VOAL – Raffaella Roberta Pelloni lindi në Bolonjë më 18 qershor 1943; aktore, showgirl dhe prezantuese televizive ishte e njohur ndërkombëtarisht si Raffaella Carrà për këngët e saj, të përkthyera në Spanjisht dhe të shpërndara në vendet e Amerikës Latine.

Fëmijërinë e saj e kaloi në Bellaria-Igea Marina, afër Riminit. Në moshën tetë vjeç ajo u transferua në kryeqytet për të ndjekur Jia Ruskaia, themeluese e “Akademisë Kombëtare të Vallëzimit të Romës”. E parakohshme në art, ajo bëri debutimin e tij shumë herët në filmin “Torment of the Past” (ajo luan Graziella dhe shfaqet në tituj me emrin e saj të vërtetë, Raffaella Pelloni).

Debutimi në kinema

Ajo u diplomua nga Qendra Eksperimentale e Kinematografisë në Romë, dhe menjëherë më pas më 1960 mbërrin debutimi i vërtetë kinematografik: filmi është “Nata e gjatë e ’43”, nga Florestano Vancini.

Më vonë ajo mori pjesë në disa filma duke përfshirë “I Compagni” (nga Mario Monicelli, së bashku me Marcello Mastroianni). Në vitin 1965 ajo punoi në shesh xhirime me Frank Sinatra: filmi është “Colonel Von Ryan”.

Raffaella Carrà dhe suksesi me televizionin

Suksesi televiziv erdhi në vitin 1970 me shfaqjen “Io Agata e tu” (me Nino Taranto dhe Nino Ferrer): në fakt Raffaella Carrà vallëzon për tre minuta në mënyrën e saj, duke lansuar atë stil të showgirl-it të shkëlqyeshëm që ne zakonisht njohim sot.

Në të njëjtin vit ajo u bashkua me Corrado Mantoni në “Canzonissima”: kërthiza e zbuluar, e cila u shfaq ndërsa këndonte “Ma che musica maestro!”përbën skandal. Vitin pasues ajo  është prapë në “Canzonissima” dhe lançon të mirënjohurin “Tuca tuca”, përveç këngës “Chissà se va”.

Përvoja e prezantueses televizive

Në vitin 1974 ajo prezantoi “Milleluci” së bashku me Minën. Ajo e kalon provën dhe Rai i beson asaj “Canzonissima” të tretë, transmetimin e parë të kryer vetëm.

Fillon karriera e Raffaella Carrà në TV; kështu që vazhdon me: “Ma che sera” (1978), “Fantastico 3” (1982, me Corrado Mantoni dhe Gigi Sabani) deri në “Përshëndetje, Raffaella?” (1984 dhe 1985), program ditor në të cilin ajo punon për herë të parë me Gianni Boncompagni, ish partneri i saj. Suksesi i programit që mban emrin e saj i solli asaj titullin e “personalitetit femër televiziv evropian” më 1984, dhënë nga Shoqata Evropiane e Revistave TV.

Në sezonin 1985/1986 ajo është prezantuese e “Buonasera Raffaella” dhe në atë në vijim të “Domenica In”.

Raffaella Carrà në vitet 90: nga Rai në Mediaset dhe kthim

Ajo u largua nga Rai më 1987 për të kaluar në Mediaset: ku realizoi “Raffaella Carrà Show” dhe “Princi simpatik”, të cilat megjithatë nuk morën vlerësime të mëdha. Më pas u kthye në Rai më 1989 deri më 1991, kur drejtoi “Fantastico 12” së bashku me Johnny Dorelli.

Nga 1992 deri më 1995 punoi në Spanjë: në kanalin e parë TVE në krye të emisionit “Hola Raffaella”, i cili u dha në TP, ekuivalenti i Telegatto Italiane.

Ajo u kthye në Itali më 1995 me “Carràmba che sorpresa”: programi regjistroi një rekord të bujshëm të audiencës, aq sa do të zhvillojë katër edicione të tjera të programit, në orarin më të rëndësishëm të shtunën në mbrëmje. Falë kësaj popullariteti të ripërtërirë, më 2001 ajo prezantoi edicionin e gjashtë të Festivalit Sanremo.

Vitet 2000

Në vitin 2004 ajo drejton programin “Sogni”, paraardhësi i programit “Treni i dëshirave” (drejtuar atëherë nga Antonella Clerici); dy vjet më vonë ajo drejton “Amore”, kushtuar birësimeve në distancë që prezantuesi mbështet. Në vitin 2008, transmetuesi spanjoll TVE e thirri atë për tre programe të lidhura me Eurofestivali.

Vitet e fundit

Në fillim të vitit 2021 lëshohet një film që i bën nder karrierës së Raffaella me titull “Ballo, Ballo”.

Kaluan vetëm disa muaj dhe më 5 korrik 2021 Raffaella Carrà vdiq në Romë në moshën 78 vjeç.

Ish partneri i tij (regjisori dhe koreografi) Sergio Japino tha:

Ajo vdiq pas një sëmundjeje që për ca kohë e kishte sulmuar trupin e saj kaq të vogël, por plot energji.

Megjithatë, ajo nuk kishte fëmijë – i pëlqente të thoshte – kishte mijëra fëmijë, 150 mijë të birësuar në distancë falë “Amore”, programit që mbi të gjitha i mbeti në zemrën e saj./Elida Buçpapaj