unë dhe zoti Sela kemi qenë bashkë për dhjetë vjet. Nuk preferoj të them asgjë të keqe për të, sepse kemi 10 vjet bashkë. Ai mund të thotë çdo gjë…ne e njohim njëri-tjetrin shumë mirë. Jo publikisht, por edhe privatisht, nuk kam thënë asgjë të keqe, ky është karakteri im. Me njerëz me të cilët kam punuar për një kohë të gjatë, dhe nëse rrugët tona ndryshojnë, unë kam ende njëfarë respekti për të. Koha është prova më e mirë e shumë gjërave. Nuk kam qenë kurrë në jetën time kukull e askujt. Unë nuk e kam lejuar veten të jem kukull e zotit Sela, kështu që nuk mund të jem kukull e VMRO-DPMNE-së, apo e ndonjë partie tjetër. Pavarësisht se kështu mendon ai, koha do të tregojë se kush mendoi më mirë dhe qytetari do të tregojë se kush kishte të drejtë në rastin tonë kur u ndamë.
Radio Evropa e Lirë: A keni marrë ndonjë informacion se kush e la plumbin para derës tuaj?
Arben Taravari: Nuk kam marrë ende asnjë informacion. Fatkeqësisht nuk jam thirrur nga askush, as struktura policore dhe as institucione gjyqësore, të paktën për të ditur se çfarë ka ndodhur dhe si ka ndodhur. Kam ndërruar kamerat në shtëpinë time dhe kam vendosur kamera më cilësore që tregojnë tani dhe gjatë natës kur nuk ka dritë për të parë ndonjë lëvizje në shtëpi. Shpresoj që të paktën institucionet e sistemit të më informojnë për atë që ka ndodhur.
I kam hyrë kësaj pune vetëm që të mund të bëj mirë, për të ndihmuar fëmijët dhe nipërit e mi të jetojnë më mirë nesër në këtë vend ku jetojmë. Mund të them që karriera ime politike është nga fundi… Gjithnjë e kam thënë që dhjetë vjet në politikë mjaftojnë. Unë kam tetë vjet që jam në politikë. Shpresoj që në 2-3 vjet të lë pas meje një ekip të mirë që do të vazhdojë dhe me të cilin do të jem krenar, sepse ata do të jenë më të mirë se unë.
Radio Evropa e Lirë: Ju thoni mjaftojnë dhjetë vjet në politikë…do të thotë se nëse nuk fitoni zgjedhjet presidenciale do të tërhiqeni nga jeta politike?
Arben Taravari: Sigurisht, sigurisht. Nëse nuk i fitojmë këto zgjedhje, mendoj se kështu duhet të jetë. Kështu është në të gjithë botën perëndimore, kështu është në të gjitha demokracitë e zhvilluara. Nëse humbisni zgjedhjet, të paktën para autoriteteve partiake… edhe pse pati zhvillime të caktuara në vendin tonë, nuk më lejuan bashkëpartiakët të kaloja të paktën një zgjedhje. Dhe unë u thashë, kërkoj besim nga të gjithë ju. Nja dy cikle zgjedhore deri në 8 maj, nëse nuk fitojmë më 8 maj, unë jam këtu për të dhënë dorëheqjen, dhe nuk do të kishte asnjë forcë që të më ndalonte të jepja dorëheqjen nëse edhe të bashkuar nuk do të fitonim. Dhe kështu do të fitojmë.
Radio Evropa e Lirë: Kur thoni nëse humbim zgjedhjet, keni parasysh zgjedhjet presidenciale apo parlamentare?
Arben Taravari: Si presidenciale ashtu edhe parlamentare, sigurisht. Zgjedhjet presidenciale do të jenë tregues për zgjedhjet parlamentare. Pra, shpresoj t’i fitojmë pa problem.
Radio Evropa e Lirë: Përndryshe, do të jepni dorëheqjen?
Arben Taravari: Ashtu do të ndodhë.
Radio Evropa e Lirë: Cilat do të jenë tre hapat e parë që do të ndërmerrni nëse ndodh skenari tjetër, pra nëse fitoni zgjedhjet për president të Maqedonisë së Veriut?
