VOAL

VOAL

Drejt ‘majave’ në Gjermani, njihuni me shqiptarin krah Merkelit

April 15, 2019

Komentet

Greqia nxjerr qarkore të re, emigrantët shqiptarë do të lejohen të lëvizin me vërtetim të lejes së qëndrimit

Ministria e Mbrojtjes së Qytetarëve të Greqisë ka publikuar në fletoren zyrtare qarkore sipas së cilës emigrantët shqiptarë do të lejohen të kalojnë lirshëm me vërtetimin blu deri në 31 dhjetor 2024.

Kjo qarkore rrëzon atë të mëparshmen, sipas së cilës shqiptarët e Greqisë do të pengoheshin të qarkullonin pas 31 marsit, nëse ishin në pritje të lëshimit apo rinovimit të lejes së qëndrimit

Siç e theksoi Neës24 dy ditë më parë, ministria e Emigracionit kishte premtuar rrëzimin e qarkores penguese, ndërsa shtyrja e afatit jepet deri më 31 dhjetor 2024 pasi më 1 prill 2024 hyn në fuqi Kodi i Rinovuar i Emigracionit, ku veç reformave të tjera në favor të Emigrantëve parashikohet edhe të mos ketë më leje qëndrimi në pritje për afate kaq të gjata kohore, çfarë përbënin ngërç për një sërë procedurash të përditshme.

Vonesa në lëshimin e lejeve të qëndrimit u theksua shumë gjatë pandemisë dhe ndryshimit të sistemit në atë elektronik menjëherë më pas.bw

Trazirat e 17 marsit 2004 ishin planifikuar të ndodhnin nga pushteti kriminal i Serbisë- Nga Hysen Ibrahimi, Suedi/Förslöv, 17 mars 2024

Nesër do të protestohet dhe e kam vendosur me shkue me ju bashkangjitë protestave kundër vrasjeve tre fëmijëve shqiptarë të pa fat nga kriminelët serbo/çetnik
… ishin këto fjalët e fundit të jetës me vëllain tim të dashur dhe të pa harruar, Isak Ibrahimin, përmes telefonit nga Suedia.

Trazirat e 17 marsit 2004, ishin planifikuar të ndodhnin nga pushteti kriminal i Serbisë. Sa herë që krijoheshin mundësit që situata të qetësohej në Mitrovicë, pushteti serb organizonte trazira dhe pastaj të ankohej para Bashkësisë Ndërkombëtare, se janë shqiptarët që kryejnë krime mbi popullatën serbe. Edhe kësaj here sikurse edhe më parë kishin organizuar që të sulmohen fëmijët e fshatit Çabër më 16 mars 2004, kur tre fëmijë shqiptarë Egzon Zaim Deliu (12), Avni Sheremet Veseli (11) dhe Florent Çerkin Veseli (9), po luanin duke ndjekur shota të egra përskaj lumit Lumbardh (Ish-Ibër), derisa një serb që po korrte tallën e misrit, filloj ti shajë në gjuhën serbe. Kurse mbrapa atij serbit që shante, ishte një grup tjetër po ashtu i nacionalitetit serb që filluan të shanin edhe ata dhe me qëllim ata ua ndërsejnë qenin drejt fëmijëve të cilët të frikësuar fillojnë të ikin dhe kanë hy në lumin Lumbardh duke humbur tragjikisht jetën e tyre. Për këtë ka tregua fëmiu që kishte arritur për të shpëtuar e ka kaluar lumin Lumbardh, ai ishte Fitim Veseli. Ai, para mediave televizive ka treguar se si ka ndodhur ngjarja. Ky rast ishte i rëndë për shqiptarët. Në mbrëmje më 16 mars 2004 pasi kishte ndodhur ngjarja që kishin humbur jetë tre fëmijët shqiptarë krejtëisht të pafajshëm, e kam telefonuar vëllain tim Isakun në mbrëmje pas lajmeve:
-Alo, përshëndetje vëlla Isak.
-Përshëndetje o vëlla Hysen, po a jeni mirë të gjithë?
-Mirë të gjithë jemi. Si është Nëna, fëmijët dhe të tjerët? – e pyeta vëllain tim Isakun.
-Kurqysh nuk jemi. A ke dëgjuar në lajme se serbët i kanë ndjekur fëmijët shqiptarë me qenë dhe ata duke ikur kanë rënë në lumin Lumbardh (Ish-Ibër) dhe janë mbytur që të tretë – ma kthu vëllai Isaku përgjigjën dhe e vërejta se ju dridh zëri nga mërzia e tepërt që e kishte përjetuar.
-Po, po e dëgjuam në lajme. Shumë rëndë, por uroj që organet e drejtësisë t’a marrinë situatën në dorë.
-Me shkjaun nuk merret vesh o vëlla Hysen, ai e don vetëm plumbin në ballë, asgjë tjetër – ma ktheu me një zemërim të madh të madh që kishte për serbët, sepse e kishte përjetuar rëndë me shpirt vdekjen e fëmijëve.
-Uroj që të bëhet mirë o vëlla Isak, mos u mërzit – ia ktheva që ta ngushëlloja sadopak, pa e ditur se kjo ishte biseda ime e fundit në jetë më vëllain tim Isakun.
-Nesër do të protestohet dhe e kam vendosur me shkue me ju bashkangjitë protestave kundër vrasjeve tre fëmijëve shqiptarë të pa fat nga kriminelët serbo/çetnik. Po si jeni ju vëlla Hysen, se harrova të të pyes – vazhdoi Isaku.
-Mirë jemi të gjithë, e kemi përjetuar rëndë edhe ne në mërgatë këtë rast të krimit serb të shëmtuar, se pak po ju duket se na kanë vrarë, por edhe pas lufte ata don të në vrasin. Vëlla Isak, ma kalo Nënën të flas pak, ty të përsëndes dhe ruaju sa të mundesh – i thash i shqetësuar.
-Vëlla Hysen, të fala të gjithëve, dëgjohemi, qe po ta kaloj Nënë në telefon – ishin këto fjalët e fundit më vëllain tim të dashur Isak Ibrahimin.
Të nesërmën, pas orës 13, më kanë telefonuar dhe më kanë shprehur ngushëllime, se vëllai Isak Ibrahimi ra dëshmor i kombit së bashku me Ajvaz Shatrollin, Fatmir Abdullahun, Ferid Çitakun dhe më vonë nga plagët e rënda ka ndërruar jetë edhe Naim Gërxhaliu.
Programi për vrasjen e fëmijëve shqiptarë, nga kriminelët serb të udhëhequr nga Serbia, ishte program në vazhdimësi kundër shqiptarëve, duke e ditur se vrasja e fëmijëve do t’i prek rëndë dhe shqiptarët dhe ata do të ngriten dhe do t’i kompromitojmë para Bashkësisë Ndërkombëtare. Më 17 dhe 18 mars 2004 në këto ngjerje të dhimbshme në Mitrovicë, e orkestruar nga pushteti i Serbisë kriminale janë vrarë gjithsej 27 persona, 11 shqiptarë dhe 16 serbë kurse të lënduar kanë qenë mbi 900 persona.
Në Mitrovicë kemi arritur unë Hysen Ibrahimi me vëllezërit Bahriun (me banim në Finlandë, u bashkuam në aeroportin e Austrisë në Vijen), Blerimin dhe kusherini ynë Rrahman Rrahmani. Nga Vijena me aeroplan deri në Tiranë, nga Tirana me furgon deri në Mitrovicë në mëngjes më 19 mars 2004.
Për vrasjen e vëllait Isak Fazli Ibrahimi (38), Ajvaz Mehmet Shatrollin (62), Fatmir Avdullah Avdullahu (38), Ferit Sefer Çitaku (24) e po ashtu edhe për vrasjen e fëmijëve Egzon Zaim Deliu (12), Avni Sheremet Veseli (11) dhe Florent Çerkin Veseli (9), nuk u denua askush për këto vrasje dhe as që janë marrë në pyetje. Kjo është e rëndë për familjet shqiptare dhe ndjehemi të zhgënjyer se ka pasur mundësi që të zbulohen të gjithë.

Mëshira dhe bekimi i zotit qofshin me shpirtin e tyre.

Shkurtohet kohëzgjatja e procesit për azil në Gjermani

Kohëzgjatja e procedurave të azilit në Gjermani vitin e kaluar u shkurtua, pavarësisht se u rrit numri i aplikimeve.

Aplikimi zyrtar zgjati mesatarisht 6.8 muaj më 2023, krahasuar me 7.6 muaj në vitin paraprak, sipas të dhënave të Qeverisë të prezantuara gjatë pyetjeve parlamentare.