Arben Taravari: Nëse i fitoj zgjedhjet, gjëja e parë që do të bëja do të ishte të shkoja në Bruksel dhe të kërkoja nga politikanët evropianë që të na japin garanci se për vendin nuk do të ketë kushte të tjera për të vazhduar rrugën evropiane. E dyta, kush do të jetë mandatari i ardhshëm, do ta thërrisja, sepse duhet t’i jepet mandati për të formuar Qeverinë, do t’i kërkoja të më jepte një dinamikë për ndryshimet kushtetuese që t’i nisim sa më shpejt bisedimet, që Bukuresht i vitit 2008 të mos përsëritet. Dhe gjëja e tretë, do t’iu kërkoja partive politike dhe Qeverisë që të largohen nga nisma “Ballkani i Hapur”, sepse nuk ka mbetur askush përveç vendit tonë dhe Serbisë.
Përgatiti: Isuf Kadriu
Sali Ramadani-Uskana
&Kabineti…
RAMIZ KELMENDI-INTELEKTUAL SPECIFIK DHE “SHKËNDIJA” (BeÇBaKoShB-a)
(-“Besëlidhja për Çlirimin dhe Ribashkimin Kombëtar të Shqiptarëve të Ballkanit”)
– Njeri,gazetar-publicist,prozator-romansier,personalitet universal…
Pas shkuarjes në amshim të ca nga personalitet më të njohura dhe më të lidhura,për të cilët kemi shkruar më shumë artikuj,por edhe art.-komente deri në rreth 30 faqe tekste studioze shkencore-publicistike-zhurnalistike,duke filluar që më parë,në ndërkohë dhe më të fundit,që nga sekretari gjeneral dhe traineri shumëvjeçarë i Federates Sportive të Shenjëtarise së Kosoves,ushtrues dhe pjesëmarrës sui generis i UÇK-se,sidomos në Krahinën e Llapit,Sulejman Ramadanit,i mirënjohur edhe me nofkat autoritative si Sulë Kërçova dhe Sylë Kosova,duke i ushtruar edhe gjeneralët e luftës dhe shndërruar edhe vetë në hero kombëtar,më parë edhe më pas,(ri)kujtuam: Mentor Allajbegun,Teki Dervishin,Isa Bajçinen,Hajriz Demakun,Fitim Domin(i mirënjohur si “Mixha Ramë”),Mahmut Hysen,Ramadan Polluzhën,Ibrahim Kelmendin,Agim Ramadanin,Fatmira Çelikun, …,deri te kater akademiket:Esat Stavileci,Pajazit Nushi,Mark Krasniqi,Hazir Shala,Zef Mirdita,Fisnik Maraku,sidhe më të rinjtë tjerë:Almir Aliu, Arbënor e Astrit Dehari…,më në fund edhe Ramiz Kelmendi,me dëshirë që të jetë i fundit (sic?!).
Pas (ri)botimit në dhjetra media të shkruara dhe elektronike,si artikuj dhe art.-komente,kryesisht nga aspekti shkencor-publicistik-zhurnalistik,në mënyrë tejet specifike,duke ua lere vendin gazetarëve të rregulltë,botuam për raste tejet specifike nga aspekti sui generis,si preokupime,me rëndësi jetësore,duke e lidhur gati kryekeput me çeshtjen shuëe specifike të angazhimeve jetësore për çështjen shumë të koklavitur,shumë të vështirë dhe me aspirata,dëshira,përkushtime dhe realizime deri në rastin më të mundshëm profesional…
Kështu do të veprojmë edhe në rastin konkret rreth kalimit në amshim të njeriut patriot,gazetarit-publicist,shkrimtarit-romansier e prozator,përkthues,redaktor e udhëheqës i më shume gazetave dhe revistave,njeri ndër pajtimarët më të shquar të gjaqeve,deri te organzimi dhe realizimi i gazetarisë së pavarur etj.,etj.