Qeveria gjermane tha se kohëzgjatja e procedurave gjyqësore për apelimet kundër vendimeve për azil po ashtu ka rënë me rreth pesë muaj në vitin 2023.

Megjithatë, duke zgjatur mesatarisht prej 20.7 muajsh, krahasuar me 26 muaj në vitin 2022, i gjithë procesi i azilit është ende i gjatë dhe dallon shumë në vende të ndryshme të shtetit.

Në shtetin perëndimor të Rhineland-Palatinate zgjat rreth pesë muaj, ndërkaq në shtetet sikurse Hese dhe Saksoninë e Ulët kohëzgjatja mesatare e procesit të azilit zgjat në një mesatare prej më shumë se dy vjetësh. Ndërkaq në Brandenburg është kohëzgjatja më e madhe, ku azilkërkuesit kryesisht presin mbi tre vjet.

Duke folur për rrjetin RND, Calra Bunger, anëtare e partisë së krahut të majtë, Die Linke, subjekt që kërkoi nga Qeveria këto të dhëna, bëri thirrje për “kuadër më të mirë të punonjësve dhe operim më efektiv të gjykatave administrative, në veçanti në reduktimin e kohëzgjatjes së procedurave gjyqësore”.

Procedurat e gjata për azil janë rënduese për refugjatët sepse ato ua parandalojnë atyre integrimin dhe krijojnë ndjenjën e pasigurisë, tha Bunger.

“Është e papranueshme që azilkërkuesit duhet të presin një mesatare prej një viti e gjysmë derisa statusi i tyre të bëhet i qartë”, tha ajo.REL

Policia dhe prokuroria gjermane japin detaje se si ndodhi vrasja e boksierit shqiptar në Gjermani

Ish-boksieri kosovar, Besar Nimani ka mbetur i vrarë në mbrëmjen e së shtunës në qytetin e vjetër të Bielefeldit në Gjermani.

Tanimë vrasja e tij është konfirmuar edhe nga policia gjermane dhe prokuroria të cilët kanë dhënë detaje shtesë rreth vrasjes së ish-boksierit me pasaportë kosovare.

Të shtunën më datë 9 mars rreth orës 18:00 një 38-vjeçar nga Bielefeld ka mbetur i vdekur si pasojë e plagëve të marra nga të shtënat që ndodhën në qendër të qytetit”.

“Autori ose autorët janë në arrati, pasi deri më tani dëshmitarët kanë thënë se kanë parë mbi dy persona duke ikur nga vendi i ngjarjes”.

“Policia gjermane ka kryer disa kontrolle në disa apartamente në Bielefeld, por deri më tani autorët ende nuk janë kapur. Megjithatë operacioni i madh kërkimor është duke vazhduar në zonën e qytetit të Bielefeldit deri në arrestimin e autorëve të këtij krimi”, thuhet në një deklaratë të përbashkët të policisë dhe prokurorisë gjermane.

Detajet e tjera që ka raportuar ‘Radio Bielefeld’ është se ata autorët e krimit kanë qenë një grup burrash të cilët para krimit kanë qenë në kafene në Obernstrasse.

Ndërkohë sa i përket tanimë ish-boksierit Besar Nimani, ai ka qenë në një sallon parukerie dhe momentin që ka dalë nga aty ai është qëlluar.SN

Vritet në Gjermani boksieri i famshëm shqiptar Besar Nimani

Boksieri i famshëm, Besar Nimani, është vrarë sot (e shtunë) në qytetin e Bielefeldit në Gjermani.

Këtë e kanë bërë të ditur familjarët e të ndjerit.

Sipas raportimeve nga mediat në Gjermani si dhe bazuar në deklaratat e dëshmitarëve në vendin e ngjarjes, Nimani është qëlluar sapo ka dalë nga restoranti.

Në atë që raporton media prestigjioze “Bild”, vdekja e 38-vjeçarit është konstatuar në vend të ngjarjes nga ekipi mjekësor.

Ata që kryen këtë vrasje deri tani nuk janë identifikuar nga autoritetet gjermane, ndërsa është thënë se një sulm i ngjashëm ndaj tij kishte ndodhur edhe në vitin 2013.

Nimani gjatë karrierës së tij si boksier profesionist ka zhvilluar 27 duele, ku ka arritur që të shënojë fitore në 26 prej tyre ndërsa ka pësuar vetëm një humbje.sn

AG APOLLONI KRIJUES NOVATOR E BRILANT – Nga ALBANA KASUMI-DASHI dhe IDRIZ ZEQIRAJ

Në foto: Albana Kasumi-Dashi, Ag Apolloni, Argent Ferizi
     Shoqata Kulturore-Humanitare Shqiptaro-Gjermane, “Sali Çekaj”, në Pfaffenhofen, me kryetar Mr.Ing. Argent Ferizi; Klubi Letrar “Martin Camaj”, në Mynih, me kryetar Bashkim Halilaj; Shoqata “Abeja” në Mooburg, me kryetar Agron Haxhaijaj, organizuan përurimin  dy romaneve të fundit të Prof. Dr. Ag Apollonit: “Kësulëkuqja – përrallë për të rritur” dhe “Nje fije shprese, një fije shkrepëse”, të cilët u vlerësuan me çmime, u ribotuan dhe u përkthyen në disa gjuhë evropiane.
     Moderatorja simpatike, Era Kolgeci, moshatare e Shoqatës “Sali Çekaj”, fton në foltore kryetarin Argent Ferizi, i cilin, në emër të organizatorëve, mbajti fjalën e rastit dhe përshëndeti pjesëmarrësit, duke i falenderuar për praninë e tyre: “Konzullin e Përgjithshëm të Republikës së Kosovës, në Bavari dhe Thüringen, Afrim Nura; deputetin e vetëm dhe të suksesshëm në Bavarinë e Epërme, Deli Balidemaj; krijuesin letrar e artistik, Ag Apollonin; Shoqatat, Klubet; korrespondentin e luftës dhe kryetarin e Bibliotekës “Mark Krasniqi”, Maxhun Smajli; kryetarin e Nderit të Shoqatës “Sali Çekaj”, Osman Ferizi; të burgosurit politikë Idriz Zeqiraj e Naser Krasniqi; poetët: Nusret Dërguti, Selman Syla, Gazmend Dashi, Besnik Halilaj; veprimtarët e hershëm: Emrush Tafa, Milaim Krasniqi, Kadri Gubetini, Lendita Musliu, Agron Haxhijaj, Naim Haxhijaj dhe të pranishmit tjerë.
     Një përshëndetje të veçantë kemi për autorin e romaneve që përurojmë, poetin, prozatorin, dramaturgun, shkrimtarin, artistin Ag Apollonin dhe ideatorin, koordinatorin të kësaj -Ore Letrare-, bacën Gazmend Dashi, nënkryetar i Shoqatës “Sali Çekaj”.
     Shoqatat tona, në bashkëpunim me Klubin letrar “Martin Camaj”, organizojmë përurimin “Një fije shprese, një fije shkrepëse” dhe “Kësulëkuqja”- përrallë për të rritur”, të autorit Ag Apollonit. Përmës romanit dokumentar“ Nji fije shpresë, një fije shkrepëse”, pasqyrohet tragjedia e popullit shqiptar gjatë luftës së fundit, ku shkrimtari Ag Apolloni, në mënyrë brilante, paraqet ngjarjen reale të dy NËNAVE, simbole të Vuajtjeve Shqiptare, nëna Ferdonije dhe nëna Pashke, e para, jeton më shpresën, përkundër tragjedisë familjare, kurse, e dyta, vendos të vetëflijohet, si fundin e vuajtjes të saj, për tragjedinë dhe përjetimet e luftës, ku humbi bijtë e saj, autori paraqet lidhëshmërinë e fatit të hebrejve, gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe popullit shqiptar nga gjenocidi serbo- shovenist sllavë.
Në foto: Pamje e pjesëshme nga të pranishmit në “Orën letrare”
     Moderatore Era fton në skenë studjuesen e apasionuar të gjuhës dhe letërsisë shqipe, Albana Kasumi-Dashi, e cila, mjeshtërisht e profesionalisht, paraqiti reçensionin për romanet e bujshme të  krijuesit novator e brilant, Ag Apollonit:
     “Ag Apolloni (1982) është prozator, poet, studiues dhe profesor në Universitetin e Prishtinës. Ka kryer studimet për Dramaturgji në Fakultetin e Arteve dhe për Letërsi shqipe në Fakultetin e Filologjisë në Universitetin e Prishtinës, ku punon që nga viti 2008. Ka doktoruar për letërsi në UP dhe ka drejtuar revistën letrare “Jeta e Re” (2010-2012) dhe revistën për studime kulturore “Symbol” (2013-2023), ku ka realizuar intervista me emra të njohur botërorë si: Jonathan Culler, Linda Hutcheon, Stanley Fish, D.M. Thomas, Rita Dove, Peter Singer etj.
     Është autor i katër romaneve dhe disa dramave, librave poetikë dhe studimorë. Romanet e tij janë përkthyer në gjuhën angleze, gjermane, holandeze, çeke, maqedone, malazeze etj. Romani “Ulurima e Ujkut” është botuar në gjuhën çeke, si pjesë e kolanës “30 libra të autorëve të shquar bashkëkohorë”, mes autorëve si Gaito Gazdanov, Jose Saramago, Julian Barnes etj., ndërsa në gjuhën malazeze, është përfshirë në një kolanë me shkrimtarët Umberto Eco, Adam Zagajevski, Ewa Lipska etj.
     Veprat e Ag Apollonit janë shpërblyer me disa çmime kombëtare e ndërkombëtare, dhe janë mirëpritur nga kritika shqiptare dhe ajo e huaj. Ai ka mbajtur ligjërata, ka prezantuar letërsinë e Kosovës dhe ka qëndruar si shkrimtar rezident në vende të ndryshme, si: Berlin, Leipzig, Vjenë, Graz, Pragë, Debrecen etj.
     Ag Apolloni është kryetar i Shoqatës “Miqtë e Nikos Kazantzakis”, dega në Kosovë.
     Romani “Kësulëkuqja-përrallë për të rritur”, është romani që shënon ngritje cilësore në karrierën letrare të Ag Apollonit. Ai është një histori dashurie mes një dramaturgu dhe një aktoreje. Ngjarja vendoset në Prishtinë, në vitin 2022. Lorita (aktorja) është zgjedhur për ta luajtur rolin e Juditës, në shfaqjen që po përgatitet në Teatrin Kombëtar, ndërkaq Maksi (dramaturgu, shkrimtari) është në krizë psikologjike, duke mos mundur ta shkruajë romanin për përdhunimet e luftës. Maksi gjithashtu ka një problem shëndetësor me mushkërinë, si pasojë e Covid-it, prandaj për të marrë ajër të pastër del në park, ku e takon aktoren, e cila ka dalë për të vrapuar. Ata takohen në park, mes drunjëve, Maksi në të zeza si një ujk i sëmurë, Lorita me kapele të kuqe si Kësulëkuqe e rritur. Dhe, nga ai moment lindë dashuria mes tyre, e cila ka rrënjet dhe ngritjet e veta gjatë romanit.
     Pos dashurisë, aty trajtohet edhe tema e përdhunimeve. Lorita, që luan rolin e Juditës së përdhunuar, në dramën që ka shkruar Maksi, është edhe vetë fryt i përdhunimit. Ndërkohë ajo e kupton që nëna e saj, për shkak të të qenët e përdhunuar, ka kryer vetëvrasje. Gjithashtu, e kupton që aktorja me të cilën ndanë skenën në shfaqje, po ashtu ka qenë e përdhunuar, dhe del të jetë tezja e saj. Në roman trajtohet gjatë historia e përdhunimit, nga miti i Europës së përdhunuar nga Zeusi, deri te përdhunimet e luftës së Kosovës.
     Përveç këtyre dy temave, në këtë roman trajtohen edhe disa tema të tjera si: lufta, vdekja, trauma, fqinjësia, religjioni dhe filozofia. Krahas këtyre temave, me theks te pasojat e dhunës dhe përdhunimit, në këtë roman kombinohen edhe shumë teknika shkrimi, që sjellin lidhje intertekstuale dhe intermediale me: mite, përralla, histori, cartoons etj. Aty gjejmë interpretime psikoanalitike, reflektime mbi politikën, referenca dramatike, diskutime filozofike dhe skena të pastra erotike.
     Romani “Kësulëkuqja- përrallë për të rritur” i Ag Apollonit është roman që flet për një Kësulëkuqe koketuese dhe një Ujk të sëmurë. Është një histori e dashurisë dhe një shëtitje nëpër pyllin magjik të tregimtarisë, ku personazhet futen shtigjeve të mitologjisë, përrallës, religjionit dhe animacionit. Ulërimat dhe psherëtimat, lehjet dhe blegërimat vijnë si një përballje alegorike që zgjon jehun e egërsisë brenda nesh.
     Romani është ndërtuar si një shëtitje filozofike, nëpër një botë sa reale, aq edhe përrallore. Ky nuk është roman dokumentar, as përrallë e pastër. Më shumë se një roman historik, është një metafiksion historiografik.
     Ky roman është botuar në nëntor 2022, njëkohësisht në Kosovë dhe Shqipëri, dhe është romani i katërt i Ag Apollonit, pas romaneve “Ulurima e Ujkut” 2013, “Zazen” (2014) dhe “Një fije shprese, një fije shkrepëse” (2020).
 
               “Një fije shprese, një fije shkrepëse”
     Romani dokumentar “Një fije shprese, një fije shkrepëse” i Ag Apollonit, është përshkrim i një vizite të tre shokëve në shtëpinë e nënës Ferdonije, e cila gjatë luftës ka humbur katër djemtë dhe burrin. Linja e parë e këtij romani është udhëpërshkrim. Mirëpo brenda saj gërshetohen edhe linja të tjera, që shpalosin histori të përndjekjes, shpërnguljes, dhunimit, vrasjeve, masakrave, pritjes dhe vetëvrasjes. Bashkë me historinë e nënës Ferdonije, rrëfehet edhe historia e nënës Pashkë, e cila pak ditë pasi iu kthyen mbetjet e dy djemve, bëri vetëvrasje, duke djegur veten me benzinë. Po ashtu, e bazuar krejtësisht në materiale arkivore, vihet edhe një paralele mes Luftës së Dytë Botërore dhe Luftës së Kosovës, përkatësisht mes kampeve të shfarosjes dhe kampeve të shpërnguljes. Ndërsa, në funksion të plotësimit të mozaikut të tragjedisë kosovare, rrëfehen edhe përvojat personale të tre shokëve, në raport me luftën, dhe nuk mungojnë lidhjet e shumta me letërsinë dhe mitologjinë greke.
     Ky dokuroman (roman dokumentar) flet për dhunën e regjimit serb, për dëbimet dhe djegiet, për spastrimin etnik, për intervenimin ushtarak të NATO-s, për personat e pagjetur, për dramën e humbur të Eskilit dhe një tragjedi të ngjashme me të, që gjendet e gjallë në Gjakovë, për peshën e pritjes dhe rëndësinë e shpresës.
     Vlerësime për dokuromanin (romanin dokumentar) “Një fije shprese, një fije shkrepëse”:
     Një dokuroman që me anë të një stili të përmbajtur e rrëfimi të shkurtër rrëfen tmerret e luftës, duke qëndruar pranë përvojave të viktimave dhe njëkohësisht duke shmangur patetikën e tepërt: kjo është dhurata e Ag Apollonit për botën. Është një kryevepër letrare që ia vlen të shndërrohet në film.
Mieke Bal, teoriciene holandeze
       Nuk ndodh shpesh, por, ja, ndodh, që studiuesi i shquar i letërsisë të bëhet edhe krijues i shquar i letërsisë. Studiues i risive të letërsisë shqipe, Ag Apolloni, në romanin e tij të ri “Një fije shprese, një fije shkrepëse” u dëshmua krijues i shquar i letërsisë shqipe, u dëshmua shkrimtar i risive.
Rexhep Qosja, shkrimtar, kritik dhe akademik kosovar
Në këtë roman (“Një fije shprese, një fije shkrepëse”) nuk qan askush që ta shohin, por ama shenjat e pikësimit në tekst, më janë dukur se kanë format e lotëve.
Visar Zhiti, shkrimtar shqiptar
Romani i Ag Apollonit është njëkohësisht muze i të gjithë neve, ekspozitë artistike me tablo tmerri, dramë në vete, arkiv historik. Mbi të gjitha, është një vepër e jashtëzakonshme artistike.
Blerim Shala, publicist kosovar
                   
      Kryekonsulli i Landit të Bavarisë dhe të Thüringenit, Afrim Nura, rezident në Mynih, është një bashkëpunëtor i shkëlqyer me komunitetin shqiptar të Mërgatës. Andaj merr pjesë në aktivitetet e ndryshme kulturore, sportive, festive, përkujtimore, të organizuara nga shoqatat dhe klubet vendore. I pranishëm ishte edhe në “Orën letrare”, në përurimin e dy romaneve të shkrimtarit të mirënjohur, Ag Apollonit. Ai i përshëndeti organizatorët, të pranishmit dhe autorin e librave, duke e vlerësuar krijimtarinë e tij të begatë letrare.
      Folësi i radhës ishte Idriz Zeqiraj, i cili bëri një ekspoze të krijimtarisë letrare të krijuesit shumë- dimensional, novator dhe brilant, si vlerë e shtuar në literaturën shqiptare.
     Në përmbyllje të -Orës letrare-, njeriu i letrave, Ag Apolloni, bëri një pasqyrë të krijimtarisë së tij. Të pranishmit patën mundësi bashkëbisedimi me autorin, duke e përgëzuar atë për arritjet krijuese, për shpërblimet numerike e cilësore. Organizatorët e këtij aktiviteti letrar, e falenderuan shkrimtarin Ag Apollonin, për ardhjen enkas nga Kosova, duke u ndjerë të privilegjuar me praninë e tij, mysafir në mesin e mërgimtarëve.