1. Njohja dhe përceptimet qysh në moshët më të hershme
edhe nga të gjitha llojet e organizatave të shkrimtarëve,deri te pavarërimi dhe emri final i Lidhjes së Shkrimtarëve,kur edhe e vërejti depatin e autorit,sidhe rëndomë, krahas leximeve,por edhe recitimit të poezive në Kosovë,në të gjitha trojet shqiptare dhe deri në botën e jashme,duke përfshirë edhe Amerikën Kryemike të të gjithë shqiptarëve…
2. Nje rastin konkret,pasi e kishim filluar orvajtjen për aplikimin e gjuhës letrare shqipe, fillimisht në Shkup,në Prishtine hëpërhë orvajtje për “hasjen e sharrës në goxhkë”,kur pas diskutimit për këtë “risi” gjithëkombëtare shqiptare,mu në tubimin e rregullt vjetor të shkrimtarëve,kur si bashkëkryesues me kryetarin Esad Mekuli,por edhe komandues,me Filipoviçin në kryesi të punës,por kryekomandant, po nga kryesia reagoi ashpër Sinan Hasan(o-vici),duke u kërcnuar deri në arrestim,pse(s’)duhet të kemi urgjentisht nj[ gjuhë të përbashkët letrare shqiptare,po të mos reagonte me mençurinë dhe pjekurinë e njohur prafeiisonale,Prof.Anton Çetta etj:,me sentencën e tij të njohur dhe sterotipe “…ky djaloshi ndofta e tha si ashpër,por një ditë edhe në Prishtine e Kosovë,duhet të kemi një gjuhë të unifikar shqipe”,rast të cilin edhe tani me i ndjeri,Ramiz Kelmendi e mirëpriti me entuziasëm, duke më mbetur,me shumë kujdes,por edhe me respekt për tërë jetën!
3. Pas orvajtjeve të para në Shkup (sic?!),qysh si nxënës-normalist,tentimit që nga vendlinja e në më shumë kryeqendra të shteteve fantome,buke përfshirë edhe QytetZiun,famëkeq,pikërisht,ditën e premte,më 25 Nëntor 1960,për t’i pritur një ditë kremtimet jubiliare të 28 Nëntorit në kontinuitet, pikërisht më 1-vjetorin e parë të saj,më 25.11.1961,pasi,pas sukseseve briliante gjithëkombëtare shqiptare,me qendër fillestare dhe me iniciativën në lokalet më prestigjioze në Zagrebiensis Universitas Studiorum,pasi me angazhime titanike e patëm pagëzuar formalisht si Shoqatë Letrare,me emrin simpolik dhe të bujkur “Shkëndija”(në shumës-sic?!),pra “formalisht”dhe përkohësisht,realisht dhe filozofikisht edhe më mirë e më drejtë:”Besëlidhja për Çlirimin dhe (Ri)bashkimin Kombëtar të Shqiptarëve të Ballkanit” (shkurtimisht:”BeShBaKoshB-a”-“sic?!),për të vepruar me vend dhe me mend ,por edhe evituar me plotë sukses pengesat, asgjësimin e saj dhe veprimtarisë filozofike për të vepruar,rëndomë,ne sistemin e “dyshit”, duke i ikur me sa fuqi dhe filozofi,”treshit” të keqnjohur komunist dhe antishqiptar!