Të bojkotohen nga mërgata partitë e dështuara politike!- Nga Florim Zeqa

Zbrazja e Kosovës nga të rinjtë, është dukuria më e dhimbshme dhe më e trishtë e cila po ndodhë para syve tanë. Rritja enorme e numrit të popullatës dhe të rinjëve në veçanti që janë duke e braktisur Kosovën është plaga më e rëndë e Kosovës së pasluftës.

 

Kosova po varfërohet nga të rinjtë

 

Përderisa Kosova po zbrazet çdo ditë e më shumë, vendet evro-perëndimore po pasurohen me fuqinë punëtore, kurse ne po varfërohemi çdo ditë nga të rinjëve tanë!

Të gjithë njerëzit e veshur me petkun e politikanit në Kosovë duhet të mendojnë seriozisht për situatën në të cilën e kanë sjellur Kosovën!

Largimi i të rinjëve prej moshave 17-20 vjeç nga Kosova dhe trojet tjera etnike është ndjenjë trishtimi për çdo mërgimtar të viteve të 90-ta!

Ndjenjë trishtimi, për faktin se këta të rinjë nuk do të kthehen më në Kosovë, por do të mbeten përjetësisht në perëndim si fuqi krahu, siq mbetem ne gjeneratat e viteve të ’80-90-ta, të ikur nga dhuna dhe represioni serbosllav.

Por, akoma më e dhëmbshme bëhet situata, kur këta të rinjë nuk janë duke ikur nga dhuna dhe represioni serb, por nga mungesa e përspektivës zhvillimore, mungesës së sigurimeve shëndetësore dhe pasigurisë në vendet e punës.

 

Ikja e të rinjve nga vendi, plaga më e rëndë e pasluftës

 

Fajtore për ketë situatë më nuk është Serbia, por klasa e jonë politike e pasluftës, e cila nuk mendoj fare për të ardhmen e vendit, por vetëm për interesat e tyre personale, grupore dhe klanore.

Njerëzit e politik-bërjes, gjegjësisht ata që merren me zanatin e politikës, nëse nuk merren me problemet e të rinjëve, përkatësisht, për krijimin e kushteve për punë dhe jetë dinjitoze në Kosovë, nuk e di çka tjetër duhet të jetë prioritet primarë për ta!

Ne kemi pasur shpërngulje të popullatës shqiptare nga Kosova edhe në periudha të mëhershme historike, edhe në periudhën e okupimit klasik të Serbisë, por emigrimet e fundit masive e të rinjëve shqiptarë janë më shqetësuese dhe më të dhëmbshme se asnjëherë më parë gjatë historisë.

Lutem që ky shqetësim imi personal të trokas në ndërgjegjën e pushtetarëve dhe të secilit politikan në Kosovë, në mënyrë që të gjejnë forma dhe mundësi, të bëjnë fushata parandaluese për zbrazjen e Kosovës nga të rinjët.

 

Duhet të ndodhë vetëdijësimi i mërgimtarëve

 

Partitë opozitare, ato që ua thyen shpresat qytetarëve, tani turr e vrap pas të rinjëve në Diasporë për t’i joshur dhe mashtruar mërgimtarët për interesa partiake, klanore dhe personale.

Nëse vazhdohet me këtë trend të zbrazjes, brenda pak viteve Kosova do të mbetet e shkretë dhe e mjerë pa të rinjët e saj!

Atëherë cili do të jetë rezultati final, do të jetë tepër i dhëmbshëm dhe fatal, do të ndodhë realizimi në plotni i planeve armiqësore për zbrazjen e Kosovës, ku më pastaj do të fillojë rikolonizimi me popullatë serbe dhe jo shqiptare nga vendet ballkanike dhe ato aziatike, për çka, Kosova nuk do të ngjajë më në atë për të cilën u luftua dhe u derdh gjak në luftën çlirimtare.

Kosova po varfërohet edhe si pasojë e ikjes nga kjo botë edhe e ish veprimtarëve që e mbajtën gjallë dhe trashëguan brez pas brezi atdhedashurinë, gjuhën e bukur shqipe, traditat popullore dhe kulturen unikate që nuk e ka asnjë komb tjetër në botë.

 

Sa më parë duhet të ndodhë vetëdijësimi dhe ndërgjegjësimi i mërgimtarëve për t’i bojkotuar vizitat e ekspeditave e partive të dështuara në Diasporë, të atyre që e sollën në këtë gjendje të mjerë dhe të pashpresë Kosovën e bekuar nga Zoti me resurse natyrore dhe pasuri të arta nëntokësore.

 

Pse në GUXO e jo diku tjetër!- Nga Florim Zeqa

 

Me dhëmbje shpirtërore dhe zemër të plagosur deklaroj: “Unë Florim Zeqa, nga sot, ditë e dielë, 31.05.2015 e pushojë aktivitetin tim politik si anëtar i LDK-së nga themelimi e deri më sot. Muajëve, javëve dhe ditëve të fundit, misioni im prej gazetari, analisti dhe veprimtari të LDK-së ishte vështirësuar tejë mase, pasi nga bashkpartiakët e mi u “shpërbleva” me mbyllje portalesh, sharje e fyerje të natyrave të ndryshme dhe deri të këcënimi me jetë, vetëm e vetëm pse mora guximin të bëjë publike të vërtetën e zhvillimeve gjatë procesit zgjedhor në LDK”.

 

Në pritje të reformave që nuk ndodhën kurrë në LDK

 

Edhe pas largimit nga LDK-ja në vitin 2015, asnjëherë në jetën time nuk e kam menduar aderimin në ndonjë subjekt tjetër politik. Nisma ime politike, Alternativa Demokratike për Ndryshim (ADN) e vërteton atë që ceka më lartë.

Edhe pse jo pjesë aktive e LDK-së, asnjëherë nuk e kam ndalur punën dhe veprimtarinë time në shërbim të LDK-së, duke shpresuar që një ditë LDK-ja do të kthehet kah e mbara dhe do të reformohet në kuptimin e plotë të fjalës.

Por, fatkeqësisht, në vend të reformimit dhe demokratizimit ndodhi e kundërta! Nga kuvendi në kuvend LDK-ja doli më e kapur dhe më e stërkequr nga grupet e interesit, të cilat e ngulfatën çdo zë ndryshe dhe çdo vlerë intelektuale dhe njerëzore brenda saj!

Intelektualët e mirëfilltë dhe themeltarët, aktivistët dhe veprimtarët u detyruan të largohen prej LDK-së nga klani i Isa Mustafës dhe sejmenëve të tij.

E dhëmbshme, por është e vërtetë e hidhur, që pas shkuarjes në amshim të Ibrahim Rugovës, liderit historik dhe shpirtëror të shqiptarëve të Kosovës dhe jo vetëm, nga zgjedhjet nacionale të vitit 2004 e deri më sot, LDK nuk e ka shijuar më asnjëherë kënaqësinë e fitores. E tillë çfarë është aktualisht, e tkurrur dhe e fragmentizuar, më shumë se dëshirë, fitorja mbetet vetëm një iluzion i pambarim i lidershipit aktualë!

Lakmia për pushtet, ua vërbojë sytë elites partiake, të cilët nuk qenë në gjendje të ndalen në opozitë, që t’i kthehen vetes dhe të përgatiten mirë për zgjedhjet e radhës, por gjithnjë pranuan të bëhen patericë e partive tjera, kinse për të mirën e vendit duke e rrënuar në themel filozofinë politike rugoviane të LDK-së!

 

Pranimi me kënaqësi dhe vendosmëri e ftesës nga partia GUXO

 

LDK-ja rugoviane dhe Rugova për shqiptarët mbeten dy simbole të shënjta të historisë së lavdishme kombëtare, të papërseritshme, të paharruara dhe të pashlyerara në kujtesën popullore.

Deri me 31 Maj të vitit 2015 jam angazhuar me tërë qenjën fizike dhe shpirtërore për të shpëtuar atë pak frymë rugoviane që kishte mbetur në këtë parti, por ishte e kotë, ngase varrëmihësit e saj ishin të shumtë në numër dhe më të fuqishëm kundrejt ne mbrojtësve të pakët dhe të pafuqishëm të kësaj fryme politike!

Asnjëherë dhe në asnjë kohë nuk kam vrapuar pas posteve dhe privilegjeve, por kam vrapuar pa u ndalur edhe në kohërat më të vështira për interesin e popullit dhe vendit tim të shenjt.

Kjo që ka mbetur, nuk është LDK-ja rugoviane! Janë vetëm klane dhe grupe të interesit, pjesë e të cilave nuk kam qenë dhe as që kam dashur të bëhem ndonjëherë.

Edhe përkundër kërkesave të shumta nga subjektet e tjera politike, vendosa t’i bashkohem subjektit GUXO, subjektit me frymë të pastër rugoviane dhe orientim pro-perëndimor.

Janë përafrimet programore të nismës në embrion (ADN) dhe partisë GUXO, janë koncepti dhe filozofia politike rugoviane ato që na bashkuan fuqishëm në rrugëtimin e përbashkët drejt fitoreve të reja.

I falenderojë nga zemra drejtuesit e partisë GUXO për ftesën për aderim, për respektin dhe konsideratën, besimin dhe mundësinë e dhënë për të kontribuar për shtetin, qytetarët e Kosovës dhe mërgimtarët në veçanti.

Na priftë e mbara!

Kosova u pavarësua në themelet e Kushtetutës së vitit 1974- Nga Xhafer LECI

Të nderuar bashkëatdhetarë,motra dhe vëllazër,sot  jemi tubuar këtu të festojmë sëbashku,16 vjetorin e Pavarsisë së Kosovës !

Shpërbërja e ish-Jugosllavisë deri tek Pavarësia e Kosovës.

Boshnjaku Hamdija Pozderac, Kryetar i Komisionit Kushtetues të Kuvendit  të Jugosllavisë, për të mos ndryshuar parimet bazë të  Kushtetutës së vitit 1974, për mos-heqjen e autonomisë, për krahinat autonome të Kosovës dhe Vojvodinës, ishte viktimë e një përplasjeje politike, i cili vdiq në prill 1988, në rrethana të dyshimta.
Kundër politikës represive të Serbisë ndaj Kosovës, në vitet 1988-89, për mos ndryshimin e Kushtetutës, u organizuan protesta masive të shqiptarëve.
Edhe greva e minatorëve Trepça më 1989, mendohet se lëkundi themelet e ish-Jugosllavisë.
Më 23 mars 1989, në Kuvendin e Kosovës, dhunshëm ndryshohet Kushtetuta e vitit 1974, suprimohet autonomia e Kosovës, shkëputet nga Federata Jugosllave, mbetet pjesë përbërëse të Serbisë.
Beogradi pushton Kosovën me mijëra policë e ushtarë serbë, duke vënë shqiptarët nën masa represive dhe aparteidi.
Më 2 korrik të vitit 1990, Kuvendi i Kosovës shpalli deklaratën kushtetuese Kosova  Republikë. Më 7 shtator të vitit 1990, në Kaçanik, nxirret Kushtetuta e Republikës së Kosovës.
Më 5 korrik, Kuvendi i Serbisë, me një ligj anti-kushtetues, suspendon Kuvendin dhe ndalon punën e Qeverisë së Kosovës.
Menjëherë pas referendumit për pavarësi, më 1991 në Kosovë, Dr. Rugova zgjidhet president i Republikës së Kosovës, formon qeverinë në ekzil, kryeministër caktohet Dr.med.Bujar Bukoshi.
Rugova kishte konceptuar politikën e tij “të rezistencës aktive, por, me mjete paqësore dhe sistemin paralel, duke krijuar miqësi të madhe me Amerikën dhe Perëndimin, sepse nuk kishim pushtet”, – ka thënë presidenti Dr.Ibrahim Rugova, në fillimvitet e `90-ta. Politika paqësore e Rugovës dhe LDK-së filloi të kritikohet nga vitet 1995, nga grupe që kërkonin një rezistencë ndryshe, qoftë edhe me armë. Edhe pse nuk kishin pika të përbashkëta bashkëpunimi, qëllimi ishte i njëjtë-çlirimi i Kosovës nga Serbia dhe bërja e Kosovës shtet të pavarur e sovran-.
Në vitin 1997 u bë dalja publike, e tre pjesëtarve të uniformuar, në varrimin e një mësuesi, si parathënie e krijimit të themelimit të organizimit ushtarak.
Më 1 tetor të vitit 1997, Lëvizja Studentore organizon një protestë masive.
Më 5 mars të vitit 1998, forcat serbe sulmojnë fshatin Prekaz i Ulët, ku vrasin Adem Jasharin, me familje, figurën që për shqiptarët nënkupton komandantin e UÇK-së.
Më 15 janar të vitit 1999, kur forcat serbe ekzekutojnë 45 civilë shqiptarë në Reçak. Ish-shefi i Misionit Mbikëqyrës të OSBE-së në Kosovë, Villiam Volker, doli botërisht dhe e tha se “ajo ishte një masakër”. NATO-ja dhe evropianët organizuan Konferencën në Rambuje, afër Parisit. LDK-ja dhe UÇK-ja bashkohen në një delegacion.
Nga 24 marsi deri më 10 qershor, makineria ushtarake e NATO-paktit goditi caqet ushtarake dhe objektet tjera në Serbi, Mal të Zi dhe Kosovë, për ta paralizuar mundësinë e kundër-përgjigjës ushtarake serbo-sllave. Me 10 qershor, me nënshkrimin e Marrëveshjes në Kumanovë me NATO-n, Serbia pranon kapitullimin dhe detyrohet të tërheq forcat ushtarake e policore nga Kosova, bashkë me qeverinë kriminale të Millosheviqit. Miratohet Rezoluta 1244, me të cilën vendoset Misioni administrues i Kombeve të Bashkuara në Kosovë.
Kosova shpall pavarësinë më 17 shkurt të vitit 2008.

Vrasjet gjatë luftës

Nga organizata Fondi për të Drejtën Humanitare,gjatë luftë në Kosovë (1999). Janë vrarë ose janë zhdukur gjithsej 13,535 njerëz, kjo shifër është nxjerrë në bazë të analizës së 31,600 dokumenteve.
Shqiptarët me 10.812, serbët  2,197, kurse romët, boshnjakët, malazezët dhe joshqiptarët e tjerë përbëjnë 526 viktima gjithsej.
1.647 persona konsiderohen si të pagjetur dhe për ta ende nuk dihet asgjë. Prej tyre rreth 420 serbë. Nga marsi i vitit 2000, janë identifikuar 529 varreza masive, shumica në Kosovë, janë gjetur 4.300 trupa të pajetë. Varreza  më madhe është zbuluar në Batajnicë, afër Beogradit, me 93O të vrarë. Sipas hulumtuesit Bekim Blakaj dhe krryetares së Organizates FDH, Natasha Kandiq, mungon vullneti politik, për të dhënë informacione, për vendndodhjen e varrezave masive në Serbi.
Sipas një raporti të organizatës së OKB-së për refugjatët, (UNHCR), dëshmohet se gjatë luftës 1998-99, soldateska serbo-sllave, dëboi dhunshëmose  862,979 refugjatë nga Kosova.
Numri i viktimave të dhunës seksuale gjatë luftës, llogaritet të jetë rreth 20 mijë vetë, sipas pohimit të ish-presidentes të Kosovës, Atifete Jahjaga, para Kongresit amerikan. Me emër e mbiemër janë identifikuar rreth 1200 viktima. Në vitin 2014, Kuvendi i Kosovës ka miratuar statusin i viktimës së dhunës seksuale, me pension mujor prej 230 euro. Qendra për rehabilitimin e viktimave të torturës, ndihmon në procesin e aplikimit të viktimave të dhunës seksuale.
Shkatërrimi i pronës gjatë luftës së Kosovës, ishte egërsi unike e një pushtuesi barbar.
Sondazhi i cituar nga UNHCR-së të nëntorit të vitit 1999, raporton se pothuajse 40 përqind e të gjitha shtëpive të banimit në Kosovë janë dëmtuar rëndë ose janë shkatërruar plotësisht. Nga një total prej 237,842 shtëpish, 45,768 u dëmtuan rëndë dhe 46,414 u shkatërruan. Shkollat dhe xhamitë u prekën në mënyrë të ngjashme. Sipas një vlerësimi të dëmeve nga Kombet e Bashkuara, nga 649 shkolla në Kosovë, ose një e pesta, janë shkatërruar.
Bashkimi Evropian, në kuadër të misionit të UNMIK-ut, pas luftës, kishte vlerësuar një kosto prej së paku 4 miliardë dollarë, për një periudhë prej tre vjetësh, për të rindërtuar Kosovën e shkatërruar nga lufta.
Bëra një ekspoze kronologjike të rrugëtimit 10-vjeçar, të popullit të Republikës së Kosovës, për çlirim e liri, për të ardhur ke pavarësia shtetërore e 17 shkurtit 2008. Dhe, tani, jemi në plotësimin e komponentit të tretë: Konsolidimin e shtetit të Kosovës dhe të demokracisë të mirëfilltë, si aspiratë dhe porosi hyjnore e Presidentit historik Dr. Ibrahim Rugova, me shumë shokë, si vijimësi e ëndrrës fisnike të Rilindasve tanë të zëshëm, me brezat vizionarë..