4. Kur pas një pune shumë të frytëshme dhe me shumë sfida,pengesa,peripeci dhe përndjekje të pjesës dërrmuese të shqiptarëve,kinse në emer të “Shkëndijave”,kur për merita të jashtëzakonshme në ato momente të vështira dhe dramatike,por edhe heroike,pas një aktiviteti mase titanik njëvjecar “Shkëndijasit” e meritonin ta bëjnë edhe nje sfiedë të madhe hitorike,kinse në emër të tyre,u përcaktuam për një solucion filozofik dhe “Shkëndijasit” u pajtuan unanimisht,që,me rastin e aktivitetit aq të bujshëm,kinse të Shoqates Letrare”,u përcaktuam për zgjedhjen e Esad Mekulit për kryetar nderi të saj (sic),në të cilën ai personalisht,duket,se nuk pati kurrajo,si i përndjekur sui generis,dërgoi në ato kohë të vëshitira,si përfaqsues legjitim dhe reprezentativ,në emër të shkrimtarëve (sic?!),Ramiz Kelmendin,duke menduar se është më pak i ndjekur,por më shumë i guximshëm (sic?!), me pretekst se Esadi ishte”tejet i zënë”dhe nuk erdhi personalisht (sic?)…
5…Ishte pra njëvjetori aq i frytshëm,aq heroik dhe historik i përvjetorit të parë,me 25.Nnntor 1961,kur pas themelimit aq të suksesshëm,me aq sfida,të paptritura dhe rreziqe,pas referatit,kinse “letrar”(vetëm 5 vetë,nga një vjershë,pra simbolikisht dhe filozofikisht-sic?!),pra formalisht,u shndërrua në patriotik dhe pritej që Ramiz Kelmeni ta përcjellte këtë tubim historik në emër të Esad Mekulit..,për shkak të respektit të jashtëzakonshëm…
6… Kur pritej që të fillonte prozimi i parapërgaditur edhe për shkaqe të modestisë së kryethemeluesit dhe kryeautorit të parë,nga ana e masës së pacaktuar,i habitur nga suksesi,por edhe euforizmi i madh,para se ta bënte dikush nga masa propozimin,siç e parapërgaditëm,qofëe edhe formalisht me rastin e emërtimit para një viti(pra me 25.Nentor 1960),me pretekst histotrik të 28 Nëntorit me program të rregulltë jubiliar,por edhe sfidues-sic?!),fillimisht si “Shkëndija” (lexo sërish “BeÇBaKoShBa” historike),Ramiz Kelmeni,duke qenë i përcjellur dhe habitur, duket nga një “gezatere”,me ose pa thojza,kroate,a ndofta edhe serbe(nëse ajo është gjallë mund të identifikohet,ndofta edhe nga ish-“Shkëndijasit” e shumtë të tjerë të kohës-sic?!),si rrallëherë,pra e “huaj”,Ramizi u “falenderua”në emër Esad Mekulit, shkrimtarëve dhe “Jetës së Re”,duke e pasur me dije,por pajtuar unanimisht,u falencferua ne emer te Esadit,duke u habitur të gjithë,por edhe sfiduar gjendjen aq delikate…
7. Këtë mrekulli të shekullit,në vend të lapsusit,në vend që ta “propozonte”, dikush tjeter ose edhe i orgonizuar nga njëri ndër patriotet më të devotshem,si psh.Dr.Lush Daka,si patriot i madh dhe shkrimtar-romansier i parë shqitar në ish-Jugoviq,edhe me romanin”Këtheu Manushe”,(ribotuar edhe në Flaka”, “Zëfi”…etj.,në atë kohë,e jo kinse i pari,pra shumë më vonë,kinse ai farë ”shkrimtari”,falsifikator(Sinan H.),i përgatitur,përmirësuar dhe ndrequr,nga Esadi,Vehap Shita etj.,siç shkruan edhe në njërën nga veprat e tij shkrimari etj.Halil Kajtazi,se”romansieri i parë shqipar në ish-Jugosllavi,sikurse edhe i së paku dy romaneve tjera,mëvonë,është Dr. Lusha Daka e jo…”, për të vazhduar me evokimet…e “Shkëndijasëve(BeÇBaBoShB-a),ndofta edhe Zef Mirdita,sekretari gjeneral me metita të veçanta,ose,më pas edhe kryetari në vitin tjetet të aktivitetit,me vone Rektor i Universitetit Historik,gjate Luftës së UÇK-se,Ejup Statovci,duke i ikur deri në pakufi, që mos ta bente si propozim provokativ,i “mirënjohuri” kalonel,me vonë gjeneral katastrofda-B.T.,duke mos e merituar t’i theksohet as edhe emri i plotë,sado me prapashtesë të huaj(sic?!),autori sfidoi,duke e propozuar urgjentisht personalisht dhe pritur me duartrokijte frenetiek dhe me ovacione masën e bjerë,duke u entuziamuar, por edhe trishtuar edhe vetë propozuesi i emrit të Esad Mekulit,Ramiz Kelmendi,i cili u “detyrua” të shkonte urgjentisht me “gazeteren” e paftuar,por të imponuar(sic?!) të “Shkëndijave”,me shpejësinë më të madhe,e beri personalisht autori,dhe “habia”u përmirësua me shpejtësinë më të madhe,por Ramizi,duket i përcjellur nga “gazetarja”,me ose pa thojza,e bëri personalisht dhe masa u ngrit në këmb me duatrokitje spontane frenetike me ovacone, sikurse edhe herët tjera!