Xhafer LECI
Kirchheim/Teck,17.02.2024

Tre çmime shumë të rëndësishme për Klaudio Findikun

 

Renditja e ÇMIMIT TË GJASHTË NDËRKOMBËTAR TË ARTIT LETRAR u shpall përmes raportit të jurisë të hartuar më 13 shkurt 2024
Magna Graecia
Art dhe Poezi organizuar nga ATLANTIDE
Qendra Kombëtare e Studimit për Artet dhe Letërsinë nën kujdesin e Presidentit të manifestimit
Monica Vendrame
Drejtor artistik
Lule Sansalone
Kryetar Nderi i Jurisë
DANILA BONITO
Në të cilin juria ndau tre çmime shumë të rëndësishme për 28-vjeçarin Klaudio Findiku.

* Përmendja e meritës për librin AMATA TERRA MIA
* Vendi i tretë ex aequo për pikturën LOVE
* Vendi i parë për pikturën Kryqëzimi
Në një deklaratë Findiku shfaqet shumë i kënaqur me këto njohje të rëndësishme.
Deri më sot ka botuar 7 libra, 4 tekste, ka redaktuar 3 antologji, ka marrë pjesë në 34 antologji poetike, ka fituar 102 çmime kombëtare dhe ndërkombëtare, 89 piktura akrilike në telajo.
Klaudio Findiku është gjithashtu kurator dhe krijues i çmimit ndërkombëtar GOLDEN EAGLE i cili këtë vit arrin në edicionin e 4-të.
Ky do të jetë një vit kushtuar punës në këto 15 vite në botën e kulturës, kam ndërmend të botoj dy libra me poezi pas suksesit që pata me librin me poezi dygjuhësh italisht-shqip AMATA TERRA MIA, edhe ky do të jetë një vit kushtuar botës së pikturës për të cilën po punoj pavarësisht kushteve shëndetësore për krijimin e dy ekspozitave, një në San Donà di Piave dhe një në Rovereto në muzeun Mart.

Endrra vazhdon falë mbështetjes së palodhshme të familjes sime.

Shënime biografike:

Klaudio Findiku ka lindur në Durres, Shqipëri, më 16 korrik 1995.

Aktualisht jeton në Fossalta di Piave, në provincën e Venecias. Fëmijërinë e kaloi në Shijak të Shqipërisë, ku studioi deri në shkollën e mesme.

I pasionuar pas muzikës, ai studioi piano, tastierë dhe fizarmonikë, ishte gjithashtu protagonist i disa programeve televizive, si dhe aktiviteteve të ndryshme kulturore në qytetin e Shijakut. Në vitin 2009 u transferua në Itali.

Në vitin 2012 përfundoi studimet në Institutin Hoteleri Riva del Garda dhe në vitin 2013 përfundoi specializimin si Teknik Catering për kuzhinën mesdhetare. Kjo u pasua me praktika trajnimi në të gjithë Italinë, duke përfshirë në hotele dhe restorante të rëndësishme në Zvicër.

Një person shumëplanësh, për dy vjet ishte nënkryetar i Shoqatës “Rinia” të Riva del Garda; derisa në vitin 2015 vendos të themelojë Shoqatën “Shqipet” ONLUS së bashku me të rinj të tjerë duke u bërë Kryetar i saj. Më pas ndoqi studimet për Ekonomi dhe Financë përmes kurseve të mbrëmjes. Aktualisht punon në një fabrikë shumëkombëshe në San Donà di Piave.

Pasioni për të shkruarin e ka shoqëruar gjithmonë, ka marrë pjesë dhe është vlerësuar në konkurse të ndryshme poetike kombëtare dhe ndërkombëtare. Ka botuar edhe këto vepra: Mërgimtar në dhe të huaj, poezi, 2015; Malli per vendelindjen time (Dashuri per atdheun tim), vjersha, 2017; Copeza shpirti (Copeza shpirti), poezi, 2018; Copeza shpirti-Vol. 2, poezi, 2019, libri IL PANE, 2021; libër TERRA MIA TË DASHUR 2023

Ka botuar 5 teza për gatimin, veçanërisht për kuzhinën mesdhetare. Në vitin 2020 ai u përfshi në dymbëdhjetë antologji poetike.
Në Prill 2021 ai u emërua Delegat Rajonal për Trentino-Alto Adige nga Universum Academy Switzerland 2021.
Në vitin 2022 u propozua nga Republika e Poetëve me titullin KALORËSOR I URDHIT TË DANTE ALLIGHERI.
Në shkurt 2022 ai idealizoi çmimin ndërkombëtar “GOLDEN EAGLE” i cili tashmë ka arritur në edicionin e tretë.


NË 18 VJETORIN E AMSHIMIT TË PRESIDENTIT RUGOVA, MBAHET AKADEMI PËRKUJTIMORE NË MYNIH- Nga BASHKIM HALILAJ dhe IDRIZ ZEQIRAJ