8.Ramizi ishte i paradestinuar që të “ikte’si rrufeja,duke mbetur edhe “gazetarja” me “gishta në gojë”,për të na përcjellur deri në fund,edhepse,supozojmë edhe sot(sic?!),se nuk e njihte gjunën shqipe,por mund ta kuptonte qëllim ndikush edhe mund të ia përkthenet me automatzëm,ose sqaruar më pas (sic?!),që, te mos e percjellte ecurinë e tubimit deri në fund dhe përfunduar tubimi me suksesin e duhur që me kohë dhe detura e “Shkëndijasve” u realizzua me suksesin e pritur,pra Ramizii përcjellur këmba-kembes dhe në kontinuitet,duke pasur kujdesin më të madh,por edhe trishtimin,për çka, Esadi nuk “guxoi” të vinte as edhe pas ca javëve,viteve…,as edhe kurre,(sic?!),por vetem dikur me vonë me presion “zyrtar”,të imponuar nga Prishtina dhe QytetZiu dekada me radhë me presione zyrtare,i detyruar që në vend të falendermit edhe personalisht për atë respekt historik(sic?!),pas atij në emer te Ramiz Kelmendit,.,u “detytrua”,bile mendo ti (sic?!)i “kritikonte “Shkendihasit” heroik,edhe ne emër dhe në prani edhe të Hasan(-o-viçit-mendo ti),me “reagimin se:”Çka dëshirojnë ata të “Shoqates”…” (sic?!)të kallin në tërë Kosoven e Metohine (sic?!)”,por kur njëri nga funkcionret e tanishëm,iu drejtua personalisht kryetarit të LS të Kroacisë, Stanko Pedecit,atdhetar i devotshëm dhe mik e idhtar i shqiptareve dhe personalisht të Kryetarit të Pare Historik të “Shkëndijasëve” (lexo: “BeÇBakoShB-a”sic?!)duke iu thënëbile edhe kërfcnuar,që te gjitheve dhe mbetur me goje hapur (shpresojme se është ende gjallë(sic?!),bile në gjuhën populloren kroate:”Kaj?! Kaj?!Zakaj?!”(Çka?! Çka?! Për çka?!”),duke u habitur,trishtuar dhe shtuar: …“Shkëndija” është krenatia jonë dhe shqiptare” (kroati tha:”allkanska” e jo “shiptarska”-sic?!),në mesin e rreth 50 klubeve,shoqatave dhe asociacioaneve tjera dhe me të mburet e tërë bota?!…”,përfundoi kroati zëmadh dhe shqitarucave të Prishtinës etj.iu dha një mat të ftohtë histork!…
9… Pra,…Esadi,Sinan(o-viçI),e tere UDB-ja mbeti me gizhtat në gojë,ndërsa njeri nder kashkepunëtorët tanë më të devotshëm,me të cilin në mes të Prishtines u takuam këto ditë dhe e lamë një takim pë evokime sa më të shpejta për këto dhe raste të tjera autentike,me fjalët e sakta të Esadit, pranishëm si rastëssisht,duket,në atë takim tejet “zyrtar” shqiptaro-kroat(sic?!) etj.,duke përfëshireë po atë ditë edhe plotësime nga Ramiz Kelmendi,siç e planifikuam (sic?!)por kalimi në amshim e pamundësoi,për ta konkretizuar,pa te…por vetëm me mikun tonë të vjeter:GJ.G.(për tu identifikuar një dite me lejen e tij-sic?)…
10. Rreth pernjekjeve,kujdesit dhe ikjen se me te keqes,me shumë sfida dhe suksese të Ramiz Kelmendit,qoftë duke u “solidarizuar”,kinse me dhjetra “shqiptarica”,bile edhe studentë(sic”),njëra edhe shumë e njohurf (mund edhe ëe identifikonet me emër dhe mbiemër të plotë,nëse do të pajtohej ajo personalisht(sic?!],të cilën edhe e njihnim bashkekarrisht me Ramizin,pra për kinse “dashuriçka”me publike,pa neve bashkërisht (sic?),sikurse edhe duket po atë ditë edhe me dikend rreth grindjes së madhe me një udbovac kinse “shqiptar”,ta konkretizojmë,sepse e dinë që të gjthjë edhe publikisht,si “gazetar” dhe “redaktor”,bile bashkpunetor tejet sekret i UDB-së,i njohud nga të gjithe(sic?!),Adem G.