Foto grupore me Kolonel Anton Quni në sallën e Akademisë
 
     “Janari i përflakur, dhimbje fisnike”, është emërtuar Akademia përkujtimore, kushtuar Presidentit Rugova, në 18 vjetorin e amshimit. Skenari i menduar mirë dhe paraqitja skenike domëthënëse. Janë heronjtë e janarit, në mes tyre ikona e pavarësisë, Presidenti Rugova. Në foltore moderatori Blerim Cakiqi, në anësore studenti Florian Zymeri operon me zërimin e hymneve: Kombëtar, Dardan dhe Shtetëror, që pason me heshtjen nderuese për dëshmorët e lirisë.
     Dega e LDK-së për Bavari, me kryetare Saranda Musliu dhe nëndegët e saj: në Starnberg me kryetar Ibrahim Potoku; në Mynih me kryetar Milaim Gërvalla dhe Oberbayern me kryetar Rexhep Nikçi, organizuan Akademi përkujtimore, në nderim të Presidentit Rugova dhe të heronjve të rënë në muajin janar.
     Sekretari Blerim Cakiqi, përshëndeti Kolonel Anton Qunin, nënkryetar i LDK-së; kryetaren e LDK-së për Bavari, Saranda Musliun, familjet e dëshmorëve, veprimtarët e hershëm të Mërgatës; shoqatat: “Rilindja” në Mynih, me kryetar Bekim Gërvalla; “Sali Çekaj”, në Pfaffenhofen, me kryetar Gentian Ferizi; “Abeja” në Freissing, me kryetar Agron Haxhijaj; “Rrufeja” në Moosburg, me kryetar Xhemajl Hoxha; “Alba” në Augsburg, me kryetar Myslim Berisha; “Ilirida” në Landau, me kryetar Tefik Jaha; “Shqiponja” në Mynih, me kryetar Milaim Krasniqi; Klubi letrar “Martin Camaj” në Mynih, me kryetar Bashkim Halilaj; Shkolla shqipe “LAPSH” në Bavari, me kryetar Milazim Ukaj; Lidhja e Krijuesëve Shqiptarë në Mërgatë, me kryetar Musa Jupolli, si dhe të  gjithë të pranishmit në këtë Akademi.
     Si gjithëherë, dashuria në gjallje dhe nderimi pas amshimit, të Presidentit Rugova, janë të bollshme nga Mërgata. Emri dhe vepra e Tij kanë qenë dhe mbetën pafundësisht të admirueshme. Andaj, sallat mbushën, lehtësisht, në organizimet që bëhen në  nderim të Tij. Binomi Rugova dhe Kosova është një dhe i pandarë. Roli i Dr. Rugovës është pakrahasuesshmërisht në historinë shqiptare, që nga Gjergji ynë e këtej. Ky cilësim, tashmë, është bërë -hit-, nga personalitete shqiptare dhe të huaj.
     Moderatori Blerim Cakiqi fton në skenë kryetaren e Degës të LDK-së, për Bavarinë, Saranda Musliu, për të folur për – Janarin e përflakur, dhimbjen fisnike -:
        I nderuari nënkryetar i LDK-së Anton Quni,
        Të nderuar bashkatdhetarë,
     Sot dhe tërë muajin e fillimvitit, kryefjalë kemi emrin Janar, emër ky që sapo përmendet, trupin dhe shpirtin na e përshkojnë vrushkuj dhimbjesh, malli dhe rrënëçethjesh trishtuese shpirtërore! Jo rrallë është quajtur Kallnori i Malarjes vrastare të Gjergj Kastriotit, Kallnori i acartë i vrasjeve makabre të Isë Boletinit me bashkëluftëtarë, të Ismail Qemal Vlorës, të Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe Kadri Zeka, Rexhep Mala dhe Nuhi Berisha, të Musa Hotit, Enver Malokut, Reçaku i sakrificës, Tahir Zemaj, Smajl Hajdaraj dhe jo pak të tjerë, deri te ikja e dhimbëshme e Fadil Feratit, kryetari emblematik i Istogut!
     Historia jonë është e mbushur përplotë me data ngjarjesh nga më të ndryshmet, lavdie e krenarie, luftërash e betejash për mbijetesë kombëtare, ngjarje që krijojnë epoka apo shëmbin mite, ngjarje sa legjendare, po aq edhe të kthesave historike!
     Secili muaj është i veçantë në përmbajtësi dhe narracion rrëfimtar. Dhe, varësisht se cilin e merr në shqyrtim, aty ndeshesh me sakrificën në mbrojtje Kjenësie Etnike, në përpjekje për çlirim, shtetformim e shtetndërtim, që nga Nëntori i Kastriotit dhe kthimit të tij në Atdhe, shpalosja e Flamurit Kombëtar, tevona i shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë. Qershori i Lidhjes së Prizrenit dhe Çlirimi i Dardanisë, Korriku apo Shkurti i Deklaratës dhe Ri-Deklarimit të Pavarësisë, Marsi i Pranverës së Zgjimit Kombëtar, dhe veçorive tjera të secilit muaj. Por Janari është krejtësisht tjetër nga muajt tjerë, sepse Janari është muaj i dhimbjes, muaj i lotëve, muaj i mallit, muaj i acarit të jashtëm dhe vlimit të brendshëm shpirtnor!
     Po, gjithsesi jo pak poetë e shkrimtarë, artistë e filozofë, Janarin e quajtën muaj të flakës kushtrimore nga përflakja shpirtnore, sepse ndodhën edhe vrasje makabre të personaliteteve tona, nga më të dalluarat kombëtarisht e intelektualisht. Vrasje me prita sa qyqare, po aq tradhtare, vrasje nga frikacakë që i frikoheshin edhe hijes dhe emrit të tyre. E kjo e bënë Janarin shumëfish më të dhimbshëm që identifikohet edhe me kobin e tmerrshëm!
     Të dashur të pranishëm, kjo Akademi Përkujtimore e organizuar nga Dega e LDK-së për Bavari, sigurisht që është vazhdimësi e nderimeve dhe përkujtimeve të vazhdueshme të veprimtarëve atdhetarë, të cilët në muajin Janar shkuan në pavdekësi. Përkujtime e nderime kudo dhe në forma e mundësi të ndryshme dhe shumëllojshme, por me vetëm një qëllim: T´i nderojmë dhe përkujtojmë pa dallim përkatësie politike e partiake, atdhetarisht e kombëtarisht, pa fije dallimi, sepse kështu e kemi TESTAMENT nga Presidenti Rugova, për të gjallë të tij dhe do ta vazhdojmë në PAVDEKËSI të tij dhe të Filozofisë Rugoviane!
     Secili prej nesh ta bëjë argatin e tij apo të saj në shërbim të Atdheut, Kombit dhe Kauzës së drejtë Kombëtare. E ka borxh, e ka sa privilegj po aq sakrilegj, synon ta bëjë në mundësitë dhe dijen që ka, por me qëllimin më fisnik, të paktën, kështu e kërkon etika dhe detyra jonë atdhetare! Urojmë që me shtetndërtimin e mirëfilltë ligjor e institucional, të gjitha ngjarjet e pasqaruara përfundimisht dhe të patrajtuara meritueshëm dhe drejtë ligjërisht, të marrin tretmanin dhe epilogun meritor fisnik nga Drejtësia e Shtetit Ligjor!
     Sigurisht që urojmë, kërkojmë por edhe këmbëngulim në realizimin të kësaj domosdoshmërie!
     Nuk dua të zgjatem më shumë, nuk e kërkon as momenti dhe nevoja, falënderimi ju vjen i përzemërt për madhështinë që i jepet nderimit dhe përkujtimit të Presidentit Rugova dhe personaliteteve që përkujtuam e nderuam përzemërsisht sot”, – tha, në mes tjerash, kryetarja Sarandë.
Lavdi dhe nderim të përjetshëm Presidentit Rugova me dëshmorët e tij, me heronjtë e Kosovës!
Foto kolektive nga salla e Akademisë
    Djali i Kaçanikut, poeti i mërgimit, Gazmend Dashi, nënkryetar i Shoqatës “Sali Çekaj”, veprimtar i hershëm i çështjes kombëtare, autor i disa librave me poezi, reciton krijimin poetik, “Legjendë e Urtësisë”, kushtuar urtakut Ibrahim Rugova:
                                    Legjendë e urtësisë
Shkrimtar e studiues i kohërave të lashta ilire
freskues i traditave shekullore
formulues kushtetute, shteti, ardhmënie
promovues i pazëvendësueshëm pavarësie.
I tillë ishte i përkushtueshëm
për komb të shqiptarisë
i dashurisë vllazërore
simbol i qëndresës dhe i urtisë.
I tillë ishte qoftë i bekuar
emri i tij Ibrahim Rugova
qoftë gjithmonë i uruar…
     Mysafiri i parë i kësaj Akademie ishte Kolonel Anton Quni, nënkryetar i LDK-së. Prania e Kolonelit ngjallë gjithëherë emocione dhe me kujtimet e Tij për Kosharën heroike, legjitimuese e Ushtrisë Çlirimtare, sikur na i sjell në sallën e Akademisë heronjtë Sali Çekaj, Agim Ramadanin, me 112 heronjtë të rënë, në betejat e nderit në Koshare dhe të 2.438 luftëtarët të mbijetuar në atë luftë. Kolonel Quni, hero i gjallë i luftës ballore të Kosharës, i saktë në rrëfime, zotërues i emocioneve, për komandantët, oficerët dhe ushtarët heroikë të Kosharës, tashmë, të amshuar.
      Moderatori Blerim Cakiqi, mezi priste ta ftonte në foltore Komandantin FARK-istë të Ibrahim Rugovës, Kolonel Anton Qunin, të cilin masa mërgimtare në sallë, e duartrokiti me përzemërsi dhe admiratë. Fjala e Tij përmbajtësore dhe fort e veçantë, ishte mbresëlenëse:
          E nderuara kryetare e degës të LDK-së për Bayern, Saranda Musliu-Hoffer,
          Të nderuar anëtarë, veprimtarë e struktura të LDK-së,
          Të nderuar të pranishëm,
      Kam nderin dhe kënaqësinë që tu përcjellë përshëndetjet më të thella e të falat më të përzemërta të kryetarit tonë, Lumir Abdixhiku, me rastin e Akademisë Përkujtimore, në 18 vjetorin e shkuarjes në amshim të Presidentit historik, Ibrahim Rugova, si dhe përkujtimin e nderimin e heronjve, dëshmorëve dhe veprimtarëve të atdheut.
     Përshëndes ish-kryetarin e Degës të LDK-së për Gjermani, Osman Ferizi, kryetaren Saranda Musliu, Familjet e heronjve: Gërvalla, Ismet Rrahmani, Zeqiraj, Hasani dhe familjet tjera të heronjve; veprimtarët veteranë: baca Nikollë Skelaj, Mehmet Kokaj, Idriz Zeqiraj, Emrush Tafa, Hazir Muriqi, Ahmet Kolgecaj, Naim Gashi, Fazli Gashi, Bashkim Leci, Musa Hamzaj, deputetin për Bavarinë e Epërme, Deli Balidemaj, mikun e Kosovës, Christian Hoffer, President në PAN Europa, të burgosurin politik, Naser Krasniqi, Mehmet Zymeri, Lindita Musliu, Familjen e Isuf Qetaj, bashkëluftëtari im.
     Gjatë një takimi me kryetarin Abdixhiku, gjersa e informova se do të jem në mesin tuaj, ndër të tjera, i thashë: Kryetar, më duhet ta shkruaj një fjalim për këtë ngjarje dhe më duhet që ta bëj sa më të mirë.
      Për një çast ndaloi e më vështoi në dritë të syrit dhe më tha:
     “Komandant, unë për vete sa herë që shkruaj për Presidentin Rugova, ndjej kënaqësi për të vërtetën, sepse shkruaj për të vërtetin e vendit, ndërsa e vërteta e tij është vetë e vërteta jonë dhe ajo quhet: Republika e Kosovës”. Dhe, bazuar në këtë bisedë me kryetarin, e kam edhe këtë fjalim, të cilin do ta quaj: “E vërteta për të vërtetin e atdheut”.
     Të nderuar të pranishëm, janari i vitit 2006 mbetet muaji më i ftohtë në historinë shqiptare. Ishte muaji më i acartë. Lajmi për ndërrimin e jetës të Presidentit Rugova e bëri të acartë çdo zemër shqiptari. E bëri të acartë Republikën e Kosovës. E bëri të acartë çdo vend shqiptar. E bëri të acartë krejt mërgatën shqiptare.
     Fatkeqësisht, pikërisht në janar, disa nga bashkëpunëtorët e ngushtë të Presidentit Rugova u privuan nga jeta: Tahir Zemaj, Enver Maloku dhe Smajl Hajdaraj, u vranë pabesisht nga ata që nuk ia duan të mirën Kosovës.
     Mirëpo, përkundër janarit të acartë, trashëgimia e Presidentit Rugova jeton ngrohtë përherë me ne. Jeton për paraardhësit tanë. Jeton për brezat që do të vijnë. Jeton për të gjithë. Jeton përgjithmonë: Republika. Sepse trashëgimia e tij e artë quhet: Republika e Kosovës.
     Vizioni i Presidentit Rugova nuk ka afat. Ishte dhe është udhërrëfyes i domosdoshëm për Republikën e tij, Republikën tonë – Republikën e Kosovës.
     Rrugëtimi për liri, pavarësi e demokraci, ishte misioni i tij dhe njëherit misioni më i suksesshëm shqiptar. Orientimi i tij pro-perëndimor është vetë orientimi ynë natyral e origjinal. Integrimi i Kosovës në NATO e BE, dhe në miqësi të përjetshme me SHBA-të, është amaneti i tij, e njëherit rruga jonë njëdrejtimshe.
     Të nderuar të pranishëm, Presidenti historik, Ibrahim Rugova ishte i dashur e i pranuar nga të gjithë. Ai rrethohej nga patriotët më të mëdhenj të atdheut.
     Bashkëpunëtorët e tij të ngushtë ishin shumë nga heronjtë, dëshmorët dhe veprimtarët e devotshëm, për të cilët ne sot e përgjithmonë ruajmë respektin dhe kujtimin e përhershëm.
     Me këtë rast, në vatrën tuaj kujtojmë se ju dhatë profesionistët ushtarakë dhe veprimtarët trima më të mëdhenj të atdheut, ndër ta dhatë heronjtë, si: Sali Çekaj e Tahir Zemaj, të cilët bashkë më shumë bashkëluftëtarë të lirisë i dhanë të gjitha për atdheun – e dhanë edhe jetën. Dhatë veprimtarë e patriotë, aktiviteti i të cilëve ishte dhe mbetet shembullor. Dhatë dhe vazhdoni të jepni gjithçka për popullin tuaj. Poashtu është muaji kur kujtojmë lajmëtarët e lirisë, Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe Kadri Zeka. Muaji janar ka sjellë në kujtime me emocione dhe përkulje madhështinë e kryeheroit Gjergj Kastrioti – Skënderbeu.
     Ta ruajmë e ta çmojmë historinë tonë të lavdishme; ta ruajmë e ta çmojmë përherë. Ky është nderimi më i mirë që ia bëjmë atdheut. Është nderimi më i mirë që ia bëjmë të vërtetës dhe të vërtetit të atdheut; Republikës së Kosovës dhe Presidentit Rugova. Është nderimi më i mirë që ia bëjmë të gjithë atyre që dhanë jetën për liri dhe pavarësi. Është nderimi më i mirë që ia bëjmë vetës në rrugëtimin tonë të sigurtë.
     Më lejoni që për fund, edhe një herë të shprehë konsidetatën maksimale për organizimin e kësaj akademie.
     Zoti e bekoftë jetën dhe veprën e Presidentit Rugova!
     Zoti e bekoftë jetën dhe veprën e të gjithë atyre që dhanë jetën për liri e pavarësi!
     Zoti e bekoftë Republikën e Kosovës!
     Zoti ju bekoftë ju dhe familjet tuaja!
     Poezinë “Dijetari”, të shkruar nga poeti Bashkim Halilaj, e recitoi, mjeshtërisht, moderatori Blerim Cakiqi. Poeti Halilaj, tashmë, ka bërë emër me botimet e tij poetike. Është anëtar i kryesisë të Lidhjes së Krijuesëve Shqiptarë në Mërgatë, anëtar i kryesisë për arsimin plotësues në Bavari dhe nënkryetar i Shoqatës “Bekim Berisha-Abeja”.
Dijetari
A do t´kemi fat përsëri
Të na vjen edhe një si ti
Dhe njëherë të na bashkon,
Si më parë në Epoken tonë?!
Truallit tim kudo që shkova,
Gjeta respektin në çdo vend,
Për ty Kolos Ibrahim Rugova,
Për ty i dashur President!
    Me një fjalë rasti të pranishmëve iu drejtua edhe veprimtari Bashkim Leci, ushtari i kontigjentit të ushtrimorës të Surrelit të Tiranës, në vjeshtën e vitit 1991. Në mes tjerash, ushtar Leci evokoi kujtime nga ajo kohë, themelimin e
e partisë së parë pluraliste në Ballkan, LDK-së, të prirë, trimërisht dhe mençurisht, nga Dr. Ibrahim Rugova. Rrugëtimi ynë ishte i vështirë, i mundimshëm, në kushtet e një pushtimi të egër dhe brutal. Por, vendosmëria e Rugovës, me shokë shumë, bëri epokë, arriti ta bëjë rezistencën aktive paqësore dhe luftën e armatosur, me formacione të rregullta ushtarake. Oficerët atdhetarë, të shkolluar në Akademitë Ushtarake jugosllave, profesionistë të të gjitha armëve, taktikave dhe strategjisë luftarake moderne, bënë detyrën në shërbim të Atdheut-Kosovë,- tha, në mes tjerash, ushtari i djeshëm dhe veprimtari i sotëm i Mërgatës, Bashkim Leci.
Akademia Përkujtimore u përmbyll me baladën “Njeriu-Presidenti Ibrahim Rugova”, me tekstin lirik të poetit të mirënjohur, Mentor Thaçi, sekretar i Lidhjes së Krijuesëve Shqiptarë në Mërgatë; muzika Prof. Eduard Krock, të kënduar nga tenori Shkodran Tolaj, i njohur në të gjithë Etnikumin shqiptar dhe gjithandej në Mërgatën shqiptare në shtetet evropiane dhe përtej Oqeanit.
      Më në fund, edhe më skeptikët dhe kritikët më fanatikë të Presidentit Rugova, tashmë, janë bindur se Ai mbetet shtetari më i dashur, më i respektuar, deri në adhurim, personaliteti unik, udhëheqësi më emblematik dhe me integritet të plotë, në të gjithë Shqiptarinë e shekujve të pas kryeheroit Kastrioti.