(lexo:Hajvani?!)..,të cilin e zbuluam edhe personalisht, ndërsa Ramizi në një takim rasti në praninë e tij,kur u ndoz salla pse u shkrua për peripecitë e tij dhe ëe popullit në “Rilindje”,se në Shkup më nuk guxonte aq edhe shumë i përndjekuri nga Dibra e Madhe,si gazetor shumëvjeçarë”,ai iu atribua këtij të fundit,por Ramizi e zbuti gjendjen e acaruar,duke u kërcënuar,ose edhe sfiduar:”Mos më detytroni ta thirrë Xhevdet Hamzën)…(pra “Ministrin” e Policie së Kosovës”(sic?!), kur ishte duke u kallë Redaksia e Botimeve të “Rilindjes: flakë e zjarr!…
9… Ramiz Kelmendi e “zbuti” situaten deri ne evitimin e gjakaderdhjes me sfiden e madhe krijuese universale dhe autoritative deri ne nivelin me te larte profesional (sic?!)j…
11. Ne nderkohe,kur erdhi radha e pajtimit të gjaqeve,Ramiz Kelmendi,krahas Prof.Anton Çettës me shokët e shumëe,ishte në radhët e para të angazhimeve permanente
në kohët më të vështira të pajtimit të gjaqeve,e cila,në radhë të parë,kishte kararaker kombëtar histotik…
12. Edhe nje detaj nga Shkupi,konkretisht Tetova: Kur gjatë okupimit dhe dëbimit të mbi gjysmëmilionësh qytetarë nga gjithë Shqiptarët(krahas po aq nga Shqipëriza Jonë e Dashur etj.),mu në mes të Tetovës,në ato ditë te kobeshme,do të mbetet për jetë fjalimi (edhepse e pranoi edhe këto dite, se ka ditur të shkruaj,por edhe jo edhe të flasë si orator(sic?!),duke na emocionuar personasht me mijëra shqiptarë në Tetove etj,duke thenë edhe:”…Une jam shkolluar kryesisht që nga fillorja e deri në Universitet në atë gjuhë të huaj armike,por,q nga DITA E SOTME, B E T O H E M PËR FALËN E NDERIT SHQIPTAR, SE KURRË MË NË JETË AS EDHE NJË FAJALË TË VETME,NUK DO TË FLAS NË ATË GJUHË ARMIQËSORE?!)”…
13.….Duke qene i orientuar me kohe,si idhtar i zjarrtë edhe i Ramiz Kelmenin,për aplimimin e gjulës letrare shqipe të unifikuar,pas mos përmbajtjes së të birit të tij,Migjenin,në letrarishten e onifikuar shqiptare,me emrin e shkimtarit të madh dhe adhurues i flaket qysh në ato kohë të vështira i letrarishes,duke mos ia imponiar,besojmë, birit të tij,“kosavarishten” e tij tejet diskuta,bile edhe të vetme në tërë botëmn shqitare(sic?!),më hollësisht,me ndonje rast tjetër,më të përshtatshëm dhe më dinamik!…
14. Për Ramiz Kelmenin ka edhe momente tjera edhe nga përjetimet, bisedat,evokimet dhe hollësitë e kryeautorit,të cilat edhe në mënyrë më konkrete,nëse arrim në kohë,mund të elaborohet si pjesë e veprës monumontale dhe të plotë rreth të 30 personaliteteve më të njohura,krahas rreth 100 veprave të botuara dhe në përgatitjen definitive (sic?!)për të cilët kemi (ri)botuar edhe këto vitet e fundit,me deshirë që të mos kemi rast dhe nevojë të shkruajmë për raste të tilla dhe të ngjajshme tragjike!…
Me dhembje të thellë për personalitetin polietrik dhe madh shqiptar,Ramiz Kelmenin,duke e përkujtuar dhe mos harruar për jetë të jetëve!
SALI RAMADANI-USKANA
(ish-Kërçova aq e dashur edhe për Ramiz Kelmenin e paharrrueshëm…
& Kabineti:Koautore Eksperte Profesioniste…
Df.Gjen.Akad.Prof.Dr.Ribash Shqipta-KIMRIA-S.Dafaziasha-I.Pellazgia-I.Saliu-R.Shabani-R.Abazi-I.Piashuku…
………………….
PS:Lexoni,përktheni dhe përcjellni në të gjitha mediat e shkruara dhe elektronike shqiptare dhe botërore,për shkak të pengesave të 33 shteteve mafioze,ndër të cilat,sidomos,FYROM-i sllavo-m.dhe shqiptarucat mjerana në zhbërje e sipër.
………………………………………………………………………………………………………
Sali Ramadani-Uskana
&Kabineti…
SI DUHET TË ZGJIDHET PROBLEMI I ÇAMËVE DHE ÇAMËRISË?
(-…Arvanitase-ArbëroreShqipëriare)
E kemi(ri)botuar edhe në ca raste të tjera se si duhet të zgjidhen problemet më kruciale.me të cilat është ballafaquar,ballafaqohet dhe do të ballafaqohet:Populli dhe Kombi Shqiptar i ndarë në gjashtë shtete,në dy me shumicë absolute shqitare (në Shqipërizën Tonë të Dashur dhe në Republikën e Kosovës Martire) e treta nën okupimin e FYROM-it sllavo-m.,poashtu,realisht,me shumicë shqiptare,por ende të pa verifikuar nga shumica e shteteve të rruzullit tokësor nën Mal të Zi,Kosovën Linfore (me Preshevë,Medvegje dhe Bujanoc),të okupuar nga shumica shqiptare nën QyteZi,me Çamëri-Arbëri(Shqipëri)të dëbuara,asimiluara,poashtu me rreth gjysmë përbërjeje numerike shqiptare,duke mos e harruar në këtë kontekst edhe Mërgatën dhe Diasporën shumëmilionëshe shqiptare,duke filluar që ga Turqia,Italia (me Kalabri e Dsiqeli,Dshtet e Bashkuara Ametrikane,me Kanada,Saustralinë e Latrgët,por edhe Afrika dhe Azia,të cilat do të ishin rreth 50 milionë,dhe të cilët me më shumë,ose më pak e ndien veten si shqiptarë,por edhe rreth po aq te asimiluar më shumëose më pak,se paku me dell,me rrënjë,me gjen shqiptarësh!
Duke e shqyrtuar në këtë kontekst dhe me këtë rast çështjen Çame-Arvanitase (Arbëtore-Shqiptare),duke u përcaktuar para ca viteve bashkërisht,sidomos në një tubim shkencor dhe letrar në Prishtinë dhe Prizren, me sivëllezërit tanë të atyre trevave,sidomos me njërin nga miqtë e mijë sivëllezër,momentish me punë në Gjermani dhe me prejardhje nga Greqia,me të cilin i kemi zhvilkluar ca korresondenca vëllazërore pas takimit shkencor dhe letrar para ca viteve në dy qendrat e theksuara më parë,u patëm dakorduar bashkërisht që ta hekim nga fjalori i shqipes termin joadekuat”arvanitas,duke u përcaktuar për atë, fillimisht:”arbëror” dhe definitivisht “shqiptar”,pra të kombinuar:”Çamë-Arbëror(shqiptar).