VIDEO/ Qindra qytetarë protestojnë në Romë, e reja: Arsyeja e emigrimit tim është Edi Rama

Qindra qytetarë kanë protestuar ditën e sotme në Romë,Itali, kundër arrestimit të liderit të opozitës, Sali Berisha nga drejtësia e dirigjuar me urdhra politik.

Protestuesit u shprehën se do të jenë pjesë e protestave kombëtare që  do të mbahen në Tiranë dhe me votën e emigrantëve do të rrëzojnë nga pushteti regjimin.

“Ju falënderoj për pjesëmarrjen dhe nuk është hera e parë që mblidhemi dhe shpresojmë që të jemi në protesta të tjera që dot mbahen dhe në Tiranë. Të gjithë parafolësit e thanë që largimi i Ramës duhet të jetë emergjente.

Besoj se me votën e emigrantëve do të jetë sa më i shpejtë rrëzimi i kësaj qeverie të korruptuar.”

Një nga të rejat që i ishte bashkuar protestës u shpreh se arsyeja e emigrimit është qeveria e korruptuar që është në pushtet dhe ka shkatërruar të gjithë vendin.

“Të gjithë jemi të vetëdijshëm se çfarë ndodh në Shqipëri dhe të gjitha kronikat në televizione janë kronikat e zeza, kjo nuk është Shqipëria që duam. Ai regjim që është tani në pushtet më ka detyruar të largohem ashtu si dhe ju, duhet të ngremë zërin për vendin tonë, për shqiptarët dhe gjërat të vihen në vendin e duhur”- u shpreh vajza.


Send this to a friend