Edhe më konkretisht:
Si të zjhidhet çështja shumë delikate,shumë sensibile,shumë e nfieshme Çame-Arbërore(Shqiptare)?
Mund të ketë edhe qëndrime dhe obervime për nyensa edhe ngamë të ndryshmet, por,nga aspekti i mirëfilltë shkencor,në esencë duket të ekzistojë vetëm një parim themelor edhe për zgjidhjen shumë të vështirë çame-arbërore(shqiptare).
1 Çështja çame -arbërore(shqiptare)edhe injoranti më fanatik duhet ta kuptojë se kjo është e pazgjidhur!
2. Do të ishte parësore që çështja çame-arbërore(shqiptare)të zgjidhet,mundësisht,por jo edhe me çdo kusht,në baza paqësore.
3. Shqiptarët kurrë në historinë njerëzore nuk kanë qenë agresivë,por vetëm në mbrojyje,bile të domosdoshme,pasi në kontinuitet kanë qenë,janë dhe do të mbeten paqësorë deri në instancën e fundit,sepse,ata,i kanë dashur,I duan dhe do t’i duan fëmijët e tyre,si sytë e ballit!
4. Definitivisht,sikrse çështja gjithëkimbëtare shqiptare në përgjithësi,në këtë kontekst edhe ajo Çame-arbërore(shqiptare),deri në instancën e fundit,duhet t’i përdorin të gjitha forcat mendore,profesinale dhe logjike,fillimisht,në baza paqësore,por në rast nevoje edhe të gatshëm për t ëgjitha sfidat e mudëshme,që në rastin e fundit të jenë të gatshëm dhe të veprojnë unanimisht,sikurse edhe gjatë gjithë historisë së tyre të lavdishme, duke mos i dhënë as edhe rastin e fundit kurfarë agresori eventual,duke i përdorur të gjitha forcat kadrovuke dhe materiale,me mençuri dhe shpejtësi marramendëse, duke mos i marrë asnjë agresori eventual,as edhe shansën minimale për fitore,por për të asgjësuar shpejtë,energjikisht dhe me gjakftohtësi e mençuri deri në zgjidhjen e plotë,pa u shërbyer me mjete të palejushme dhe të pajustifikueshme,duke filluar,por jo edhe keqpërdorur metodat e ndryshme të luftës eventuale…
5. Mirëpo,sa iu takon problemeve konkrete:për zgjidhjen e të gjitha atyre do të ishte e logjikshme që të përdoren të gjitha mjetet paqësore deri në inskcën e fudit,sepse rreth gjysmma e çanëve-arbërorëve(shqiptarëve),së bashku me të Greqisë,seri në Atinë dhe jashtë saj,janë dell i pa ndarë i Kombit Shqiptar,pa marrë parasysh se ku kanë jetuar,ku jetojnë dhe ku do të jetojnë në të rruzullin tokësor(sic?!).
6. Më problematike edhe sot e kësaj dite është shumëndiskutabile zgjidhae e çështjes shqitare nën Serbi,por edhe këtu shpresa duhet të “vdesë” e fundit dhe me ndihmën e faktorit më paqdashës ndërkombëtar,me presione dhe angazhime të jashtëzakonshme morale dhe materiale,me presione të fuqishme dhe permanente.duke i përdorur të gjitha metodat deri në nivelni më të lartë shkencor,logjika e fortë presupozon:”Edhe nën serbi,çështja mund dhe duhet të zgjidhet në baza paqësore” (sic?!).
Me respekt për shqiparët-atdhetarët! Vdekje nga Zori për antishqiptarët,mercenarët dhe tradhtarët!
SALI RAMADANI-USKSANA
(ish-Kërçova, ende e mjerë,e sakatuar,e tradhtuatr,por me shpresa për ringjallje!……
&Kabineti:Koautorë-Ekspertë Profesionistë…
Df.Gjen.Akad.Ribash Shqipta-KIMRIA-S.Dafaziasha-i.Pellazgia-I.Saliu-H.Shabani-R.Sbazi-I.Piashuku…
…………………
PS: Lexoni,përkthenii dhe veproni, si dhe rëndomë…